PAMBANSA-DEMOKRATIKONG PAARALAN2007

MGADAKILANG

GURO

NILALAMAN

INTRODUKSYON 7

SI KARL MARX 15

SI FREDERICK ENGELS 21

SI V. I. LENIN 29

SI JOSEPH STALIN 39

SI MAO ZEDONG 49

7

BINTRODUKSYON

AKIT MAHALAGANG PAG-ARALAN ANG BUHAYNG dakilang mga gurong komunista? Mahalagang pag-aralan ang buhay ng mga dakilang gurong komunista,

sina Karl Marx, Frederik Engels, Vladimir Lenin, Joseph Stalinat Mao Zedong, dahil itinuturo nila ang taus-pusongpagmamahal sa kapwa nang walang pagsasaalang-alang sa sarili isang diwa ng ganap na di pagkamakasarili. Ipinamalas ngkanilang naging buhay ang walang hanggang pagpapahalagasa kanilang gawain sa pagtataguyod ng proletaryongrebolusyon, at sa kanilang gabundok na pagmamalasakit sa lahatng kasamang rebolusyonaryo at mamamayan. Tayongnaniniwala sa proletaryong rebolusyon at mga Komunista aydapat matuto sa kanila.

Naging natatanging lider komunista sila dahil niyakap ngmasa ang kanilang mga ideya. Kung wala ang masa na puspusanat masiglang kumilos para sa rebolusyon ay hindimagtatagumpay ang rebolusyong pinamunuan ng mga dakilangguro. Sa kahulihulihang pagsusuma, ang masa ang tunay nabayani at siyang tagapaglikha ng kasaysayan.

MASAKLAW NA TANAW SA KASAYSAYANNG REBOLUSYONARYONG PROLETARYADO

Ang kasaysayan ng rebolusyonaryong proletaryado ay isangprosesong paikid at tumatahak sa daang sigsag. Mayroon itongpagtaas at pagbaba.

Una sa lahat, inilatag nina Marx at Engels ang mga pundamentalna prinsipyo ng Marxismo sa larangan ng pilosopiya,ekonomyang pampulitika at syensyang panlipunan. Mula samasinsing pag-aanalisa at kritika sa batas ng paggalaw o pag-iral ng kapitalismo, inilatag nila ang batayan ng syentipikong

8

sosyalismo at ang diktadura ng proletaryado; pampublikongpag-aari ng mga kagamitan sa produksyon laban sa pribadongpag-aari ng mga ito; at planadong sosyalistang ekonomya labansa anarkiya ng kapitalistang ekonomya.

Sa panahon ng malayang kompetisyong kapitalismo,hinango nina Marx at Engels ang positibong mga sangkap ngsosyalismo mula sa mga sosyalistang utopyan at inilagay ito sasyentipikong batayan. Ipinakita nila kung paano pinag-sasamantalahan ng kapital ang proletaryado, at kung bakitwalang idudulot ang kapitalismo kundi krisis at matindingpaghihirap at karalitaan para sa malawak na mayorya ng lipunan.Ang malakihang produksyong kapitalista ay panli-punangproduksyon, subalit inaangkin ng kapital ang tubo. Para mapawiang krisis at karalitaan, kailangan ng sosyalistang rebolusyonat itatag ang diktadura ng proletaryado.

Noong 1848, isinulat nina Marx at Engels ang Manipesto ngPartido Komunista. Bunga ito ng mga pag-aalsa na pinamunuanng uring burgesya at nilahukan ng mga manggagawa atmagsasaka. Ngunit matapos makaupo sa kapangyarihan, nagingmga bagong mapagsamantalang uri ang burgesya. Bukod sahindi nila ipinatupad ang mga kahilingan ng uring manggagawaat magsasaka, malupit na sinalakay pa nila ang nagpoprotestangmamamayan.

Dalawamput tatlong taon (23) matapos isulat ang Manipestong Partido Komunista, naganap ang Komuna ng Paris (1871).Nagsilbing paunang modelo at tagapagbalita ng proletaryongrebolusyon (makauring diktaduryang proletaryo) ang Komuna.Naiwagayway ang bandera ng proletaryado sa Paris sa loob nghigit dalawang buwan, mula Marso 18 hanggang Mayo 28.Ngunit nagapi ang Komuna nang salakayin ng mulingnakapagpalakas na pwersa ng kaaway nang hindi pa itonakapagpapalakas. Panandaliang tagumpay iyon ngproletaryado ngunit ipinakita nito na posible na agawin ng

9

proletaryado ang kapangyarihang pampulitika at ipatupad angpanlipunang rebolusyon.

Noong dekada 1890, nagtagumpay ang Marxismo sa lahat ngibang mga ideolohiya sa kilusan ng uring manggagawa sapangkalahatan ay nakumpleto. Ibinatay ng partido ng mgamanggagawa ang kanilang mga programa at taktika sa Marxistangpundasyon. Ang muling nabuhay na organisasyong internasyunalng kilusan ng uring manggagawa ay nagtaguyod ng Marxistangpaninindigan sa lahat ng esensyal na usapin.

Ngunit ang panteoryang tagumpay ng Marxismo ay nagtulaknaman sa mga kaaway nito na magbalatkayo bilang mgaMarxista. Nagtangkang buhayin ng Liberalismo, na bulok sakaibuturan, ang malaon nang nalibing sa kasaysayangoportunistang sosyalismo. Kanilang ipinamarali na lipas na angmga labanan at nararapat umiral ang panlipunang kapayapan.Kanilang itinakwil ang tunggalian ng uri.

Nangailangan ng 46 taon mula sa pagkabigo sa Komuna ngParis bago naganap ang Dakilang Rebolusyong SosyalistangOktubre noong 1917 sa ilalim ng pamumuno ni Lenin at ngBolsheviks.

Sa pundasyong inilatag ni Marx at Engels, ang iba pang mgaKomunistang guro Lenin, Stalin at Mao ay gumawa ng sarilinilang mga ambag batay sa kongkretong pag-unlad ngproletaryong pakikibaka.

Dakilang papel ni Lenin ang higit na pagpaunlad ngMarxismo sa panahon ng modernong imperyalismo atproletaryong rebolusyon. Isinulong niya ang pag-aaral ngmateryalistang dialektika sa pamamagitan ng pakipaglaban atpagbunyag sa suhetibismong burges bilang karugtong ngideyalismo at metapisika.

Ang Leninismo ay Marxismo sa panahon ng imperialismoat proletaryong rebolusyon. Ito ang ikalawang yugto sa pag-unlad ng Marxismo.

10

Wastong sinuri ni Lenin ang modernong imperyalismo atnamuno sa dakilang sosyalistang rebolusyong Oktubre paraitayo ang unang sosyalistang estado. Imposibleng maipanaloang rebolusyon kung wala ang Bolsheviks na matagumpay nanakipaglaban sa Tsaristang awtokrasya, malalaking burgesyaat klasikal na mga rebisyunista.

Ipinatupad ang sosyalistang rebolusyon at konstruksyon saUnyong Sobyet sa ilalim ng matinding kahirapan, bunga ngdigmaan sa pagitan ng mga imperyalista, sa gerang sibil at samga digmang mapanghimasok; sa walang tigil na hayag nakarahasan at di hayag na pananabotahe ng mga reaksyunaryo,kasama ng mayayamang magsasaka at mga pambansangburgesya; at ang pang-ekonomyang blokeyo at agresibong mgabanta at aksyon ng mga imperyalista.

Nagtagumpay si Stalin sa pagsagawa ng sosyalistangrebolusyon at konstruksyon. Itinatag at pinalawak niya angpundasyong industriyal ng Unyong Sobyet, kinolektibisa atminekanisa ang agrikulturang Sobyet, nagsanay ngpinakalaking kwerpo ng syentipiko, teknikal, pangkultura atadministratibong mga tauhan sa daigdig at itinaas angpamantayan ng pamumuhay sa napakaikling panahon.Ipinakita ni Stalin ang superyoridad ng sosyalismo sakapitalismo, laluna nang ang huli ay binagabag ngpinakamalubhang depresyon kailanman at nahirapan sapasismo sa maraming bayan.

Ngunit walang diretsong daan sa pagsulong ng sosyalismosa isang bayan. Wala ring ganoong daan para sa lahat ngmanggagawa sa daigdig. Higit na pinakawalan ngpandaigdigang sistemang kapitalista ang halimaw ng pasismolaban sa mga komunista at mga partido ng uring manggagawaat sa huli ang ganap na agresyon laban sa kutang Sobyet ngsosyalismo, na puminsala sa mga buhay ng 20 milyongmamamayan at nagwasak sa ekonomyang Sobyet.

11

Mula sa isa pang malungkot na yugto para sa sosyalistangsimulain, na humantong sa digmaan sa pagitan ng mgaimperyalista na may pasistang layunin sa pagsira ngsosyalismo, maraming sosyalistang mga bayan ang lumitawat ang mga kilusan para sa pambansang pagpapalaya sa mgakolonya at malakolonya ay sumulong sa panahon matapos angIkalawang Digmaang Pandaigdig.

Di maiwasan ng mga kapangyarihang kapitalista naparangalan si Stalin sa kanyang matagumpay na pagtatanggolsa Unyong Sobyet laban sa mga pwersang pananalakay ngNazi subalit dahil sa takot sa paglawak ng kampo ng sosyalismo,ang mga hari ng kapitalismo ay nagdeklara ng Cold War.Muling itinayo ni Stalin ang ekonomyang Sobyet, itinaas angmateryal at pangkulturang pamantayan, pinalakas ang internalat panlabas na mga depensa, kinumpleto ang pagbaligtad ngproporsyon sa populasyon ng kanayunan at kalunsuran bago1917 at sinuportahan ang simulain ng pambansangpagpapalaya at sosyalismo sa labas ng bansa.

Ngunit matapos mamatay si Stalin, tamang-tama sa panahonna higit sa ikatlo ng populasyon ng daigdig ay nasa maramingsosyalistang mga bayan, lumitaw ang halimaw ng modernongrebisyunismo, laluna sa Unyong Sobyet.

Ganap na itinakwil ng mga rebisyunista ng Unyong Sobyetsi Stalin para ipalaganap ang modernong rebisyunismo at hatiinang internasyunal na kilusang komunista.

Mula 1956, 35 taon ang kinailangan ng modernong mgarebisyunista sa pagmaskara bilang mga Marxista-Leninistapara panumbalikin ang kapitalismo at wasakin ang sosyalismo.Nang iwaksi nila ang maskara, nawasak ang mgarebisyunistang mga partido at rehimen, at kahit ang UnyongSobyet ay gumuho.

Kabilang sa walang kamatayang samahan ng mgakomunistang lider si Mao Zedong. Ang kanyang mga turo at

12

mga bunga ng kanyang mga turo ay napakahalaga para saultimong tagumpay ng komunismo. Komprehensibo at buongtalino siyang nagmana, nagtanggol at nagpaunlad sa Marxismo-Leninismo sa panahon ng imperyalismo at proletaryongrebolusyon at modernong rebisyunismo. Ang kabuuan ngkanyang mga aral ay tinatawag ngayong Maoismo, angpinakahuling yugto sa walang humpay na pag-unlad ng teoryaat praktika ng rebolusyonaryong proletaryado.

Isinanib niya ang unibersal na teorya ng rebolusyonaryongproletaryado sa kongkretong praktika ng rebolusyong Tsino,at nagkamit ng mga tagumpay na may pandaigdigangistorikong kahalagahan laban sa imperyalismo, oportunismoat makabagong rebisyunismo at lahat ng reaksyon. Lumikhasiya ng mga dakilang ambag sa pagpapaunlad ng mgapundamental na siyentipikong turo ng Marxismo at Leninismosa proseso ng matagumpay na paggabay at pamumuno sabagong demokratiko at sosyalistang rebolusyon sa Tsina.

Ang kanyang pinakadakila at namumukod-tanging nagawaay ang paglalatag niya ng teorya ng nagpapatuloy na rebolusyonsa ilalim ng proletaryong diktadura at sa personal niyangpagpapasimul