sgt.gr/dance

ΧΟΡΟΣστη Στέγη

ΔΕΚΕΜβρίος

17→19 C de la BCoup Fatal

KV S & LES BALLETS

«ΑYτός ό χόρός είνΑί γίΑ

τόν κόςμό κΑί ό κόςμός είνΑί γίΑ τόν

κΑθενΑν.»

20:30Κεντρική Σκηνή

—ΕιΣιτήρια

Κανονικό: 15–18–28 €Μειωμένο ή Μικρή Παρέα

(5-9 άτομα): 11–14–22 €

Μεγάλη Παρέα (10+ άτομα):

9–12–20 €αΜΕα & Άνεργοι: 5 €Συνοδός αΜΕα: 10 €

sgt.gr/dance

ΔΕΚΕΜβρίος

17→19

Η διάσημη πολυσυλλεκτική ομάδα les ballets C de la B βάζει ξανά σε εφαρμογή το μότο της: «Αυτός ο χορός είναι για τον κόσμο και ο κόσμος είναι για τον καθέναν.» Για το Coup Fatal συνεργάστηκαν με το KVS των Βρυξελλών, το Βασιλικό Φλαμανδικό Θέατρο, που έχει παράδοση στις συνεργασίες με ομάδες και οργανισμούς από την Αφρική.

Αυτή τη φορά, ο Αλαίν Πλατέλ –γνωστός από την τολμηρή

και έντονα πολιτική αντίληψή του για τις παραστατικές τέχνες– αναλαμβάνει τη σκηνοθεσία, και ενώνει τις δυνάμεις του με τον Fabrizio Cassol στη μουσική διεύ-θυνση, τον Κονγκολέζο κόντρα-τενόρο Serge Kakudji και τον επίσης Κονγκολέζο κιθαρίστα Rodriguez Vangama ως βασικό μουσικό, και δημιουργούν όλοι μαζί ένα μικρό θαύ-μα μουσικής πανδαισίας. Μια παράξενη όπερα που μοιάζει με συναυλία κονγκολέζικης μουσικής· μια παράσταση με χορό, θέατρο και ταλαντούχους μουσικούς.

© C

hris

Van

Der

Bur

ght

Όπως όλες οι παραστάσεις της ομάδας, είναι και αυτή βαθιά πολιτική, θέτοντας το κοινό ενώπιον μιας Αφρικής που σίγουρα αγνοεί. Οι κουρτίνες του σκηνικού μοιάζουν φτιαγμένες από αλυσίδες, αλλά στην πραγματικότητα είναι από κάλυκες σφαιρών που χρησιμοποιήθηκαν στον πόλεμο,

έργο του εικαστικού καλλιτέχνη Freddy Tsimba. Ο ίδιος ζει και εργάζεται στην Κινσάσα, όπου δημιουργεί μεγάλα γλυπτά από κάλυκες σφαιρών, τους οποίους συλλέγει στις εμπόλεμες ζώνες του Κονγκό.

Το χορογραφικό υλικό, αλλά και τα κοστούμια,

αντλούν έμπνευση από το εξεζητημένο dress code των «δανδήδων της Κινσάσα», αποκαλύ-πτοντάς μας την κομψότητα και την καλλιέργεια των νεαρών Κονγκολέζων που λατρεύουν τον κοσμοπολιτισμό, το εξεζητημένο στυλ και τα

αυθεντικά Dior. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η Κινσάσα είναι η πατρίδα της Sape, Société des Ambianceurs et Personnes Elégantes (Κοινωνία των κομψών δανδήδων). Η τάση αυτή ξεκίνησε πριν από 25 χρόνια, όταν οι νέοι της εποχής, είδαν τη μόδα ως μια βελούσινη μορφή επανάστασης. Φορώντας τα ρούχα των αποικιοκρατών, θέλησαν να δείξουν στον κόσμο πόσο καλύτερα ταίριαζαν στους ίδιους: μπορεί να τους αποίκισαν, αλλά τα ρούχα τους ταιριάζουν καλύτερα σε αυτούς.

Από την κονγκολέζικη ρούμπα

στον Bach, τον Vivaldi και τη

Nina Simone.

Συνέντευξη με τον Fabrizio Cassol σχετικά με τη μουσική του Coup Fatal

Δεν είναι η πρώτη φορά που είστε επικεφαλής ενός πρότζεκτ το οποίο αναμειγνύει διαφορε-τικούς πολιτισμικούς και μουσικούς κόσμους προκειμένου να δημιουργήσει έναν καινούριο…Μα, γι’ αυτό ζω! Αυτό με κρατάει σε εγρήγορση κάθε μέρα! Είναι ένα πάθος πέρα από την ίδια τη μουσική, γιατί έχει να κάνει με την κουλ-τούρα, στην ευρύτερη έννοια του όρου, με όλες τις κοινωνικές και πνευματικές πλευρές της, συγκεντρώνοντας αναμνήσεις που είναι ενίοτε αρχέγονες. Ο άνθρωπος είναι η ουσία της και η μουσική η έκφρασή της.

Σε αυτό το σημείο της δημιουργικής διαδικα-σίας, τι είναι μοναδικό σε αυτή την εμπειρία πολιτισμικής και μουσικής διασταύρωσης;Αυτή τη φορά, δούλεψα λίγο με τον τρόπο που δουλεύει ο Αλαίν Πλατέλ με τους χορευτές του.

Θα ήταν παράλογο να προτείνω μια έτοιμη σύνθεση. Είναι απολύτως απαραίτητο για τους μουσικούς να εμπλακούν φυσικά σε αυτή την μπαρόκ μουσική και η πρώτη τους προσέγγιση ήταν πολύ ενδιαφέρουσα για μένα. Όταν ήρθα στην Κινσάσα, συνειδητοποίησα ότι οι μουσικοί είχαν καταφέρει να εισαγάγουν τον Χαίντελ στο μουσικό τους σύμπαν. Θέλησα να μάθω πώς το είχαν κάνει! Τα πράγματα αρχί-ζουν συχνά με γοητεία… Δεν είχαν ασχοληθεί με το πώς αυτή η μουσική ήταν δομημένη, αλλά περισσότερο με το πώς την «αισθάνονταν». Προχωρώντας από εκεί, η δουλειά μου ήταν να βρω κάποιου είδους μουσική δραματουργία στην οποία θα μπορούσε να βρει τη θέση της κάθε λεπτομέρεια. Ουσιαστικά, αυτός είναι ο ρόλος μου, μαζί με την εύρεση μιας σύνδεσης με το σύμπαν του Αλαίν Πλατέλ. Το Coup Fatal είναι μια αληθινή περφόρμανς, στην οποία μουσική και χορός γίνονται ένα·

προσπαθώ να συνδέσω τα πάντα.

Είναι ένα παιχνίδι διακλαδώσεων ανάμεσα στη φωνητική μπαρόκ μουσική και στις κονγκολέ-ζικες πολυφωνίες. Συνδέει την αρχική μουσική (μπαρόκ) με την απίστευτη ανταπόκριση των μουσικών σε αυτήν. Η μπαρόκ και η κονγκο-λέζικη γλώσσα έχουν ως κοινό παρανομαστή το γεγονός ότι είναι και οι δύο πολυφωνικές, αν και με πολύ διαφορετικό τρόπο. Το θέμα είναι πώς τις συνυφαίνεις, προκειμένου να βρεις ένα νέο αίσθημα ενότητας, σαν να λιώνουν μαζί δύο είδη μουσικής για να δημιουργήσουν ένα άλλο, καινούριο.

Απόσπασμα από το άρθρο “Créer à Kinshasa/Creating in Kinshasa” του Bernard Debroux, που δημοσιεύτηκε

στο Alternatives théâtrales, τ. 121/122/123, Ιούλιος 2014.

© C

hris

Van

Der

Bur

ght

Το 2008, ο Κακούτζι συμμετείχε στη μεγάλη διεθνή περιοδεία των les ballets C de la B, με το έργο pitié!, βασισμένο στα Κατά Ματθαίον Πάθη του Μπαχ, σε ενορχήστρωση του Φαμπρίτσιο Κασσόλ και σκηνοθεσία του Αλαίν Πλατέλ.

Η παράσταση ταξίδεψε σε 45 ευρωπαϊκές πόλεις, αλλά και στην Ιαπωνία και στην πατρίδα του, το Κονγκό. Έκτοτε, έχει συμμετά-σχει σε διάφορες παραγωγές όπερας: Ο Ιούλιος Καίσαρ στην Αίγυπτο του Χαίντελ, στο Chateau de Versailles και στην Όπερα του Παρισιού· Ηρακλής Μαινόμενος του Ευριπίδη, σε πρω-τότυπη μουσική του Κασσόλ, στην Comédie-Française του Παρισιού και στην Comédie de Valence· στην παγκόσμια πρεμιέρα του Credo του Henri Seroka (γραμμένο γι’ αυτόν) στο Classic Open Air Festival του Βερολίνου· Η στέψη της Ποππαίας του Monteverdi, στο Βασιλικό Θέατρο της Μαδρίτης· Orfeo 2014 στην Όπερα της Λιλ, για τον εορτασμό των 10 ετών από την επαναλειτουργία της.Το 2013 η World Pictures παρουσίασε ένα ντοκυμανταίρ για τη ζωή του, με τίτλο Rêve Kakudji.

Serge Kakudji Τενόρος

Από τα παιδικά του χρόνια, στη γενέτειρά του επαρχία Λουμπουμπάσι, ο νεαρός κόντρα τενό-ρος Σερζ Κακούτζι (γενν. 1989, Κολουέζι, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό) ονειρευόταν να γίνει τραγουδιστής όπερας. Μετά από εργαστήρια και διαγωνισμούς στη Ζιμπάμπουε και στο Κονγκό, σε ηλικία 16 και 17 ετών, ο Κακούτζι απέσπασε την ενθουσιώδη αποδοχή από τους κριτικούς και το κοινό, στο φεστιβάλ New Crowned Hope της Βιέννης, το 2006, τραγουδώντας αποσπά-σματα από Μότσαρτ στο έργο The Dialogue Series: Dinozord III του χορογράφου Faustin Linyekula. Αυτή η παραγωγή τον οδήγησε στη συνέχεια στο Βασιλικό Φλαμανδικό Θέατρο των Βρυξελλών (KVS), στο φεστιβάλ της Αιξ-αν-Προβάνς και σε διεθνής περιοδεία. Επέστρεψε στην πατρίδα του, το 2006, για να συνθέσει και να ερμηνεύσει τη Likembe Opera, την πρώτη όπερα σε γλώσσα σουαχίλι.Ο Κακούτζι ξεκίνησε σπουδές το 2007, στο

Ανώτερο Ινστιτούτο Μουσικών και Παιδαγω-γικών Σπουδών της Ναμύρ, στο Βέλγιο, και τον ίδιο χρόνο κέρδισε στο διαγωνισμό Jacques Dome, στη Βερβιέ του Βελγίου. Συνέχισε τις σπουδές του στο Conservatoire Nationale Régionale de St. Maur-des-Fossés, με καθηγητή τον Yves Sotin.

Coup Fatal Kίνηςη,

μόYςίκη κΑί

ςYνΑίςθημΑ ςτη

δίΑπΑςών.

© C

hris

Van

Der

Bur

ght

Το μεγαλύτερο μέχρι σήμερα πρότζεκτ του Πλατέλ, με τίτλο C(H)OEURS (2012), δημιουρ-γήθηκε ύστερα από ανάθεση του σκηνοθέτη όπερας Gerard Mortier. Εκεί ο σκηνοθέτης ανέ-μειξε σκηνές από όπερες του Βέρντι με κομμά-τια του Βάγκνερ, ενώ στο επίκεντρο της ματιάς του ήταν η ένταση μεταξύ του ατόμου και της ομάδας και η ανάδειξη του πόσο «επικίνδυνα όμορφη» μπορεί να είναι μια ομάδα.Στο tauberbach (2014), συνέχισε τη έρευνά του σε μια κίνηση που ο ίδιος αποκαλεί «μπάσταρδο χορό». Το θέμα, εκεί, ήταν «πώς μπορεί κανείς

να ζήσει ή έστω να επιβιώσει με αξιοπρέπεια κάτω από σχεδόν αδύνατες συνθήκες».Ο Πλατέλ, ωστόσο, δουλεύει και σε μικρότερες φόρμες, ενώ έχει δοκιμάσει και στο πεδίο των ταινιών χορού, είτε από κοινού με τη Βρετανίδα σκηνοθέτρια Sophie Fiennes (Because I Sing το

2001, Ramallah!Ramallah!Ramallah! το 2005 και VSPRS Show and Tell το 2007) είτε μόνος του με το de balletten en ci en là (2006), μια εντυπωσιακή ματιά στο τι συμβαίνει σε μια εικοσαετή χορευτική ομάδα, ταινία που μας ταξιδεύει έως το Βιετνάμ και την Μπουρκίνα Φάσο, αλλά αποτελεί κυρίως μια ωδή στη γενέ-τειρά του πόλη, τη Γάνδη.

Alain PlatelΚαλλιτεχνική διεύθυνση

Ο Αλαίν Πλατέλ (γενν. 1956, Γάνδη, Βέλγιο) εκπαιδεύτηκε στην ενισχυτική διδασκαλία και είναι αυτοδίδακτος σκηνοθέτης. Το 1984 συ-γκρότησε μια μικρή ομάδα με κάποιους φίλους και συγγενείς προκειμένου να δουλέψουν συλ-λογικά. Η παράσταση Emma (1988) σηματο-δοτεί την αφοσίωσή του στη σκηνοθεσία. Ήταν

υπεύθυνος για τις παραστάσεις Bonjour Madame (1993), La Tristeza Complice (1995) και Iets op Bach (1998), με τις οποίες οι les ballets C de la B (όπως ονομαζόταν πλέον η ομάδα) εκτοξεύ-τηκαν στο διεθνές προσκήνιο. Στο ενδιάμεσο, η συνεργασία του με την Arne Sierens είχε μια παρόμοια επίπτωση στη νεανική θεατρική ομά-δα της Γάνδης, Victoria, με τα τρία έργα Moeder en Kind (1995), Bernadetje (1996) και Allemaal Indiaan (1999).

Μετά το Allemaal Indiaan ο Πλατέλ ανακοίνω-σε ότι θα σταματούσε να κάνει παραγωγές. Λίγο μετά, όμως, ο Gerard Mortier τον έπεισε να κάνει το Wolf (2003), βασισμένο στον Μότσαρτ, για την Τριενάλε του Ρουρ. Το χορωδιακό πρότζεκτ για τα εγκαίνια του νέου KVS σημα-τοδότησε την αρχή μιας στενής συνεργασίας του με τον συνθέτη Φαμπρίτσιο Κασσόλ. Το vsprs (2006) αποδείχθηκε σημείο καμπής στην καριέρα του. Μέχρι τότε, το έργο του ήταν πληθωρικό τόσο στην ποικιλομορφία των ερμη-

νευτών όσο και στα θέματα, αλλά έκτοτε έγινε πιο βαθύ και αποκάλυψε έναν κόσμο πάθους, επιθυμίας, αλλά και βίας, όπως στο Nine Finger (2007) με τους Benjamin Verdonck και Fumiyo Ikeda.Μετά το μπαρόκ pitié! (2008), το Out Of Context – for Pina (2010) είναι μια σχεδόν ασκητική αντανάκλαση του ρεπερτορίου κινή-σεων με σπασμούς και τικ. Ο Πλατέλ συνεχίζει να ερευνά με συνέπεια τη γλώσσα των κινή-σεων για την ενσάρκωση συναισθημάτων που είναι πάρα πολύ μεγάλα.

ςτο Coup Fatal η σκηνή γεμίζει από μια Αφρική

γιορτινή, παιχνιδιάρα, πονεμένη, αλλά

και γεμάτη χιούμορ και γνώση.

Μαζί με τον DJ Grazzhoppa, δημιούργησαν την πρώτη big band με 14 dj’s (DJ Bigband). Επίσης, ο Κασσόλ συνέβαλε στη σύλληψη του aulochrome, ενός νέου πολυφωνικού ξύλι-νου πνευστού που κατασκευάστηκε από τον

François Louis (η ονομασία του προήλθε από τις ελληνικές λέξεις αυλός και χρώμα, υποδηλώ-νοντας την πολυφωνικότητα).Ο Κασσόλ μεταδίδει τις ευρύτατες μουσικές γνώσεις του, από τις προφορικές και γραπτές παραδόσεις, από μουσική δωματίου ή συμφω-νικά έργα, σε εργαστήρια και masterclasses σε όλο τον κόσμο, όπως στο Ανώτατο Εθνικό Ωδείο του Παρισιού, στη Βασιλική Ακαδημία του Λονδίνου, στο Ωδείο της Ιερουσαλήμ, στο Αλγέρι, στο Πεκίνο, στο Βερολίνο, στο Τσενάι (Μαδράς), στην Τύνιδα και στο Ρουαγιομόν.

Fabrizio CassolΜουσική διεύθυνση

Ο Φαμπρίτσιο Κασσόλ (γενν. 1964, Ουγκρέ, Βέλγιο) εδώ και είκοσι χρόνια είναι συνθέτης και σαξοφωνίστας του συγκροτήματος Aka Moon. Συνεργάζεται συχνά με χορογράφους, όπως ο Αλαίν Πλατέλ, η Anne Teresa De Keersmaeker (Rosas), ο Lemi Ponifasio από τη Σαμόα (Mao Company), ο Κονγκολέζος

Φωσταίν Λινυεκουλά (Studios Kabako). Στην όπερα, έχει συνεργαστεί με τους Philippe Boesmans και Luc Bondy και στο θέατρο με τους tgSTAN.Μετά από μια στενή συνεργασία με το KVS, το Βασιλικό Φλαμανδικό Θέατρο, υπό τη διεύθυν-ση του Jan Goossens, ακολούθησε μια πρό-σκληση από την Όπερα De Munt La Monnaie των Βρυξελλών, υπό τη διεύθυνση του Bernard Foccroulle.Από το 2012, είναι φιλοξενούμενος καλλιτέχνης στο Fondation de l’Abbaye Royaumont, κοντά στο Παρίσι, όπου συνεχίζει να μελετά κουλτού-ρες του κόσμου, με τελευταία του δημιουργία το AlefBa, στο οποίο συμμετέχουν μουσικοί από την Αίγυπτο, τη Συρία, το Λίβανο, το Ιράκ και την Τουρκία.Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του για τη μη-ευρωπαϊ-κή μουσική ξεκίνησε ύστερα από ένα ταξίδι του στους πυγμαίους Άκα της κεντρικής Αφρικής, το 1992, και επεκτάθηκε στην Ασία (ιδίως στην

Ινδία) και στην Αφρική, όπου συνεργάστηκε με την ντίβα από το Μάλι Oumou Sangaré, τον επίσης Μαλινέζο βάρδο Baba Sissoko και τους Black Machine, τον Ινδό δεξιοτέχνη των κρουστών U. K. Sivaraman και τον –πρόσφατα

εκλιπόντα– Σενεγαλέζο Doudou N’Diaye Rose. Σε ό,τι αφορά την αυτοσχεδιαστική μουσική σκηνή, έχει συνεργαστεί με τους Marc Turner, Robin Eubanks, David Gilmore, Magic Malik, Marc Ducret και Joe Lovano.

Τενόρος: Serge KakudjiΜαέστρος: Rodriguez Vangama

Καλλιτεχνική διεύθυνση: Alain PlatelΜουσική διεύθυνση: Fabrizio Cassol

Ένα έργο με τους: Russell Tshiebua (φωνητικά), Bule Mpanya (φωνητικά), Rodriguez Vangama

(ηλεκτρική κιθάρα, μπαλαφόν), Costa Pinto (ακουστι-κή κιθάρα), Bouton Kalanda (likembe), Erick Ngoya

(likembe), Silva Makengo (likembe), Tister Ikomo (ξυλό-φωνο), Deb’s Bukaka (μπαλαφόν), Cédrick Buya (κρου-στά), Jean-Marie Matoko (κρουστά), 36 Seke (κρουστά)

Συνθέσεις: Rodriguez Vangama, Fabrizio Cassol και Coup Fatal

πάνω σε έργα των Händel, Vivaldi, Bach, Monteverdi, Gluck

Ιδέα: Serge Kakudji, Paul KerstensΒοηθός καλλιτεχνικής διεύθυνσης: Romain Guion

& Isnelle da SilveiraΣκηνογραφία: Freddy Tsimba

Σχεδιασμός φωτισμών: Carlo BourguignonΣχεδιασμός ήχου: Max Stuurman

Σχεδιασμός κοστουμιών: Dorine DemuynckΤεχνικός φωτισμών: Luc Laroy

Διευθυντής σκηνής: Lieven SymaeysΦωτογραφία: Chris Van der Burght

Διεύθυνση παραγωγής: Eline Vanfleteren, Paul KerstensΔιεύθυνση περιοδείας: Hanna El Fakir, Paul Kerstens

Παραγωγή: KVS & les ballets C de la BΣυμπαραγωγή: Théâtre National de Chaillot (Παρίσι),

Holland Festival (Άμστερνταμ), Festival d’Avignon (Αβινιόν), Theater im Pfalzbau (Λουντβιχσχάφεν),

TorinoDanza (Τορίνο), Opéra de Lille (Λιλ), Wiener Festwochen (Βιέννη)

Με την υποστήριξη: του Δήμου Βρυξελλών, του Δήμου Γάνδης, της Περιφέρειας Βρυξελλών, της Φλαμανδικής

Κοινότητας, της Επαρχίας Ανατολικής Φλάνδρας και των Φλαμανδικών Αρχών

Ευχαριστίες: Isnelle da Silveira, Dominique Mesa, Kathryn Brahy, Michel Lastshenko, Bogdan Vanden

Berghe, 11.11.11, Françoise Gardies, Faustin Linyekula, Anja Stroobants, Bernard DebrouxΔιανομή: Frans Brood Productions

ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΔΡΑΣΗΠαρασκευή 18 ΔεκεμβρίουΜετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές

Συντονισμός: Χριστιάνα Γαλανοπούλου, ιστορικός τέχνης, καλλιτεχνική διευθύντρια του MIRfestival

χορηγοί επίκοίνωνίας

Με Την YποςΤηρίΞη

EπίςηΜοςίαΤρίκος YποςΤηρίκΤης

XOρηγοςΦίΛοΞενίας

ΔίεYθYνςη επίκοίνωνίας & MarkEtingΤΜηΜα εκΔοςεων

Χ Ο Ρ Ο Σ στη Στέγη

2015 →16

sgt.gr

Α γ ο ρ ά ζ ε τ ε ε ι σ ι τ ή ρ ι ον ω ρ ί τ ε ρ α ;

Early BirdS p Ec i A L30% έκπτωση

στις καλύτερες θέσεις