OCZYSZCZALNIA ŚCIEKÓW W

BIERUNIU

LEGENDA

1. Rozdzielnia elektryczna i sterownia

2. Komora kraty

3. Pompownia ścieków

4. Komora sit

5. Zbiornik retencyjny i pompownia główna

6.A Bioreaktor I

6.B Stacja dmuchaw

7.A Bioreaktor II

7.B Stacja dmuchaw

8. Zbiornik ścieków dowożonych

9. Pompownia osadu

10. Magazyn i dozowanie odczynników chemicznych

11. Stacja odwadniania osadu

12. Magazyn osadu

13. Magazyn sprzętu

CHARAKTERYSTYKA TECHNOLOGICZNA OCZYSZCZALNI ŚCIEKÓW

Oczyszczalnia ścieków w Bieruniu Starym składa się z następujących obiektów: budynek obsługiwany z rozdzielnią elektryczną, sterowaną, zapleczem sanitarnym i socjalnym, węzeł wstępnego oczyszczania mechanicznego z: kratą rzadką, dwoma pompowniami ścieków surowych, zbiornikiem buforowym, stacją sit i pompownią podającą ścieki do stopnia biologicznego ( reaktorów) oraz pomieszczenia magazynowego odpadów. stopień biologiczny: bioreaktor firmy Flight, linia osadowa z dwoma komorami stabilizacji tlenowej osadów w bioreaktorze, pompownią osadów ustabilizowanych, zespołem odwadniania na prasie taśmowej oraz magazynem osadów odwodnionych, węzeł dozowania PIX do defosfatacji chemicznej, węzeł ścieków dowożonych z punktem przyjmowania ścieków, zbiornikiem retencyjnym i pompownią podającą ścieki do kanalizacji technologicznej, bioblok z byłej oczyszczalni adaptowany na zbiornik retencyjny ścieków w czasie trwania deszczu.

ROZDZIELNIA ELEKTRYCZNA

I STEROWNIA

Ścieki dopływające z sieci kanalizacyjnej trafiają do komory wstępnego oczyszczania wyposażonej w kratę, której prześwit został zwiększony do 4,5-5,0cm.Krata ta ma za zadanie zatrzymanie wyłącznie dużych przedmiotów mogących uszkodzić pompy.Komorę kraty wyposażono w dwie zastawki kanałowe umożliwiające skierowanie ścieków do jednej z dwóch równolegle pracujących komór czerpalnych. W każdej komorze czerpalnej zainstalowano po dwie pompy transportujące ścieki na sito zintegrowane z piaskownikiem. Zatrzymane odpady i piasek trafiają na prasę tłokową i podlegają odnowieniu, natomiast ścieki przelewają się do zbiornika buforowego. Pozostawiono również możliwość tymczasowego skierowania ścieków z pompowni do istniejącego urządzenia typu Bioblok lub awaryjnego przetłoczenia ścieków z pominięciem sita z piaskownikiem ( urządzenia HUBER).

OCZYSZCZANIE MECHANICZNE

KRATA -zatrzymuje duże przedmioty: szmaty, puszki, kawałki drewna itp.

Głębokość: 4.5m, rozstęp krat: 4.5-5cm

Odpady są wyciągane, zsypywane wapnem chlorowanym, wywożone na wysypisko

Zbiorniki ścieków – głębokość 8m

URZĄDZENIE „HUBER”-sito z piaskownikiem. Zatrzymuje piasek i

inne odpady, które po odwodnieniu są odprowadzane do pojemników

POMPOWNIA GŁÓWNA ŚCIEKÓW

BioreaktorW reaktorze 6A ścieki przepływają kolejno przez wydzielone komory, w których realizowane są procesy oczyszczania biologicznego tj.:

komora defosfatacji, gdzie ścieki surowe mieszają się ze ściekami zawracanymi z komory nitryfikacji I stopnia, komora denitryfikacji I stopnia, gdzie ścieki mieszają się z osadami recyrkulowanymi z osadnika wtórnego, komora denitryfikacji II stopnia, gdzie następuje mieszanie ze ściekami recyrkulowanymi z komory napowietrzania, komora napowietrzania( nitryfikacji), gdzie da ścieków za pomocą systemu drobnopęcherzykowego wtłaczane jest sprężone powietrze oraz doprowadzany jest koagulat PIX

OCZYSZCZANIE BIOLOGICZNE

BIOREAKTOR

nadmiernej absorpcji fosforanów przez organizmy osadu czynnego w warunkach tlenowych, poprzedzonej również nadmiernym wydzielaniem fosforanów z komórek bakteryjnych w fazie beztlenowej ( defosfatacja biologiczna)

Ścieki przepływające przez poszczególne komory reaktora znajdują się kolejno w warunkach beztlenowych, niedotlenionych i tlenowych. Pozwala to na prowadzenie poszczególnych faz oczyszczania metodą osadu czynnego tj.:

rozkład azotanów – uwolnienie azotu gazowego w strefie niedotlenionej (denitryfikacja)

biologiczny rozkład związków węgla z wydzieleniem CO2 w warunkach tlenowych,

przejście azotu amonowego do postaci azotanowej w warunkach tlenowych ( nitryfikacja)

KOMORA DEFOSFATACJI - wydzielanie fosforanów przez bakterie beztlenowe.

KOMORA DENITRYFIKACJI I – rozkład azotanów przez bakterie beztlenowe.

KOMORA DENITRYFIKACJI I I – rozkład azotanów -uwolnienie gazu (azotu amonowego)

Procesy biologiczne wspomagane są chemicznym działaniem wprowadzonego do procesu siarczanu żelaza ( PIX), który wiąże fosfor w nierozpuszczalny osad. Nadmiar biologicznie czynnego osadu kierowany jest do komory stabilizacji tlenowej, gdzie w drodze długotrwałego napowietrzania w warunkach braku pożywki następuje jego mineralizacja. Sprężone powietrze dla w/w procesów oraz dla potrzeb stabilizacji osadu podawane jest z przyległych do reaktorów stacji dmuchaw, których wydajność regulowana jest w układzie sekwencyjnym ( dla stabilizacji) i kaskadowo – ciągłym ( dla napowietrzania).

Oczyszczone ścieki z osadem czynnym przepływają do osadnika wtórnego, gdzie następuje sedymentacja osadów. Sklarowane ścieki trafiają do kanalizacji odpływowej i dalej za pośrednictwem rowów otwartych do rzeki Gostynki ( odbiornik ścieków).

OCZYSZCZANIE CHEMICZNE

Do komory nitryfikacji jest wprowadzany koagulat PIX -siarczan (VI) żelaza (II) Fe2SO4, który wiąże fosfor w nierozpuszczalny osad.

KOMORA NITRYFIKACJI- napowietrzana. Rozkład związków organicznych przez bakterie tlenowe z wydzielaniem dwutlenku węgla. Absorpcja fosforanów przez bakterie tlenowe. Gazowy azot amonowy zostaje zamieniony w azotany.

KOMORA STABILIZACJI TLENOWEJ- napowietrzana: zagęszczanie osadu

OSAD CZYNNY – czyli bakterie rozkładające zanieczyszczenia.

OSADNIK WTÓRNY – sedymentacja: ścieki klarują się,

na dno opada osad.

Czysta woda jest odprowadzana do kanału. Osad mineralny jest pompowany do stacji odwadniania. Jeśli osad zawiera związki organiczne, które nie zostały rozłożone, trafia ponownie do komory denitryfikacji I i przechodzi cykl oczyszczania.

SATACJA DMUCHAW – pompy tłoczą sprężone powietrze do komór z bakteriami tlenowymi.

STACJA ZLEWNA – posiada przyłącze dla beczkowozów. Może odbierać ścieki z szamb, po ich sprawdzeniu przez komputer.

MAGAZYN I DOZOWANIE ODCZYNNIKÓW CHEMICZNYCH

STACJA SPRĘŻAREK – pompownia osadu

Stacja odwadniania osadów

Osad podlega dalszemu odwodnieniu na prasie taśmowej i docelowo kierowany jest na wysypisko odpadów. Osad może być wykorzystany jako nawóz przy rekultywacji terenów, jednak po stwierdzeniu w drodze badań spełnienia warunków dotyczących metali ciężkich, bakterii chorobotwórczych itp. wynikających z przepisów o rolniczym wykorzystaniu osadów.

STACJA PRAS - odwadnianie osadu

STACJA PRAS - odwadnianie osadu

MAGAZYN OSADU

Osad może być wykorzystany jako nawóz przy rekultywacji terenów, jeśli spełnia warunki dotyczące zawartości metali ciężkich i bakterii chorobotwórczych.

Woda spływa do kanału, który wpływa do rzeki Gostyni.