εξώστηςT. 500+443 22.11.12ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΕΝΤΥΠΟ

ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΚΕΨΗΣ

ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗΣ

3εξώστης. 22 - 28 Νοεμβρίου 2012

Η ορχήστρα βρίσκεται στη θέση της. τα πνευστά αστράφτουν κάτω από τα φώτα. Το κοινό ανυπομονεί. Ο μαέστρος δίνει το σύνθημα και… Σιωπή!!!Η σιωπή ποτέ δεν ήταν χρυσός. Πολλές φορές όμως γίνεται τόσο εκκωφα‑ντική και επιθετική που δύσκολα περνά απαρατήρητη!Για 4 λεπτά και 33 δευτερόλεπτα το κοινό στο Μέγαρο Μουσικής της Θεσ‑σαλονίκης, παρακολουθεί αμήχανα τον Αλέξανδρο Μυράτ να διευθύνει μια σιωπηλή ορχήστρα.Δεν είναι τεχνικό πρόβλημα δεν είναι λάθος. Ο Τζον Κέιτζ, ένας πολυπράγ‑μων μουσικός και φιλόσοφος, εμπνεύστηκε το συγκεκριμένο μουσικό έργο το οποίο εκτελείται χωρίς να παίζετε ούτε μια νότα, εμπνεύστηκε από τη τους ήχους της φύσης του περιβάλλοντος που ακούν οι ακροατές καθώς αυτό παίζεται.Η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης όμως το χρησιμοποίησε για άλλο λόγο. Ήταν μια επίθεση. Μεταφέρουμε τα λόγια τους με την προτροπή και την ελπίδα το συγκεκριμένο φαινόμενο να γίνει τόσο συνηθισμένο που να μην αναφέρεται πλέον σε κάποιο editorial.

«Οι εργαζόμενοι στην Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης σας υποδεχόμα-στε με τον ήχο της σιωπής. Όχι με τον ήχο της αμήχανης και παθητικής σιωπής, αλλά της γεμάτης ένταση, που δονείται, φωνάζει, για αυτούς που έχουν μέσα τους θλίψη, οργή, οδύνη, αγανάκτηση και αγωνίζονται απένα-ντι σε μια ζοφερή πραγματικότητα για την οποία άλλοι αποφάσισαν και μας καταδίκασαν. Με δολοφονικούς νόμους εξαπέλυσαν ένα πογκρόμ κατά του μέσου ανθρώπου, τον οποίο οδηγούν στη φτώχεια, την εξαθλίωση, την ανυποληψία, κατέλυσαν κάθε μορφή κοινωνικού κράτους. Η σιωπή του κα-ναπέ δίνει χώρο και χρόνο σε ανάξιες πολιτικές και συνδικαλιστικές ηγεσί-ες, αλλά και σε ακραίους. Έχουμε στο νου μας και την ένοχη σιωπή του βο-λέματος, για πράγματα που βλέπαμε και δεν αντιδράσαμε, και το αντίτιμο που πήραμε ήταν ίσως ένα διακοποδάνειο. Τώρα που το καράβι άρχισε να βουλιάζει, είναι καιρός να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και απέναντι στον εαυτό μας. Να σιωπήσουμε δύο τρία δευτερόλεπτα μέσα στην πολύβουη καθημερινότητά μας και να ακούσουμε για τον άστεγο, τον μετανάστη, τον τοξικομανή. Οι μουσικοί είμαστε εδώ, πομποί και δέκτες του κοινωνικού γίγνεσθαι. Μέσα από τις συναυλίες της ΚΟΘ τραβάμε τη δική μας ευθεία, αντιστεκόμαστε με όπλο μας τη μουσική, χέρι χέρι, με αλληλεγγύη. Αυτή είναι η μόνη λύση. Ξεκινάμε το μεγάλο ταξίδι. Το πού θα μας βγάλει, στην Ιθάκη ή στα Κύθηρα, στο δρόμο θα το μάθουμε. Ξέρουμε όμως ότι την αξιοπρέπειά μας δεν θα αφήσουμε κανέναν να την ακουμπήσει».

Αλέξης Γκάτσης

Editorial

Ιδρυτής: Τάσος Μιχαηλίδης • Διεύθυνση περιοδικού: Σίμος Βασιλειάδης • Αρχισυνταξία: Μαρία Φαρδέλλα • Συντονισμός κινηματογραφικής ύλης: Γιάννης

Γκροσδάνης • Art director: Στέφανος Μιχαηλίδης • Assistant art director: Αντώνης Γιαννόπουλος, Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου • Διόρθωση κειμένων: Γιάννης

Δημητρίου • Oικονομική διεύθυνση: Θανάσης Ψαρράς • Διεύθυνση Πωλήσεων: Χρήστος Κουλεμάνης • Δημόσιες σχέσεις: Γιώργος Γεωργιάδης • Υπεύθυνος

διανομής: Αλέξης Γκάτσης • IT consultant: Χρήστος Τατιτζικίδης Σ’ αυτό το τεύχος συνεργάστηκαν: Θούλη Μισιρλόγλου, Λιάνα Γερασοπούλου, Μάρα Τσικάρα,

Γιάννης Βασιλείου, Τάσος Μελεμενίδης, Ιωάννης Moody Λαζάρου, Παναγιώτης Κουντουράς, Κυριάκος Αθανασιάδης, Μάνος Λαμπράκης, Γιώργος Φ. Φωτιάδης, Αρχι‑

μήδης Γ. Παναγιωτίδης Δέσποινα Πολυχρονίδου, Γιάννης Χατζηγώγας, Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου, Rita Van Shanghay, Σπύρος Κουζέλης • Φωτογράφοι: Aγγελική

Τροκάνα, Ιωάννα Χατζηανδρέου, Καρολίνα Τσιρογιάννη, Νίκος Ράκκας • Ctp - Εκτύπωση – βιβλιοδεσία: Λιθογραφία Ι. Αντωνιάδης – Θ. Ψαρράς • Εκδοτική ομάδα:

Εξώστης Ο.Ε. Τύπου 3, Τ.Κ.: 54625, Θεσσαλονίκη, Τηλ: 2310 – 566577, Fax: 2310 – 566575

www.exostispress.gr • e-mail: info@exostispress.gr • facebook: exostisfreepress • twitter: @exostis_press

Διαφημιστείτε εδώ: 2310 566 577

Ταυτότητα

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική ή μερική, η διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς προ-ηγούμενη γραπτή έγκριση του εκδότη. Η άποψη των συνεργατών δεν είναι απαραίτητα και άποψη της Διεύθυνσης του περιοδικού.

ΠεριεχόμεναΣτήλες 05 Lou’s Favs 06 Mind the Art 09 Εξώστης Θ 19 Μεθυ-

σμένο παραμύθι 19 Υπεραστικό κορίτσι 20 Αθηναϊκές Πινακίδες

21 Θεσσαλονίκη επιτόπου 22 Borderlife 23 Fahrenheit 451 26

Rock’n’Roll Circus 27 Urbanities. 29 Rita Van Shangay 30 The

Zodiac.

Θέματα: 04 Συνέντεύξη: Beet Root 07 Συνέντεύξη: Κρίστη Πα-

παδοπούλου 13 Αφιέρωμα Νυμφαίο 24 Συνέντεύξη: Universal

Trilogy 25 Συνέντεύξη: Buena Vista Social Club

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ:Ο Εξώστης προσφέρει 4 μονές προσκλήσεις για τις κινηματογραφικές αίθουσες Ολύμπιον και Ζάννα. Στείλτε mail γράφοντας: Ολύμπιον, Ζάννα αντίστοιχα και ονοματεπώνυμο μέχρι την Παρασκευή στις 12μ.μ στο diagonismos@exostispress.gr. Επίσης ο εξώστης και το ΚΘΒΕ προσφέρουν 7 μονές προσκλήσεις για τις παραστάσεις του ΚΘΒΕ. Λεπτομέρειες στο fb page του Εξώστη κάθε Πέμπτη. Οι νικητές θα ενη-μερωθούν με προσωπικό mail και θα ανακοινωθούν στο fb του Εξώστη.

Cover: Το εξώφυλλο επιμελήθηκε το δημιουργικό γραφείο BeetRoot

4εξώστης. 22 - 28 Νοεμβρίου 2012

Mind The ArtΕπιμέλεια: Θούλη Μισιρλόγλου

Αν μπορεί να κρύβει κάτι καλό ο Μινώταυρος, ένα μυθολογικό τέρας που κατασπάραζε ανθρώ‑πους και, μανιασμένο, γκρέμιζε τοίχους, ποιο θα ήταν αυτό; Kυρίως θυμόμαστε τη φρικιαστική μορφή του με κεφάλι και ουρά ταύρου και σώμα ανθρώπου.

Κι όμως, δείτε το αλλιώς: Το τέρας αυτό μπορεί να γκρέμιζε τοίχους, την ίδια στιγμή όμως άνοιγε δρόμους, γκρέμιζε εμπόδια και γινόταν πρεσβευ‑τής της δημιουργικότητας… Το έχετε σκεφτεί ποτέ έτσι; Κι αυτό το «τέρας» είμαστε κι εσείς κι εγώ, ή τουλάχιστον ένα μέρος του καθένα μας.

Κάπως έτσι (και έτσι) είδε τη μυθολογική ιστορία η Beetroot Design Group, το γραφείο οπτικής επικοινωνίας από τη Θεσσαλονίκη, που το 2011 απέσπασε την υψηλότερη διάκριση στο χώρο του επικοινωνιακού design παγκοσμίως. Και αντί να παρουσιάσει το σύνολο της δουλειάς της, αφού έπρεπε να οργανώσει μια έκθεση με αφορμή τη βράβευσή της, έβαλε στόχο νέο «πελάτη»: την

ίδια τη χώρα, την εικόνα της και εν μέρει τους πολίτες της. Αποφάσισε να παρουσιάσει μια έκ‑θεση, που θα αναδείκνυε τις κρυφές, υπαρκτές όμως θετικές όψεις της Ελλάδας -του «τέρατος» που μέσα στη γενικευμένη κρίση δοκιμάζεται- και τελικά αποκαλύπτει τη δύναμη της οπτικής επι‑κοινωνίας. Όταν το μήνυμα είναι ισχυρό.

Η παρακάτω συζήτηση έγινε με αφορμή την έκθε‑ση «Τα Ελληνικά Τέρατα» στο Μακεδονικό Μου‑σείο Σύγχρονης Τέχνης, μια έκθεση για εκείνους που δεν φοβούνται το διαφορετικό.

ΘΜ: Το να παίρνεις ένα βραβείο με το οποίο άλ-λοτε βραβεύτηκαν εταιρείες-κολοσσοί μοιάζει ακατόρθωτο. Με ποια κριτήρια διακριθήκατε το 2011 ως η καλύτερη εταιρεία;Βeetroot: Κι όμως, στο δημιουργικό πεδίο μπο‑ρούν να συμβούν όλα. Βεβαίως για το βραβείο “Red Dot Communication Design Award: Agency of the Year 2011” συστήνεται κάθε φορά μια δι‑εθνής επιτροπή, που αποτελείται από παλαιότε‑

ρους βραβευμένους reddot και άλλους γκουρού της οπτικής επικοινωνίας. Τα κριτήριά τους είναι κυρίως η καινοτομία, η σταθερή ποιότητα, οι πύ‑λες που ανοίγει κανείς στη βιομηχανία.

ΘΜ: Ποιο είναι το δυνατό σημείο των «Τεράτων»; Πού βρίσκεται η δύναμή τους ως αντικείμενο οπτικής επικοινωνίας; Με άλλα λόγια τι τα κάνει επικοινωνιακά πετυχημένο prοject;Beetroot: Πρώτα από όλα είναι ένα κράμα δυνα‑τής πρώτης εντύπωσης και νοηματικής τεκμηρί‑ωσης. Αυτό σημαίνει ότι πρόκειται για μια δυνα‑μική χρήση της εικόνας και ένα ισχυρό κειμενικό υπόβαθρο. Το πώς επεξεργαζόμαστε το δεύτερο εξηγεί γιατί δεν έχουμε τον κλασικό κειμενογρά‑φο ως θέση μέσα στην εταιρεία. Στην Ελλάδα βεβαίως, στην ενθουσιώδη υποδοχή συνέβαλε η μνήμη: αυτή είναι το δυνατό σημείο, γιατί αυτή επιτρέπει στο θεατή να αντλήσει από μια οικεία δεξαμενή. Στο εξωτερικό η δεξαμενή είναι μια πιο διευρυμένη πολιτισμική παρακατα‑θήκη.

Τα «Ελληνικά Τέρατα», οι μέχρι χθες «κακοί» της υπόθεσης, τα όντα γε-

μάτα ατέλειες και αδυναμίες, σήμερα μνημειώνονται σχεδόν ως θεοί και

γιορτάζουν την καλή πλευρά τους (και τη δική μας).

εξώστης. 22 - 28 Νοεμβρίου 20125

DimMarg -->@DimMarg «Dear Marko, why profile down, e? Put again up or we will break you in wood. With estimate, Golden Dawn» Επι-στολή της ΧΑ στο Mark Zuckerberg

DimmanP -->@DimmanP @PanosKammenos έχω έρθει λέσχη μπίλ-ντερμπεργκ για καφέ, αγοράσαμε και καινούριο μπιλιάρδο, πώς σας γλεντάμε έτσι..

ο άλλος -->@RoussosK δηλαδή ώρες ώρες σκέφτομαι οτι υπάρχει θεός απλά δεν με θέλει πλούσιο γιατί θα βασάνιζα τον μπάτλερ.

αλεμάους -->@figios Αν διαλυθεί το Πασόκ παίρνω τη Καιλή,το πρόλαβα.

Αστεφάνωτη Queen -->@Eugenial Αν δεν εχεις βαλει το φανελακι μεσα

απο το βρακι και τη πυτζαμα μεσα στο καλτσακι δεν εχει κρυωσει αρκετα.

KaurisμάκηςΠουνέντης -->@kurosawa7 έρχονται οι ξένοι και μας παίρνουν τα καλύτερα ημιυπόγεια στα κάτω πατήσια

ismini -->@isminouta Ετσι πού ερμηνεύει ο καμμενος,είμαι σίγουρη ότι οταν τσακώνεται με την μάνα του ειναι αυτος πού λέει»α α α σταματα,η καρδιά μου»

psarianot -->@psarianot δεν θυμάμαι γιατί δέχτηκα να σηκωθώ

απ’τον καναπέ και να βγω έξω βράδυ Κυριακής. μάγια το πιο πιθανό

la_cookaracha -->@La_cookaracha Θελω να παω πανω στη γεφυρα κο-λοκυνθους και να παιρνω τηλεφωνα τους γνωστους μου να τους λεω οτι ειμαι πανω στη γεφυρα κολοκυνθους

Πλασουάν_ -->@PlusOneTweeter είμαστε και μεις που στις επισκέψεις

βγάζουμε τα κολωνάτα του κοσταμπόντα κι όταν μένουμε μόνοι βά-

ζουμε το κεφάλι κάτω απ’τη βρύση για νερό

Μάνος -->@cytopenic Τα βλέμματα των άλλων στις δηλώσεις «δεν έχω facebook» και «έχω αναζωπύρωση φυματίωσης» διαφέρουν ελάχιστα.

To_ayto -->@MariaSfika Αυτο το φορεμα με κανει να φαινεσαι λιγουρης.

Λεονάρντο ντί Νάτριο -->@YannisDoc -Ρε συ,μη καπνίζεις,τα τσιγάρα σκοτώνουν-Ο παππούς μου έζησε μέχρι τα 102-Καπνιστής;-Οχι,κοι-τούσε τη δουλειά του.

Cathy -->@CathyPap εντελώς σπαστικό που το δωμάτιό μου βλέπει το empire state από τη βορειοανατολική του πλευρά

Πάντως, όπως και να ‘χει, κάθε τέρας συνδέεται με τις αξίες της Beetroot. Π.χ. οι Στυμφαλίδες Όρνιθες συμβολίζουν για εμάς την ομαδικότητα, ο Κύκλωπας την αυθεντικότητα. Έτσι, οι αξίες μας προβάλλονται και ως αξίες της δημιουργικότητας, αλλά και μιας δημιουργικότητας «ελληνικής κοπής». Επίσης, φαίνεται να περνάει το μήνυμα ότι η ουσία δεν βρίσκε‑ται στα αντικείμενα, αλλά στο νόημα, σ’ αυτό που το κάθε έκθε‑μα πρεσβεύει. Άλλωστε τα περισσότερα εκθέματα είναι εφήμερα. Από την άποψη αυτή, η έκθεση δεν είναι πολύτιμη: τα νοήματά της είναι.

ΘΜ: Ποιο θεωρείτε ότι είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στη Θεσσαλο-νίκη για τους δημιουργικούς επαγγελματίες; Beetroot: Ο σεκιουριτάς της ΔΕΘ, που απαγορεύει την είσοδο ακόμη και σε όσους εργάζονται. Γιατί δείχνει για μια ακόμη φορά ότι δεν υπάρχει σύμπνοια στην πόλη για την εξυπηρέτηση βασικών στόχων και σκοπών, για τη διαχείριση και τη στρατηγική γύρω από ένα θέμα. Η νοοτροπία «έτσι τα βρήκαμε, έτσι θα τα αφήσουμε».

ΘΜ: Το μεγαλύτερο πλεονέκτημά της;Beetroot: Αρχικά θα λέγαμε το προφανές: το μέγεθος της πόλης, που σου επιτρέπει να έχεις δυνητικά πιο εύκολη πρόσβαση στους δημόσιους φορείς, αλλά και σε πελάτες, και επιτρέπει και στην ίδια την πόλη να λειτουργεί ως ορμητήριο. Στην πραγματικότητα όμως το πιο σημαντικό πλεονέκτημα παραμένουν μερικοί άνθρωποι και θεσμοί που δημιουργούν σε πείσμα όλων των αντιξοοτήτων. Αυτοί θα φτιάξουν και το ακόμη πιο δυνατό «χαρτί», αυτό που θα γίνει η πόλη.

ΘΜ: Η έκθεση έχει ήδη παρουσιαστεί σε πολλές πόλεις. Εισπράτ-τετε κάτι διαφορετικό από τον κάθε τόπο; Beetroot: Στο εξωτερικό το κοινό έχει περιορισμένες προσλαμβά‑νουσες. Ωστόσο, οι ξένοι ενδιαφέρονται πολύ περισσότερο για το φιλοσοφικό υπόβαθρο της έκθεσης και όχι τόσο για την εικόνα. Κι αυτό αποτελεί μια παγκόσμια τάση: την επιστροφή στην ουσία.Στην Ελλάδα διδάσκεται στα σχολεία η αφορμή της έκθεσης, αλλά όχι η συνθετότητα και η μαγεία του βασικού θέματος, που ξεπερνά την εικονογραφία των τεράτων.Αυτά αντανακλώνται στην υποδοχή της έκθεσης σε κάθε τόπο.

ΘΜ: Σας δίνει χαρά, πάντως, η «επιστροφή» της έκθεσης στη Θεσ-σαλονίκη; Beetroot: Μεγάλη. Κλείνει ο κύκλος της Ευρώπης στη Θεσσαλονί‑κη. Και ο λόγος είναι ο ίδιος που μας κάνει να παραμένουμε στην πόλη, ενώ θα μπορούσαμε να έχουμε ήδη μετακομίσει στην Αθή‑να. Στην πραγματικότητα όμως είναι λάθος να συζητάμε για το πού είναι η βάση μας. Η δημιουργική δουλειά γίνεται από παντού.

ΘΜ: Το αγαπημένο τέρας της Beetroot;Beetroot: Αυτό που θα φτιάξουμε στη συνέχεια.

Η έκθεση «Τα Ελληνικά Τέρατα» παρουσιάζεται στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Εγνατία 154, ΔΕΘ, 2310 240002, www.mmca.org.gr) ως τις 30 Δεκεμβρίου 2012. Ώρες λειτουργίας: Τρίτη, Πέμπτη, Σάββατο 10:00-18:00, Τετάρ-τη 10:00-22:00, Παρασκευή 10:00-19:00, Κυριακή 11:00-15:00

6εξώστης. 22 - 28 Νοεμβρίου 2012

Mind The Art

Σάββατο 24/11

Universal Trilogy live || Pop Crisis Tour Support: DreaMachineryBlock 3326ης Οκτωβρίου 33Τιμή εισιτηρίου: 10ευρώΠροπώληση: 8ευρώ (Buy 2 tickets + 1 Free)Σημείο προπώλησης:Stereodisc (Αριστ. 4)Προσέλευση: 21:30

Μεγάρο Μουσικής ΘεσσαλονίκηςΑΦΙΕΡΩΜΑ: 100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ SERGIU CELIBIDACHE (ΜΕΡΟΣ 2ο)Η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης αφιερώνει 3 συ-ναυλίες της στη μνήμη του σπουδαίου μαέστρου Sergiu Celibidache, με αφορμή τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από τη γέννησή του. Τις συναυλίες διευθύνουν διεθνώς καταξιωμένοι μαέστροι, που υπήρξαν μαθητές του, κατα-δεικνύοντας τη σπουδαία κληρονομιά του «Τσιλιμπιδάκη από τη Κρήτη», όπως συστηνόταν υπερήφανα ο ίδιος, αναφερόμενος στην Κρητική καταγωγή του.Τιμές εισιτηρίων: 9ευρώ - 14ευρώ - 18ευρώ, Μειωμένο 9ευρώ Ειδικό εισιτήριο 5ευρώ. Οικογενειακό 18ευρώ - 28ευρώ - 36ευρώ. Ισχύει Ευρωπαϊκή Κάρτα Νέων - Δε-κτές και πιστωτικές κάρτες

Παρασκευή 23/11

Σάββατο 24/11

Πέμπτη 29/11

InterFOODinentalΕρμής Meze Bar –ReaustaurantΡογκότη 4-Βενιζέλου 3Τ.2310 224.962Πολυνησιακή, Ιαπωνική, Κινέζικη, Ταιλανδέζικη, Ινδική ,Ιταλική, Γαλλική και Αρχαία Ελληνική κουζίνα σε μπουφέ

Σάβ. 24 & Κυρ. 25/11

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ BAZAARΕΓΝΑΤΙΑ 154 (ΔΕΘ)Στους φιλόξενους εκ-θεσιακούς χώρους του μουσείου θα λειτουργήσει και πάλι μια ανοιχτή γιορτή αγοράς δώρων, ένα σύγχρονο πανηγύρι τέχνης με χρηστικά αντικείμενα υψηλής αισθητικής, ειδικές εκδόσεις του ΜΜΣΤ, βιβλία τέχνης και έργα ζω-γραφικής, χαρακτικής και φωτογραφίας γνωστών καλλιτεχνών. Με βασικό σκοπό τη στήριξη των μουσειοπαι-δαγωγικών προγραμμά-των αλλά και των άλλων εκπαιδευτικών και ψυχα-γωγικών δραστηριοτήτων του μουσείου, το ΜΜΣΤ προσκαλεί όλους εσάς στο εορταστικό bazaar.

Παρασκευή 23/11

Βιβλιοπωλείο του Μορφω-τικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης Παρουσίαση του βιβλίου της Μαίρης Μικέ «Εναρμόνιον κράμα. Δο-κίμια για την πεζογρα-φία», από τις Εκδόσεις Άγρα.Τσιμισκή 11 Ώρα 19:30

Σάββατο 24/11

CANCIONES POPULARESΜουσική βραδιά με τους Σπανό και Ζαφρανά στο ΤελλόγλειοΑγίου Δημητρίου 159ΑΤηλ. 2310247111, 2310991610Εισιτήρια: Κανονικό 7ευρώ & μειωμένο 5 ευρώ

Κρούση | 2 χρόνια“εκτ6ς” πολυχώροςΟρφανίδου 5

Η ομάδα κρουστών Κρούση κλείνει 2 χρόνια ύπαρξης και το γιορτάζει στο φυσικό της χώρο, τον πολυχώρο εκτ6ς.Μια βραδιά γεμάτη ρυθμό και χορό!Live percussions, perfor-mances, αυτοσχεδιασμοί και πολλές εκπλήξεις.

Ξεκίνησε η νέα Performance ‘FAKE TIME’ στο Ξενοδο-χείο Άριστον, ξαναζωντανεύοντας το κτίριο μέσα από ένα πλούσιο και ευφάνταστο χωροχρονικό ταξίδι.Η νέα, διαδραστική performance ‘Fake Time’ παρου-σιάζεται σε όλο το ξενοδοχείο από τις 17 Νοεμβρίου για λίγες παραστάσεις. Μέσα από αναπαραστάσεις της καθημερινής κοινωνικής ζωής ο θεατής, εσύ, (προ)καλεί-σαι να έρθεις αντιμέτωπος με τον ίδιο σου τον εαυτό και τις επιλογές σου: ζεις όπως θέλεις; Μπαίνεις σε άλλους χωροχρόνους, κατασκευασμένους τόπους, βιώνεις συμπυκνωμένα διαφορετικές καταστά-σεις και εμψυχωμένες σκηνογραφίες, και τελικά βγαίνεις από το κτίριο έχοντας περιπλανηθεί φυσικά, νοητικά και ψυχικά: από το ψυχιατρείο στο δάσος, από στη φυλακή στο τσίρκο, από τον όροφο της αριστοκρατίας στο λό-μπυ.Οι συντελεστές του Άριστον σας περιμένουν για ακό-μη μία μοναδική εμπειρία!

Παραστάσεις από 16 Νοεμβρίου. Κράτηση απαραίτητη στο πρακτορείο People of the World, Μητροπόλεως 40, 1os όροφος, 2310222292, & στο www.cheaphotel.gr Περιορισμένος αριθμός συμμε-τεχόντων.e-mail: faketimeperformance@gmail.com

Performance ‘FAKE TIME’ στο Ξενοδοχείο Άριστον

7εξώστης. 22 - 28 Νοεμβρίου 2012

Mind The Art

Ένα δύσκολο και σύνθετο έργο ανεβαίνει αυτές τις μέρες στο Θέατρο Βεργίνα, στο Regency Casino Thessaloniki. Η Δεσποινίς Τζούλη, του Πάτρικ Μάρμπερ, βα‑σίζεται σε ένα κλασικό έργο του Α. Στρίντμπεργκ και έρχεται από την Κύπρο πα‑ρουσιαζοντας επι σκηνής τον Αλέξη Γεωργούλη και την Κρίστη Παπαδοπούλου, μια από τις ανερχόμενες ηθοποιούς του κυπριακού θεάτρου, η οποία θήτευσε στο παρελθόν και στο δυναμικό του ΚΘΒΕ. Ο Γιάννης Γκροσδάνης συνάντησε την Κρί‑στη Παπαδοπούλου και μίλησαν για την Δεσποινίς Τζούλη και την επιστροφή της στην Θεσσαλονίκη.

Το έργο αναφέρεται σε πολλά και διαφορετικά θέματα. Από τις σχέσεις μετα-ξύ των ανθρώπων και των δύο φύλων, το παιχνίδι του πάθους μέχρι θέματα πολιτικής και κοινωνικής θέσης. Ποιος είναι ο ρόλος όλων αυτών στη σημε-ρινή εποχή; Το έργο καταρχάς αποτελεί μια διασκεύη του Π. Μάρμπερ που μας μεταφέρει από την κουζίνα ενός αρχοντικού της Σουδίας του 1888, όπως είχε ορίσει ο Στρίντμπεργκ, σε μια αριστοκρατική έπαυλη του Λονδίνου το καλοκαίρι του 1945, χρόνος κατά τον οποίο το αγγλικό Εργατικό Κόμμα κέρδισε τις πρώτες μεταπολεμικές εκλογές με σαρωτική νίκη. Υπάρχουν μέχρι σήμερα όλα αυτα τα ζητήματα και πάντα θα υπάρχουν αλλά οχι σε υπερθετικό βαθμό, όπως παλιά! Τότε οι άνθρωποι ερωτεύονταν πιο έντονα, πιο ουσιαστικά. Η κοινωνική τάξη των ανθρώπων δυστυχώς όσο και να περνάνε τα χρόνια διχάζεται ακόμη περισσότερο. Kαι η πολιτική παραμένει και χειροτερευει. Αντι να οδεύουμε προς το καλύτερο, λόγω πολλών ευκολιών πλέον στην ζωή μας, τα αφήνουμε ολά στην μοίρα. Πρεπει να θυμηθούμε να παλέψουμε για αυτην την ζωη.

Υποδύεστε την Μις Τζούλη. Πως ακριβώς χτίζεται ένας τέτοιος ρόλος επί σκη-νης; Πως συνεργαστήκατε με τους άλλους 2 ηθοποιους; Με κόπο και δυσκολία! Αντιλαμβάνεσαι οτι ο ρόλος αυτος ειναι ενα αριστουργημα. Επρεπε επομένως να κατανοήσω και να μελετησω τη ψυχοσύνθεση ενός υπερβολικά περίπλοκου χαρα‑κτήρα. Με την την σκηνοθετιδα μας, την Αθηνα Ξενίδου, αλλά και τον Αλέξη Γε‑ωργουλη και τη Νεδη Αντωνιάδη έχουμε συνεργαστεί καταπληκτικά με απιστευτες ώρες πρόβας. Η Δεσποινίς Τζούλη οφείλει να εναλλάσσεται από τη μία περσόνα στην άλλη σε απίστευτους ρυθμούς. Τελικά είναι ένα πλάσμα που έχει στερηθει πολύ την αγαπη και την ψάχνει στα μάτια του Τζον.

Η Μις Τζούλι περιόδευσε στην Κυπρο το καλοκαίρι. Ποιες ήταν οι αντιδράσεις του κοινού; Όταν έχεις εναν Αλεξη Γεωργουλη στο πλαι σου αντιλαμβάνεσαι ποια είναι τα σχόλια!

Επιστρέφεις στην Θεσσαλονίκη μετά από 2,5 χρόνια με θητεία στο ΚΘΒΕ. Υπάρχει κάτι που νιώθεις την ανάγκη να κάνεις με αφορμή αυτή την επιστροφή; Πολλά! Μετά το εργο στο ΚΘΒΕ “Δεν αντεχω άλλο, έρχονται συνεχεια...” την Θεσ‑σαλονικη την αγάπησα με εναν ιδιαιτερο τρόπο. Την νιώθω σαν δευτερη μου πατρί‑δα. Θέλω τοσο πολύ να καθισω στην παλιά παραλία και να αγναντευσω απένταντι την θέα, τον Θερμαικό κόλπο, τον Λευκό Πύργο με παλιους αγαπημενους φίλους.

Ποια είναι τα σχέδια σου για το μέλλον; Με το Μις Τζούλι θα είμαστε στην Θεσ‑σαλονίκη μεχρι 15 Δεκεμβρίου. Για το κοντινό μέλλον υπάρχει ένα κινηματογραφι‑κό σχέδιο αφού πρωταγωνιστώ σε μια ταινία στην Κύπρο σε σκηνοθεσία Χρηστου Σιοπαχά, οποτε πρέπει να μπώ σε ενα διαφορετικο δρόμο. Δόξα τω Θεώ που έχου‑με δουλεία!

Κρίστη Παπαδοπούλου “Αντι να οδεύουμε προς το καλύτερο τα αφήνουμε ολά στην μοίρα”

Info: Δεσποινίς Τζούλη, Σκηνοθεσία: Αθηνά Ξενίδου. Παίζουν: Αλέξης Γεωρ‑

γούλης, Κρίστη Παπαδοπούλου, Νέδη Αντωνιάδη 23, 24, 30 Νοεμβρίου και 1, 7,

8 Δεκεμβρίου. Ώρα έναρξης: 22.00. Εισιτήρια στην τιμή των 15ευρώ διατίθενται

μέσω των καταστημάτων Public, μέσω του box office του Καζίνο (Τρίτη έως Κυ‑

ριακή, 16:30 – 24:00), μέσω του site www.i-ticket.gr αλλά και μέσω τηλεφώνου (με

τη χρήση πιστωτικής κάρτας) στο 801 11 60000 & 210 67 86000. Στην τιμή περι‑

λαμβάνεται είσοδος στη θεατρική παράσταση, 1 welcome ποτό κατά την είσοδο

στο Θέατρο, είσοδος στο Καζίνο και 5ευρώ gaming voucher για παιχνίδι. Η είσο‑

δος επιτρέπεται σε άτομα άνω των 21 ετών. Απαραίτητη η προσκόμιση αστυνο‑

μικής ταυτότητας ή διαβατηρίου. Περισσότερες πληροφορίες στο 2310 491 291.

8εξώστης. 22 - 28 Νοεμβρίου 2012

Mind The Art

ΘΕΑΤΡΟ από 22/11 – 29/11ΑΘΗΝΑΙΟΝ (2310 83 20 60): α) “Όλυμπος 2012 Εν Κρίσει μια… αλλόκοτη

Περιπέτεια” του Χ. Αντωνιάδη. Από την ομάδα Angels of Town. Σκηνο-

θεσία: Χριστόφορος Αντωνιάδης. Κάθε Πα-Κυ 21.15. β) “Η όπερα του

ζητιάνου” από την ομάδα Passatempo. Σκηνοθεσία :Γλυκερία Καλαϊτζή.

Παίζουν: Ε. Αμπουμόγλι, Κ. Δανιηλίδης, Α. Ευθυμίου, κ.α. Παρ., Πα-Κυ,

21.15μμ (εώς 25/11) γ) “Χερ Κόλπερτ” Σκηνοθεσία: Αχ. Ψαλτόπουλος.

Παίζουν: Στ. Βαφειάδης, Α. Κασιούμη, Στ. Μούρκος, Χ. Μυλωνάς, Ε.

Τσάκουρη. Κυ – Τρ 21.00μμ. (εώς 23/12)

ΑΚΤΙΣ ΑΕΛΙΟΥ (2310 22 92 49) : α) “Μια φορά στο Μεξικό” Σκην.: Νί-

κος Σακαλίδης. Παίζει ο Θωμάς Βελισσάρης. Κάθε Δευτέρα στις 21.15μμ

β) “Σταθμοί” συνεργασία με το μουσικό σύνολο Πλειάδες. Σκηνοθεσία:

Νίκος Σακαλίδης. Κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακη στις 21.15μμ.

Μόνο για Τετ 28/11 στο Δημ. Θέατρο Θέρμης με δωρεάν είσοδο

ΑΝΑΤΟΛΗ (2310 32 20 94): “Άνω Αυστρία” του Φραντς Ξάβερ Κρετς.

Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Ρικούδης. Σά-Κυ στις 21.00. Εώς 15/12

ΑΥΛΑΙΑ (2310 23 77 00) : “Η Ρομαντική μου Ιστορία” από το Θέατρο

Νέου Κόσμου. Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος. Πέμπτη- Σάββα-

το: 21.00, Κυριακή: 20.00

ΑΡΙΣΤΟΝ (2310 28 53 29) : “Fake Time”, Σύλληψη ιδέας, Σκηνοθεσία &

Παραγωγή: Λέλα Ράμογλου. Πέ - Πα: 21.00, Σά & Κυ: 19.00.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ (2310 26 20 51): α) “Η γιαγιά” του Ντίνου Σπυρόπουλου.

Σκηνοθεσία: Β. Κυριακίδης. Παίζουν: Θανάσης Τσαλταμπάσης, Νίκος

Ορφανός. Πέ - Πα: 21.00, Σά: 18.00& 21.00, Κυ: 20.00. Εώς 24/11. β)

“Caveman” με τον Βλαδίμηρο Κυριακίδη. Σκηνοθεσία - Διασκευή: Ανα-

στασία Παπαστάθη. Μόνο για 26-28/11, 21.15μμ.

ΒΕΡΓΙΝΑ (2310 49 12 91): “Δις Τζούλη” του Π. Μάρμπερ. Σε σκηνοθεσία

Αθηνάς Ξενίδου. Παίζουν: Αλ. Γεωργούλης, Κρ. Παπαδοπούλου, Νέδη

Αντωνιάδη. Στις 23, 24, 30/11 και 1, 7, 8/12, 22.00μμ

ΘΕΑΤΡΟ 90 ΜΟΙΡΩΝ (2315 00 19 60): “Χωρίς Ανάσα” του Ι. Μυλωνά. Σκη-

νοθεσία: Ι. Μυλωνάς. Εως 29/12. Κάθε Πα-Σα, 21.00.

ΘΕΑΤΡΟ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΙΧΗ (2310 21 03 08 & 6974 39 77 44): “Ψάρι στα

χείλη”. Σκηνοθεσία: Β. Τσικάρας. Σα-Κυ: 21.15.

ΘΕΑΤΡΟ ΟΡΑ (2310 23 27 99) : «Νordost»Του Τόρστεν Μπουχστάινερ,

Σκηνοθεσία: Μιχάλης Σιώνας Πα- Σά:21.00 και Κυ: 20:00

ΘΕΑΤΡΟ ΣΟΦΟΥΛΗ (2310 42 39 25): “Night Club Plata Monas” Κείμενο/

Σκηνοθεσία: Στέλιος Χατζηαδαμίδης Πε-Σά: 21:00 και Κυ: 20:00 Κέντρο

Παραστατικών Τεχνών Α4Μ (6936 901069): “Αίφνης” από την Ομάδα

die Wolke, 24 - 25 Νοεμβρίου, 21:00.

ΚΘΒΕ (2315 20 02 00):

α) ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ : “Μαντάμ Σουσού”. Σκηνοθεσία: Σωτ. Χατζάκης

Τετ, Κυ στις 19.00 Πέ - Πα στις 21.00, Σά 18.00 & 21.00 β) M. ΛΑΖΑΡΙΣ-

ΤΩΝ: Ποντιακή σκηνή ΚΘΒΕ “100 λογιών ζαντίας” βασισμένο στο έργο

του Τζο Όρτον “Αυτά που είδε ο Μπάτλερ”. Σκηνοθεσία: Τασός Παλα-

ντζίδης. 21.00. Πε – Πα 21.00μμ, Σα 18.00&21.00μμ, Κυ 19.00.

ΚΛΕΙΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΥΚΕΩΝ (2310 63 80 58): “Ενός λεπτού σιγή”

από το Δημοτικό Θέατρο Συκεών. Σκηνοθεσία: Τάσος Ράτζος. Κάθε Κυ-

ριακή, 21.00. Εώς 25/11

ΚΟΙΤΩΝΕΣ – ΣΤΡ. ΚΟΔΡΑ (6945 260308 για Vodafone, 6985 858932 για

Cosmote): «Τίποτα δικό μου» του Edward Bond. Από την Ομάδα Ριsκο.

Σκηνοθεσία: Β. Οικονόμου. Εώς 26/11, Πα-Δευ 21.00 και Κυ 20.00.

ΜΠΕΝΣΟΥΣΑΝ ΧΑΝ (6982 03 11 99): “Φόβος” του Edgar Allan Poe από το

Θέατρο του Άλλοτε. Σκηνοθεσία: Β. Δουμανίδου. Πέ- Πα στις 22.00μ.μ.

και Σά στις 00.00μ.μ. Ακατάλληλη για ανήλικους. Εως 15/12

ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ (2310 28 54 52): α) “Ο Εχθρός Λαός”. Σκηνοθεσία:

Μαρία Μπαλτατζή. Κάθε Σάββατο-Κυριακή, 20.00μμ, 20/10-21/12, β)

“Αφιέρωμα στον Ιωσήφ Αναστασίου: Εμείς Οι Άλλοι - Ριζική Θεραπεία”.

Σκηνοθεσία: Μαρία Μπαλτατζή. Από 19/10 & κάθε Παρασκευή, 21.30μμ.

club DHARMA (6971997255 & 6977282020): «Τράβα μαλλί… ανεβαίνου-

με!». Σκην. Γρ. Παπαδόπουλος. Κάθε Δευτέρα, 20.30 μμ.

Studio ΠΑΡΑΘΛΑΣΗ (2310 21 65 67): “Νύχτες στο Παλέρμο” Σκηνοθεσία:

Γιώργος Γκασνάκης – Κώστας Ταρπατζής. Κάθε Σάββατο και Κυριακή

στις 9:00 μ.μ. Εώς 16/12.

Studio ΝΕΜΕΣΗ (2310 32 62 30): “Πάπισσα Ιωάννα” σε διασκευή-σκηνοθε-

σία: Αφρούλη Μπέρσου. Κάθε Σάβ. στις 21:00 μ.μ. και Κυρ.στις 19:00 μ.μ.

VIS MOTRIX (2310 22 81 61): “Διαδικασίες Διακανονισμού Διαφορών”

του Δ. Δημητριάδη. Σκηνοθεσία: Αθανασιος Τόμμυ Σκλάβος Παίζουν:

Κλειώ- Δανάη Οθωναίου, Ευγενία Σαμαρά, Τίνα Λεωνορά, Αθανασιος

Τόμμυ Σκλάβος. Κάθε Πα-Σα-Κυ, 21.15μμ. Εως 25/11

ΠΑΙΔΙΚΑ: ΑΘΗΝΑΙΟΝ (2310 83 20 60): «Ο Τζακ κι η φασολιά» από την θεατρική

εταιρία Νεφέλες. Σκην: Παντελής Καραγιάννης. Κάθε Κυριακή, 11.30 π.μ.

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ (2310 26 20 51) : “Ο Εγωιστής Γίγαντας” του Ο. Ουαϊλντ.

Από την Παιδική Σκηνή Θεσ/νικης. Διασκευή- σκηνοθεσία: Λένα Γεργιά-

δου. Κάθε Κυριακή, 11:30

ΘΕΑΤΡΟ ΟΡΑ (2310 23 27 99) : «Πετάει-Πετάει το παλτό;» Κουκλοθέα-

τρο. Από 11/11, 11.30πμ

ΚΘΒΕ (2315 200000) : α) ΒΑΣΙΛΙΚΟ: “Πήτερ Παν” Σκην. Γ. Καλαντζόπου-

λος. Κάθε Κυριακή 11.00&15.00 β) Μ.ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ : “Μικρός Ήρωας”

σκην: Γιάννης Ρήγας. Κάθε Κυριακή 11.00πμ

ΔΗΜ. ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ - ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ (2310 458 591-2): «Ένα

σπίτι παραμύθια» της Λίνας Νικολακοπούλου και του Σταμάτη Κραου-

νάκη. Σκηνοθεσία – χορογραφία: Τατιάνα Μύρκου. Κάθε Κυριακή: 12μμ

ΕΓΝΑΤΙΑ (2310 22 51 72): «Οι άθλοι του Ηρακλή» Κείμενο - σκηνοθεσία:

Κάρμεν Ρουγγέρη. Κάθε Κυριακή στις 11:30 & 15:00

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ KRISTIBONI (2311 21 03 05): «Ο Φασουλής και η μάγισσα

Μπαχλεβίτσα». Κάθε Κυριακή, 12.00μμ. Είσοδος με ελεύθερη συνεισφορά

ΘΕΑΤΡΟ ΤΑΞΙΔΙ ΟΝΕΙΡΟΥ (6972 70 28 70): “Μαγική απειλή στο Τρουφο-

χώρι” των Αλ. Ροβέρτου και Μ. Μυλωνά. Κάθε Κυριακή, 11.30πμ.

ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (2310 83 49 96): «ΑΛΑΝΤΙΝ» Σκηνοθεσία Ταμίλλα Κουλίεβα,

Διασκευή Φώτης Σπύρος. Κάθε Κυριακή στις 11:30 το πρωί

ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΕΡΜΟΥ (6945 260308): “Η Μυλωνού” από το θεατρικό σχή-

μα Μικρός Βορράς. Σκην: Τ. Ράτζος. Κάθε Κυριακή, 10.30&11.30 π.μ.

ΦΙΞ IN ART (2310 50 00 34): «Στη χώρα των Ονείρων» της Εύας Ιεροπού-

λου. Σκηνοθεσία: Αστέρης Πελτέκης . Κάθε Κυριακή στις 12:00

NODO JUNIOR (2310 749230): “Ο μικρός Πρίγκηπας”. Κάθε Κυριακή στις

11:30 το πρωϊ. •

8εξώστης. 22 - 28 Νοεμβρίου 2012

εξώστης. 22 - 28 Νοεμβρίου 20129

H ιστορία ξεκινάει το 19ο αιώνα από τα νησιά του Ειρηνικού, διασχίζει παρελθόν, παρόν και μέλλον και κάνει το γύρο του κόσμου για να καταλήξει στη Χαβάη, σε μια φουτουριστική κοινωνία που έχει επιβιώσει μετά την Αποκάλυψη.

Βασισμένο στο λαβυρινθώδες μυθιστόρημα του Ντέιβιντ Μίτσελ, το Cloud Atlas συζητήθηκε πολύ πριν την πρώτη προβολή του (λίγους μήνες πριν, στο Τορόντο) για το πώς ακριβώς θα μπορούσε να κινηματογραφηθεί. Με ένα βιβλίο που επενδύει στη χαοτική δομή του και δεν ενδείκνυται για κινη‑ματογραφική αφήγηση το team των 3 σκηνοθετών σήκωσε ένα φιλόδοξο project που ξεκινούσε από την προσαρμογή του κειμένου ως την εξεύρεση πόρων από όλο τον κόσμο για την υλοποίηση της ταινίας. Η παράλληλη αφήγηση επιλέχθηκε τελι‑κά, και το αφηγηματικό τέχνασμα για την ένωση των ιστοριών ήταν ο συνειρμός μεταξύ σκέψεων και αντικειμένων καθώς αυτός συντηρεί την όλη γενικότερη ιδέα περί μιας ιδιαίτερης ένωσης των ηρώων κάθε ιστορίας. Με την παράλληλη αφήγη‑ση όμως έξι ταινιών μικρού μήκους, που σημαίνει πως σπάνια κάθε επεισόδιο μιας ιστορίας ξεπερνά το δίλεπτο, χάνεται κάθε έννοια κλιμάκωσης έστω και αν οι ιστορίες ξεχωριστά είναι ενδιαφέρουσες.

Το πρόβλημα όμως του Cloud Atlas δεν είναι αυτό

(άλλωστε ήταν σχεδόν αδύνατο να βρεθεί καλύτε‑ρη λύση για την αφήγηση), αλλά κυρίως ο ιδεολο‑γικός πυρήνας του. Παγιδευμένοι στο αντισυμβα‑τικό στυλ της ταινίας, οι δημιουργοί φοβούμενοι μια πιθανή εισπρακτική αποτυχία αρχίζουν σταδι‑ακά να απλοποιούν τα πάντα χωρίς να έχουν θέσει από νωρίς τις βάσεις για το τί είναι αυτό ακριβώς που πραγματεύονται. Ανάγουν όποια ερωτήματα έχουν σε ένα γενικότερο, περί νοήματος της ζωής και εξέλιξης των πραγμάτων, και αρχίζουν να προ‑σφέρουν απλόχερα απαντήσεις ώστε να είναι όλοι ικανοποιημένοι στο τέλος, χωρίς επί της ουσίας να έχουν πει τίποτα. Ειδικότερα στην κορύφωση του φιλμ, παιδικοί διάλογοι προσπαθούν να εξηγήσουν τα πάντα, μετατρέποντας ένα ενδιαφέρον παραμύθι (που άλλωστε και στην αφήγηση ως παραμύθι ξεκινά) σε μια new age κενότητα που μιλά για μια “ειδική” ομάδα ανθρώπων που μεταφέρει την ελπίδα μέσα στο πέρασμα των χρόνων. Ελπίδα που καταρρέ‑ει αρχικά από την ίδια την υπόθεση καθώς οι δυο μελλοντολογικές ιστορίες βλέπουν τον κόσμο ως μια δυστοπία, αλλά και από την όλη προσέγγιση πάνω στην ιστορία. Για χάρη του θεατή εξυψώνο‑νται οι βασικοί ήρωες και εκμηδενίζονται οι κόσμοι στους οποίους ζουν, δίνοντας την εντύπωση μιας συγκαλυμμένης αποθέωσης του ατόμου εις βά‑ρος του συνόλου. •

Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Εξώστης ΘήταΕπιμέλεια ύλης: Γιάννης Γκροσδάνης

Cloud AtlasΦαντασίας, 2012, Γερμανία/ΗΠΑ/Χονγκ Κονγκ/Σιγκαπούρη, 172 λεπτά

(1.5/5)Κριτική: Τάσος ΜελεμενίδηςΣκηνοθεσία: Άντυ Γουατσόφσκι,

Λάνα Γουατσόφσκι, Τομ Τίκβερ

Παίζουν: Τομ Χανκς, Χάλι Μπέρι,

Χιούγκο Γουίβινγκ, Χιου Γκραντ, Τζιμ Στέρτζες

*1/2

Frankenweenie Animation, 2012, ΗΠΑ, 87 λεπτά

(3/5)Κριτική: Γιάννης ΒασιλείουΣκηνοθεσία: Τιμ Μπάρτον

Με τις φωνές των Μάρτιν Λαντάου,

Γουινόνα Ράιντερ, Μάρτιν Σορτ, Κάθριν Ο’Χαρα

***

Σε μια εποχή που η μάζα απαιτεί μεγαλύτερο ρεαλισμό από το σινεμά «απόδρασης» (πόσο αντιφατικό, αλήθεια), οι παραμυθάδες πρέπει να τεθούν υπό προστασία. Αν εκλείψουν οι δη‑μιουργοί που αφηγούνται ιστορίες εκτυλισσό‑μενες σε κόσμους φανταστικούς με απίστευτα γεγονότα και απίθανους χαρακτήρες, εκείνοι για τους οποίους ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη από το να συναρπάσουν τα πλήθη είναι να βρουν κι άλλους ανθρώπους που να πιστεύουν στα παραμύθια, όπως οι ίδιοι, ο κόσμος μας θα έχει γίνει ένα ακόμα λιγότερο όμορφο μέ‑ρος για να ζεις. Τέτοιος δημιουργός είναι και ο Τιμ Μπάρτον. Ένας εκκεντρικός τύπος που στο σύνολο της καριέρας του αφηγείται μακάβρια παραμύθια με στόχο να προκαλέσει όχι τον τρόμο απέναντι στην ιδέα του θανάτου, αλλά τη συμφιλίωση με αυτή.

Κοντεύοντας να συμπληρώσει τρεις δεκαετίες στον χώρο έχει - όπως κάθε δημιουργός που δε λέγεται Κιούμπρικ - τις καλές και τις λιγό‑τερο καλές στιγμές του. Στο Frankenweenie με εμφανή διάθεση αυτοκριτικής βάζει τον νε‑αρό ήρωα του να ρωτά τον δάσκαλο του, που μοιάζει στον Βίνσεντ Πραϊς, τί πάει στραβά κι ενώ το ένα πείραμα του πετυχαίνει, το δεύτερο αποτυγχάνει, για να λάβει την απάντηση πως οφείλεται στο ότι ίσως δεν αγαπούσε το δεύτε‑ρο, όπως το πρώτο.

Ευτυχώς το γλυκύτατο Frankenweenie εί‑ναι ένα από τα «πειράματα» που αγαπά. Κι αν στην «τερατώδη» κορύφωση του η σινεφιλία καταπνίγει την ιστορία, είναι επειδή ο Μπάρτον θέλει να απευθύνει ένα εγκάρδιο ευχαριστώ στους ήρωες των παιδικών του χρόνων. Με τί καρδιά να τον ψέξεις;•

Κωμωδία, δράμα, 2012, Η.Π.Α., 100 λεπτ

(2.5/5)Κριτική: Ιωάννης Moody ΛαζάρουΣκηνοθεσία: Ντέιβιντ Φράνκελ

Παίζουν: Μέριλ Στριπ, Τόμι Λι Τζόουνς, Στιβ Καρέλ

Το Κυνήγι(The Hunt / Jagten)

Κωμωδία, 2012, Γαλλία/Ιταλία/Ισπανία/Ουγγαρία, 109 λεπτά

(3/5)Κριτική: Γιάννης ΓκροσδάνηςΣκηνοθεσία: Τόμας Βίντερμπεργκ

Παίζουν: Μαντς Μίκελσεν, Τόμας Μπο Λάρσεν

***

Έπειτα από ένα επώδυνο διαζύγιο, ο 40χρονος Λούκας έχει μια νέα σχέση, μια νέα δουλειά και επαναπροσδιορίζει τη σχέση του με τον έφηβο γιο του, Μάρκους. Η ζωή του, όμως, θα ανατραπεί ύστερα από ένα ψέμα για σεξουαλική παρενόχλη-ση ενός παιδιού.. Τρία χρόνια μετά το επώδυνο Submarino ο Τόμας Βίντεμπεργκ επιστρέφει με ένα δύσκολο και αρκε‑τά απαιτητικό θέμα. Η αλήθεια είναι πως ο Δανός σκηνοθέτης, που μέχρι σήμερα έχει συνδέσει το όνομα του με την σπουδαία Οικογενειακή Γιορ-τή, έχει επιβεβαιώσει αρκετές φορές την ικανό‑τητα του να κατασκεύαζει σπουδαίες ταινίες, που αποτελούν μελέτες πάνω στην κοινωνία και τους επιμέρους χαρακτήρες της, όλους εμάς δηλαδή που αποτελούμε αυτό το σύνολο. Μακριά από την αλλοτινή επαφή του με το πειραματικό Δόγμα ο Βίντερμπεργκ κάνει και στο Κυνήγι μια υπόθεση εργασίας πάνω σε μια κοινωνική αδικία, πάνω σε μια ρετσινιά, που ξεκινάει σαν παιδικό ψέμα αλλά εξελίσσεται σαν μια οργισμένη προκατάληψη με χαρακτηριστικά επιδημίας στο στενό περιβάλλον μιας επαρχιακής κοινότητας. Αν και ο Βίντερμπεργκ στήνει επιδέξια μέσα στο χριστουγεννιάτικο τοπίο της δανέζικης επαρχίας τη νουάρ ατμόσφαιρα ενός κυνηγιού που προ‑καλείται από ένα ψέμα και αφουγκράζεται την ένταση των ηρώων του, γεγονός που θα συνεπά‑ρει τον θεατή, ωστόσο ο πρωταγωνιστής του λει‑τουργεί χωρίς αντανακλαστικά και δέχεται σχεδόν παθητικά τη θυματοποίηση του στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας. Οι ήρωες του παραδίδονται αμαχητί στην ορθότητα της εποχής χωρίς να τεκμηριώσουν την αληθοφάνεια των γεγονότων. Αυτό βέβαια δεν λειτουργεί αποτρεπτικά για τον σπουδαίο Μαντς Μίκελσεν που, παρά την παθη‑τικότητα του ήρωα του, χτίζει έναν εκπληκτικό εσωτερικό χαρακτήρα, που άξια κέρδισε το βρα‑βείο ανδρικής ερμηνείας στις Κάννες. Ωστόσο ο μελοδραματισμός του νατουραλιζέ σκανδιναβού Βίντερμπεργκ δηλώνει την αμηχανία για την κατά‑ληξη αυτής της σκληρής ιστορίας. •

Ένας πράκτορας που βγήκε μέσα από τα προ-γράμματα “κατασκευής” του Τζέισον Μπορν, γίνε-ται στόχος των αφεντικών του, όταν αυτοί αποφα-σίζουν πως πρέπει να τα τερματίσουν.

Η κληρονομιά που άφησαν οι 2 συνέχειες του πρώτου Μπορν, ήταν ένας σχεδόν νέος κόσμος στον χώρο της κινηματογραφικής περιπέτειας που επηρέασε βαθύτατα όλες τις αντίστοιχες μεγάλες παραγωγές εκείνο το διάστημα (τρανό παράδειγμα οι δυο τελευταίοι Τζέιμς Μποντ). Οι εντυπωσιακές ικανότητες του Πωλ Γκρίνγκρας στις καταδιώξεις αλλά και περιγραφή της αμηχα‑νίας ενός ήρωα χαμένου ανάμεσα σε ανθρώπους που δεν μπορεί να εμπιστευτεί, ταύτισαν τη σειρά με τον σκηνοθέτη, αν και δεν την ξεκίνησε ο ίδιος. Το καινούριο φιλμ ανέλαβε ο σεναριογράφος των προηγούμενων, Τόνι Γκίλροϊ (Μάικλ Κλέιτον), που προσπαθεί να ταιριάξει σκηνές που θα μπορούσε να γυρίσει ο Γκρίνγκρας με την ίντριγκα των ιστο‑ριών του, και δε καταλήγει ποτέ αν προτιμά το ένα ή το άλλο. Αντίθετα ποντάρει στον καταιγιστικό ρυθμό, τοποθετώντας όμως σε αυτόν μια ιστορία με πολλές συνιστώσες με αποτέλεσμα σχεδόν μέ‑χρι τη μέση να γίνεται δυσνόητη. Ο Ρένερ είναι παραπάνω από επαρκής ως action hero, ενώ το ανοιχτό φινάλε προαναγγέλλει μια νέα τριλογία – ίσως με καλύτερες συνέχειες, όπως συνέβη και στην αρχική. •

Ποτέ δεν είναι αργά (Hope Springs)

**1/2

Η Κέι και ο Άρνολντ είναι ένα ζευγάρι που πάσχει από όλα τα συμπτώματα της οικειότητας. Μετά από δεκαετίες έγγαμου βίου, η Κέι θα αισθανθεί την ανάγκη να αναζητήσουν τη σπίθα του περα-σμένου πάθους τους. Έτσι, όταν μαθαίνει για έναν φημισμένο σύμβουλο γάμου σε μια επαρχι-ακή κωμόπολη, προσπαθεί να πείσει τον επιφυλα-κτικό σύζυγο της να φύγει μαζί της για μια εβδο-μάδα εντατικής θεραπείας. Όσο δύσκολο και αν είναι να τον καταφέρει να τη συνοδέψει σε αυτό το ταξίδι αναψυχής και αναζήτησης, η πραγματι-κή πρόκληση τους περιμένει όταν φτάσουν στον προορισμό τους. Εκεί, θα χρειαστεί να αποβάλ-λουν τις αναστολές τους και να προσπαθήσουν να έρθουν ξανά κοντά.

Είναι όμορφο να βλέπεις ως κινηματογραφικό ζεύ‑γος τον Τόμι Λι Τζόουνς και τη Μέριλ Στριπ. Εκτός από το γεγονός πως είναι ικανότατοι ηθοποιοί από μόνοι τους (χωρίς, βέβαια, να έχουμε συνηθί‑σει τον πρώτο σε ανάλογους ρόλους), διαθέτουν και την απαραίτητη χημεία για να ενσαρκώσουν επιτυχημένα ένα αγαπημένο, πλην αποξενωμένο από τη ρουτίνα και τη συνήθεια, ζευγάρι μεσηλί‑κων και να μετατρέψουν μια σχετικώς άνευρη και φανερά συμβατική ταινία με τις «απαραίτητες» ηθικοπλαστικές προθέσεις σε ένα συμπαθές και γλυκό αποτέλεσμα.•

Εξώστης Θήτα

Η κληρονομιά του Μπορν (The Bourne Legacy)

Περιπέτεια, 2012, ΗΠΑ, 135 λεπτά

(2.5/5)Κριτική: Τάσος ΜελεμενίδηςΣκηνοθεσία: Τόνι Γκίλροϊ

Παίζουν: Τζέρεμι Ρένερ, Ρέιτσελ Βάις,

Έντουαρντ Νόρτον, Άλμπερτ Φίνεϊ

**1/2

εξώστης. 22 - 28 Νοεμβρίου 201210

εξώστης. 22 - 28 Νοεμβρίου 201211

Χαραυγή - Μέρος 2(The Twilight Saga:

Breaking Dawn - Part 2)

Φαντασίας, 2012, ΗΠΑ, 115 λεπτά

(2/5)Κριτική: Παναγιώτης ΚουντουράςΣκηνοθεσία: Μπιλ Κόντον

Παίζουν: Ρόμπερτ Πάτινσον, Κρίστεν Στιούαρτ,

Λι Πέις, Ντακότα Φάνινγκ, Τέιλορ Λότνερ

**

H πέμπτη και τελευταία ταινία του Twilight ρίχνει ορι-στικά ταφόπλακα σε ένα σύγχρονο εμπορικό φαινό-μενο. Παρακολουθούμε την προσαρμογή της Μπέλα στη νέα της ζωή ως βαμπίρ, καθώς και τη μεταμόρ-φωσή της από τον πιο αδύναμο κρίκο σε κυρίαρχο του παιχνιδιού. Tο «αθάνατο παιδί» της Μπέλα και του Έντουαρντ, η μικρή Ρενεσμέ, με τη μοναδικότητά της θα ανατρέψει τις ισορροπίες, φέρνοντας τους Κάλεν αντιμέτωπους με τους Βολτούρι.

Η παραγωγή φαίνεται να εξαναγκάζει τους ηθοποι-ούς να στήνονται ως μοντέλα μπροστά από τον φακό την ώρα που τα έξοχα κάδρα του Γκιγιέρμο Ναβάρμο επιδιώκουν να σωθεί η σεναριακή επιφάνεια. Ο οσκα-ρικός Μπιλ Κόντον εστιάζει στο πέρασμα της Μπέλα από το ανθρώπινο στο μεταφυσικό, κορυφώνοντας την αφήγησή του σε μια αριστοτεχνικά σχεδιασμένη μάχη που ήδη έχει προδωθεί από το trailer. Οι νέοι χα-ρακτήρες δεν χρειάζεται να σκιαγραφηθούν διότι ένα ροζ φινάλε γεμάτο πεταλούδες είναι σίγουρα αρκετό προκειμένου να καλυφθούν οι συναισθηματικές κορυ-φώσεις που δεν είδαμε. Η λαμπερή πρωταγωνιστική τριάδα τονώνει το αίσθημα μίας νεανικής φρεσκάδας που στα μάτια της νεάς γενιάς ταυτίζεται με τη βα-μπιρική φιλοσοφία, μακριά από τα πρότυπα που έθε-σε κάποτε ένας κλασικός Νοσφεράτου. Οι φίλοι της σειράς θα γοητευθούν από ένα φινάλε που ξεπερνά τις προσδοκίες αλλά δεν κάνει τη μεγάλη ανατροπή. Πάτινσον μεν, άκουσον δε!•

Εξώστης Θήτα

ΠΡΟΣΕΧΩΣ • Aν• Rise of the Guardians• Holy Motors• House at the End of the Street

STARlightEXPRESS

Γ.Γκροσδάνης

Τ.Μελεμενίδης

Γ.Βασιλείου

Π. Κουντουράς Ι. Moody Λαζάρου

Α.Καπράνος(Τα Νέα/movieworld)

Π.Τράγος(Movieworld)

Η.Δημόπουλος(invincible defeat)

Λ.Αδαμίδης(ΣΙΝΕΜΑ)

Cloud Atlas *1/2 **1/2 ** *** *Frankenweenie *** *** *** ***

Το κυνηγι *** * ** ***1/2 ***Ποτέ δεν είναι αργά **1/2

Η κληρονομιά του Μπορν **1/2 *** *** **1/2 ***1/2

Μπάρμπαρα ***1/2 **** ***1/2 ***1/2 * *** ****Ο εξαιρετικός κ.

Λαζάρ *** ***1/2 *** *** *** ***J.A.C.E. **** * ***1/2 * ***

Χαραυγή – Μέρος 2ο **1/2 **1/2 **

Skyfall **** **** **** **** **** **1/2

Κι Αν Ζούσαμε όλοι Μαζί; (Et si on vivait tous ensemble?)

Κοινωνική, 2011, Γαλλία, 96 λεπτά

Σκηνοθεσία Στεφάν Ρομπελέν

Παίζουν: Τζέιν Φόντα, Τζέραλντιν Τσάπλιν,

Ντάνιελ Μπρουλ

Mια τρυφερή ταινία για την τρίτη ηλικία. Ο Στεφάν Ρομπελέν αντιμετωπίζει το θέμα στην σωστή διάσταση και με σεβασμό, τόσο προς τα προβλήματα που παρουσιάζονται στους μεγά-λους ανθρώπους. Στα συν της ταινίας η παρου-σία των Τζέιν Φόντα και Τζέρλαντιν Τσάπλιν που παίζουν με άνεση τις... ηλικίες τους. •

Εξώστης Θήτα

XΕIMEΡΙΝΟΙ ΒΑΚΟΥΡΑ (τηλ. 2310 23 36 65): Αιθουσα 1: Η αγάπη (18.30 - 20.45 - 23.00) Αιθουσα 2: O Θεός αγαπάει το χαβιάρι (Σάββατο & Κυριακή 17.30) / Αν ζούσαμε όλοι μαζί (19.15 – 21.00 – 22.30)ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ (τηλ. 2310 83 49 96): Το μεγάλο ταξίδι της Ζαράφα (μεταγλ.) (17.00) / O Θεός αγαπάει το χαβιάρι (18.15) / Η κληρονομιά του Μπορν (20.00) / SKYFALL (22.15)ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ (τηλ. 2310 26 17 27) Ποτέ δεν είναι αργά (19.00 - 21.00 - 23:00)ΟΛΥΜΠΙΟΝ (τηλ. 2310 378404 Dolby Stereo): ΟΛΥΜΠΙΟΝ: Το κυνήγι. Ώρες προβολών 18:30 – 20:45 – 23:00. ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ: Ο εξαιρε-τικός κύριος Λαζάρ. Ώρες προβολών 19:00 – 21:00 – 23:00 Κυριακή 25/11 Cinedoc: Guilty pleasures Ώρα προβολής 17:30. ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΙΝΗΜΑΤ.-ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ (τηλ. 2310 50 83 98) Αίθουσα Τ. ΚΑΝΕΛΟΠΟΥ-ΛΟΣ: Cinedoc: Bird on a wire. (Τετάρτη 28/11: 19.15 & 21.00)/ Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης: Με δύναμη από την Πολωνία (Πέμπτη έως Κυρια‑κή: 20.30)/ Σμύρνη, η καταστροφή μιας κοσμο-πολίτικης πόλης (Πέμπτη έως Κυριακή: 18.45) ΦΑΡΓΚΑΝΗ (τηλ. 2310 96 00 63): Η αγελάδα που έπεσε από τον ουρανό (19:00, εκτός Κυ‑ριακής), Barbara (20.45 – 22.30 και Δευτέρα:: 23.00) / Δευτέρα 26/11 Κινηματογραφική Λέσχη Θεσσαλονίκης : O Μικρός Κόλια (21.00 )

ΠΟΛΥΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΙ

ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ Τηλέφωνο πληροφοριών και κρατήσεων: 801 11 600000 / 210-6786000 από σταθερό με αστική χρέωση, 2310 290290 www.odeon.gr Αίθουσα 1: ΧΑΡΑΥΓΗ ΜΕΡΟΣ 2 ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 17.10, 19.40 (εκτός ΔΕΥ), 22.10 Αίθου-σα 2: ΤΙΝΚΕΡΜΠΕΛ (ΜΕΤΑΓΛ.) ΣΑΒ, ΚΥΡ: 16.10 / ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.00, 20.10, 22.20 Αίθουσα 3: ΜΑΔΑΓΑΣΚΑΡΗ 3 (ΜΕΤΑΓΛ.) ΣΑΒ, ΚΥΡ: 16.30 / FRANKENWEENIE (3D) ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.30, 20.30, 22.30 Αίθου-σα 4: SKYFALL 007 ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.10, 22.00, ΣΑΒ, ΚΥΡ:16.20, 19.10, 22.00 Αίθουσα 5: ΧΑ-ΡΑΥΓΗ ΜΕΡΟΣ 2 ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.10, 20.40, 23.10 Αίθουσα 6: ΑΣΤΕΡΙΞ & ΟΒΕΛΙΞ ΣΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 17.40 / SKYFAL 007 ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 20.00, 23.00 Αίθουσα 7: CLOUD ATLAS ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.10, 22.30, ΣΑΒ, ΚΥΡ: 15.50, 19.10, 22.30, Αίθουσα 8: ΧΑΡΑΥΓΗ ΜΕ-ΡΟΣ 2 ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.40, 21.10, ΣΑΒ, ΚΥΡ: και 16.10

VILLAGE 11 CINEMAS MEDITERRANEAN COSMOS Τηλέφωνο Πληροφοριών: 2310 499999 & Τηλ. Πωλήσεις: 1 48 48 www.villagecinemas.gr Αίθου-σα 1: BRAVE (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΣΑΒ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 16.10 μεταγλ., ΚΥΡ: 11.50-14.00-16.10 μεταγλ. / ΧΑΡΑΥΓΗ ΜΕΡΟΣ 2 ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.30‑21.00‑23.30 Αίθουσα 2: ΜΑΔΑΓΑΣΚΑΡΗ 3 (ΜΕΤΑΓ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΣΑΒ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 17.10 μεταγλ., ΚΥΡ: 11.10-13.10-15.10-17.10 μεταγλ. / ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΣΑΒ, ΚΥΡ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 19.10-21.20-23.40 Αίθουσα 3: CLOUD ATLAS ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.40-22.10 / ΑΣΤΕΡΙΞ ΚΑΙ

ΟΒΕΛΙΞ ΣΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΣΑΒ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 16.30, ΚΥΡ: 12.10-14.20-16.30 Αίθουσα 4: SKYFALL ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 18.50-21.50-00.40 / ΤΙΝΚΕΡΜΠΕΛ (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΣΑΒ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 16.50 μεταγλ., ΚΥΡ: 12.50-14.50-16.50 μεταγλ. Αίθουσα 5: FRANKENWEENIE (ΥΠΟ‑ΤΙΤΛ) ΠΕΜ έως ΤΡΙ: 21.00, ΤΕΤ: 19.00-21.00 / FRANKENWEENIE 3D (ΥΠΟΤΙΤΛ) ΠΕΜ έως ΤΡΙ: 17.00-19.00(3D), ΤΕΤ: 17.00(3D) / ΤΙΝΚΕΡΜΠΕΛ 3D(ΜΕΤΑΓΛ) ΚΥΡ: 13.00-15.00 μεταγλ. (3D) / ΧΑΡΑΥΓΗ ΜΕΡΟΣ 2 ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 23.00 Αί-θουσα 6: ΧΑΡΑΥΓΗ ΜΕΡΟΣ 2 ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΣΑΒ, ΚΥΡ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 19.15-21.45-00.15, ΔΕΥ: 23.20 / ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΖΑΡΑΦΑ (ΜΕΤΑΓΛ) ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΣΑΒ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 17.30 μεταγλ., ΚΥΡ: 12.15-14.00-15.45-17.30 μεταγλ. Αίθουσα 7: SKYFALL ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 16.50-19.40-22.30 / ΜΑΔΑΓΑΣΚΑΡΗ 3 (ΜΕΤΑΓ) ΚΥΡ: 12.30-14.40 μεταγλ. Αίθουσα 8: ΧΑΡΑΥΓΗ ΜΕΡΟΣ 2 ΠΕΜ, ΠΑΡ, ΣΑΒ, ΔΕΥ, ΤΡΙ, ΤΕΤ: 17.50 - 20.20 - 22.50, ΚΥΡ:12.40 - 15.20 - 17.50 - 20.20 - 22.50 Αίθου-σα 9 - COMFORT: SKYFALL ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 19.40-22.30 Αίθουσα 10 - COMFORT: ΧΑΡΑΥ-ΓΗ ΜΕΡΟΣ 2 ΠΕΜ έως ΤΕΤ: 17.50-20.20-22.50

STER CINEMAS MAKEDONIA Τηλέφωνο κρατή-σεων από σταθερό: 801 801 7837. Τηλέφωνο κρατήσεων από κινητό: 210 8092690. Αίθουσα 1: FRANKENWEENIE 3D ENG Σαβ - Κυρ: 12:20, 14:20, 16:20, 18:20, 20:10, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:20, 18:20, 20:10 / Η ΧΑΡΑΥΓΗ ΜΕΡΟΣ 2ο Παρ - Σαβ: 22:00, 00:30, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 22:00 Αίθουσα 2: SKYFALL Σαβ: 12:15, 15:15, 18:10, 21:10, 00:10, Κυρ:12:15, 15:15, 18:10, 21:10, Παρ: 18:10, 21:10, 00:10, Πεμ & Δευ - Τετ:18:10, 21:10 Αίθουσα 3: ΑΣΤΕΡΙΞ & ΟΒΕΛΙΞ ΣΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ Σαβ - Κυρ: 12:30, 14:40, 17:15, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:15 / Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ Πεμ - Τετ: 19:40, 21:45 / Η ΑΡΠΑΓΗ 2 Πεμ- Τετ: 23:50 Αίθουσα 4: Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΠΑΓΕΤΩΝΩΝ 4 (ΜΕΤΑΓ.) Σαβ - Κυρ: 12:50, 14:50, 16:50, 18:50, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:50, 18:50 / Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ Πεμ - Τετ: 20:45, 23:00 Αίθουσα 5: J.A.C.E. Σαβ - Κυρ: 14:30, 17:30, 20:20, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:30, 20:20 / SKYFALL Πεμ - Τετ: 23:10 Αίθουσα 6: Η ΧΑΡΑΥΓΗ ΜΕΡΟΣ 2ο Σαβ - Κυρ: 14:00, 16:30, 19:00, 21:00, 00:00, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:30, 19:00, 21:00, 00:00 Αί-θουσα 7: ΜΑΔΑΓΑΣΚΑΡΗ 3: ΟΙ ΦΥΓΑΔΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ GR Σαβ - Κυρ: 12:00, 14:00, 16:00, 18:00, Πεμ - Παρ & Δευ-Τετ: 16:00, 18:00 / Η ΧΑΡΑΥΓΗ ΜΕΡΟΣ 2ο Πεμ - Τετ: 20:00, 22:30 Αίθουσα 8: BRAVE (ΜΕΤAΓ.) Σαβ - Κυρ; 13:10, 15:10, 17:10 / SKYFALL Πεμ - Τετ: 19:10, 22:10 Αίθουσα 9: CLOUD ATLAS Σαβ - Κυρ: 13:00, 16:10, 19:15, 22:20, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 16:10, 19:15, 22:20 Αίθουσα 10: ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙ-ΝΑΙ ΑΡΓΑ Σαβ - Κυρ: 13:20, 15:20, 17:20, 19:20, 21:20, 23:20, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:20, 19:20, 21:20, 23:20 Αίθουσα 11: ΤΙΝΚΕΡΜΠΕΛ Σαβ - Κυρ: 12:40, 15:00, 17:00, 19:00, Πεμ - Παρ & Δευ - Τετ: 17:00, 19:00/ Η ΧΑΡΑΥΓΗ ΜΕΡΟΣ 2ο Πεμ - Τετ: 21:00, 23:30 •

CINE AΤΖΕΝΤΑΑπό Πέμπτη 22 Νοεμβ. έως Τετάρτη 28 Νοεμβ. 2012

12εξώστης. 22 - 28 Νοεμβρίου 2012

Το όνομα του παραμυθιού Νυμφαίον

Από την Μαρία ΦαρδέλλαΦωτό: Aγγελική Τροκάνα

εξώστης. 22 - 28 Νοεμβρίου 201213

Σ’ ένα από τα ομορφότερα ορεινά χωριά της Ελλάδας βρεθήκαμε να τριγυρίζουμε μια Πέμπτη φθινοπωρινή. Στο Νυμφαίο, στον τόπο που κατά την παράδοση τον κα-τοικούν οι Νύμφες, η ομορφιά και η φιλο-ξενία ήταν απρόσμενα ζεστή.

Το Νυμφαίο βρίσκεται στο νότιο άκρο του νομού Φλώρινας στις πλαγιές του ανατολικού Βιτσίου σε υψόμετρο 1.350 μέτρων, απέχει μόλις 172 χλμ από την Θεσσαλονίκη και μπορεί να γίνει εύκολα προορισμός του Σαββα‑τοκύριακου.

Ένας τόπος που έγινε σημαντικός τουριστικός πόλος έλξης με την πάρο‑δο του χρόνου, καθώς άνθρωποι που κατάγονται από το Νυμφαίο με ιδιαί‑τερο κύρος, όπως ο πρόεδρος του χωριού Νικόλαος Μέρτζος, αλλά και οι οικογένειες Μπουτάρη και Σωσσίδη έχουν δώσει ώθηση στην τουριστική ανάπτυξη του χωριού.

εξώστης. 22 - 28 Νοεμβρίου 201215

Εμείς το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να σας παροτρύνουμε να αποδράσετε για ένα Σαββατοκύριακο σ’ αυτόν τον μαγευτικό προορισμό, να γευτείτε τις υπέροχες ντό‑πιες χορτόπιτες και χυλοπίτες, να περπατήσετε στα πεζοδρομημένα πλακόστρωτα και να απολαύσετε τη θέα καθώς χάρη στην πανοραμική θέση του χωριού μπορεί κανείς να απολαύσει τα καταπράσινα τοπία και τις γύρω λίμνες, όπως την Ζάζαρη.

Φτάνοντας στο Νυμφαίο, παρκάραμε υποχρεωτικά στο δημοτικό parking λίγο έξω από το χωριό κι αυτό που αντικρίσαμε ήταν μια εικόνα παραμυθένια. Κάναμε μια στάση ακρι‑βώς απέναντι, στο πρώτο καφέ- εστιατόριο και ξενώνα που συναντάει ο επισκέπτης του χωριού, στα Λινούρια για να ζεσταθούμε μπροστά από το μεγάλο τζάκι και να πιούμε μια ζεστή σοκολάτα. Ένας χώρος που φημίζεται για την εξαιρετική του κουζίνα και τα προσεγμένα, ανακαινισμένα δωμάτια του. Ανηφορίσαμε στην πλατεία του χωριού και περπατώντας ανακαλύπταμε τις εικόνες που ξετύλιγαν ένα παρελθόν γεμάτο ιστορίες κι ένα παρόν βγαλμένο από κινηματογραφικά πλάνα.

εξώστης. 22 - 28 Νοεμβρίου 201216

εξώστης. 22 - 28 Νοεμβρίου 201217

Επόμενη στάση στο IL Faggio στην πλατεία του χωριού, να ζητήσουμε πληροφορίες και να δοκιμάσουμε τις περίφημες μοναστηριακές μπύρες που διαθέτει το κατάστημα.

Δεν ήταν φυσικά δυνατόν να βρεθούμε στο Νυμφαίο και να μην περιηγηθούμε στο «Περιβαλλοντικό Κέντρο Αρκτούρος» που λειτουργεί όλο το χρόνο και η ξενάγηση στο δάσος του Καταφυγίου αποτελούν ένα ταξίδι στην άγρια φύση. Στα μονοπάτια που τα χρώματα από τα δέντρα και τον ήλιο δημιουργούν μια απαράμιλλης ομορφιάς διαδρομή, εκεί όπου κατοικούν οι αρκούδες που κάποτε βίωναν κατάσταση αιχμαλω‑σίας, απολαύσαμε μια μοναδική εμπειρία.

Η βόλτα στα παραδοσιακά μαγαζιά με τα τοπικά προϊόντα μας άνοιξε την όρεξη κι έτσι καταλήξαμε στο εστιατόριο Νέβεσκα με τις ιδιαίτερες γεύσεις και το εξαιρετικό service που λειτουργεί και ως ξενώνας, ιδανικός για τις κρύες νύχτες που θα ακολουθήσουν.

Έφτασε το απόγευμα και ήρθε η ώρα να επιστρέψουμε στη Θεσσαλονίκη. Μια μέρα πλούσια σε εικόνες, γεύσεις, συναισθήματα έφτασε στο τέλος της. Για εσάς που θα παραμείνετε τη νύχτα στο Νυμφαίο μπορείτε να επιλέξετε ανάμεσα στους τόσους ξε‑νώνες, μεταξύ άλλων τους Ξενώνες Νύμφες και Κοντογιάννη. Φτιαγμένοι με μεράκι, σύμφωνα με τις ανάγκες του επισκέπτη αλλά και σεβόμενοι την ιστορία του χωριού έχουν δημιουργήσει ένα περιβάλλον φιλόξενο και άκρως ελκυστικό.

Η τελευταία μας στάση κατά την επιστροφή μας έγινε στο Λιμνοχώρι στο Cafe - εστιατόριο Del Lago για να κάνουμε τον απολογισμό του φωτογραφικού υλικού που συλλέξαμε και να αποτυπώσουμε τις εικόνες μας σε λέξεις να σας τις μεταφέρουμε.Καλό ταξίδι! •

18εξώστης. 22 - 28 Νοεμβρίου 2012

Μεθυσμένο ΠαραμύθιΓράφει η Μάρα Τσικάρα - E: methparamithi@yahoo.gr

Οι τοίχοι και τα ταβάνια έχουν τη δική τους ιστορία. Κάποιος προσπάθησε να τη σβήσει με μπογιά. Μετακίνησε λοιπόν μπαούλα, λαμπατέρ, κάδρα, έπιπλα, όλους αυτούς τους σιωπηλούς κομπάρσους που έχουν τοποθετηθεί σχεδόν τυχαία σ’ ένα χώρο, όλη του τη ζωή κάτω από ένα νάιλον. Τσιμουδιά, είπε και τους βούλωσε με χαρτοταινία το στόμα. Αντικείμενα κουτσομπόλες- πώς να τα εμπιστευτεί; Άψυχα, υλικά, χρησιμοποιημένα, τραυματισμένα, ολοκαίνου‑ρια, δανεικά, μιας χρήσης ή πολλαπλών ή απολύτως καμιάς. Άλλοτε παίζουν ρόλο αισθητικό, άλλοτε πρακτικό. Καμιά φορά παίζουν και ρόλο διάφανο. Βλέπει μέσα τους αυτά που δεν ήθελε ως τώρα να δει. Συνήθως ούτε καν τα προσέχει… Γι αυτό κι αυτά εκδικούνται με υπόκωφες φωνές και ψιθύρους μες τη νύχτα. Παραμιλάει η βιβλιοθήκη, τρίζει η πόρτα, μπάζει το παράθυρο, κοροϊδεύουν τα βάζα, βογκάει η καρέκλα, ο καναπές στενάζει με καημό. Στιγμιαία θύματα μιας απρόσεχτης φευγαλέας ματιάς κι ύστερα τίποτα. Παρολαυτά μπορεί, αν θελήσει, να τα επικαλεστεί σαν αυ‑τόπτες μάρτυρες της καθημερινότητας ή της απόπειρας δολοφονίας της. Ήταν εκεί κι η λάμπα- θυμάσαι; Το τασάκι, το ποτήρι, το κάδρο, χαμογε‑λούσε ειρωνικά, η κουβέρτα, αυτή έκρυβε τόση ώρα τον αναπτήρα, το χέρι σου κρατούσε ένα στυλό, το καπάκι του στα χείλη σου- θα ‘θελα να ‘μουν πλαστικό και μπλε. Να κι ένα ζευγάρι παπούτσια. Κάθε σημάδι πάνω τους και μια περιπέτεια: η μοιραία συνάντηση με μια πέτρα, ή εκείνο το πέσιμο από το ποδήλατο, μια λαδιά, τότε που το ένα πατήθηκε συνωμοτικά για να διακόψει μια φλυαρία, τότε που το άλλο δαγκώθηκε από σκύλο. Αποτυπώματα κούρασης, στραβού γιαλού, κατά λάθος χαδιών. Διανύουν χιλιόμετρα οι ιστορίες παπουτσιών. Και αν προσέξεις, καθρεφτίζουν το μονόλογο των βημάτων τους. Αν τα δω‑ροδοκήσεις με λίγη παρατηρητικότητα, θα τα προδώσαν όλα.Να κι ένα καλάθι. Φιλοξένησε κάποτε φρούτα. Ύστερα στολίστηκε με κορ‑δέλες γέμισε με καραμέλες καρύδια και μπουκάλια και στάλθηκε για δώρο. Όταν σώθηκαν οι καρποί, τα γλυκά και τα ποτά, τρύπωσαν μέσα του γράμ‑ματα και λογαριασμοί. Ύστερα το περιεχόμενο μπερδεύτηκε- μπήκε πάνω του ο τίτλος «Διάφορα» που περιλαμβάνει τα πάντα και τον γλιτώνει από συναισθηματισμούς. Ή μήπως όχι; Μια και είναι άψυχα, περισσεύει πολύς χώρος για να αποθέσει το ψυχικό βάρος που δεν αντέχει να κουβαλά. Έτσι ένα καλάθι γίνεται μια έμπρακτη απόδειξη ότι έζησε, ένιωσε, άδειασε μα σαν γκαμήλα κρατά ακόμη.Με αφορμή ένα βάψιμο, γέμισε η σελίδα αντικείμενα- παζάρι μεθυσμένο. Πίσω από τον πάγκο, το αφεντικό τρελάθηκε και πουλάει όσο όσο άψυχες ιστορίες… περιπέτειες μολυβιών, επίπλων, οικιακών συσκευών, ποτηριών, σκονισμένων μπαούλων. Λέει το καθένα τον πόνο του: αν χρησιμοποιήθηκε

Μια συνομιλία με τη ζωγραφική του Pablo Picasso

αρκετά, αν παρακουράστηκε, τι είδε, τι άκουσε, πώς σημαδεύτηκε από τον χρόνο. Άλλα πάλι εξακολουθούν να αποποιούνται την πρακτική πραγματική τους χρήση. Αυτά ονομάζονται αντικείμενα πολυτελείας κι έχουν την πο‑λυτέλεια να φαντάζονται… τα χαλιά ότι μπορούν να πετάξουν, τα ποτήρια να μισογεμίσουν, οι κούκλες να ‘ναι όμορφες μια ζωή, οι τρόμπες μαγικά ραβδιά, τα άδεια μπουκάλια να φωνάξουν βοήθεια- αν χρειαστεί. Μετά τη μικρή νάιλον εκδρομή, τα αντικείμενα σκουπίστηκαν, γυαλίστηκαν και ξαναγύρισαν στη θέση τους. Όπως κι οι ιστορίες τους. Τη νύχτα μόνο εκδικούνται με υπόκωφες φωνές και ψιθύρους. Νομίζει πως άκουσε να του λένε… ζήσε, μην κρατάς… η ζωή είναι πιο πολύτιμη από τα ενθύμιά της. •

Νεκρή φύση

Υπεραστικό κορίτσιΓράφει η Δέσποινα Πολυχρονίδου

Νέε της πόλης που βαρέθηκες τη μιζέριαΑγγελία: Ψάχνουμε νέους ανθρώπους που βαρέθηκαν να γκρινιάζουν. Νέους που θα στύψουν την πέτρα (sic), που δεν θα το βάζουν κάτω (sic), που είδαν πολλά εκεί έξω στον κόσμο, που εμπνεύστηκαν, που ξέρουν το πώς και το γιατί, για να αλλάξουν την πόλη. Σκουπίδια στα Πανεπιστήμια, μιζέρια, ρουτινιασμένοι καφέδες στην πα‑ραλία, άνευροι 20αρηδες και 30αρηδες, ανίκανοι να προσφέρουν και να ξυπνήσουν, παλιές γενιές ξεπερασμένες, μία χώρα και μια πόληη που κρατιέται από λίγους για να μη βουλιάξει. Εσείς εκεί έξω που έχετε δει πολλά κι ο νους σας κατεβάζει, γιατί δεν βγαίνετε μπροστά να βάψουμε την πόλη και να εμπνεύσουμε και να εμπνευστούμε; •

εξώστης. 22 - 28 Νοεμβρίου 20121919

Επιμέλεια στήλης: Κυριάκος Αθανασιάδης

Ο αγαπημένος μου Έλληνας διανοητής, ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, γρά‑φει: «H διαμόρφωση της συνείδησης του εαυτού συναρτάται πάντα από τους όρους πρόσληψης της σχέσης τού κάθε ανθρώπου με τους άλλους. […] Κανέ‑νας δεν είναι σε θέση να μπορεί να μιλήσει για τον εαυτό του διαφορετικά παρά στα πλαίσια συγκεκριμένων επικοινωνιακών συστημάτων». Οι δύο τελευταίες εκλογές, του Μαΐου και του Ιουνίου, με έφεραν αντιμέτωπη με κάποιους δικούς μου ανθρώπους: με φίλους μου που επέλεξαν να ψηφίσουν τη Χρυσή Αυγή. Το αρχικό σοκ μίας τυχόν μη αποδοχής ακόμη και στο ίδιο μου το κοινωνικό περιβάλλον ήταν πολύ έντονο, και κάπως έτσι το ζήτημα της δημιουργίας ταυτότητας ήρθε ξανά στην επιφάνεια. Ένα θέμα που αποφεύγω ν’ αγγίξω για δικούς μου λόγους. Ίσως επειδή έχω την τάση να μαγεύομαι και να απομαγεύομαι εν μία νυκτί. Γιατί νοηματοδοτώ και απονοηματοδοτώ με εξαι‑ρετικά ανησυχητική ευκολία… Ήρθα στην Αθήνα το 1991, περνώντας παράνομα τα ελληνοαλβανικά σύνο‑ρα. Ήμουν περίπου πέντε ετών. Στη συνεχή διαδικασία της κοινωνικοποίησής μου, δύο κουλτούρες -όχι και με τόσο μεγάλες αποκλίσεις- συνετέλεσαν σε ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα: στο να θεωρήσω δικαίωμά μου να φέρω και να υπε‑ρασπίζομαι πολλαπλές ταυτότητες, και όχι μία κυρίαρχη εθνική. Από την άλλη, ο φασιστικός λόγος της Χρυσής Αυγής, που γίνεται διαμορφωτής μίας ομο‑γενοποιημένης κοινωνικής πραγματικότητας όντας ταυτόχρονα πολέμιος της διαφορετικότητας, φαίνεται να εδραιώνεται σε ένα μεγάλο ποσοστό πολιτών αυτής της πόλης, αυτής της χώρας. Γεγονός που μου προκαλεί μεγάλη ψυχική ανατάραξη διότι καλούμαι να αποφασίσω βίαια τι είμαι και τι δεν είμαι σήμερα. Ξέρω πως δεν μπορώ να δώσω καμία απάντηση σε όσα με απασχολούν, καταρχάς σε εμένα και ύστερα εδώ, δημόσια, σε ένα μικρό κείμενο. Αυτό που γνωρίζω είναι πως στη δική μου προσωπική αφήγηση η Αθήνα είναι η πόλη που με διαμόρφωσε, και πως κάποια πρόσωπα που ζουν σ’ αυτήν συνέβαλαν καταλυτικά στο σχηματισμό του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβάνομαι τον κό‑σμο γύρω μου - και την «πραγματικότητα». Από τις ελάχιστες βεβαιότητες που φέρω είναι πως, όταν βρίσκομαι μακριά, η συγκεκριμένη πόλη, με τα συγκεκρι‑μένα προβλήματά της, και οι συγκεκριμένοι άνθρωποι μου λείπουν. Η δημιουργία ενός «Εμείς» απέναντι στο φασισμό είναι αυτό που πρωτίστως θεωρώ επιτακτική ανάγκη σήμερα. Η περιρρέουσα απόγνωση που προκαλείται από την κρίση σε πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο δεν πρέπει να κά‑νει όλους εμάς που πιστεύουμε στην κοινοβουλευτική δημοκρατία να μείνουμε αδρανείς απέναντι στις αναδυόμενες αντιδημοκρατικές δυνάμεις. Η δημοκρα‑τία είναι ένας στόχος συνεχής, και το μοναδικό πολίτευμα που έχει χώρο και για «Άλλες» εθνικές, θρησκευτικές, ιδεολογικές και σεξουαλικές ταυτότητες. Είναι αναγκαίο να την υπερασπιστούμε. •

H Linda-Constantina Tzezai είναι μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Eθνικού και Kαποδι-

στριακού Πανεπιστημίου Aθηνών

Κάθε εβδομάδα, ένας φίλος από την Αθήνα (διανο‑ούμενος, πολιτικός, δημοσιογράφος, επιχειρηματί‑ας, καλλιτέχνης…) γράφει ένα άρθρο για τον «Εξώ‑στη»: αιχμηρό, πρωτότυπο, «λοξό». Σήμερα, η Linda-Constantina Tzezai

20εξώστης. 22 - 28 Νοεμβρίου 2012

Ειλικρινά συγγνώμη, κύριε Ομπερμάιερ...Ήταν απάνθρωπο, και απαράδεκτο αυτό που συνέβη στη Θεσσαλονίκη τις προάλλες... - Η απαράδεκτη, θρασύδειλη και ανώνυμη πράξη, να χτυπήσει κανείς πι‑σώπλατα - και να σπάσουν τα γυαλιά του - τον Γερμανό πρόξενο πριν από επίσημη συνάντηση με τον κ. Φούχτελ και τις ελληνικές αρχές... μόνο τον αποτροπιασμό και την αποστροφή μας μπορεί να κερδίσει και ο μόνος τρό‑πος να ξεπεραστεί είναι μια βαθειά και ειλικρινής συγγνώμη... - Θυμάμαι πριν από χρόνια στη Φραγκφούρτη της Γερμανίας, όταν η Ελ‑λάδα ήταν επίσημα τιμώμενη χώρα στη διεθνή έκθεση του βιβλίου, που ο Μανόλης Γλέζος θυμήθηκε και διηγήθηκε σε μεγάλο ακροατήριο το πόσο ευγενικά φέρθηκαν οι πολύπαθοι κάτοικοι στη Βόρεια Πελοπόννησο στους Γερμανούς στρατιώτες που υποχωρούσαν με το τέλος του πολέμου... δίνο‑ντας τους τρόφιμα για το δρόμο της υποχώρησης μετά την ήττα...

Συμπαθάτε μας κύριε Ομπερμαιερ,όπως εσείς στη Γερμανία παλιά, είχατε τα τάγματα εφόδου, τα ες-ες, και απέναντι τους τη στάζι… όμως εσείς τα ξεπεράσατε και τα δύο αυτά κακά… εμείς όμως κύριε Ομπερμάιερ ανεχόμαστε - δυστυχώς ακόμα - τη δεξιά και την αριστερή αυτοδικία… όλοι όσοι αισθανόμαστε ευρωπαίοι πολίτες νιώ‑θουμε ντροπή που βρέθηκε κάποιος ανόητος να σηκώσει χέρι και να χτυπή‑σει …μπροστά στην αστυνομία έναν φιλοξενούμενο της πόλης μας…Ακόμα χειρότερο είναι όμως που βρίσκονται, ελάχιστοι ευτυχώς, -επώνυ‑μοι-άτομα και συνδικαλιστές που δεν καταδικάζουν απερίφραστα τέτοιες ενέργειες…Τρία χρόνια τώρα ματώνουν μισθοί και συντάξεις, χάνουν τις δουλειές τους χιλιάδες εργαζόμενοι και δεν απολύθηκε ένας επίορκος. Δεν συνελήφθη ένας ψευτο-τυφλός, δεν τιμωρήθηκε ένας καταχραστής σύνταξης νεκρού συνταξιούχου… δεν εισπράχτηκε χρήμα φοροδιαφυγής…Αντίθετα η κηλίδα των ακατάληπτων καταλήψεων απλώνεται σε δημαρχεία, παιδικούς σταθμούς, καθαριότητα, πολιτιστικά κέντρα, ως πότε… τόνοι σκουπιδιών πνίγουν τα πανεπιστήμια, τις γειτονιές και τις πόλεις…Σε ποιόν ανήκουν τα κτίρια, τα δημαρχεία, τα πολιτιστικά κέντρα, οι παιδικοί σταθμοί; Σε ποιόν τα σχολειά και τα νοσοκομεία; Σε ποιόν θεό πιστεύουν οι καταληψίες και ποιοί τους εκλέγουν, σε ποιούς λογοδοτούν;Με ποιό δικαίωμα μειοψηφίες αισχρές στερούν το δικαίωμα στο ΨΩΜΙ, την ΠΑΙΔΕΙΑ, την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ;Τέσσερις μήνες μετά τις εκλογές, ποιός φέρεται ανόητα, φασιστικά και κα‑ταστροφικά σε μια χώρα στο χείλος της αβύσσου;;;Ξέρω πρέπει να ξαναγράψω αυτό το σημείωμα, γιατί εκνευρίστηκα, αλλά προλαβαίνω;Ειλικρινά συγγνώμη, κύριε Ομπερμάγιερ, σας υποσχόμαστε να καθαρίσου‑με τον τόπο μας από τα «δικά μας» ες-ες και τη «δική μας» στάζι…

Υ.Γ.κανονικά ,το κείμενο που ετοίμαζα είχε τον τίτλο ΖΗΤΩΣΑΝ η UNILEVER,η COSCO και η ΤΡΑΙΝΟΣΕ αλλά όλοι έχουμε μια ροπή στις βλακείες, παρά στις καλές ειδήσεις, τα κανάλια μας όμως τι κάνουν; •

εξώστης. 22 - 28 Νοεμβρίου 201221

Πιστεύω στην άρνηση του να παίρνεις μέροςΠιστεύω στην καριέρα που έχει ήδη καταστραφείΠιστεύω στα χαμένα χρόνια δουλειάςΠιστεύω στο μυστικό που παίρνει κανείς στον τάφοΑυτές οι λέξεις υψώνονται πάνω από όλους τους νόμουςΧωρίς να αναζητούν την συνδρομή από παραδείγματα υπαρκτά...Η πίστη μου είναι ισχυρή, τυφλή και αθεμελίωτη. Wislawa Szymborska

Borderlife Γράφει ο Μάνος Λαμπράκης

22εξώστης. 22 - 28 Νοεμβρίου 2012

Είμαι πολύ χαρούμενος με το γεγονός ότι το έργο σου

Story Writing πρόκειται να κυκλοφορήσει σε χαρτόδε-

τη έκδοση. Με αυτόν τον τρόπο θα αποκτήσει πολύ

ευρύτερο κοινό, κι αυτό είναι πολύ καλό. Ίσως να μην

καταφέρει να διδάξει στον αναγνώστη πώς να γράφει

μια καλή ιστορία, όμως σίγουρα θα τον βοηθήσει να

την αναγνωρίζει όταν τη διαβάζει.

Παρόλο που πρέπει να έχουν περάσει σχεδόν χίλια

χρόνια από την εποχή που παρακολούθησα το μάθημα

δημιουργικής γραφής που παρέδιδες στο Στάνφορντ,

θυμάμαι εκείνη την εμπειρία πολύ ξεκάθαρα. Τα μάτια

μου γυάλιζαν και το μυαλό μου ήταν θολωμένο, κι

ήμουν πανέτοιμος να ρουφήξω τη μυστική σου συ-

νταγή για να γράφω καλά διηγήματα –δηλαδή ακόμη

καλύτερα διηγήματα.

Όμως πολύ γρήγορα εσύ ματαίωσες αυτήν την αυτα-

πάτη. Ο μοναδικός τρόπος για να γράψεις ένα καλό

διήγημα, μας είπες, είναι να το γράψεις. Μονάχα

αφότου έχει γραφτεί, μπορεί να αναλυθεί επί μέρους

και να εξεταστεί το πως ακριβώς έγινε. Πρόκειται για

ένα πολύ δύσκολο είδος, μας είπες, κι η απόδειξη γι’

αυτό βρίσκεται στο γεγονός ότι υπάρχουν πολύ λίγα

σπουδαία διηγήματα στον κόσμο.

Ο βασικός κανόνας που μας έθεσες ήταν απλούστα-

τος και ταυτόχρονα αποκαρδιωτικός. Για να είναι

αποτελεσματικό ένα λογοτεχνικό κείμενο, πρέπει να

αποκαλύπτει κάτι προς τον αναγνώστη εκ μέρους του

συγγραφέα και το μέτρο της αξίας του είναι η δύναμη

αυτής της αποκάλυψης. Πέρα απ’ αυτό, μας είπες,

δεν υπάρχουν κανόνες. Ένα λογοτεχνικό κείμενο

μπορεί να μιλήσει για τα πάντα και να χρησιμοποιήσει

οποιοδήποτε μέσο και κάθε τεχνική –φτάνει να είναι

αποτελεσματικό.

Ως υπότιτλο σε αυτόν τον κανόνα, επέμενες πως είναι

απαραίτητο για κάθε συγγραφέα να γνωρίζει τι θέλει

να πει, με λίγα λόγια για ποιο πράγμα μιλάει. Και ως

άσκηση γι’ αυτό, μας ζήτησες να προσπαθήσουμε να

περιορίσουμε το νόημα μιας ιστορίας σε μια μονάχα

πρόταση, γιατί μονάχα τότε θα το γνωρίζαμε τόσο

καλά ώστε να το επεκτείνουμε σε τρεις ή έξη ή δέκα

χιλιάδες λέξεις.

Κι έτσι χάθηκε η μαγική συνταγή, το κρυφό συστατι-

κό. Με τίποτα περισσότερο απ’ αυτό, μας έβαλες να

διαβούμε το έρημο και μοναχικό μονοπάτι της γραφής.

Κι εμείς θα πρέπει να σου παραδώσαμε τότε μερικές

φρικώδεις, άθλιες ιστορίες. Όσο κι αν εγώ προσδοκού-

σα να με ανακαλύψουν κι επιτέλους να αναγνωρίσουν

την αδιαμφισβήτητη αξία μου, οι βαθμοί με τους

οποίους τίμησες τις προσπάθειές μου πολύ σύντομα

με προσγείωσαν. Κι αν αισθάνθηκα ότι με είχες κρίνει

άδικα τότε, για πολλά χρόνια αργότερα οι κρίσεις των

εκδοτών και των επιμελητών υποστήριζαν την δική σου

άποψη κι όχι τη δική μου.

Μου φαινόταν άδικο. Μπορούσα να διαβάσω ένα σπου-

δαίο πεζό κείμενο, μπορούσα μάλιστα να αντιληφθώ

πως είχε γραφτεί, χάρη στη δική σου διδασκαλία. Γιατί

δε μπορούσα να το κάνω ο ίδιος; Ε λοιπόν, δε μπο-

ρούσα, προφανώς επειδή δυο ιστορίες δεν τολμούν

να μοιάσουν η μια με την άλλη. Με το πέρασμα του

χρόνου έχω γράψει ένα σωρό πεζά κείμενα κι ακόμη

δεν ξέρω πως ακριβώς γίνεται παρά μονάχα να γράφω

και να τολμώ να ρισκάρω.

Αν υπάρχει κάποια μαγεία στο γράψιμο, κι εγώ είμαι

πεπεισμένος πως πράγματι υπάρχει, κανείς δεν έχει

καταφέρει να την περιορίσει στο επίπεδο της συντα-

γής που μπορεί να μεταφερθεί από τον έναν στον

άλλον. Τούτη η φόρμουλα φαίνεται να κρύβεται απο-

κλειστικά και μόνο στην επώδυνη ανάγκη του συγγρα-

φέα να αποκαλύψει στον αναγνώστη κάτι που εκείνος

θεωρεί σημαντικό. Εφόσον ο συγγραφέας αισθάνεται

αυτήν την ανάγκη, ίσως μερικές φορές –αλλά όχι

ασφαλώς πάντοτε- να βρει τον τρόπο να τα καταφέρει.

Δεν είναι τόσο πολύ δύσκολο να κρίνεις ένα λογοτεχνι-

κό κείμενο αφότου έχει γραφτεί, όμως μετά από τόσα

χρόνια, το να ξεκινήσω να γράφω μια καινούργια ιστο-

ρία με φοβίζει αφάνταστα. Θα φτάσω στο σημείο να

πω ότι ο συγγραφέας που δεν φοβάται τελεί εν πλήρη

και ευτυχή αγνοία του απόμακρου και βασανιστικού

μεγαλείου του μέσου.

Αναρωτιέμαι αν θυμάσαι ακόμη την τελευταία συμ-

βουλή που μου έδωσες. Ήταν κατά τη διάρκεια της

ξέφρενης δεκαετίας του ’20, με τη μεγάλη αφθονία

και τον πλούτο, κι εγώ σκόπευα να βγω σ’ εκείνον τον

κόσμο για να προσπαθήσω να γίνω συγγραφέας.

Κι εσύ είπες, «Θα σου πάρει πολύ χρόνο κι εσύ δεν

έχεις χρήματα. Ίσως θα ήταν καλύτερα αν πήγαινες

στην Ευρώπη».

«Γιατί;», σε ρώτησα.

«Γιατί στην Ευρώπη η φτώχεια είναι μια ατυχία, ένα

γύρισμα της τύχης, αλλά στην Αμερική είναι ντροπή.

Αναρωτιέμαι αν θα μπορούσες ν’ αντέξεις τη ντροπή

να είσαι φτωχός».

Λίγο καιρό αργότερα ήρθε η μεγάλη ύφεση. Τότε όλοι

έγιναν φτωχοί και δεν ήταν πια ντροπή. Κι έτσι δεν

έμαθα ποτέ αν θα μπορούσα ή όχι να το αντέξω. Όμως

σίγουρα είχες δίκιο για ένα πράγμα, Ήντιθ. Μου πήρε

πολύ χρόνο, πάρα πολύ χρόνο. Και συνεχίζει ακόμη και

δεν έχει γίνει ευκολότερο. Εσύ μου είχες πει πως ποτέ

δεν θα γίνει πιο εύκολο.

Τζον Στάινμπεκ

Fahrenheit 451Γράφει ο Γιώργος Φ. Φωτιάδης

ΟΞΥΓΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ Ολύμπου 81 • T: 2310-260085Στο ΟΞΥΓΟΝΟ γίνονται πολλά αυτό το φθινόπωρο: σεμινάρια και ερ‑γαστήρια για ενηλίκους με άξο‑να το βιβλίο και την ανάγνωση, τη γλώσσα, την εκπαίδευση και τον πολιτισμό, λέσχες ανάγνωσης, πα‑ρουσιάσεις βιβλίων και πρωτότυπα εκπαιδευτικά προγράμματα για τους μικρούς βιβλιόφιλους, προ‑βολές ταινιών, αφιερώματα σε βι‑βλία και αγαπημένους συγγραφείς. Ενημερώσου στο www.oxygono-metaixmio.gr και έλα και εσύ για μερικές ανάσες πολιτισμού!

Άγνωστη ΚαντάθΑιμ. Γρεβενών 6 και Δημ. ΓούναρηΤ.Κ 546 21Τ: 2310 227010, 229060F: 2310 229060www.kadath.gr • info@kadath.grΣτην Άγνωστη Καντάθ, το βιβλιο‑πωλείο του Φανταστικού στη Θεσ‑σαλονίκη, βρίσκει κανείς, πέρα από τα βιβλία των εκδόσεών μας, μια τεράστια συλλογή από βιβλία Science Fiction, Fantasy, Horror ελληνικά, αγγλικά και αμερικάνι‑κα, Graphic Novels, Fantasy Art Albums, Puzzles, χρηστικά και δια‑κοσμητικά αντικείμενα που θα γο‑ητεύσουν τους λάτρεις του είδους.

ΜΥΘΙΣΤΟΡΙΑΒΑΦΟΠΟΥΛΟΥ 20 2310428846mythistoria@gmail.comhttp://www.facebook.com/profile.php?id=100001029814880Βιβλία, χαρτικά, χρώματα, γάτες, σκύλοι, πλατάνια, φύλλα, δροσιά, καφές, παγωτό, Glühwein, Αλλατί‑νη, Βαφοπούλειο, εκθέσεις, παρου‑σιάσεις, συγγραφείς, συναντήσεις, συζητήσεις, δράσεις, σκαλοπάτια, ανακοινώσεις, Φίλοι του Πράσινου, γειτονιά, φίλοι, Ντεπώ!

Ο εξώστης προτείνει

“Δεν έχει γίνει ευκολότερο”8 Μαρτίου 1962

Αγαπητή Ήντιθ Μήρλιζ,

23εξώστης. 22 - 28 Νοεμβρίου 2012

Εφτά χρόνια σιωπής και απουσίας. Γιατί απο-τραβηχτήκατε αλλά και τι σας έκανε να επι-στρέψετε.Ζήσαμε πολύ έντονες στιγμές στη δεκάχρονη πρώτη μας φάση. Δυνατές συγκινήσεις, εμπει‑ρίες, χαρές και απογοητεύσεις. Είναι φυσικό κάποια στιγμή να έρχεται το πλήρωμα του χρό‑νου όπως για όλες τις σχέσεις. Η κούραση και η καθημερινή τριβή φθείρει. Θέλαμε να κάνουμε κι άλλα διαφορετικά πράγματα, είχαμε κλείσει ένα μεγάλο κύκλο, νιώθαμε πως δεν είχαμε πια τίποτα άλλο να πούμε και να δώσουμε. Και πιο πολύ όχι στον κόσμο αλλά ο ένας στον άλλο. Κρατήσαμε άριστες σχέσεις όλα αυτά τα χρό‑νια της σιωπής μας κι αυτό ίσως είναι και το σημαντικό που συνετέλεσε στην απόφαση να επιστρέψουμε. Έγιναν όλα πολύ φυσιολογικά

σαν να μην πέρασε ο καιρός. Στις ηχογραφήσεις εκτός απ τις πολλές ώρες δουλειάς το κλίμα ήταν εξαιρετικό. Αυτό τα λέει όλα.

Από το 2004 μέχρι το 2011 που επανήλθατε ξανά επίσημα στα μουσικά δρώμενα, τι άλλαξε: α) Στη μουσική β) Στην Ελλάδα γ) Στον πλανήτη δ) Στον καθένα ξεχωριστά.Όλα μοιάζουν να ‘ναι διαφορετικά. Η μουσική βιομηχανία όπως τη γνωρίσαμε από το πενήντα κι έπειτα ξόφλησε και ψάχνει εναγωνίως νέους τρόπους να σταθεί όρθια. Το ιντερνέτ κάνει όλη τη δουλεία πια με τα υπέρ και τα κατά του. Παντού στον κόσμο, κι εμείς εδώ στην Ελλάδα το βιώνουμε στο πετσί μας ως πειραματόζωα, οι άνθρωποι υφιστάμεθα έναν πρωτοφανή πόλεμο από το σύστημα που μοιάζει περισσότερο να

νοιάζεται για κάποιο αρρωστημένο στοίχημα χρηματολογαριθμικών διαστάσεων παρά για την ίδια την ανθρώπινη ζωή και υπόσταση. Μέσα σ’ όλο αυτό μεγαλώνουμε και διαμορ‑φώνουμε χαρακτήρες και χαρακτηριστικά που ποικίλουν για τον καθένα ξεχωριστά ανάλογα με την παιδεία και τη μόρφωση και την κουλτούρα και τους αισθητήρες του. Εμείς θεωρώ ότι ωριμάσαμε με πνευματική και ψυχική σχετικά υγεία, δυναμώσαμε την όρεξη μας για μουσική δημιουργία και θωρακίσαμε την ανάγκη μας για ομαδική δουλειά και προσπάθεια σ’ ένα κόσμο που προωθεί την εξατομίκευση και την κακώς εννοούμενη εξειδίκευση.

Pop Crisis όπως λέμε;Αναδόμηση πολιτιστική, αξιών και αναγκών.

Συνέντευξη στον Αλέξανδρο Σαλαμέ • asalames1@gmail.com

Universal TrilogyO τίτλος είναι απόσπασμα της συνέντευξης. Τα παιδιά της μπάντας δίχως να το καταλάβουν, σε μια και μόνο φράση αγκάλιασαν όλη την γενιά Χ. Ακριβώς όπως έκαναν και με την μουσική τους. Οι Universal Trilogy αντικατοπτρίζουν τα όνειρα μιας ολόκληρης γενιάς, που πίστευε ότι θα κατακτή-σει το σύμπαν. Έν έτει 2012 επιστρέφουν με νέο δίσκο στα χέρια τους, τον “Pop Crisis” για την γενιά… που ποτέ δεν τα κατάφερε αλλά και για αυτή που έρχεται τώρα με φόρα πατώντας πάνω στα κεφάλια της Χ, γιατί αυτή θα κατακτήσει το σύμπαν. Μέχρι τουλάχιστον την επόμενη. Το Σάββατο 24 Νοεμβρίου θα είμαι στο Block33, για να τους δω και να ακούσω το Happy House. Και να θυμηθώ πως ήταν τότε που πίστευα ότι θα τα καταφέρω…

“Σε πείσμα του να γνωρίζουμε ότι ποτέ δε θα τα καταφέρουμε”

24εξώστης. 22 - 28 Νοεμβρίου 2012

Επιστροφή στις βασικές αρχέγονες ανθρώπινες ανάγκες.

Η μουσική σας μου θυμίζει μία φράση που είχα δει γραμμένη με μαρκαδόρο έξω από ένα μπαρ “Ζού-με σε ένα κόσμο που τα πάντα είναι πλαστικά αλλά και επικίνδυνα”. Αισθάνεστε ότι σας ταιριάζει;Καμία μουσική δεν είναι πλαστική κι επικίνδυνη, το αντίθετο μάλιστα. Η μουσική διαθέτει ανυπέρβλητη πλαστικότητα και διέπεται από συνεχείς εναλλαγές κι αυτό είναι και το νόημα της αέναης δημιουργίας. Ο κόσμος είναι μέρος της μουσικής κι όχι η μουσική κομμάτι του κόσμου. Έτσι λοιπόν αν ένα κομμάτι του κόσμου είναι πλαστικό κι επικίνδυνο δεν ανήκει σε κανένα μουσικό φάσμα, δεν ανήκει πουθενά, είναι ανύπαρκτο στην ουσία.

«I don’t want to sell my soul to hell», αναφέρετε στο Strange Desease και δεν μπορώ να μη ρωτή-σω. Ποιά είναι η προσωπική σας κόλαση;Η πνευματική ανυπαρξία. Η κίνηση απλώς για την κίνηση κι όχι για την παραγωγή έργου. Το να μην κοιμάσαι καλά τα βράδια απ’ τις τύψεις ή την άγνοια, την ανία και τη βαρεμάρα όταν δεν έχεις βάλει τα δυνατά σου για το κάθε τι, σ’ αφορά δε σ’ αφορά. Η μουσική είναι εκείνος ο μοναδικός δρό‑μος που κανείς μπορεί να διαβεί ελεύθερος σ’ αυτό τον κόσμο. Η απουσία της είναι μια σίγουρη κόλαση.

Πέντε μεγάλους σταθμούς περιλαμβάνει το Pop Crisis Tour. Τι περιμένετε με το χέρι στην καρδια να έχετε κερδίσει στο τέλος αυτής της περιοδείας;Με το χέρι στην καρδία και στο μυαλό να ‘χουμε κάνει νέους φίλους και να ‘χουμε ξανασυστηθεί με τους παλιούς. Να ‘χουμε δέσει κι άλλο τα μεταξύ μας και επί σκηνής.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;Δεν έχουμε μελλοντικά σχέδια κι αυτό είναι λυτρω‑τικό. Βάζουμε μικρούς στόχους και προσπαθούμε όλο κι από λίγο όσο αντέχουμε να πάμε ως εκεί. Έπειτα συζητάμε, επαναπροσδιοριζόμαστε σε σχέση με τα πεπραγμένα και πάμε παρακάτω. Κά‑πως έτσι θα γίνει κι αυτή τη φορά. Πάντως αυτή η τουρνέ για μας είναι μια νέα αρχή.

Αν η μουσική σας ήταν ζωγραφικός πίνακας, τι θα απεικόνιζε.Ίσως κάτι από τα έργα των κυβιστών, μ αυτή την έμμονη προσπάθεια του θνητού να ευθυγραμμίσει το σπειροειδές και τη συμπαντική θεωρία των κύ‑κλων. Σε πείσμα του να γνωρίζουμε ότι ποτέ δε θα τα καταφέρουμε.

Στην συναυλία των Universal Trilogy στις 24/11 στο Block33: Οι πόρτες ανοίγουν στις 21.30Opening Act οι DreamachineryΤιμή εισιτηρίου: 10 ευρώΠροπώληση 8 ευρώ (buy 2, earn 1)Presale spots: Stereodisc // Ticket House

Λογική Αναλογική Από τον Αλέξανδρο Μέλη

Το Buena Vista Social Club υπήρξε ένα από τα πιο γνωστά member clubs της Αβάνα τη δεκαετία του ’40 και τόπος συνάντησης για μερικούς από τους πιο σημαντικούς μουσι‑κούς της εποχής. Όταν μετά από 50 χρόνια, στα μέσα της δεκαετίας του ’90, το club έκλεισε οριστικά ο διάσημος αμερικανός κιθαρίστας Ry Cooder και ο κουβανός μουσι‑κός Juan de Marcos Gonzales εμπνεύστηκαν την Buena Vista Social Club, μία μπάντα από παραδοσιακούς κουβανούς μουσικούς, μερι‑κοί από τους οποίους υπήρξαν πρωτοστάτες στη σκηνή του θρυλικού club όταν αυτό βρισκόταν στο απόγειο της επιτυχίας του.Tώρα η ORQUESTA BUENA VISTA SOCIAL CLUB επιστρέφει στην Θεσσαλονίκη την Πα‑ρασκευή 30 Νοεμβρίου στο Ιβανώφειο. Αυτή την φορά με την προσθήκη της σπουδαίας Omara Portuondo στα φωνητικά και τα αυ‑θεντικά μέλη Jesus Aguaje Ramos, Barbarito Torres καιGuajiro Mirabel να συνοδεύονται από την αφρόκρεμα των νέων Κουβανών Μουσικών.

Σε τι φάση βρίσκεστε ως συγκρότημα αυτό τον καιρό; Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε περιοδεία στην Ευρώπη.

Ποιό είναι αυτό το μυστικό συστατικό στη μουσική της Κούβας, που κάνει τους αν-θρώπους να την αγαπάνε από την πρώτη στιγμή; Ο κόσμος αγαπάει τα γρήγορα κομ‑μάτια, που σε κάνουν να θέλεις να χορέψεις, τα boleros να ερωτευτείς ή να σκεφτείς τους αγαπημένους σου. Στην πραγματικότητα, η μουσική αυτή αγγίζει την ψυχή σου.

Πείτε μας κάποια λόγια σχετικά με τη δη-μιουργία της ταινίας; Πώς τα βλέπετε όλα αυτά, τόσα χρόνια μετά; Ήταν κάτι ξεχω‑ριστό. Το διασκεδάσαμε πραγματικά αφού ήταν μια πολύ ιδιαίτερη στιγμή όταν το συ‑νεργείο της ταινίας κινηματογράφησε τις συ‑

ναυλίες στο Άμστερνταμ και στη Νέα Υόρκη.

Πώς επικοινωνείτε με το ακροατήριό σας; Θα περιγράφατε αυτού του είδους την επι-κοινωνία ως αμφίδρομη; Η μουσική είναι το μέσο, και αυτή επικοινωνεί για εμάς, αυτή είναι και η ομορφιά της. Δεν χρειάζεται να καταλάβεις του στίχους, αφού υπάρχει το συναίσθημα.

Πώς θα περιγράφατε την “Παγκόσμια Κρί-ση”; Θεωρείτε ότι είναι μόνο οικονομική ή ότι έχει και πιο ανθρωπιστικές προεκτά-σεις; Φυσικά και έχει και άλλες προεκτά‑σεις. Για παράδειγμα, υπάρχει φαγητό για όλους τους ανθρώπους του πλανήτη, αλλά δεν πηγαίνει σε αυτούς που πραγματικά το χρειάζονται. Τα αποτελέσματα της κρίσης, γίνονται αισθητά μέσα στην κοινωνία.

Ας υποθέσουμε ότι θα μπορούσατε να γί-νετε “Θεοί για μια ημέρα”. Τι θα αλλάζατε στον κόσμο και γιατί; Χμμ, καλή ερώτηση! Θα ξεκινούσαμε με το να σταματήσουμε τους ανθρώπους από το να υποφέρουν, θα σταματούσαμε τους πολέμους, θα εξασφα‑λίζαμε αρκετό φαγητό για όλους, καθαρό νερό... Θα υπήρχε πολύ δουλειά να κάνουμε!

Τι αισθάνεστε όταν παίζετε μουσική; Είναι αυτή η πραγματική ελευθερία; Όταν παί‑ζουμε σκεφτόμαστε τη μουσική καθώς και τα συναισθήματα που θέλουμε να απεικο‑νίσουμε και φυσικά βλέπουμε το κατά πόσο αυτό φτάνει στο κοινό.

Επιστρέφετε στην Ελλάδα! Τι να περιμέ-νουμε στις προσεχείς συναυλίες από εσάς; Πάντα περνάμε πολύ καλά όταν παίζουμε στην Ελλάδα, το κοινό είναι πάντα πολύ δεκτικό στην μουσική μας. Ελπίζουμε ότι όλοι σας θα τις ευχαριστηθείτε με το πα‑ραπάνω! •

Buena Vista Social Club

25εξώστης. 22 - 28 Νοεμβρίου 2012

Rock ‘n’ Roll CircusΣυνέντευξη των U.N. στον Αρχιμήδη Γ. Παναγιωτίδη

Ε: archiepan@hotmail.com

Τι σημαίνουν τα αρχικά U.N. στην μπάντα; Δώστε μου ένα πρώτο στίγμα του ποιοι είστε και τι ευ-ελπιστείτε απ’ την πολύπαθη ελληνική σκηνή… Είμαστε μια παρέα τεσσάρων ανώριμων ψυχοπα‑θών(!), οι οποίοι βρήκαν λύση στα προβλήματά τους, μέσα απ’ το μαγικό κόσμο της ροκ μουσικής. Στα φωνητικά είναι ο Imad Hassan, στην κιθάρα ο Denis Φραγκόπουλος, στο μπάσο ο Mateusz Starnawski και στα τύμπανα ο Δημήτρης Ράπτης. Όσο για τα αρχικά U.N., δεν έχουν κάποιο στα‑τικό και συγκεκριμένο νόημα. Επιλέχθηκαν για καθαρά συναισθηματικούς λόγους κι ο σκοπός τους, πέραν απ’ το να αποτελούν το όνομα του συγκροτήματος, είναι να ορίζουν τους τίτλους των εκάστοτε κυκλοφοριών μας. Με την ολοκλήρωση του πρώτου μας άλμπουμ νιώσαμε ότι μας δια‑κατέχει μια απίστευτη πληρότητα, αλλά και μια πρωτοφανής ορμητικότητα στο να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε, όμοια με την ορμητικότητα με την οποία πετάγεται μπροστά το χέρι του ανθρώπου όταν χτυπηθεί το ωλένιο νεύρο του (Ulnar Nerve).Αποτελούμε μέρος της «πολύπαθης», όπως σω‑στά την αποκαλείς, ελληνικής σκηνής απ’ το 2009 κι αυτό που περιμένουμε απ’ αυτήν είναι κυρίως ο σεβασμός στον ίδιο της τον εαυτό. Εμείς, ως συλ‑λογικότητα αλλά και ως άνθρωποι, προσπαθούμε πάντα να αντιμετωπίζουμε ολόκληρη τη μουσική κοινότητα (μουσικούς, μουσικόφιλους, κ.α.) με σεβασμό κι αγάπη. Το αν η στάση μας παραμένει σωστή και συνεπής, αυτό σίγουρα θα το κρίνουν οι άλλοι. Αν όμως η αγάπη για τη μουσική και ο σεβασμός προς τον άλλο δεν πάρουν την πρώτη θέση στο μυαλό του κάθε ατόμου που αποτελεί μέρος της ελληνικής σκηνής, τότε αυτή, δυστυ‑χώς, θα «πάθει» πολλά περισσότερα…

Το Σεπτέμβριο της χρονιάς που διανύουμε κυ-κλοφορήσατε τον πρώτο σας δίσκο, με τίτλο “Ulnar Nerve”. Μιλήστε μου για το ντεμπούτο αυτό… Πράγματι, το Σεπτέμβριο κυκλοφορήσαμε τον πρώτο μας δίσκο. Πρόκειται για μια ανεξάρτη‑τη παραγωγή την οποία ολοκληρώσαμε με τη συ‑νεργασία της Super Clean Sound και περιέχει 11 τραγούδια, τα οποία έχουν καταβολές από τα 70s μέχρι και το σήμερα– ίσως και το αύριο! Κινείται στο χώρο του blues, classic και hard rock, έχοντας παράλληλα μεγάλη σχέση με μια πιο alternative αισθητική. Οποιοσδήποτε ενδιαφερόμενος μπορεί

να επισκεφτεί το facebook της μπάντας- μιας και το site μας βρίσκεται υπό κατασκευή- και να πά‑ρει μια ιδέα περί τίνος πρόκειται. Επίσης, μπορεί να προμηθευτεί το CD είτε από το δισκοπωλείο Λωτός (Σκρα 7)- στη Θεσσαλονίκη- είτε μέσω του Cd Baby ή μετά από επικοινωνία, από εμάς τους ίδιους.

11 τραγούδια σε στίχους και μουσική U.N. Είστε ικανοποιημένοι απ’ το τελικό αποτέλεσμα; Το τελικό αποτέλεσμα του δίσκου δε μας ικανοποί‑ησε απλά, μας ενθουσίασε! Η δουλειά της Super Clean Sound -δηλαδή του Κωστή Σωτηρόπουλου και του Στέφανου Λαζαρίνου- είναι εκπληκτική κι ο τελικός χαρακτήρας και το ύφος που δόθηκε στα τραγούδια μέσω των ηχογραφήσεων, της μίξης και του mastering είναι κάτι που δεν το περιμέναμε. Τελικά, όλη η διαδικασία της ολοκλήρωσης του δίσκου δε μας έδωσε απλά ένα πολύ όμορφο απο‑τέλεσμα, αλλά επηρέασε κι εμάς τους ίδιους -σε τέτοιο βαθμό- που ξεκινήσαμε να βελτιωνόμαστε σ’ αυτό που κάνουμε μέρα με τη μέρα. Είμαστε πραγματικά πολύ τυχεροί που έχουμε δίπλα μας φίλους και γνώστες του αντικειμένου, οι οποίοι είναι διατεθειμένοι να καθίσουν δίπλα σου, να σε συμβουλέψουν και να σε βοηθήσουν να βγάλεις προς τα έξω τον καλύτερό σου εαυτό. Όσον αφο‑ρά το συνοδευτικό-διακοσμητικό μέρος του δί‑σκου, ήμασταν εξίσου τυχεροί να συνεργαστούμε με την Icon Filmworx και τον Δημήτρη Ευγενίδη ο οποίος κατάφερε να ενσωματώσει στο εξώφυλλο του δίσκου ολόκληρο το μουσικό χαρακτήρα της μπάντας. Η δουλειά που έκανε όμως δε σταμά‑τησε εκεί, μιας και φιλοτέχνησε ολόκληρο το artwork του δίσκου, μελετώντας τόσο τη μουσική, όσο και τους στίχους μας.

Πως βλέπετε τα πράγματα στην Ελλάδα; Υπάρ-χει χώρος για νέες μπάντες; Υπάρχει κόσμος που ασχολείται, που ψάχνεται, που στηρίζει τα live κι όλα αυτά; Χώρος για νέα πράγματα υπάρχει παντού και πάντα. Το ευτυχές είναι ότι στην Ελλάδα, και ειδικά εδώ στη Θεσσαλονίκη όπου εδρεύουμε, συναντούμε διαρκώς νέους ανθρώπους που έχουν μέσα τους τη σπίθα για να κάνουν αυτό που θέλουν, είτε πρόκειται για κάτι το πρωτοποριακό, είτε πρόκειται για τη προσωπική αποτύπωση κάποιων πεπατημένων οδών. Όσον αφορά τις ζωντανές εκδηλώσεις των νέων ανθρώ‑

πων, υπάρχουν άνθρωποι που τις παρακολουθούν και τις στηρίζουν, αλλά δυστυχώς αυτοί δεν είναι αρκετοί. Ίσως, δεδομένων των δύσκολων συγκυ‑ριών που συνοδεύουν την ελληνική πραγματικό‑τητα σήμερα, αυτό να είναι εν μέρει κατανοητό. Πιστεύουμε όμως ότι θα ήταν πολύ καλύτερο, αν ο κόσμος έδινε μια ευκαιρία σε κάποιους αν‑θρώπους που ανοίγονται προς αυτόν. Δεν είναι απαραίτητο να φεύγεις πάντα ευχαριστημένος από μια συναυλία. Υπάρχουν χίλια δύο πράγματα που μπορεί να σου χαλάσουν τη διάθεση. Ψά‑χνοντας όμως μόνος σου δεξιά κι αριστερά για κάτι άλλο, το πρώτο που κάνεις είναι να δίνεις μια ευκαιρία στο δικό σου εαυτό να ξεφύγει από όλα τα άσχημα που διαρκώς βλέπεις να σερβίρονται μπροστά σου. Το ευτυχές σ’ αυτήν την περίπτωση είναι ότι φαίνεται να υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι και κάποια μέσα μαζικής επικοινωνίας, όπως το δικό σας, που δείχνουν να έχουν τη διάθεση να βοηθήσουν όσους προσπαθούν να βελτιώσουν ή ν’ αλλάξουν την πραγματικότητα της ελληνικής μουσικής σκηνής…

Φαντάζομαι ότι θα ακολουθήσουν διάφορες ζωντανές εμφανίσεις για την υποστήριξη του “Ulnar Nerve”… Αυτό είναι αλήθεια. Έχουμε ήδη προγραμματίσει τις δύο πρώτες ζωντανές εμφα‑νίσεις μας, ξεκινώντας με την πρώτη, το Σάββατο 24 Νοεμβρίου στο Βόλο- στο Café Santan- και συνεχίζοντας την Παρασκευή- 30 Νοεμβρίου- στο Eightball Club, εδώ στη Θεσσαλονίκη, με special guests τους Next Saturdays. Θα ακολουθήσουν κι άλλες, τόσο εντός, όσο κι εκτός Θεσσαλονί‑κης. Όσο για τις συναυλίες αυτές καθ’ αυτές, υποσχόμαστε να παρουσιάσουμε στους παρευ‑ρισκόμενους ολόκληρο το “Ulnar Nerve”, κάποια καινούρια κομμάτια που αποτελούν τους καρπούς της τελευταίας περιόδου και μερικές διασκευές.

Ευχαριστώ για το χρόνο που μου διαθέσατε! Ο επίλογος σ’ εσάς… Πρώτον, θα θέλαμε να ευ‑χαριστήσουμε τον Εξώστη κι εσένα προσωπικά, Αρχιμήδη, για τη φιλοξενία και δεύτερον εσένα... Ναι, εσένα που κρατάς στα χέρια σου το τεύχος του Εξώστη και που μόλις αφιέρωσες λίγο απ’ το χρόνο σου να διαβάσεις για κάτι που βγήκε απ’ τα σπλάχνα της πόλης σου και ίσως να σ’ αρέσει! Ευχαριστούμε πολύ και ελπίζουμε να γνωρίσουμε τους περισσότερους από εσάς κι από κοντά. •

U.N.

26εξώστης. 22 - 28 Νοεμβρίου 2012

Urbanities.Γράφει ο Kωνσταντίνος Κωνσταντίνου

Άλλοι το λένε internet κι άλλοι ψυχαγωγία. Κάνεις refresh και accept. Αγο‑ράζεις, κατεβάζεις, αναζητάς το χρώμα. Βυθίσου στην αγκαλιά μου ένα μεσημέρι Κυριακής για να δω αν μας πάει. Πιες το τσάι σου και μίλα μου για το φόβο σου. Πάρε μία ποδιά να μαγειρέψουμε και σήμερα. Το μαξιλάρι αυτό είναι δικό μας, είναι για τα όνειρα μας. Οι βόλτες δεν περιορίζονται στα πόδια, κυρίως πάει πρώτα το μυαλό και μετά έρχεται το αριστερό πόδι. Μετά έρχεται το δεξί, ακολουθεί πάλι το αριστερό και μετά το’ χεις το παραμύθι. Μερικές φορές οι πιο ωραίες βόλτες γίνονται με το νου, ανοίγεις πόρτες, κλείνεις παράθυρα, περπατάς σε δρόμους πολυσύχναστους, εύχεσαι να ήσουν αλλού με μια παρέα που ακούει Nocturnes του Chopin. Ανοίγεις παράθυρο στον ιστό και χαιρετάς το μέλλον σου, αποκαλύπτεις το παρελθόν σου αλλά πάντα μένεις να παρατηρείς τις εικόνες που τρέχουν μπροστά σου. On the other hand, παραγγέλνεις και κάτι χρήσιμο, κάνεις κάνα like και περνάει [αθώα αν μπορείς] η ώρα. Έτσι αποφάσισα αυτό το απόγευμα να γονατίσω δίπλα στο παράθυρό μου, να πάρω το laptop στα γόνατα και να «ξεσκονίσω» επιμελώς ένα site που μου έκανε εντύπωση εδώ και μέρες. Ήθελα καιρό να σου πω γι’ αυτό, είναι που έρχονται οι γιορτές και θα θέλεις να πάρεις όμορφα δώρα, είναι που σε σκέφτομαι πολύ, είναι που θέλω να είμαστε μαζί φέτος τα Χριστούγεννα. Το www.lacrimosadesign.com είναι ένα ηλεκτρονικό κατάστημα με φοβερές ιδέες. Δεν είναι η γνωστή βόλτα στην πόλη, δεν είναι σοκάκια και ρομαντικές ατάκες, είναι απλώς ένα σούρουπο Κυριακής γεμάτο περιπέ‑τεια σε τόνους χρώματος που δεν έχεις ξαναδεί. Η ομάδα της Lacrimosa (εύχομαι να μην δακρύζει τόσο πολύ) αποφάσισαν ότι φέτος πρέπει να τολ‑μήσουν και να κάνουν κάτι καινούριο. Τόλμησαν να στήσουν ένα e-shop εν

καιρώ Κρίσης και να αψηφήσουν τη βροχή, βγήκαν έξω μεν με αδιάβροχο αλλά αυτό το πλαστικό έχει πολλά χρώματα και δεν φοβάται. Έστησαν που λες ένα πολύ όμορφο [και λειτουργικό] site, έβαλαν χρώμα και διάθε‑ση και κάθισαν ήσυχοι και περίμεναν σαν τους βοηθούς του Αϊ Βασίλη – την πρώτη μέρα που «άνοιξαν» το μαγαζάκι είχαν δεκάδες χιλιάδες likes και επισκέπτες, κάτι που εύχομαι να φανεί και στις πωλήσεις τους.

Τα παιδιά γέμισαν ένα site με όμορφες ποδιές από αυτές που δεν θέλεις να ρίξεις ούτε μία σταγόνα σάλτσας ντομάτας, μεγάλα μαξιλάρια που σίγουρα θα φιλοξενήσουν πολλές αγκαλιές και νωχελικά φιλιά φέτος τα Χριστούγεννα, κάτι ιδιαίτερες τσάντες που κρύβουν μέσα τους πολλά μυστικά και χρωματιστά αντικείμενα μαζί με πετσέτες κουζίνας που κάθε πρωί σου ψιθυρίζουν όμορφα λόγια στο αυτί και φωτιστικά που φέρνουν το φως στο μέσα μας. Επίσης, έχουν μικροέπιπλα, αφίσες και ιδιαίτερες ζωγραφιές που έχουν φιλοτεχνήσει οι ίδιοι [τα παιδιά είναι πολύ ταλαντού‑χοι γραφίστες και ξέρουν να παίζουν με το χρώμα και το σχήμα] καθώς και άλλα πολλά μικρά αντικείμενα καθημερινής χρήσης. Κατάλαβες τώρα γιατί πέρασα όλο το απόγευμα χαζεύοντας το site τους, αγοράζοντας διά‑φορα και κλέβοντας ιδέες για το σπίτι. Κατάλαβες τώρα γιατί πέρασα το απόγευμα δίπλα στη βροχή κάνοντας όνειρα για εμάς τους δύο. Δεν είναι καθόλου δύσκολο να ζήσεις στον μικρόκοσμο της Lacrimosa, να πλέεις σε λιμάνια χρώματος πάνω στο καραβάκι σου με ένα μπαλόνι κόκκινο αναμέ‑νοντας να το χαρίσεις. Κάνε το πρώτο βήμα – ένα κλικ είναι! •

Τill next weekΌλα μπορούν να πάνε καλά

εξώστης.22 - 28 Νοεμβρίου 201227

28εξώστης. 22 - 28 Νοεμβρίου 2012

εξώστης. 17 - 23 Mαϊού 201229

εξώστης. 22 - 28 Νοεμβρίου 2012

Εκεί που απολάμβανα σαν περήφανο πάντα το μάσημα ενός κορμού μπα‑μπού, μια Γιαπωνέζα εργάτρια με σκουντάει, παραλίγο να κάνω ντίπθροουτ σε χλωρίδα: ‘Αριγκάτο νταρντάνα γυναίκα, από πού είσαι?’

‘Από ΣιΛα.’, κορδώνομαι εγώ. ‘Oh, noooooo!’, αναφώνησε έντρομη η συντρόφισσα και πριν προλάβω να πάρω το αγριεμένο μου που προειδοποιεί για χειροτεχνία μαύρο πρόκα μαλλί ασιάτισσας ποστίς μισοτιμής σε μπουρδέλο στο Κιργιστάν, μου λέει απολο-γητικά: ‘Άκουσα ότι τα ΣιΛαΝτα άνθρωποι εκκενώνουν τη χώρα!!’.‘Ασταδιάλα μαρή αυτοκρατορικιά Καντυ Καντυ με πλατυποδία από σαγιονάρα διχάλα και μάτι σε μόνιμο στρέτσινκ με εξοφθαλμία, τράβα να οργώσεις κανα φύκι σε ορυζώνα να μάθεις τι εστί σούσι φαστ φουντ, μην σου βάλω βραστά αυγά εκεί που ούτε ο Νογκίσα Οσίμα δεν σκέφτηκε και φωνάζεις πίκα πίκα πικάηκα, τι κοιτάς βρε διαδήλωση αγανακτισμένων σεντιμέτρ, είμαι σινεφίλ, έχεις πρόβλημα? Ναι ρε, οι Έλληνες είναι φιλόζωοι και πάνε να κάνουν παρέα στις φάλαινες που εκκενώνουν το Τζαπάν μπας και σώσουν από το γουασάμπι τα με πυρηνική σχάση μεγαλωμένα παπάρια τους.’ Ήμουν τόσο δυστυχισμένη που έτρεξα με δάκρυα στα μάτια να μείνω μόνη, να διαλογι‑στώ για την κακία του κόσμου και να ξεσπάσω σε λυγμούς για την Ελλαδίτσα, τον αδικημένο μόσχο του μπαχτσέ, την ορχιδέα στον παράδεισο του ενός και μοναδικού ορθόδοξου Έλληνα Θεού. Άσχετο, είπα Θεός και θυμήθηκα αυτό το παλικάρι – σάλιο δεν μου έμεινε, τον Μιχάλη Καμπουράκη, δεν τον στέλνετε μια βόλτα να του δείξω την Κίνα από πάνω ως κάτω? Ηρέμησα όταν συλλογίστηκα ότι με το Τζαπάν είμαστε αδερφές χώρες, χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου - Χρυσό Ξημέρωμα, Χιροσίμα – Πασοκ, καράτε κιντ – κασιδιάρι ντικ, μάγκας Ελληνάρας – μάνγκα ερότικα πισω‑κολλητό, χαρακίρι - χαράτσι, λίστα Λαγκαρντ– ρυζόχαρτο καλλιγραφίας, είναι πασιφανές ότι έχουμε κοινό πολιτιστικό υπόβαθρο! Διαφέρουμε μόνο στην Άννα Βίσση και στο στράτευμα, εμείς έχουμε Άννα, και συνεπώς και Άγιο Νεκτάριο, που την έσωσε από την πτώση στα ντραμς γιατί αν ήταν του Αγίου Τσούτσου ανήμερα, την έβλεπα να καρφωνόταν στο μπόνγκο που το λες και εξτριμλι χανκ και θα θρηνούσαν μέχρι και τα αδερφάδικα στο Τόκυο, εκτός από την Κολομβία ολάκερη. Όσο για το στράτευμα, εμείς δεν έχουμε σαμουράι αλλά υπουργούς Εθνικής Αμύνης, τύπου σαβουράι, που με μια μόνο κίνηση μπορούν να εξαφανίσουν εκατομμύρια, καλέ όχι σε εχθρικό στρατό, σε ευρώ, τι να κλάσει ο σαμουράι που θέλει τρεις κινήσεις μέχρι να (μας) αποτελειώσει. Τώρα θυμήθηκα και το ξαδερφάκι μου το Ζορζ που πα‑ρουσιάστηκε προχτές στο Ναύπλιο, καλός αλήτης ξάδερφε, θα σου στείλω κάλτσες από μαλλί Κινέζας!Και τώρα σε προσωπικές ειδήσεις. Φιλενάδες, πήγα Μαυροβούνιο και σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να πάτε γιατί το σέρβις είναι μοναδικό, αξέχαστο, λιγωτικό, επαναλαμβανόμενο, ασταμάτητο και υψηλών προδιαγραφών, ο ΕΟΤ (Έχω Οργασμό Τώρα) δεν παραμένει ένας απλός άγνωστος. Πεταχτείτε μια βόλτα, εγώ πήγα από την Κίνα και όπως καταλαβαίνετε, ξεπατώθηκα. Δύσκολο πράγμα ο αγροτουρισμός τύπου Ταϋλάνδης άνευ διακτινισμού. Άντρας της εβδομάδας: Είστε χαζές αν πιστεύετε ότι θα έβαζα τον αυτοκρά‑τορα Ναρουχίτο. Νέμανια, Ζέλικο, Σλόμπονταν και ξερό ψωμί, τόσα χρόνια βάζουν τη μπάλα στο καλάθι. •

La Tia Rita Van Shangay Γράφει η θεία Ρίτα

Τό κ υ ο - Μ ο ν τ ε ν έ γ κ ρ ο