NAHU TRADISONAL

NAHU TRADISONALDisediakan oleh :Suria binti MusaNorayuja binti Jarmi

MAKSUD NAHUPerkataan nahu atau tatabahasa adalah terjemahan daripada perkataan grammar.Perkataan grammar ini berasal daripada perkataanGreek, makna asasnya ialah "sesuatu seni bacaan dan penulisan". Perkataan ini kemudiannya digunakan sebagai istilah umum untuk kajian dan pemerian (penghuraian) bahasa. Orang menyebut nahu tradisional atautraditional grammar pada zaman dahulu. NAHU TRADISONALTeori ini bermula sejak zaman Yunani (abad ke-5 S.M) dan dipercayai teori paling tua dicatatkan.Ia dipelopori oleh Panini (Ahli tokoh fonetik India) yang menganggap bahawa bahasa ialah ucapan fikiran dan perasaan manusia dengan teratur serta menggunakan alat untuk membunyikan suara.Secara keseluruhannya, ahli-ahli bahasa tradisional berpendapat bahawa struktur-struktur bahasa ialah hasil daripada sebab dan akibat dan bahasa di dunia ini ialah variasi-variasi daripada satu sistem yang berasaskan logik dan rasional yang sama.

CIRI-CIRI TEORI NAHU TRADISIONAL

Kajian-kajian bahasa dibuat berasaskan bahasa tulisan.Selain itu, huraian tatabahasa bersifat rasional dan berasaskan anggapan bahawa disiplin-disiplin lain tiada kaitan dengan bahasa. Akibatnya huraian unsur-unsur bahasa tidak tetap dan tidak tepat.Panini turut berpendapat bahawa bahasa-bahasa di dunia dapat dihurai dengan berasaskan ciri-ciri sejagat seperti logik, falsafah dan sebagainya.Kajian bahasa juga dibuat secara deduktif, iaitu mengutamakan pemahaman peraturan-peraturan bahasa terlebih dahulu sebelum memberikan contoh-contoh.Teori ini juga berpendapat semua bahasa mempunyai peraturan yang sama dengan bahasa Yunani dan ciri nahunya mementingkan bahasa tulisan serta kajian berdasarkan hukum.

PeringkatPerkembanganNahuMelayu Karya awal Nahu-nahu Melayu:

Golongan KataKPPM - nama, perbuatan dan diwalSS - nama, keadaan nama dan perbuatanKPB - nama, ganti nama, sifat, perbuatan, kelakuan, faham kata,penyambut kata seruanJBM - nama, ganti nama, perbuatan, rupa nama, rupa kata, sendi nama, sendi kata, seruan dan ibu kataPB - nama, perbuatan dan diwal kataPBM - nama & ganti nama, perbuatan, sifat, sendi, seruan Diwal kata merupakan golongan kata lain yang bukan dari golongan nama dan perbuatan (kerjaan).

diwal sinonim dengan kata tugas untuk istilah moden. Antara diwal yang ditemui ialah:

Tambahan perbuatan (kata bantu & kata perintah)Penetap tutur, pandu. Sumpah(kata sendi nama)Penempat tutur ( kata arah, kata waktu)Janji kata (kata hubung syarat)Penyambung kata, cadangan,perubahan (kata hubung)Penguat kata (kata penguat)Istifham (kata tanya)Pengecualian kata (kata nafi,kata sangkal)Seruan, hairan, tengking, herdik(kata seru)Menyahut (kata pembenar)Menjawab, menafikan (kata nafi)Tempelak (kata penegas)Perakam (kata pangkal ayat)

Pendita zaba pelopor nahu tradisional melayu (1927)

Dalam pengajaran bahasa melayu (sk), tujuan penggunaan nahu tradisonal: Membolehkan pelajar memahami nahu sesuatu bahasa dengan betul.Melatih pelajar menulis dengan tepat.Membolehkan pelajar menterjemahkan bahasa asing kepada natif dan sebaliknya. Menikmati nilai kesusteraan.Menterjemah makna dalam sesuatu bahasa.Sekadar gurauan:

Secara khususnya, ciri-ciri Tatabahasa Tradisional ialah:Bersifat nasional iaitu bukan formal dan structuralPercampuran teori semantik dan gramatikKetiadaan pola contoh yang dijadikan dasar pembentukan pelbagai strukturKetiadaan pemilihan dan pemeringkatan bahan-bahan yang disampaikan samabada gramatikal atau leksikal, sama ada berasaskan yang mudah atau yang kompleks, sama ada kekerapan dan kenyataan butir-butir itu boleh diajar atau tidak.Ayat-ayat dibina menggunakan konsep word buildingDalam memerikan bahasa, TT bersifat preskriptif, humanistik dan normatif.Ilmu falsafah dan logikal menjadi teras pegangan