NOWA POLSKA GENERACJABIULETYN INFORMACYJNY POLSKICH PATRIOTÓW  Nr 8 listopad 2014

1

Narodowe Święto Niepodległości

Obchodzone 11 listopada dla upamiętnienia odzyskania przez Polskę niepodległości w1918. Po 123 latach zaborów (1795–1918) święto zostało ustanowione w 1937. Jednak od 1939nie było obchodzone, przywrócono je dopiero w 1989.

W XVIII w. silna niegdyś Rzeczpospolita zaczęła się chylić ku upadkowi co doprowadziło do trzechrozbiorów Polski, ostatni trzeci rozbiór trwał przez 123 lata, aż do 1918 roku kiedy to 11 listopada, RadaRegencyjna (organ sprawujący władzę nad Królestwem Polskim) przekazała władzę nad wojskiem, Józe-fowi Piłsudzkiemu, który dzień wcześniej powrócił z internowania w Magdeburgu, a w trzy dni późniejrozwiązała się, przekazując mu pełną władzę ustanawiając go Naczelnikiem Państwa. Powstała DrugaRzeczpospolita.

Dzień 11 listopada ustanowionoświętem państwowym po raz pierwszy do-piero w 1937 roku. Do czasu wybuchu IIwojny światowej święto obchodzono tylkodwa razy – w roku 1937 i 1938. W latach1939–1944 – podczas okupacji hitlerow-skiej oficjalne lub jawne świętowanie, po-dobnie jak i każde inne przejawypolskości, było niemożliwe. W roku 1945władze komunistyczne świętem państwo-wym uczyniły dzień 22 lipca – datę podpi-sania Manifestu PKWN, jako NarodoweŚwięto Odrodzenia Polski. W czasach ko-munizmu wielokrotnie organizowane wcałym kraju przez opozycję manifestacjepatriotyczne były tego dnia brutalnie tłu-mione przez oddziały ZOMO, a ich uczest-nicy aresztowani przez Służbę Bezpieczeństwa. Święto obchodzone 11 listopada zostało przywróconeprzez Sejm PRL IX kadencji ustawą z 15 lutego 1989 (Dz.U. PRL 1989, nr 6, poz.).

www.nowapolskageneracja.pl nowapolskageneracja@gmail.com

„W sercach szlachetnych nieszczęście i po-niżenie kraju jest zawsze źródłem patrio-tyzmu. Nie jest to patriotyzm kastowy,patriotyzm, którego się tak często używajako ładnego parawanika, skrywającegoza sobą moralne i społeczne zera i mi-nusy, nie, patriotyzm ten wypływa "ani zsoli, ani z roli, ale z tego co mnie boli" - zrealnego cierpienia i nieszczęścia ludzi. „

Józef Piłsudski - "W sprawie Bronisława Piłsudskiego", 10 maja 1893 r.

2

Od 1989 roku każdy rok przynosi całkiem sporo pochodów, demonstracji i pikiet, organizowanychprzez rozmaite organizacje szeroko pojętego ruchu narodowego. Oczywistym jest fakt, że ruch ten (z wieluprzyczyn) jest jedynie bladym cieniem swego odpowiednika z okresu międzywojennego. Podzielony nawiele nierzadko efemerycznych organizacji, częstokroć wewnętrznie skłóconych, pozbawiony realnego od-działywania politycznego – może się zdawać czymś, co przestało się liczyć i nigdy już nie powróci do sił.Ale przecież idee nie umierają nigdy – zatem przyznanie się do zawinionej i niezawinionej słabości, do po-pełnionych błędów i straconych okazji nie musi wiązać się ze spoczęciem na laurach, popadnięciem w ma-razm i przeświadczeniem o braku perspektyw. Przeciwnie wręcz – zetknięcie się z rzeczywistością, choćtwarde i brutalne, winno być punktem wyjścia do nowej, lepszej, sprawniejszej walki.

11 listopada to dzień zwany ŚwiętemNiepodległości – niepodległości, a więctego, co z oczywistych przyczyn jest dlanarodowców niezwykle istotne, stanowibowiem o samodzielności narodu, którydopiero we własnym, suwerennym pań-stwie jest w stanie realizować programodnowy. Ten koncept „państwa narodo-wego” nie jest bynajmniej tożsamy z pry-mitywnie pojętym, rewolucyjnym„ludowładztwem”, czy „liberalną demo-kracją” czasów współczesnych – więcejma wspólnego z wizją państwa opartegoo tradycję, narodową tożsamość i warto-ści chrześcijańskie. Mimo wszelkich róż-nic takie podejście łączy w jakiś sposóbwszystkie podmioty odwołujące się do

dziedzictwa Narodowej Demokracji i wyodrębnionego z niej Narodowego Radykalizmu. A więc nie jest ni-czym paradoksalnym fakt, że w tym roku kilka organizacji połączyło wysiłki w celu wspólnego uczczeniadnia 11 listopada – za pomocą jednego, silnego, wyrazistego pochodu. Nie jest to więc zjawisko dziwne –ale jest nowe, biorąc pod uwagę fakt, że dotąd większość manifestacji narodowych organizowana byłaprzez każdą formację osobno, bez wspólnej koordynacji. Tym razem Obóz Narodowo-Radykalny i MłodzieżWszechpolska wychodzą ze wspólną inicjatywą.

Pójdziemy, aby potwierdzić, że wciąż istniejemy, nie wstydzimy się swojej tożsamości, zarówno na-rodowej (polskiej), jak i ideowej, czerpiącej z określonego nurtu politycznego. Wyruszymy, aby przypomnieć,że to, co serwują demoliberalne i socjaldemokratyczne partie zakorzenione obecnie w parlamencie – niejest jedyną wizją, że na tym świat się nie kończy. Oczywiście – marsz ten jest tylko drobnym krokiem wdziele daleko większych rozmiarów, jest zjawiskiem symbolicznym, to jednak nie umniejsza jego rangi, pa-miętajmy bowiem, że bardzo wiele kończy się, gdy rozpadają się symbole. Zapraszamy wszystkich zain-teresowanych uczestnictwem w marszu oraz współpracą przy jego organizacji. Szeregi Komitetu są otwartedla wszystkich osób i stowarzyszeń utożsamiających się z poglądami endeckimi, narodowo-radykalnymi,konserwatywnymi, prawicowymi, z wizją Polski niezależnej, narodowej, katolickiej, wyzwolonej tak samo zsocjalizmu, jak i demoliberalizmu.

źródło: http://marszniepodleglosci.org

3

Zmarł ostatni Hubalczyk Romuald RodziewiczOstatni z żyjących Hubalczyków, Romuald Roman Rodziewicz, wachmistrz Wojska Polskiego

zmarł 24 października w Domu Opiekuńczym "Jasna Góra" w Huddersfield w Anglii - poinformowałaXenia Jacoby ze Stowarzyszenia Patriae Fidelis.

Romuald Rodziewicz urodził się 18 stycznia 1913 r. w rodzinnym majątku na Kresach - w ŁawskimBrodzie. Pierwsze dziesięć lat życia spędził jednak w Mandżurii. Rodziewicz po powrocie chodził do szkoływ Wilnie i przygotowywał się do gospodarowania w rodzinnym majątku na Kresach.

Rodziewicz miał 26 lat, gdy wybuchła II wojna światowa. Uczestniczył kampaniiwrześniowej jako podoficer 102. Rezerwowego Pułku Ułanów wchodzącego w składGrupy "Wołkowysk" pod dowództwem gen. Wacława Przeździeckiego. 23 września1939 r. dołączył do 110. Rezerwowego Pułku Ułanów pod dowództwem słynnego za-gończyka ppłk. Jerzego Dąbrowskiego, z którym przeszedł cały szlak bojowy, aż domarszu na Warszawę.

Po upadku Warszawy, wraz z 60-osobowym oddziałem, jako ochotnik wstąpił doOddziału Wydzielonego Wojska Polskiego pod dowództwem mjr. Henryka Dobrzań-skiego "Hubala". Brał udział we wszystkich bitwach stoczonych przez oddział na Ma-zowszu i Kielecczyźnie; 2 października 1939 r. uczestniczył w zwycięskiej potyczce zNiemcami pod Wolą Chodkowską. W grudniu 1939 r. został mianowany do stopnia plu-tonowego, a po bitwie pod Huciskami, 30 marca 1940 r., otrzymał stopień wachmistrzakawalerii.

Po śmierci mjr. Hubala i rozproszeniu oddziału był w Miechowskiem instruktorem szkolenia wZwiązku Walki Zbrojnej. Od marca 1941 roku był w wywiadzie wojskowym w Ośrodku Północ I w Wilnie.W połowie 1942 roku przystał do Armii Krajowej, która działała w tamtym rejonie. W sierpniu 1943 rokuzostał aresztowany przez Niemców. Przebywał trzy miesiące w więzieniu w Mołodecznie, a następnie prze-transportowano go do Auschwitz. W obozie spotkał kolegów z oddziału: Józefa Drabika, Antoniego Piot-

rowskiego oraz por. "Czarnego".Z Auschwitz trafił do Buchenwaldu, a następnie do Nadrenii, gdzie

naprawiał tory kolejowe. Przewieziony do Innsbrucku w Austrii 3 maja1945 r. został wyzwolony przez aliantów. Po pięciu tygodniach pobytuw szpitalu udał się do Włoch, gdzie wstąpił do II Korpusu.

Zaraz po wojnie we Włoszech na podstawie opowieści Rodziewi-cza powstała książka Melchiora Wańkowicza pt. "Hubalczycy"; ma-jąca wiele wydań książka przyczyniła się do legendy i sławy oddziałużołnierzy Hubala. W 1947 roku Rodziewicz wystąpił z armii i osiedliłsię w Anglii.

"Po prostu chcieliśmy walczyć. Szukaliśmy walki, a Niemcy szukali nas i w ten sposób ciągle potyczkibyły. Człowiek wtedy nie myślał, że może być ranny czy zabity czy coś. W ogóle takie myśli nie przychodziłydo głowy. Jak tylko wojna zaczęła się, to pierwszy oddział, do którego dołączyłem - to hubalowski oddziałbył..." - mówił w sierpniu br. w jednym z ostatnich wywiadów dla Xeni Jacoby z Patriae Fidelis.

1 lipca 2008 r. za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej Prezydent RP LechKaczyński nadał mu Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski.

30 Października o godzinie 18:06 Roku Pańskiego 2014 nasz kolega

Konrad Szymkiewicz

po ciężkiej walce z chorobą odszedł do Domu Pana. Człowiek o wielkiejduszy, oddany działacz i patriota, zawsze pełen energii i pomysłów. Lekarzedawali mu kilka dni, przeżył jeszcze wiele tygodni. Dziękujemy za modlitwy.

Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie , a światłość wiekuista niechaj muświeci na wieki wieków Amen.

4

kontakt:Mariusz Błaszczyknowapolskageneracja@gmail.com lub marius.blaszczyk@gmail.com

F O T O R E L A C J E25 października w Leeds a 26 października w Rochdale odbył się wy-

kłady Katarzyny Krawczyk. Tematami wykładu były między innymi: Cud poczęcia i prawda o aborcji; In vitro aNaPro Technology; Gender - nauka czy mit ?

1 listopada w Polskim Ośrodku w Leeds od-było się spotkanie z księdzem TadeuszemIsakowiczem-Zaleskim.Temat wykładów: "Relacje polsko-ukraiń-

skie - wczoraj, dziś i jutro""Wołyń, Majdan. Ukraina - Wróg czy Przyja-ciel Polski?"

Oddziały Patriae Fidelis Leeds i Patriae Fidelis Machester zapra-szają wszystkich chetnych do współpracy.Kontakt:PF Leeds: patriaefidelisleeds@gmail.comPF Machester: manchester@patriaefidelis.pl