MARCINPOLAK

marcinpolak@marcinpolak.com

mieszkaNIE 10.12

W prywatnym mieszkaniu na trzecim piętrze przy ulicy Wschodniej 29 znajduje się galeria. W mieszkaniu, w którym najbardziej reprezentacyjną część zajmuje przestrzeń wystawiennicza prowadzącym galerię zostaje niewiele miejsca do życia.Ta wystawa jest o tym jak mogła by wyglądać ta przestrzeń gdyby nie to poświęcenie.W ramach wystawy zorganizowano cykl spotkań poświęcony historii oraz przyszłości Galerii Wschodniej.

Jaworzno? 09.12

Zazwyczaj przed realizacją projektu w przestrzeni publicznej artysta robi rozpoznanie terenu, miejsca, w którym zrealizuje swój projekt. W tym przypadku było to miasto - projekt miał być zrealizowany w przestrzeni Jaworzna.Jaworzna, którego kompletnie nie znałem. Samo sprawdzenie w internecie nie rozwiąło problemu, ani Wikipedia, ani strony o mieście nie dały mi nawet namiastki wiedzy jakiej potrzebowałem, żeby poruszyć problemy czy zagadnienia związane z miastem. Jaworzno trzeba by odwiedzić, ale czy spacer i oglądanie miasta dałoby mi jakąkolwiek podpowiedź? A może odwiedzić i sprawdzić u źródła - zapytać samych mieszkańców? Czy to co wiemy o miastach jest tylko tym, co usiłują nam sprzedać specjaliści od PR?Poprzez wolontariuszy mieszkańcom Jaworzna zadałem pytanie: "Jaworzno?” Krótkie pytanie - krótka odpowiedź, w najbardziej skondesowaniej formie (nawiązującej do pr-owego przekazu). Odpowiedzi były podzielone dwie grupy (pozytywne i negatywne) i zestawione ze sobą na dwóch nośnikach umieszczonych naprzeciwko siebie w przestrzeni miasta.Taka konfrontacja opinii może być początkiem zdefiniowania atutów i problemów, impulsem do dyskusji o sytuacji miasta.

Wystwa w ramach festiwalu ART TRANZYT. Kurator: Łukasz Guzek

Kilkanaście osób - kilkanaście historii 08.12

Przedsięwzięcie zostało zrealizowane na terenie schroniska i noclegowni przy ul. Dolnej Panny Marii 32 w Lublinie. Ludzie bezdomni - każdy ma jakąś swoją opowieść i zazwyczaj jest to smutna historia, ale zdarzają się też inne. Każdy człowiek przeżywa przecież piękne chwile. Bezdomni zazwyczaj otrzymują pomoc od innych, np. w ośrodku takim jak ten. Zdarzają się jednak także odwrotne sytuacje, i to bezdomni pomagają innym. Tak było w przypadku człowieka, który opiekował się córką sąsiadki ośrodka, po to żeby ona mogła pracować.Historie smutne albo i nie, dobre i złe, historie ludzi. Złamane życia i momenty iluminacji, nadzieje i próby utrzymania równowagi w zwyczajności. Ukierunkowanie na człowieka i jego przeżycia.Wraz z przedstawicielami Teatru Chorea próbowaliśmy zebrać i opowiedzieć te historie przy zaangażowaniu mieszkańców ośrodka.

Współpraca: Dorota Porowska, Julia Jakubowska, Paweł Korbus Działanie zrealizowane w ramach projektu Pracownia Sztuki Zaangażowanej Społecznie – RewiryKurator: Szymon Pietrasiewicz

EUROART 2012 06.12

PIŁKA NOŻNA, SPORT, SZTUKA... A dlaczego nie? W czym sztuka jest gorsza od piłki? Futbol jest sportem szlachetnym, gdzie jest miejsce na prawdziwą wirtuozerię, mistrzostwo, rycerskość, gdzie reguły są proste i jasne. Na boisku od razu widać, kto udaje, oszukuje, gra nieczysto, fauluje, a kto jest naprawdę wielki. Tam zwycięstwo jest zwycięstwem, a porażka boli długo, bardzo długo - do następnego meczu, a wtedy, kto wie, co się stanie? Jesteśmy my i oni, i niech wygra lepszy. A w sztuce? Wszystko jakieś niewyraźne, nieczytelne, uznaniowe. Może i widać, kto jest wielki, a kto mierny tylko kto o tym decyduje? Jaki sędzia? Sędzią jest widz, który albo ziewa z nudów albo... Piłkarze bywają wielkimi artystami, a artyści? Czy potrafią powiedzieć coś więcej o futbolu, inaczej, mądrzej niż, dajmy na to - dziennikarze? Jak zagrają? Jak Boniek czy Deyna, czy...?

KAROLINA BREGUŁA / Śniadanie na trawie

AGNIESZKA CHOJNACKA / Tango Notturno

MACIEJ CHOLEWIŃSKI / Bogato ilustrowany wykład o futbolu

MARTA DESKUR / Co robią wciąż chłopaki kiedy dziewczyny już nie gotują

MONIKA DROŻYŃSKA / Ręka Boga

GREGOR GONSIOR / Spalony

JERZY GRZEGORSKI / Boisko

ARTUR MALEWSKI / Tablica wyników

Maciek Andrzejewski Gregor Gonsior Natalia Hołub

Jubaal Kasja Bartosz Kosowski

Aleksandra Niepsuj Weronika Spodenkiewicz Łukasz Zbieranowski

OPERA DWORCOWA 10.11

Miejscem akcji jest Dworzec ¸ódê Fabryczna, z którego ju˝ wkrótce - 16 paêdziernika 2011 roku - odjadàostatnie pociàgi.Aby uczciç ten moment i zaznaczyç jego wag´, zamiast wyg∏aszanych w specyficzny sposób przezinterkom obwieszczeƒ o odjazdach i przyjazdach pociàgów za sprawà Marcina Polaka i Atlasa Sztukiz dworcowych g∏oÊników rozlegnà si´ g∏osy Êwiatowej klasy Êpiewaków, solistów Teatru Wielkiegow ¸odzi: Êpiewajàcej sopranem Doroty Wójcik i barytonem Przemys∏awa Reznera.Przep∏ywajàcy przez dworzec ostatni podró˝ni b´dà je s∏yszeç w czwartek, 13 paêdziernika 2011 rokuw godzinach 7.15-9.15 (D. Wójcik) i 15.15-17.15 (P. Rezner). Niektórym wyznaczà koniec podró˝y,innym jej poczàtek. Jaka historia si´ rozpocznie? Dworzec, Êwiadek tak wielu powitaƒ i po˝egnaƒ,teraz doÊwiadczy po˝egnania ze swojà dotychczasowà postacià i zarazem powitania nowoczesnoÊci.

ZAWÓD ARTYSTY 04.11

Ekspozycja realizacji z ˝ycia zawodowego artystów.Okazuje si ,́ ˝e prawie ka˝dy artysta, a ju˝ na pewno m∏ody artysta ma drugi zawód.

kurator: Marcin Polak

artyÊci:Agnieszka Chojnacka Gregor Gonsior Nils GrarupArtur Malewski Anna Orlikowska Marcin PolakWiktor PolakMarta PszonakAgnieszka Natasza Splewiƒska Adam Szwarc Elina Toneva

MPK 09.10

Projekt ten nawiàzuje do pracy Les Levine’a Change Your Mind zrealizowanej w 1990 roku podczasjednej z Konstrukcji w Procesie, której kontynuacjà jest Fokus ¸ódê Biennale.Wystawa odb´dzie si´ w swego rodzaju miejskiej galerii tramwajowej. WymyÊlone przez artystówhas∏a odnoszàce si´ do pozytywnych poj´ç, takich jak optymizm, pomyÊlnoÊç czy motywacja, b´dàpojawia∏y si´ na bocznej Êcianie tramwaju.W projekcie b´dzie uczestniczyç 10 artystów; ka˝dy z nich zaproponuje jedno has∏o, które b´dzie istnia∏omiesiàc oraz nast´pnego uczestnika. Zamiast wernisa˝y odb´dzie si´ finisa˝ w zajezdni tramwajowejz udzia∏em wszystkich artystów.Projekt zrealizowany w ramach Fokus ¸ódê Biennale.

wspó∏praca: ¸ukasz Ogórek

Marcin Polak

¸ukasz Ogórek

Agnieszka Chojnacka

Adam Szwarc

MIEJ MIEJSCE 06.10

Miej Miejsce to cykl akcji dotyczàcych przestrzeni publicznej w ¸odzi.

wspó∏praca: ¸ukasz Ogórek, Ania Marczyk, Micha∏ Sobolewski

LIPOWA REAKTYWACJA 03.10

Warsztaty, pikniki, murale.

Projekt zrealizowany z fundacjà Urban Forms w ramach Akademii Orange.

POZDROWIENIA Z POLSKI 10.09

Projekt odnosi si´ do powiedzenia: "Polak, W´gier - dwa bratanki" - ma na celu pokazanie, ˝e tobraterstwo jest "przereklamowane". W pewnym sensie Polska dla W´grów jest tak samo egzotycznymkrajem, jak te kraje gdzie rosnà palmy.Polskie krajobrazy z palmami sà autentyczne. W ostatnich latach w Polsce pojawi∏o si´ wiele palm,cz´Êç z nich ma wymiar artystyczny (np. palma s∏ynnej artystki Rajkowskiej w Warszawie), ale wi´kszoÊçma charakter dekoracyjno-kiczowaty.Praca porusza problem jakoÊci przestrzeni publicznej w Polsce, ale jednoczeÊnie weryfikujewyobra˝enia W´grów o Polsce i stawia pod znakiem zapytania wi´ê ∏àczàca te dwa narody.Projekt zrealizowany by∏ w Budapeszcie w ramach programu “MAKNITE”.

JP 09.09

Kiedy pierwszy raz zobaczy∏em wymalowane na murze litery JP pomyÊla∏em, ˝e narodzi∏ si´ nowykult zwiàzany z Janem Paw∏em II. Skojarzenie by∏o jednoznaczne... „JP” zaintrygowa∏o mnie grà znaczeƒ i kontekstów. „JP” jako „dzie∏o” pokazywane na wystawie t e o r e t y c z n i e skierowane jest do odbiorców przygotowanych, kompetentnych i pewnie poruszajàcych si´ w Êwiecie sztuki. Odbiorców, którzy jakja, odczytajà ów skrót jako rodzaj ho∏du dla polskiego papie˝a, zaÊ mojà prac´, jako rejestracj´okreÊlonego spo∏ecznego zachowania. I tak w zasadzie jest. Paradoks polega jednak na tym, ˝e przes∏anie mojej pracy bezb∏´dnie identyfikujà jedynie ci, którychnikt by o umiej´tnoÊç „czytania” sztuki nigdy nie posàdza∏. Sà nimi (nie tylko) stadionowi chuligani,dla których „JP” jest has∏em, zawo∏aniem, mo˝e nawet ˝yciowym credo. Z∏oÊliwie twórczà mody-fikacjà jak˝e nudnego i oklepanego CHWDP... Projekt zrealizowany w ramach Myspace.ldz.

POLACY NOSZÑ WÑSY 06.09

Zapraszam wszystkich Polaków do zapuszczenia wàsów! Zróbmy to specjalnie na 4-go czerwca, w 20-tà rocznic´ pierwszych cz´Êciowo wolnych wyborów. W ten sposób oddamy czeÊç historycznymdokonaniom Lecha Wa∏´sy i SolidarnoÊci.Inspiracjà dla tej akcji by∏ dla mnie mój ojciec, który wiele lat temu zapuÊci∏ wàsy w∏aÊnie na czeÊçWa∏´sy – symbolu SolidarnoÊci. Pomimo tego, ˝e wàsy przez d∏ugi czas by∏y – i wcià˝ sà – symbolem stereotypowego Polaka,stanowià one te˝ wa˝ny element polskiej historii i polskiej rzeczywistoÊci. Nie zapominajmy, ˝ewielcy Polacy nosili i noszà wàsy. Bywa, ˝e polskie wàsy stajà si´ przedmiotem ogólnonarodowejdyskusji – jak mia∏o to miejsce wtedy, gdy powszechnie zastanawiano si´, czy swe wàsy powinienzgoliç Adam Ma∏ysz. Z drugiej strony, cz´Êç Polaków, szczególnie m∏odych, uwa˝a, ˝e wàsy sàÊmieszne. Czy m∏odzi Polacy b´dà w stanie prze∏amaç si´ i zapuÊciç wàsy?

Zróbmy to! Bàdêmy wàsolidarni, zapuÊçmy wàsy!

Zapraszam wszystkich – zarówno tych, którzy posiadajà wàsy od dawna, jak i tych, którzy zapuszczàje specjalnie na t´ okazj´. Zapraszam równie˝ te osoby, które z ró˝nych powodów nie mogà zapuÊciçwàsów, a chcia∏yby wziàç udzia∏ w akcji: b´dà na Was czeka∏y sztuczne wàsy.Zbierzmy si´ 4 czerwca 2009 roku w ¸odzi, pod pomnikiem Pi∏sudskiego przy ¸DK-u, o godzinie 17.00i zamanifestujmy naszà wàsolidarnosç!

Akcja realizowana w ramach projektu “My”. Projekt "My", reprezentujàcy polskà stron´ w programie"MAK NITE", b´dzie sk∏ada∏ si´ z pi´ciu cz´Êci, realizowanych w ̧ odzi od listopada 2008 do grudnia 2009.Idea i organizacja projektu: ¸ukasz Ogórek/Tomasz Za∏uskiwww.projektmy.com.pl

Jest to projekt artystyczno-spo∏eczny, który powstaje we wspó∏pracy z Muzeum Sztuki w ¸odzi i GPO.Projekt ma na celu zaanga˝owanie lokalnej spo∏ecznoÊci w dzia∏ania o charakterze artystycznym,wprowadzenie jej w Êwiat sztuki i aktywne uczestnictwo w nim. Jest to swoista konfrontacjamieszkaƒców ¸odzi - sàsiadów muzeum i niedost´pnego dotychczas dla nich, mimo ˝e za sprawàMuzeum znajdujàcego si´ niedaleko, terytorium.Za∏o˝eniem projektu jest aktywne uczestnictwo lokalnej spo∏ecznoÊci w tworzeniu sztuki. Takisposób poznania tego dotychczas odleg∏ego im Êwiata pozwola „zwyk∏ym” ludziom bardziej„oswoiç” w du˝ym stopniu obcy teren. Zawierajàc bezpoÊrednià znajomoÊç z artystà i razem z nimbioràc udzia∏ w poszczególnych etapach pracy – od powstania koncepcji, wybór techniki i materia∏u,przez uzyskanie pozwoleƒ i realizacj´ pracy, a˝ po wernisa˝ i obserwowanie reakcji publicznoÊci -uczestnicy projektu b´dà mogà du˝o bardziej zainteresowaç si´ sztukà, ni˝ jeÊliby byli tylkozwiedzajàcymi.Nie mo˝na zak∏adaç, ˝e ca∏a okoliczna spo∏ecznoÊç jest skazana na ten sam los wiecznego uwa˝aniasztuki za ma∏o po˝ytecznà i odleg∏à od prawdziwego ˝ycia - byç mo˝e projekty artystyczne pomogàzagospodarowaç czas wielu osobom, np. emerytom, którzy w pewnym sensie skazani sà na samotnoÊçw domu albo m∏odzie˝y sp´dzajàcej czas na podwórku. Ten projekt próbuje „otworzyç” na sztuk´ tych, którzy do tej pory nie brali w niej udzia∏u. Dowspó∏pracy zaprosi∏em: grup´ Massmix, ¸ukasza Ogórka, Galeri´ Wschodnià, Andrzeja Ch´tko i Tomasza Komorowskiego. Ka˝dy artysta zajmuje si´ jednà grupà. Grupy sà zró˝nicowane, np.m∏odzie˝ z liceum, dzieci ze Êwietlicy Êrodowiskowej, osoby z klubu emeryta, a tak˝e „pozyskane”bezpoÊrednio z ulicy (poprzez og∏oszenia wieszane w sklepach). Praca grupy z artystà opiera si´ ocykliczne spotkania, podczas których mo˝na poznaç sposób pracy danego artysty - w trakciespotkaƒ omawiany i przygotowywany jest projekt grupy. Aby bardziej zintegrowaç grup´ wprowadzonezosta∏y dodatkowe elementy niezwiàzane z samà pracà w postaci np. wspólnych obiadów. Po kilkutakich spotkaniach przyjdzie czas na „wyjÊcie” w teren i realizowanie wspólnych pomys∏ów. Na finisa˝uzaprezentujemy dokumentacj´ projektów.

SÑSIEDZI 04.09

W PRZEJÂCIU 10.08

Patrzàc na zaistnia∏à sytuacj´ mo˝na si´ zastanowiç czy jest to rzeczywistoÊç zastana czy wykreowana. To rodzaj gry z widzem w „prawda czy fa∏sz?”. Nie mo˝na byç pewnym czy ta sytuacjazosta∏a wykreowana na potrzeby festiwalu Fluo Session czy to mo˝e pan Zbyszek skorzysta∏ z okazji i stanà∏ sobie z asortymentem wpisujàcym si´ w festiwal. W ten sposób sztuka myli si´ z ˝yciem.

Praca nie tylko dlatego ma charakter spo∏eczny - bud˝et zosta∏ przeznaczony na wynagrodzenie dlapana Zbyszka. Dzi´ki temu w symboliczny sposób spo∏eczeƒstwo jest wspierane przez sztuk´ i cz∏owiek, który pozornie nie ma nic z nià wspólnego staje si´ jej cz´Êcià.

PRZESUNI¢CIE 11.06

Wstydliwa rzeczywistoÊç, która nas otacza – oboj´tna dla mieszkaƒców, niezauwa˝ana przez w∏adze.Przesuni´ta kilka metrów wy˝ej, uj´ta w ramy staje si´ nagle mocnym komunikatem.

KAMIENIE-POMNIKI 05.07

Praca w przewrotny sposób polemizuje z niezrozumia∏ymi pomnikami stawianymi przez PrezydentaMiasta ¸odzi samemu sobie. Tematy pomników (chcàc nie chcàc o zabarwieniu politycznym) sàtylko pretekstem do wyra˝enia sprzeciwu wobec ba∏wochwalczych pomys∏ów Prezydenta, którystawia sobie pomniki za ˝ycia.

Kamienie-pomniki sà podpisane „¸odzianie”, akcja by∏a bowiem kreowana na g∏os spo∏eczeƒstwa -i okaza∏o si´ to prawdà, poniewa˝ spotka∏a si´ z du˝ym poparciem spo∏ecznym, co mo˝na by∏ozauwa˝yç na ∏amach lokalnych mediów.

Kamienie-pomniki sà ingerencjà w przestrzeƒ publicznà miasta i próbà nawiàzania dialogu pomi´dzyobywatelami a w∏adzà miasta.

Kamienie-pomniki sà lekkie, przenoÊne, ∏atwe w u˝yciu i mogà w ka˝dej chwili s∏u˝yç jako odpowiedêna kolejne problemy pojawiajàce si´ w ˝yciu miasta.

SZWEDY TO TRUJÑ PAPIEROSAMIZastanawiajàc si´ nad istotà czy wr´cz przyczynà antysemityzmu mo˝na dojÊç do wniosku, ˝e jestto zjawisko na pograniczu absurdu czy abstrakcji. Chcàc podkreÊliç absurd antysemityzmu zamieni∏em tylko jedno s∏owo z „˚ydy” na „Szwedy”... a mo˝e to ca∏emu z∏u Êwiata winni sà Szwedzi? Im cz´Êciej b´dziemy to powtarzaç, tym bardziejprawdopodobne, ˝e ca∏y Êwiat w to uwierzy.BezmyÊlne powtarzanie antysemickich hase∏ powoduje rozrastanie sie tej idei do ogromnej skali, a w rezultacie do efektów nieprzewidywalnych.

BÓG JEST DJ’EM 06.03

CAFE EUROPA 05

Od lutego 2005 roku w ¸odzi, a od kwietnia w Berlinie Galeria Wschodnia wspó∏realizowa∏a projektpod nazwà „Cafe Europa”. To niezwykle ciekawe przedsi´wzi´cie, którego kuratorami byli: niemieckaartystka Sybille Hofter i Adam Klimczak polega∏o na wykorzystaniu miejsc publicznych (w ¸odzi by∏to nieczynny budynek restauracji Europa, w Berlinie opuszczony sklep przy Karl Marx Alee i ArchiwumSTASI przy Otto Braun 70) których wn´trza a raczej ich przeszklone witryny s∏u˝y∏y jako ekran projekcyjny dla projektów fotograficznych artystów, pragnàcych wnieÊç swój wizualny komunikat w anonimowà spo∏ecznoÊç miasta.