September 2013 - Nr. 23 - Magazine | 6766 | Magazine - Nr. 23 - September 2013

In dit artikel

NIEUW-ZEELANDHOF VAN EDEN OP ZAKFORMAAT

Slaperige surfstadjes • Verlaten gouden stranden • Het landschap van Lord of the Rings • Auckland,

stad van eilanden • Geesten uit de Maori-onderwereld • Hiken op een vulkaan • Smaragdgroene bergmeren en hete lavadampen • Queenstown, het mekka van de adrenalinejunkie • Aan een bungeetouw de diepte in • Naar de hemel reikende fjorden in Milford Sound • Bonanza in de

bergen • Wild spotten aan het einde van de wereld.

Lees verder

Travel | Nieuw-Zeeland met de tent

September 2013 - Nr. 23 - Magazine | 6968 | Magazine - Nr. 23 - September 2013

Van op een van de 35 vulkanen op de landengte tussen de Tasmanzee en de Golf van Hauraki wordt duidelijk waarom Auckland de ‘stad van

eilanden’ wordt genoemd. De twee ha-vens van de heimelijke hoofdstad van Nieuw-Zeeland strekken zich dit weekend uit voor honderden zeilschepen. Zij hebben zich als kleurrijke eenvleugelige vlinders op het water verzameld voor de Auckland Anniversary Day Regatta. De beroemde Auckland Sky Tower torent intussen boven de metropool uit die met haar diagonale zebrapaden en tal-rijke Aziatische foodcourts een bruisende Far

East-sfeer uitstraalt. Vol ongeduld over wat komen gaat, besluiten we de miljoenenstad in onze achteruitkijkspiegel te laten verdwijnen en noordwaarts te trekken. Dwars door het warme Northland naar Cape Reinga, waar de geesten van overleden Maori’s de sprong naar de onderwereld wagen.

Maori-mytheHet Northland alleen al - het schiereiland dat zich boven Auckland uitstrekt - doet de im-mense jetlag van onze 24.000 km lange vlucht snel vergeten. De mooiste plekjes van de wereld liggen er binnen handbereik. Achter elke bocht schuilt een wilde natuurpracht, alsof je je op

Het eerste kruisje op de kaart van ons Nieuw-Zeelandse nomadenbestaan is meteen raak. Terwijl we tussen de brede uitgerekte zandduinen van een verlaten baai onze tentpalen de grond in drijven, schittert het Zuiderkruis goedkeurend aan het hemelfirmament. Met enkel het gedempte beuken van de branding op de kustlijn als wiegelied dommel ik uiteindelijk in. Zorgeloos.

VAN AUCKLAND TOT MIDDEN-AARDE

In de ban vanNieuw-Zeeland | D o o r M i c h a e l G o o v a e r t s

Travel | Nieuw-Zeeland met de tent

September 2013 - Nr. 23 - Magazine | 7170 | Magazine - Nr. 23 - September 2013

een filmset begeeft. Via een doodlo-pende weg langs het eindeloze Ninety Mile Beach kom je uit op het meest noordelijke punt van Nieuw-Zeeland, Cape Reinga. Onmogelijk om niet onder de indruk te zijn van dit prent-kaartuitzicht. Van op de vuurtoren zie je de Tasmanzee en de Stille Oceaan schuimend op elkaar inbeuken. Op het laatste stukje land van de Noordkaap helt een eenzame pohutukawaboom over de branding. Volgens de my-thologie van de eerste bewoners van Nieuw-Zeeland, de Maori’s, beginnen de zielen van de gestorvenen hier aan hun terugreis naar Hawaiki, het land van de voorvaderen. We besluiten terug te keren, van noord naar zuid door het Noordereiland. Onze route blijft bijna onophou-delijk evenwijdig met de kust, volgt deels de Waikato-rivier en voert ons naar het zuiden langs ongerepte

oerbossen, kiwiplantages en rollende heuvels in elke kleur groen die je je bedenken kunt. Dat er hier veel el-ders uitgestorven of nergens anders voorkomende vogels leven, verbaast me niks. Zulke gevleugelde vrienden horen nu eenmaal bij het Nieuw-Zeelandse isolement.

Smaragdgroene bergmerenOm het 75.000 ha grote nationale park Tongariro in het centrum van het Noordereiland met één woord te omschrijven: vulkanenpracht. Hier is de aardkorst in een opwaartse bewe-ging gestold. Dat doet ze nog steeds. Geregeld zijn er aardbevingen en uitbarstingen waar te nemen. Vorig jaar nog werd hier een leraar met een groep leerlingen verrast door een explosieve aswolk. “Wandelen op een actieve vulkaan is dan ook nooit 100 procent veilig”, zegt onze gids

Catherine Wallace, net voor we aan de dagtocht naar Tongariro Alpine Crossing beginnen. In ons gezelschap zitten heel wat ‘Lord of the Rings’- liefhebbers. We bevinden ons dan ook in het zwarte land van Mordor met op de achtergrond Mount Doom, waar de hobbits Frodo en Sam de ring willen vernietigen. Hoezeer de top van de echte vulkaan Mount Ngauruhoe ook lonkt, onze be-stemming is Emerald Lakes, een door de Maori’s heilig verklaarde keten van kleurige vulkaanmeren. We zetten koers naar de Mangetopopo Valley, waar we de rand van een oude lavastroom volgen tot Soda Springs. Op de Devil’s Staircase vertraagt onze gids voor een slakken-gang van 1.400 naar 1.600 meter boven zeeniveau. Een mistgordijn hangt over de dreigende vuurberg terwijl wij laag na laag gestolde lava bedwingen. Na een opgewekt begin is de groep merkbaar

1 Van op de vuurtoren op Cape Reinga zie je de Tasmanzee en de Stille Oceaan op elkaar botsen. 2 Op de achtergrond: Mount Ngauruhoe aka Mount Doom, waar Frodo en Sam de ring willen vernietigen. 3 ‘Lord of the Rings’-fans worden op hun

wenken bediend: wilde natuurpracht, ongerepte oerbossen en rollende heuvels. 4 Ontbijt met zicht op oneindig. 5 Aan de voet van de Zuideralpen.

stiller geworden. Met de indringende zwavelgeur die ons de adem ontneemt, worden we ons bewust van de natuur-krachten die hier spelen. Geen twijfel mogelijk: hier vertoef je onder de voor-waarden van de rommelende bin-nenaarde onder je voeten. Wat later bereiken we de door wind geteisterde bergkam naast Red Crater. Hier blijkt een gids onmis-baar. De afdaling van de krater naar Emerald Lakes bestaat voornamelijk uit poreuze steen. Catherine beveelt ons de knieën te buigen en al zig-zaggend onze hielen diep in de losse ondergrond te trappen. “Het zware deel is voorbij”, stelt ze ons na een tijd gerust. Er rest ons nog één ding: genieten van het uitzicht op de sma-ragdgroene bergmeren dat tot ver naar het noorden voorbij Lake Taupu reikt. Op onze afdaling naar het eindpunt Ketetehahi Springs worden we nog

“Hier geef je je over aan de voorwaarden van de

rommelende binnenaarde onder je voeten”

1

2

3 5

4

Travel | Nieuw-Zeeland met de tent

Tramping, de mooiste tracks

van Nieuw-ZeelandOoit al gehoord van ‘tramping’? In Nieuw-Zeeland is het fenomeen verheven tot een nationale sport. Elke zichzelf respecterende Kiwi waagt zich aan een van de meerdaagse trektochten door de nationale parken.

1 Milford TrackEen driedaagse wandeling van Te Anau naar Milford Sound door onherbergzame fjorden. Zowel individueel als met gids.

2 Tongariro crossingOp deze dagtocht door vulkanisch landschap zie je Mount Ngauruhoe, loop je langs smaragdgroene bergmeren en heb je uitzicht over het Noordereiland.

3 rouTeburn TrackDeze trektocht door Fiordland National Park en Mount Aspiring National Park kun je in meerdere dagen lopen met overnachting.

4 abel TasMan naTional ParkHet kleinste park van Nieuw-Zeeland heeft prachtige goudstranden. Je kunt er ook meerdaagse trektochten maken.

1

2

3

4

September 2013 - Nr. 23 - Magazine | 7372 | Magazine -Nr. 23 - September 2013

een laatste keer geconfronteerd met de gevaren van hiken op een vulkaan. De ruïne van de Ketetehahi-hut is bijna volledig weggeblazen door het vuur dat de Te Maari-krater eind vorig jaar uitspuwde.

HoogtevreesNadat we met de ferry vanuit Wellington de oversteek naar het Zuidereiland hebben gemaakt, be-vinden we ons in het Southland in de stad Queenstown. Daar gonst het van de bedrijvigheid. Alles lijkt hier te draaien rond één ding: extreme sporten. Het aanbod in dit mekka van de adrenalinejunkie varieert van berg-beklimmen, paragliden, skydiven, gletsjerskiën en wildwatervaren tot het passievere jetboating. Ikzelf sta aan de Nevis Highwire-kabelbaan te trillen voor een an-dere typisch Nieuw-Zeelandse sport:

bungeejumpen. Het is hier tussen Lake Wakatipu en de besneeuwde bergketens van de Zuideralpen dat Alan J. Hackett, de uitvinder van de moderne bungeejump, zijn inmiddels waanzinnig populaire sport perfectio-neerde. Het is ook hier dat ik vandaag het in de brochure beloofde onbe-kende avontuur tegemoet zal stappen. Als dat maar goed komt ... Wat ik 134 meter naar beneden tussen mijn voeten door zie, is als een surreëel schilderij. In mijn gedachten ga ik snel nog een lijstje vol aan-vaardbare smoezen af: hoogtevrees, hartkloppingen, paniekaanvallen ... Nog één schietgebedje en dan stort ik me de diepte in met slechts een elastiek rond mijn enkels. Ik sluit mijn ogen een moment en voel de wind langs mijn haren glijden. Mijn hart bonkt in mijn keel. Ik spring, ik spring nu. Dan gaat het snel. De

vlekjes beneden worden bomen, rotsblokken en een laag uitgesneden bulderende rivier. Mijn oren suizen en wat ik heen en weer schommelend uit mijn onderbuik opvang, is pure onversneden adrenaline. Eén ding is zeker: de brochure komt haar beloftes ruimschoots na.

Schouwspel van Moeder NatuurVan de waaghalzerij vallen we in de welkome rust van Milford Sound midden in het Fiordland National Park. In alle vroegte breken we onze bivak op in de hoop de grote dage-lijkse stormloop vanuit Queenstown te ontwijken. De doodlopende weg naar Milford Sound wordt al snel bochtiger, klimt, versmalt en slibt uiteindelijk dicht in een kloof. Maar je hoort ons niet klagen: een ruw uitgesneden spectaculair landschap

NIEUW-ZEELAND prAktIsch

openbaart zich voor onze neus. Met naar de hemel reikende fjorden zo ver we kunnen zien. Hier valt jaarlijks meer dan zeven meter regen. Wij hebben geluk. De zon achtervolgt ons al sinds Auckland. Maar eigenlijk maakt het niet uit of het goed weer is of slecht. Zeker als je rustig in een kano van het uitzicht ge-niet. Regent het, dan storten klette-rende watervallen zich naar beneden. Echt een plaatje. Schijnt de zon, dan sta je met de mond vol tanden bij het zien van kaarsrechte klippen die meer dan een kilometer hoog vanuit het water oprijzen.

Picture perfectWe glijden met onze schuit verder door de nevel van een lange waterval. In de steile rotswand links blinkt een opwaarts kronkelende goud-ader. Ik kan de bonanza bijna met mijn

vingertoppen aanraken. Een onwe-zenlijk gevoel. In Milford Sound schuif je aan voor een van de meest won-derlijke voorstellingen die de natuur in petto heeft. Superlatieven schieten gewoonweg tekort wat dit stukje Nieuw-Zeeland betreft. Het is een plek waar het tastbare en het mythi-sche één worden. De waterweg verbreedt langzaam-aan en loopt af naar de open oceaan. Met mijn duimen en wijsvingers vouw ik een rechthoek en vang ik een edelhert dat ons nakijkt van op het laatste strand aan het einde van een onbedorven wereld. Wat hoger verzin ik er de strakblauwe hemel boven Cape Reinga bij, rechts een vergezicht uit het Tongariro National Park, links de besneeuwde pieken van de Zuideralpen. Ik druk af en berg het plaatje op in de schatkamer van mijn geheugen.

Bevolking 4.327.944oppervlakte 270.467 km²Hoofdstad WELLINGTONtaal ENGELS, mAORIMunt 1,6658 NIEUW-ZEELANDSE DOLLAR (NZD) = 1 EURtiJdsversCHil 10 U (ZOmER) 12 U (WINTER)

reISDOCUMeNTeNEen internationaal paspoort dat na ver-trek uit Nieuw-Zeeland nog minstens 3 maanden geldig is.

BeSTe reISPerIODeWie in alle rust wil genieten en profiteren van een aangenaam klimaat, reist bij voor-keur tussen februari t.e.m. maart en ok-tober t.e.m. november.

FYSIeKe CONDITIeWie wil trekken in Nieuw-Zeeland, zorgt het best voor een basis- tot gemid-delde conditie.

veIlIGHeIDNieuw-Zeeland geldt als een van de veiligste landen ter wereld met weinig criminaliteit.

TraNSPOrTVeel bezoekers maken gebruik van een campervan of huurauto. Houd er wel reke-ning mee dat er links wordt gereden. Met een Scenic Rail Pass van de spoorwegen beleef je Nieuw-Zeelands wilde natuur-pracht dan weer vanuit een ander perspec-tief. De bus is zonder twijfel het populairste openbare transportmiddel en als lifter kun je hier ook nog steeds goed rondtrekken.

BUNGeeJUMPINGAJ Hackett Bungy New ZealandQueenstownTel.: +64 450 1300E-mail: bungycentre@bungy.co.nz

Meer INFOwww.newzealand.comwww.kiwirailscenic.co.nz

Travel | Nieuw-Zeeland met de tent

1 Tramping in Mount Cook National Park. 2 Een Nieuw-Zeelandse

klassieker: bungeejumpen. 3 In het Fiordland National Park

gaat de beroemde gletsjer Milford Sound met alle pluimen lopen.

4 Heerlijk kanoën tussen kaarsrechte en torenhoge klippen.

het land van de lange

witte wolkNieuw-Zeeland zou tot de 12de eeuw

als een van de laatste plekken op

aarde onbewoond gebied geweest zijn.

Volgens de Maori-legende zette de

zeevaarder Kupe als eerste voet op de

prachtige stranden. Het was zijn vrouw

Kuramarotini die Nieuw-Zeeland een

naam gaf toen ze het aan de horizon

zag opdoemen. Ze riep: “He ao, he ao

tea, he ao tea roa!” - “Een wolk, een

witte wolk, een lange witte wolk.” Rond

1200 kwamen de voorvaderen van

de Maori’s naar Aotearoa of ‘het land

van de lange witte wolk’ vanuit hun

mythische thuiseiland Hawaiki nabij de

Cookeilanden in de Stille Oceaan.

1

2

3

4