MGA DAKILANG GURO · Una sa lahat, inilatag nina Marx at Engels ang mga pundamental na prinsipyo ng Marxismo sa larangan ng pilosopiya, ekonomyang pampulitika at syensyang panlipunan

PAMBANSA-DEMOKRATIKONG PAARALAN2007

MGADAKILANG

GURO

NILALAMAN

INTRODUKSYON 7

SI KARL MARX 15

SI FREDERICK ENGELS 21

SI V. I. LENIN 29

SI JOSEPH STALIN 39

SI MAO ZEDONG 49

7

BINTRODUKSYON

AKIT MAHALAGANG PAG-ARALAN ANG BUHAYNG dakilang mga gurong komunista? Mahalagang pag-aralan ang buhay ng mga dakilang gurong komunista,

sina Karl Marx, Frederik Engels, Vladimir Lenin, Joseph Stalinat Mao Zedong, dahil itinuturo nila ang taus-pusongpagmamahal sa kapwa nang walang pagsasaalang-alang sa sarili– isang diwa ng ganap na di pagkamakasarili. Ipinamalas ngkanilang naging buhay ang walang hanggang pagpapahalagasa kanilang gawain sa pagtataguyod ng proletaryongrebolusyon, at sa kanilang gabundok na pagmamalasakit sa lahatng kasamang rebolusyonaryo at mamamayan. Tayongnaniniwala sa proletaryong rebolusyon at mga Komunista aydapat matuto sa kanila.

Naging natatanging lider komunista sila dahil niyakap ngmasa ang kanilang mga ideya. Kung wala ang masa na puspusanat masiglang kumilos para sa rebolusyon ay hindimagtatagumpay ang rebolusyong pinamunuan ng mga dakilangguro. Sa kahulihulihang pagsusuma, ang masa ang tunay nabayani at siyang tagapaglikha ng kasaysayan.

MASAKLAW NA TANAW SA KASAYSAYAN

NG REBOLUSYONARYONG PROLETARYADO

Ang kasaysayan ng rebolusyonaryong proletaryado ay isangprosesong paikid at tumatahak sa daang sigsag. Mayroon itongpagtaas at pagbaba.

Una sa lahat, inilatag nina Marx at Engels ang mga pundamentalna prinsipyo ng Marxismo sa larangan ng pilosopiya,ekonomyang pampulitika at syensyang panlipunan. Mula samasinsing pag-aanalisa at kritika sa batas ng paggalaw o pag-iral ng kapitalismo, inilatag nila ang batayan ng syentipikong

8

sosyalismo at ang diktadura ng proletaryado; pampublikongpag-aari ng mga kagamitan sa produksyon laban sa pribadongpag-aari ng mga ito; at planadong sosyalistang ekonomya labansa anarkiya ng kapitalistang ekonomya.

Sa panahon ng malayang kompetisyong kapitalismo,hinango nina Marx at Engels ang positibong mga sangkap ngsosyalismo mula sa mga sosyalistang utopyan at inilagay ito sasyentipikong batayan. Ipinakita nila kung paano pinag-sasamantalahan ng kapital ang proletaryado, at kung bakitwalang idudulot ang kapitalismo kundi krisis at matindingpaghihirap at karalitaan para sa malawak na mayorya ng lipunan.Ang malakihang produksyong kapitalista ay panli-punangproduksyon, subalit inaangkin ng kapital ang tubo. Para mapawiang krisis at karalitaan, kailangan ng sosyalistang rebolusyonat itatag ang diktadura ng proletaryado.

Noong 1848, isinulat nina Marx at Engels ang Manipesto ngPartido Komunista. Bunga ito ng mga pag-aalsa na pinamunuanng uring burgesya at nilahukan ng mga manggagawa atmagsasaka. Ngunit matapos makaupo sa kapangyarihan, nagingmga bagong mapagsamantalang uri ang burgesya. Bukod sahindi nila ipinatupad ang mga kahilingan ng uring manggagawaat magsasaka, malupit na sinalakay pa nila ang nagpoprotestangmamamayan.

Dalawampu’t tatlong taon (23) matapos isulat ang Manipestong Partido Komunista, naganap ang Komuna ng Paris (1871).Nagsilbing paunang modelo at tagapagbalita ng proletaryongrebolusyon (makauring diktaduryang proletaryo) ang Komuna.Naiwagayway ang bandera ng proletaryado sa Paris sa loob nghigit dalawang buwan, mula Marso 18 hanggang Mayo 28.Ngunit nagapi ang Komuna nang salakayin ng mulingnakapagpalakas na pwersa ng kaaway nang hindi pa itonakapagpapalakas. Panandaliang tagumpay iyon ngproletaryado ngunit ipinakita nito na posible na agawin ng

9

proletaryado ang kapangyarihang pampulitika at ipatupad angpanlipunang rebolusyon.

Noong dekada 1890, nagtagumpay ang Marxismo sa lahat ngibang mga ideolohiya sa kilusan ng uring manggagawa sapangkalahatan ay nakumpleto. Ibinatay ng partido ng mgamanggagawa ang kanilang mga programa at taktika sa Marxistangpundasyon. Ang muling nabuhay na organisasyong internasyunalng kilusan ng uring manggagawa ay nagtaguyod ng Marxistangpaninindigan sa lahat ng esensyal na usapin.

Ngunit ang panteoryang tagumpay ng Marxismo ay nagtulaknaman sa mga kaaway nito na magbalatkayo bilang mgaMarxista. Nagtangkang buhayin ng Liberalismo, na bulok sakaibuturan, ang malaon nang nalibing sa kasaysayangoportunistang sosyalismo. Kanilang ipinamarali na lipas na angmga labanan at nararapat umiral ang panlipunang kapayapan.Kanilang itinakwil ang tunggalian ng uri.

Nangailangan ng 46 taon mula sa pagkabigo sa Komuna ngParis bago naganap ang Dakilang Rebolusyong SosyalistangOktubre noong 1917 sa ilalim ng pamumuno ni Lenin at ngBolsheviks.

Sa pundasyong inilatag ni Marx at Engels, ang iba pang mgaKomunistang guro – Lenin, Stalin at Mao – ay gumawa ng sarilinilang mga ambag batay sa kongkretong pag-unlad ngproletaryong pakikibaka.

Dakilang papel ni Lenin ang higit na pagpaunlad ngMarxismo sa panahon ng modernong imperyalismo atproletaryong rebolusyon. Isinulong niya ang pag-aaral ngmateryalistang dialektika sa pamamagitan ng pakipaglaban atpagbunyag sa suhetibismong burges bilang karugtong ngideyalismo at metapisika.

Ang Leninismo ay Marxismo sa panahon ng imperialismoat proletaryong rebolusyon. Ito ang ikalawang yugto sa pag-unlad ng Marxismo.

10

Wastong sinuri ni Lenin ang modernong imperyalismo atnamuno sa dakilang sosyalistang rebolusyong Oktubre paraitayo ang unang sosyalistang estado. Imposibleng maipanaloang rebolusyon kung wala ang Bolsheviks na matagumpay nanakipaglaban sa Tsaristang awtokrasya, malalaking burgesyaat klasikal na mga rebisyunista.

Ipinatupad ang sosyalistang rebolusyon at konstruksyon saUnyong Sobyet sa ilalim ng matinding kahirapan, bunga ngdigmaan sa pagitan ng mga imperyalista, sa gerang sibil at samga digmang mapanghimasok; sa walang tigil na hayag nakarahasan at di hayag na pananabotahe ng mga reaksyunaryo,kasama ng mayayamang magsasaka at mga pambansangburgesya; at ang pang-ekonomyang blokeyo at agresibong mgabanta at aksyon ng mga imperyalista.

Nagtagumpay si Stalin sa pagsagawa ng sosyalistangrebolusyon at konstruksyon. Itinatag at pinalawak niya angpundasyong industriyal ng Unyong Sobyet, kinolektibisa atminekanisa ang agrikulturang Sobyet, nagsanay ngpinakalaking kwerpo ng syentipiko, teknikal, pangkultura atadministratibong mga tauhan sa daigdig at itinaas angpamantayan ng pamumuhay sa napakaikling panahon.Ipinakita ni Stalin ang superyoridad ng sosyalismo sakapitalismo, laluna nang ang huli ay binagabag ngpinakamalubhang depresyon kailanman at nahirapan sapasismo sa maraming bayan.

Ngunit walang diretsong daan sa pagsulong ng sosyalismosa isang bayan. Wala ring ganoong daan para sa lahat ngmanggagawa sa daigdig. Higit na pinakawalan ngpandaigdigang sistemang kapitalista ang halimaw ng pasismolaban sa mga komunista at mga partido ng uring manggagawaat sa huli ang ganap na agresyon laban sa kutang Sobyet ngsosyalismo, na puminsala sa mga buhay ng 20 milyongmamamayan at nagwasak sa ekonomyang Sobyet.

11

Mula sa isa pang malungkot na yugto para sa sosyalistangsimulain, na humantong sa digmaan sa pagitan ng mgaimperyalista na may pasistang layunin sa pagsira ngsosyalismo, maraming sosyalistang mga bayan ang lumitawat ang mga kilusan para sa pambansang pagpapalaya sa mgakolonya at malakolonya ay sumulong sa panahon matapos angIkalawang Digmaang Pandaigdig.

Di maiwasan ng mga kapangyarihang kapitalista naparangalan si Stalin sa kanyang matagumpay na pagtatanggolsa Unyong Sobyet laban sa mga pwersang pananalakay ngNazi subalit dahil sa takot sa paglawak ng kampo ng sosyalismo,ang mga hari ng kapitalismo ay nagdeklara ng Cold War.Muling itinayo ni Stalin ang ekonomyang Sobyet, itinaas angmateryal at pangkulturang pamantayan, pinalakas ang internalat panlabas na mga depensa, kinumpleto ang pagbaligtad ngproporsyon sa populasyon ng kanayunan at kalunsuran bago1917 at sinuportahan ang simulain ng pambansangpagpapalaya at sosyalismo sa labas ng bansa.

Ngunit matapos mamatay si Stalin, tamang-tama sa panahonna higit sa ikatlo ng populasyon ng daigdig ay nasa maramingsosyalistang mga bayan, lumitaw ang halimaw ng modernongrebisyunismo, laluna sa Unyong Sobyet.

Ganap na itinakwil ng mga rebisyunista ng Unyong Sobyetsi Stalin para ipalaganap ang modernong rebisyunismo at hatiinang internasyunal na kilusang komunista.

Mula 1956, 35 taon ang kinailangan ng modernong mgarebisyunista sa pagmaskara bilang mga Marxista-Leninistapara panumbalikin ang kapitalismo at wasakin ang sosyalismo.Nang iwaksi nila ang maskara, nawasak ang mgarebisyunistang mga partido at rehimen, at kahit ang UnyongSobyet ay gumuho.

Kabilang sa walang kamatayang samahan ng mgakomunistang lider si Mao Zedong. Ang kanyang mga turo at

12

mga bunga ng kanyang mga turo ay napakahalaga para saultimong tagumpay ng komunismo. Komprehensibo at buongtalino siyang nagmana, nagtanggol at nagpaunlad sa Marxismo-Leninismo sa panahon ng imperyalismo at proletaryongrebolusyon at modernong rebisyunismo. Ang kabuuan ngkanyang mga aral ay tinatawag ngayong Maoismo, angpinakahuling yugto sa walang humpay na pag-unlad ng teoryaat praktika ng rebolusyonaryong proletaryado.

Isinanib niya ang unibersal na teorya ng rebolusyonaryongproletaryado sa kongkretong praktika ng rebolusyong Tsino,at nagkamit ng mga tagumpay na may pandaigdigangistorikong kahalagahan laban sa imperyalismo, oportunismoat makabagong rebisyunismo at lahat ng reaksyon. Lumikhasiya ng mga dakilang ambag sa pagpapaunlad ng mgapundamental na siyentipikong turo ng Marxismo at Leninismosa proseso ng matagumpay na paggabay at pamumuno sabagong demokratiko at sosyalistang rebolusyon sa Tsina.

Ang kanyang pinakadakila at namumukod-tanging nagawaay ang paglalatag niya ng teorya ng nagpapatuloy na rebolusyonsa ilalim ng proletaryong diktadura at sa personal niyangpagpapasimula at pamumuno sa Dakilang ProletaryongRebolusyong Pangkultura upang ikonsolida ang diktadura ngproletaryado, at hadlangan ang panunumbalik ng kapitalismosa sosyalistang lipunan. Ang kanyang teorya at mga unangpraktika sa pagpapatuloy ng rebolusyon sa ilalim ng diktadurang proletaryado ay nagbibigay tanglaw sa rebolusyonaryongproletaryado at mamamayan ng daigdig na makakamit angsosyalismo hanggang bukana ng komunismo.

Ang panunumbalik ng kapitalismo sa Tsina ngayon ayhindi nagpapawalam bisa sa teorya at praktika ng Marxismo-Leninismo-Maoismo. Bagkus pinapatotohanan lamang nito naang pagtatakwil sa MLM ang kundisyon para manumbalik angkapitalismo sa mga bayang sosyalista at malumpo’t magapiang mga tunay na rebolusyonayong kilusan at partidong

13

proletaryo. Hindi napawalambisa ang teorya ng proletaryongrebolusyon at diktadura ng proletaryado sa pagkagapi ngKomuna ng Paris noong 1871. Sa halip lalo lamang nitonginilinaw ang mga batayang prinsipyo ng rebolusyongproletaryo at nagbigay ng mga positibo at negatibong aral parasa tagumpay ng Rebolusyong Oktubre.

Ang mga ideya hinggil sa sosyalismo at komunismo aydumating sa Pilipinas sa simula ng ika-20 siglo, pagkataposng Rebolusyong Pilipino noong 1896. Nang maitatag angPartido Komunista ng Pilipinas noong 1930, naitatag na angunang sosyalistang bayan, ang Unyong Sobyet, at napayamanna ni Lenin ang batayang Marxistang teorya. Ngunit nagapi,hanggang lubusang malusaw ang lumang Partido noonghuling bahagi ng dekadang 1950 dahil binitiwan nito ang teoryang rebolusyonaryong proletaryado at tumahak sa opurtunismoat rebisyunismo.

Muling itinatag ang Partido Komunista ng Pilipinas noong1968 sa pundasyong teoretikal ng Marxismo-Leninismo-Maoismo. Humahango ito ng gabay sa tuluy-tuloy naumuunlad na proletaryong rebolusyonaryong teorya atpraktika na nabigyang-anyo sa mga turo ng mga dakilangkomunistang sina Marx, Engels, Lenin, Stalin at Mao.

Bilang isang Marxista-Leninistang partido, napakahalagangmatuto mula kay Mao Zedong, laluna’t ang proletaryado, sapamumuno ng partido nito ay naglulunsad ng bagongdemokratikong rebolusyon sa isang bayang malakolonyal atmalapyudal. Magiging gabay ang mga turo ni Mao sa susunodna sosyalistang rebolusyon. Laging magpupunyaging isanib ngPartido Komunista ng Pilipinas ang MLM sa konkretongpraktika ng rebolusyong Pilipino.

15

SI KARL MARX AY ISA SA MGA TAONG DAKILANGnag-ambag sa pagsusulong ng sangkatauhan tungo sapandaigdigang lipunang malaya at maunlad. Nagkaroon

ang proletaryado ng di magagaping sandata sa pagbabago ngdaigdig nang kanyang madiskubre ang pundamental na batasng kasaysayan.

Nabuhay si Marx mula 1818 hanggang 1883 sa Europa, sapanahong lubusang nahinog na ang kapitalismo at litaw na litawna ang mga panlipunang kontradiksyong resulta nito. Nagtatayoang uring manggagawa ng iba’t-ibang organisasyon atsinusubukan ang iba’t-ibang taktika sa pakikipaglaban saburgesya. Naglilitawan at nagkakahugis ang mga ideya atteorya, na sumasalamin sa mabilis na pag-unlad ng syensya,produksyong pang-ekonomya, at makauring pakikibaka.

Sa gitna ng mga rebolusyunaryong pangyayaring ito, lumikhasi Marx ng teoryang sumaklaw sa lahat. Ang teoryang ito angnagpatuloy at nagkumpleto sa tatlong pangunahing pang-ideolohiyang agos sa kanyang panahon, ang ika-19 na siglo. Angmga ito – ang pinakasulong na kaisipan na naabot ng sangkatauhanhanggang sa panahong iyon – ay ang pilosopiyang umunlad saGermany, ang syensya sa ekonomyang pampulitika na umunladsa England, at ang kaisipang sosyalista na umunlad sa France.

Ang Kanyang Buhay

Isinilang si Marx noong Mayo 5, 1818 sa lunsod ng Trier saGermany. Bagamat ang ama niya ay isang kilalang abogado,katamtaman lamang ang kita ng pamilya.

SI KARL MARX

16 MGA DAKILANG GURO

Nahasa ang matalas na talino ng batang Marx nang siya’ynag-aral sa isang unibersidad sa Bonn at pagkatapos sa Berlin,dahil napakasigla ang intelektwal na buhay sa dalawangbantog na sentrong lunsod na ito.

Nagsimula siya sa pag-aaral ng batas, nagsaliksik sa yamanng pilosopiya, at sumulat ng mga tula. Naging gawi niyanghalukayin ang kaalamang natamo ng mga naunang mga iskolar,at mula rito binalangkas niya ang sariling paninindigan. Ngunithindi lamang libro ang kanyang pinagkaabalahan, gumugol dinsiya ng maraming masasayang panahon kasama ang mgakaibigan. Dumanas ang kanyang pamilya ng mahabang panahonng kahirapan.

Si Karl Marx kasama angkanyang asawang si Jenny

noong 1866.

17SI KARL MARX

Noong 1849, nanirahan sila sa London, hanggang mamataysi Marx noong Marso 14, 1883 sa edad na 65.

Ang Teorya ni Marx

Noong 1844, nakilala ni Marx si Frederick Engels, isangnadistiyerong German tulad niya. Mula noon, naging malapitna kaibigan at kasama ni Marx si Engels, na naging mahigpitniyang katuwang sa pagpapalawig at pagtatanggol sa integridadng kaisipang kanilang binuo, at maaasahan sa anumangkagipitan.

Magkasama nilang nilabanan ang iba’t ibang doktrina ngsosyalismong petiburges na nangibabaw noon, at nilikha angteoretikal na balangkas at taktika ng proletaryong sosyalismo (okomunismo). Sumapi sila sa Liga ng Komunista, isang lihim nasamahan. Sa ikalawang kongreso ng Liga isinulat nila angmakasaysayang dokumentong nanawagang “Mga manggagawang daigdig, magkaisa!” – ang Manipesto ng Partido Komunista.

Mula sa abanteng mga teorya ng materyalismo at diyalektikang panahong iyon, nilikha ni Marx ang diyalektikongmateryalismo. Ang lahat sa daigdig ay bagay (matter), at angmga ideya ay walang iba kundi ang materyal na daigdig nanasasalamin sa isipan ng mga tao.

Ang lahat ng bagay at ideya ay mga proseso, na “dumadaansa tuluy-tuloy na proseso ng pag-iral at paglaho, ang walanghintong pagtaas mula sa mas mababa tungo sa mas mataas,”bunsod ng pag-unlad ng internal na mga kontradiksyon.

Sa pagkahayag ng katotohanang ito, itinuro ng Marxismona may materyal na batayan ang lahat ng mga pangyayari, na“walang tapos, absoluto, sagrado;” na sa pag-alam sa mga batasng paggalaw sa daigdig, mababago natin ito.


Ang materyalismong istoriko ay ang paglalapat ng teoryangito upang unawain ang mga pangyayaring panlipunan.Maipapaliwanag ang pag-unlad ng kamulatan ng mga tao sapamamagitan ng pagsusuri sa mga kontradiksyon sa materyal nabuhay ng lipunan, na nahahati sa mga uri ang lipunan ayon saumiiral na moda ng produksyong pang-ekonomya. Itinuro ngMarxismo na sumusulong ang mga lipunan sa pamamagitanng makauring pakikibaka. “Ang kasaysayan ng lahat nangumiral na lipunan ay kasaysayan ng tunggalian ng mga uri,”ayon sa Manipesto ng Partido Komunista.Proletaryado laban sa burgesya

Maagang nagkainteres si Marx sa ekonomyang pampulitika.Napansin niya sa kanyang mga sulatin sa mga pahayagan nakulang pa ang pagsapol niya sa paksa kaya’t naglaan siya ngmaraming taon sa pag-aaral ng mga teoryang pang-ekonomyaat pangangalap ng mga datos.

Sa kanyang napakalaking obra, Das Kapital (Ang Kapital),sinuri ni Marx ang mga relasyon sa produksyon sa kapitalistanglipunan, mula sa simula hanggang sa pag-unlad at paglalahong mga ito.

Nilinaw niya ang kongkretong batayan ng kapitalistangpagsasamantala, mula sa katangian ng kalakal, sa pagpiga ngsobrang halaga mula sa lakas-paggawa ng mga manggagawa,sa pagtatakda ng mga presyo, at sa pagtitipon ng kapital,hanggang sa reproduksyon ng kabuuang kapital ng lipunan.

Ang Das Kapital ay hindi lang tagumpay ng talino, kundimarubdob na paglalahad din ng makauring paninindigan, isangdakilang akdang panliteratura. Angkop ang pagtawag ditongang aklat na “bumago sa takbo ng kasaysaysayan.”

Sa kasaysayan ng lipunan, sinabi ni Marx, ang proletaryadolamang ang tunay na rebolusyonaryong uri. Dahil sa pusisyon

19SI KARL MARX

at papel nito sa produksyon, ang uring manggagawa lamangang may kakayahang pawiin ang kapitalistang lipunan atmagtayo ng isang lipunang bago, walang-uri – ang komunistanglipunan.

Sa Manipesto ng Partido Komunista, gumawa sina Marx atEngels ng makapangyarihang pagsasalarawan ng lipunang iyon,na mula noon ay nagbigay-sigla sa lahat ng naghahangad sapagpawi ng lahat ng pagsasamantala at pang-aapi sa daigdig.

Ngunit hindi nilimitahan ni Marx ang sarili sa gawaingteoretikal. Siya ang “puso at kaluluwa,” ayon kay Lenin, ngInternational Working Men’s Association, na mas kilala bilang UnangInternasyunal, na itinatag sa London noong 1864.

Walang pagod siyang kumilos para mapag-isa sa loob ngInternasyunal ang kilusang manggagawa sa iba’t ibang bansa,magbigay ng daluyan para sa sama-samang aktibidad ng iba’tibang porma ng sosyalismo kabilang ang mga di proletaryo atsosyalistang utopyan, at nilabanan ang maling mga ideya hinggilsa sosyalismo. Sa ganitong paraan, ani Lenin, “iginiit ni Marxang iisang taktika ng proletaryong pakikibaka ng uringmanggagawa sa iba’t-ibang bansa.”

Si Karl Marx habang nagtatalumpati saisang kapulungan ng mga manggagawasa London.

21

I PINANGANAK SI ENGELS NOONG NOVEMBER 28, 1820sa Barmen, probinsya ng Rhine, Prussia (Germany). May-ari ng pabrika ng tela sa Barmen at kasosyo sa isang pabrika

ng sinulid sa England ang kanyang ama. Dahil maagang nagingprogresibo ang kanyang mga ideya at kaisipan, hindi na niyakasundo ang amang konserbatibo at relihiyoso.

Nag-aral si Engels sa konserbatibo at relihiyosongeskwelahan ng mga Protestante. Ngunit hindi niya natapos anghayskul. Gayunpaman, nakita kay Engels ang kagalingan. Sasariling pag-aaral, natutunan niya ang pilosopiya, teolohiya,kasaysayan, at iba pa. Natutunan niyang magsalita ng 24 nalenggwahe.

Hindi lamang sa pag-iisip magaling si Engels kundi sapisikal din. Aktibo siya sa iba’t ibang larangan ng palakasan atnaging eksperto sa paglangoy, pangangabayo, at iba pa. Sumapirin siya sa mga grupo ng mang-aawit.

Labingwalong taon gulang pa lamang si Engels nangmapilitan siyang mamasukang kawani sa isa sa mga bahaykomersyo sa Barmen. Dito maaga niyang nakita ang praktikalna buhay, labas sa kinagisnang marangyang buhay.

Namatay si Engels noong Agosto 5, 1895 dahil sa kanser salalamunan, sa edad na 75. Sa kanyang pagpanaw, nawalan angproletaryado ng isang dakilang guro.

Pagtunggali sa bulok na sistema, pagyakap sa bagong pag-asa

Noong nasa hayskul pa lamang, marami siyang tanong na hindimasagot ng kanyang mga guro. Ito ang nagtulak sa kanya upangmagsariling sikap sa pag-aaral. Nag-umpisa siyang mamuhi sa

SI FREDERICK ENGELS


awtokrasya ng hari at kabulukan ng burukrasya noong nag-aaralpa lamang siya sa gymnasium (high school). Nag-ibayo angkanyang galit nang mapalalim ang pag-unawa niya sapilosopiya.

Sa panahong ito, ang mga turo ni Hegel, isang propesor saUnibersidad ng Berlin,ang nangingibabaw na pilosopiya saGermany. Naging masugid na tagapagtaguyod si Engels ngpilosopiyang ito, na rebolusyonaryo sa panahong ito.Naniniwala ang pilosopiyang Hegelian na ang lahat ng bagayay nagbabago.

Bagama’t rebolusyonaryo, nagtataglay ito ng ideyalistangpaniniwala hinggil sa pag-unlad ng pag-iisip at mga ideya;naniniwala itong mauunawaan ang pagbabago ng kalikasan, ngtao o ng lipunan mula sa pag-iisip at mga ideya; sa halip na

Si Frederick Engels noong 1840sa edad na 20.

23SI FREDERICK ENGELS

kabaliktaran: na maipaliliwanag ang kaisipan ng tao mula sakalikasan, mula sa materyal na bagay na pinag-iralan nito.

Noong namasukan bilang kawani si Engels nagkaroon siyang mas malawak na kaalaman sa kalagayan ng lipunan. Sadekadang iyon, malakas ang kilusan para sa demokratikongkaisipan at paglaban sa awtokrasya. Sa edad na 20, nakasulat atnakapaglimbag na si Engels ng mga progresibong artikulo.

Sa edad na 21, sapilitan siyang pinagserbisyong militar saPrussian Army sa Berlin. Batas ng gubyerno na lahat ng lalakingumabot sa 21 taon ay dapat magsilbi sa militar. Sinamantala niyaang pagkakataong ito. Kahit walang pormal na papeles, sumamasiya sa mga lektura sa Berlin University.

Dahil sa mga isinulat at inilathala niya, naging kasapi siyang Young Hegelian Circle of the Free, samahan ng mga radikalna propesor at mag-aaral na tumutunggali sa awtokratikongpaghahari ng mga panginoong maylupa (mga hari at reyna).

Nang sumunod na taon, pumunta si Engels sa Cologne,Germany. Dito niya nakilala si Karl Marx, sosyalistang editorng radikal na dyaryong Rhineland Gazette. Kasapi rin si Marx ngYoung Hegelian. Makaraan, pumunta siya sa England upangmagtrabaho sa pabrika ng ama sa syudad ng Manchester. Noon,England ang pinakamaunlad na kapitalistang bayan sa Europa.Dito nakita ni Engels ang kadusta-dustang kalagayan ng uringmanggagawa.

Hindi umupo lamang sa opisina ang ginawa ni Engels.Nakipamuhay siya sa mga manggagawa. Tumungo sa mgamarumi at masikip na tahanan ng mga mahihirap. Nakita niyaang kanilang pagkaaba.

Nakitungo siya sa iba’t-ibang mga unyon, sosyalistang grupo,at radikal na lider. Nag-ipon ng mga dokumento at iba pangmateryal hinggil sa kalagayang pampulitika at ekonomya ng


mga manggagawa sa England. Binasa niya lahat at malalim napinag-aralan ang mga dokumentong ito. Isinulat niya ang AngKalagayan ng Uring Manggagawa sa England (The Conditions ofthe Working Class in England) bilang resulta ng mga ginawaniyang pagsisiyasat sa kalagayan ng mga manggagawa. Salibrong ito sinabi ni Engels na ang kadusta-dustang kalagayanng uring manggagawa ang nagtutulak sa kanila na lumaban parasa kanilang kalayaan. At ang lumalabang proletaryado ang siyalamang maaaring tumulong sa sarili. Inilinaw niya na angpampulitikang kilusan ng uring mangggawa ay tiyak na tutungosa kanilang pagkamulat na ang sosyalismo ang tangi nilangkaligtasan. Sa kabilang banda, magiging materyal na pwersalamang ang sosyalismo kung magiging layunin ito ngpampulitikang kilusan ng proletaryado.

Dito rin nagkaroon ng matibay na relasyon si Engels kay MaryBurns, isang hindi nakapag-aral na manggagawang taga-Ireland.

Si Frederick Engels at Karl Marx habang sinusulat ang Manipesto ng PartidoKomunista. (painting ni P Polkyakov)


Pagkikitang muli kay Karl Marx,Umpisa ng walang-katulad na pagkakaibigan at pagtutulungan

Noong Agosto 1844, bumalik si Engels sa Barmen. Dumaan siyasa Paris na isa sa sentro noon ng rebolusyonaryong kilusan. Itoang panahon ng pag-aalsa ng uring burgesya laban sa pyudalna paghahari ng mga panginoong maylupa. Nagkita silang mulini Karl Marx. Nagsimula ang permanenteng pagkakaibigan atpagtutulungan nila sa iba’t-ibang larangan.

Sa sumunod na mga taon, ang pagtutulungan nina Marx atEngels ay makikita sa maraming nabuong teorya at prinsipyo.Mula nang bumalik sa Germany hanggang 1848, nanirahan silasa Brussels (Belgium) at Paris (France) upang pag-aralan angkalagayan ng uring manggagawa at mga kilusan sa iba’t-ibanglugar. Noong 1846, sumapi sila sa lihim na Liga ng Komunista.Sa atas ng Liga, pinagtulungan nilang isulat ni Marx angManipesto ng Partido Komunista noong 1848.

Si Frederick Engels at Karl Marx sa palimbagan ng The New Rhineland Ga-zette. (painting ni Y Sapiro)


Noong Pebrero 1848, pumutok ang burges na rebolusyon saFrance. Lumaganap ito sa Berlin (Germany); Vienna (Austria);at iba pa. Dahil dito, bumalik sina Marx at Engels sa Germany atpinamunuan nila ang The New Rhineland Gazette, isangrebolusyonaryong dyaryo na nailimbag sa Cologne. Sapamamagitan ng dyaryong ito, araw-araw nilang nabigyan nggabay ang mga rebolusyonaryo. Nagpropaganda rin sa mgamanggagawa at mga radikal na petiburgesya. Sumali si Engelssa mga armadong pag-aalsa ng mga manggagawa. Sumama siyasa mga barikada. Ngunit dahil mas malakas pa ang kanilangkaaway, umatras sila sa England.

Sa London nanirahan ang magkaibigan pagkatapos ngrebolusyon. Ngunit suliranin nila ang pinansya. Kaya mulingnamasukan si Engels sa pabrika ng kanyang ama. Mula sakanyang sweldo, naisalba niya si Karl Marx at pamilya nitomula sa kagutuman. Dahil sa regular na suportang pinansyalni Engels, naipagpatuloy ni Marx ang pananaliksik, pag-aaralat pagsusulat para sa librong Das Kapital. Sa kabila ng kanilangpagkakalayo, hindi naputol ang kanilang pagpapalitan ngideya.

Noong 1857-58, pumutok ang panibagong krisis saekonomya sa Europa na nagtulak ng malawakangpagwewelga ng mga manggagawa nang sumunod na taon.

Noong 1864, itinatag ni Marx ang pandaigdiang kilusanng proletaryado – Ang Unang Internasyunal. Tumulong siEngels bilang kalihim ng Pangkalahatang Konseho.

Noong 1869, ibinenta niya ang sapi sa pabrikangipinamana ng kanyang ama. Nagkasyang pansuporta sakanila nina Marx ang napagbentahan. Nanatili na si Engelssa London mula 1870.

Noong mamatay si Marx, ang unang bolyum lamang ng DasKapital ang natapos niya. Kaya si Engels ang umako sa mabigat


na trabaho ng pagkumpleto at paglilimbag ng ikalawa atikatlong bolyum. Nakamatayan ni Engels ang pangarap namailimbag ang ikaapat na bolyum.

Ngunit sa pagkakalimbag ng ikalawa at ikatlong bolyum,naitayo ni Engels ang monumento ng pagkahenyo ng kanyangkaibigan, at di sadya’y iniukit din niya ang sariling pangalan.Trabaho nina Marx at Engels ang dalawang bolyum.

Habang nagkonsentra si Marx sa pagsusulat ng Das Kapital,si Engels naman, sa gabay ng istorikong materyalismo, aynagsulat hinggil sa mga pangkalahatang usapin sa pag-unladng syensya at sa kasaysayan at mga paglilinaw atpagpapalawig sa teoryang pang-ekonomya ni Marx.

Noong 1889, sa edad na 69, tumulong si Engels sapagtatatag ng Ikalawang Internasyunal. Nagsilbi siyangtagapayo. Tuluy-tuloy siyang naging aktibo sa pandaigdigangkilusan ng proletaryado.

Si Frederick Engels noong 1893 sa edad na73.

Si Engels ay masigla atmasayang katungo. Dahil prin-sipyado, hindi niya pina-lalampas ang pag-insulto atpagsasamantala. Agresibo atwalang-awang makitunggali.

Bagamat paminsan-minsanay nagkakasamaan ng loob, angpagmamahal niya kay Marx ayhigit pa sa kapatid. Pagka-kaibigan na hindi para sasariling interes kundi sa interesng sangkatauhan.

29

I PINANGANAK, LUMAKI AT NAMULAT SI LENIN SAgitna ng panahon ng malalaki at mahahalagang kaganapansa Rusya, sa Europa at sa buong mundo. Halos isang dekada

bago siya ipinanganak, binagabag ng mga bantang pag-aalsang mga maralitang magsasakang Ruso ang mga naghaharingTsar sa Rusya.

Ang Rusya sa panahon ni LeninSa umpisa ng ika 20 siglo, naharap ang Imperyong Ruso sa krisissa ekonomya, pulitika at lipunan. Isang kundisyong ito naimposible nang maayos sa mapayapang paraan ang malalalimna kontradiksyong lumitaw sa lipunan ng mga nagdaangdekada. Hinog na hinog na ang kawalang kasiyahan atkaguluhan sa lahat ng uri at sektor liban sa iilang nasa mataasna uri na mga kaanak ng Tsar, matataas na opisyales ng gubyernoat mga panginoong maylupa.

Nakaasa sa Tsar ang gawaing pang-ekonomya ngburgesyang Ruso, sa mga panginoong maylupa na ginagawaang lahat ng paraan para hindi umunlad ang kapitalismo sakanayunan, at sa mga matataas na opisyal ng gubyerno nakabilang sa nobilidad. Halos hadlangan ang masisigasig naburgesya sa paglahok sa pulitika at magkasya na lamang sila sapapel ng katulong sa shop at utusan ng amo.

Nabubuhay at nagtatrabaho ang mga manggagawa sabusabos na kalagayan. Nagtatrabaho sila nang napakahahabangoras, mula sampu hanggang 12 oras. Lalo pang pinaliliit angkakapiranggot na ngang sahod sa pamamagitan ng mga multana minsa’y umaabot sa halos sangkatlo ng kanilang kita. Walang

SI V. I. LENIN


unyon na magtatanggol sa kanilang karapatan. Walang mgatuntunin sa kaligtasan (safety rules) kaya’t madalas angaksidente sa mga pagawaan. Ang mga manggagawa angpinakaapi at pinakadahop na uri sa lipunang Ruso, at dahildito’y ito ang pinakarebolusyonaryo.

Ang mga panginoong maylupa ang makapangyarihang urisa kanayunan. Halos hindi sila naapektuhan ng reporma nanagpawi sa pang-aalipin. Sa panahong “pinalaya” ang mgamagsasaka, pinanatili ng mga panginoong maylupa angpinakamahuhusay na lupa para sa kanila. Pinagbayad ng mahalang mga magsasaka sa anumang ibinigay na lupang “biyaya”sa mga magsasaka. Nanatiling buo ang pang-aalipin sakanayunan.

Sa panahon din ni Lenin, nakapangibabaw na angimperyalismo sa mundo, ang huling yugto ng kapitalismo.Bilang resulta, lumala at lumiyab ang krisis ng imperyalismo.Dahil dito, lumala ang suliranin sa mga kolonya at nagbabantangpumutok ang mga gyera sa Europa. Sa loob mismo ng Rusya atmga sakop nitong teritoryo at bansa, bumilis ang paglala ng krisisng kapitalismo at ang umiiral pang pyudal na naghaharingsistema. Kaya sa Rusya, magkakombina ang katangiangekonomya na dominado ng mga panginoong maylupa atmalalaking burgesya.

Sa mga pangyayaring ito, matalinonginilapat ni Lenin ang Marxismo, at dinalaniya ito sa isang mas mataas na antas ngkaunlaran. Ang Leninismo ay Marxismosa panahon ng imperyalismo atproletaryong rebolusyon.

Ang Buhay ni Lenin

Si Kasamang Nikolai Lenin ayipinanganak na Vladimir Ilyich Ulyanov

31SI V. I. LENIN

sa syudad ng Ulyanovsk sa Rusya noong Abril 22, 1870. Angkanyang mga magulang ay parehong guro na kapwa maymalasakit sa kapakanan ng mamamayan. Sa gayon, nagingmapagmalasakit din si Lenin at ang kanyang mga kapatid sakalagayan ng mahihirap na Ruso.

Noong estudyante si Lenin, pinakamatataas ang kanyangnakukuhang mga grado. Mga radikal na akda ang pangunahinniyang pinag-aralan, kabilang na ang mga isinulat ni Marx atiba pang rebolusyonaryo. Noong mag-aaral sa Unibersidad ngKazan, sumapi siya sa isang samahan ng mga Marxista. Aktibosiya sa pagsusulat ng propaganda, pagbibigay ng pag-aaral, pag-oorganisa at pagsasalin sa wikang Ruso ng mga akda nina Marxat Engels.

Sa isang panahon, nakulong siya at napatalsik mula saunibersidad dahil sa pagsali sa mga rebolusyonaryong pagkilos.Noong 1891, nakatapos siya ng pag-aaral habang isa siya sa mgayumakap sa Marxismo mula sa hanay ng mga kabataangintelektwal.

Noong 1895, tinipon ni Lenin ang maliliit na mga grupo ngMarxistang manggagawa sa syudad ng St. Petersburg sa isangLiga ng Pakikibaka para sa Pagpapalaya ng Uring Manggagawa. Mga

Si V. I. Lenin (nakaupo sagitna) noong 1896 kasa-ma ang iba pang kasaping Liga ng Pakikibakapara sa Pagpapalaya ngUring Manggagawa.


dalawampung Marxistang manggagawa ang unang kasapi ngLiga. Itinuring niya itong binhi ng partido ng mga manggagawa.Bago matapos ang taon ding iyon, naarestong muli si Lenin,nakulong at napatapon sa malamig na bayan ng Siberia.

Habang nakadistiyero, ipinagpatuloy niya ang abogasya saUnibersidad ng St. Petersburg at tumulong sa mga trabaho ngLiga sa pamamagitan ng mga isinusulat na propaganda. Sapanahon ding ito napangasawa niya si Nadezhda Krupskaya,na kanyang nakilala sa kilusan sa St. Petersburg. Makaraan ang5 taon, napilitan silang mangibang-bayan kasama ang iba panglider komunista ng Rusya. Doon nila inilimbag ang Iskra, nanagsilbing pahayagan ng partido.

Mula pa nang siya’y estudyante, si Lenin ang pangunahinghumarap sa pakikitunggali sa mga Narodnik (mga petiburgesna grupo ng mga populistang terorista na pumapabor sa mgamayamang magsasaka sa Rusya, nakipagkompromiso saTsarismo at anti-komunista). Noong 1894, inilabas ni Lenin angkanyang sulatin, “Ano ang mga Narodnik at Paano nila Nilalabananang mga Sosyal-Demokrata?”, at nang sumunod na taon (1895),habang siya’y nakabilaggo, isinulat niya ang “Ang Pag-unladng Kapitalismo sa Rusya.” Sa dalawang sulating ito, inilinaw niLenin na ang uring manggagawa ang pangunahingrebolusyonaryong pwersa sa kapitalistang lipunang gaya ngRusya. Inilinaw din niya ang pangangailangan sa proletaryongrebolusyon at ang batayang alyansa ng manggagawa atmagsasaka. Dahil dito, naglaho ang kredibilidad ng mgaNarodnik na naniniwalang ang uring magsasaka angpinakarebolusyonaryo sa lipunang Ruso. Dumami ang mgakomunista.

Noong 1898, nailunsad ang unang Kongreso ng RussianSocial Democratic Labor Party (RSDLP), ang katumbas noon ngisang partido komunista sa Rusya. Nahalal na pangulo siPlekhanov. Wala itong programa at konstitusyon. Agad

33SI V. I. LENIN

nadakip ang buong pamunuan nito at hindi na nahalinhan.Mahina sa kaibuturan ang kanilang partido noon; walangorganisasyon, walang iisang ideolohiya at binubuo lamang ngiba’t-ibang Marxista. Si Lenin, na isa na sa mga namumuno sapartido noon, ay naglunsad ng isang kampanya at mga artikulosa Iskra para sa pagtatatag ng isang matibay na partido. Kasabaynito, naglunsad ng serye ng pagpuna sa mga kasapi ng RSDLPna tumatangging magkaroon ng alituntuning pang-organisasyon ang partido.

Noong 1902, inilabas niya ang sulating “Ano ang DapatGawin?” upang idiin ang kahalagahan ng isang organisado atlihim na partido na titindig bilang abanteng destakamento ngproletaryado.

Nailunsad noong Hulyo 1903 ang ikalawang kongreso ngRSDLP. Dito na naitatag ang tunay na partidong may programa,konstitusyon, organisasyon, at pirming mga alituntunin hinggilsa pagmimiyembro.

Sa edad na 33, nahalal si Lenin bilang bagong pangulo.Sumunod dito ang masigasig na pagbabangon ng partido atpagrekluta mula sa mga unyon ng manggagawa at kahit na sahanay ng mga sundalo at marino ng Tsar.

Si V. I. Lenin noong Agosto1917 sa itsurang balat-kayo(naka-wig at sombrero)upang makaiwas sa pagtugisng mga Rusong ahente ngestadong burges.


Sa ilalim ng Tsar, dalawang beses napatapon si Lenin atlaging kabahagi si Nasezhda sa mga kahirapang ito. Magkasamanilang dinanas ang mahirap na buhay. Ang pagsusulat ni Leninang kanila lamang ikinabubuhay, at dahil nagsusulat lamangsiya hinggil sa rebolusyon, di sumasapat ang kanyang kita.Kaya’t sa panahon ng pagkakadistiyero, naging napahirap ngkanilang buhay, ngunit laging masigla at puspusan nilangginampanan ang kanilang rebolusyonaryong mga gawain. Hindisila nagkaroon ng anak.

Ang pakikibaka ni Lenin laban oportunismo at rebisyunismoNaging dakila si Lenin bilang rebolusyonaryong may

absolutong dedikasyon sa pagrerebolusyon. Ang mahaba atmasalimuot na proseso ng pagtatatag ng partido sa Rusya aybatbat ng mga tunggalian sa maraming usapin sa ideolohiya,pulitika at organisasyon. Tampok sa kanyang mga kinatunggaliang mga nagtutulak ng iba’t-ibang anyo ng hindi proletaryongideya at taktika, at mga mapanghati na iba’t-ibangoportunistang paksyon, gaya ng paksyong Menshevik atTrotskyista.

Ang mga tapat at tunay na proletaryong rebolusyonaryo saloob ng partido noon ay tinaguriang Bolshevik (mayorya). Samahabang panahon, matiyagang nakitunggali si Lenin at mgaBolshevik sa mga oportunista at paksyunalista. Naitulak si Leninna magingmalupit, at tila walang-awa sa pakikitunggali, lalona sa mga lumilikha ng ligalig sa loob ng partido. Di nagtagal,kinailangan nilang ihiwalay at patalsikin mula sa partido angnatukoy na mga traydor na oportunista at paksyunalista.Naging tunay na Bolshevik ang partido.

Naging napakahigpit ng pagdidiin ni Lenin hinggil sawastong rebolusyonaryong linya; at sinabi niyang, “Kungwalang rebolusyonaryong teorya, walang rebolusyonaryongkilusan.” Sa maraming akda at pagsusuring inilabas niya, at

35SI V. I. LENIN

sa mga pinanday niyang teorya at taktika na napatunayangwasto sa praktika, naipakita ni Lenin ang kahusayan atkatalasan niya bilang rebolusyonaryong teorista at taktisyan.

Nagkaroon din siya ng mga pagkakamali at pagkukulangngunit mabilis at mapagpakumbaba niyang pinupuna angsarili at nagwawasto. Syentipiko lagi ang kanyang pag-iisip atdisiplinado kung kaya’t may kakayahan siyang harapin anglahat ng katotohanan, maging ito man ay pagkabigo otagumpay. Mayroon siyang mahusay na pamamaraan paramagagap ang sitwasyon sa isang iglap, at higit pa, kaya niyangilinaw ang mga ito sa kanyang mga kasamang rebolusyonaryopara sa maagap at nagkakaisang pagkilos. Laging malinaw angkanyang mga layunin at hindi kailanman nagdalawang isip.

Sa mahabang panahon bago ang Unang Rebolusyong Rusonoong Oktubre 1905, ang Rusya ay dumanas ng mabilis nalumalalang krisis. Maraming ispontanyong pag-aalsa ngmamamayan. Matinding pandarahas ang sagot ng Tsar. Sa

Si Lenin noong Oktubre 1917, sa harap ng mga representante ng matagumpay narebolusyonaryong mga manggagawa, magsasaka at sundalo sa Winter Palace.


tinaguriang “Madugong Linggo”, pinaputukan ng mgasundalo ang 140,000 manggagawa na nagrali sa harap ng WinterPalace (palasyo ng Tsar). Mahigit 1,000 ang namatay at mahigit2,000 ang nasugatan. Sinundan ito ng pagbarikada ng 400,000manggagawa sa lahat ng sentrong bayan ng Rusya. Mula samga pangyayaring ito, itinakda ng RSDLP ang linya ngdalawang yugtong daraanan ng proletaryong rebolusyon – angburges-demokratikong rebolusyon sa ilalim ng pamumuno ngproletaryado, at ang sosyalistang rebolusyon.

Noong Agosto 1914, pumutok ang Unang DigmaangPandaigdig sa hangarin ng mga imperyalistang mulingpaghati-hatian ang mundo. Itinulak ng Tsar ang Rusya sadigmaan at 14 milyong pwersang Ruso ang kanyang ipinakat.Nagsunud-sunod ang pagkatalo ng Rusya. Masahol angibinunga ng digmaan. Nawasak ang ekonomya at naghirap nghusto ang mamamayan. Itrinansporma ng Bolshevik angdigmaan ng mga imperyalista tungo sa isangrebolusyonaryong digma laban sa mga imperyalista.Ipinanawagan nilang “dapat itutok ng mga manggagawa angkanilang baril laban sa burgesya sa kani-kanilang bansa.”

Tinunggali nila Lenin ang oportunista at rebisyunistanglinya ng Ikalawang Internasyunal sa pamumuno ng mgarebisyunista at oportunista. Nais ng mga rebisyunista nalumahok ang mga manggagawa sa giyera para ipagtanggol angnaghaharing burgesya ng kani-kanilang bayan. Sa linyang ito,magpapatayan kapwa ang mga manggagawa ng iba’t ibangimperyalistang bayan, at mga manggagawa at mamamayan ngiba’t ibang kolonya at malakolonyang bayan na isinangkot sadigmaan ng mga imperyalista.

Wasto ang linya nina Lenin. Epektibo itong tumimo sahanay ng mga hukbo at masa sa Rusya, lalo’t lumaganap angligalig sa lipunan at krisis sa pagkain, hilaw na materyales atlangis. Nagsunud-sunod ang paglulunsad ng mga welga.

37SI V. I. LENIN

Nagpropaganda at nag-organisa ang Partido sa hanay ng mgasundalo at masa upang labanan ang digmaang imperyalista.

Noong Pebrero 1917, nailunsad at naipagwagi ang IkalawangRebolusyong Ruso. Naibagsak ang Tsarismo. Ngunit dahilkulang pa ang pamumuno ng Partido Komunista sa mgamagsasaka, ang burgesya ang nakapangibabaw at naghari.Hindi estado ng proletaryado ang naibangon kundi estado ngburgesya.

Di nagtagal, nasuri ng Partido na puputok muli angkalagayan. Kaya gumawa ng paraan ang Partido upangmakabalik si Lenin sa Rusya mula sa distiyero, para ilunsadang ikatlong rebolusyon sa Rusya. Nang dumating siya sa St.Petersburg, sentrong bayan ng Rusya noon, pinagkaguluhan siyang libong mamamayan. Inilabas ni Lenin ang sulatin niyang Tesisng Abril, para ilinaw ang taktika ng proletaryado kaugnay ngburges-demokratiko at sosyalistang rebolusyon.

Noong Agosto 1917, nailimbag ang tampok na akda niLenin na Imperyalismo: Ang Pinakahuling Yugto ng Kapitalismo.Ang nabuong teorya hinggil sa imperyalismo ang nagingbatayan sa praktikal na pagkilos ng mga Komunista. Dito,inilinaw niya ang limang katangian ng imperyalismo at sinabiniyang magwawagi ang proletaryong rebolusyon sa isangbayang pinakamahina ang kawing ng imperyalismo tulad saRusya.

Sumunod dito ang akdang Estado at Rebolusyon, upangilinaw ang wastong aktitud at hakbangin ng rebolusyonaryongproletaryado sa usapin ng estado ng burgesya – na hindi sapatang pagsuway dito, kundi dapat ibagsak at palitan ng bago.Inilinaw ni Lenin ang aniya’y isa sa pinakamahalagang ideyang Marxismo – ang diktadura ng proletaryado na pilit itinatagoat kinatatakutan ng mga petiburges na oportunista atrebisyunista.


Ang dalawang sulating ito ang lumumpo sarebisyunistang haka-haka ng mga lider ng IkalawangInternasyunal hinggil sa mapayapang pag-unlad ng isangkapitalistang bayan tungong sosyalistang bayan.

Ang Rebolusyong Oktubre

Agad nanawagan si Lenin ng pagpapabagsak sa burges nagubyerno sa Rusya at pagtatayo ng isang sosyalistanggubyerno. Sa pamumuno ni Lenin, nailunsad ang ikaanim naKongreso ng Partido Komunista ng Unyong Sobyet samismong kapital ng Rusya upang paghandaan angrebolusyon. Hinanap ng mga pulis ang paglulunsaran ngkongreso, ngunit hindi nila natagpuan.

Inilunsad ng mamamayang Ruso sa pamumuno ng Partidoang Ikatlong Rebolusyong Ruso, o ang Rebolusyong Oktubre, noongNobyembre 7, 1917 (Oktubre sa kalendaryong Romano).

Liban pa sa mayorya ng mga manggagawa, pinamunuanna ng Partido ang mayorya ng mga magsasaka at iba pangmamamayan. Nahikayat nilang sumama sa insureksyon angmalaking tipak ng armadong pwersa ng kaaway. Mabilis itongnagtagumpay. Noong Nobyembre 17, sa ulat na nalipol naang gwardiya sa Winter Palace ng gubyernong burges, saharap ng libong nagtipon, idineklara ni Lenin: “Simulan nanatin ang pagtatatag ng sosyalistang kaayusan!”

Ang bagong-tatag na Republikang Sobyet ay agadpinagtangkaang ibagsak ng mga imperyalistang paghahari atlokal na reaksyunaryo. Nagsabwatan ang lahat ngnaghaharing imperyalista at lokal na mga pasista (mgatumalilis na pwersa at opisyal ng dating militar atnaghaharing uri sa Rusya) - upang lusubin ang Rusya. Dahildito, malakihang nawasak ang ekonomya ng Rusya. Bilangtugon, idineklara ng Partido ang Komunismong Pandigma o War

39SI V. I. LENIN

Communism (direktang kontrol ng estado sa lahat ngindustriya, suplay at rasyon ng mga butil upang magsilbi sadigma). Matagumpay na nilabanan at binigo ng mamamayangRuso ang lahat ng panghihimasok ng mga dayuhan at traydorna naghangad ibagsak ang Republikang Sobyet.

Noong nagtagumpay ang Repulikang Sobyet laban sapaglusob ng mga imperyalista at lokal na reaksyunaryo, angsumunod na suliranin ay ang pagbawi sa napilay naekonomya. Bilang paraan ng pag-aayos , ipinakat ng estadongSobyet ang temporaryong programa ng Bagong Patakaran saEkonomya (New Economic Policy). Sa ilalim nito, binigyan ngkonsesyon ang mga lokal na kapitalista, maliliit napanginoong maylupa at mayamang magsasaka upangmakapagbahagi at makatulong sa pagbawi ng ekonomya, ngmay pagdidiin sa pagtatatag ng sosyalistang sistema ngkabuhayan.

Noong 1922, tumipon ang iba pang bansa sa paligid ngRusya sa pagbangon ng kaayusang Sobyet (organo ngkapangyarihang pampulitika na binubuo ng mgamanggagawa, magsasaka at hukbo). Naitatag ang Unyon ngmga Sobyet na Sosyalistang Republika (USSR).

Noong Enero 21, 1924, dala ng mga karamdamang matagalnang nararamdaman ni Lenin, sunud-sunod ang kanyangnaging atake sa puso at namatay siya sa edad na 53.

Ang mga Dakilang Ambag ni Lenin

Napakahalaga ng mga iniambag ni Lenin sa pagsusulong ngMarxismo at pagtataguyod ng proletaryong rebolusyon. Angtinatagurian nating Leninismo ay Marxismo sa panahon ngimperyalismo at pag-unlad ng proletaryong rebolusyonhanggang sa pagkakamit ng dakilang tagumpay ngsosyalistang rebolusyon. Itinaguyod, ipinagtanggol at


pinaunlad ng Leninismo ang mga batayang sangkap ngMarxismo batay sa mga bagong istorikal na kalagayan.

Sa pamumuno ni Lenin, napayaman ang aktwal napamamaraan sa pagsulong ng proletaryong rebolusyon atpagtatatag ng unang sosyalistang bayan, at paglulunsad ngsosyalistang konstrusyon.

Naging malaking tulong ang Leninismo sa paglakas ngrebolusyonaryong pakikibaka sa mga kolonya at malakolonya,at sa paglilinaw sa mga usapin hinggil sa mga kolonya, at magingsa mga pambansang usapin. Tampok din sa Leninismo angpaglilinaw at pagsasapraktika ng konsepto’t organisasyon ngproletaryong partido. Hanggang sa kasalukuyan, patuloy napinaghahalawan ng mahahalagang rebolusyonaryong aral atgabay ang Leninismo.

Si Lenin noong 1922 kasama ang kanyang asawang si N.K. Krupskaya at mgapamangkin.

43

I PINANGANAK SI STALIN NOONG DISYEMBRE 21, 1879sa Gori, Georgia, isang probinsya ng Rusya napinaghaharian ng Tsar o Emperador. Iosif Vissarionovich

Djugashvili ang tunay niyang pangalan. Siya lamang angnabuhay sa apat na anak nina Vissarion at Yekaterina.

Nagmula si Stalin sa maralitang pamilya. Parehongmagsasaka ang pinanggalingang uri ng mga magulang niya,parehong hindi marunong magbasa at magsulat. Manggagawasa isang pabrika ng sapatos ang kanyang ama. Namasukannamang labandera at katulong ang kanyang ina.

Sakitin si Stalin noong bata pa. Nagkasakit siya ng small poxna naging dahilan ng pagliit ng kanyang kaliwang braso.

Matalinong bata si Stalin. Nagtapos siya ng primarya noong1894 na pinakamataas ang grado. Dahil dito, nabigyan siya ngiskolarship sa Tblisi Theological Seminary, ang unangeskwelahan sa Georgia. Nag-aral siyang maging pari. Magandaang boses ni Stalin. Napipili siyang laging kumanta sa mga misasa simbahan. Sa eskwelahang ito nag-umpisa ang kanyangpagkamulat.

Ang pagkamulat at pagkilos ni Stalin

SI JOSEPH STALIN

Labinlimang taon at nasa ikalawang taonsa seminaryo si Stalin nang magkaroonsiya ng ugnay sa lihim na Marxistanggrupo. Dumalo siya sa mga pulong atlumahok sa mga gawain nito gaya ngpamumudmod ng mga pahayag at


propaganda. Labingwalong taon lamang siya nang umanibsa Mesame Dasi, ang unang sosyalistang organisasyon saGeorgia.

Nagbuo si Stalin ng mga grupo ng estudyante atmanggagawa na nag-aral ng Marxismo. Binasa niya ang DasKapital, Manipesto ng Partido Komunista at iba pang sulatinnina Karl Marx at Frederick Engels. Gayundin ang mga aklathinggil sa sociology, natural science, at kilusangmanggagawa. Binasa rin niya ang mga unang sulatin niVladimir Lenin.

Lumahok si Stalin sa mga welga ng manggagawa sa rilesat naging organisador ng manggagawa sa pabrika. Dahil sapaggampan sa mga rebolusyonaryong gawain, natanggal siyasa seminaryo bago pa man makapagtapos. Mula noon, buongpanahon na siyang gumampan ng gawain para sarebolusyong Ruso.

Noong 1899, sumapi si Stalin sa Russian Social DemocraticLabor Party (RSDLP). Tumulong siya sa pag-oorganisa ng mgawelga’t demonstrasyon ng mga manggagawa. Noong 1901,nalathala ang una niyang artikulo hinggil sa pambansangminorya sa dyaryong Brdzola (Ang Pakikibaka). Dito niyaginamit ang pangalang Stalin na nangangahulugang ‘Asero’.Nahalal siya sa Unang Komite ng RSDLP noong 1902. Nahulisi Stalin noong Abril 1902. Nakulong ng isang taon bagoipinatapon sa Siberia. Ngunit tumakas siya at nakabalik saTiblisi, Georgia noong 1904.

Ikinasal si Stalin kay Yekaterina Svanidze noong Hulyo1904. Nagkaroon sila ng isang anak na lalaki. Namatay angkanyang asawa noong Abril 1907.

Noong 1905, naging organisador ng Partido sa Tblisi siStalin, at katulong na patnugot sa Caucasian Worker’sNewssheet. Dumalo siya sa unang Pambansang Kumperensya

45SI JOSEPH STALIN

ng mga Bolshevik sa Tammerfors, Finland. Dito sila unangnagtagpo ni Lenin. Dumalo din si Stalin sa sumunod pangKongreso ng RSDLP. Mula 1902 hanggang 1913, walong besesnahuli si Stalin. Pitong beses siyang naipatapon sa Siberiaat anim na beses siyang tumakas sa kulungan. Kahitnakakulong, nakaya ni Stalin na pamunuan ang BolshevikRussian Bureau.

Noong 1912, naging patnugot siya ng Pravda (Katotohanan)na nagsilbing “boses ng Russia.” Sa panahong ito, isa sa maypinakamalaking sirkulasyon sa buong mundo ang Pravda.Sa taon ding ito naging kasapi si Stalin ng Komite Sentral ngpartidong Bolshevik.

Sumama si Stalin kina Lenin sa Vienna, Austria noong1913. Sa gabay ni Lenin, isinulat niya ang Marxismo at angUsapin ng Nasyunalidad (Marxism and the NationalityQuestion). Ngunit nang bumalik sa Russia, nahuli atipinatapon siyang muli sa Siberia. Tumagal ng 4 na taon angpagkakakulong niya roon. Nakalabas siya noong 1917 sapamamagitan ng amnestiyang naiproklama noong naibagsakang paghahari ng Tsar.

Habang nakadistiyero si Lenin sa Finland noong 1917, siStalin ang kumatawan sa kanya sa Ikaanim na Kongreso ngPartidong Bolshevik. Binuo ng partidong ito ang plano sapagpapabagsak sa gubyernong probisyunal na nagpalayassa Tsar noong Pebrero 1917. Nahirang siyang Komisar oMinistro para sa Nationality Affairs. Nahalal din siyangmiyembro ng Komite Sentral noong Abril 1917. Sa pamumunong Partido, nagtagumpay ang sosyalistang rebolusyon noongOktubre 1917 at naitatag ang Union of Soviet SocialistRepublics (USSR).

Sa pagkakatatag ng bagong gubyerno, gumampan si Stalinng iba’t ibang pusisyon at tungkulin sa gubyerno, Pulang hukbo


at Partido hanggang siya’y mahalal na pangkalahatang kalihimng Partidong Bolshevik noong 1922.

Noong Marso 1919, ikinasal si Stalin sa ikalawang asawa niya,si Nadezhda Alliyuyeva. Dalawa ang kanilang naging anak;namatay ang kanyang asawa noong Nobyembre 1932.

Paglaban sa Rebisyunismo

Noong namatay si Lenin noong 1924, pinasan ni Stalin angpamumuno sa Partido, estado, at sosyalistang rebolusyon saUSSR. Komprehensibo niyang nilagom at ipinagtanggol angLeninismo sa pamamagitan ng sulatin niyang Ang mgaPundasyon ng Leninismo, laban sa mga elementong kontra-Leninista na nagtangkang samantalahin ang pagkakasakit atpagkamatay ni Lenin. Ipinaliwanag ni Stalin na ang Leninismoay Marxismo sa panahon ng imperyalismo at proletaryongrebolusyon.

Si Joseph Stalin at si V. I. Lenin noong 1922.

47SI JOSEPH STALIN

Sa panahong ito, ipinipilit ng mga rebisyunista, sapangunguna ni Leon Trotsky, na agawin ang pamumuno. SiTrotsky ay isa sa mga pangunahing katunggali ni Lenin at ngLeninismo. Sa pamamagitan ng serye ng teoretikal na mgaartikulo ni Stalin noong 1925 hanggang 1927, nabigo atnapatalsik si Trotsky mula sa Partido.

Nilabanan at binigo naman ni Stalin si Bukharin at mgakatulad nitong Kanang oportunista na nagpalutang ng walangtaning na pagbibigay ng konsesyon sa burgesya, laban sa mgamagsasaka at manggagawa.

Ang Sosyalistang Konstruksyon

Sinimulan ni Stalin ang unang Limang-Taong Plano noong 1929.Kolektibisasyon sa agrikultura ang pangunahing laman nito.Pinukaw, inorganisa at pinakilos ng mga Bolshevik ang mgamaralitang magsasaka laban sa mga mayayamang magsasaka okulaks na nanabotahe at marahas na lumaban sa kolektibisasyon.Noong 1930, nasimulan naman ang industriyalisasyon sa mgasyudad. Maraming magsasaka ang pumunta sa mga syudadupang magtrabaho sa mga industriya at pabrika. Dalawahanggang tatlong taon ang lumipas bago naibangon ang mgakolektibong sakahan. Pitong oras ang pagtratrabaho at tumaasng 50% ang sahod ng mga manggagawang-bukid. Napawi angkawalang-hanapbuhay. Mataas ang inisyatiba at sigla ng masaupang itatag ang sosyalismo. Nakumpleto nila ang plano sa looblamang ng 4 na taon.

Ipinatupad mula 1930 ang libreng edukasyon para sa lahat.Nadoble ang bilang ng mga estudyante sa elementarya atnatriple naman sa hayskul.

Sa mga unang Limang-Taong Plano (1928-1937), maramingnakamit na tagumpay ang USSR:


• Tumaas ang pagmamanupaktura ng bakal;• Dumami ang mga industriya ng carbon at langis at pang

mapagmumulan ng enerhiya;• Dumami ang mga naimbentong makinarya;• Tumaas ang produksyon ng mga kemikal;• Nasimulan ang pagtuklas ng mga armas pangmilitar;• Libu-libong pabrika ang naitayo (1,500 sa unang limang

taong plano); at• Naitatag ang iba’t ibang syudad.

Habang umuunlad at tumataasang kabuhayan ng mamamayan ngUSSR, ang ekonomya naman ngmga imperyalista ay bumulusokpababa at nailubog sa malalangkrisis ng kapitalismo noongdekada 1930s. Habang umiigtingang pasistang paghahari ng Italy atGermany, ang mamamayan ngUSSR ay sagana sa trabaho,edukasyon, syensya, at kultura. Athabang naghahanda ang mgaimperyalista para sa IkalawangDigmaang Pandaigdig, ang USSRay walang kapagurang nagtatrabahopara sa pangkalahatang seguridadat kapayapaan. Katangi-tangi kunggayon ang nakamit na tagumpayng USSR sa pagtataguyod ngplanadong ekonomya sa kabila nghinaharap nitong blokeyo at bantang armadong paglusob ng mgaimperyalista.

49SI JOSEPH STALIN

Ang Digmang Patriyotiko

Bago pa pumutok ang Ikalawang Dig-maang Pandaigdig ,naghanda na ang USSR sa pagtatanggol sa mga tagumpay ngsosyalismo. Noong una, ginamit nito ang diplomatikongparaan upang pigilan ang pananalakay ng Germany. Kayanoong Agosto 1939, pinirmahan ng Germany at USSR angKasunduan sa Di Pagsasalakayan (Non-Aggression Pact). Ngunitnoong Hunyo 1941, nilusob ng Germany ang USSR.

Ang digma ng mamamayan ng USSR laban sa NaziGermany noong 1941-1945 ay tinaguriang Digmang Patriyotiko.Milyun-milyong magsasakang kabataang lalaki at babae ngPulang hukbo, partisano, at mga manggagawa sa pabrika atsakahan ang nagtanggol sa Partido at kanilang bayan. Mahigit20 milyong mamamayan ng USSR ang nasawi sa dakilangpaglabang ito.

Naging islogan ng mga mandirigma ang “Para sa InangBayan” at “Para kay Stalin.” Tinalo ng USSR ang Germany sagyera. Ang tagumpay na ito ang nagbigay daan para sa paglayang iba pang bayan sa Silangang Europa.

Ang mga pagkakamali ni Stalin

Ang ilan sa mga pagkakamali ni Stalin ay mga pagkakamali salinya’t prinsipyo. Ang ilan ay pagkakamali sa praktika.

Isang malaking kamalian ni Stalin ang kongklusyong walanang antagonistikong mga uri at tunggalian ng mga uri sa USSRmakaraan ang ilang taon ng sosyalistang konstruksyon. Namaliitang lakas at kapasidad ng burgesyang magmaniobra upangmaipanumbalik ang bulok na sistema ng kapitalismo rito.

Hindi napag-iba ang dalawang tipo ng kontradiksyon– angkontradiksyon ng mamamayan laban sa kaaway at angkontradiksyon sa hanay ng mamamayan. Sa pagsupil ni Stalin


sa mga kontra-rebolusyonaryo, maraming naparusahangnararapat maparusahan, ngunit kasabay nito, may mganaisamang inosenteng tao.

Habang noong una’y mahigpit niyang tinanganan anglinyang masa, sa bandang huli’y lumuwag ang tangan niya ditoat umasa sa mga eksperto at materyal na insentibo sa halip napakilusin ang masa sa pamamagitan ng malawakang propa-ganda at edukasyon. May mga pagkakamali kahit sa pakikitungosa mga partido ng ibang bayan. Nagbigay siya ng hindimahuhusay na payo sa internasyunal na kilusang komunista.

Gayunpaman, kinilala ni Stalin ang kanyang mgapagkakamali. Pinuna niya ang kanyang sarili sa hindi mahusayna pagpayo sa mga usapin sa Rebolusyong Tsino. Pinuna rinniya ang sarili sa pagkakamali sa “paglilinis” sa Partido.

Isang taon bago mamatay si Stalin, ganap niyang naunawaanglumaki na ang kapangyarihan at impluwensya ng mga kanangoportunista sa lipunang Sobyet ngunit wala na siyangpagkakataong iwasto ang mga pagkakamali at maglunsad ngkontra-opensiba laban sa mga traydor na rebisyunista.

Paghuhusga kay Stalin

Ayon kay Mao Zedong, “kailangang bigyan natin ng 70% angmga tagumpay ni Stalin at 30% ang kanyang mga pagkakamalina karamihan ay teoretikal sa porma, at kanya namang pinunaang kanyang sarili sa huling bahagi ng kanyang buhay.”

Hindi matatawaran ang mga tagumpay na naihatid ni Stalinsa USSR at sa internasyunal na kilusang komunista:

• Pinamunuan niya ang Partido Komunista ng Unyong Sobyet(PKUS) at ang mamamayang Sobyet, makaraang mamatay niLenin, sa pakikipaglaban sa mga panloob at panlabas nakaaway, sa pagtatanggol at pagkokonsolida sa unangsosyalistang estado sa buong mundo, sa pagtangan sa linya ng

51SI JOSEPH STALIN

sosyalistang industriyalisasyon at kolektibisasyon saagrikultura, sa tagumpay ng sosyalistang konstruksyon atrekonstruksyon matapos ang Ikalawang Digmaang Pandaigdig,at ang matagumpay na pakikipaglaban sa pasismo ng Germany.

• Ipinagtanggol niya ang Marxismo-Leninismo laban sarebisyunismo, iba’t ibang porma at klase ng oportunismo,kaaway ng Leninismo, at iba pa.

• Nagbigay siya ng malaking kontribusyon sa internasyunalna kilusang komunista sa pamamagitan ng mga teoretikal niyangsulatin.

• Pinamunuan niya ang PKUS at USSR sa pagtataguyod ngpatakarang panlabas na sa kabuuan ay nakapaloob sa balangkasng proletaryong internasyunalismo at nakatulong nang malakisa pakikipaglaban ng mamamayan ng daigdig laban saimperyalismo at lahat ng klase ng reaksyon.

Namatay si Stalin noong Marso 1953 dahil sa atake sa pusosa edad na 74. Sa kanyang pagkamatay, daanlibong mamamayansa buong mundo ang nakiramay. Umabot sa 16 kilometro anghaba ng linya ng mga taong nagmartsa sa Moscow upangmakiramay at magbigay-pugay sa isang dakilang mandirigmang proletaryado.

53

HINDI MAPAPASUBALIAN NA SI MAO ZEDONG ANGnamumukod na rebolusyonaryong Marxista-Leninistasa kanyang panahon. Kanyang minana, itinaguyod,

ipinagtanggol at pinaunlad ang teorya at praktika ng Marxismo-Leninismo. Dinala niya ito sa bago at mas mataas na pag-unladat nag-iwan sa atin ng makapangyarihang sandata sapagrerebolusyon: ang Marxismo-Leninismo-Maoismo.

Naganap sa kanyang panahon ang malakas na daluyong ngproletaryong kilusan sa buong daigdig na humantong sapagkakatatag ng unang sosyalistang bayan sa Unyong Sobyetat ang pagwawagi ng proletaryong rebolusyon sa mga bayan saSilangang Europa, sa Tsina at ilang bayan sa Asya. Ngunit sakanyang panahon din naganap ang panunumbalik sakapitalismo ng mga bayang ito dahil sa modernongrebisyunismo.

Ang Kanyang Buhay

Isinilang si Kasamang Mao Zedong noong Disyembre 26,1893.Panganay sa apat na magkakapatid. Isang mayamang magsasakaang kanyang pamilya.

Binatilyo si Mao nang siya’y umalis sa kanilang bahay dahilayaw niyang sundin ang mga magulang sa pinagkasundong pag-aasawa.

Nagtapos siya ng kursong edukasyon (guro) ngunit hindina siya nakapagturo sa eskwelahan dahil buong panahon nasiyang naglingkod sa mamamayang Tsino bilang isangkomunista.

SI MAO ZEDONG


Noong siya’y estudyante pa lamang, lumahok siya sakilusang makabayan. Ito ang kilusan ng mga manggagawa,magsasaka at petiburgesya laban sa panghihimasok ng mgaimperyalistang bayan sa Tsina. Dito siya nakabasa ng maraminglibrong isinulat nina Marx at Engels, kabilang ang Manipestong Partido Komunista.

Lumahok si Mao sa Kilusang Mayo Kuwatro. Humantong angkilusang ito sa pagkakatatag ng Partido Komunista ng Tsinanoong 1921. Isa si Kasamang Mao sa mga nagtatag nito.

Si Mao noong 1927 sa edad na 30.

Namatay si Mao noong Setyembre 13, 1976 sa edad na 86.

Ang mga Dakilang Ambag ni Mao

Si Kasamang Mao Zedong ay buong talinong nagmana,nagtanggol at nagpaunlad sa Marxismo-Leninismo. Nilikhaniya ang teorya at praktika ng bagong demokratikongrebolusyon ng bayan sa pamamagitan ng paglulunsad ngmatagalang digmang bayan sa isang bayang malakolonya at

55SI MAO ZEDONG

malapyudal. Isinanib niya ang teorya ng rebolusyonaryongproletaryado sa praktika ng rebolusyong Tsino, at nagkamitng tagumpay na may pandaigdigang istorikong kahalagahansa paglaban sa imperyalismo, oportunismo at makabagongrebisyunismo. Lumikha siya ng mga dakilang ambag sapagpapaunlad sa mga turo ng Marxismo at Leninismo mulasa paggabay at pamumuno sa bagong demokratiko atsosyalistang rebolusyon sa Tsina.

Sa kanyang pakikitunggali laban sa modernongrebisyunismo, nilikha ni Mao ang kanyang pinakadakila atpinakabukod-tanging nagawa; ang paglalatag niya sa teoryang nagpapatuloy na rebolusyon sa ilalim ng proletaryongdiktadura. Pinamunuan niya ang Dakilang ProletaryongRebolusyong Pangkultura upang konsolidahin ang diktadurang proletaryado, labanan ang modernong rebisyunismo,hadlangan ang panunumbalik ng kapitalismo sa sosyalistanglipunan, at tiyakin ang pagmartsa ng sangkatauhan patungongkomunismo.

Si Mao noong dekada 1930 habang masiglang nakikisalamuha sa mga magsasakaat naglulunsad ng panlipunang pagsisiyasat.


Ang Bagong Demokratikong Rebolusyon

Sa gabay ng Marxismo-Leninismo, itinatag nina KasamangMao Zedong ang Partido Komunista ng Tsina noong Hulyo1, 1921. Sa gayon, pumasok ang rebolusyong Tsino sa yugtong bagong demokratikong rebolusyon, isang burges-demokratikong rebolusyon sa ilalim ng pamumuno ngproletaryado, at i to’y naikawing sa pandaigdigangproletaryong rebolusyon.

Inilunsad ang bagong demokratikong rebolusyon saisang bayang malaki at pinaghaharian ng maramingimperyalistang kapangyarihan at malalaking panginoongmaylupa at burgesya kumprador. Isang malakolonyal atmalapyudal ang bayang Tsina sa panahong ito. Gumawasi Mao ng puspusang pagsusuri sa lipunang ito at kanyangtinukoy ang mga kaibigan at kaaway ng rebolusyon, angmga tungkulin, katangian at perspektiba ng rebolusyongTsino. Kanyang isinulat ang Pagsusuri ng mga Uri saLipunang Tsino at Ulat sa Pagsisiyasat sa Kilusang Magsasakasa Hunan. Dito niya sinabi ang “Walang pagsusuri, walangkarapatang magsalita” para idiin ang kahalagahan ngpanlipunang pagsisiyasat para unawain ang lipunan at ibapang gawain.

Inilinaw niya ang linya ng bagong demokratikongrebolusyon sa mga kolonya at malakolonya sa pamamagitanng matagalang digmang bayan. Inilinaw niya ang tatlong hindimapaghihiwalay na sangkap sa paglulunsad nito: angarmadong pakikibaka, ang pagbubuo ng baseng masa, at angpaglulunsad ng rebolusyong agraryo. Hanggang ngayon, angkanyang sulating militar ay wala pang katumbas sapagkakomprehensibo at yaman sa karanasan sarebolusyonaryong digma.

57SI MAO ZEDONG

Inihapag niya at itinaas sa antas estratehiya ang mgasaligang prinsipyo ng pakikidigmang gerilya. Inilinaw niyaang mga saligang taktikang gerilya: Kapag umaatake ang kaaway,umatras muna tayo; kapag nagpapahinga ang kaaway, iharas oligaligin natin; kapag napapagod ang kaaway, atakihin natin; kapagumaatras ang kaaway, tugisin natin.

Inihapag din niya ang Tatlong Alituntunin at WalongPuntong Dapat Tandaan ng Hukbong Bayan:

Ang Tatlong Alituntunin ng Hukbong Bayan

1. Huwag kumuha ni kapirasong karayom o hibla ngsinulid mula sa masa.

2. Sundin ang utos sa lahat ng kilos.3. Isentro ang lahat ng nasamsam.

Ang Walong Puntong Dapat Tandaan1. Maging magalang2. Huwag mag-alimura ng

masa.3. Huwag manira ng pananim.4. Bayaran ang lahat ng binili.5. Isauli ang lahat ng hiniram.6. Bayaran ang lahat ng nasira.7. Igalang ang kababaihan.8. Huwag pagmalupitan ang

mga bihag.

Pinatnubayan niya ang PartidoKomunista na lumahok sa nagka-kaisang prente upang mapukawang milyong mamamayang Tsino;habang tiniyak naman angnamumunong papel, kalayaan atsariling inisyatiba ng partido ngmanggagawa.


Ang Sosyalistang Rebolusyon at Konstruksyon

Matapos magwagi ang demokratikong rebolusyon sapamamagitan ng pag-agaw ng kapangyarihang pampulitika,agad sinimulan nina Mao ang sosyalistang rebolusyon atkonstruksyon. Pinaunlad nila ang nauna nang karanasan ninaLenin at Stalin sa Unyong Sobyet.

Itrinansporma ang pribadong pag-aari sa pampublikongpag-aari ng mga kagamitan sa produksyon; ipinatupad angplanado at umaasa-sa-sariling ekonomya; itinaas angistandard ng pamumuhay at kultura ng mamamayan na

59SI MAO ZEDONG

mayroong pinakamataas na prayoridad sa pagtugon sabatayang pangangailangan at pagpapaunlad sa kabuhayanat pampulitikang kamulatan ng mamamayan.

Sa pamumuno ni Mao, naging muog ang Tsina ngpandaigdigang rebolusyong proletaryo. Batay sa prinsipyo ngproletaryong internasyunalismo, ginawa ng Partido Komunistang Tsina at mamamayang Tsino ang kanilang makakaya upangmagkaisa at mapalakas ang pandaigdigang kilusang komunistalaban sa imperyalismo, sosyal imperyalismo, modernongrebisyunismo at lahat ng reaksyon.

Ang Pinakadakilang Ambag ni Mao

Maituturing na pinakadakilang ambag ni Mao sa MLM ay angteorya ng nagpapatuloy na rebolusyon sa ilalim ng diktadurang proletaryado. Layunin nitong paulit-ulit, tuluy-tuloy atpapaunlad na konsolidahin ang diktadura ng proletaryado,labanan ang modernong rebisyunismo at pigilan angpanunumbalik ng kapitalismo sa Tsina.

Matatag niyang itinuro na ang tunggalian ng uri ngproletaryado at ng burgesya ang pangunahing kontradiksyonsa lipunang sosyalista sa buong panahon ng pag-iral nitohanggat hindi nararating ang mas maunlad na lipunangkomunismo. Kaya’t kanyang iginiit na tunggalian ng mga uriang susing kawing para sa pag-unlad ng lipunang sosyalista.Kung bibitiwan ito, hihina ang rebolusyonaryong kamulatanng proletaryado at magreresulta ng mapayapang panunum-balik ng sosyalismo tungong kapitalismo.

Ang pagsasapraktika ng teorya ng nagpapatuloy narebolusyon sa ilalim ng dikatadura ng proletaryado ay angpaglulunsad ng Dakilang Proletaryong Rebolusyong Pangkultura(DPRP)sa loob ng sampung taon mula 1966 hanggang 1976.


Lumikha ito ng pinakamalaganap na demokrasya nanaranasan ng sangkatauhan.

Bago ng DPRP, naranasan ng Tsina ang bukod-tangingkaranasan sa panahon ng sosyalistang rebolusyon. Sa ilalimng pamumuno ni Mao, itinaguyod ng Partido Komunista angmaraming serye ng kilusang masa. Laging kaakibat ng

Si Mao noong 1949 kasama ang kanyang panganay na anak na si Anying.

pagpapakilos sa masa o kilusang masa ang lahat ng mayorna pagbabago at patakaran ng gubyerno at Partido; angrebolusyonaryong reporma sa lupa, ang mga kilusan labansa makakanan at makakaliwang pagkakamali, ang kilusanlaban sa korapsyon sa gubyerno, kilusan laban sa mga pesteat salot, ang Malaking Igpaw Pasulong, at ang DPRP. Ito anglinyang masa ni Mao – ang buo-buong pagsandig sa lakas atkakayahan ng masa.

61SI MAO ZEDONG

Sa pagkamatay ni Mao, nagtagumpay ang kudeta ng mgamaka-Kanan o tumatahak sa kapitalistang landas. Kanilangipinanumbalik ang kapitalismo sa Tsina. Naglaho angrebolusyonaryong katangian ng bayang Tsina pagkawala niMao.

Ngunit ang teorya ng nagpapatuloy na rebolusyon sa ilalimng diktadura ng proletaryado ay nananatiling wasto. Angkailangan ay hanguin ang positibo at negatibong karanasan sapaglulunsad nito. Ang pagkagapi ng Komuna ng Paris noong1871 ay hindi kailanman nagpawalambisa sa teorya ngrebolusyong proletaryo at diktadura ng proletaryado.Nagbigay ito ng aral na naging gabay nina Lenin paramaipagwagi ang Rebolusyong Oktubre sa Rusya noong 1917.

Documents

MGA DAKILANG GURO · Una sa lahat, inilatag nina Marx at Engels ang mga pundamental na prinsipyo ng Marxismo sa larangan ng pilosopiya, ekonomyang pampulitika at syensyang panlipunan