Gabay Ng Isang Nagmamahal (Affectionate Guidance in Filipino(

Srila Bhakti SundarGovinda Dev-Goswami MaharajSrila Bhakti SundarGovinda Dev-Goswami Maharaj

Purihin ang Kadakilaan ni Sri Guru at ni Sri Gauranga

Ni

Srila Bhakti Sundar Govinda Dev-Goswami Maharaj

Mula sa mga tinipong piling aral, talumpati, artikulo at mga sulat

Sri Chaitanya Saraswat Math

Nabadwip, India

Karapatang-ari ng:

Sevaite na Tagapangulo at Acharya ng

Sri Chaitanya Saraswat Math, Nabadwip

Inedit ni : Mahananda dasa Bhakti Ranjan

Katuwang na Editor : Premavatar dasa

Naglimbag : Swami B.P. Tirtha Maharaj

Tanging para sa : Sri Chaitanya Saraswat Math,

Kolerganj,

Post Office: Nabadwip,

District: Nadia,

West Bengal, PIN 741302, India

Web site : www.scsmath.com

Unang inimprenta sa India : Sri Rama-navami, ika 30 ng Marso 2004

ni: Sri P.K. Battacharya

Giri Print Service,

91-A Baithakkhana Rd.

Calcutta 700009

Mga sumagot ng gastusin : Mga debotong Scandinavian

--Pag-aalay--

Ang pagsasalin ng aklat na ito sa wikang Filipino ay sama-samang pagkilos ng mga Filipinong

deboto mula sa Sri Chaitanya Saraswat Math Philippines Sri Nama Hatta Center. Sa ilalim ng

patnubay, gabay at pagpapala ni Srila Bhakti Nirmal Acharya Maharaj ang kasalukuyang

Acharya ng Sri Chaitanya Saraswat Math. At inialay sa lotus na paanan nang larawan ng may-

akda, kay Om Vishnupada Srila Bhakti Sundar Govinda Dev-Goswami Maharaj bilang aming

seva sa paggunita ng ika-529 taon ng Pagpanaog sa mundo nang Panginoong Sri Krsna

Maykapal at gayun din nang Kanyang mga deboto, ang mga Vaishnava, upang patuloy namin

silang napaglilingkuran.

Sri Chaitanya Saraswat Math Philippines

Sri Nama Hatta Center

66-D H. Ocampo St., Pook F. Amorsolo,

Barangay U.P. Campus, Diliman, Quezon City 1101

E-mail: [email protected]

Facebook: www.Facebook.com/scsmathphilippines

Libreng Download ng SCSMath Books sa Filipino: www.scribd.com/scsmathphilippines
http://www.scsmath.com/mailto:[email protected]://www.facebook.com/scsmathphilippineshttp://www.scribd.com/scsmathphilippines

Ang Kanyang Banal na Pagpapala

Srila Bhakti Nirmal Acharya Maharaj

Sevaite na Tagapangulo at Kasalukuyang Acharya ng



Si Om Vishnupada

Srila Bhakti Sundar Govinda Dev-Goswami Maharaj

Ang Sevaite na Tagapangulo at Acharya ng



Om Vishnupada

Srila Bhakti Raksak Sridhar Dev-Goswami Maharaj

Ang Nagtatag at Acharya ng



Om Vishnupada

Srila Bhakti Siddhanta Saraswati Thakur Prabhupada

Ang Acharya at Nagtatag ng Sri Gaudiya Math

na may 65 na sangay sa buong panig ng India,

Ang Maestrong Pang-espirituwal ni Srila Sridhar Maharaj

Om Vishnupada

Srila Gaura Kisora dasa Babaji Maharaj

Ang Maestrong Pang-espirituwal ni Srila Bhakti Siddhanta Saraswati Thakur

Om Vishnupad

Srila Sachidananda Bhakti Vinoda Thakur

Nanguna sa Pagpapalaganap ng Kamalayan kay Krsna sa buong mundo

Noong Ika-19 ng Siglo

Om Vishnupada

Srila Jagannath dasa Babaji Maharaj

Kinilala bilang Pangunahing deboto ng mga Gaudiya Vaishnava sa

banal na lupain ng Vrndaban at Sri Nabadwip-dham

Ang Banal na Templo ng Magkawalay na Pagsasama na matatagpuan

Sa loob ng Banal na Lupain ng Sri Chaitanya Saraswat Math

Na nasa pinagpalang lupain ng Sri Nabadwip-dham

Unang Bahagi 1. Ang Banal na Paglilingkod ni Krsna . . . . . . . 1 2. Parangal sa mga Deboto . . . . . . . . . 7 3. Ligtas sa Loob ng Tahanan . . . . . . . . . 15 4. Ang Ating Buhay sa Linya ng Debosyunal na Gawain . . . . . 19 5. Pagmamahal . . . . . . . . . . . 23 6. Sumisid ng Malalim . . . . . . . . . . 29 7. Ang Transedental na Mundo . . . . . . . . . 35 8. Banal na Paglilingkod . . . . . . . . .41 9. Ang Transedental na Kaalaman at ang Mapalad na Kaluluwa . . . . 49 10. Ang Buhay sa Banal na Gawain. . . . . . . . 53 11. . . . . . . .57 12. Ang Pinagpipitagan at Mapagpalang Kapangyarihan ng Panginoon . . . 67 13. Ang Lupain ng Dedikasyon . . . . . . . . . 79

Ikalawang Bahagi 14. Srila Madhavendra Puripad Ang Bagong Sibol na Banal na Pag-iibigan . . . 89 15. Ang Pagpapakita ni Sri Gaurasundar . . . . . . 101 16. Ang Dinadaluyang Linya ni Mahaprabhu . . . . . . 107 17. Isang Papuri para kay Srila Narottama dasa Thakur . . . . . 115

Ikatlong Bahagi 18. Mensaheng Kahali-halina sa Puso ng mga Deboto . . . . . 123 19. Pagkakaisa Ang Konsepto ni Sri Chaitanya Mahaprabhu . . . . 127 20. Ang Nag-iisang Daan ng Sri Chaitanya Saraswat Math . . . . 133 21. Ang Eternal na Paglilingkod kina Sri Gaura-Saraswati . . . . 139 22. Ang Tinig ni Sri Chaitanyadev . . . . . . . 145 23. Puri, Sri Chaitanya Saraswat Math, Jagannathdev, at Kanyang Dham . . 151 24. Isang Araw Noong nasa Hapaniya. . . . . . 161 25. Aral ng IsangNagmamahal . . . . . . . . 169 26. Talumpati para sa mga Nagtitipun-tipong Deboto . . . . . 177

Ikaapat na Bahagi 27. Sipi ng -ibang Liham . . . . . . . . 191 28. Mga Yaman . . . . . . . . . . 207

Dagdag Pahina 1 . . . . . . . . . . 211

Dagdag Pahina 2 . . . . . . . . . . 213

Mga Aklat na Pinagmumulan ng mga Kabanatang Nakatala

Sri Krsna Ang Pinaka-Supremo sa lahat ng Katauhan ngDiyos

at ang Kanyang Hladini-shakti, si Srimati Radharani ang bukal ng

Kanyang Transedental na eksatasi


alahat si Krsna ang pinakamataas, dahil sa lahat ng Katauhan ng Diyos Siya ang Pinaka-

Supremo. May limang uri ng rasas o mga banal na kalugud-lugod na kasiyahan. Lahat ng

ito ay nasa katauhan ni Krsna. Lahat ng naglingkod kay Krsna ay masaya sa kanilang eksklusibo

at natatanging paglilingkod. Dito sa loob ng mundong ito ay naglipana ang -ibang klaseng

konsepto ng relihiyon. May pumapabor sa santa-rasa [sa pagiging tahimik at mapayapa ng

kalooban], ang iba y sa dasya-rasa [sa gawain ng paglilingkod], o kaya sa sakhya-rasa [bilang

isang kaibigan], o kaya doon naman sa vatsalya-rasa [sa pagiging magulang]. Subalit ang

Madhura-rasa [ang Sagrado at Banal na Pag-iibigan] ay doon lamang sa linya ni Sri Chaitanya

Mahaprabhu matatagpuan.

Halimbawa, ipinakilala ni Hesu-Kristo ang kanyang sarili bilang anak ng Diyos, at ang Diyos

bilang Ama ng lahat, at siya bilang anak Nito. Ang bagay na ito ay tinanggap bilang

pinakamataas na pakikipag-relasyon, at ang tawag sa Kaharian ng Diyos ay Langit. Ito ang

naging paliwanag ni Kristo sa lahat ng tao. Ang kanyang konsepto at sa mga Vaishnavas ay

halos magkatulad. Nagustuhan din ni Guru Maharaj ang Kristiyanismo. Subalit sa lahat, tanging

ang Madhura-rasa maaari lamang nating

-ibang pamamaraan ng pagsamba kay Krsna. Ang ganitong

uri ng paglilingkod kailanman ay hindi naipaliwanag sa mga banal na kasulatan na

pangkaraniwang nababasa natin tulad ng Bibliya o kaya ng Koran, at iba pa. Dahil ito y naroroon

lamang sa Srimad-Bhagavatam, kung saan ang kanyang kadakilaan ay inawit pa mismo ni Sri

Chaitanya Mahaprabhu. Siya ang namahagi ng rasa nang madhurya sa mundo, ng Banal at

Sagradong Paglalambingan. At ang lahat ng mabubuting kaluluwa na naaakit sa ganitong

klaseng katamisan at kagiliwan ay hindi maiiwasang maakit kundi sa lotus na paanan lamang ni

Sri Chaitanya Mahaprabhu at magsimulang sumamba sa Panginoong Krsna.

Ang lugar ni Krsna ay Goloka. Dapat alam natin kung ano ang dalawang pangunahing

katangian ng Panginoon ang madhurya at audarya. Sa madhurya, ang Panginoon ay

nagtatampisaw sa tamis ng sarili Nitong banal at sagradong pagmamahal kasama ang Kanyang

mga audarya, -ibang

pamamaraan ang Kanyang ginagamit upang ipamahagi lamang ang banal na damdaming ito sa

mga dalisay at purong kaluluwa, sa Kanyang mga deboto.

Sa Koran, narinig na natin ang mga katagang Khoda at banda. Ang salitang Khoda ay

banda

relasyon sa Diyos at kaluluwa. Sa linya naman ni Kristo, ang pinakamataas ay ang relasyon ng

ama at anak. At ang pagiging magkasintahan ay pahapyaw nating matutunghayan sa Awit ni

Solomon. Ang totoo, hanggang Brahmaloka lamang ang naaabot nang lahat ng relihiyon sa

1

mundo, ito ang pantay-pantay, walang-pagkakaiba at pare-parehong kalagayan sa Kalubusan.

Subalit bago dumating ng Brahmaloka, ay may isang ilog, ang ilog ng Viraja, at pagkalagpas

nitong Brahmaloka ay ang banal na lupain ng Vaikuntha. At dito na sa lugar na ito ng

Vaikuntha-loka nagsisimula ang ating debosyunal na buhay. Ang Vaishnavaismo. Kaya sa

konsepto ni Sankaracharya ng nirvisesa o ng nirakara an -

Brahman. Subalit ayon sa ating Vaishnava-

shastra, sa mga Banal nating Aklat, ang Diyos ay may sagrado at banal na pigura o anyo.

-ibang anyo

din. ulad ng kapagtinatanaw natin mula sa malayo ang isang gubat, sa umpisa ang kabuuan

lamang nito ang ating nakikita. Subalit habang papasok tayos -ibang klaseng

hayop na ang ating nakikita tulad ng -ibang klaseng ibon, hayop, puno, bulaklak, at iba

pa., na lahat ay may kanya-kanyang sariling gawain sa loob nitong gubat. Tulad din nito, mula sa

talagang maunawaan kung ano talaga ang hugis o anyo ng Diyos at kung ano ang Kanyang

lupain, wala tayong ibang dapat puntahan kundi ang konsepto ng Vaikuntha-loka.Doon sa lugar

na iyon, unti-unti nating makikita ang limang rasas, hanggang sa umabot tayo sa Krsna-loka. At

ayon sa Srimad-Bhagavatam, sa lahat, ang Krsna-loka ang pinakamataas na lupain.

ete chmsa-kalh pumsah

krsnas tu bhagavn svayam

indrri-vykulam lokam

mrdyanti yuge yuge

(Srimad-Bhgavatam: 1.3.28)

i ng Kanyang

bumababa sa pamamagitan nang bahagi ng sinasabing Kanyang

bahagi. I upang iligtas ang mundo sa mga kaguluhang likha ng mga demonyo. Subalit ang

pinaka-orihinal na anyo talaga ng Diyos ay itong kay Krsna, na anak n

Kaya kapag mayroon kang transedental na mata, mapapansin mong lahat ng kabutihan sa

mundo ay nagmula pala kay Krsna. Ang pahayag na ito ay matutunghayan ninyo sa Srimad-

Bhagavatam. Lahat ng bagay ay nasa Pinaka-Supremong Katauhan pala. At hindi lamang limang

uri ng pangunahing rasas o mukhya-rasas ang makikita natin sa Kanya kundi maging ang mga

di-tuwirang rasas, ang mga gauna-rasasdin. Lahat ng bagay ay nasa Kanya, at lahat ng nasa

Kanya ay pawang mabubuti.

Si Sri Chaitanya Mahaprabhu ay naparito upang ipamahagi ang ekstasi ng ating transedental

na buhay. At pagkatapos ni Mahaprabhu, marami sa Kanyang dalisay na tagasunod o mga

kasamahan, mga parsadas, ang dumating din sa mundo. Kaya nga, higit tayong pinagpala sa

lahat dahil si Srila Bhakti Raksak Sridhar Dev Goswami Maharaj ang naging Tagapangalaga

natin. Na ating pinagsisilbihan, kasama ang iba pang Vaishnavas. At ito ang ating kasiyahan.

Kaya lubos talaga ang aking kasiyahan kapag nakikita kong lahat nang deboto sa bawat panig ng

mundo ay nagpupuntahan dito sa Sri Nabadwip-dham para sa kanilang transedental na buhay.

2

Dahil ang ginagawa natin ay nasa kapatagan ng seva nasa banal na paglilingkod. At tanging ito

lamang ang paraan upang marating natin ang pinakamataas na hantungan.

Naririto sa materyal na mundong ito ang pamamaraan ng karma, jnana, yoga, -ibang

-ibang klaseng kaalaman, meditasyon, at iba pa. Subalit hindi tayo

mamaraang

ito kahit papaano ay nakaugnay sa linya ng bhakti, sa debosyon. Dahil kung hindi, anong dahilan

at bakit ito lumutang pa sa mundo kung wala naman pala itong sustansya o buhay. Ganito ang

sabi ng Panginoon sa Srimad Bhagavad-gita,

sarvvam karmmkhilam prtha

jne parisampyate

(4.33)

karmmibhyas chdhiko yogi

tasmd yogi bhavrjjuna

yoginm api sarvvesm

mad gatenntartman

sraddhvn bhajate yo mm

sa me yuktatamo matah

(6.46 47)

yogi kaysa mga nag-aayuno, at sila ay masmataas din kaysa

sa mga sumasamba kay Brahman, at masmataas kahit sino pa sa mga manggagawa ng mundong

ito. Kung ganoon, Arjuna, maging yogi

yogis, masmataas ang mga matapat na debotong nagpapailalim sa Akin at buong

Kaya, sa debosyunal na buhay, ang kaluluwang-jiva ay maaaring tumaas pa hanggang sa

katangi-tangi at eksklusibong debosyon, sa ananya-bhakti. At siya ay tiyak na pagpapalain, dahil

may bendisyun na siya ng saddhu, nang Guru at ng Vaishnava, at tiyak na doon siya magagawi

sa gawain nang paglilingkod sa Supremong Katauhan ng Diyos. Ang paglilingkod ay buhay.

Lahat tayo ay palaging may ginagawa nag-iisip, nakakaramdam at kumikilos. Likas na sa mga

kaluluwang-jiva sa mundong ito ang maging aktibo, ang palaging gumagalaw at kumikilos.

asa linya ng debosyon, ito ay nagiging

seva, at sa lahat siya ang pinagpapala. Kung ganoon, kailangang ilagay natin ang ating

espirituwal na buhay sa ilalim ng pangangalaga nang Guru at ng Vaishnava. Ang ating

espirituwal na buhay ay nasa paglilingkod sa Sri Sri Guru Gauranga Gandharva-Govindasundar.

Tayo ay mga buhay na kaluluwa, at hindi tulad ng isang bato na walang buhay. Walang-

halaga kung hindi tayo matalino. Dahil maaari tayong mag-usap sa pamamagitan ng puso. Isang

3

bata na taga Hungary ang n hindi namin siya makausap. Ni hindi niya alam

kung papaano

masaya parin namin siyang nakapiling dito, marahil ay mga apat o limang Linggo din siyang

namalagi dito, na walang ka proble-problema, kung meron man siguro ay kaunti lang. Kaya sa

pamamagitan nito, ang sraddha natin ang magsisilbing gabay natin.

-

apat na oras na araw-araw na pagl

materyal na mundong ito at makarating tayo sa ating patutunguhan. May mga taong mahilig

mag-ayuno para sa kanilang espirituwal na buhay. Kahanga-hanga din ang kanilang ginagawa

espirituwal na buhay, subalit upang tumaas tayo sa ating espirituwal na

buhay kailangan parin natin ang materyal nating katawan. At ang pinaka-ligtas na daan ay ang

pagsunod sa linya ni Srila Rupa Goswami:

ansaktasya visayn

yathrham upayujatah

nirbandhah krsna-sambandhe

yuktam vairgyam uchyate

(Bhakti-rasmrta-sindhu: Purvva: 2.255)

yukta-vairagya ay ang pagwawalang-bahala sa lahat ng nariritong bagay sa

materyal na mundo, subalit maaari lamang nating gamitin kapag may pakinabang sa

debosyon natin. Ang mahalaga ay kung papaano natin ito ma

Ibig sabihin, ilalapit lamang natin ang mga sarili natin sa mga bagay na maaari nating

gamitin kay Krsna, at lahat ng hindi-maaari ay ating isinasan-tabi. Ang tawag dito ay

pagwawalang-bahala sa mga bagay na walang pakinabang sa paglilingkod kay Krsna.

Halimbawa, sa mundong ito hindi tayo maaaring mabuhay ng walang pagkain. Ngunit dapat ang

pagkaing ito ay Prasadam ni Krsna at Mahaprabhu.

yaja-sistsinah santo

muchyante sarvva-kilbisaih

bhujate te tv agham pp

ye pachanty tma-krant

(Bhagavat-git: 3.13)

Kapag pansariling pagkain ang iyong inihain ang kinakain mo ay makasalanang pagkain.

Subalit kapag nagluto ka para sa ating Poon, para kay Krsna, para kay Bhagavan sa Diyos at

inialay sa Kanya at pagkatapos kinain natin ang natira Niyang pagkain, dahil alam nating

ay nasa tamang landas. Hindi sila aatakihin ni maya. Hindi

sila lulusubin ni Kali, o tatablan nang kabangisan ng anumang kasalanan.

Walang-dudang lahat tayo ay mayroong mabubuting katangian din; at kung titignan natin ang

mga kaluluwang-jiva sa bahagi ng Kalubusan, wala talaga silang mantsa ng anumang kasalanan.

Ang totoo, ang pagkakasala ay isang mayik na anyo lamang

4

ahankra-nivrttnm kesavo nahi duragah

ahankra-yutnm hi madhye parvvata-rsayah

(Brahma-Vaivartta-purna)

-makasarili,

subalit kapag hambog, ga-

ahankara.

ang tawag sa mga ganitong klaseng kaisipan na nagsasabing

maya. At kapag ang aninong ito ang sumaklob sa atin, hindi natin makikita ang

araw. Tulad ng isang makapal na kaulapan. Tinatakpan ng ulap ang araw. Parang ganito si maya.

Kaya kapag natakpan tayo nang ilusyon, ng ahankara, ng maling-ego, ang Diyos ay hindi din

natin makikita. Subalit dahil sa sinag na nagmumula sa Diyos, nakikita natin si maya, at dahil sa

liwanag na nagmumula sa kaluluwang-jiva, nakikita din natin ang ating ahankara. Hanggang sa

mamulat tayo. At ito ang tamang paraan.

5

Banal na Darshan kay Srila Sridhar Maharaj. Magmula nang dumulog sa lotus na paanan ng

Kanyang Banal na Pagpapala, kay Om Vishnupada Srila Bhakti Raksak Sridhar Maharaj, ang

mga taga-Kanlurang deboto noong 1981, ang ganitong pagtatagpo ay halos regular nang

nagaganap sa balkonahe ng kanyang pinagpapahingahan, sa loob ng bakuran ng pinagpalang

lupain ng Sri Chaitanya Saraswat Math, na nasa banal na lupain ng Sri Nabadwip-dham.

6


insan mahalaga din ang magkaroon tayo ng isthagosthi. Ang isthagosthi ay ginagawa

kapag nagsasama- -

pagkakataon din upang maayos na maresolba ang anumang bagay na namamagitan sa mga

deboto.

Makalipas ang isa o dalawang taon mula ng sumapi ako dito sa Sri Chaitanya Saraswat Math,

madalas naming isinasagawa ang isthagosthi. Madalas kapag tapos na kaming mananghalian ng

bandang ala-una ng hapon doon na namin isinasagawa ang aming isthagosthi at madalas

natatapos ito nang bandang alas-dos o kaya mga alas-tres na ng hapon. Lahat nang debotong

naninirahan sa loob ng Math ay sama-samang nagtitipun-tipon at pinadadalo. Minsan sumasali

din sa amin si Srila Guru Maharaj, alam ninyo, mayroon siyang isang espesyal na pamamaraan

kung papaano ito patakbuhin.

Kalimitan, sa pagkakaunawa natin ang tawag sa taong ganap na niyang inilaan ang sarili sa

Panginoon ay deboto. Subalit sa Vaishnavaismo, ang tunay na deboto talaga ni Krsna ay ang mga

taong sa Sri Guru at sa Vaishnava nila ganap na inilaan ang sarili. Dahil ito mismo ang sinabi ni

Krsna,

ye me bhakta-janh partha,

ne me bhaktas cha te janh

mad bhaktnm cha ye bhakts,

te me bhaktatam matah

Silang nagsasabing mga deboto Ko ay hindi ko talaga tunay na deboto,

kundi ang mga taong deboto talaga ng mga t

Kaya sa pamamagitan ng isthagosthi, ibinigay ni Srila Guru Maharaj ang pagkakataon upang

purihin ng mga deboto ang bawat-isa. Minsan, may mga debotong talaga namang nag-aaway

away, dahil magkakasalungat ang kanilang opinyon. Minsan magkasalungat ang kanilang

direksyon, may papunta doon, at may papunta naman dito, kaya madalas nagkakabanggaan ang

kanilang isipan at minsan nagkaka-insultuhan pa

Srila Guru Maharaj dahil ang magkabilang panig, b -isa sa kanila ay pinupuri nila:

nga

ipinakita sa amin ni Srila Guru Maharaj kung papaano purihin ang mga Vaishnavas at hindi

7

kamalayan kay Krsna. At hindi butas ng mga kasamahan mo. Tulad nang mga langgam, hanap

sila ng hanap nang mapapasukang butas. Kung ako sa iyo, ganito ang aking gagawin, mga

mabubuting katangian lamang ng mga Vaishnavas ang hahanapin ko at hindi kung anu-anong

At sa paraang ito ng isthagosthi, pinagsasama-sama ni Srila Guru Maharaj ang lahat ng

-

makapagtanong ang mga deboto ng kahit anumang katanungan. Hinahayaan ni Srila Guru

Maharaj ang mga deboto na sumagot sa itinatanong sa kanila. Dito niya hinubog ang aming

isipan. Kaya dapat maging mapagtiis tayong lahat, maging mapagtimpi, mapagbigay, at

magalang sa ibang deboto.

Kapag binasa natin ang Sri Chaitanya-charitamrta, mauunawaan natin ang lahat ng

siddhanta. Subalit papaano natin malalaman kung talagang sinusunod nga natin ang linya ni Srila

ni Srila Guru Maharaj. Dahil naroroon sa kanyang mga aklat ang mga kasagutan sa marami

nating katanungan. Hindi ako nagkaroon ng pagkakataon na mabasa ang lahat nang kanyang

aklat, subalit lubos ang aking kasiyahan sa naging titulo nila. Kaya noong marinig ko ang

pamagat ng librong The Loving Search for the Lost Servant, agad kong naalala ang mga

Paglalaro ni Krsna sa Sri Brhad-Bhagavatamrtam. Naroon sa The Loving Search for the Lost

Servant ang isang napakagandang larawan ni Krsna na yakap-yakap ang nawawala Niyang

katulong, na naging tema nga ng titulo nito.

Tanging pag-ibig lamang ang makapagbibigay sa atin ng transedental na kasiyahan, subalit

sa materyal na konsepto tanging anino lamang nito ang makikita natin

anino, wala tayong makikitang totoo. Lahat ng nasa negatibong bahagi ay negatibo din, at doon

sa positibong mundo lahat ay pawang positibo. Dito sa materyal na mundo ang bawal na pag-ibig

ay hindi kanais-nais at kapuri-puri, subalit doon sa transedental na mundo ito ay pawang

kabaligtaran. Doon tanging si Krsna lamang ang nakikinabang. Lahat ay kumikilos upang Siya

paligayahin, samakatuwid, lahat ng naroroon ay pawang masasaya, mabubuti at nasa transedental

na kalagayan.

Si Krsna ay palaging naghahanap ng pagmamahal, nang sarili Niyang kasiyahan. Doon sa

positibong mundo, ang mapagmahal na paghahanap na ito ay ginagawa sa positibong

Tayo ay

Kanyang pinagkalooban ng kalayaan subalit it ating sinayang lamang, at sa maling paraan

ginamit, napapunta tayo sa materyal na mundong ito at dito tayo naghanap, sa mga

materyal na bagay, ng ating kasiyahan, subalit bigo parin tayo at patuloy na naghahanap. Patuloy

parin nating hinahanap ang kasiyahan ng ating buhay, subalit hindi parin natin ito matagpuan at

nananatili tayo

rupeeslamang ako sa bulsa, tiyak na kapag hawak mo na ang

limangrupees mo rupeesna lang at tiyak na maku

pagkatapos mong makuha ang sampungrupees mo Sana isandaang rupees na lang para tuluyan

8

na talagaakong masaya d din nito patuloy parin tayong nangungulekta ng kanak, kamini, at

pratistha [yaman, kasiyahan at karangyaan] subalit bigo parin tayo at walang kasiyahan. Ang

sabi ni Krsna,

te tam bhukt svarga-lokam vislam

ksine punye martya-lokam visanti

(Bhagavad-git: 9.21)

-sobra at labis-labis na kasiyahan ang mga naninirahan sa

kalangitan, at maubos ang kanilang naimbak na kabutihan,

brahma-bhuvanl lokh

(Bhagavad-git: 8.16)

lahat nang residente ng mga nabanggit na planeta

ay paulit-

Ganito ang kalakaran sa kabuuan ng materyal na mundong ito, sa loob ng brahmanda.

laman.

Kaya kapag may nakakatawid sa ilusyon at pumapasok na sa mundo ng transedental na

paglilingkod, partikular na sa bahagi ng mga super ang pagserserbisyo na nasa ilalim nang

pangangalaga ng Madhura-rasa, ang debotong ito ay , kay tagal

Kitang hinanap. Salamat at nakabalik ka na. Alam Kong Ako ang hinahanap mo sa buhay mo,

Ganito ang natural na damdamin sa atin ni Krsna.

Doon sa Sri Chaitanya-charitamrta, ikinukwento kung papaano nanatiling nakatago si Sri

Gopalji sa Giriraj Govardhan at kung papaano, noong mapagawi sa lugar Niya si Madhavendra

Puri, ito ay Kanyang binigyan ng

Kitang hinintay, alam Kong pupuntahan mo Ako dito, halika, kunin mo na Ako, at ikaw na ang

mag-ayos ng Aking seva. Ang tagal Kong nagtiis dito. Noong taglamig, wala Akong saplot na

damit; at kapag tag-init, sobra-sobra naman ang init, ni wala Akong pamaypay na magamit.

Walang nagpapakain sa Akin, kaya araw-araw palagi na lang Akong di-kumakain. Matagal na

panahong nag-ayuno Ako dito, subalit naniniwala Akong balang-

dito u

om purnam adah purnam idam

purnt purnam udachyate

purnasya purnam dya

purnam evvasisyate

(Sri Isopanishad)

9

Lahat ng bagay ay nasa ating Panginoon na. Siya ay punung-puno nang lahat ng ito, subalit

pag-

Paglalambing lamang, Kanya lila lamang. Kapag may gusto si Krsna, agad Siyang

pinagsisilbihan ng Kanyang mga tagapaglingkod, at masaya Nitong tinatanggap at bilang ganti,

higit na pagkakataon ang Kanyang ibinabalik upang muli pa silang makapagsilbi sa Kanya.

lang

tagapaglingkod na ito, ay matiyaga parin Niyang hinihintay.

Si Krsna ay puspos sa kasiyahan, ekstasi, at nang lahat ng bagay, subalit kapag

naglalambing, at gustong Mag-aliw, dapat mayroong positibo at negatibo, dahil kung wala nito,

paano Siya maglalaro. S

nito, hindi Siya makapaglalaro, at ang tawag dito ay pagkakawalay. Si Srila Guru Maharaj ay

buhay at sa ngayon ay kapiling natin, kaya lang hindi natin naaninag ang kanyang katauhan. Sa

paraang ito, sa negatibong paraan, nararamdaman natin ang presensya ni Srila Guru Maharaj,

ay pawang positibo, subalit, kapag gustong maglaro na ni Krsna, sa pagkakataong ito,

negatibo sa materyal na lugar na ito. Ang nakikita nating negatibo sa masmataas na lupaing iyon

ay kumikilos upang tumulong lamang s

umiiral at ang tawag dito ay pagkakawalay. Ang pinakamataas na usapin sa transedental na

mundo ay itong magkawalay na pagsasama. Kaya upang makapaglaro nang husto ang

Supremong Katauhan ng Diyos, ang pagkakawalay ay dumadarating upang higit nitong

paigtingin at pasarapin ang Kanyang lila.

krsnamayi krsna yra bhitare bhire

ynh ynh netra pade tnh krsna sphure

(Sri Chaitanya-charitmrta: di-lil, 4.85)

Tuwing magtatago si Krsna, ang tingin ni Radharani, lahat nang nasa Kanyang harapan ay si

pagsasama ay sinasabing pinakamataas na hantungan sa buhay. Walang dudang, masaya ang

mga deboto tuwing kasama nila ibayong saya pa! At ito ang

ipinakita ng Krsna-lila, kung saan halos isandaang taongnawalay si Krsna sa mga Gopis. At ang

abot ng ating isipan, at hindi rin makakabuti atingpipilitin. Minsan masama din ang

-isa. Isang araw, inanyayahan ni Rupa

Goswami si Sanatana Goswami upang kumain ng inihanda niyang biko, at ng ibanginihanda

niyang pagkain, subalit nalaman ni Sanatana Goswami na si Srimati Radharani pala ang

nagbigay ng sangkap nang mga lutuin ni Rupa Goswami, suba labis-labis niyang

ikinalungkot: ais natin Siyangsambahin, at kapag Siya ay ating

napaglingkuran,gaano pa ito katiting, ito ay itinuturing na nating katuparan na ng ating buhay.

Ngunit, nakita ni Radharani ang mga pangangailangan mo Rupa, at sa halip na tayo ang

10

Sa mga matataas na deboto, ayaw nila kay Krsna. Tulad ng sinabi ni Raghunath dasa

O, Krsna, wala akongmagagawa? Dahil si Radharani ang gusto kong pagsilbihan,

sana pahintulutan Mo ako, dahil ito ang katuparan ng mithiin ko sa buhay. Kaya kung hindi din

ako makapagsisilbi sa Iyo, O Radharani, kung si Krsna lang, huwag na

Kaya nga ang mga taga-Gaudiya Vaishnavas, lalu na ang mga taga-Rupanuga Sampradaya,

ayaw nila kay Mirabhai, dahil ang gusto ni Mirabhai direkta siyang naka-kunekta kay Krsna,

kaya,sa halip na direkta silang naglilingkod

tagapaglingkod nang mga tagapaglingkod na n

dahil naririto sa linyang ito ang katuparan ng ating transedental na buhay. Kaya tuwing

nakikita. Kahit si Mahaprabhu ay nagsalita din ng tungkol dito,

na prema-

krandmi saubhgya-bharam praksitum

(Sri Chaitanya-charitmrta: Madhya-lil, 2.45)

Dahil sa labis-labis na kalungkutan bunga ng pagkakawalay ni Mahaprabhu kay Krsna,

madalas makita Siyang palaging umiiyak. Subalit ganito ang naging sagotni Mahaprabhu kung

bakit Siya palaging nararamdaman kay Krsna. Ang totoo,

wala naman talaga Akong pagmamahal sa Kanya. Kung ganoon, ang tanung ninyo kung bakit

-tao lamang. At hindi dahil totoong mahal Ko

Siya, dahil kung talagang pagmamahal ang nararamdaman Ko sa Kanya, di sana matagal na

Akong bangkay, wala na sana Akong buhay, at dapat dahil sa Kanya,matagal na sana Akong

Kaya tuwing makikita ng mga Vaishnavas si Krsna,

Wala akong karapatang makita Siya at ang isa pa, wala din akong kakayahan. Kaya

malamang isang ilusyon lamang. At ayoko Siyangtignan

Dahil ang gusto nila, ng mga Vaishnavas, ay makita nilang magkasama sina Krsna at Srimati

Radharani, dahil ito naman talaga ang tunay na porma at anyo ni Krsna. At ang tagpong iyon, na

magkasama Sila ni Radharani ang talagang gustung-gusto ni Krsna at doon Siya masayang-

masaya. At ito rin ang gusto natin, at gusto din nating marating.

Kaya kung hindi natin talaga titignan ang layunin natin sa buhay, maraming lugar ang

makikita nating pinuntahan din ni Krsna at namalagi nang ilang panahon tulad ng: Dvaraka,

Mathura, Hastinapur, at iba pa. Maraming panahon din Siyang namalagi sa lugar na iyon, subalit

ayaw ng mga Gaudiya-Vaishnavas sa mga lugar na iyon. Ni ayaw nilang pumunta sa Dvaraka, sa

Hastinapura, at maging sa Mathura. Kahit mismong lugar kung saan Siya ipinanganak, ayaw din

itong puntahan ng mga Gaudiya-Vaishnavas. Ang linya ng mga taga-Rupanuga Sampradayaay

sadyang napakanipis at pinung-pino at ang linyang ito ang sinusundan natin. Kung kaya labis-

labis itong pinag-ingatan at naging istrikto si Srila Guru Maharaj.

Bilang serbisyo ng Math na ito, nagpasimula kami noon nang mga paglilibot -ibang

banal na lugar sa India upang makalikom kami ng pondo at tuloy makaakit din kami ng mga

mabubuting tao. Noong una ay sa Purusottma-dhamlang kami nagpupunta sa Puri-dham at

11

doon nagpa-parikrama.Kami mismo ang gumagawa ng aming pulyetos at si Srila Guru Maharaj

naman ang tagapangasiwa, upang masundan namin talaga ang linya ng Rupanuga-

Sampradaya.

At nang tumagal, sa Badarikasram na kami nagpunta, kaya lamang, ang lugar na ito ay

pinamumugaran ng mga taga Nara-Narayan, kung ganoon, ano ang kahalagahan ng lugar na ito

para sa mga taga Gaudiya- , atwala talaga itong tuwirang

kuneksyon sa atin. Ayaw sana namin itong puntahan, kaya lamang kapag natuloy naman kami,

malaki ang maitutulong nito sa aming Math. At ang isa pa, marami sa mga perigrino na kasama

namin ang gustong pumunta din sa lugar na iyon. Kaya isinangguni ko

gawin kapag itinuloy namin ang aming paglilibot, at gusto po sana naming malaman kung ano

Maharaj ang kuneksyon kung papaano, anya, di-kalayuan may isang kweba pagkalagpas ng

Badarikasram, at ito kong iyon, huwag

mong putulin ang linya ng mga Gaudiya-Vaishnavas, ituro mo din sa kanila ang kwebang naging

Srila Guru Maharaj banggitin din namin ang paglilibot ni Nityananda Prabhu sa mga banal na

lugar sa India at gayun din ang ashram ni Vedavyasa at kung ano naman ang ginawa ni

Sukadeva Goswami.

Minsan nagplano din ako para sa paglilibot sa Dvaraka, ang sabi ni Srila Guru Maharaj, kung

pupunta kami sa Dvaraka dapat dumaan din kami sa Kuruksetra, dahil kapag hindi namin ito

dinaanan, hindi ito naaayon sa linya ng mga Gaudiya-Vaishnavas. Kailanman ay hindi pumayag

si Srila Guru Maharaj na malihis kami sa Rupanuga-Sampradaya at gumawi kami sa ibang

sampradaya.Kaya dapat, dito lamang tayo sa loob ng Rupanuga-Sampradaya, at kahit saglit,

huwag tayong lilihis,kahit sabihing nais lamang nating makita kung ano ang nasa ibang

sampradaya. Gopis sa Kuruksetra. Subalit dapat alam natin kung

bakit sila nagpunta sa Kuruksetra. Dito sa lugar na ito ng Kuruksetra naramdaman ang labis na

pagkakawalay kay Krsna. Ang pinuno ng mga Yadavas ay si Krsna, ngunit noong makita nila si

lamang, sila na

ang kasa-kasama ni Krsna, at masayang-

Oo

Naganap din sa lugar na iyon ang Rasa-lila, kaya lamang, ayon kay Srimati Radharani,

-kasama namin ngayon si Krsna at nakasayaw pa namin, hindi parin kumpleto

ang Aking kasiyahan, parang kulang, may nararamdaman parin Akong kalungkutan. Kung

ganoon, anong kulang dito upang ganap na maging maligaya na talaga Ako? Ang gusto Ko, kusa

Siyang pumunta sa tabing-ilog ng Yamuna at doon makipag-laro sa amin tulad ng dating

12

Ito ang malawakang ipinangaral ni Srila Bhakti Siddhanta Saraswati Thakur at gayun din ni

Srila Bhakti Vedanta Swami Maharaj, kaya pagkaraan ni Srila Saraswati Thakur, si Srila Guru

Maharaj na ang nag-timon, at kumontrol sa pagpapatakbo. At ito ang dahilan kung bakit gustong

makasama si Srila Guru Maharaj nang lahat ng mga Kapatid niya sa Pananampalataya. At dahil

si Srila Guru Maharaj na ang may kontrol nang buong Rupanuga Sampradaya

nagpuntahan na rin sa kanya. At hindi lamang siya ang maykontrol nito, kundi siya din ang

naging gabay nilang l Dahil si Srila Guru

Maharaj nga ang may-tangan ng timon siya ang ating timon, at siya lamang ang may tangan

nang susi sa kaha-de-yero. Ganito ang naging pagtitiwala nila at respeto kay Srila Guru Maharaj.

Tinanggap siya nang lahat na maging pinaka-lider ng ating sampradaya.

Kaya kapag binasa ninyo ang pambungad sa ginawa naming pulyetos tungkol sa gagawin

naming parikrama magmula sa Pakanlurang bahagi ng India, sa Katimugang bahagi ng India,

sa Purusottama-dham, sa Badarikasram, at iba pa. makikita mo doon ang lahat ng ginawa

naming paglalakbay,kung papaano ito inayos ni Srila Guru Maharaj upang manatili sa linya ng

ating sampradaya. Kaya dapat lahat ng gagawin natin ay nakaayondin sa linyang tinatahak natin.

Hindi tayo dapat lumabas sa ating linya, kaya nga naging maingat si Srila Guru Maharaj laban sa

mga ganitong bagay. At talaga namang napakahirap tahakin ang linyang ito. Sa lahat ng lugar na

pinuntahan ni Gopa-kumar, tanging sa Vraja-dham lamang siya nasiyahan at noong

nayakap na siya -

kumar. Matagal na Akong naghintay nang pag-uwi mo sa iyong tahanan. Ngayon, masaya na

atay si Krsna at ang Kanyang

deboto. At ito ang puso ni Krsna, na dapat ninyong maunawaan.

nang Kanyang mga asawa si Krsna, sa tingin nila hindi parin

nila Ito kasama. Bagamat kasama na nila si Krsna sa pagtulog, nakaka-usap at pinaglilingkuran,

a na ito na pinaglilingkuran namin ay

Ang palaging hinahanap-hanap ni Krsna ay mga kakaibang klaseng paglilingkod, hindi

isang ordinaryong

pagseserbisyo lamang, hindi Siya gaanong masigla dahil pangkaraniwang serbisyo lamang ang

Kanyang nakukuha. Ang ganitong klaseng pag-

matatagpuan din natin sa materyal na mundo. Ang totoo, wala talaga akong panahong magbasa

nang mga Banal na Aklat. Minsan pa nga, sa pagbabasa natin ng mga Banal na Aklat, naliligaw

pa tayo, subalit kapag kasa-kasama natin ang mga mabubuti at magagaling na Vaishnava na mga

amo din natin, tiyak hindi tayo maliligaw. Ganito din ang mababasa natin sa mga Banal na Aklat,

magagaling at mabubuting Vaishnava at dapat pinaglilingkuran mo din sila

Kaya kapag nagbabasa tayo, di malayong maligaw tayo, dahil kung hindi, sana hindi na

Srimad-Bhagavatam,

g yaman

talaga ng Sri Chaitanya Saraswat Math ay itong mga mabubuting tagapaglingkod ni Srila Guru

13

Maharaj. Dahil nasa deboto ang tunay na yaman nito at ito ang nais kong gawin, ang

yong makapiling.

Dahil sa inyo ko natitikman ang mga transendental na pagkain. Kaya tuwing makikita ko kayo,

-

mag- ng sa sarili ko. Walang-dudang lahat tayo,

ang gusto natin ay palaging naglilingkod, kaya lang minsan nagdadalawang-isip pa tayo at

palaging tinatamad, at mahirap kapag ganito tayo, subalit sa sandaling makasama na natin ang

tayo. Lahat tayo ay gustong magpahinga, kaya lang ang pahinga kong ito ay kapag kasa-kasama

ko ang mga deboto.

Labis ang naging kasiyahan ni Srila Guru Maharaj sa ginawa naming programa sa wikang

English dahil araw-araw kaming nagka-

na parang isang sarswela, kundi upang magamit natin sa pagliligkod kay Srila Guru Maharaj.

Dahil ang tunay na pagseserbisyo ay nasa pagdakila sa mgaVaishnavas na pinamumunuan ni

Srila Guru Maharaj at nang kanyang mga alalay.

Dapat ang programang ito na dumadakila kay Srila Guru Maharaj sa pamamagitan ng

kanyang mga kasamahan at mga deboto ay kailangang magpatuloy sa araw-araw. Dahil ito ang

nagbibigay sa kanya nang higit na kasiyahan.

14


Tanong: Ayon sa Srimad Bhagavad-gita, ang kaluluwang-jiva kapag nasa espirituwal na mundo

ay perpekto subalit kapag nasa materyal na mundo, sila ay nagiging mahina, nagiging marupok

at nagkakasala. Ganito po ang nais kong itanong, papaano po nangyari na ang isang matatag,

matibay at walang-pagkakasalang espirituwal na kaluluwa na perpekto ay nalaglag at napunta sa

materyal na mundo?

Srila Bhakti Sundar Govinda Dev-Goswami Maharaj: Mayroong espirituwal na mundo at

materyal na mundo, subalit sa pagitan ng dalawang mundong ito ay ang abscissa, ang puwang sa

gitnang-bahagi. Ang jiva-shakti ay ang gitnang-lakas ng Panginoon. Mayroong maya-shakti at

svarupa-shakti din. Ang tawag sa materyal na mundong ito ay maya-shakti, ang hardin ng

materyal na mundo at ang svarupa-shakti naman ay ang hardin ng espirituwal na mundo subalit

lahat ng kaluluwang-jiva ay unang lumabas sa gitnang-bahagi, sa jiva-shakti.

Ang mga kaluluwang-jiva ay nagmula talaga sa gitnang-lakas, likas na sa kanilang

nakatingin sa liwanag at gustong pumunta sa espirituwal na mundo. Subalit sa kasawiang-palad

ilan sa mga kaluluwang-jiva ang nakatanaw sa materyal na mundo. At sa lugar na iyon naaakit,

at ito na tayo ngayon, kakaunti lamang tayo, mga ilang porsiyento lamang. Subalit higit na

masmarami ang porsiyentong nagpupunta sa espirituwal na mundo. Lahat ng nakatingin kay

maya

nandun ang k

ang naging masama nilang kapalaran. Naaakit sila kay maya at doon nagpunta. Kaya sa gitnang-

bahagi talaga nagmula ang mga kaluluwang-jiva at dahil sa pagiging sobrang liit nila, sila ay

madaling naakit ni maya, bagamat karamihan sa kanila sa liwanag naakit, sa espirituwal na

ganunpaman, daan-daang libu parin sila, ngunit kung ikukumpara sa kabuuan ng nasa espirituwal

Kaya mula sa gitnang-bahaging iyon, dito sa materyal na mundo bumabagsak ang mga

nahuhulog na kaluluwang-jiva subalit may mga kaluluwang sadyang galing talaga sa liwanag, at

saddhu, Guru, Vaishnava, si Bhagavan at mga

Avatar. Silang lahat ay nagpunta dito upang kunin ang mga kaluluwang-jiva at dalhin sa mundo

ng liwanag. At lahat nang pupunta sa maliwanag na mundong iyon ay hindi na muling babalik pa

-utos sa inyo ni Krsna na

sagipin ang mga nahulog na kaluluwang-jiva. Kaya lahat ng naglilingkod sa transedental na

mundo ay hindi na muling babalik pa dito. Maliban lamang kung ipag-utos ni Krsna na

huhulog. Tulad sa nangyari kina Jaya at

Vijaya. Silang dalawa ay mga bantay-pinto ng Vaikuntha at pinababa lamang sa mundo, dahil ito

ang kagustuhan ni Krsna. Ganunpaman, pagkatapos, muli parin silang nakabalik sa espirituwal

15

na mundo. Kaya lahat ng nakatira sa espirituwal na mundo o sinumang nakarating na sa lugar na

iyon ay hindi na muling babalik pa dito, yad gatva na nivartante. Kaya lahat nang naroroon ay

doon na tumitira at maaari lamang silang pumunta dito kapag ipinag-utos sa kanilang iligtas ang

mga kaluluwang-jiva na nasa kapatagang ito at dalhin sa espirituwal na mundo. Lahat ng naririto

sa mundong ito ay mga nalaglag na kaluluwa, subalit walang sinoman mula sa transedental na

nangyayari doon ay pawang may basbas at kagustuhan ni Krsna. Kaya kayong naririto sa mundo

dito.

At kapag ginusto ni Krsna, hindi lamang mga perpektong kaluluwang-jiva ang maaaring

bumaba dito, kundi maging ang transedental na lupain ay maaaring bumaba at maglaro din dito.

Si Krsna kapag bumababa sa mundo lahat ng abubot at kagamitan pati mga kasamahan ay

Kanyang dala-dala, dahil dito nila gustong maglaro, subalit ang mga paglalarong

transedental na lupain. At ang ibig sabihin ng transedental ay walang-hangganan, walang-

katapusan, walang-takdang panahon. Dahil ang transedental na lupain ay walang hangganan din.

Saanman gustong pumunta ni Krsna ay Kanyang nagagawa, lahat ng gusto Niyang gawin ay

malaya din Niyang nagagawa, samakatuwid kapag gusto Niyang pumunta sa mundong ito,

Kanyang magagawa. At kahit anong klaseng lugar, kung gusto Niyang palawakin at paikliin ay

nagagawa din Niya, at ang lahat ng ito ay maaaring mangyari at ito ang ibig sabihin ng

transedental.

manirahan sa espirituwal na mundo, kahit gustuhin pa nila, hindi parin makakapasok dito. Kahit

isa pa siyang maha-bhagavata,magpapaikot-ikot lamang siya dito sa materyal na mundo. Ang

isang maha-bhagavata

o,

hindi ibig sabihin bumabagsak o nahuhulog din dito. At ang transedental kapag bumababa

ay hindi nahahaluan ng anumang materyal.

maydhyaksena prakrtih

suyate sa-charcharam

(Bhgavad-git 9.10)

Si maya, ang materyal na lupain, ay palaging tulad ng isang anino. Subalit dahil sa abscissa

nagkaroon ng liwanag at anino. Kaya palaging naroroon sa gitna ang abscissa, ang tatastha-

shakti, at doon nanggagaling ang mga kaluluwang-jiva. At ang jiva-shakti ay pinagmamasdan

lamang ni Krsna.

Tal-lingam Bhagavan sambhur. Noong ipinukol ni Krsna ang Kanyang paningin sa jiva-

shakti

ng Kanyang

mga abubot at gamit at wala Siyang interes sa anumang usapin tungkol sa materyal na mundo.

Lahat ng inilalabas ni Krsna ay puro transedental, at wala itong kuneksyon kay maya. At ang

palaging nasa gitna ay si Narayan, si Vishnu.

16

Sa espirituwal na mundo ang pinakamataas na lugar ay itong Krsna-loka, samantalang ang

Brahma-loka naman ang nasa ibabang palapag, at sa gitna ay ang lugar naman nina Vishnu,

Narayan, at ng iba pang Avatar. At naroroon din sa bahaging iyon ang lugar nina

Karanodhakasayi-Vishnu, Garbodhakasayi-Vishnu, Ksirodhakasayi-Vishnu, ang mga Purusa-

avatar, mga Lila-avatar, mga Yuga-avatar, at marami pang iba. Ang mga nabanggit na mundo

ay pawang transedental at walang-hangganan din. Maging ang lugar ni Nrsimhadev ay

transedental at walang-

ng ating isipan. Kaya ang tawag dito ay achintya-shakti. prakrtti, sa materyal

na mundo, lagpas pa sa kayang abutin ng ating isipan.

At ang isa pa, kapag gu

Kanyang bibig, kundi sa pamamagitan din ng Kanyang mga kamay at paa. Ganun Siya. Sa

mundo. Ang transedental na mundo ay walang-hangganan, walang-limitasyon. At ang lugar na

tinitirhan ni Krsna, ay mismong transedental na mundo, kaya wala itong hangganan, at gayun din

ang tirahan ni Ramachandra at ng ibang inkarnasyon ni Krsna. Lahat nang panig at lugar ay

pawang transedental, at dahil hindi ito kayang abutin ng ating isipan, ito ay tinawag na achintya.

Lahat ng mundo ay pawang transedental subalit hindi ito kayang arukin ng napakaliit nating

isipan. Subalit para sa deboto ni Krsna, ang lahat ng ito ay malinaw niyang naiintindihan dahil

din nating sabihin,

Sa kasalukuyan, wala pa tayong transedental na kaalaman, subalit kapag iniwan na tayo nang

ilusyon, kapag pinagpala na tayo ni Krsna, lahat ng ito ay maayos na nating makikita. Dahil

kapag ang sariling isipan lamang natin ang ating ginamit, malamang sa kabilang mundo tayo

pupulutin, doon malalagay ang ating isipan, subalit ang transedental na mundo ay masmataas pa

dito at higit pa sa ating isipan. Minsan kahit nasa harapan na natin ang transedental na lupain ay

hindi parin natin ito napapansin, at minsan kailangang lumayo pa ito sa atin. Tulad ng pagbabasa

nang pahayagan, kapag masyado itong malapit sa aking mata, hindi natin ito mabasa, subalit sa

tamang distansya, malinaw na natin itong nababasa. Kung ganoon, mahalagang inilalagay natin

sa ayos ang lahat ng bagay. gustung-gusto na nating malaman at makita kung ano ang

Doon sa lugar na iyon, ang umaga at gabi,

ating puntahan na,

kumuha na tayo ng permiso upang makapasok na tayo, nang makita na natin ang lahat ng ito.

Kaya sa pamamagitan ng pag-usal at pag-awit nang Hare Krsna Mahamantra, ng walang

anumang pagkakasala, lahat ng ito ay magiging malinaw sa atin, kasing-linaw nang sikat ng

araw. At tanging ito lamang ang paraan upang maunawaan natin ang walang-katapusang

katangian ng transedental na mundo. Kapag lahat ng bulaklak sa ituktok ng bundok Himalayas at

maging sa lahat ng bundok sa mundo ay inyo nang napitas upang gawing kwintas at inyong

naialay na kay Krsna, at kapag nakagawa kayo ng lubid mula sa sapot ng gagamba na ipantatali

ninyo sa isang elepante, marahil ay maaari na ninyong maunawaan kung ano nagaganap sa

lupaing iyon.

17

Huwag na natin itong masyadong isipin, sa halip, ituon na lamang natin ang mga sarili natin

sa tamang pag-

iyon at ito lamang ang ating pag-asa.

Sri Hapaniya-dham. Ang Kanyang Banal na Pagpapala, si Om Vishnupada Srila Govinda

Maharaj kasama ang mga pinagpipitagang debotong taga-Kanluran noong minsang bumisita sa

banal na lupain ng Sri Hapaniya-dham, ang bayan na sinilangan ni Srila Sridhar Maharaj.

18


nham tisthmi vaikunthe

yoginm hrdaye na cha

mad-bhakth yatra gyanti

tatra tisthmi nrada

(Padma Purna)

Wala Ako sa Vaikuntha, at wala din sa puso ng mga yogis, kundi

tanging naroroon lamang sa mga deboto Ko na umaawit na

Samakatuwid, kapag may mga debotong umaawit ng Kanyang mga kadakilaan naroroon din

Siya sa lugar na iyon. Sa madaling salita, sadya palang napakahalaga na makasama natin sa ating

buhay ang mga deboto. Kaya kung may mga debosyunal na programa ang mga deboto ni Krsna,

dapat dumadalo tayo. Ang bagay na ito y nasa viddhi-marga at kapag sinunod natin ang mga

sinusunod nating debosyunal na programa ito ang maglalagay sa atin sa ayos na kalagayan sa

buhay.

Ganito ang ipinangaral ni Srila Prabhupad Saraswati Thakur:

mtala harijana kirttana-range

pujala rga-patha gaurava-bhange

nat-mandir ng Sri Chaitanya

Saraswat Math, noong una pawang mga letra pa lamang ang nakaukit dito at pagkalipas ng ilang

panahon, may nakaukit nang larawan sa taas nito na nagsasabing, Gaurava-bhange, na ang ibig

sabihin ay may mga regulasyon at alituntunin na dapat nating sundin. Samantalang tayong nasa

ibabahabang sila ay ating tinatanaw, ay sinasamba naman ang raga-patha, ang landas ng walang

tigil at tuluy- ka-paloob at

sinusunod ang mga alituntuning Vedic.

nating isiping naging Gopi na tayo dahil ang ganitong damdamin ay hindi

totoo. Subalit kapag sinabi nating gusto natin silang pagsilbihan, ito ang totoong damdamin. At

sravanam at kirttanam. Kaya kapag inilagay natin ang mga sarili natin sa antas

19

ng ganap na dedikasyon, maaari na nating simulan ang tunay na bhajan ng ating buhay sa ilalim

nang pangangalaga ng isang saddhu.

Tanong: Kung ganoon, ano po ba talaga ang tunay na kahulugan ng salitang gaurava-bhange?

Srila Govinda Maharaj: Ang ibig sabihin ng gaurava ay viddhi.Dito ang Poon natin sa

gaurava ay si Narayan. Subalit ang ibig sabihin ng gaurava-bhange ay mga kapita-pitagan at

marangal na panuntunan ng mga Banal na Aklat, at dapat mula sa kalagayang iyon, sa raga-

marga, silang nasa itaas natin ay palagi nating pinupuri at dinadakila. Dahil ang raga-marga ay

lubhang napakataas. Bakit? Dahil doon sa lugar na iyon pawang pagmamahal lamang kay Krsna

ang umiiral. Ito ang lupain ng mapagmahal na paglilingkod.

Tanong: Sa talata pong it gaurava-bhange? Papaano po nasabing

tumutukoy ito sa viddhi?

Srila Govinda Maharaj: Matala harijana kirttana-range. At pujala raga-patha gaurava-

bhange; ito ang layunin at hantungan natin sa buhay. Ang kirttan ay kapwa una at huling yugto.

Magmula sa pinakamababang antas hanggang doon sa pinakamataas, sa raga-marga, ang kirttan

parin ang magdadala sa atin. Kaya nasa kirttan ang ating buhay.

Ang sabi ni Mahaprabhu ay:

yajaih sankirttana-pryair

yajanti hi su-medhasah

(Srimad-Bhgavatam: 11.5.32)

Ang ibig sabihin ng yajanti ay bhajanti: pagsamba kay Mahaprabhu sa pamamagitan ng pag-

awit at pagdadasal nang Hare Krsna Mahamantra at pagsunod sa Kanyang kilusang sankirttan.

Tanong: Ang pagkakaalam ko po ang ibig sabihin ng talatang, matala harijana kirttana-

ang pinakamataas na mithiin natin ay nasa raga-marga, at dapat palagi natin itong itinataas, at

sinasamba sa malayo.

Srila Govinda Maharaj: Ang tamang paraan ay ganito,

itaas natin, dahil baka mahulog tayo sa linya ng mga sahajiya. Kaya kapag sinabi nating ang

Gopi, -alinlangang sahajiyaismo perpekto sa pangagaya. Ito ang

tunay na sahajiyaismo. Subalit kapag sinabi nating para siyang isang Gopi,

sahajiyaismo. Bakit kamo? Dahil ideya pa lamang kung ano ang itsura ng isang Gopi,

Gopi, sahajiyaismo. Ang totoo,

wala talaga tayong karapatan upang sabihin ang ganitong bagay, dahil alam naman nating tayo

ay nasa materyal na lupa pa.

Walang-dudang may mga taong may ganitong klaseng katangian, ganunpaman, wala parin

Gopis. Kaya nga ni minsan ay hindi binanggit ni

Srila Sukadeva Goswami ang pangalan ni Srimati Radharani sa buong Srimad-Bhagavatam.

Dahil ayaw niyang mahulog sa sahajiyaismo ang mga tinatalakay niya dito. Dahil noong

20

nagpupulong sila kasama si Maharaj Pariksit, marami sa mga dumalo ang tiyak na hindi

makakaunawa kapag binanggit ni Sukadeva Goswami ang pangalan ni Radharani at maging ang

Kanyang mga kasamahan.

Dahil kapag ang usaping ito ay nadinig ng mga taong walang sapat na kakayahan upang

maunawaan, sila ay agad na napapaloob sa sahajiyaismo. Kaya para sa kanilang kaligtasan, hindi

talaga binanggit ni Sukadeva Goswami ang Pangalan ni Srimati Radharani, at ng mga Gopis,

mula sa mga sinulat na

pahapyaw lamang niyang binanggit, aniya,

sa talatang ito si Srimati Radharani ang nagsalita nito

Kaya tayong nasa malayo, sambahin natin ang raga-patha, at sa ngayon, ang dapat muna

nating gawin ay paglingkuran ang grupo ng mga deboto at sumama tayo sa pag-awit nila nang

Mahamantra.Dahil ito ang ligtas at tamang paraan upang tumaas ang ating buhay sa kamalayan

kay Krsna.

Dapat palagi nating ilagay sa ating isipan

Srila Sridhar Maharaj

21

Documents

Gabay Ng Isang Nagmamahal (Affectionate Guidance in Filipino(