A La Juventud Filipina Spanish version

Alza su tersa frente, Juventud Filipina, en este dÃa! Luce resplandeciente Tu rica gallardÃa, Bella esperanza de la Patria Mia!Vuela, genio grandioso, Y les infunde noble pensamiento, Que lance vigoroso, Mas rápido que el viento, Su mente virgen al glorioso asiento.Baja con la luz grata De las artes y ciencias a la arena, Juventud, y desata La pesada cadena Que tu genio poético encadena.

Ve que en la ardiente zona Do moraron las sombras, el hispano Esplendente corona, Con pia sabia mano, Ofrece al hijo de este suelo indiano. Tu, que buscando subes, En alas de tu rica fantasÃa, Del Olimpo en las nubes Tiernisima poesÃa Más sabrosa que néctar y ambrosÃa.

Tu, de celeste acento, Melodioso rival Filomena, Que en variado concento En la noche serena Disipas del mortal la amarga pena. Tu que la pena dura Animas al impulso de tu mente, Y la memoria pura Del genio refulgente Eternizas con genio prepotente. Y tu, que el vario encanto De Febo, amado del divino Apeles, Y de natura el manto Con mágicos pinceles Trasladar al sencillo lienzo sueles. Corred! que sacra llama Del genio el lauro coronar espera, Esparciendo la fama Con trompa pregonera El nombre del mortal por la ancha espera. Dia, dia felice, Filipinas gentil, para tu suelo! Al Potente bendice Que con amante anhelo La ventura te envia y el consuelo. Mula sa: http://alfredo.palconit.com/to-the-filipino-youth

To The Philippine Youth English version

Unfold, oh timid flower !Lift up your radiant brow, This day, Youth of my native strand ! Your abounding talents show Resplendently and grand, Fair hope of my Motherland !Soar high, oh genius great, And with noble thoughts fill their mind; The honor’s glorious seat, May their virgin mind fly and find More rapidly than the wind.

Descend with the pleasing light Of the arts and sciences to the plain, Oh Youth, and break forthright The links of the heavy chain That your poetic genius enchain. See that in the ardent zone, The Spaniard, where shadows stand, Doth offer a shining crown, With wise and merciful hand To the son of this Indian land. You, who heavenward rise On wings of your rich fantasy, Seek in the Olympian skies The tenderest poesy,

More sweet than divine honey; You of heavenly harmony, On a calm unperturbed night, Philomel’s match in melody, That in varied symphony Dissipate man’s sorrow’s blight; You at th’ impulse of your mind The hard rock animate And your mind with great pow’r consigned Transformed into immortal state The pure mem’ry of genius great; And you, who with magic brush On canvas plain capture The varied charm of Phoebus, Loved by the divine Apelles, And the mantle of Nature; Run ! For genius’ sacred flame Awaits the artist’s crowning Spreading far and wide the fame Throughout the sphere proclaiming With trumpet the mortal’s name Oh, joyful, joyful day, The Almighty blessed be Who, with loving eagerness Sends you luck and happiness Mula sa: http://alfredo.palconit.com/to-the-filipino-youth

Sa Kabataang Pilipino Filipino Version Itaas ang iyong Malinis na noo Sa araw na ito, Kabataang Pilipino! Igilas mo na rin ang kumikinang mong Mayamang sanghaya Magandang pag-asa ng Bayan kong Mutya! Makapangyarihang wani’y lumilipad, At binibigyang ka ng muning mataas, Na maitutulad ng ganap na lakas, Mabilis na hangin, sa kanyang paglipad, Malinis na diwa, sa likmuang hangad. Ikaw ay bumaba Na taglay ang ilaw Ng sining at agham Sa paglalabanan, Bunying kabataan, At iyong kalagiun ang gapos mong iyang Tanikalang bakal na kinatalian Ng matulain mong waning kinagisnan.

Ikaw na lagi nang pataas nag lipad, Sa pakpak ng iyong Mayamang pangarap, Na iyong Makita sa Ilimpong ulap Ang lalong matamis Na mag tulaing pinakananais, Ng higit ang sarap Kaysa “ambrosia” at “nectar” na awagas Ng mga bulaklak. Ikaw na may tinig Na buhat sa langit, Kaagaw sa tamis Na kay Filomenang Malinis na hiomig, Sa gabing tahimik Ay pinaparam mo ang sa taong sakit, Ikaw, na ang batong sukdulan ng tigas Sa lakas ng iyong diwa’y nagagawad Ng buhay at gilas, At ang alaalang makislap Ay nabibigayan ng kamay mong masikap Ng buhay na walang masasabing wakas.

At ikaw, na siyang Sa may iba’t ibang Balani ni Febong kay Apelas mahal, Gayundin sa lambong ng katalagahan, Na siyang sa guhit ng pinsel mong tanga’y Nakapaglilipat sa kayong alinman; Hayo na’y tumakbo! Sapagka’t ang banal Na ningas ng wani’y nais maputungan Kayong naglalama’y, At maipamansag ng tambuling tangan, Saan man humanggan, Ang ngalan ng tao, sa di matulusang Lawak ng palibot na nakasasaklaw. Malwalhating araw, Ito, Pilipinas, sa lupang tuntungan! Ang Lumikha’y dapat na pasalamatan, Dahilan sa kanyang mapagmahal, Na ikaw’y pahatdan. Mula sa: http://www.joserizal.ph/pm13.html