LASACH PAŃSTWOWYCH - Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniuup.poznan.pl/kul/pliki/PR_w_LP_3.pdf · skojarzenia poetyckie, zaskakujące sformułowania, paradoksy oraz narracja liryczno-refleksyjna,

dr inż. Paweł Strzeliński

Katedra Urządzania Lasu

Wydział Leśny UP w Poznaniu

Przedmiot:

Zbieranie, przetwarzanie i udostępnianie informacji w leśnictwie

Moduł:

PUBLIC RELATIONS

W

LASACH PAŃSTWOWYCH

DZIENNIKARSTWO

KONSTYTUCYJNE GWARANCJE WOLNOŚCI PRASY –

jednym z podstawowych, niezbywalnych praw człowieka jest

wolność myśli, wypowiedzi, prezentacji swoich poglądów.

DZIENNIKARSTWO – działalność polegająca na zbieraniu i

upublicznianiu za pomocą środków masowej komunikacji

informacji o wydarzeniach, ludziach oraz problemach.

DZIENNIKARZ – osoba zajmująca się redagowaniem,

tworzeniem i przygotowywaniem materiałów prasowych

pozostająca w stosunku pracy z redakcją albo zajmująca się

taką działalnością na rzecz i z upoważnienia redakcji

DZIENNIKARSTWO

Gatunki dziennikarskie – gatunki informacyjne

wzmianka - najmniejszy gatunek informacyjny; zawiera powiadomienie o pojedynczym

fakcie lub wydarzeniu,

notatka - jest odmianą wzmianki wzbogaconej o dodatkowe fakty szczegółowe; cechą

charakterystyczną notatki jest statystyczne wyliczanie tych faktów,

sprawozdanie - prezentacja zdarzeń, które już się zakończyły i mają swój finał; fakty

przedstawiane są w sposób dynamiczny oraz w porządku czasowym,

relacja - równoległa prezentacja zdarzeń, które trwają; przekaz barwny, emocjonalny.

życiorys - chronologiczne przedstawianie wydarzeń z życia postaci; obowiązuje

ograniczenie do istotnych dat i faktów,

sylwetka - sposób prezentacji osób przez opis ich osobowości, a także wyglądu

zewnętrznego, sposobu bycia, upodobań itd.,

kalendarium - uporządkowane chronologicznie wzmianki lub notatki przekazujące

informacje o zdarzeniach, jakie miały miejsce w ściśle określonym przedziale czasowym

(tydzień, miesiąc, rok itd.),

przegląd prasy - seria cytatów z najciekawszych materiałów zamieszczonych w innych

mediach,

reportaż - sprawozdanie dziennikarskie z prawdziwych wydarzeń, wzbogacone o dokładny

opis środowiska, charakterystykę postaci oraz o wrażenia samego reportera,

wywiad - rozmowa przeprowadzona przez dziennikarza z budzącą zainteresowanie osobą;

składa się z celowo formułowanych pytań i odpowiedzi.

źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Dziennikarstwo

DZIENNIKARSTWO

Gatunki dziennikarskie – gatunki publicystyczne

komentarz - wypowiedź publicystyczna o najwyższym stopniu aktualności i silnie

zarysowanym stanowisku autora (autorów),

artykuł - wypowiedź publicystyczna na aktualne w danym momencie tematy, w której

wywód podporządkowany jest wyraźnie sformułowanym tezom,

esej - obszerny utwór, swobodnie rozwijający i interpretujący jakieś zjawisko lub

dociekający problemu; charakteryzuje go niekonsekwentna erudycja, brak linearności,

skojarzenia poetyckie, zaskakujące sformułowania, paradoksy oraz narracja liryczno-

refleksyjna,

recenzja - omówienie lub ocena jakiegoś faktu kulturalnego (wydania książki, wystawy,

koncertu, spektaklu, filmu); powinna zawierać skrótowe przedstawienie treści omawianego

utworu,

felieton - krótki utwór publicystyczny w lekkiej i dowcipnej formie, poruszający aktualne

sprawy, także trudne i bulwersujące; jest cykliczny i ma stałą pozycję w czasopismach i

mediach elektronicznych,

dyskusja (debata) - jest formą wywiadu, bierze w niej udział większa liczba osób

reprezentująca różne stanowiska na dany temat, istotną rolę pełni prowadzący.

źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Dziennikarstwo

DZIENNIKARSTWO

Informacja – piramida warunków

CO?

KTO?

GDZIE?

KIEDY?

JAK?

DLACZEGO?

W JAKIM CELU?

Z JAKIMI SKUTKAMI?

Jeśli informacja nie zawiera odpowiedzi choćby na jedno z pytań, to jest niepełna

Kolejność odpowiedzi na powyższe pytania zależy od tego co uznamy za najważniejsze w danym wydarzeniu

Zmieniając kolejność odpowiedzi na pytania należy uważać, aby nie spowodować wrażenia szumu informacyjnego (chaosu)

DZIENNIKARSTWO

Budowanie informacji (odwrócona piramida)

LEAD

-

AKAPIT WSTĘPNY

BODY

-

AKAPIT TRANZYTYWNY

AKAPIT

KOŃCOWY

Przy podstawie umieszczamy najważniejsze informacje, które mają przyciągnąć naszego czytelnika

W części środkowej rozwijamy temat, uzupełniając podane na początku informacje

Bliżej wierzchołka piramidy mogą pojawić się rzeczy mniej ważne.

Informacja – w dziennikarstwie to metoda przekazania danych

w sposób prosty i zrozumiały dla odbiorcy.

Zawiera dane:

przydatne

rzetelne

interesujące

jasne

zwięzłe

INFORMACJA

źródło: S. Taranda; www.wsiz.rzeszow.pl

Mocny początek

Tytuł i lead muszą krótko i zrozumiale przekazać to, o czym chcesz

poinformować.

Lead musi zawierać odpowiedzi na takie pytania: kto?, co?, gdzie?, kiedy? i

dlaczego?".

Dalsza część informacji ma je rozwinąć, podać przykłady, objaśnienia,

uzupełnienie.

Myśl jak czytelnik

Wyobraź sobie konkretnych ludzi.

Postaw się na ich miejscu.

Daj swój tekst do przeczytania 12-latkowi.

Jeśli go zrozumie, to możesz go publikować.

Czy sam z zaciekawieniem przeczytałbyś swoją informację?

Trzymaj się tematu

Pokaż, dlaczego twoja informacja jest ważna i dlaczego warto ją znać.

INFORMACJA – JAK NAPISAĆ?


INFORMACJA – JAK NAPISAĆ?

Przytocz fakty i przykłady: unikaj ozdobników i omówień. Nie fantazjuj.

Pisz zwięźle: Unikaj przymiotników, kwiecistości i komunałów

Cytuj: Warto wykorzystać cytat wybitnej osoby, eksperta itp.

Unikaj wykrzykników: Jeśli musisz użyć wykrzyknika, to jednego! Nie kilku!!!

Do informacji dołącz zdjęcia

Informacja prasowa powinna mieć nie więcej niż 200–300 słów.


INFORMACJA – DEKALOG

1. Każda informacja musi być rzetelna i neutralna, a prócz tego jasna i

przyciągająca uwagę.

2. Pierwsze zdanie powinno być jak najprostsze, czyli złożone z podmiotu,

orzeczenia i dopełnienia. Powinno odpowiadać na podstawowe pytania:

kto? co zrobił? gdzie? kiedy? i ewentualnie dlaczego? Pierwszych sześć

słów powinno zawierać najważniejszy fakt, to znaczy ten, który

najbardziej zainteresuje przeciętnego słuchacza. Pierwsze zdanie

powinno być zawsze twierdzące, a nie przeczące. Tylko wyjątkowo

pytające.

3. Dalsze zdania również powinny być proste. Należy unikać zdań

złożonych, strony biernej i trybu warunkowego. Równoważniki zdań (bez

orzeczenia) są dozwolone, ale nie trzeba ich nadużywać.

4. Dalsze zdania czy akapity, budowane są według zasady odwróconej

piramidy, to znaczy zawierają fakty o coraz mniejszej wadze. Tym samym

można informację skrócić, obcinając ją od końca o jeden lub więcej

elementów.źródło: S. Taranda; www.wsiz.rzeszow.pl

INFORMACJA – DEKALOG

5. Należy używać dat! "Dziś" też jest najczęściej zbędne. "Wczoraj" i "jutro"

są dopuszczalne w razie konieczności.

6. W informacji na temat jakiegoś konfliktu należy starać się podać

stanowiska wszystkich zainteresowanych stron. Czasem trzeba nawet

powiedzieć, że jedna ze stron jest nieosiągalna albo że odmawia

komentarza.

7. Cytat zwiększa wartość informacji. Ale nie może się ona od niego

zaczynać. Cytat musi być absolutnie wierny, wyraźnie określony w tekście

i jego źródło jasne dla słuchacza.

8. Staramy się odejść od stylu oficjalnych komunikatów, który często

dominuje w depeszach agencyjnych. Raczej opowiadamy o wydarzeniu,

jakbyśmy to robili w krótkiej rozmowie telefonicznej z przyjacielem.

9. W informacji zawsze należy podawać źródła (nawet typu: rzecznik

prasowy, komunikat, wypowiedź publiczna). Jeżeli jednak wiadomość jest

kontrowersyjna, lepiej podać źródło: staje się ono elementem informacji,

a jednocześnie przenosimy na nie część odpowiedzialności.


DZIENNIKARSTWO – PRAWO PRASOWE

OGRANICZENIA:

1. zasady udzielania informacji prasie

2. obowiązek publikowania komunikatów i ogłoszeń urzędowych

3. prawny nakaz złamania tajemnicy zawodowej dziennikarza

4. zasady rejestracji działalności prasowej

5. cenzura wewnątrzredakcyjna

6. art. 18 Ustawy o radiofonii i telewizji

7. linia programowa pisma


ZAKRES WOLNOŚCI:

1. swoboda wypowiedzi nie tylko dla informacji przychylnych czy

neutralnych

2. nie można przekroczyć granicy dobrego imienia, tajemnicy

3. swoboda działania uzasadnia pewne prowokacje

4. ma prawo do otrzymywania ważnych społeczno- gospodrczych

informacji

5. zakres odpowiedzialności dziennikarza zależy od jego

indywidualnych środków

6. ma prawo do swobody wypowiedzi

7. granica dopuszczalnej granicy szersza, gdy chodzi o państwo,

rząd

8. swoboda myśli


Prasa, korzystając z wolności wypowiedzi ma za zadanie

rzetelnie informować społeczeństwo, zapewniać jawność życia

publicznego oraz umożliwiać kontrolę i krytykę społeczną.

prasa ma prawo do jednakowej pomocy władz przy spełnianiu

jej zadań (prawo do pluralizmu i zakaz bojkotu)

państwo ma budować klimat zaufania między władzami a

mediami, przeciwdziałać monopolizacji rynku oraz nie utrudniać

prasie krytyki swoich działań

prasa ma prawo do informacji i jej uzyskiwania od określonych

prawem podmiotów

Dziennikarz ma obowiązek zachowania szczególnej

staranności i rzetelności przy zbieraniu i wykorzystywaniu

materiałów prasowych, zwłaszcza sprawdzenia ich zgodności z

prawdą lub podania ich źródła.


Zobowiązani do udzielania informacji prasie:

organy państwowe, przedsiębiorstwa państwowe i inne państwowe

jednostki organizacyjne, org. spółdzielcze i osoby prow. na własny

rachunek działalność gospodarczą, związki zawodowe, org.

samorządowe i inne org. społeczne (kadra kierownicza, rzecznicy

prasowi, inne upoważnione osoby mają udzielać informacji lub

umożliwić dziennikarzowi kontakt z pracownikami i zbieranie ich

opinii)

powyższe organy i osoby mogą udzielić uzasadnionej odmowy

(jedynie ze względu na ochronę tajemnicy) udzielenia informacji w

sposób określony w ustawie, a prasie przysługuje prawo

odwołania się od tej decyzji do NSA (przepisy dotyczące odmowy

nie odnoszą się do organów władzy państwowej i wymiaru

sprawiedliwości)

Ponadto informacji udzielać mogą:

osoby działające na zasadzie porozumienia z dziennikarzem

osoby fizyczne


Prawo do informacji wiąże się z prawem do krytyki.

Zadania krytyki:

wzbogacanie świadomości i wiedzy odbiorców

powinna wartościować, ale nie wymierzać sprawiedliwości

urealnianie udziału obywateli w rządzeniu państwem

stymulowanie wyborów politycznych, artystycznych, naukowych

Przedmiot:

każdy przejaw życia społecznego

Przekroczenie granic dozwolonej krytyki:

kiedy kierujemy się złymi motywami (np. chęć poniżenia kogoś)

używanie obraźliwych określeń

Sposoby krytyki:

dyskusja – przedstawienie postulatów

konfrontacja

interwencja


Obowiązki prasy – bezpłatna publikacja sprostowań i

odpowiedzi

rzeczowe i odnoszące się do faktów sprostowanie wiadomości

nieprawdziwej lub nieścisłej

rzeczowa odpowiedź na stwierdzenie zagrażające dobrom

osobistym


Warunki odmowy zamieszczenia sprostowania lub

odpowiedzi

Konieczność odmowy:

nie są rzeczowe bądź nie odnoszą się do faktów

zawierają treść karalną, naruszają dobra osób trzecich

treść lub forma niezgodna z zasadami współżycia społecznego

podważają fakty stwierdzone prawomocnym orzeczeniem

Możliwość odmowy:

nie dotyczą treści materiału prasowego, do którego się odnoszą

wystosuje je niewłaściwa osoba

odnoszą się do wiadomości poprzednio sprostowanej

zostały nadesłane po terminie (1 miesiąc)

ich objętość nie jest zgodna z wymogami

nie są podpisane (mogą być podpisane pseudonimem, jeżeli

dotyczą zagrożenia dobra z nim związanego


Redaktor naczelny ma obowiązek niezwłocznego przesłania wnioskodawcy pisemnego zawiadomienia o odmowie zamieszczenia sprostowania lub odpowiedzi i jej przyczynach:

jeżeli wnioskodawca usunie błędy (jest obowiązek ich publikacji)

za zgodą wnioskodawcy redaktor może umieścić własne wyjaśnienie


Zasady „szczególnej staranności”

zgromadzenie, zapoznanie się i wykorzystanie wszystkich materiałów mogących mieć związek z tematem

zbadanie wszystkich możliwie dostępnych źródeł informacji

rozmowa z wszystkimi zainteresowanymi, weryfikacja świadków (z nikogo nie można rezygnować, pamiętać jednak należy, że „nikt nie kłamie lepiej niż naoczny świadek”, należy być czujnym, nie ulegać niczyim sugestiom i samemu również nie sugerować)

w miarę potrzeby przeprowadzić wizję lokalną

należy sprawdzić wszystkie możliwe dokumenty i inne materiały

należy konsultować się ze specjalistami np. eksperymenty śledcze przeprowadzać w porozumieniu z ekspertem

należy ostrożnie formułować sądy, wnioski i zarzuty, a już szczególnie nie naruszać dóbr osobistych opisywanych osób


Zasady „rzetelności”

Podstawowym elementem rzetelności dziennikarskiej jest taka relacja, w której oddziela się ustalenia faktyczne (nawet jeśli dziennikarz wprowadza tam pewne zastrzeżenia) od własnego komentarza, oceny i krytyki.

Zasada rzetelności wyklucza:

podsłuch

wykorzystywanie w otwartej formie danych objętych tajemnicą (np. lekarską)

uzyskiwanie informacji w podstępny sposób (np. upijanie informatorów, szantaż, przekupstwo)

żądanie ujawnienia niebezpiecznych dla informatorów wiadomości

organizowanie fikcyjnych przedsięwzięć (ale można wcielać się w różne postaci)


Zasady „rzetelności”

Zasada rzetelności nakazuje:

dotrzymanie zobowiązań wobec informatora

lojalne wykorzystanie powierzonych materiałów tylko w granicach określonych celem

zachowanie w respektowaniu tajemnicy zawodowej i praw osobistych osoby

rzetelne wykorzystanie utworu tzn. nie dodawanie komentarzy, śródtytułów bez zgody autora (respektowanie integralności dzieła)

Istotnym elementem rzetelności jest poinformowanie odbiorcy:

o lukach w informacji

o metodzie ustalenia prawdy

o wątpliwościach autora

o niemożności ustalenia prawdy


Ochrona interesów wymiaru sprawiedliwości

nie wolno wypowiadać w prasie opinii co do rozstrzygnięcia w postępowaniu sądowym przed wydaniem orzeczenia

nie wolno publikować w prasie danych osobowych i wizerunku osób, przeciw którym toczy się postępowanie przygotowawcze lub sądowe, jak również świadków, poszkodowanych i pokrzywdzonych, chyba, że osoby te wyrażą zgodę

ze względu na ważny interes społeczny właściwy prokurator lub sąd może zezwolić na ujawnienie danych osobowych i wizerunków osób, przeciw którym prowadzone jest postępowanie


Autoryzacja

publikowanie informacji utrwalonych za pomocą zapisów fonicznych i wizualnych wymaga zgody od udzielających informacji

dziennikarz nie może odmówić osobie udzielającej informacji autoryzacji dosłownie cytowanej wypowiedzi, jeśli nie była wcześniej publikowana

informator z ważnych przyczyn społecznych lub osobistych może zastrzec termin i zakres jej opublikowania

udzielenia informacji nie można uzależniać od sposobu jej skomentowania

nie można opublikować informacji, jeżeli informator się na to nie zgadza ze względu na tajemnicę zawodową lub służbową

nie wolno bez zgody osoby zainteresowanej publikować informacji oraz danych dotyczących prywatnej sfery życia, chyba, że wiąże się to bezpośrednio z działalnością publiczną danej osoby


Autoryzacja

dziennikarz przed przeprowadzeniem wywiadu ma obowiązek poinformować rozmówcę o prawie do autoryzacji

cytaty należy zawsze opatrywać uwagą, że cytujemy; zaznaczamy tekst kursywą, cudzysłowem, wprowadzeniem cytatu dwukropkiem, wyrażeniem „osoba X powiedziała”

aby uniknąć konieczności autoryzacji, można zastosować omówienie wypowiedzi typu „osoba Y powiedziała, że”

tekst do druku z podpisem osoby, która dokonuje autoryzacji, opatrzony na każdej stronie adnotacją „autoryzowano” należy zachować

osoba którą cytujemy ma prawo zrzec się autoryzacji – osobiście, najlepiej na piśmie, telefonicznie, elektronicznie

jeśli dajemy do autoryzacji tekst wywiadu, nasz rozmówca ma prawo ingerencji wyłącznie w swoje odpowiedzi, nigdy zaś w pytania, które mu zadaliśmy ( miał prawo zapoznać się z nimi przed wywiadem)

autoryzacja chroni przed pokusą manipulowania, tj. przekręcania tekstu, dopisywaniu, montowaniu itp.

USTAWA O PRAWIE AUTORSKIMNARUSZANIE USTAWY O PRAWIE AUTORSKIM

I PRAWACH POKREWNYCH

Kwestie dotyczące naruszenia prawa autorskiego i praw pokrewnych zostały uregulowane w ustawie z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. 1994, Nr 24, poz.83 z późn. zm.).

Najistotniejszym i najczęściej spotykanym naruszeniem praw autorskich i praw pokrewnych jest piractwo. Pojęcie piractwa odnosi się do:

produkcji/rozpowszechniania nielegalnych kopii programów

komputerowych, fonogramów lub wideogramów, fotografii,

wydawania książek bez ważnych licencji oraz ich rozpowszechnianie,

bezprawnego wprowadzania do obrotu i rozpowszechniania baz

danych, artykułów prasowych, gazet, czasopism i ich dystrybucję oraz

publikację,

kradzieży sygnału telewizyjnego,

reprograficznego kopiowania utworów - usługi ksero.



Plagiat zwany również piractwem literackim, naukowym lub

artystycznym – to skopiowanie lub przywłaszczenie cudzego dzieła

(utworu) lub jego części i przypisanie sobie jego autorstwa

(Encyklopedia…, 1996). Plagiat uznawany jest jako kradzież dobra

intelektualnego.

Prywatne korzystanie z rozpowszechnionych utworów nie stanowi

naruszenia praw majątkowych twórcy, natomiast narusza jego prawa

osobiste. Osoba, której prawa zostały naruszone może domagać się

odszkodowania przed sądem cywilnym.

Osoba, która nie podaje źródeł pochodzenia utworów lub wprowadza

co do autorstwa w błąd wg. ustawy o prawie autorskim i prawach

pokrewnych art. 115 podlega karze: grzywny, ograniczenia wolności

lub jego pozbawienia do lat 3.

Aby uniknąć odpowiedzialności karnej osoba korzystająca przy

tworzeniu swojego utworu na podstawie innych ma prawo cytatu (art.

29). Utwór, w którym cytujemy musi stanowić samoistną całość.



Na użytek osobisty bez zgody twórcy można nieodpłatnie korzystać z

utworów rozpowszechnionych. Wykroczeniem staje się, gdy utwór

zostanie ponownie rozpowszechniony np. w Internecie na własnej

stronie bez podania jego źródła (Sieniow T., Włodarczyk W., 2009).

Sankcja karna za ściąganie i rozpowszechnianie utworów muzycznych

czy filmowych z Internetu zależy od celowości dokonania czynu.

Wolno korzystać z pojedynczych egzemplarzy utworów

rozpowszechnionych, np. nagranie na wideo serialu telewizyjnego, a

następnie odtworzenie go w ramach użytku prywatnego, ściągnięcie i

odsłuchanie w kręgu rodziny czy bliskich osób utworu muzycznego.

Wykroczeniem staje się równoczesne rozpowszechnianie ściągniętych

utworów poza bliskimi osobami (Sieniow T., Włodarczyk W., 2009).

Odpowiedzialność karna za rozpowszechnianie cudzego utworu bez

uprawnienia uregulowane jest prawnie w Ustawie o prawie autorskim i

prawach pokrewnych w art.116 i grozi: karze grzywny, karze

ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat 2.

Piractwem jest naruszenie praw autorskich do programu

komputerowego. Twórcy takiego programu przysługuje prawo do

kopiowania, modyfikacji i rozpowszechniania.

Cracerstwem jest usunięcie zabezpieczeń programu w celu

umożliwienia zwielokrotnienia (Sieniow T., Włodarczyk W., 2009).

Piractwo i crackerstwo również zostało uregulowane w ustawie w art.

118 – osoba, która usuwa techniczne zabezpieczenia podlega karze:

grzywny, ograniczenia wolności lub jego pozbawienia do lat 3.

Osoba posiadająca urządzenia do usuwania takowych zabezpieczeń

podlega karze: grzywny, ograniczenia lub pozbawienia wolności do

roku.





Rozpowszechnianie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nośników

utworów (np. muzycznych, filmowych) bez uprawnień lub pomoc w

jego zbyciu/ukryciu jest nielegalne. Za paserstwo w myśl ustawy grozi

kara grzywny, pozbawienia wolności od lat 3 do lat 5.

Uprawniony, którego autorskie prawa majątkowe zostały naruszone,

może żądać od osoby, która naruszyła te prawa:

zaniechania naruszania,

usunięcia skutków naruszenia,

naprawienia wyrządzonej szkody,

wydania uzyskanych korzyści,

jednokrotnego albo wielokrotnego ogłoszenia w prasie oświadczenia,

zapłaty przez osobę, która naruszyła autorskie prawa majątkowe,

odpowiedniego rozporządzenia bezprawnie wytworzonymi

przedmiotami oraz środkami i materiałami użytymi do ich wytworzenia,

np. ich wycofania z obrotu, przyznania ich na poczet należnego

odszkodowania lub zniszczenia (Ustawa…, 1994).

W zależności od okoliczności uprawniony może żądać jednego z tych

roszczeń, lub kilku łącznie.

ZADANIE 2.

Proszę przygotować notatkę prasową zgodnie ze schematem

(na ostatnim slajdzie)

W przypadku wykorzystywania ilustracji proszę tak

przygotować notatkę, aby całość zmieściła się na jednej stronie

Notatkę w pliku *.doc, *.docx lub *.pdf proszę wysłać mejlem w

terminie do 25 marca 2018 na adres: [email protected]

List proszę wysłać z opcją potwierdzenia odbioru lub dopiskiem

„proszę o potwierdzenie odbioru”

Plik proszę zatytułować:

„PR_zadanie2_Nazwisko_Imię_2018”, np.

„PR_zadanie2_Nowak_Jan_2018.pdf”

Nadruk firmowy

Miejsce i data

Napis: informacja dla prasy

Ewentualne zastrzeżenie terminu publikacji:

np. Nie publikować przed xxx lub określenie wyłączności

np. Do wyłącznej wiadomości gazety xxx

Nagłówek (tytuł, ewentualnie nadtytuł)

Tekst:

• Lid – akapit wstępny (kto, co, gdzie, kiedy, jak, dlaczego)

• Body (tekst zasadniczy)

• Akapit końcowy (konkluzja)

• Informacje dodatkowe (np. adres www gdzie jest więcej info) – opcjonalnie

Informacja o załącznikach (np. foto, mapa) – opcjonalnie

Imię i nazwisko

stanowisko

tel. kom., fax, e-mail

Documents

LASACH PAŃSTWOWYCH - Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniuup.poznan.pl/kul/pliki/PR_w_LP_3.pdf · skojarzenia poetyckie, zaskakujące sformułowania, paradoksy oraz narracja liryczno-refleksyjna,