Το φιλμ νουάρ σας προσφέρει 5 μονές προσκλήσεις για τις ταινίες των κινηματογράφων ΟΛΥΜΠΙΟΝ ή ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να στείλετε ένα e-mail στο contact@filmnoir.gr με το ονοματεπώνυμό σας και τον τίτλο του πρωτοσέλιδου (για αυτήν την εβδομάδα: Η δημοσιογραφία στο απόσπασμα ).Οι πέντε πρώτοι που θα στείλουν ταχύτερα (μέχρι το μεσημέρι της Παρασκευής) e-mail είναι αυτοί που θα κερδίσουν από μία πρόσκληση ο καθέ-νας. Θα πρέπει στο μειλ να αναγράφουν ότι θέλουν πρόσκληση για κινηματογράφο. Οι νικητές θα ειδοποιηθούν με e-mail ενώ τα ονόματά τους θα ανακοινωθούν και στη σελίδα του φιλμ νουάρ στο facebook το απόγευμα της Παρασκευής. Καλή προβολή!

Αγ. Σεραφείμ 4 (περιοχή Μπότσαρη)

τηλ. 2310 815 316Θεσσαλονίκη

Εστιατόριο

ΚαμμένηγωνιάΑπό το 1960

Βασ. Όλγας 72τηλ. 2310 835 870

Θεσσαλονίκη

Η δημοσιογραφία στο απόσπασμα

πορτογαλικάπορτογαλικά

ΕΓΝΑΤΙΑ 128Τηλ. 2310240 962e-mail: info@colombo.

edu.grwww.colombo.edu.gr

Την Τρίτη 17 και την Τετάρτη 18 Ιανουαρίου η ΠΟΕΣΥ (Πανελ-

λήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών) κήρυξε πανελλήνια

απεργία. Σε κανένα Μέσο Μαζικής Ενημέρωσης δεν αναρτήθη-

καν ειδήσεις. Σε κανένα; Χμ, δεν είναι αλήθεια αυτό… Μέσα στο

συγκεκριμένο, καυτό όπως αποδείχτηκε – παρά την παγωνιά,

48ωρο μάθαμε ένα σωρό ενδιαφέροντα πράγματα. Όπως πχ ότι

μετά από ευρεία αστυνομική επιχείρηση της Διεύθυνσης Ασφά-

λειας Θεσσαλονίκης εξαρθρώθηκαν τέσσερις πολυμελείς εγκλη-

ματικές οργανώσεις, που ενέχονται σε πολυάριθμες υποθέσεις

εκβιάσεων, τοκογλυφίας, απάτης και νομιμοποίησης εσόδων

από εγκληματικές δραστηριότητες. Μεταξύ των συλληφθέντων κι

ένας μεγαλοδημοσιογράφος της ΕΤ3. Το τρομερό και ιδιαιτέρως

ανησυχητικό είναι πως… κανένας δεν έπεσε από τα σύννεφα δια-

βάζοντας την είδηση. Στο ίδιο 48ώρο, ο πιο διάσημος Έλληνας

μπλόγκερ κατηγόρησε συγγραφείς – τους οποίος «φωτογρά-

φησε» – ότι λαδώνονταν και κάποιοι συνεχίζουν να λαδώνονται

από τη Siemens. Αρκετοί από τους συγγραφείς αντέδρασαν και

μίλησαν για λιβελλογράφημα. Και εδώ αρχίζουν τα απανωτά

ερωτήματα με βασικό και κυρίαρχο το εξής: μας δουλεύουν;

Ποιος λέει αλήθεια ρε παιδιά; Παραδόξως, ακόμα μεγαλύτερη

σημασία φαίνεται να έχει ένα άλλο ερώτημα: γιατί μας λέτε τώρα

την αλήθεια (ίσως και «αλήθεια») ρε παιδιά; Τι κρύβεται πίσω από

τις αποκαλύψεις;

Η δημοσιογραφία περνάει τις χειρότερες στιγμές της. Εφημερί-

δες, περιοδικά, ραδιόφωνα, τηλεοράσεις κλείνουν το ένα μετά το

άλλο. Χιλιάδες (κυριολεκτικά!) άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους.

Φαίνεται φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Από τη μια οι διάφορες

ενώσεις συντακτών (γενικώς, ενώσεις…) θέτουν μια σειρά από

προϋποθέσεις για τους ενδιαφερόμενους να γίνουν μέλη τους

ώστε να μετεξελίσσονται σε ελιτίστικα κλαμπ ημετέρων. Από

την άλλη, ο καθένας που διαθέτει κομπιούτερ δημιουργεί ένα

μπλογκ, «δημοσιογραφεί» και… όποιον πάρει ο χάρος!

Εβδομαδιαίο έντυπο για τον πολιτισμό και τη ΘεσσαλονίκηΤεύχος 18 • 19 Ιανουαρίου 2012 • Διανέμεται δωρεάνφιλμ νουάρ

Το επάγγελμα (κάποτε λειτούργημα) του δημοσιογράφου έχει

απαξιωθεί. Το σύνθημα «Αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι»

δονεί την ατμόσφαιρα. Σε μια κοινωνία σε κρίση πάντα κάποιος

φταίει εκτός από εμάς. Οι δημοσιογράφοι είναι μια χαρά αποδι-

οπομπαίοι τράγοι. Όχι, δεν φταίει η εξουσία λοιπόν. Φταίνε αυτοί

που την υπηρετούν, αυτοί που μεταφέρουν ή κατευθύνουν τις

πληροφορίες. Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε…

Ακούγονται πολλά για δημοσιογράφους που τα παίρνουν. Που

αυτολογοκρίνονται για να μην θίγουν (και να μην θιγούν) κακώς

κείμενα. Που δεν δαγκώνουν το χέρι που τους ταΐζει. Που «απο-

καλύπτουν» όταν πρέπει να αποπροσανατολιστεί η κοινή γνώμη.

Υπάρχουν όμως και οι άλλοι. Θέλω να πιστεύω ότι υπάρχουν.

Ξέρω ότι υπάρχουν. Εκείνοι που ψάχνουν – γιατί δημοσιογραφία

πέρα και πάνω από όλα σημαίνει έρευνα. Εκείνοι που τολμούν.

Εκείνοι που διώκονται γιατί ενοχλούν. Εκείνοι που χάνουν τη

ζωή τους στα πεδία των μαχών. Εκείνοι που δεν λυγίζουν και δεν

συμβιβάζονται…

Κάποτε ίσχυε αυτό: η πληροφορία ήταν δύναμη. Κάποτε η εξου-

σία επεδίωκε να αποκρύπτει πληροφορίες. Δεν κινδύνευε από

ανθρώπους που αγνοούσαν τι συνέβαινε. Τώρα ισχύει το ίδιο

αλλά σε παραλλαγή. Και πάλι η πληροφορία είναι δύναμη. Μόνο

που πλέον η εξουσία φροντίζει να κάνει τη δουλειά της με δια-

φορετικό τρόπο: με υπερπροσφορά πληροφορίας. Το τι χρώμα

βρακί φοράει η Ριάνα έχει το ίδιο ειδικό βάρος με τα CDS και τα

PSI (τα ποια;). Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, χρειαζόμαστε μια

ισχυρή, ανεξάρτητη και δυναμική δημοσιογραφία. Γι’ αυτό και τα

χτυπήματα είναι και τόσο ισχυρά και καθόλου τυχαία…

ΥΓ: Όλα τα γουρούνια έχουν την ίδια μούρη…

Θόδωρος Γιαχουστίδης

φιλμ νουάρ 2

Εβδομαδιαίο έντυπο για τον πολιτισμό και τη ΘεσσαλονίκηΤεύχος 1819 Ιανουαρίου 2012 Διανέμεται δωρεάν

ΔιεύθυνσηΛώρη Μαργαρίτη 6Τηλέφωνο2310 267484e-mailcontact@filmnoir.grfacebookhttps://www.facebook.com/filmnoirmagtwitter@filmnoirmagissuuissuu.com/filmnoir

Υπεύθυνη έκδοσης και διαφήμισηςΧριστίνα ΜυλωνοπούλουΑρχισυντάκτες Θόδωρος Για χουστίδης Δημοσθένης ΞιφιλίνοςΣχεδιασμός εντύπου Θάνος ΠάππαςΕκτύπωσηΠαντελής Γαλανόπουλος

Το φιλμ νουάρ κυκλοφορεί σε 18.000 αντίτυπα και μοιράζεται δωρεάνΤα ενυπόγραφα κείμενα εκφράζουν τις προσωπικές απόψεις των συντακτών.

απόψεις

Στο τεύχος 18 γράφουνΔελίνα Βασιλειάδη, Μαριάννα Βασιλείου, Λένα Βρούσια, Γιάννης Ν. Γκακίδης, Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, Δημήτρης Δρένος, Πέτρος Καλογεράς, Κώστας Καρδερίνης, Εύα Κουσιοπούλου, Ορέστης Μανασής, Σοφία Μελικίδου, Αλέξανδρος Μιλκίδης, Θοδωρής Μπακάλης, Κατερίνα Παπαδοπούλου, Βάγια Πολυζωΐδου, Κώστας Ποτακίδης, Θανάσης Ράπτης Ρωμανός Σκλαβενίτης, Γιάννης Τοτονίδης

φιλμ νουάρ www.filmnoir.gr

Προς Θεσσαλονικείς ι΄ (+οε΄) επιστολή φαύλου

Αδελφοί,

Καλή χρονιά ευχόμεθα (να λείπουν οι γέλωτες παρακαλώ, καθώς δεν

το λέγομε για πλάκα, όσο αστείο κι αν ακούγεται) και καλώς αντα-

μώνουμε στο νέο έτος. Ένα έτος που σύμφωνα με τους Μάγιας ή

τους Ίνκας (ποιο Ινστιτούτο Καταναλωτών;) και ένιους κυβερνητικούς

τηλεβιβλιοπώλες, έρχεται η συντέλεια (συν τέλη, α!). Αν δαπανούσατε

τριάντα-σαράντα ευρώ για καμιά δεκαριά χιλιόγραμμα βιβλία –τιμή

απολύτως ανταγωνιστική προς αυτή των super markets- θα ήσαστε

ήδη ενημερωμένοι δι’ όλας τας παραμέτρους και δεν θα κινδυνεύ-

ατε να πάτε άκλαυτοι. Μα υμείς αποφεύγετε την πνευματική τροφή,

γι’ αυτό είδε και αποείδε ο μπουμπούκος κι αποφάσισε να πάψει να

τσιρίζει νυχθημερόν on camera και να γίνει άνθρωπος της πίσω πόρ-

τας.* Ομολογούμε ότι και ημείς δεν είμεθα πλήρως ενημερωμένοι επί

της αναπτυσσόμενης εσχατολογίας, έχομε όμως την εντύπωση ότι η

συντέλεια θα συντελεστεί περί ώρα 20.12΄ της 20.12.2012. Λογικό,

αφού δεν συνετελέσθη στις 20.11΄ της 20.11.2011, πάντα με τη δυνα-

τότητα ανανεώσεως του ραντεβού διαρκούντος του μεσαίωνος…

«Πρέπει ηρωικά να το πάρουμε απόφαση, η γαλήνη, η αμέριμνη

χαρά, η λεγόμενη ευτυχία ανήκουν σε άλλες εποχές, περασμένες ή

μελλούμενες, όχι στη δικιά μας. Μπήκαμε πια εμείς στον αστερισμό

της αγωνίας...» γράφει ο Νίκος Καζαντζάκης στην Αναφορά στον

Γκρέκο. Το νέο κυβερνητικό δόγμα της χούντας των τραπεζιτών, που

διαδέχτηκε αυτή των αποτυχημένων, που είχε διαδεχτεί εκείνη των

συνταγματαρχών, είναι «γαμούμε και δέρνουμε». Και αλίμονο εις

όποιον δεν δεχθεί αδιαμαρτύρητα τη συντελούμενη ληστεία, καθώς

στο παραμικρό σάλεμα τον περιμένουν δισμύριες διμοιρίες δια την

επαναφορά στον «ορθό» δρόμο…

Αθάνατη ελληνική λεβεντιά! Εκατομμύρια ασπαλάκων απέναντι εις

μία δράκα ληστών του κοινού ποινικού δικαίου!

Θοδωρής Μπακάλης

* η σύγχρονη ονομασία του βουλευτού, λόγω του συνήθους –πλέον-

σημείου εισόδου-εξόδου του εις άπαντας τους δημόσιους χώρους...

Οι πατριώτες χαμπουργκεράδεςΣτη στημένη από το καπιταλιστικό μοντέλο της τραπεζοοικονομικής κυριαρχίας κρίση που βιώνουμε, μια

κρίση που σκοπό έχει την οικονομική άρα και συμπεριφορική εξαθλίωση και υποδούλωση ενός ολόκλη-

ρου κάθε φορά λαού, σ’ αυτή λοιπόν την κρίση βρίσκουν πάτημα και άλλα όμοια με τους πολιτικούς και

τους κεφαλαιούχους καθάρματα για να προσθέσουν και νέα κέρδη στις ήδη τεράστιες περιουσίες τους

εκμεταλλευόμενοι τους εργαζόμενους.

Αυτό ακριβώς συμβαίνει εδώ και μήνες σε ένα από τα πολλά καταστήματα της πιο γνωστής αλυσίδας

φαστ φουντ στην Ελλάδα. Βλέπεις τα αμερικανόφερτα McDonald’s εδώ δεν πιάσανε. Εμείς προτιμάμε

τους Έλληνες. Στο υποκατάστημα λοιπόν του Λευκού Πύργου αυτής της αλυσίδας «γρήγορου φαγητού»

(και πρόχειρου επίσης) εδώ και μήνες η εργοδοσία προβαίνει σε μη καταβολή μισθών και εκτός αυτού

σε θρασύτατες ενέργειες απέναντι στις αντιδράσεις των εργαζομένων. Τον Οκτώβριο απολύθηκε από το

συγκεκριμένο κατάστημα εργαζόμενος γιατί οργανώθηκε στο συνδικάτο Επισιτισμού – Τουρισμού. Επειδή

η απόλυση για αυτόν το λόγο είναι φυσικά παράνομη, τα αφεντικά βρήκαν έναν καλοθελητή τους (όσοι

μιλάμε τη γλώσσα της αλήθειας τους λέμε ρουφιάνους και χαφιέδες), επίσης υπάλληλο, που δέχτηκε να

κάνει μήνυση (με τί αντίτιμο άραγε;) στο συνάδελφό του ώστε να μπορέσουν να τον απολύσουν. Σχεδόν

δύο μήνες μετά, απολύθηκε από το ίδιο κατάστημα και η σύζυγος του προαναφερθέντος, επειδή αντέ-

δρασε και δήλωσε πως ασκώντας το νόμιμο δικαίωμά της θα συμμετείχε στην απεργία της 1ης Δεκέμ-

βρη. Η πρόφαση για τη δική της απόλυση, όντας και αυτή παράνομη, ήταν πως δεν έκανε καλά τη δου-

λειά της. Η εργοδοσία (που διατηρεί και άλλα τρία καταστήματα της συγκεκριμένης αλυσίδας, ένα στην

Τσιμισκή, ένα στον Εύοσμο και ένα στη Ν. Ιωνία) προσπαθεί να κάμψει το ηθικό των εργαζομένων, τρο-

μοκρατώντας τους πως εάν συνεχίσουν να αγωνίζονται και να αντιδρούν θα απολυθούν, τοποθετώντας

κάμερες και πληρωμένο μπράβο (!) στο μαγαζί και αντιμετωπίζοντας με λεκτική και σωματική βία τους

αλληλέγγυους που τους τελευταίους μήνες οργανώνουν έξω από τα συγκεκριμένα καταστήματα ειρηνι-

κές παραστάσεις διαμαρτυρίας και ενημέρωσης του κόσμου.

Οι χουντικοί λοιπόν, σε μικρότερη ή μεγαλύτερη κλίμακα, λειτουργούν με τους ίδιους τρόπους. Στα συγκε-

κριμένα, τουλάχιστον, καταστήματα τα χρήματά σου πηγαίνουν στην τσέπη των αφεντικών και όχι των

υπαλλήλων. Σκέψου το πριν ξαναδιαβείς την πόρτα τους. Είσαι με το δίκιο του λαού ή με τους

τραμπουκο-πατριώτες χαμπουργκεράδες;

Αλέξανδρος Μιλκίδης

Β΄ εξώστης

Πέμπτη

19 Ιανουαρίου

Η νέα κινηματο-

γραφική εβδομάδα

ξεκινά με μια εγγυ-

ημένα καλή ται-

νία: J. Edgar από

τον μεγαλύτερο εν

ζωή Αμερικανό σκη-

νοθέτη (τον λένε

Κλιντ Ίστγουντ)

στο ΟΛΥΜΠΙΟΝ...

Παρασκευή

20 Ιανουαρίου

Πρεμιέρα του

Κ.Θ.Β.Ε. σήμερα

στη ΜΟΝΗ ΛΑΖΑ-

ΡΙΣΤΩΝ για Το τρο-μπόνι του Μάριου Ποντίκα, ένα από

τα σημαντικότερα

έργα του σύγχρο-

νου ελληνικού θεά-

τρου...

Σάββατο

21 Ιανουαρίου

Οι παλιόφιλοι

Θάνος Μικρούτσι-κος και Χρήστος Θηβαίος επιστρέ-

φουν Υπό βρο-χήν στο CLUB του

ΜΥΛΟΥ και αυτή

θα είναι η τελευταία

κοινή τους παρά-

σταση... Σπεύσατε!

Κυριακή

22 Ιανουαρίου

Στο ΘΕΑΤΡΟ

ΌΡΑ φιλοξενεί-

ται η παράσταση

Δον Περλιμπλίν και Μπελίσα (του

Φεδερίκο Γαρθία Λόρκα), σε μετά-

φραση και σκηνο-

θεσία της Κόμνως Κρικελίκου...

Δευτέρα

23 Ιανουαρίου

Ο Μάκης Σεβί-λογλου θα είναι

σήμερα το βράδυ

στο LOVE CASUAL

LIVING, μαζί με τη

Μαρία Παπανικο-λάου, σε μια ποιο-

τική ελληνική πρό-

ταση...

Τρίτη

24 Ιανουαρίου

Τρίτη βράδυ τρώμε έξω με μενού 10

ευρώ. Οι επιλο-

γές που σας δίνει

το πρόγραμμα του

Φεστιβάλ Γαστρο-

νομίας Θεσσαλονί-

κης είναι εξαιρετι-

κές, ανάμεσά τους

και το ROOM 22...

Τετάρτη

25 Ιανουαρίου

Πέρα από το J. Edgar, υπάρχει του-

λάχιστον μια ακόμα

σημαντική ταινία

για αυτή τη βδο-

μάδα: Το άλογο του πολέμου είναι το

νέο δημιούργημα

του Στίβεν Σπίλ-μπεργκ...

Η ατζέντα της εβδομάδας

φιλμ νουάρ 3

Είμαστε όλοι θυμωμένοι (Έρημη χώρα / ΚΡΙΣΗ-μοι καιροί)Πρόκειτα ι γ ια μ ια

μεγάλη, πολυμορ-

φική, σπονδυλωτή,

αρθρωτή έκθεση,

στο πλαίσιο της 2ης

δ ιοργάνωσης του

Φεστιβάλ Φωτογρα-φίας Θεσσαλονίκης: Contrast / Αντίθεση,

που προσπαθεί να

εκφράσει τα αδιέξοδα

και -τελικά- το θυμό

που έχει συσσωρευ-

θεί στις ψυχές των ανθρώπων στις σημερινές κοινωνίες, που εξαναγκάζονται να υποτάσσουν

τις ζωές τους στις λογικές των αγορών. Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν παρουσιάζουν την

κατάσταση που επικρατεί, όπως τη βιώνει ο καθένας προσωπικά, χρησιμοποιώντας διάφορα

εκφραστικά μέσα, όπως φωτογραφία, βίντεο, κατασκευή, εγκατάσταση.

Ο επιμελητής της έκθεσης Βασίλης Καρκατσέλης μεταξύ άλλων γράφει:

“...Το θέμα της νέας έκθεσης δόθηκε για να βρουν την ευκαιρία να μιλήσουν οι φωτογράφοι

εξωαισθητικά, να έχουν λόγο για μια μη φορμαλιστική φωτογραφία, να εκφραστούν πολιτικά.

Για να τους δοθεί η ευκαιρία να πάρουν θέση με το έργο τους πάνω σε αυτά που συμβαίνουν

σήμερα στην Ελλάδα, να πουν την άποψή τους για τους δύσκολους καιρούς που περνάμε, για

την αλλαγή στις μεταξύ των ανθρώπων σχέσεις, που παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια, για την

ευτέλεια της δημόσιας ζωής, την καταβαράθρωση των πολιτιστικών αξιών και, γιατί όχι, για την

αντίσταση στην κρίση αυτή που αρθρώνεται, όταν αρθρώνεται. Φυσικά, ο κάθε φωτογράφος

που συμμετέχει σε αυτήν, δίνει το δικό του περιεχόμενο στην έννοια ΚΡΙΣΗ-μοι καιροί, συνει-

σφέρει με το δικό του τρόπο προσέγγισης στη διερεύνηση αυτής της χώρας και των προβλη-

μάτων της και εκφράζεται με τη δική του φόρμα. Ας μην ξεχνάμε ότι το πολιτικό περνάει από

το βαθύ προσωπικό...”.

Στην έκθεση συμμετέχουν με φωτογραφίες τους οι: Σμάρα Αγιακάτσικα, Μαριρένα Γρη-γορά, Μαρία Καππάτου, Γιάννης Παπαδόπουλος, Κυριάκος Κατσαρέας, Δημήτρης Λουζι-κιώτης, Θάλεια Καραφύλλη, Δημήτρης Ζωγράφος, Άσπα Ζώγια, Σταύρος Δαγτζίδης, Δημήτρης Προκοπίου, Νίκος Κοτζαμπασάκης, Μαρίνα Προβατίδου, Βασίλης Καρ-κατσέλης, Σάββας Κόης, Κοσμάς Έμμογλου, Γιάν-νης Λογιοτατίδης, Βασί-λης Βαρσακέλης, Στέλιος Καραθεοδώρου, Μαρία Παίζη, Στέλιος Φιλίππου, Γιάννης Χολογκούνης και η

Εύη Πίτερσον. Βίντεο: Σταύ-ρος Δαγτζίδης. Εγκαταστά-

σεις: Βασιλική Παραπούρα, Δημήτρης Κανονίδης και οι

Δημήτρης Ντέντος (Φωτο-

γραφία) - Γιάννης Αργυριά-δης (Κατασκευή).

Η Έκθεση, που είναι μια παρα-

γωγή του Φωτογραφικού

Κέντρου Θεσσαλονίκης, φιλο-

ξενείται στη Γκαλερί του Γαλλι-

κού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης

(Λεωφόρος Στρατού 2Α, τηλ.

2310 821231), ως και τις 31

Ιανουαρίου. Ώρες λειτουργίας:

Δευτέρα – Παρασκευή 10:30 -

13:30 και 18:00 – 20:00, Σάβ-

βατο 10:30 – 13:00 (Κυριακή

κλειστά).

“Photo Art” στο Μ.Μ.Σ.Τ.H τέχνη της φωτογραφίας για παιδιά 9-12 ετών

Το πρόγραμμα απο-

τ ε λ ε ί κ α ι ν ο τ ό μ α

δράση του Μακεδο-

νικού Μουσείου Σύγ-

χρονης Τέχνης που

εισάγει τα παιδιά στον

κόσμο του οπτικού

πολιτισμού που μας

κατακλύζει και ειδι-

κότερα της σύγχρο-

νης φωτογραφίας, με

τρόπο ψυχαγωγικό, εξασφαλίζοντάς τους ένα ζωντανό περιβάλ-

λον έμπνευσης και δημιουργίας.

Μιλήσαμε με την υπεύθυνη του προγράμματος, Γεωργία Κουρ-κουνάκη.

Πώς καταφέρνετε να εξοικειώσετε τα παιδιά με την τέχνη της φωτογραφίας;Με αφορμή τα έργα τέχνης των περιοδικών εκθέσεων και της

μόνιμης συλλογής του Μ.Μ.Σ.Τ., και ιδιαίτερα μέσα από την εξαι-

ρετική συλλογή φωτογραφικών έργων καταξιωμένων φωτογρά-

φων, τα παιδιά οξύνουν τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται

τα οπτικά ερεθίσματα γύρω τους και έρχονται σε επαφή με τους

προβληματισμούς της σύγχρονης καλλιτεχνικής φωτογραφίας. Η

προσέγγιση των έργων γίνεται μέσα απο βιωματικές μεθόδους,

κατάλληλες για την ηλικία των παιδιών, και ταυτόχρονα το εργα-

στήρι προσφέρει στα παιδιά τη δυνατότητα να εφαρμόσουν ποι-

κίλες τεχνικές, ώστε να εκφραστούν τα ίδια δημιουργικά.

Ποιός είναι ο στόχος για τον πρώτο κύκλο μαθημάτων;Φέτος ο θεματικός άξονας που διερευνούμε είναι ο τίτλος της

Biennale Νέων Μεσογείου Symbiosis?. Στο Photo Art για τον

πρώτο κύκλο διερευνούμε τις σχέσεις των ανθρώπων και τη σχέση

του ανθρώπου με την πόλη και τον υλικό πολιτισμό, όπως εμφα-

νίζονται σε έργα τέχνης. Ο στόχος είναι τα παιδιά να προβλη-

ματιστούν πάνω στη συγκεκριμένη θεματική, να γνωρίσουν τις

τεχνικές που εφάρμοσε ο κάθε φωτογράφος-καλλιτέχνης για να

προσεγγίσει το θέμα του και στη συνέχεια να δημιουργήσουν τα

δικά τους έργα.

Τι ετοιμάζετε για το δεύτερο κύκλο;Στο δεύτερο κύκλο επεκτείνεται ο προβληματισμός γύρω απο

τη θεματική της Symbiosis? και η γνωριμία με το έργο καλλι-

τεχνών-φωτογράφων, κάποιοι απο τους οποίους θα πραγματο-

ποιήσουν workshop με τα παι-

διά. Παράλληλα οργανώνουμε

ένα διευρυμένο project, στο

οποίο θα συμμετέχουν τα παι-

διά και θα οδηγήσει στη δημιουρ-

γία της πρώτης άρτιας συγκροτη-

μένης ενότητας φωτογραφικών

έργων τους. Επίσης θα δημιουρ-

γηθούν νέα τμήματα για παιδιά

μικρότερης ηλικίας, 7-9 ετών,

καθώς διαπιστώσαμε οτι η αντα-

πόκρισή τους είναι πολύ θετική

και η εξοικείωσή τους με το μέσο

είναι πέρα από το αναμενόμενο.

Ο δεύτερος κύκλος ξεκινά το

Φεβρουάριο και οι εγγραφές

έχουν ξεκινήσει. Πληροφορίες:

2310 281212.

φωτογραφία

τη σελίδα της φωτογραφίας γράφει ο Θανάσης Ράπτης

φιλμ νουάρ 4

Στις 22 Ιανουαρίου, στις

12:00, στο ΜΟΥΣΕΙΟ ΒΥΖΑ-

ΝΤΙΝΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ (Λεω-

φόρος Στρατού 2, τηλ. 2310

868570, 2313 306400) η

συγγραφέας Βασιλ ική Νευροκοπλή αφηγείται με

τη συνοδεία ζωντανής μου-

σικής από τον Κυριάκο

Καλαϊτζίδη και την προ-

βολή εικόνων το Παραμύθι της Μουσικής. Πρόκειται για

μια παρουσίαση για μικρούς

και μεγάλους των μουσικών

οργάνων και των μελωδιών

της Μεσογείου, την ώρα που

παράλληλα πραγματοποιείται

και μια προσπαθεια προσέγγισης της διαφορετικότητας του άλλου με

τελικό στόχο την αποδοχή του. Πάνω από όλα, η παράσταση είναι ένα

ταξίδι σε έναν ολόκληρο κόσμο, αυτόν της Μεσογείου, ο οποίος απο-

τελεί την ευρύτερη γειτονιά μας ως προς τα μουσικά του βιώματα και

την κοινή του παράδοση στην τέχνη και τον πολιτισμό. Η είσοδος είναι

ελεύθερη, ωστόσο, λόγω του περιορισμένου αριθμού θέσεων, απαι-

τείται οι ενδιαφερόμενοι να δηλώσουν τηλεφωνικά συμμετοχή έως και

τις 20 Ιανουαρίου (09:00-14:00, κ. Χιωτίδου).

Το Σάββατο 21 Ιανουαρίου, στις 19:55, το ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΘΕΣ-

ΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (Αίθουσα Αιμίλιος Ριάδης Μ2, 25ης Μαρτίου 1, τηλ. 2310

895800) φιλοξενεί την όπερα σε δύο πράξεις σε λιμπρέτο Τζέρεμι Σαμς

Το Μαγεμένο Νησί, σε σκηνοθεσία – σκηνογραφία Φελίμ ΜακΝτέρ-μοτ και Τζούλιαν Κράουτς. Οι εραστές από το Όνειρο Καλοκαιρι-νής Νύχτας του Γουίλιαμ Σαίξπηρ ναυαγούν στο φανταστικό νησί του

από την Τρικυμία. Διευθύνει ο Γουίλιαμ Κρίστι. Πρωταγωνιστούν οι

Πλάθιδο Ντομίνγκο, Ντέιβιντ Ντάνιελς και Λιζέτ Οροπέσα. Η παρά-

σταση μαζί με το διάλειμμα διαρκεί περίπου 3 ώρες και 30 λεπτά, ενώ

θα υπάρχει προβολή με αγγλικούς υπότιτλους.

Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ (Ολύμπου 88, Αρχαία Αγορά, τηλ. 2310 285452)

παρουσιάζει έως και τις 29 Ιανουαρίου κάθε Σάββατο και Κυριακή στις

21:30 το έργο Παράσταση για δυο γυναικείους μονολόγους, που περι-

λαμβάνει το δραματικό μονόλογο της Κωστούλας Μητροπούλου Με το νόμο και τον κωμικό του Κώστα Μουρσελά Η απαρηγόρητη χήρα.

Σκηνοθετεί και παίζει η Μαρία Μπαλτατζή.

Στον ίδιο χώρο της ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΘΕΑΤΡΟΥ κάθε Παρασκευή στις 21:30

φιλοξενείται η θεατρική ομάδα 8 (Οχτώ), με την κωμωδία του Μολιέ-

ρου Με το ζόρι παντρειά. Σκηνοθετεί ο Θεόδωρος Παπαδόπουλος,

που είναι και πρωταγωνιστής. Μαζί του παίζουν οι: Κωνσταντίνος Φωτιάδης, Βασιλεία Γαϊτανίδου, Χαράλαμπος Πεΐδης και Γεώρ-γιος Θεοδωρίδης.

Από τις 21 Ιανουαρίου έως και την 1 Φεβρουαρίου κάθε Δευτέρα, Τρίτη

και Τετάρτη στις 21:30 και κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 18:30 το

ΘΕΑΤΡΟ ΌΡΑ (Αντ. Καμαρά 3, τηλ. 2310 232799) φιλοξενεί την παρά-

σταση Δον Περλιμπλίν και Μπελίσα του Φεδερίκο Γαρθία Λόρκα.

Πρόκειται για την περιπέτεια του Δον Περλιμπλίν, που αγάπησε χωρίς

να το καταλάβει την πανέμορφη αλλά άπιστη Μπελίσα. Σκηνοθεσία:

Κόμνω Κρικελίκου. Πρωταγωνιστούν οι Έλενα Βισέρη και Κωνστα-ντίνος Θωμαΐδης.

Η θεατρική ομάδα Cassettina παρουσιάζει από τις 20 Ιανουαρίου κάθε

Παρασκευή και Σάββατο στις 21:30 και κάθε Κυριακή στις 19:00 για

λίγες μόνο παραστάσεις τη μαύρη κωμωδία Σκουληκότρυπα της Γλύκας Στόιου σε σκηνοθεσία Λίλας Σταμπούλογλου στο ΘΕΑΤΡΟΝ ΤΑΞΙΔΙ

ΟΝΕΙΡΟΥ (Στεφάνου Τάττη 3, περιοχή Ι.Ν. Αγίας Σοφίας, τηλ. 6972

702870). Δυο γυναίκες. Ένα παιχνίδι. Σε μια ώρα κάποιος θα πεθάνει.

Η Μπέττυ και η Μπου, θέλοντας να σκοτώσουν την ώρα τους, αποφα-

σίζουν να παίξουν ένα παιχνίδι γνώσεων, τη Σκουληκότρυπα. Στη διάρ-

κειά του αναπαριστούν στιγμιότυπα από δέκα αληθινές στυγερές δολο-

φονίες. Όποια κερδίσει θα σκοτώσει την άλλη. Παίζουν η συγγραφέας

και η Αλέκα Τόμπρου, που υπογράφει και τη σκηνογραφία.

Προτάσεις

Η απαρηγόρητη χήρα

ΟλεάνναΤο έργο Ολεάννα, ίσως

ένα από τα πιο προκλη-

τικά κείμενα του Αμερι-

κανού συγγραφέα Ντέ-ιβιντ Μάμετ , επέλεξε

να ανεβάσει η ομάδα

Passatempo στην ΠΕΙ-

ΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΤΗΣ

ΤΕΧΝΗΣ (ΘΕΑΤΡΟ ΑΜΑ-

ΛΙΑ, Αμαλίας 71, τηλ. 2310

821483), σε μετάφραση

και σκηνοθεσία Γλυκε-ρίας Καλαϊτζή. Πρόκειται

για έναν αγώνα, μια μάχη

μέχρις εσχάτων, ανάμεσα

σε δύο ανθρώπους, την

Κάρολ και τον Τζον, μια

γυναίκα κι έναν άνδρα, μια

φοιτήτρια και τον καθηγητή της, με αφορμή το αμφιλεγόμενο θέμα της σεξουαλικής

παρενόχλησης. Ο συγγραφέας, όμως, δεν μένει μόνο στα γεγονότα. Δεν στοχεύει

μόνο στην παρουσίαση των καταστάσεων ή των πράξεων των ηρώων του, αλλά προ-

χωρά βαθύτερα, επιδιώκοντας να κάνει τους θεατές κοινωνούς των συναισθημάτων,

των πιο μύχιων σκέψεων, αλλά και των απώτερων κινήτρων των δύο μονομάχων, εγεί-

ροντας το καίριο ερώτημα σχετικά με την ύπαρξη ή όχι μιας μόνης αντικειμενικής και

αληθινής πραγματικότητας. Ωστόσο, η σκηνοθέτιδα από την αρχή της παράστασης επι-

τρέπει στο κοινό να αντιληφθεί το τι θα επακολουθήσει, καθώς αμέσως, από τις πρώ-

τες κιόλας ατάκες της Κάρολ, η ιδιοσυγκρασία της αποκαλύπτεται σε μεγάλο βαθμό.

Η Κάρολ, ένα άτομο μπερδεμένο, αμφιλεγόμενης σεξουαλικότητας, με πολλά συμπλέγ-

ματα λόγω καταγωγής και τάξης, χαμηλής κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης,

από την αρχή επιδεικνύει την αδυναμία της να αντιληφθεί και να κατανοήσει οτιδή-

ποτε απέχει έστω και ελάχιστα από αυτό που η ίδια θεωρεί, με βάση αυτά που έχει

μάθει, γνωρίζει και πιστεύει, ως πολιτικά ορθό. Η επαναλαμβανόμενη φράση της «Δεν καταλαβαίνω» δε σημαίνει πως η Κάρολ είναι ένα χαμηλής ευφυΐας πρόσωπο, αλλά

απλώς ένα άτομο στενόμυαλο, που απορρίπτει ως μη κατανοητό και δύσκολο οτιδή-

ποτε δεν συμβαδίζει με τα όσα ήδη πιστεύει. Ουσιαστικά, η ίδια η πολιτική της ορθό-

τητα είναι το εμπόδιο της Κάρολ για να προοδεύσει και να μάθει, κάτι που -με βάση τα

λεγόμενά της- είναι ο μοναδικός της στόχος. Για αυτόν ακριβώς το λόγο, η φοιτήτρια

κινείται ενάντια στον καθηγητή της. Επειδή, ενώ αυτός οφείλει –σύμφωνα με τη σκέψη

της Κάρολ- να εμπίπτει στον ορισμό του «πολιτικά ορθού», τον οποίο η ίδια η Κάρολ

(ή η τάξη ή το φύλο ή, όπως αναφέρει ο συγγραφέας, «η ομάδα» της) έχει θεσπίσει,

τελικά ο καθηγητής (ο ασφαλής, ο εξασφαλισμένος, με κάποιο κοινωνικό status, με

εξουσία και καλή δουλειά, αυτός που ετοιμάζεται να μονιμοποιηθεί και να αγοράσει

ένα πολύ καλό, όμορφο σπίτι για την οικογένειά του) δεν το κάνει.

Ο Τζον είναι ένας αρκετά φιλελεύθερος και μορφωμένος εκπαιδευτικός, που προ-

σπαθεί με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο να προσεγγίσει τους μαθητές του, είτε με το

χαμόγελο κι έναν καλό λόγο αντιδρώντας στην πολιτικά ορθή κι επιβεβλημένη από-

σταση μεταξύ καθηγητή - φοιτητή είτε σπάζοντας κάποιους κανόνες και δίνοντας δεύ-

τερες και τρίτες ευκαιρίες σε φοιτητές που δεν τα καταφέρνουν με την πρώτη. Αυτή

η «άρνηση» των ήδη θεσπισμένων κανόνων είναι που αδυνατεί η Κάρολ να κατανο-

ήσει, επειδή συνεπάγεται παρέκκλιση από την πολιτική ορθότητα που έχει στο μυαλό

της. Και εξαιτίας αυτού δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική και ουσιαστική επικοινωνία

ανάμεσα στους δύο ήρωες. Για τον ίδιο λόγο, επίσης, η Κάρολ, όταν αντιλαμβάνεται

πως δεν πρόκειται να αλλάξει ο Τζον συμπεριφορά, καταφεύγει στην επίθεση, στο-

χεύοντας να τον εξαναγκάσει σε μια αναθεώρηση της σκέψης και της δράσης του,

να καταστρέψει, ουσιαστικά, τον τρόπο ζωής του, που η ίδια θεωρεί ότι ο καθηγητής

της, εφόσον φέρεται και σκέφτεται με αυτόν τον τρόπο, δεν πρέπει, δεν δικαιούται

να έχει. Και οι δύο ήρωες πράττουν με γνώμονα το τι θεωρούν ορθό. Επειδή, όμως,

οι δύο κόσμοι τους δεν έχουν κανένα κοινό τόπο, τελικά η κατάσταση καταλήγει να

ξεφεύγει από κάθε έλεγχο.

Ενδιαφέρουσα η ιδέα η Κάρολ (Νανά Παπαγαβριήλ) να βρίσκεται στη σκηνή και να

περιμένει τον καθηγητή πριν από την έναρξη της παράστασης, από την ώρα που οι

θεατές μπαίνουν στο θέατρο. Καλή η χημεία μεταξύ των δύο ηθοποιών, οι οποίοι έδω-

σαν τον καλύτερό τους εαυτό, ενώ ο Γιάννης Μόχλας ερμήνευσε το ρόλο του Τζον

με ειλικρίνεια και ένταση.

τη σελίδα του θεάτρου γράφει η Δελίνα Βασιλειάδη

θέατρο

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας όταν αρχίζετε να γράφετε κάτι καινούριο;Ότι το καινούργιο σύντομα θα γίνει παλαιό. Ότι

θα τελειώσει. Το τέλος είναι ο φόβος. Θα ήταν

θαυμάσιο να μην τελείωνε τίποτα. Ούτε η νεό-

τητά μας ούτε οι έρωτες ούτε τα καλοκαίρια ούτε

ένα θεατρικό έργο... Θα ήταν θαυμάσιο να γρα-

φόταν, να γραφόταν, να γραφόταν και τέλος να

μην είχε. Με τη σκέψη αυτή νομίζω ότι έχω την

ψευδαίσθηση ότι όλα μου τα έργα είναι παραλ-

λαγές του ίδιου πάντα έργου, ενός έργου που

ακόμη δεν έχει τελειώσει.

Ποια είναι κατά τη γνώμη σας η καλύτερη στιγμή μιας παράστασης;Η καλύτερη στιγμή μιας παράστασης, είναι η

πρώτη πρόβα, διότι η πρώτη πρόβα είναι πολύ

μακριά πριν από την παράσταση. Και η πρώτη παράσταση σημαί-

νει την αρχή του τέλους. Και οι παραστάσεις διαιωνίζουν βασανι-

στικά την αναμονή του τέλους. Το χειροκρότημα της τελευταίας

παράστασης είναι ένα γλυκόπικρο επικήδειο χειροκρότημα.

Κλείνοντας, αν σας ρωτούσα τι γλώσσα μιλάει το θέατρο τι θα μου απαντούσατε;Θεατρικά!

συνέντευξη

Θα ήθελα να μου μιλήσετε για το 1843. Πότε γράφτηκε, τι ήταν αυτό που σας ώθησε να γράψετε το έργο και πως θα το χαρακτηρίζατε;Το 1843 θα το χαρακτήριζα έργο ψευδοϊστορικό . Η πρώτη ύλη του

δεν έχει ιστορικό, με τη στενή έννοια, αντίκρισμα σε δράσεις ή σε πρό-

σωπα. Τα πρόσωπα του έργου είναι δημιουργήματα ή φαντάσματα της

θεατρικής φαντασίας του συγγραφέα. Θα μπορούσαν ίσως να υπήρ-

χαν, όπως θα μπορούσαν να είχαν την αντίστοιχη δράση. Βρίσκονται

δηλαδή σε κατάσταση αληθοφάνειας και η αληθοφάνεια είναι ένα

πρωταρχικό στοιχείο του θεάτρου. Πάντως, το 1843, με αληθοφανές

ιστορικό υπόβαθρο, με τα δύο εναλλασσόμενα χρονικά επίπεδα του

1821 και του 1843, ήταν ένα ιδεώδες πεδίο άσκησης της θεατρικό-

τητας: η ιστορία ως κύριο συστατικό του θεάτρου ή αν προτιμάτε η

θεατροποίηση της ιστορίας. Όσο για το πώς το εμπνεύστηκα; Ήταν η

συγκίνηση, η αυθεντική συγκίνηση που ένιωσα από την ιστορία ενός

αποδεκατισμένου θιάσου. Ο θίασος διαλύθηκε όταν τα μέλη του, μέλη

του Ιερού Λόχου επίσης, σκοτώθηκαν στην μάχη του Δραγατσανίου.

Και η έμπνευση ήρθε όταν ως απλός αναγνώστης έλαβα γνώση του

ιστορικού αυτού συμβάντος.

Γράφετε συνήθως με τη σύμπραξη ομάδας ηθοποιών και κατά τη διάρκεια των δοκιμών. Τι είναι αυτό που σας γοητεύει στη διαδικασία αυτή; Η σχέση των κειμένων μου με τους ηθοποιούς έχει δύο όψεις. Μια όψη θεατρικής αναζήτησης:

κεντρικός ρόλος να είναι ο ηθοποιός και πάνω του ή και γύρω του να υφαίνεται ο ρόλος. Να πηγαί-

νει ο ρόλος προς τον ηθοποιό και όχι ο ηθοποιός προς τον προϋπάρχοντα ρόλο, όπως συμβαίνει

στο τρέχον θέατρο, που θα μπορούσε να ονομαστεί και θέατρο γραφείου. Ο τρόπος αυτός γρα-

φής δεν έχει σχέση με την αναζήτηση νεωτερικότητας ή πρωτοτυπίας, αλλά είναι η νοσταλγική

οπισθοδρόμηση στις παλαιές, παλαιότατες, συνθήκες θεάτρου, όπου οι συγγραφείς δημιουρ-

γούσαν τα έργα τους εμπνεόμενοι από το έμψυχο υλικό τους, τον λίγο-πολύ μόνιμο θίασο των

ηθοποιών τους (Σαίξπηρ, Μολιέρος, Μαριβώ) σε εποχές που δεν υπήρχε ούτε η έννοια ούτε η

πρακτική της σκηνοθεσίας. Η άλλη όψη είναι πολύ πιο πεζή: η αντιμετώπιση της έμφυτης τεμπε-

λιάς μου. Η παρουσία του ηθοποιού, εκτός πηγής εμπνεύσεως του ρόλου και του έργου, είναι

δεσμευτική. Με δεσμεύει να ολοκληρώσω μια προσπάθεια. Είναι ένα είδος γλυκού εκβιασμού

προς το πρόσωπό μου, η ανάληψη της ευθύνης. Ένα άλλο στοιχείο –ας μην κρυβόμαστε πίσω

από το δάχτυλό μας- είναι ο έμφυτος ναρκισσισμός του δημιουργού να επιθυμεί εκτός από την

επιβράβευση και το χειροκρότημα της παράστασης, να επιθυμεί ακόμα περισσότερο την καθη-

μερινή επιβράβευση και επιδοκιμασία από τους ίδιους τους ηθοποιούς του, οι οποίοι μέρα με τη

μέρα, για τη συντήρηση της πρόβας και το χτίσιμο του έργου, τροφοδοτούνται συνεχώς με νέα

κείμενα. Και ένα άλλο στοιχείο διόλου αμελητέο: η κατάληξη της πρόβας, συντροφιά με τους

συνενόχους και συνεργούς ηθοποιούς, σε ένα γενναίο φαγοπότι!

Ζήσατε αρκετά χρόνια στο Παρίσι και, παρότι σπουδάσατε υποκριτική, δεν ακολουθήσατε το δρόμο του ηθοποιού, αλλά προτιμήσατε να γνωρίσετε τη λειτουργία της σκηνής, του θεάτρου και του ηθοποιού εκ των έσω. Θα ήθελα να μου πείτε τι συνέβη τότε και αν υπήρξε κάποια στιγμή στη ζωή σας που μετανιώσατε για την επιλογή σας.Δε συνέβη τίποτα, διότι δεν συντελέσθη κάποια μεταστροφή. Η μεταστροφή ήταν έγκλημα εκ

προμελέτης. Ήταν η εκ προμελέτης κλοπή των θεατρικών υλικών, του θεατρικού αλφαβητάριου,

των θεατρικών μυστικών και θαυμάτων, με απώτερο σκοπό την οικειοποίησή τους και την πνευ-

ματική κερδοσκοπία μου, η οποία ίσως θα απέβαινε επωφελής για τη θεατρική μου γραφή. Άλλω-

στε και τώρα είμαι ηθοποιός. Ηθοποιός όλων των ρόλων ενός έργου και όχι μόνον ενός ρόλου!

Όταν ακούτε τη λέξη θέατρο, τι σκέφτεστε; Τι συμβαίνει στο μυαλό σας;Το θέατρο για μένα δεν είναι επάγγελμα ούτε τέχνη. Είναι τρόπος ζωής και τρόπος του σκέπτε-

σθαι. Ζειν θεατρικώς. Η θεατρικότητα είναι η αντίδραση ενός ή περισσότερων προσώπων, που

αποκαλύπτουν νέες, κρυμμένες έως τώρα, ανεκδήλωτες πτυχές τους, που ούτε οι ίδιοι τις ανέ-

μεναν, και φθάνουν έως την πλήρη μεταμόρφωσή τους, κατόπιν μιας δοκιμασίας, μιας κατάστα-

σης έκτακτης ανάγκης και μιας οριακής, πρωτόγνωρης στιγμής της ζωής τους (έρωτας, θάνατος,

πόλεμος). Αν δεν υπάρχουν οι παραπάνω συνθήκες, ο άνθρωπος που ζει και σκέπτεται θεατρικά

προκαλεί την έλευσή τους ή τις κατασκευάζει.

Ανδρέας Στάϊκος Η καλύτερη στιγμή μιας παράστασης είναι η πρώτη πρόβαΣυνέντευξη στην Κατερίνα Παπαδοπούλου

Ο Ανδρέας Στάϊκος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και θέατρο στο Conservatoirre National d’ Art Dramatique

στο Παρίσι, όπου έζησε από το 1967 έως το 1981. Έγραψε κυρίως θεατρικά έργα, τα οποία παρουσιάστηκαν σε κρατικές και ιδιωτικές σκηνές στην Αθήνα, τη

Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Συνήθως γράφει θέατρο με τη σύμπραξη ομάδας ηθοποιών, κατά τη διάρκεια των δοκιμών. Εξαιτίας αυτής της

ιδιομορφίας σκηνοθετεί ο ίδιος τα περισσότερα έργα του, στην πρώτη παρουσίασή τους. Έγραψε δύο πεζογραφήματα, από τα οποία Οι επικίνδυνες μαγειρικές

μεταφράστηκαν και εξακολουθούν να μεταφράζονται σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες, καθώς και στα ιαπωνικά. Μετέφρασε από τα Γαλλικά έργα των Λακλός

(Επικίνδυνες σχέσεις) Μολιέρου, Μαριβώ, Λεσάζ, Λαμπίς, Κλοντέρ. Κατά καιρούς έχει διδάξει στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του

Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς στο Τμήμα Θεάτρου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κατά την τελευταία δεκαετία διευθύνει ένα Εργαστήριο Θεατρικής

Μετάφρασης στο Κέντρο Λογοτεχνικής Μετάφρασης του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών.

Από 27 Ιανουαρίου ανεβαίνει το έργο του Ανδρέα Στάϊκου

με τίτλο 1843 στο ΘEΑΤΡΟ EΞΩ ΑΠΌ ΤΑ ΤΕIΧΗ. Τη σκηνοθε-

σία υπογράφει ο Δαμιανός Κωνσταντινίδης, τα σκηνικά και

τα κοστούμια ο Απόστολος Αποστολίδης, ενώ τους ρόλους

ερμηνεύουν η Καίτη Σαμαρά, η Βάλια Μωραϊτοπούλου, ο

Χάρης Δεληνικόπουλος και ο Σάκης Κολότσιος.

Η παράσταση θα πραγματοποιείται κάθε Παρασκευή, Σάββατο

και Κυριακή στις 21:15, η τιμή του εισιτηρίου έχει οριστεί για τη

γενική είσοδο στα 10 ευρώ και για τους φοιτητές στα 8 ευρώ.

Όσοι επιθυμούν να κάνουν κράτηση μπορούν να απευθύνονται

στα τηλέφωνα 2310 210308 και 6974 397744.

φιλμ νουάρ 6

Οι συναυλίες της εβδομάδας

Την Παρασκευή 20/1 οι

επιλογές είναι αρκετές: Οι

λάτρεις της λάτιν μουσικής

έχουν καλό λόγο να επισκε-

φθούν τον ΜΥΛΟ όπου

εμφανίζονται οι Banda Latiniko. Οι συμπολίτες μας

ΑΤΜΑ, το συγκρότημα που

ξεσηκώνει με διασκευές,

αλλά και δικές του συνθέ-

σεις, εμφανίζεται στο μπαρ-

ρέστοραν SHARK. Για πιο

κλασικά γούστα, η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης εμφανίζεται στο Μ2 του ΜΕΓΑΡΟΥ ΜΟΥΣΙΚΗΣ με ένα εξαι-

ρετικό πρόγραμμα: την Simfonia Concertante του Χάιντv και την 5η Συμφωνία του Μπετό-

βεν. Σε εντελώς ελληνικά ροκ μονοπάτια, ο Λάκης Παπαδόπουλος (ή αλλιώς “Λάκης με

τα ψηλά ρεβέρ”) συναντά τον Γιάννη Γιοκαρίνη στο CLUB του ΜΥΛΟΥ.

Το Σάββατο 21/1 το μενού της βραδιάς είναι ποικίλο: Οι Σουηδοί Arch Enemy, συγκρότη-

μα-ορόσημο της death metal σκηνής εμφανίζονται στο BLOCK33, μαζί με τους εγχώριους

Karma Violens. Από τη Νέα Υόρκη έρχεται ο Milo-Z και η πολυπληθής μπάντα του και

μας εγγυώνται μια εκρηκτική φανκ βραδιά στη σκηνή του ΓΑΙΑLIVE. Μια σπουδαία φωνή

από τη Νάουσα εμφανίζεται στο LOVE CASUAL LIVING: η Ελένη Τσαλιγοπούλου σε μια

ξεχωριστή συναυλία με εξαιρετικές (όπως πάντα) ερμηνείες. Η χιπ-χοπ σκηνή προέρχε-

ται από ξεχωριστούς και ευαισθητοποιημένους ανθρώπους που δεν μένουν μοναχά στα

λόγια: το Σάββατο στο STAGE 2 του BLOCK33 ενώνουν τις δυνάμεις τους για μία ξεχω-

ριστή συναυλία για καλό σκοπό: την οικονομική στήριξη του Ελληνικού Παιδικού Χωριού

στο Φίλυρο. MC Yinka, 12ος Πίθηκος, SMA & Band, Neon, JK1 (Phase 3), Τραγικός Είρωνας, Είδωλο Θολό (Ρώτα Πώς), Χίλια Πρόσωπα, UnknownArtist, Α.Εχθρός, Στοι-χειοθέτης, Attackes Raps, Under The Mask, Άγνωστοι Ορίζοντες, Στιγμές, DJ Mice (Total Reality), Στιχόραμα είναι οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν.

Τέλος, την Πέμπτη 26/1 εμφανίζεται ο γνωστός και αγαπημένος τραγουδοποιός Μιλτιά-δης Πασχαλίδης στο CLUB του ΜΥΛΟΥ.

Σοφία Μελικίδου

Θάνος Μικρούτσικος και Χρήστος Θηβαίος

Ο Θάνος Μικρούτσικος και ο Χρή-στος Θηβαίος πολεμούν ακόμη

να «λύσουν την ανεξήγητη γραφή»

παρέα με έναν «παλιό στρατιώτη»,

τον «Ουίλι το μαύρο θερμαστή» και

τον «Άμλετ της Σελήνης». Μέσα

στις «περικοπές ενός απόκρυφου ευαγγελίου» και στο «ημερολόγιο»

μιας «γυναίκας» στην οποία ανήκε

το τελευταίο «μαύρο μαργαριτάρι»

θα αποκαλύψουν τελικά ότι πραγ-

ματικά «πνιγμένος στα χρόνια» «δεν είναι άλλος» από τον ίδιο μας τον

εαυτό... Το μόνο που τους απομέ-

νει τώρα να ευχηθούν στο «λύχνο του αλλαδίνου» είναι μια μελλοντική (αγνώστου χρόνου)

συνάντηση, με σημείο όμως αναφοράς «την ίδια πόλη υπό βροχή»…

Έτσι, σουρεαλιστικά και ταξιδιάρικα, με όλα τα παραπάνω και άλλα πολλά ακόμη τραγούδια

τους, που αγαπήσαμε χρόνια τώρα, οι δυο ξεχωριστοί καλλιτέχνες μάς υποδέχονται στην

150η και συνάμα τελευταία κοινή τους παράσταση, υπό τον τίτλο «ίδια πόλη υπό βροχή».

Αυτοσχεδιασμοί κλασικοί, μουσικές υποβλητικές, η πάντα αισθαντική φωνή του Θηβαίου

και μια ποίηση διάχυτη επί σκηνής, που δεν μπορεί παρά να μεταδίδεται με ανάλογο τρόπο

και στο κοινό. Τα τραγούδια που ακούγονται προέρχονται κατά κύριο λόγο από το τραγου-

διστικό και συνθετικό οπλοστάσιο του Θηβαίου, χωρίς φυσικά να παραλείπονται αποσπά-

σματα από τον Σταυρό του Νότου (την πιο χαρακτηριστική δουλειά του Θάνου Μικρούτσι-

κου, μέσω της μελοποίησης έργου του ποιητή των θαλασσών Νίκου Καββαδία).

Την τελευταία αυτή συνάντησή τους επέλεξαν να πραγματοποιήσουν στο CLUB του ΜΥΛΟΥ,

το Σάββατο 21 Ιανουαρίου. Από τις συνοδευτικές (και προφανώς καθοριστικές) παρουσίες

επί σκηνής ο Θύμιος Παπαδόπουλος στα πνευστά, ενώ του ήχου επιμελείται ο Γιώργος Κορρές. Με την ελπίδα η συγκεκριμένη παράσταση να αποτελεί απλά μια άνω τελεία στη

μακρόχρονη συνεργασία τους και η παύση να γεμίσει τις αποσκευές τους με νέες δημι-

ουργίες που θα τις μοιραστούν μαζί μας!

Βάγια Πολυζωΐδου

Mogwai

Το post rock, κατά τη γνώμη μου, είναι ένα από τα δυσκολότερα

παρακλάδια της μουσικής που αγαπάμε κι αγαπάτε. Κι αυτό γιατί

πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος της ατέρμονης και αυτάρεσκης επα-

νάληψης, αντί για την εξέλιξη της μελωδίας. Το ότι οι πρωτοπό-

ροι του είδους Mogwai ουδέποτε έπεσαν σε αυτή την παγίδα, σε

συνδυασμό με το νέο τους, εύστοχα τιτλοφορούμενο άλμπουμ

Hardcore will never die, but you will, είναι από μόνο του ένας

λόγος για να δώσουμε το “παρών” στην εξ αναβολής συναυλία

τους. Αυτή θα λάβει χώρα την Παρασκευή 20 Ιανουαρίου και ώρα

20:30 στο BLOCK33, με support τους Kwoon. Το εισιτήριο προ-

πωλείται ενδεικτικά στο Metropolis και στο Public και κοστίζει 28

ευρώ, τιμή που μένει ίδια και στο ταμείο! Επίσης, όσοι προμηθεύ-

τηκαν το εισιτήριο στην προηγούμενη τιμή, θα λάβουν πίσω τη δια-

φορά στο ταμείο την ημέρα της συναυλίας.

Μουσικά μιλώντας τώρα, οι Mogwai (οι οποίοι πήραν το όνομά

τους από την ταινία που νομίζετε -τα Gremlins), βασίζουν τις μελω-

δίες τους στην κιθάρα, δημιουργώντας ένα ενιαίο μουσικό θέμα,

το οποίο χαρακτηρίζεται από την έντονη χρήση του μπάσου, την

ηλεκτρική παραμόρφωση και τα εφέ στον ήχο της κιθάρας. Όπως

κάθε post-rock συγκρότημα που σέβεται τον εαυτό του, τα φωνη-

τικά και οι στίχοι δεν υφίστανται για αυτούς. Επίσης, έχουν ανα-

λάβει τμήμα της διοργάνωσης του φετινού ALL TOMORROW’S

PARTIES στο Λονδίνο. Ενδιαφέρον trivia: είναι ένα από τα αγα-

πημένα συγκροτήματα του Γιωργάκη Παπανδρέου (true story).

Τα λέμε στο BLOCK33 -για να διαπιστώσουμε ιδίοις ωσί, αν μη τι

άλλο, τι άκουγε ο Γιωργάκης όταν έπαιρνε τις τόσο εμπνευσμέ-

νες αποφάσεις του για το μέλλον μας.

Μαριάννα Βασιλείου

Ελένη Τσαλιγοπούλου

μουσική

φιλμ νουάρ 7

συνέντευξη

Δισκοκριτική

Leόn > FutrueARCHANGEL

Αυτό που οφείλει να

γνωρίζει κανείς όταν

αναφέρεται στον Leόn είναι πως δεν πρόκειται

για μία -ακόμα- κολε-

κτίβα. Οι κολεκτίβες

μάς τελείωσαν. Ζουν

–ελπίζω- στο μουσικό

παράδεισο μαζί με

την κουλτούρα της

α π ο δ ό μ η σ η ς , τ ο υ

«παίζω/εις/ει μου-

σικάρες» και άλλα

τινά. Όταν αναφέρομαι στον Leόn αναφέρομαι στον Τιμολέ-

οντα Βερέμη, που κυκλοφόρησε το Futrue το 2010, παίζοντας

με τις λέξεις “future” και “true” για ένα μέλλον γεμάτο αλήθεια.

Στην ερώτηση (το κλασικό είναι πάντα της μόδας λέει η μαμά!)

«Πέντε τραγούδια / δίσκοι για να πάρεις μαζί σου στο all time

classic ερημονήσι;» o Leόn απάντησε: Velvet Underground - The Velvet Underground and Nico, Red Hot Chili Peppers – Blood Sugar Sex Magic, Radiohead Ok Computer, Μάνος Χατζιδάκις Το Χαμόγελο της Τζοκόντα, Jeff Buckley Grace. Επίσης θυμίζω ότι

όλοι οι μουσικοί που συμπράττουν στο έργο Leόn παίζουν και σε

άλλα σχήματα, ενώ κάποιοι έχουν και τα προσωπικά τους project

όπως η Nefeli Walking Undercover, η Nalyssa Green και οι

Travel Mind Syndrome. Ψάξτε τους!

Εύα Κουσιοπούλου

Leόn Τη μουσική δεν μπορείς να τη διαχωρίσεις από την ίδια τη ζωή σου

Συνέντευξη στην Εύα Κουσιοπούλου

Το (To The) Children Of Tomorrow είναι προσωπικό κόλλημα

και ο Leόn από τα πιο καθαρά και ευγενικά πρόσωπα που

γνώρισα τα τελευταία χρόνια, στηρίζοντας μέσα από την

εκπομπή μου «τοπικούς ήρωες». Την πρώτη νύχτα του

Δεκέμβρη της περασμένης χρονιάς (!) έπαιξε με το γκρουπ

του στο Gaia Live. Παρ’ όλο που περίμενα μεγαλύτερη

προσέλευση, διαπίστωσα ότι το κοινό ήταν ιδιαίτερα θετικό,

ήξερε τραγούδια και στίχους. Φεύγοντας από το live, είχαν

κερδίσει ακόμα και αυτούς που δεν είχαν ακούσει ποτέ

πριν το Futrue. Είμαι σίγουρη πως την επόμενη φορά και

με το δίσκο που ετοιμάζουν, θα παίξουν μπροστά σε ένα

ακόμα πιο θερμό και ανυπόμονο κοινό.

O νέος δίσκος που ετοιμάζετε αυτό το διάστημα πόσο διαφορετι-

κός θα είναι από τον πρώτο;

Ο πρώτος δίσκος είναι σαν τον πρώτο έρωτα. Είναι γλυκός, αφελής,

αυθόρμητος, αλλά κάνει κανείς λάθη και υπερβολές. Ο δεύτερος δίσκος

θα είναι αρκετά διαφορετικός, πιο δυνατός, πιο λιτός και πιο άρτιος.

Ανήκεις σε μια “νέα γενιά μουσικών”, που έθεσε το εναλλακτικό κοινό

ξανά σε “κίνηση” και έφερε και νέο κόσμο. Έχεις μουσική παιδεία,

έχεις σπουδάσει φιλοσοφία, έχεις ταξιδέψει. Χώρεσαν όλα αυτά στη μουσική σου;

Τις τελευταίες δεκαετίες, με τη σταδιακή παγκοσμιοποίηση και την άνθηση του διαδικτύου, και μέσα στα

διάφορα “κακά” που έφερε αυτό, έγινε και κάτι εξαιρετικά καλό. Έπεσαν τα σύνορα στη μετάδοση των

πληροφοριών. Έτσι, νέοι άνθρωποι από διαφορετικά σημεία του πλανήτη άρχισαν να μοιράζονται ιδέες,

φωτογραφίες, μουσικές, βίντεο, κείμενα, σκέψεις. Νιώσαμε, αυτή η γενιά, πως άσχετα με το αν έχουμε

μεγαλώσει σε διαφορετικά σημεία της γης, με διαφορετικά ήθη και έθιμα, θρησκείες και τάξεις, μας

συνδέουν πολλά. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στην Ελλάδα που ασφυκτιούν και αντιδρούν απέναντι σε ένα

περιβάλλον κλειστό, εχθρικό προς το “ξένο” και το “νέο”, εν τέλει ένα περιβάλλον μη προοδευτικό, που

όχι μόνο δεν ενθαρρύνει το διαφορετικό, αλλά το χλευάζει. Χωρίς αυτό όμως, μια κοινωνία είναι σαν να

μην αναπνέει, δεν δίνεται κίνητρο στη φαντασία, στην καινοτομία, σε όλα αυτά που πάνε τον κόσμο μπρο-

στά... Μιλώντας για τη μουσική τώρα, τη μουσική δεν μπορείς να τη διαχωρίσεις από την ίδια τη ζωή σου.

Ένας δημιουργός επηρεάζεται από τα προσωπικά του βιώματα, τις εικόνες που συναντά, από διηγήσεις.

Και το να παίξεις γιουκαλίλι πώς προέκυψε;

Ζούσα για λίγο καιρό στην Αμερική, στο Λος Άντζελες, όπου σπούδαζα πριν μερικά χρόνια,

και τότε ήταν η εποχή που άρχιζε το ukulele να εντάσσεται πιο ενεργά στην ποπ και ροκ μου-

σική και κουλτούρα. Με το που το έπιασα στα χέρια μου πρώτη φορά το ερωτεύτηκα. Είναι

ένα όργανο νέο και σχετικά ανεξερεύνητο για να το εντάξεις σε μοντέρνες μουσικές. Πέρα από

αυτό είναι βολικό, γιατί το μεταφέρεις παντού μαζί σου, και ιδανικό για να συνοδεύσεις φωνή.

Έχουν πει για σένα “ο Έλληνας Beirut” θέλοντας να περιγράψουν τις ατμόσφαιρες της μουσικής

σου. Σου αρέσουν οι Beirut; Έλα, πες την αλήθεια! Δεν θα ενημερώσω τον Τζος (Κλαρκ). Για να

σοβαρευτώ: πώς ήταν η συνεργασία μαζί του;

Είναι ένας εύκολος συσχετισμός, αφού δούλεψα με τον ίδιο παραγωγό και παίζω και ukulele. Στην Ελλάδα

ο περισσότερος κόσμος δεν νομίζω να έχει δει ή ακούσει το ukulele πέρα από τους Beirut. Άρα δεν έχουν

αρκετά σημεία αναφοράς. Αν ρωτήσετε εμένα ή τον Τζος, θα σας πούμε πως γουστάρουμε πολύ Beirut,

αλλά η μουσική μου είναι αρκετά διαφορετική. Η συνεργασία μου με τον Τζος, όπως και με τον Ottomo

ήταν άψογη. Έμαθα πολλά πράγματα σε επαγγελματικό επίπεδο, αλλά το σημαντικότερο είναι πως απέκτησα

ένα φίλο στην απέναντι πλευρά της γης, ο οποίος θα έρθει και στην Ελλάδα για διακοπές το καλοκαίρι.

Πώς ήταν η εμπειρία του live στο Gaia live στη Θεσσαλονίκη; Υπάρχει κάτι ανακοινώσιμο για

το επόμενο διάστημα για συναυλίες, είτε στην Αθήνα είτε στα μέρη μας κάπου στη Β. Ελλάδα;

Το ευχαριστήθηκα πάρα πολύ. Θα σας πω με ειλικρίνεια πως ήταν το πιο ώριμο κοινό που

έχω συναντήσει, ένιωσα πολύ οικεία με αυτό το κόσμο. Τώρα ετοιμάζω μια μεγάλη περιο-

δεία και σκοπεύω να έρθω στη Θεσσαλονίκη τον Απρίλιο. Σκέφτομαι να επισκεφθώ πολλές

πόλεις της Ελλάδας μέσα στην άνοιξη... Καβάλα, Κομοτηνή, Ξάνθη, Δράμα, Κοζάνη, Κέρ-

κυρα, Γιάννενα, Αγρίνιο, Άρτα, Ναύπακτο, Μεσολόγγι, Πάτρα, Βόλος, Λάρισα και Τρίκαλα.

Οι Mimosa’s dream, το προηγούμενο και εντελώς διαφορετικό σχήμα στο οποίο συμμετείχες,

παραμένουν εν ενεργεία; Είσαι ακόμα ένας από αυτούς;

Τους Mimosa’s Dream τους δημιούργησα 16-17 χρονών και η μπάντα αποτελείται από τους αδελφικούς

μου φίλους, που αυτή τη στιγμή είναι σκορπισμένοι σε διάφορα σημεία της Ευρώπης. Ένα project σαν

και αυτό παραμένει πάντα ενεργό και απλώς είναι θέμα να βρεθούμε ξανά στον ίδιο χώρο και να έχουμε

διάθεση και χρόνο για να δουλέψουμε μαζί και να κάνουμε κάτι καινούργιο.

οξυγόνο για μεγάλους | Ιανουάριος • Φεβρουάριος • Μάρτιος 2012

Σεμινάριο ΚατάρτισηςΕπιμελητών - ΔιορθωτώνΚειμένωνμε την Άννα ΙορδανίδουΈναρξη: 10 Φεβρουαρίου 2012(60 διδακτικές ώρες)

Σεμινάριο ΟπτικοακουστικήςΜετάφρασης - Υποτιτλισμούμε την Κατερίνα ΓουλέτηΈναρξη: 1 Φεβρουαρίου 2012(30 διδακτικές ώρες)

Εργαστήριο δημιουργικήςγραφής«Διαβάζοντας λογοτεχνία,γράφοντας λογοτεχνία»με τον Κώστα ΑκρίβοΈναρξη: 30 Ιανουαρίου 2012(30 διδακτικές ώρες)

Θεατρικό εργαστήριο για τηνπροσέγγιση της λογοτεχνίαςστην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση με την Άβρα Αυδή και τηΜελίνα ΧατζηγεωργίουΈναρξη: 6 Φεβρουαρίου 2012 (10 ώρες)

Θεατρικό εργαστήριο για τηνπροσέγγιση της λογοτεχνίαςστη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση με την Άβρα Αυδή και τηΜελίνα ΧατζηγεωργίουΈναρξη: 30 Ιανουαρίου 2012(10 ώρες)

Κύκλος βιωματικώνσεμιναρίων αφήγησης«Πες μου ένα παραμύθι» με την Ανθή ΘάνουΣάββατο 4 Φεβρουαρίου, 3Μαρτίου & 31 Μαρτίου 2012

«Γονιός δε γεννιέσαι, γίνεσαι!»:Μια αλλιώτικη σχολή γονέωνμε την Καλλιόπη ΕμμανουηλίδουΠέμπτη 1, 8, 15 & 22 Μαρτίου2012

Λέσχες ανάγνωσης•ΣύγχρονηςΠεζογραφίας, με τον Απόστολο Λυκεσά•ΑστυνομικήςΛογοτεχνίας, με τον Δημήτρη Καραθάνο•Comics,μετονΒασίλη Γκογκτζιλά

βιβλία-σεμινάρια-λέσχεςανάγνωσης-εκδηλώσειςγιαμικρούς&μεγάλους

ΓιαπερισσότερεςπληροφορίεςκαιεγγραφέςεπικοινωνήστεμετοΟΞΥΓΟΝΟ

www.oxygono-metaixmio.gr

ολύμπου8154631 θεσσαλονίκηt. 2310 260085e.info@oxygono-metaixmio.gr

facebook

αναζήτησέ μας στα:

twitter

Η συνέντευξη μεταδόθηκε

ολόκληρη στην εκπομπή

«H ζωή όπως μας αρέσει!».

Ακούστε την καθημερινά

ζωντανά Δευτέρα – Παρα-

σκευή στον 958fm και στο

www.ert3.gr.

φιλμ νουάρ 8

βιβλίο

Δημήτρης ΧαρίτοςΜυθεύματα κι Αυτοβιόγραφα Ποίηση (εκδόσεις Γαβριηλίδης 2009, 90σελ.)

Ο γνωστός κριτικός και σινε-δημοσιογράφος Δημή-

τρης Χαρίτος δεν είναι μόνο γλυκομίλητος θυμό-

σοφος, είναι και (ευ)δόκιμος ποιητής. Αυτή είναι

η τέταρτη συλλογή του που κυκλοφορεί μετά από

κυοφορία 30 χρόνων. Έχουν προηγηθεί οι Μαν-δραγόρες (1980), οι Περιπέτειες με τον ήλιο, τη θάλασσα και τον έρωτα (1961) και η Ιστορία του Απρίλη (1955).

Ο τίτλος εδώ μας προϊδεάζει για το γεμάτο μνήμες και έρωτες πληθωρικό

περιεχόμενο: 55 ποιήματα κι ένα πεζοποίημα μετά τον ερωτηματικό Επί-λογο;. Είναι άραγε τυχαίο που ανοίγει και κλείνει τον χορό με τις συγκινη-

σιακά φορτισμένες εικόνες από τις μουσικές του Στέλιου (Μαντουμπάλα)

και του Μάρκου (Τα κολεόπτερα διανοούνται); –Συνήθως Largo κι Adagio λησμονημένα... είναι. Ωστόσο η γνωστή και δεδηλωμένη του αγάπη για

τον κινηματογράφο βρίσκει καταφύγιο σε αρκετούς στίχους (Σινέ Αρίων,

Ταμίας σε πορνοσινεμά, Ξένια, Ντοκυμαντέρ για μια απόπειρα αυτοκτονίας,

Υμέναιοι στη βιτρίνα, Γιατί εγώ είμαι με τους δολοφόνους).

Στα ενδότερα ταξιδεύουμε και διαβάζουμε μεγάλη ποικιλία μορφών και

περιεχομένου: επίγραμμα, επίκληση, χρησμός, θρήνος, επιθαλάμιο, προ-

σευχή, ερωτικό, σονέτο, χαϊκού, ωδή, τρίλιζα. Υπάρχουν αναφορές σε

πρόσωπα και τόπους της ιστορικής του μνήμης (Μαριάνθη Τυράννου, Στο κάστρο του Λεπάντε, Λευκωσία 1974-1994, Γεράσαμε Σταύρο, Ο ζωγρά-φος της ορθοδοξίας και ο όσιος καραβομαραγκός), κάπου αναδύεται

σοκαριστική η καθημερινότητα (Απροσδόκητο, Το θρόισμα, Πρωί-πρωί, Το πρεζόνι), κάπου αλλού ελλοχεύει το μεταφυσικό (Τα διάκενα του χρό-νου, Femina, Ο ισορροπιστής, Ο ταχυδακτυλουργός, Δεκέμβρης) ή απλά

χαίρεται ένα “καλοκαίρι ζεστό όπως η ζήλια” (Σαντορίνη, Θερινές διακο-πές, Τρόποι της μνήμης).

Αλιεύοντας λέξεις (σποδός, καρμινί, κουρασάνι, γυαλενάκια, σμυρνάκια,

σπιλιάδες, χλομοθώρες), εκφράσεις (γαμημένοι γάμοι, θεσπέσιες νύμφες,

υποτονθόρυσε ο ασκητής) ή φράσεις (... η σάρκα της μουσικής με τους

χυμούς της..., σκέτη ψυχή είμαι...) και έχοντας υπόψη ότι “ποίηση είναι το απόσταγμα κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας, κάθε τρόπου και μορ-φής δημιουργίας” μπορώ να “ισχυριστώ ότι η γραπτή ποίηση είναι η πιο αριστοκρατική μορφή τέχνης” και ότι ο κύριος Χαρίτος είναι ένας συνω-

μότης της ηδονής και του θανάτου.

Κώστας Καρδερίνης

Την Παρασκευή 20 Ιανουαρίου, ώρα 19:00, στον ΙΑΝΟ (Αριστοτέλους 7),

ο Δημήτρης Μπουραντάς παρουσιάζει το βιβλίο του Το γράμμα της ελπί-δας, εκδόσεις Α.Α. ΛΙΒΑΝΗ.

Τη Δευτέρα 23 Ιανουαρίου, ώρα 19:00, στον ΙΑΝΟ (Αριστοτέλους 7),

το περιοδικό SOUL και η αλυσίδα πολιτισμού IANOS παρουσιάζουν τον

Σπύρο Παλούκη, φωτογράφο, συγγραφέα, αλλά και ιδιοκτήτη των εκδό-

σεων FATA MORGANA.

Την Τετάρτη 25 Ιανουαρίου, ώρα 19:00, στον ΙΑΝΟ (Αριστοτέλους 7), οι Φιλ Χόλαντ, Μαργαρίτα Ζίγλινα και Λαμπρινή Κουφάκη παρουσιά-

ζουν το βιβλίο τους Better english για Έλληνες, εκδόσεις ΕΛΛΗΝΟΕΚ-

ΔΟΤΙΚΗ. Θα μιλήσουν οι δρ. Αγγελική Δεληγιάννη Γεωργάκα και δρ.

Μαρίνα Ματθαιουδάκη.

από 9/1 έως και 14/1

Ομήρου Οδύσσεια (graphic

novel), εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧ-

ΜΙΟ. Προσαρμογή – κεί-

μενα: Τάσος Αποστολίδης,

Εικόνες: Γιώργος Ακοκαλί-δης. Κυκλοφόρησαν τα δύο

πρώτα, από τα έξι συνολικά

βιβλία της σειράς, με τίτλους:

Αναζητώντας τον πατέρα και

Στο νησί των Φαιάκων. Είναι

η πρώτη φορά που το διάσημο έπος του Ομήρου παρουσιάζεται ως εικονο-

γραφήγημα συνεχειών, χωρίς το κάθε βιβλίο να χάνει την αυτοτέλειά του,

αφού σε κάθε βιβλίο ολοκληρώνεται ένας συγκεκριμένος αριθμός ραψωδιών.

Πέρα από το νησί της Ρούλας Σαμαϊλίδου, εκδόσεις ΜΙΧΑΛΗ ΣΙΔΕΡΗ. Το

ασχημόπαπο που γίνεται κύκνος, η οικογένεια που διασκορπίζεται, μια αγάπη

χωρίς μέλλον, τα χαμένα όνειρα και η προδοσία, πλέκουν τον ιστό της ζωής

της Στέλλας και της Φωτεινής. Η ζωή , όμως, παίζει παράξενα παιχνίδια…

Η σιωπή του ξερόχορτου του Σωτήρη Δημητρίου, εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ. Το

βιβλίο μιλάει για μια πολιτεία που ζει στον αντίποδα της δικής μας. Δύο μεγά-

λοι δρόμοι της είναι η ελευθερία και η γνώση.

Το χιόνι ήταν βρόμικο του Georges Simenon, εκδόσεις ΑΓΡΑ. Η ιστορία

ενός πολύ κακού ανθρώπου που ζει σε πολύ σκοτεινούς καιρούς. Εκδόθηκε

το 1948 και αποτελεί το πιο ζοφερό, το πιο σκοτεινό μυθιστόρημα του Σιμενόν.

Μαύρη Βίβλος της Ελληνικής Οικονομίας του Τάκη Μίχα, εκδόσεις ΟΞΥ. Μια

ποσοστικοποιημένη παρουσίαση της κατάστασης των εξωοικονομικών παρα-

γόντων που καθορίζουν την οικονομική ανάπτυξη στην Ελλάδα, και μια συγκρι-

τική παρουσίαση αυτών των δεδομένων στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

1. Το Νήμα της Victoria Hislop, εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ

2. Προσωπικό ημερολόγιο-ανεκδοτολόγιο 2012 του Γιάννη Σερβετά,

εκδόσεις IANOS

3. Το πρόβλημα Σπινόζα του Ίρβιν Γιάλομ, εκδόσεις ΑΓΡΑ

4. Χτυποκάρδια στο κρανίο της Έλενας Ακρίτα, εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

5. Ανθολόγιο-Ημερολόγιο 2012. 100 χρόνια από την απελευθέρωση, εκδόσεις IANOS

6. Θεσσαloveνίκη Ημερολόγιο 2012 του Στέφανου Τσιτσόπουλου,

εκδόσεις IANOS

7. Το τανγκό των Χριστουγέννων του Γιάννη Ξανθούλη,

εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

8. Καραμανλής off the record του Μανώλη Κοττάκη, εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ

9. Ανεμώλια του Ισίδωρου Ζουργού, εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

10. ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ. Αναζητώντας τον πατέρα,

του Τάσου Αποστολίδη, εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

φιλμ νουάρ 9

φιλμ νουάρ

κινηματογράφος

J. EDGAR

Σκηνοθεσία: Κλιντ ΊστγουντΠαίζουν: Λιονάρντο Ντι Κάπριο, Άρμι Χάμερ, Ναόμι Γουότς, Τζούντι Ντεντς, Ντέρμοτ Μαλρόνεϊ, Τζος Λούκας, Λία Τόμσον

Διάρκεια: 135’

ΟΛΥΜΠΙΟΝ, ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 1, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 10, VILLAGE COSMOS 6&9

Οι βιογραφίες είναι ένα δημοφιλές αλλά δύσκολο κινημα-

τογραφικό είδος. Ιδίως όταν το βιογραφούμενο πρόσωπο

έχει να κάνει με την πολιτική. Αναγκαστικά το σενάριο (και

επακολούθως και η σκηνοθεσία) είναι αποσπασματικά:

πώς να χωρέσει μια ολόκληρη ζωή σε κάτι λιγότερο ή

έστω και περισσότερο από δύο ώρες; Η λογική είναι αυτή

του… best of: πώς ήταν το βιογραφούμενο πρόσωπο

όταν ήταν μικρός, πώς γνωρίστηκαν οι γονείς του, ποιο

ήταν το πρώτο του επίτευγμα, ποια τα πρώτα του ερωτικά

σκιρτήματα, ποιοι οι φόβοι του, ποιες οι αγωνίες του, ποιες

οι αδυναμίες του. Τι άλλαξε στον ρου της ιστορίας – αν

άλλαξε κάτι. Και πως πέθανε – αν πέθανε: δικαιωμένο;

Άφησε πίσω του κληρονομιά για την ανθρωπότητα ή άφησε

πίσω του συντρίμμια; Και μετά πάμε στους «χειρισμούς»:

ανάλογα με την «πολιτική» του σκηνοθέτη επιλέγεται είτε

η αγιοποίηση (μα δεν έκανε κανένα λάθος ο άνθρωπας ή

αν έκανε, συχωρεμένος μωρέ, άνθρωπος ήταν – είναι…)

είτε η δαιμονοποίηση (αυτό το τέρας εγεννήθη ως τέρας,

από μικρός φαινότανε τι σόι μαλαπέρδας θα γινότανε κτλ).

Τελευταία υπάρχει και μια άλλη τάση: επικεντρωνόμαστε

σε μια περίοδο της ζωής του βιογραφούμενου ο οποίος

κάνει τον απολογισμό του. Ε, στους απολογισμούς φοβό-

μαστε να έρθουμε αντιμέτωποι με τα μελανά στίγματα της

πορείας μας. Έτσι δεν είναι κυρία Φιλίντα Λόιντ;

Ναι κυρίες και κύριοι, τούτη η ταινία δεν έχει καμία σχέση

με τη «Σιδηρά Κυρία»: το ότι μωραίνει η… κυρία είναι σεβα-

στό. Το ότι έκανε εγκλήματα στην πολιτική της καριέρα

όμως δεν είναι μπαμπαλάκια που σκεπάζονται κάτω από

το χαλί. Και όχι, δεν με ενδιαφέρει η ταινία ως στοχασμός

πάνω στα γηρατειά. Αφήστε που είναι και ντιπ τηλεοπτική,

με πάνω από το 50% να αποτελείται από τηλεοπτικά γεμί-

σματα από επίκαιρα της εποχής…

Βέβαια, για να πούμε και του στραβού το δίκιο ούτε ο

αγαπημένος μας Κλιντ έκανε το αριστούργημα της καριέ-

ρας του. Κατά μία έννοια επέλεξε να γυρίσει μια τυπική

βιογραφική ταινία για έναν εντελώς μη τυπικό χαρακτήρα.

Αλλά τουλάχιστον ο Ίστγουντ έκανε σινεμά. Γύρισε μια

ταινία που αφουγκράζεται και το κλίμα της εποχής μέσα

στην οποία χάραξε την πορεία του ο Τζέι Έντγκαρ Χούβερ.

Και δεν παραλείπει να κάνει και το κινηματογραφικό του

σχόλιο. Γιατί, πέρα από τις σκηνές με τις ταινίες όπου

πρωταγωνιστούσε ο Τζέιμς Κάγκνεϊ, τι πιο κινηματογραφικό

θα μπορούσε να σκαρφιστεί από το ότι ο βιογραφούμενος

είναι ένας μη αξιόπιστος αφηγητής; Ήτοι, μυθοπλασία

στη μυθοπλασία!

Ο Τζέι Έντγκαρ Χούβερ χαρακτηρίστηκε ως το πιο ισχυρό

πολιτικά πρόσωπο στις μεταπολεμικές ΗΠΑ! Ήταν εκεί-

νος που δημιούργησε ουσιαστικά το FBI – αρχικά για να

κατατροπώσει τον κομουνιστικό κίνδυνο (!), αργότερα για

να καταπολεμήσει το οργανωμένο έγκλημα. Ήταν εκείνος

που έκανε τα δαχτυλικά αποτυπώματα αποδεικτικά στοι-

χεία. Ήταν εκείνος που έθεσε τις βάσεις για να γίνεται η

έρευνα με επιστημονικά στοιχεία – η αστυνομική έρευνα.

Ήταν όμως κι εκείνος που εκβίαζε τον Πρόεδρο Ρούζβελτ

με στοιχεία για ερωτική σχέση της συζύγου του με άλλη

γυναίκα. Εκβίαζε τους Κένεντι. Εκβίαζε τον Νίξον. Κρα-

τούσε φακέλους με βρωμιές για τους πάντες κι έκρυβε

τον μεγαλύτερο… φάκελο ο ίδιος. Δεν έχει αποσαφηνιστεί

αλλά παρουσιάζεται ευκρινώς στην ταινία ότι ο Χούβερ

προτιμούσε τους άντρες από τις γυναίκες. Κάτι που ερχό-

ταν σε κόντρα με ότι του είχε διδάξει η ομοφοβική μητέρα

του από την οποία ήταν πλήρως εξαρτημένος. Ο άνθρωπος

που πάλευε για να κρατήσει την Αμερική ηθική, μακριά

από την κομουνιστική απειλή, μακριά από την κατάπτωση

των αξιών, ήταν μέγας υποκριτής…

Να αναφέρω τα γελάκια που ακούστηκαν στην αίθουσα

όταν δόθηκε το φιλί ανάμεσα στον Χούβερ και τον ερα-

στή του (αν ολοκλήρωσαν εντέλει τις σχέσεις τους)…

Να σημειώσω την σπουδαία ερμηνεία του Λιονάρντο Ντι

Κάπριο που, ναι, έχει πλέον για πάντα απαλλαγεί από

το babyface παρελθόν του… Να επισημάνω την άψογη

αναπαράσταση εποχής… Να μην αποκρύψω πως υπήρχαν

διαστήματα που η ταινία είχε κοιλιές – και πολύ λόγο…

Και να τελειώσω με μια φράση που ακούγεται στην αρχή

της ταινίας και κλείνει κατά την άποψή μου το κεντρικό

της νόημα – και την αντίστιξη με το σήμερα: «αυτοί που

έχουν την εξουσία δεν θέλουν να την μοιράζονται και το

κάνουν μόνο όταν αναγκάζονται»…

Αξιολόγηση: ***

Θόδωρος Γιαχουστίδης

ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ: J. EDGAR / ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ / ΑΝΕΜΟΔΑΡΜΕΝΑ ΥΨΗ / Η ΠΙΟ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΩΡΑ /// 69η ΑΠΟΝΟΜΗ ΧΡΥΣΩΝ ΣΦΑΙΡΩΝ /// VIDEODROME ///

Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

ταινίες

φιλμ νουάρ 10

ΑΝΕΜΟΔΑΡΜΕΝΑ ΥΨΗ(WUTHERING HEIGHTS)

Σκηνοθεσία: Αντρέα ΆρνολντΠαίζουν: Κάγια Σκοντελάριο, Νικολά Μπάρλεϊ, Τζέιμς ΧόσονΔιάρκεια: 129’

ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ (ΟΛΥΜΠΙΟΝ)

Φτωχό, ξυπόλητο και πεινασμένο αγόρι, που κυκλοφορεί ρακένδυτο στους δρόμους του Λίβερπουλ, περι-

μαζεύεται από φιλεύσπλαχνο αγρότη, που το παίρνει να ζήσει μαζί με τη φαμίλια του στο απομονωμένο

ράντζο τους στο Γιόρκσαϊρ. Η ζεστή αγκαλιά της οικογένειας των Έρνσο, λειτουργώντας κάτω από τις εντολές

του θρήσκου πατριάρχη της, θα φέρει την γαλήνη και την ηρεμία στη ματιά του ζορισμένου ψυχογιού. Μια

φαινομενική, όμως, θαλπωρή, που σε βάθος χρόνου θα δείξει τα δόντια της στο νεαρό Χίθκλιφ, ο οποίος

πίστεψε πως οι δεσμοί αγάπης μπορεί να είναι ισχυρότεροι από εκείνους του αίματος…

Σε όποιον το άκουσμα του τίτλου «Ανεμοδαρμένα ύψη» φέρνει στο μυαλό την ρομαντικά παθιασμένη

εικόνα του Λόρενς Ολίβιε και της αισθαντικής Μερλ Όμπερον - άντε αν είναι νεότερος της Μπινός και

του Φάινς - καλό θα είναι να… μην τιμήσει το φιλμ με τέτοιου είδους φιλοδοξίες. Άλλωστε, η σκηνοθέτιδα

ουδέποτε έδειξε ιδιαίτερα φιλική στην ακαδημαϊκή φόρμα στις εξαιρετικές της κοινωνιολογικές μελέτες

του «Red Road» και του «Fish Tank». Φορτώνοντας την κάμερα στον ώμο, η Αντρέα Άρνολντ παίρνει στο

κατόπι τα υποκείμενά της, τρέχοντας λαχανιασμένα στους λόφους του αγγλικού Βορρά. Τυλίγει συνάμα τις

γνώριμα This Is England ωμές σκηνές του δεύτερου μέρους, εκείνου της ενηλικίωσης των ηρώων, με ήχους

φυσικούς, με μανιασμένους αέρηδες - στοιχειά, που σκοτεινιάζουν το περιβάλλον, κάνοντας το απόμακρο,

φοβιστικό για έναν ξένο, έναν απόκληρο όπως ο Χίθκλιφ... που στο πρόσωπό του καταγράφει τη μεγαλύτερη

απόκλιση από το ορίτζιναλ. Είναι μαύρος, είναι μιγάς! Η αναμενόμενα φυλετική αντίδραση της μικρής επαρ-

χιακής ομήγυρης στο πρόσωπό του θα ξεσπάσει κατόπιν της πτώσης των όποιων αντιστάσεων διατηρούσε

ο λυτρωτής αφέντης. Το ράγισμα του αγνού έρωτα του πιτσιρίκου για την κόρη του σωτήρα του Κάθι, που

το ανεμοχτύπι ουδέποτε θα άφηνε να ευοδωθεί, θα δώσει τη χαριστική βολή! Άνθρωποι μονάχοι, λέει η

σκηνοθέτιδα. Θα μπορούσε να το εκστομίσει όμως και δίχως την αρωγή του συγκεκριμένου κειμένου, που

απλώς παίζει ως φόντο των πεσιμιστικών της ορέξεων. Τα ζωάκια, τα εντομάκια, τα κατοικίδια, είναι απλές

ποιητικές κόπιτσες στην απεικόνιση του δίχως πραγματική αγάπη κόσμου. Στη μουντή χώρα των Κελτών

πιθανόν αυτή να είναι η αλήθεια. Ως γενικότητα αρνούμαι να τη δεχτώ όμως...

Αξιολόγηση: **Γιώργος Ζερβόπουλος

(αναδημοσίευση – ολόκληρη η κριτική υπάρχει στο www.moviesltd.gr)

Η ΠΙΟ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΩΡΑ(THE DARKEST HOUR)

Σκηνοθεσία: Κρις ΓκόρακΠαίζουν: Εμίλ Χιρς, Ολίβια Θίρλμπι, Μαξ Μινγκέλα, Ρέιτσελ ΤέιλορΔιάρκεια: 89’

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 3, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 4, VILLAGE COSMOS 1

Ο Σον και ο Μπεν είναι δύο Αμερικάνοι τουρίστες που

βρίσκονται στην καρδιά της Μόσχας όταν εισβάλλουν εξωγήινοι στη Γη. Οι εξωγήινοι έχουν σαφώς εχθρικές

διαθέσεις και στο πέρασμά τους απορροφούν τον ηλεκτρισμό και οτιδήποτε έχει… παλμό. Οι δύο χαρα-

κτήρες, ακολουθούμενοι από τρεις ακόμη επιζώντες, προσπαθούν να βρουν καταφύγιο στην ερειπωμένη

Μόσχα, ψάχνοντας για τρόπους επιστροφής στην πατρίδα τους…

Υπάρχουν κάποιες ταινίες που είναι τόσο κακές που καταλήγουν να είναι αστείες, και τελικά τις απολαμβάνεις.

Αυτό… δε συμβαίνει και με τη συγκεκριμένη ταινία. Για το είδος της επιστημονικής φαντασίας, ακόμα και για

τα δεδομένα του Χόλυγουντ, είναι μία ταινία που κάνει τον «Οιωνό» του Σιάμαλαν να μοιάζει με αριστούργημα.

Φτωχικά ανεπτυγμένοι και μονοδιάστατοι χαρακτήρες των οποίων οι πράξεις συνορεύουν με το παράλογο,

για το οποίο βέβαια μπορούμε να κατηγορήσουμε το ανεγκέφαλο σενάριο της ταινίας. Κάποτε ο Εμίλ Χιρς

μας έκανε να επιθυμούμε σφοδρά να δραπετεύσουμε για road trips αλά Κέρουακ με την ερμηνεία του

στο «Into the Wild» κι εδώ σχεδόν εύχεσαι να τον… διασπάσουν οι εξωγήινοι σε χιλιάδες κομματάκια. Ένα

παγερό αίσθημα… αδιαφορίας σε καταλαμβάνει βλέποντάς την ταινία, εφόσον είναι αδύνατο να νοιαστείς

για όσα συμβαίνουν σ’ αυτήν.

Υπάρχει μία φιλοσοφία του τύπου «πρέπει να βρίσκουμε κάτι θετικό σε όλα», ωστόσο στη συγκεκριμένη

περίπτωση είναι αδύνατο. Ίσως η σκηνή με το σκύλο ήταν ενδιαφέρουσα; Ίσως το γεγονός ότι μαθαίνεις

επιτέλους ότι οι εξωγήινοι είναι αιωρούμενες πορτοκαλί μπάλες και όχι πράσινα ανθρωπάκια; Ίσως; Ίσως;

Αξιολόγηση: •Λένα Βρούσια

ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ(WAR HORSE)

Σκηνοθεσία: Στίβεν ΣπίλμπεργκΠαίζουν: Τζέρεμι Ιρβάιν, Πίτερ Μιού-λαν, Έμιλι Γουότσον, Ντέιβιντ Θιούλις, Νιλς Άρεστρουπ, Τόμπι Κέμπελ, Έντι Μάρσαν, Λίαμ Κάνινχαμ

Διάρκεια: 146’

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 5, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 4, VILLAGE COSMOS 1

Άλογο: το ζώο που αγαπούνε όλοι οι άνθρωποι. «Το άλογο του πολέμου»

είναι μυθιστόρημα για παιδιά του 1982 του Βρετανού Μάικλ Μορπούργκο,

με σπουδαία θεατρική καριέρα σε Λονδίνο και Μπρόντγουεϊ. Χρόνος δράσης

η διάρκεια του Μεγάλου Πολέμου, 1914 - 1918. Πραγματεύεται μιαν ιδιαί-

τερη σχέση αγάπης ανάμεσα στο νεαρό χωριατόπουλο Άλμπερτ και σ’ ένα

περήφανο άλογο, τον Τζόι. Ο Σπίλμπεργκ, ο καλύτερος κινηματογραφικός

παραμυθάς της εποχής μας, χρησιμοποιώντας την κλασική γραμμική αφή-

γηση μας προσφέρει ένα από τα καλύτερα κινηματογραφικά παραμύθια, όχι

φορτωμένο με μπιχλιμπίδια και εντυπωσιακά εφέ των νέων τεχνολογιών,

αλλά εμπλουτισμένο με άδολα και αβίαστα συναισθήματα. Συναισθήματα που

προκαλούν τη συγκίνηση έχοντας βέβαια ως background και τη γοητεία της

αληθοφάνειας με τη συνδρομή των αισθητικών μέσων. Οι σκηνές του πολέμου

είναι εντυπωσιακές αλλά αληθοφανείς. Τα εκπαιδευμένα άλογα υπέχουν

ρόλο ερμηνευτή σε μιαν ισότιμη σχέση με τους ηθοποιούς. Ο Σπίλμπεργκ

αποφεύγει να μας δώσει στοιχεία για τα αίτια του πολέμου αλλά και για τις

οικονομικές και πολιτικές συνέπειές του. Μας δίνει μια γενική αντιπολεμική

αίσθηση ενώ για τις σχέσεις των αντιμαχόμενων πλευρών αντί φανατισμού

προβάλλει την ανθρώπινη ανάγκη για ειρηνική ζωή χωρίς ματαιοδοξίες. Στο

επίκεντρο της ιστορίας ένα άλογο που ξεκινά από τις αγροκτήματα του Ντέ-

βον της Αγγλίας για να βρεθεί μέσω του βρετανικού ιππικού στο μέτωπο του

πολέμου. Το περήφανο άτι θαυμάζεται και αγαπιέται πάραυτα, από τον πρώτο

του εκπαιδευτή, τον Άλμπερτ, τον λοχαγό που το αγοράζει από τον πατέρα

του, τον Γερμανό στρατιώτη που λιποτακτεί μαζί του, μέχρι το κορίτσι της

γαλλικής αγροικίας και τον τελευταίο στρατιώτη που το διασώζει από τα συρμα-

τοπλέγματα. Συγκινητική η συνεργασία Άγγλου και Γερμανού στρατιώτη στον

απεγκλωβισμό του ζώου. Ένα στόρι με τρεις επιμέρους ιστορίες με πληθώρα

χαρακτήρων είναι μια ευκαιρία για ένα χορταστικό κινηματογραφικό μενού,

που δεν βαρυστομαχιάζει. Αντίθετα κορεννύει κατευναστικά και καταπραϋ-

ντικά ενώ το επιδόρπιο της αισιοδοξίας που αποπνέει είναι απελευθερωτικό.

Αξιολόγηση: ****Γιάννης Ν. Γκακίδης

3η εβδομάδα επιτυχίας αποκλειστικά στο

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝτηλ. 2310 261727

ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΧΑΒΡΗΣ

ταινίες

Ταβέρνα Ουζερί Βασ. Ηρακλείου 35 στοά Μοδιάνο τηλ. 2310 279006

φιλμ νουάρ 11

Η ΣΙΔΗΡΑ ΚΥΡΙΑ(THE IRON LADY)

Σκηνοθεσία: Φιλίντα ΛόιντΠαίζουν: Μέριλ Στριπ, Τζιμ Μπρόουντμπεντ, Ρίτσαρντ Γκραντ, Αλεξά-ντρα ΡόουτςΔιάρκεια: 105’

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 4, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 9, VILLAGE COSMOS 8 (2η εβδομάδα)

Μάργκαρετ Θάτσερ: Κόρη ψιλικατζή απ’ την επαρχεία και μετέπειτα γυναίκα - σύμβολο του 20ου αιώνα

καθώς κατάφερε να εδραιωθεί σ’ έναν κατ’ εξοχήν ανδροκρατούμενο χώρο όπως αυτός της πολιτικής.

Η σκληρή και αμετάκλητη στάση της κυρίως ενάντια στην τότε Σοβιετική Ένωση της απέφεραν το «παρα-

τσούκλι» Σιδηρά Κυρία.

Πάμε όμως στα της ταινίας - αν μπορούνε να το θεωρήσουμε ταινία αυτό το πανηγύρι.

Από τη μία έχουμε την Φιλίντα Λόιντ, μια άπειρη σχετικά σκηνοθέτιδα, που η μεγαλύτερή της στιγμή

ήταν το χαζοχαρούμενο μιούζικαλ «Mamma Mia!». Απ’ την άλλη έχουμε ένα από τα ιερά τέρατα της 7ης

Τέχνης: την Μέριλ Στριπ. Και για περιτύλιγμα, ένα σενάριο που προφανώς γράφτηκε βεβιασμένα και

κάτω από πιέσεις, από μια σεναριογράφο που υπογράφει το σενάριο και στο προσεχές «Shame». Απ’

ότι αντιλαμβάνεστε, πρόκειται για μια γυναικεία ταινία. Εντελώς…

Κανονικά, όταν πας να δεις μια βιογραφία ενός πολιτικού προσώπου και μάλιστα ενός τόσο ηχηρού ονό-

ματος, αυτό που περιμένεις είναι μια ταινία με μπόλικες πολιτικές αναφορές και καταγραφή γεγονότων

που επηρέασε ο κεντρικός ήρωας ή που τον επηρέασαν. Δυστυχώς, εδώ η κάμερα εστιάζει αλλού. Το

πού ακόμα παλεύω να το προσδιορίσω... Πιο πολύ μου φάνηκε για ταινιάκι χωρίς υπόβαθρο και άποψη,

όπου η κάμερα εστιάζει στην προσωπική ζωή της Θάτσερ, κάτι που θα άρμοζε καλύτερα σε μεσημεριανή

εκπομπή τύπου Τατιάνας, αποφεύγοντας συστηματικά τον πολιτικό της βίο και εναποθέτει όλες του τις

ελπίδες για μια εισπρακτική επιτυχία στο υποκριτικό μεγαλείο της πρωταγωνίστριας. Και ναι, η Στριπ

αποδίδει τα μέγιστα: ίσως να είναι και η μοναδική εν ζωή ηθοποιός που θα μπορούσε να παίξει έναν

τόσο δύσκολο ρόλο. Δε φτάνει όμως: οι σεναριακές τρύπες, η αδιάφορη σκηνοθεσία και η επιδερμική

προσέγγιση του θέματος είναι τόσο πρόχειρες που δεν υπερκαλύπτονται ούτε με τρεις Στριπ. Το Όσκαρ

πάντως το βλέπω σιγουράκι για την Μέριλ.

Αξιολόγηση: **Κώστας Ποτακίδης

ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΜΕ ΔΑΜΑΣΚΗΝΑ(POULET AUX PRUNES/ CHICKEN WITH PLUMS)

Σκηνοθεσία: Μαρζάν Σατραπί, Βενσάν Παρονό

Παίζουν: Ματιέ Αμαλρίκ, Μαρία ντε Μεντέιρος, Γκολσιφτέ Φαραχανί,

Κιάρα Μαστρογιάνι, Ιζαμπέλα Ροσελίνι, Τζαμέλ Ντεμπούζ

Διάρκεια: 93’

ΒΑΚΟΥΡΑ 2 (3η εβδομάδα)

Σα μαγειρική συνταγή

πιθανόν να την προ-

σπεράσεις λόγω της

ιδ ια ιτερότητάς της,

αναζητώντας κάτι πιο

οικείο γαστρονομικά.

Σαν ταινία όμως, όχι

μόνο δεν την προσπερ-

νάς ακριβώς λόγω της ιδιαιτερότητάς της, αλλά αντίθετα εύχεσαι να

είχε κι άλλη μερίδα!

Οι αισθήσεις είναι κυρίαρχες σε αυτό το γαλλικό φιλμ. Αν και ο τίτλος

συνειρμικά παραπέμπει στη σκέψη ότι η Γεύση επικρατεί έναντι των

υπολοίπων, αυτή ουσιαστικά αποτελεί το κομβικό σημείο της Απώλειας:

τη στιγμή που ο ήρωας απαρνείται το πιο αγαπημένο του φαγητό

(κοτόπουλο με δαμάσκηνα), παραιτείται πλέον της θέλησης για ζωή.

Κυρίαρχη αίσθηση είναι η Ακοή. Το πιο ανικανοποίητο όργανο ενός

μουσικού είναι το αυτί. Όλοι μπορούν να ασχολούνται με την Τέχνη,

δε μπορούν όμως όλοι να κάνουν Τέχνη. Μια σύνθεση μπορεί να

αποδίδεται άψογα, αδυνατεί όμως να γίνει ευάρεστη στο αυτί, αν δεν

την ομορφαίνει το συναίσθημα. Κι όσο δύσκολο ήταν για τον ήρωα

να δώσει ζωή σε μια σειρά από νότες μέσα από το βιολί του, τόσο

δυσκολότερο ήταν να μείνει στη ζωή, όταν πλέον δε μπορούσε να

ακούσει το γνώριμο ήχο τους!

Εξίσου σημαντική με την Ακοή είναι και η Όραση: τα χρώματα, τα κάδρα,

η κινηματογράφηση -η Εικόνα γενικότερα- ευφραίνουν το μάτι και του

πιο δύστροπου θεατή. Οι δημιουργοί του «Περσέπολις» αποδίδουν ένα

live action film με έντονα στοιχεία cartoon, διηγούμενοι ένα λυρικό,

αλληγορικό, ρομαντικό παραμύθι για μεγάλους, πλημμυρισμένο από

έρωτα, μελαγχολία και μαγεία.

Οσφριστείτε λοιπόν αχόρταγα την ευωδία που αναδύουν τα καρέ της

κινηματογραφικής συνταγής και αφήστε την να «αγγίξει» τρυφερά και

γλυκόπικρα την καρδιά σας!

Αξιολόγηση: ****Γιάννης Τοτονίδης

ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΟ ΤΑΤΟΥΑΖ(THE GIRL WITH THE DRAGON TATTOO)

Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ ΦίντσερΠαίζουν: Ντάνιελ Κρεγκ, Ρούνι Μάρα, Κρίστοφερ Πλάμερ, Στέλαν Σκάρσγκααρντ, Στίβεν Μπέρκοφ, Ρόμπιν Ράιτ, Τζοέλι Ρίτσαρντσον, Διάρκεια: 158’

ΒΑΚΟΥΡΑ 1, ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 8, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 3&7&8, VILLAGE COSMOS 3&7 (2η εβδομάδα)

Ψυχές λιωμένες, καρδιές τηκόμενες, αγάπες ριγμένες σε κάδους απορριμμάτων και μέσα σε όλα αυτά

ανάσες καυτές, βλέμματα κλεφτά, περιφερειακά, να διασταυρώνονται με… φανταστικά ρακόρ, να καταδι-

ώκονται και να μονομαχούν, να καταριούνται και να διεκδικούν. Περιβάλλον παγωμένο, ντεκόρ απλόχερα

άνετα, λευκά, θανατηφόρα και σκοτάδια, ημίφωτα. Πορείες θολές και αποκλίνουσες. Τη στιγμή που πάνε να

κλείσουν τα άκρα του κόκκινου κύκλου και πάλι «ανοίγουν». Παράδοξα φαντασιακά, χαμένοι χρόνοι αλλά

ενοποιημένοι, ταυτότητες παράδοξες, διφορούμενες. Υβρίδια, ομοιώματα, παράδοξες μορφές, «άνθρωποι»

μόνον ως σωματικές μάζες. Αν το σουηδικό original σχολιάζει την άκρως «λερωμένη» ιδεολογικά ευμάρεια

της σοσιαλδημοκρατίας, το κατά Φίντσερ ριμέικ είναι ένα καθαρόαιμο νουάρ τρόμου, που σχολιάζει ιδίως

τη μοίρα και το κακό τέλος της ιστορίας και των προθέσεων.

Από τη λογική του «Seven» (θυμηθείτε τη φράση «αυτή η ιστορία δεν θα έχει καλό τέλος») στο «Κορίτσι με

το τατουάζ» η άποψη είναι η ίδια. Είναι μια κοινωνία τεράτων και αρπαχτικών, είναι μια σειρά σχέσεων όπου

κάποιοι καταβροχθίζουν τους άλλους, είναι ιδίως μια ιστορία όπου οι ένοχοι βρίσκονται πολύ… αλλού. Η

αμηχανία της αστικής κριτικής το πολύ πολύ θα μπορούσε να σκάψει στο ιδεολογικό υπόβαθρο της Σου-

ηδίας. Είναι πια της μόδας να μιλάμε για οικονομία και διαπλοκή. Όμως, η φρίκη που εκτοξεύει ο Φίντσερ

είναι ανομολόγητη: σχεδόν με «παγώνει». Ανατριχιάζω, όταν την προσομοιάζω με αυτό που αποκαλείται και

αποκαλείτε «πραγματικότητα».

Τι είναι τελικά «Το κορίτσι με το τατουάζ»; Μα η αδυσώπητη μάχη δύο γυναικείων πλασμάτων. Η ευμαρής,

καλοφτιαγμένη, η μεγάλη (Ρόμπιν Ράιτ) και το αιλουροειδές (Ρούνεϊ Μάρα) κάτι σαν γυναίκα, κάτι μεταξύ

cat people και αλαφροΐσκιωτης.

Αυτή η ιστορία δεν θα έχει καλό τέλος. Θα κερδίσει η ευμάρεια, η ευπρέπεια, το κατεστημένο, η λογική, η

ωριμότητα, το ανέμελο, άνετο και όχι το ιδιαίτερο, το αποκλεισμένο, το κακοποιημένο, το άλλο.

Αυτή η ιστορία δεν θα έχει καλό τέλος εις διπλούν. Η άλλη κακή εξέλιξη είναι που η ψυχολογική, επικοινω-

νιακή «διόρθωση» της μικρής, το ξύπνημα της επιθυμίας της, θα κατασταλούν. Αυτοί είναι οι πραγματικοί,

ιδεολογικοί μηχανισμοί ενσωμάτωσης και υποταγής και δουλείας. Αυτούς τρέμω. Αυτή η ιστορία δεν θα έχει

καλό τέλος για ΚΑΝΕΝΑΝ (μας).

Αξιολόγηση: ***** Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου

Αλ. Παπαδιαμάντη 6 (περιοχή Μαρτίου) Τηλ. 2310 861874www.kroustophono.gr , email: info@kroustophono.gr

Μαθήματα κρουστών, Drums, κιθάρας,

μουσικής προπαιδείας, παιδικό musical.

Εγγραφές όλο το χρόνο

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ταινίες

φιλμ νουάρ 12

Παίζονται επίσης...

ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΧΑΒΡΗΣ(LE HAVRE)

Σκηνοθεσία: Άκι Καουρισμάκι

Παίζουν: Αντρέ Βιλμς, Κάτι Ούτινεν, Ζαν

Πιερ Νταρουσέν, Μπλοντέν Μιγκέλ, Ελίνα

Σάλο, Εβελίν Ντιντί

Διάρκεια: 93’

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ (3η εβδομάδα)

Τα λιμάνια ήταν πάντοτε σημείο συνά-

ντησης διαφορετικών πολιτισμών. Ήταν,

και είναι, το σπίτι των περιθωριακών, που

όμως έχουν απαλλαγεί από τις πολλές

ελπίδες, αλλά κυρίως από την ανάγκη του

χρήματος, και έχουν στρέψει το βλέμμα

τους στην καλοσύνη και στην ανοιχτο-

σύνη, σαν κι αυτήν της αγαπημένης τους

θάλασσας. Κάτι τέτοιο αντιπροσωπεύουν

THE ARTISTΣκηνοθεσία: Μισέλ Χαζαναβίσιους

Παίζουν: Ζαν Ντιζαρντέν, Μπερενίς Μπεζό,

Τζον Γκούντμαν, Τζέιμς Κρόμγουελ, Πενέ-

λοπε Αν Μίλερ, Μάλκολμ ΜακΝτάουελ

Διάρκεια: 100’

ΦΑΡΓΚΑΝΗ, STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 7 (5η εβδομάδα)

Κυριακή απόγευμα, πείθω τον ημίτρελο

κολλητό μου να πάμε στο «The Αrtist»,

χωρίς να του πω πολλά πολλά για το φιλμ.

Μπαίνοντας στην αίθουσα, του αποκα-

λύπτω πως η ταινία που θα δούμε είναι

γαλλικής παραγωγής, ασπρόμαυρη και

βωβή. Με κοίταξε με το παρανοϊκό του

βλέμμα, νομίζοντας πως του κάνω πλάκα.

Δύο ώρες αργότερα μου είπε μόνο μια

λέξη: ευχαριστώ.

ευθέτως τους μυθιστορηματικούς κανόνες: βλέποντας τις ταινίες τους,

έχει κανείς την εντύπωση πως διαβάζει μυθιστόρημα. Δεν παραμελούν

τις κινηματογραφικές τεχνικές - τις μεταχειρίζονται. Πρόκειται για την

κινηματογραφική εκδοχή του Λεονάρντο, θα σκεφτεί κανείς.

Η νεύρωσή τους είναι η παιδικότητα. Η φιλμογραφία τους, απανωτές

παραλλαγές της άστοργης παιδικής ηλικίας. Στη μυθοπλασία, τα παιδιά

έχουν χρησιμοποιηθεί ως ένδειξη κάποιας παθογένειας ή παράγοντας

αναγωγής. Στο «Τενεκεδένιο ταμπούρλο» του Γκίντερ Γκρας (η ταινία «Το

ταμπούρλο» από τον Φόλκερ Σλέντορφ), ο παιδικός Όσκαρ Μάτσερατ

αναδεικνύεται στο υστερικό σύμβολο της ευρωπαϊκής λοίμωξης. Στο

«Κουρδιστό πορτοκάλι» του Άντον Μπέρτζες (η ταινία από τον Στάνλεϊ

Κιούμπρικ), ο έφηβος Άλεξ υποδεικνύει τη βασική παθολογία της ανθρώ-

πινης βίας. Δηλαδή, το παιδί μεταχειρίζεται ως σύμβολο.

Τα πράγματα είναι διαφορετικά, όμως, με τους Νταρντέν. Η περίπτωσή τους θυμίζει περισσότερο το «Ένα δέντρο μεγαλώνει

στο Μπρούκλιν» της Μπέτι Σμιθ, όπου η παιδική ψυχή είναι αυτοσκοπός. Το παιδί μετράει και προτού μεγαλώσει. Το «Παιδί με

το ποδήλατο» δεν είναι παρά η τρικυμιώδης τους απόπειρα να σώσουν την παιδική ψυχή. Μια ταινία σπανίως σώζει ένα παιδί,

όμως σε μια ταινία συχνά σώζεται ένα παιδί. Οι αδερφοί Νταρντέν ξέρουν: το παραμύθι έχει σημασία. Ίσως είναι σπουδαιότερο

από την ειλικρίνεια: όλοι οι στυγνοί άνθρωποι περιγράφουν εαυτούς ως υποδείγματα ειλικρίνειας, λέει ο Τενεσί Γουίλιαμς…

Αξιολόγηση: ****Ρωμανός Σκλαβενίτης

Sherlock Holmes 2: Το παιχνίδι των σκιών, Επικίνδυνη Αποστολή – Πρωτόκολλο: Φάντασμα, Το τανγκό των Χριστουγέννων, Νήsos 2: Το κυνήγι του χαμένου θησαυρού,

Λάρισα Εμπιστευτικό, Happy Feet Two, Γάτος σπιρουνάτος, Ο γιος του Άι-Βασίλη

ταινίες

και οι ήρωες του Άκι Καουρισμάκι. Ο Μαρσέλ Μαρξ καθαρίζει παπού-

τσια και προσπαθεί να φροντίζει την άρρωστη γυναίκα του. Μια μέρα

που τρώει το κολατσιό του στις όχθες του λιμανιού, βλέπει έναν νεαρό

αφρικανό μετανάστη που ξέφυγε από ένα κοντέινερ και καταζητείται

από την αστυνομία. Ο Μαρσέλ μαζεύει τον νεαρό και με την βοήθεια

των φίλων του προσπαθεί να τον κρύψει και να τον φυγαδεύσει στην

Αγγλία ώστε να βρει τη μητέρα του. Τα αγνά αισθήματα των ηρώων

καθρεφτίζουν τον φαντασιακό κόσμο του σκηνοθέτη, όπου κυριαρχεί

η αγάπη για τον άνθρωπο και η ειρωνεία, σε όλες της τις μορφές...

Ο κόσμος του λιμανιού της Χάβρης είναι αυτός που θα θέλαμε να

ζούμε. Έχει στο κέντρο του την ειλικρίνεια και την ανθρωπιά και ασκεί

ευθεία κριτική στη σημερινή κοινωνία, με έναν μοναδικό χιουμοριστικό

και ειρωνικό τρόπο. Οι κινηματογραφικές αναφορές, η όμορφη τοποθεσία και η ανάγλυφη παρουσία των σκηνικών συμπληρώ-

νουν μια ολοκληρωμένη εικόνα που πάνω απ’ όλα σε κάνει να αισθάνεσαι όμορφα κι ας φλερτάρει με το ουτοπικό, παίζοντας

κρυφτό με την αλήθεια. Όμως, όπως είπε και ο Μαρκ Τουέιν: «Μην αφήνεις ποτέ την αλήθεια να χαλάσει μια ωραία ιστορία».

Και η ταινία του Φιλανδού σκηνοθέτη-ουμανιστή είναι τόσο, μα τόσο ωραία...

Αξιολόγηση: ****Πέτρος Καλογεράς

Ευχαριστώ πρέπει να πούμε όλοι εμείς στο σκηνοθέτη Μισέλ Χαζαναβίσι-

ους, που είχε τα κότσια, σε καιρούς που το μέγεθος μετράει, να υμνήσει

την αξία της απλότητας και τη μαγεία των πρώτων ημερών της 7ης Τέχνης.

Μέσα από μια ιστορία ανόδου και πτώσης, όπου ο πρωταγωνιστής μας

Τζορτζ Βάλεντιν (πιο πολύ φέρνει στο Ντάγκλας Φέρμπανκς παρά στο

Ροδόλφο Βαλεντίνο) μεγάλο αστέρι του βωβού κινηματογράφου, αρνείται

να συμβιβαστεί με τις εξελίξεις και την έλευση του ήχου, με αποτέλεσμα η

καριέρα του να καταρρεύσει, σε αντίθεση με αυτήν της Πέπι Μίλερ, που

από απλή κομπάρσα μετατρέπεται στο πιο λαμπρό αστέρι.

Ναι, το στόρι φαίνεται απλοϊκό, μοιάζει λίγο με παλιό ελληνικό κινηματο-

γράφο, όπου στους πρωταγωνιστικούς ρόλους θα είχαμε τον Παπαμιχαήλ

και την Βουγιουκλάκη, αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι αυτό

που έχει τόση σημασία, όσο τα αγνά συναισθήματα, που σου βγάζουν οι ειλικρινείς ερμηνείες όλων των συντελεστών, η εξαιρε-

τική μουσική που εναρμονίζει απόλυτα με το οπτικό αποτέλεσμα (σίγουρα θα βραβευθεί από την Ακαδημία) και η σκηνοθετική

πινελιά του Χαζαναβίσιους. Δεν ξέρω αν το «The Αrtist» πάρει το Όσκαρ καλύτερης ταινίας, σίγουρα πάντως είναι η ταινία της

χρονιάς: ένα βωβό φιλμ, που σε αφήνει χωρίς λόγια. Να την δείτε.

Αξιολόγηση: ****Ορέστης Μανάσης

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ(LE GAMIN AU VÉLO/ BOY WITH A BIKE)Σκηνοθεσία: Ζαν Πιέρ Νταρντέν και Λικ

Νταρντέν

Παίζουν: Τομά Ντορέ, Σεσίλ Ντε Φρανς,

Ζερεμί Ρενιέ

Διάρκεια: 87’

ΦΑΡΓΚΑΝΗ (6η εβδομάδα)

Οι αδερφοί Νταρντέν μας έχουν συνηθί-

σει στην απροσδόκητη στοργικότητα. Σε

τέτοιο βαθμό που νομίζω πως την προ-

σπερνάμε. Πράγμα κακό. Οι δημιουργοί

γνωρίζουν: είναι φρικώδης η πορεία προς

την τρυφερότητα.

Πάνω απ’ όλα, οι Νταρντέν είναι παρα-

μυθάδες. Εμφανώς διαβασμένοι, τηρούν

φιλμ νουάρ 13

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ Κ.Ο.Θ. ΜΕΓΑΡΟ ΕΤΑΙΡΙΑΣ

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ, ΤΗΛ.: 2310 236 990ΕΘ. ΑΜΥΝΗΣ 2, ΤΗΛ. 2310 236990

& ΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ ΜΑΛΛΙΑΡΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑ:ΚΕΝΤΡΟ, Δ. ΓΟΥΝΑΡΗ 39, 2310 279079

ΚΕΝΤΡΟ, ΕΡΜΟΥ 53, 2310 252888ΕΥΚΑΡΠΙΑ, 25ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ 51, 2310 649251

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ: 20 € / 15 € / 10 €Μειωμένα 10 € - 7 € Ισχύουν για εκπαιδευτικούς, φοιτητές, μαθητές, σπουδαστές ωδείων, σώματα ασφαλείαςΠροπώληση εισιτηρίων από το Ταμείο της ΚΟΘ, Εθ. Αμύνης 2, τηλ. 2310 236990 και τα βιβλιοπωλεία Μαλλιάρης Παιδεία:Κέντρο, Δ. Γούναρη 39, 2310 279079Κέντρο, Ερμού 53, 2310 252888Ευκαρπία, 25ης Μαρτίου 51, 2310 649251

ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΚΤΙΡΙΟ Β’, 21:00

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΤΣΙΑΛΗΣΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ

ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥΒΙΟΛΙ

LUDWIG VAN BEETHOVENΕΙΣΑΓΩΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ “FIDELIO”SAMUEL BARBERΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΓΙΑ ΒΙΟΛΙ ΚΑΙ ΟΡΧΗΣΤΡΑ, ΕΡΓΟ 14ROBERT SCHUMANNΣΥΜΦΩΝΙΑ ΑΡ. 1 ΣΕ ΣΙ ΥΦΕΣΗ ΜΕΙΖΟΝΑ , ΕΡΓΟ 38 (ΤΗΣ «ΑΝΟΙΞΗΣ»)

www.tsso.gr

φιλμ νουάρ 14

σινεμά

69η απονομή των Χρυσών ΣφαιρώνΜοιρασιάς το εγκώμιο!

Τα πράγματα στις Χρυσές Σφαίρες είναι πιο χαλαρά από ότι στα Όσκαρ. Στα Όσκαρ δεν θα ήταν ποτέ

παρουσιαστής ο Ρίκι Τζερβέις που τα έδωσε και πάλι όλα: βιτριολικός και απόλυτα απολαυστικός.

Στα Όσκαρ δεν θα ήταν μεταξύ εκείνων που απένειμαν βραβεία ο Σεθ Ρόγκεν και ποτέ δεν θα έλεγε

live «δυσκολεύομαι να κρύψω τη στύση μου αυτήν τη στιγμή», κάτι που έκανε αναφερόμενος στην

πανέμορφη συμπαρουσιάστριά του, Κέιτ Μπέκινσεϊλ. Στα Όσκαρ δεν θα βράβευαν ποτέ υπό τις

συγκεκριμένες πολιτικές συνθήκες μια ταινία από το Ιράν (χμ, αυτό ίσως και να μπορεί να γίνει…).

Τυπικά νικητής αναδείχτηκε η ταινία «The Artist» που τιμήθηκε με τρία βραβεία: καλύτερης ταινίας

(κωμωδίας ή μιούζικαλ), α’ ανδρικού ρόλου για τον Ζαν Ντιζαρντέν (κωμωδία ή μιούζικαλ) και μου-

σικής. Με δύο βραβεία τιμήθηκε η ταινία του Αλεξάντερ Πέιν «Οι απόγονοι» (The Descendants):

καλύτερης ταινίας (δράμα) και α’ ανδρικού ρόλου για τον Τζορτζ Κλούνεϊ (δράμα) και φαίνεται πως

μπαίνει δυνατά και για τα Όσκαρ. Η Μέριλ Στριπ δεν φαίνεται να χάνει το Όσκαρ α’ γυναικείου ρόλου

κι από εκεί και πέρα πολλά θα διαφοροποιηθούν στα Όσκαρ. Ας μην βιαζόμαστε: την Τρίτη γίνεται

η ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων…

Αναλυτικά τα βραβεία:

Σκηνοθεσία: Μάρτιν Σκορσέζε («Hugo»)

Σενάριο: Γούντι Αλεν («Μεσάνυχτα στο Παρίσι»)

Δραματική ταινία: «Οι απόγονοι»

Α’ ανδρικού ρόλου (δράμα): Τζορτζ Κλούνεϊ («Οι απόγονοι»)

Α’ γυναικείου ρόλου (δράμα): Μέριλ Στριπ («Η Σιδηρά Κυρία»)

Κωμωδία ή μιούζικαλ: «The Artist»

Α’ ανδρικού ρόλου (κωμωδία ή μιούζικαλ): Ζαν Ντιζαρντέν («The Artist»)

Α’ γυναικείου ρόλου (κωμωδία ή μιούζικαλ): Μισέλ Γουίλιαμς («Επτά ημέρες με τη Μέριλιν»)

Β’ ανδρικού ρόλου: Κρίστοφερ Πλάμερ («Οι Πρωτάρηδες»)

Β’ γυναικείου ρόλου: Οκτάβια Σπένσερ («Οι Υπηρέτριες»)

Μουσική: Λούντοβικ Μπουρς («The Artist»)

Τραγούδι: «Masterpiece» από την ταινία «W.E.»

Ταινία κινουμένων σχεδίων: «Οι περιπέτειες του Τεντέν»

Ξενόγλωσση Ταινία: «Ένας Χωρισμός» (Ιράν)

Με το βραβείο «Σεσίλ Μπ. ΝτεΜίλ» τιμήθηκε ο Μόργκαν Φρίμαν.

sevenart awards 2Κινηματογραφικά βραβεία κοινού 2012

Μέχρι και τις 30 Ιανουαρίου οι επισκέπτες του SevenArt

θα μπορούν να επιλέξουν μεταξύ των υποψηφίων σε 20

κατηγορίες τις καλύτερες κινηματογραφικές στιγμές του

έτους, συμμετέχοντας παράλληλα στην κλήρωση με έπα-

θλο δεκάδες κινηματογραφικά και άλλα δώρα.

Η ανακοίνωση και απονομή των βραβείων στους Έλληνες

συντελεστές θα πραγματοποιηθεί σε ειδική εκδήλωση

στις 30 Ιανουαρίου στον κινηματογράφο Μικρόκοσμος

Filmcenter (Λ. Συγγρού 106, Φιξ), που θα συνδυαστεί με

avant premiere της πολυαναμενόμενης & βραβευμένης

νέας ταινίας του Φίλιππου Τσίτου «Άδικος Κόσμος», καθώς κι ένα μεγάλο κινηματογραφικό πάρτι.

Η πλήρης λίστα των νικητών των SevenArt Awards 2 – Κινηματογραφικά Βραβεία Κοινού 2012 θα

βρίσκεται από το πρωί της Τρίτης 31 Ιανουαρίου 2012 στο SevenArt.gr, ενώ οι νικητές των δώρων

του διαγωνισμού θα ανακοινωθούν τη Δευτέρα 6/2.

Το «φιλμ νουάρ» είναι χορηγός επικοινωνίας του διαγωνισμού.

AVANT PREMIERE

Ο STAR FM 97,1, σε συνεργασία με την εταιρεία διανομής Odeon, σας

προσκαλούν στην πρεμιέρα της ταινίας «Στενά περιθώρια» (Man on

a Ledge) του Άσγκερ Λιθ, με τους Σαμ Γουόρθινγκτον, Ελίζαμπεθ

Μπανκς και Τζέιμι Μπελ, την Τετάρτη 25 Ιανουαρίου, στις 20.00, στον

πολυκινηματογράφο ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ. Η είσοδος για το κοινό είναι

ελεύθερη με προσκλήσεις που μπορείτε να εξασφαλίσετε μέσα από

διαγωνισμούς στις εκπομπές του STAR FM 97,1 (2310 220300).

Βραβεία BAFTA: Οι ΥποψηφιότητεςΑνακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες για τα Βραβεία της Βρετανικής Ακα-

δημίας Κινηματογράφου και Τηλεόρασης, τα γνωστά BAFTA, που θα

απονεμηθούν στις 12 Φεβρουαρίου. Κι εδώ δυνατά στις υποψηφιότητες

βρίσκεται το «Tinker Tailor Soldier Spy» που αγνοήθηκε στις Χρυσές Σφαί-

ρες. Αλλά και το «Drive» εκτιμήθηκε περισσότερο κατά πως φαίνεται στη

Μεγάλη Βρετανία. Τις περισσότερες υποψηφιότητες πάντως και εδώ τις

έχει το «The Artist» (12 συνολικά) και ακολουθούν: «Tinker Tailor Soldier

Spy» (11 υποψηφιότητες), «Hugo» (9 υποψηφιότητες), «Επτά ημέρες με τη

Μέριλιν» (6 υποψηφιότητες) ενώ τόσο οι «Υπηρέτριες» όσο και το «Άλογο

του πολέμου» τσίμπησαν από 5 υποψηφιότητες. Περιμένουμε κι εδώ την

έκβαση των βραβείων. Φαίνεται πως φέτος είναι μια χρονιά με ισχυρά

φαβορί σε κάποιες κατηγορίες αλλά δύσκολα μπορεί να προβλέψει κανείς

αυτήν τη στιγμή ποια ταινία θα τιμηθεί ως η καλύτερη της χρονιάς και ποιος

θα αναδειχθεί ο καλύτερος σκηνοθέτης.

NextΤην ερχόμενη Πέμπτη 26 Ιανουαρίου αναμένονται να βγουν στη Θεσσα-

λονίκη - πέρα από το «Στενά περιθώρια» που θα δούμε σε avant premiere

- οι εξής ταινίες: «Οι απόγονοι» (The Descendants) του Αλεξάντερ Πέιν με

τους Τζορτζ Κλούνεϊ, Σαλέιν Γούντλεϊ και Μάθιου Λίλαρντ,

«Underworld: Awakening» των Μανς Μάρλιντ και Μπγιορν Στάιν με τους

Κέιτ Μπέκινσεϊλ, Μάικλ Ίλι και Στίβεν Ρέι και

«Κάποτε στην Ανατολία» (Bir Zamanlar Anadolu’da/ Once Upon a Time in

Anatolia) του Νουρί Μπιλτζέ Τσεϊλάν με τους Μοχάμετ Ουζουνέρ και

Γιλμάζ Ερντογάν.

φιλμ νουάρ 15

σινεμά

Starsystem Αριστούργημα ***** Πολύ καλό **** Καλό *** Ενδιαφέρον ** Μέτριο * Κακό •

ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ Θό

δω

ρο

ς Γ

ιαχο

υστί

δης

*(S

UN

DA

Y)

Γιά

ννης

Ν. Γ

κακί

δης

Αλέ

ξης

Δερ

μεντ

ζόγλ

ου

*(Μ

ΑΚ

ΕΔ

ΟΝ

ΙΑ -

ΕΡ

Τ)

Δημ

ήτρ

ης Δ

ρέν

ος

Γιώ

ργο

ς Ζ

ερβό

πουλ

ος

(MO

VIE

S L

TD

)

Σω

τήρ

ης Ζ

ήκο

ς *

(CIT

Y)

Τά

σο

ς Θ

εοδ

ωρ

όπο

υλο

ς (O

UT

)

Κω

νστα

ντίν

ος

Κα

ϊμά

κης

*(C

ITY

PR

ES

S)

Στρ

άτο

ς Κ

ερσ

ανί

δης

*(Ε

ΠΟ

ΧΗ

)

Βα

σίλ

ης Κ

εχα

γιά

ς *

(TV

XS

)

Αλέ

ξανδ

ρος

Ρω

μανό

ς Λ

ιζά

ρδο

ς (Ε

ΡΤ)

Χρ

ήστο

ς Μ

ήτσ

ης *

(ΑΘ

ΗΝ

ΟΡ

ΑΜ

Α)

Αλέ

ξανδ

ρο

ς Μ

ιλκί

δης

Δημ

οσ

θέν

ης Ξ

ιφιλ

ίνο

ς *

Γιώ

ργο

ς Π

απα

δημ

ητρ

ίου

(CIN

ED

OG

S)

Νέσ

τορ

ας

Πο

υλά

κος*

(SE

VE

NA

RT

.gr)

Ιωσ

ήφ Π

ρω

ιμά

κης

(MO

VIE

S F

OR

TH

E M

AS

SE

S)

Γιά

ννης

Το

τονί

δης

*

Αχι

λλέα

ς Ψ

αλτ

όπο

υλο

ς *

J. EDGAR *** *** **** *** ** ** *** *** *** ***ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ *** **** ** *** *** *** ** * *** **

AΝΕΜΟΔΑΡΜΕΝΑ ΥΨΗ **** ** *** *** *

Η ΠΙΟ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΩΡΑ * ** * * *

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΟ

ΤΑΤΟΥΑΖ **** *** ***** *** *** **** **** **** **** *** *** *** **

Η ΣΙΔΗΡΑ ΚΥΡΙΑ * • ** *** * ** * ** ** * ** **ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΜΕ ΔΑΜΑΣΚΗΝΑ **** *** *** *** **** **** **** **** *** ** *** *** ** **** **

ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΧΑΒΡΗΣ **** **** **** *** *** *** **** **** *** **** **** **** *** *** ***

THE ARTIST **** **** **** **** ** ** **** **** **** **** **** **** ** *** *** **** *****ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ **** **** **** *** ** **** **** **** *** **** **** *** **** *** *** **** ****

Γράφει ο: Δημήτρης ΔρένοςΤΟΥ ΟΡΑΤΟΥ Ο ΑΡΤΟΣ (www.nibblingthevisible.blogspot.com)

ΠΟΙΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟΥΣ ΓΑΤΟΥΣ ΤΗΣ ΠΕΡΣΙΑΣ(KASI AZ GORBEHAYE IRANI KHABAR NADAREH/ NO ONE KNOWS ABOUT PERSIAN CATS)Σκηνοθεσία: Μπαχμάν ΓκομπαντίΠαίζουν: Νεγκάρ Σαγκαχί, Ασκάν Κοσανεχάντ, Χάμεντ Μπεχνταντ, Ιράν: 2009Διάρκεια: 106’

Η μοναδική γκαλερί που νοικιάζει τα έργα της Αλ. Σβώλου 45 541821, Θεσσαλονίκη τηλ. 2310 275185

sevenfilmgallery.blogspot.com

Προτάσεις DVD για όσους αναζητούν το διαφορετικό

Μια προσφορά τoυ

(* μ

έλος

της

Π.Ε.

Κ.Κ.

)

Τη μια λέμε πως δε γνωρίζουμε τον ίδιο μας τον εαυτό και την άλλη

καμωνόμαστε πως γνωρίζουμε τι συμβαίνει στα πέρατα του κόσμου.

Παραδείγματος χάριν, καμωνόμαστε πως γνωρίζουμε γιατί έκλαψαν

οι Βορειοκορεάτες στην κηδεία του Κιμ Γιονγκ Ιλ ενώ την ίδια στιγμή

μεμφόμαστε το καθεστώς γιατί δεν επέτρεπε καμία πληροφόρηση

να φθάσει ως εμάς, ώστε να γνωρίζουμε.

Και ταυτόχρονα ξεχνούμε. Ξεχνούμε τα ποτάμια δακρύων που

χύνονται για έναν αποθανόντα πάπα ή για κάποια λαίδη Νταϊάνα.

Ξεχνούμε τα οικεία μας θεοκρατικά παραληρήματα ενάντια στις

ηλεκτρονικές ταυτότητες του σατανά ή τις εθνικιστικές ακρότητες

του 1991, όταν μαθητές του δημοτικού εμείς, μας στέλνανε επι-

σήμως στα συλλαλητήρια για να φωνάξουμε «τσεκούρι και φωτιά/

στα γυφτοσκοπιανά σκυλιά»…

Ας το πάρουμε απόφαση. Δε γνωρίζουμε όλες τις χώρες του κόσμου

– δεν έχουμε βρεθεί ούτε ένα δευτερόλεπτο εκεί, δεν ξέρουμε να

προφέρουμε ούτε μια λέξη των γλωσσών τους. Η παγκόσμια πολιτική

είναι αχανής όπως και το τοπίο των κρατών. Και είναι αποτελέσματα

πολυπαραγοντικά: είναι οι επιταγές της Realpolitik, είναι οι πολι-

τισμικές ιδιοτυπίες, είναι τα διαφορετικά αγγίγματα της Ιστορίας.

Υπάρχουν βέβαια τα ερμηνευτικά σχήματα – προσωπικά προτιμώ

να διαλέγω το ταξικό. Ωστόσο, δε με διαφωτίζει εν προκειμένω,

γιατί για το μοντέρνο Ιράν γνωρίζω ό,τι ξεφύλλισα μόλις σήμερα. Και θέλω να κινηθώ χωρίς στερεότυπα, η ειδησιογραφία

των τελευταίων ημερών για μια επέμβαση που σχεδιάζεται εναντίον του, πληθαίνει – και ξέρουμε πλέον καλά πως όταν

ακούς για δικαιώματα και ελευθερίες ή όταν ακούς πως κυβερνά ένας τρελός ηγέτης (θεέ μου, τι σύμπτωση, οι εχθροί

μας πάντα αποδεικνύονται τρελοί), καλύτερα να περιμένεις βόμβες.

Νομίζουμε πως ξέρουμε λοιπόν, όμως εγώ με το συγκεκριμένο φιλμ έμαθα και είδα πως η Τεχεράνη είναι ολόιδια η Αθήνα

και έχει πιο όμορφο μετρό. Και πως στους δρόμους της κυκλοφορούν παρόμοιες φυλές με εδώ: hipsters, κοσμοπολίτες

με ντύσιμο ακριβό.

Το θέμα της ταινίας είναι η σχεδόν ντοκιμαντερίστικη καταγραφή των προσπαθειών που καταβάλουν οι πάμπολλες νεα-

νικές μπάντες της Τεχεράνης να καταξιωθούν και να αποφύγουν ταυτόχρονα την ασφυκτική θεοκρατική πολιτική για τα

πολιτιστικά ζητήματα. Ωστόσο, αν και οι προθέσεις του σκηνοθέτη είναι ευκρινείς και κεκαλυμμένα καταγγελτικές, η ταινία

σε διάφορα σημεία εμφανίζει ρωγμές από όπου ξεπροβάλουν οι αντίρροπες τάσεις του περίπλοκου ιρανικού σύμπαντος.

Πολλά από τα συγκροτήματα δεν έχουν πολιτικούς στίχους, όχι επειδή δεν τους επιτρέπεται αλλά επειδή δε νιώθουν την

ανάγκη. Κάποια παιδιά θέλουν να φύγουν στην Ευρώπη επειδή ασφυκτιούν μα άλλα δεν το διανοούνται καν. Η κεντρική

ηρωίδα, απελευθερωμένη κοπέλα, δεν αποχωρίζεται ποτέ της τη μαντίλα. Στα παράνομα πάρτι η επαναστατικότητα εξα-

ντλείται στο κοινό μαστούρωμα.

Και από την άλλη, οι στίχοι ενός χιπ χοπ κομματιού που ακούγεται θα μπορούσαν να έχουν γραφεί από τους Active

Member. Άραγε εμείς εδώ φαντασιωνόμαστε την καταπίεση ή αυτή είναι παρεμφερής στις μητροπόλεις του Παπαδήμου,

του Ομπάμα και του Αχμαντινετζάντ;

Φυσικά και στο Ιράν υπάρχει η αυστηρή λογοκρισία (μα και στον ευαγγελικό νότο της Αμερικής καίνε τα βιβλία του Δαρβί-

νου). Φυσικά και υπάρχει η παράλογη «ηθική αστυνομία» (μα εδώ δε διαμαρτυρόμαστε που το κράτος δε διαπαιδαγωγεί

ηθικά;). Οι προσπάθειες των παιδιών να τους ξεφύγουν άλλοτε θα είναι κωμικές κι άλλοτε γεμάτες ένταση και κίνδυνο.

Όπως και να έχει, η ταινία με την υπέροχη φωτογραφία της αποτελεί μια πολύ ενδιαφέρουσα διατομή της ιρανικής κοινω-

νίας. Είναι γεμάτη με πανέμορφα τραγούδια που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα ειδών. Απηχεί το «Buena Vista Social Club»

και κομίζει θησαυρούς αντίστοιχους με τα ethiopiques και τους Dengue Fever.

Αποτελεί μια εύγεστη εθνογραφική μπουκιά και ταυτόχρονα την αιτία μεγάλου καβγά μεταξύ του Γκομπαντί και του Κιαρο-

στάμι για το κατά πόσο το Ιράν είναι ένα ιδανικό μέρος για σινεμά.

Γιατί όλα είναι πολιτική. Λίγο ή πολύ.

Αξιολόγηση: ***

videodrome-filmnoir.blogspot.com

φιλμ νουάρ 16

Σεσίλ Ντε Φρανς Τομά Ντορέ Ζερεμί Ρενιέ

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ

ΦΑΡΓΚΑΝΗ

"Ακριβής ψυχολογική ανάλυση, εξαιρετική σεναριακή ενορχήστρωση"Χ. Μήτσης

"Το μεγαλείο με το σινεμά των βέλγων αδελφών είναι ότι όπως πάντα η συγκίνηση βγαίνει πηγαία."Γ. Ζουμπουλάκης

"Με την ήρεμη απλότητα του συναρπαστικού και πάντα

συναισθηματικά καιηθικά πολύπλοκου σινεμά

των Νταρντέν."Γ. Κρασσακόπουλος

"Με σαφή, αδαμάντινη σεναριακή δομή...με καταπληκτικές ερμηνείες."Θ.Κουτσογιαννόπουλος

"Είναι από τις λίγες φορέςστο σινεμά τελευταία όπου

ευχόμουν η ώρανα μην περάσει."

Λ.Κατσίκας

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ

ΒΑΚΟΥΡΑ

kx chicken + kid on bike 1/2 film noir.indd 1 16/01/2012 1:48 μ.μ.

κινηματογραφικήατζέντα

ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΙ

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ (2310 262051):

θέατρο: «Το μήλο»

ΒΑΚΟΥΡΑ (2310 233665): Αίθ. 1:

Το κορίτσι με το τατουάζ (18.45

- 21.30), Αίθ. 2: Κοτόπουλο με δαμάσκηνα (19.00 – 20.45 – 22.30)

ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (2310 834996):

Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωττι-

σμένη: 18.20/ Σάββατο και Κυριακή: 17.00), Το τανγκό των Χριστουγέννων (20.00/ Σάββατο και

Κυριακή: καμία προβολή), Sherlock Holmes 2: Το παιχνίδι των σκιών (21.30)

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ (2310 261727): Το λιμάνι της Χάβρης (19.00 – 21.00 – 23.00)

ΟΛΥΜΠΙΟΝ (2310 378404): Αίθ. 1: J. Edgar (18.30 – 21.30/ Σάββατο και Κυριακή: 17.45 – 20.30 –

23.15), Αίθ. 2 «Παύλος Ζάννας»: Ανεμοδαρμένα ύψη (18.15 – 21.15/ Σάββατο και Κυριακή: 17.30

– 20.00 – 22.30)

ΦΑΡΓΚΑΝΗ (2310 960063): Το παιδί με το ποδήλατο (19.00), The Artist (20.45 - 22.30)

ΠΟΛΥΣΙΝΕΜΑ

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ (2310 290290/ Κρατήσεις: 801 11 60000/ on-line: www.i-ticket.gr): Αίθ. 1: J. Edgar

(17.20 – 20.10 – 23.00), Αίθ. 2: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωττισμένη/ Σάββατο: 16.30/ Κυριακή:

12.30 – 14.30 – 16.30), Λάρισα Εμπιστευτικό (18.30 – 20.40 – 22.50), Αίθ. 3: Γάτος σπιρουνάτος (σε

3D/ μεταγλωττισμένη: 17.00/ Κυριακή: 13.00 – 15.00 – 17.00), Η πιο σκοτεινή ώρα (σε 3D: 19.00

– 21.10 – 23.10), Αίθ. 4: Η σιδηρά κυρία (17.40 – 20.20 – 22.15/ Κυριακή: 12.15 – 15.20 - 17.40 –

20.20 – 22.15), Αίθ. 5: Το άλογο του πολέμου (19.30 – 22.30/ Σάββατο και Κυριακή: 16.20 – 19.30

– 22.30), Αίθ. 6: Sherlock Holmes 2: Το παιχνίδι των σκιών (19.20 – 22.00/ Σάββατο και Κυριακή:

16.40 – 19.20 – 22.00), Αίθ. 7: Sherlock Holmes 2: Το παιχνίδι των σκιών (20.20 – 23.00/ Σάββατο

και Κυριακή: 17.40 – 20.20 – 23.00), Αίθ. 8: Το κορίτσι με το τατουάζ (19.40 – 22.50/ Σάββατο και

Κυριακή: 16.30 – 19.40 – 22.50/ Τετάρτη: 22.50)

STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ (801 801 7837/ από κινητό: 210 237 1000): Αίθ. 1: Sherlock Holmes 2: Το παι-χνίδι των σκιών (18.30 – 21.30/ Παρασκευή: 18.30 – 21.30 – 00.20/ Σάββατο: 12.30 – 15.30 – 18.30

– 21.30 – 00.20/ Κυριακή: 12.30 – 15.30 – 18.30 – 21.30), Αίθ. 2: Sherlock Holmes 2: Το παιχνίδι των σκιών (16.30 – 19.30 – 22.30/ Σάββατο και Κυριακή: 13.30 – 16.30 – 19.30 – 22.30), Αίθ. 3: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωττισμένη: 16.20/ Σάββατο και Κυριακή: 12.20 – 14.20 – 16.20), Το κορίτσι με το τατουάζ (18.10 – 21.10/ Παρασκευή και Σάββατο: 18.10 – 21.10 – 00.10), Αίθ. 4: Το άλογο του πολέμου (17.30 – 20.10 – 22.45/ Σάββατο και Κυριακή: 12.10 – 14.50 – 17.30 – 20.10 – 22.45), Αίθ.

5: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωττισμένη: 17.50/ Σάββατο και Κυριακή: 13.50 - 15.50 - 17.50), Νήsos 2: Το κυνήγι του χαμένου θησαυρού (19.40 - 21.45 - 23.50), Αίθ. 6: Λάρισα Εμπιστευτικό (16.20 –

18.20 – 20.20/ Σάββατο και Κυριακή: 12.20 – 14.20 – 16.20 – 18.20 – 20.20), Επικίνδυνη Αποστολή - Πρωτόκολλο: Φάντασμα (22.20), Αίθ. 7: Ο γιος του Αϊ-Βασίλη (μεταγλωττισμένη: 16.15/ Σάββατο

και Κυριακή: 12.15 – 14.15 – 16.15), The Artist (18.15 – 20.15), Το κορίτσι με το τατουάζ (22.10), Αίθ.

8: Το κορίτσι με το τατουάζ (17.10 – 20.10 – 23.10/ Σάββατο και Κυριακή: 14.10 – 17.10 – 20.10 –

23.10), Αίθ. 9: Η σιδηρά κυρία (16.00 – 18.00 – 20.00 – 22.00 – 00.00/ Σάββατο και Κυριακή: 12.00

– 14.00 – 16.00 – 18.00 – 20.00 – 22.00 – 00.00), Αίθ. 10: J. Edgar (16.00 – 18.40 – 21.20/ Παρα-

σκευή: 16.00 – 18.40 – 21.20 – 00.10/ Σάββατο: 13.20 – 16.00 – 18.40 – 21.20 – 00.10/ Κυριακή:

13.20 – 16.00 – 18.40 – 21.20), Αίθ. 11: Η πιο σκοτεινή ώρα (σε 3D: 17.00 – 19.00 – 21.00 – 23.00/

Σάββατο και Κυριακή: 12.50 – 15.00 – 17.00 – 19.00 – 21.00 – 23.00)

STER CITY GATE (801 801 7837/ από κινητό: 210 237 1000): μέχρι τη στιγμή που έκλεινε η ύλη

του τεύχους δεν είχαμε πληροφόρηση για το πρόγραμμα του συγκεκριμένου πολυκινηματογράφου.

VILLAGE COSMOS (2310 499999): Αίθ. 1: Το άλογο του πολέμου (17.10 – 20.10 – 23.10/ Σάββατο

και Κυριακή: 11.20 – 14.20 – 17.10 – 20.10 – 23.10), Αίθ. 2: Sherlock Holmes 2: Το παιχνίδι των σκιών

(15.10 – 18.00 – 20.50 – 23.30/ Σάββατο και Κυριακή: 12.00 – 15.10 – 18.00 – 20.50 – 23.30), Αίθ. 3:

Happy Feet Two (μεταγλωττισμένη: 15.30/ Σάββατο και Κυριακή: 11.30 – 13.30 – 15.30), Το κορίτσι με το τατουάζ (17.30 – 21.00 – 00.10), Αίθ. 4: Ο γιος του Αϊ-Βασίλη (μεταγλωττισμένη: 17.00/ Σάβ-

βατο και Κυριακή: 12.20 – 14.50 – 17.00), Sherlock Holmes 2: Το παιχνίδι των σκιών (19.10 – 21.50

– 00.40), Αίθ. 5: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωττισμένη: 16.10/ Σάββατο και Κυριακή: 12.10 – 14.10

– 16.10), Νήsos 2: Το κυνήγι του χαμένου θησαυρού (18.20), Η πιο σκοτεινή ώρα (σε 3D: 20.30 –

22.40 – 00.50), Αίθ. 6: Γάτος σπιρουνάτος (σε 3D/ μεταγλωττισμένη: 16.45/ Σάββατο και Κυριακή:

12.45 – 14.45 – 16.45), J. Edgar (18.45 – 21.30 – 00.20), Αίθ. 7: Ο γιος του Αϊ-Βασίλη (μεταγλωττι-

σμένη: 15.20/ Σάββατο και Κυριακή: 11.00 – 13.10 – 15.20), Λάρισα Εμπιστευτικό (17.50 – 20.00),

Το κορίτσι με το τατουάζ (22.20), Αίθ. 8: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλωττισμένη: 15.40 – 17.40/ Σάβ-

βατο και Κυριακή: 11.40 – 13.40 – 15.40 – 17.40), Η σιδηρά κυρία (19.45 – 22.00 – 00.30), Αίθ. 9

(Comfort): J. Edgar (18.45 – 21.30 – 00.20), Αίθ. 10 (Comfort): Sherlock Holmes 2: Το παιχνίδι των σκιών (19.10 – 21.50 – 00.40)