NIEUWSBRIEF december 2015

Dag Adiona-leden, Het heeft veel te lang geduurd, deze nieuwsbrief. De reden hiervan is helaas de tijd die maar sneller en sneller lijkt te gaan. Terwijl de werkzaamheden toenemen. Dat toenemen van werkzaamheden heeft ons te kleine bestuur ook tot inzicht gebracht dat we deze kar met z’n vieren niet langer kunnen trekken. En dat er extra stuurkracht nodig is. En we zijn direct tot actie over gegaan om die krachten te vinden. Tijdens de laatste inspiratiedag heeft Agnes Goudsmits als onze secretaris van bestuur afscheid genomen. Ze was onze spin in het web wat betreft alle administratie en dat werd voor haar wel heel veel. Ze heeft gekozen voor het deel wat zij het allerliefste doet, en dat is contact met de leden, de ledenadministratie en het coördineren van het mailverkeer. Tijdens de inspiratiedag hebben we een algemene oproep gedaan voor een secretaris van het bestuur en daar heeft Janina Dubbeld positief op gereageerd. Ze heeft in het verleden deze functie ook gehad en heeft er destijds wegens zwanger- en moederschap voor gekozen om haar taak neer te leggen. We zijn heel erg blij dat ze weer op het nest terug is. Rob Bergers, actief in de raad van Advies, draagt zijn steentje bij in de bestuursvergaderingen om ons vooral op bestuursniveau te ondersteunen. Het is een (tijdelijke??) bestuursfunctie die we hard nodig hebben. En we zijn heel blij dat Rob ons hierin helpt. Verder hebben we twee mensen bereid gevonden om te onderzoeken of een bestuursplek passend is. Helen Purperhart stapt in namens de kinderyogadocenten. Zij zal vooral op dat gebied meedenken en meebeslissen. Dit is zoals het er nu uitziet een tijdelijke functie, maar tot er iemand is gevonden die deze plek definitief wil innemen zal Helen de taak op zich nemen. Dank Helen!! En Nicole de Gruijter stapt ook in de stuurhut van ons steeds groter wordende schip. Nicole heeft veel ervaring met vooral de problematiek kind en echtscheiding. Ze kent veel procedures en juridische stappen en kan vanuit dat oogpunt meedenken en meesturen. Nicole gaat onderzoeken of een bestuursplek bij haar en haar talenten past. We eindigen dit jaar dus met een 7-koppige stuurgroep plus een zeer ervaren en vertrouwde persoon op de ledenadministratie en dat is best bijzonder! Komende donderdag 10 december gaan we met dit bestuur onder leiding van Josette Dijkhuizen kijken naar de komende 5 jaar. Hoe willen we varen, wat zijn onze sterke kanten, waar liggen onze zwaktes en wat hebben we nodig om in de volle vaart te blijven waarin we nu zitten.

Het was een mooi begin van 2015. Van expertisenetwerk naar beroepsorganisatie. Inclusief nieuw logo, nieuwe website en collectieve verzekeringen. En ons harde werken werd beloond, want er zijn veel nieuwe leden bijgekomen. Ons ledental is inmiddels gegroeid naar ruim 200 kindercoaches en kinderyogadocenten.

Omdat we merkten dat de belangstelling voor de inspiratiedagen terugliep hebben we in 2014 besloten om van 2 inspiratiedagen per jaar naar 1 dag per jaar te gaan. Maar, omdat er ruim 100 mensen in september aanwezig waren en we van mening zijn dat deze dagen absoluut een meerwaarde zijn voor onze leden hebben we ons besluit van 2014 herzien, wat betekent dat we in 2016 weer naar 2 inspiratiedagen organiseren. Verderop in deze nieuwsbrief meer hierover.

Het is leuk wanneer je op een website komt en daar trots het Adiona logo prijkt. We zien echter ook nog het ‘oude’ logo op veel websites. Wellicht goed om als voornemen voor het nieuwe jaar je website te updaten en daarbij ook het oude logo te vervangen door de huidige banner. Op de inlogpagina voor leden kun je de banner downloaden in drie formaten. (wachtwoord: @d!on@)

In 2016 organiseren we 2 inspiratiedagen. Zet deze data vast in je agenda!! Op zaterdag 26 maart 2016 is er de Adiona Inspiratie-VAKdag. Een dag waarin het gaat over vakinhoudelijke zaken. We hebben 2 inspirerende sprekers uitgenodigd. Tischa Neve, kinderpsycholoog, opvoedkundige én moeder, vertelt in de ochtend over het thema ‘communicatie met ouders’, En Annika Wunderwald, logopediste, gezinscoach en trainer voor het Advies en Meldpunt Kindermishandeling (sinds 2015 Veilig Thuis) gaat in het middagprogramma nader in op het thema ‘melding bij vermoeden van mishandeling. . Welke wegen moet je bewandelen?’ Twee thema’s waar we als bestuur vaak vragen over krijgen en die dus aandacht verdienen.

Op zaterdag 10 september 2016 organiseren we de Adiona Inspiratie-ONDERNEMERSdag. Waarin ondernemerschap (hoe vinden ouders jou? Wat zijn goeie stappen om te ‘ondernemen’? Etc). Het programma hiervoor maken we voor de zomer van 2016 bekend. Waar? De inspiratiedagen vinden plaats bij: UniePlaza Multatulilaan 12 4103 NM Culemborg

Tijden: Inloop vanaf 10:00 uur Start programma om 10:30 uur Afronding met een hapje en een drankje om 15:30 uur Markt: Tijdens de gehele dag staan er verschillende kraampjes met producten en boeken voor professionals die met kinderen werken.

Tien jaar geleden waren onze vakgebieden kindercoaching en kinderyoga nog vrijwel onbekend. Voor volwassenen was het er al wel, maar voor kinderen was dit nog prematuur. De eerste kindercoaches en kinderyoga-docenten moesten in die tijd nog echt pionieren en opleidingen waren er nog nauwelijks. Dat daar verandering in is gekomen moge duidelijk zijn. De praktijken komen als paddenstoelen uit de grond, wat duidelijk maakt dat er een behoefte is. Het hoort ook helemaal bij de ontwikkelingen van deze tijd. De veranderingen in de maatschappij zijn zichtbaar, hoorbaar en voelbaar. Er kan niet meer op een ‘oude’ manier worden gekeken naar kind en ontwikkeling. Men moet wel verder ontwikkelen. En als kinderyogadocent of kindercoach hebben we hierin een voortrekkersrol. Nog steeds zijn we pioniers, al zijn we gelukkig wel met meer dan tien jaar geleden. Met deze ontwikkelingen moeten we als bestuur ook alert blijven. Je mag je nog steeds zomaar kindercoach en kinderyogadocent noemen. Ook zonder achtergrond en opleiding. Ook zonder een vereniging achter je. Het is tot nu toe nog goed gegaan en we hebben de stroom mee gelukkig. We zijn enorm positief, echter wel met onze beide voeten in de realiteit. Wat zijn op dit moment de bewegingen in onze maatschappij en hoe kunnen we voor onze aangesloten leden waarborgen dat eventuele bewegingen in de samenleving positief kunnen opvangen? Een lijstje waar we vrij zeker van zijn dat dit behulpzaam is:

Zorg voor goeie algemene voorwaarden. Een voorbeeld hiervan vind je op de website om te downloaden.

Zorg voor een klachtenregeling (via Adiona ben je aangesloten bij Quasir). Een voorbeeldtekst voor op je website is ook op de ledeninlog te downloaden.

Zorg dat je een goede bedrijfs- en beroepsaansprakelijkheidsverzekering hebt. We hebben via Adiona de mogelijkheid om deel te nemen aan een collectieve verzekering. Echter is dit alleen op de beroepen kindercoaching, kinderyogadocent en trainers/opleiders van toepassing. Andere vormen van begeleiding worden niet in het collectieve pakket vergoed. Je kunt hier wel een offerte voor aanvragen via Adiona). Kijk ook even op de inlog van Adiona, we hebben ook voor andere verzekeringen leuke offertes van een negental verzekeraars.

Gabrielle blijft hard haar best voor ons doen om zo scherp mogelijk te blijven zodat we niet

teveel betalen en toch goed verzekerd zijn.

Dit besluit hebben wij genomen zodat wij als beroepsorganisatie kunnen aantonen aan derden dat onze leden voldoen aan de huidige eisen. Wij, en ook de klachtenorganisatie, kunnen niet instaan voor onze leden wanneer aan deze basisvoorwaarden niet is voldaan.

Kijk of je je bij een register kunt aanmelden die jou controleert op kwaliteit. Adiona is geen kwaliteitswaarborg. Het is natuurlijk altijd je eigen keus, maar wellicht de moeite van het onderzoeken waard. Op de website van Adiona staan onder lidmaatschap een aantal mogelijkheden en we sluiten niet uit dat er in de toekomst meer registers bij komen. Naar ouders en zorginkopers toe wekt het in ieder geval vertrouwen op dat ze niet maar bij zomaar iemand zijn, maar bij een kinderyogadocent of kindercoach die het vak met passie en professionaliteit uitvoert.

We zijn ons ervan bewust dat we met het stuk ‘verplicht verzekerd zijn in 2017’ iets opleggen waar je wellicht niet op zit te wachten. Tijdens de ledendag deelde ik (Jeannette) de onderstaande ervaring met de aanwezige leden:

Het was januari dit jaar. Ik gaf op een landgoed een inspiratiedag aan een 16-tal deelnemers. De wind was die dag zeer hard (zelfs stormachtig) en binnen bij het haardvuur was het behaaglijk warm. Tot iemand binnen kwam met de vraag of een bepaalde auto van een van ons was. De boom achter die auto bleek niet bestand tegen de wind en was bovenop de auto beland. Verwarring, verdriet, boosheid, onzekerheid, alle emoties kwamen langs, vooral bij degene van wie de auto was. De paniek was groot. Hoe kom ik thuis? Ik kan niet zonder mijn auto? Hij is net nieuw. Hoe zit het met mijn verzekering? De eigenaar van het landgoed bracht met één opmerking alle deelnemers, maar met name de deelnemer van de bewuste auto, weer in rust. ‘Je hoeft niet bang te zijn’, zei hij. ‘We zijn goed hiervoor verzekerd en het komt allemaal goed’. Het bracht rust in de paniek. Ook voor de eigenaar die met een telefoontje de boel in werking kon zetten.

Het maakte ons bewust van de service die je biedt. Je hebt een achterban waarop je terug kunt vallen. Ook al komt het niet vaak voor (ook in het oerbos waar we waren vallen bomen niet dagelijks op auto’s, zelfs niet jaarlijks) het is fijn om te weten dat je ergens op terug kunt vallen als het nodig is.

willen wij iedereen sfeervolle kerstdagen toewensen en we hopen voor jullie allemaal

dat jullie wensen in 2016 werkelijkheid zullen worden

Namens Jan van den Broek, Janina Dubbeld, Raymond van der Knaap, Nicole de Gruijter, Helen Purperhart, Rob Bergers, Agnes Goudsmits en Jeannette Bakker

Er zat een rups langs de weg. En hij zat heel erg stil. Hij zei niemand gedag. Zo kenden de dieren hem helemaal niet. Normaal was rups altijd degene die HALLO schreeuwde nog voordat je hem had gezien. Hé wat is er rups, zei sprinkhaan, HE WAT IS ER, riep hij, GEEF EENS ANTWOORD! Maar de rups bleef zitten, stil, en zei nog steeds niks. Kun je niet opstaan rups, zei mier, wacht maar ik help je wel even. En hij stak zijn handen onder rups zijn armen en hees hem overeind maar op zijn eigen benen staan dat deed rups niet. Mier liet hem maar weer zakken, en zo zat hij daar weer stil, en zei niks, die rups. Ook het duwen van de tor, en het kietelen van de meikever, en het blazen van de krekel, en het smeken van de bij, en het spugen van de vlieg, en het schelden van de duizendpoot, hielp helemaal niks. Toen kwam het lieveheersbeestje voorbij. Eerst keek hij maar eens goed. Hij zei niks en hij deed niks. Hij ging alleen maar zitten. Naast rups. Langs de weg. Zo zat hij daar een dag. En een nacht. En nog een dag. En na drie dagen hoorde hij zachtjes kraken. Dat was de rups… die open ging. Aha, zei het lieveheersbeestje. Ik wist wel dat je het in je had. Toe maar… wees niet bang En in het licht van de eerste zonnestralen, sloeg de vlinder zijn vleugels uit.

TOON TELLEGEN