Nr 102 – listopad 2015 r.

„Z nocy na dzień coraz zimniej, pochmurniej z dnia na dzień,

ogołociał, osierociał świat w tym listopadzie.

Już na drzewach zgasła resztka liścianego złota,

złota jesień utonęła w chlupoczących słotach.

Już zasypia borsuk w borze, nasionka - pod ziemią.

Nie ćwierkają senne świerszcze, w swych kryjówkach drzemią.

Wszystkie barwy gdzieś przepadły niby kamień w studnię,

by nie spotkać się przypadkiem z nadchodzącym grudniem.”

Jerzy Ficowski

Szanowni Państwo!

Za oknem coraz „smutniej”, przyroda przygotowuje się do zimowego odpoczynku. Listopadowa aura

skłania do refleksji i zadumy. Najlepiej myśli się podczas spacerów. Wykorzystajmy ostatnie przebłyski

złotej, polskiej jesieni i wybierzmy się z naszymi maluchami na długą przechadzkę. To doskonały moment

do wspólnego obserwowania zmian w wyglądzie drzew i krzewów, zachowania ptaków, zbierania

jesiennych skarbów. Nie ma złej pogody na rodzinnie spędzanie czasu i naukę o otaczającym świecie.

TO WARTO WIEDZIEĆ

Realizowany w naszym przedszkolu program „Optymistyczne Przedszkole” opiera się w swoich założeniach na teorii inteligencji wielorakich oraz rozwijaniu tych inteligencji u każdego dziecka.

TEORIA INTELIGENCJI WIELORAKICH

Teoria Wielorakich Inteligencji stworzona została przez Howarda Gardnera. Naukowiec ową teorią zrewolucjonizował sposób myślenia o inteligencji i samym uczeniu. Gardner uważał, iż inteligencja jest

rozproszona w wielu naszych umiejętnościach np. ruch. Wierzył, że ludzie posiadają wiele inteligencji i względnie niezależnie mogą one działać i pracować w niepowtarzalne sposoby.

Gardner pokazuje, że nie ma jednej inteligencji, a wręcz przeciwnie jest ich wiele i podlegają one zmianom, rozwojowi lub też potrafią się cofać. Rozmiar, w jakim dana inteligencja się rozwija u konkretnego człowieka jest w dużym stopniu zależny od edukacji oraz kultury, w której wychowała się dana osoba.

Gardner rozróżnia osiem inteligencji, każda z nich uznawana jest przez niego jako „posiadana od urodzenia”. Równocześnie podkreśla, że „nie ma dwóch ludzi, którzy mają dokładnie taką sama kombinację inteligencji”. Dlatego mówiąc o teorii H. Gardnera, należy zwrócić uwagę, na różne obserwacje, które pokazują, że każde dziecko uczy się inaczej. Jest tak właśnie dlatego ponieważ większość ludzi ma różne typy inteligencji. Fenomenem teorii wielorakich inteligencji jest przedstawienie różnych ścieżek uczenia się.

RODZAJE INTELIGENCJI

Inteligencja językowa Charakterystyczne jest zainteresowanie światem słowa, mówionego i pisanego, umiejętność wypowiadania się i logicznego ujmowania zdarzeń; wrażliwość na rymy, znaczenie słów, dźwięki. Świat odbierany i rozumiany jest poprzez słowo.

Sylwetka dziecka: lubi mówić, opowiadać i słuchać opowieści; jasno wypowiada się i spisuje swoje myśli; używa bogatego słownictwa; potrafi tworzyć opowiadania i oryginalne historie ma łatwość uczenia się języków obcych; jest wrażliwe na rytmy, dźwięki; ma dobrą pamięć słuchową; chętnie i często zadaje pytania; ma dobrą pamięć do imion, nazw; zapamiętuje trudne słowa; lubi recytować wiersze, łatwo zapamiętuje; wcześnie podejmuje próby czytania.

Inteligencja matematyczno – logiczna Charakterystyczne jest zainteresowanie światem przedmiotów, symboli liczbowych i operacji matematycznych. Świat odbierany i rozumiany jest poprzez liczby oraz ciągi zdarzeń.

Sylwetka dziecka: myśli logicznie; lubi ustaloną kolejność i porządek rzeczy, precyzyjne instrukcje; jest konkretne i dociekliwe; lubi badać i zbierać informacje; lubi gry logiczne, łamigłówki i zagadki; umiejętnie szereguje, klasyfikuje i wnioskuje; z łatwością dostrzega związki przyczynowo – skutkowe; zadaje wiele pytań dotyczących otaczającego świata; chętnie rozwiązuje problemy; lubi przeliczać różne rzeczy, napotkane przedmioty; klasyfikuje lub grupuje wg jakieś zasady czy cechy; rozumie znaczenie symboli; jest dokładne i zorganizowane

Inteligencja ruchowa Charakterystyczna jest zdolność wykorzystywania własnego ciała, ukierunkowanego ruchu oraz sprawne posługiwanie się przedmiotami. Świat odbierany i rozumiany jest poprzez ruch i kontakt fizyczny.

Sylwetka dziecka: lubi ćwiczenia fizyczne, zabawy ruchowe; potrafi własnym ciałem wyrażać emocje; łatwo się uczy różnych sprawności ruchowych; przoduje wśród rówieśników w sportach; ma dobre wyczucie odległości i przestrzeni; jest uzdolnione manualnie; sprawnie posługuje się przedmiotami; ma dobra koordynację ruchową; wykorzystuje ruch w sposób celowy i świadomy; posiada dobre wyczucie własnego ciała; chętnie wykonuje różne prace ręczne; w czasie rozmowy używają mowy ciała, gestykuluje

Inteligencja wizualno – przestrzenna Charakterystyczna jest zdolność do tworzenia w umyśle obrazów, relacji przestrzennych oraz wizualizacji. Świat odbierany i rozumiany jest poprzez obraz i formy przestrzenne.

Sylwetka dziecka: ma zdolność dostrzegania szczegółów otaczającego świata; jest wrażliwe na kształty, linie, przestrzeń, kolory; „myśli obrazami’, ma pamięć obrazową; lubi bawić się układankami, mapami, labiryntami; lubi rysować, rzeźbić, wycinać, lepić, modelować, tworzyć przestrzenne formy; ma dobrze rozwinięty zmysł dotyku; łatwo odnajduje drogę w nowym miejscu; szybko uczy się korzystać z map, diagramów, tabel; rozumie schematy rysunkowe; lubi rozkładać różne rzeczy na części i potrafi złożyć ją z powrotem; lubi sprawdzać w jaki sposób cos działa; chętnie słucha czytanego tekstu, gdy jest on ilustrowany

Inteligencja muzyczna Charakterystyczna jest łatwość percepcji i tworzenia muzyki, muzykalność, dostrzeganie i rozumienie struktury utworów muzycznych . Świat odbierany i rozumiany jest poprzez dźwięki, rytm, melodie i kompozycję.

Sylwetka dziecka: łączy muzykę z emocjami i własnym nastrojem; ma poczucie rytmu; z łatwością zapamiętuje rytmy i rymy; lubi śpiewać; chętnie uczy się przy muzyce; „zamienia” w muzykę wszystko co robi; jest wrażliwe na wszelkie dźwięki; ma dobry słuch muzyczny; lubi słuchać muzyki; ma swoje ulubione piosenki, melodie, utwory; nuci, mruczy, podśpiewuje podczas zabawy; samodzielnie komponuje melodie; próbuje grać na instrumentach muzycznych; lubi wydobywać dźwięki z przedmiotów „niemuzycznych”

Inteligencja przyrodnicza Charakterystyczna jest duża wrażliwość, zdolność dostrzegania wzorców w naturze, rozpoznawania i kategoryzowania przedmiotów oraz świata fauny i flory. Świat odbierany jest poprzez naturalne środowisko i otoczenie.

Sylwetka dziecka: jest ciekawe świata; „rozumie” świat roślin i zwierząt; lubi przebywać na świeżym powietrzu; lubi samodzielnie eksperymentować, doświadczać; pasjonuje się ekologią; klasyfikuje przedmioty w hierarchie; dostrzega zależności i wzorce w przyrodzie; obserwuje, rozpoznaje i kategoryzuje świat roślin i zwierząt; fascynuje go otaczający świat; kolekcjonuje okazy przyrodnicze; zbiera albumy, obrazki czy książki o tematyce przyrodniczej; jest zainteresowane zjawiskami przyrodniczymi, fizycznymi, chemicznymi; dobrze opiekują się zwierzątkiem czy roślinką; ma własny „ogródek” w doniczce.

Inteligencja intrapersonalna Charakterystyczna jest wysoka samoświadomość, zdolność do refleksji nad sobą, własnym zachowaniem i postępowaniem, motywacją i emocjami, tworzenie adekwatnego obrazu siebie i poszukiwanie odpowiedzi na trudne pytania. Świat postrzegany jest przez pryzmat własnej osoby.

Sylwetka dziecka: lubi pracować samodzielnie; zna i wykorzystuje swoje mocne strony; buduje wewnętrzną motywację; poszukuje odpowiedzi na „trudne” pytania; samodzielnie wyznacza i jasno precyzuje cele własne; chętnie przebywa samo, wykonuje wtedy ulubione zajęcia; jest zaradne, niezależne; umie wyrazić swoje uczucia; lubi decydować o sobie

Inteligencja Interpersonalna Charakterystyczna jest zdolność do wchodzenia w interakcje z innymi, rozumienia innych ludzi, współodczuwania oraz umiejętność komunikowania się, negocjowania i wypracowywania kompromisów. Świat postrzegany jest poprzez pryzmat drugiego człowieka.

Sylwetka dziecka: lubi i potrafi pracować w grupie; łatwo nawiązuje kontakty społeczne; ma zdolności przywódcze; jest komunikatywne; potrafi słuchać innych; zachowuje asertywność przy konfrontacji; jest lubiane przez rówieśników; dba o dobre relacje z innymi osobami; patrzy na świat oczyma drugiego człowieka; wczuwa się w sytuacje i problemy innych; potrafi rozwiązywać konflikty

Opracowanie: Anna Kalinowska Źródło: „Inteligencje Wielorakie wg Howarda Gardnera” Małgorzata Szustakiewicz „ Inteligencje wielorakie. Teoria w praktyce” Howard Gardner http://siloe.slask.pl/eportfolio/index.php?option=com_content&view=article&id=52:gardner&catid=37:m

etodyk-a-eportfolio&Itemid=50 http://www.edukacja.edux.pl/p-2016-inteligencje-wielorakie.php

JAKIE MAMY PLANY

W listopadzie z wielkim zaangażowaniem będziemy omawiać następujące tematy:

Grupa I – Smerfiki

1. Przygotowanie zwierząt do zimy – jeż. 2. Zapasy na zimę. 3. Zapasy wiewiórki. 4. Jesienna plucha.

Grupa II – Gumisie

1. Na poczcie. 2. Jesteśmy Polakami. 3. Jesienna pogoda. 4. Przygotowania zwierząt do zimy ( jeż i

wiewiórka). Grupa III – Pajacyki

1. Dbamy o zdrowie. 2. Mój kraj - Polska. 3. Listopadowa pogoda. 4. Przygotowania zwierząt do zimy.

Grupa IV – Kubusie

1. Jesienna pogoda. 2. Moje miasto. 3. Co robią zwierzęta jesienią? 4. Prąd elektryczny.

*27 listopada 2015 r o godz. 9.00 odwiedzi nas grupa teatralna „Karuzela” z przedstawieniem „Piernikowy

król”

KRONIKA URODZIN

W listopadzie urodzinowe życzenia i prezenty będą przyjmować następujące przedszkolaki:

Grupa I – Smerfiki:

Julia K., Julia T.

Grupa II – Gumisie:

Michał H., Agata G.

Grupa III – Pajacyki

Grupa IV – Kubusie

Magdalena D., Bartosz K.

Wszystkiego najlepszego!!!

KĄCIK PODZIEKOWAŃ

Serdecznie dziękujemy:

- rodzicom Marysi M. z grupy III za materiały dydaktyczne

- rodzicom Marcina M. z grupy III za grę edukacyjną

- rodzicom Kamila T. z grupy III za papier ksero

- składamy podziękowania rodzicom z grupy III za wzbogacenie kącika przyrodniczego i przyniesienie

darów jesieni: warzyw, owoców, kasztanów oraz żołędzi.

Dziękujemy wszystkim dzieciom i rodzicom zbierającym żołędzie, które zostaną przekazane do ogrodu

zoologicznego „Akcent ZOO” w Białymstoku.

NAUCZYŁEM SIĘW PRZEDSZKOLU

Grupa I – Smerfiki Grupa II - Gumisie Grupa III - Pajacyki Grupa IV - Kubusie

„Kolczasty jeżyk” - wiersz To jest jeżyk, mały jeżyk, jeżyk z kolców ma kołnierzyk. Z kolców płaszczyk, z kolców szalik, tylko nosek jak koralik. Patrzcie! Jeżyk wlazł pod krzaczek i kolczasty zdjął plecaczek. A z plecaczka raz, dwa, trzy – wyjął trzy kolczaste sny.

I. Salach

"Tańcząca wiewióreczka" - piosenka (fragment) Ref.: Wiewióreczka mała, po lesie biegała, hopsa sasa, hopsa sasa, po lesie biegała. (bis) I. Spotkała jeżyka, tańczyli walczyka, tańczyli walczyka, raz, dwa, trzy, raz. (bis) Ref. Wiewióreczka mała.... II. Spotkała owieczkę, tańczyli poleczkę, raz i dwa i raz i dwa i tańczyli poleczkę. (bis)

"Jestem małym Polakiem" - wiersz I.Jestem małym Polakiem, Takim dzieciakiem – Przedszkolakiem. Uczę się siebie i świata - Pomaga mi Pani, Mama i Tata. II. Bo dużo jest do odkrycia, do osiągnięcia, do wygrania i zdobycia. Chociaż jestem jeszcze mały, chcę - by świat był doskonały. Będę częścią tego świata, jak My wszyscy: Pani, Mama, Tata.

K. Kaczkowski „Wietrzyk - Psotnik” - piosenka I.Wiatr zapukał w okno, do dzieci: “Halo, hej maluchy, jak leci? Nie chce mi się biegać po polach, przyjdę do waszego przedszkola” Nie! nie! nie! Ref. Wietrzyku - Psotniku - masz chmurki przegonić, utulić sarenki w lesie, kałuże osuszyć, i liście posprzątać, bez ciebie cóż zrobi jesień? II. “A ja chcę rozkręcić zabawki, albo rozkołysać huśtawki. Wolę dmuchać w trąbki, piszczałki, zbudzić wasze misie i lalki” Nie! nie! nie! Ref. Wietrzyku... .

„Dbam o zdrowie” - wiersz Każde dziecko chociaż małe o swe zdrowie dba, je warzywa i owoce, w piłkę często gra. Zawsze myje swoje ręce, gdy do stołu siada. A jak o coś je zapytasz, grzecznie odpowiada.

Bożena Szuchalska "Tańcząca wiewióreczka" – piosenka (muzyka i słowa: D. i K. Jagiełło) Ref.: Wiewióreczka mała, po lesie biegała, hopsa sa sa, hopsa sa sa, po lesie biegała. (bis) I.Spotkała jeżyka, tańczyli walczyka, tańczyli walczyka, raz, dwa, trzy, raz. (bis) Ref. Wiewióreczka… II. Spotkała owieczkę, tańczyli poleczkę, raz i dwa i raz i dwa i tańczyli poleczkę. (bis) Ref. Wiewióreczka… III. Spotkała ślimaka, tańczą kujawiaka, raz i dwa, raz i dwa, trzy, tańczą kujawiaka. (bis) Ref. Wiewióreczka… IV. Spotkała szaraka, tańczą krakowiaka, dookoła polany, tańczą krakowiaka. (bis)

„Listopad” – wiersz Nie wiadomo kiedy spadły liście z drzewa. Słonko rzadko świeci i ptaszek nie śpiewa. A tuż nad polami mgła się rozpostarła. Dzień jest coraz krótszy, a noc bardziej czarna. Zewsząd chłodem wieje. Szaro, pusto wszędzie W starej dziupli drzewa schował ktoś żołędzie. Cały świat niebawem W tej szarości zaśnie. Lecz mnie to nie dziwi, bo to jesień właśnie. „Wiewióreczka” - piosenka I. Wiewióreczka z rudą kitką, mieszka w ciemnym lesie, do swej dziupli w starym dębie wielką szyszkę niesie. Ref. Hop i hop i hop i hop, zbiera szyszki cały rok i orzeszki i żołędzie, zimą jeść je będzie. – 2x II. Kiedy zimny wiatr zawieje, śnieg zasypie lasy, ona w dziupli w starym dębie, będzie mieć zapasy. Ref. Hop i hop i hop i hop, zbiera szyszki cały rok i orzeszki i żołędzie,

zimą jeść je będzie. – 2x

UŚMIECHNIJ SIĘ

- Co to jest para wodna?

- Dwie rybki!

- Gdzie twoja skorupka?- pyta żółw młodego żółwika bez pancerza.

- Zwiałem z domu!

-Dlaczego, gdy krasnoludki idą przez las to ciągle się śmieją?

- Bo je mech łaskocze pod pachami?

Opracowanie i skład komputerowy: Anna M. Guziejko, Teresa Faryno.

Kolorowanka pochodzi z serwisu www.miastodzieci.pl