ОСМУ ”Д-р Јован Калаузи” – Битола

Проектна задача

Тема:

HPV

Human papilloma virus

Ментор: Изработил:

Гордана Трпчевска Јован Николов

Март 2012

0

Вовед

Хуман папилома вирус (ХПВ) е вирус од семејството на папилома вируси, кој е способен да ги инфицира луѓето. Како и сите папилома вируси, ХПВ воспоставува продуктивни инфекции само во кератиноцити на кожата или мукозните мембрани. Додека поголемиот дел од познатите типови на ХПВ не предизвикуваат никакви симптоми кај повеќето луѓе, некои видови можат да предизвикаат брадавици (verrucae), додека други, во мал број на случаи може да доведат до рак на грлото на маткат, вулвата, вагината, пенисот , анусот и орофаринксот. Неодамна, ХПВ се поврзува со зголемен ризик од кардиоваскуларни болести.

Повеќе од 30 до 40 типови на ХПВ најчесто се пренесуваат преку сексуален контакт и го инфицираат аногениталниот регион. Некои сексуално преносливи типови на ХПВ можат да предизвикаат генитални брадавици. Постојаната инфекција со “висок ризик” од типовите на ХПВ - различна од оние кои предизвикуваат брадавици на кожата, може да напредува во преканцерогени лезии и инвазивен карцином.

ХПВ инфекцијата е причина за речиси сите случаи на рак на грлото на матката.

Повеќето ХПВ инфекции кај младите жени се привремени и имаат малку долгорочно значење. Седумдесет проценти од инфекциите поминуваат во 1 година, и девеесет проценти во 2 години, но како и да е, когаинфекцијата продолжува во 5-10% од случаевите од заразените жени, постои висок ризик за развој на преканцерозна лезија на грлото на матката, која може да напредува во инвазивен цервикален карцином. Овој процес трае обично 10-15 години, обезбедувајќи многу можности за откривање и лекување на пре-канцерогени лезии. Прогресија на инвазивен карцином може да се спречи речиси секогаш кога се применуваат стандардните стратегии за превенција, лезиите уште предизвикуваат значителен товар, наложуваат превентивни операции, који се прават во многу случаи и доведуваат до губење на плодноста.

Во повеќето развиени земји, грлото на матката се испитува со помош на скриниг Папаниколау тест или други цитолошки испитувања и се иткриваат некои абнормални клетки доколку ги има, кои може да прераснат и да се развијат во рак. Ако се пронајдат абнормални клетки, жените се повикуваат да направат колпоскопија. За време на оваа инспекција, може да се направи биопсија да се земе од абнормалните области, и да се одстранат клетките со едноставна процедура, обично cauterizing циклус, или пак почесто во земјите во развој, со замрзнување – криотерапија. Лекувањето на овај начин на абнормалните клетки, може да спречи развиток на рак на матката.

1

Главен дел

Животен циклус на HPV

Животниот циклус на HPV строго ја следи редоследноста на диференцијација на  кератниоцитот  на домаќинот. Се смета дека HPV-вирионот  ги заразува епителните ткива преку микро-абразии, при што најчесто се врзува со рецептори како што се алфа интегрини и ламини, што води до навлегување на вирионите во базалните епителни клетки преку клатрин-иницирана и/или кавеолин – иницирана ендоцитоза во зависност од типот на HPV.

Во оваа фаза, преку непознат механизам, вирусниот геном се пренесува до јадрото и се реплицира во број од помеѓу 10-200 вирусни геноми по клетка. Тогаш се јавува софистицирана транскрипциона каскада, додека кератиноцитот на домаќинот започнува да се дели и се повеќе да се диференцира од горните слоеви на епителот. Се смета дека вирусните онкогени, Е6 и Е7, го модифицираат циклусот на клетката, така што се задржува диференцираниот кератиноцит на домаќинот во состојба што е погодна за зголемување на реплицирањето на вирусниот геном и генскиот израз којшто следува.

2

Сите типови HPV можат да предизвикаат привремена пролиферација, но само типовите 16 и 18 можат да ги направат органелите трајни (in vitro). Исто така докажано е дека HPV 16 и 18 не можат сами да ги имортализираа клетките од стаорци, бидејќи мора да се активира и онкогенот. Вириони можат да се извадат од клетките од мртвите лушпи од епителот на домаќинот и вирусниот циклус сепак ќе продолжи. 

Типови HPV и поврзани болести

Идентификувани се повеќе од 100 типови HPV и именувани се со броеви. Типовите 16,18,31,33,35,39,45,51,52,56,58,59 и 68 се „високоризични“, сексуално преносливи типови HPV и можат да доведат до цервикална инраепителна неоплазија(CIN), вулварна интраепителна неоплазија(VIN), пенилна интраепителна неоплазија (PIN) и/или анална интраепителна неоплазија (AIN).

Рак

Цервикален карцином

Околу 12 типови HPV (вклучувајќи ги типовите 16,18,31 и 45) се наречени „високоризични“ типови, бидејќи можат да доведат до рак на грлото на матката (цервикален карцином), како и до карцином на анусот, карцином на вулва и пенилен карцином. За неколку типови HPV, особено за тип 16, е откриено дека се поврзани со орофарингеаен карцином со плочести клетки, вид на рак на глава и врат. Карциномите предизвикани од HPV, најчесто имаат вирусни секвеници интегрирани во клеточната ДНК.. Оралната HPV-инфекција го зголемува ризикот од орофарингијален карцином, без разлика на тоа дали заболениот консумира цигари или алкохол.

Се смета дека заболувањето од еден или повеќе високоризични типови HPV претставува предиспозиција за развој на цервикален карцином (најголемиот дел од HPV-заболувањата не се високоризични).

3

Имунолошкиот систем ги отстранува повеќето HPV-заболувања и тие не прогресираат до цервикален карцином. Карцином се појавува кај луѓе, кои биле заболени од HPV долг период, најчесто повеќе од една деценија, бидејќи процесот на трансформација на нормалните цервикални клетки во канцерозни е бавен. Сексуално преносливите типови HPV исто така ги предизвикуваат и голем дел од аналните карциноми  и околу 25% од карциномите на уста и горниот дел од грлото (познат како орофаринкс). Второспоменатиот најчесто се појавува околу крајниците, а со HPV е поврзан и со зачестеноста на ракот на уста кај непушачи. Анален секс или орален секс со партнер заразен од HPV, може да го зголеми ризикот за развивање на некои од овие типови карциноми. 

Истражувањата покажуваат дека постои врска помеѓу заразеноста со HPV и пенилниот и аналниот карцином, а ризикот од заболување од анален карцином е 17 до 31 пат повисок помеѓу хомосексуалните и бисексуалните мажи отколку помеѓу хетеросексуалните мажи. Се смета дека анален Пап тест за утврдување анален карцином би бил корисен на дел од населението, мажи и жени, што практикуваат анален секс. Нема согласност за ефективноста на ова тестирање, или за тоа на кој би требало да се вршат анални Пап испитувања.

4

Брадавици

Брадавици на кожа

Некои HPV инфекции можат да предизвикаат брадавици (verrucae), кои претставуваат неканцерозни израстоци на кожата. Заболувањето од овие типови на HPV предизвикува брзо растење на клетките на надворешниот слој на кожата. Типови брадавици:

Обични брадавици: Некои од „кожните“ типови HPV, како што се HPV-1 и HPV-2  предизвикуваат обични брадавици  на кожата. Обичните брадавици најчесто се појавуваат на дланките и стапалата, но можат да се појават и на други делови од телото, како што се лактите или колената. Карактеристично за обичните брадавици е тоа што површината им е во вид на карфиол и најчесто се малку издигнати од површината на кожата што ги опкружува. Кожните типови HPV најчесто не предизвикуваат појава на генитални брадавици и не се поврзани со појавата на рак.

Плантарни брадавици се појавуваат на долниот дел од стапалата. Плантарните брадавици растат навнатре и предизвикуваат болка при одење.

Субунгвални или периунгвални брадавици  кои се појавуваат под ноктите  (субунгвални) и околу ноктите или накутикулите (периунгвални). Овие типови брадавици потешко се лечат отколку другите типови што се појавуваат на други делови од телото.

Плоснати брадавици: Плоснатите брадавици најчесто се појавуваат на рацете, лицето или челото. Како обичните брадавици, и плоснатите брадавици најчесто се појавуваат кај деца или адолесценти. Кај лицата чиј имунолошки систем нормално функционира, плоснатите брадавици не се поврзани со развојот на рак.

Мала е веројатноста за пренесување на плоснатите и плантарните брадавици од лице на лице, додека пак гениталните брадавици се навистина заразни.

5

Генитални брадавици

Гениталните или аналните брадавици (condylomata acuminate или венерични брадавици) се најлесно препознатлив знак на генитална HPV инфекција. Иако голем број од типовите HPV можат да педизвикаат појава на генитални брадавици, типовите 6 и 11 се причинители во околу 90% од случаите. Повеќето лица, кои заболуваат од типови HPV што се поврзани со појава на генитални брадавици брзо ја надминуваат инфекцијата без воопшто да развијат брадавици или други симптоми. Лицата заболени од вирусот можат да го пренесат на други лица дури и ако немаат очигледни симптоми на заболеност.

Типовите HPV што можат да педизвикаат појава на генитални брадавици не се оние истите кои предизвикуваат цервикален карцином.  Сепак, поради тоа што едно лице може да биде заразено со повеќе типови HPV, присуството на брадавици не ја исклучува веројатноста за присуство и на некои од високоризичните типови.

Типовите HPV, кои предизвикуваат појава на генитални брадавици, најчесто се разликуваат од типовите што предизвикуваат појава на брадавици на други делови од телото, како на пример дланките и внатрениот дел од бедрата. Луѓето не можат да се заразат со „генитални“ брадавици преку допирање на брадавиците кои се јавиле на дланките или стапалата.

6

Пренесување

Пренатално

Иако гениталните HPV типови може да се пренесат од мајката на детето за време на раѓање, појавата на гемитални HPV болести кај новороденчиња е ретка. Пренатален пренос на HPV типовите 6 и 11 може да резултира со развој кај почетникот - малолетникот на повторлива респираторна папиломатоза. Оваа појава е многу ретка, иако стапката на појава е значително поголема доколку жената при породување има генитални брадавици, која сепак е 1%.

Генитални инфекции

Инфекциите на цервиксот и инфекциите на гениталните органи на жената кои се предизвикани од одредени типови на HPV и се поврзани со рак на матката, се мета на научниците.

HPV инфекциите во таа област се пренесуваат главо преку сексуална активност, од кои најмалку 40 идентификувани типови на овај вирус се појавуваат во гениталниот тракт.

Жена која во тек на 4 години има 4 различни партнери голема е веројатноста дека ке има HPV инфекција е поголема од 85%. Кондомите не претставуваат целосна заштита од вирусот, затоа што областите околу половите органи, вклучувајќи го и внатрешниот дел од бедрата, не се опфатени.

Преку Предмети

Постои и пренесување од евентуално контаминирани предмети преку кои може да се пренесе HPV, како и пренесување преку други правци освен сексуални односи, кои не се толку честа појава за генитални HPV инфекции.

7

Вирологија

HPV инфекцијата е ограничена на базалните клети на стратификуван епител, на единственото ткиво , во кое тие се реплицираат. Вирусот не може да се врзува и да живее во ткиво, наместо тоа тој ги инфицира епителните ткива преку микро-абразии или други епителни повреди што изложува сегменти на базалната мембрана. Инфективниот процес е бавен, земајќи 12-24 часа за иницијација на транскрипција. Се верува дека инволвираните антитела играат главна улога додека неутрализирачките вириони се уште живеат на базалната мембрана и на површината на клетката.

HPV лезиите се смета дека се јавуваат од зголемување на бројот на заразени базални кератиноцити. Инфекцијата обично се случува кога базалните клетки во домаќинот се изложени на заразниот вирус преку нарушените епителни бариери кое се случува за време на сексуален однос или преку ситни повреди на кожата. HPV инфекциите не се цитолитички, туку вирусни честички се ослободуваат како резултат на дегенерација на десквамационите клетки.

HPV вирусот може да преживее неколку месеци и при ниски температури без домаќин, па затоа и индивидуа со плантарни брадавици може да го пренесе вирусот и ако оди боса.

Животниот циклус на HPV строго ги следи диференцијациите на програмата на кератиноцитите на домаќинот . Се смета дека вирионот на HPV инфицира епителни ткива преку микро – абразии, при што вирионот соработува со наведени рецептори како што се алфа интегрини и ламини, што доведува до влез на вирионите во базалните - епителни клетки преку clathrin – посредувана ендоцитоза и caveolin со посредство на ендоцитоза во зависност од видот на HPV вирусот. Во овој момент, вирусниот геном се транспортира до јадрото од непознати механизми и воспоставува копија во себе помеѓу 10-200 вирусни геноми по ќелија.

8

Латентен период

Откако вирионот на HPV врши инвазија на клетката, се јавува активна инфекција и вирусот може да се пренесе. Неколку месеци до неколку години може да поминат, пред да се појават и да се развијат скваматозни интраепителни лезии (SIL) и може да се клинички откриени. Времето од активната инфекција до клинички забележлива болест може да го отежне откривањето и да ги збуни епидемиолозите за да не може да се утврди кој бил и дали бил претходниот партнер извор на инфекцијата.

Дијагноза

Според националниот институт за рак, тестирањето на примероци од клетки земени од грлото на матката е засега најефикасен начин да се идентификуваат типовите HPV кои се со висок ризик.

Гениталните брадавици се само видливи знаци за нискоризични генитални типови HPV, кои може да се идентификуваат со визуелен поглед. Овие видливи израстоци се сепак резултат на не-канцерогени HPV типови. 5% оцетна киселина, се користи за да се идентификуваат и брадавици и скваматозна интраепителна неоплазија (SIL), но повеќето лекари се сложуваат во користење на ова техника само на влажни подрачја како женскиот генитален тракт.

Превенција

HPV инфекцијата е најчеста сексуално пренослива болест во светот. Методи на превенција вклучуваат апстиненција, кондоми, вакцинација и микробициди.

9

Вакцини

Достапни се две вакцини за да се спречи инфекција од страна на некои типови на HPV: Garadasil и Cervarix. Двете штитат од почетна инфекција со HPV типовите 16 и 18, кои предизвикуваат најголем дел од случаите поврзани со рак. Gardasil исто така штити од типовите 6 и 1, кои предизвикуваат 90 % од гениталните брадавици.

Вакцините се помалку корисни кај жените кои веќе биле заразени со HPV типовите 16 и 18 и поради оваа причина, вакцината се препорачува првенствено само за оние жени кои не биле изложени на HPV за време на сексуални односи.

Кондоми

Центрите з конторла на болести и превенција велат дека “употребата на машки кондоми може да го намали ризикот за генитални HPV инфекции”, но дава помал степен на заштита во споредба со други сексуално преносливи болести, бидејќи HPV, исто така може да се пренесе и преку заразена кожа или мукозни површини, кои не се прифатени или заштитени со кондом. Женските кондоми обезбедуваат малку поголема заштита од машките кондоми. Студиите сугерираат дека со редовна употреба на кондоми можат ефикасно да се ограничи упорното ширење и текот на HPV на останатите генитални места, кај лица кои се веќе заразени.

10

Третман

Во моментов не постои специфичен третман за HPV инфекциите. Сепак, вирусната инфекција, честопати се подобруваат сами од себе. Според центрите за контролаа на болести и превенција, имунолошкиот систем на човекот почнува природно да се подобрува и да заздравува од HPV инфекцијата во рок од 2 години во 90% од случаите. Сепак експертите не се согласуваат за тоа дека вирусот е сосема елиминиран или намален до незабележливо ниво и тешко е да се знае кога е контагиозен.

11

Користена литература:

http://en.wikipedia.org/wiki/Human_papillomavirus

http://chastity.com/chastity-qa/stds/infections/hpv/what-hpv

http://www.cdc.gov/std/hpv/stdfact-hpv.htm

Содржина:

Вовед ......................................................................................................................

Главен дел ..............................................................................................................

Животен циклус.......................................................................................................

Типови HPV и поврзани болести............................................................................

Рак ............................................................................................................................

Брадавици ...............................................................................................................

Брадавици на кожа...................................................................................................

Генитални брадавици ..............................................................................................

Пренесување .............................................................................................................

Вирологија ..................................................................................................................

Латентен период........................................................................................................

Дијагноза ...................................................................................................................

Превенција ..................................................................................................................

Третман .......................................................................................................................

12