Enver Yıldız - img.antoloji.com · - kültür ve sanat Aklında Ne Varsa Yüzüme Söyle İşte geldim son dem senin yanına Aklında ne varsa yüzüme söyle. Arkamdan konuşup

Enver Yıldız- şiirler -

Yayın Tarihi:

17.12.2018

Yayınlayan:

Antoloji.Com Kültür ve Sanat

Yayın Hakkı Notu: Bu e-kitapta yer alan şiirlerin tüm yayın hakları şairin kendisine ve / veya yasal temsilcilerineaittir. Şiirlerin kopyalanması gerçek veya elektronik ortamlarda yayınlanması, dağıtılması Türkiye Cumhuriyetiyasaları ve uluslararası yasalarla korunmaktadır ve telif hakları temsilcisinin önceden yazılı iznini gerektirir. Budoküman, şairin kendisi veya temsil hakkı verdiği kişinin isteği üzerine Antoloji.Com tarafından, şairin veyatemsilcisinin beyanları doğrultusunda yayınlanmıştır. Bu dokümanın yayınlanması kullanılması dağıtılmasıkopyalanması ile ilgili husularda ve şiir içerikleri ile ilgili anlaşmazlıklarda Antoloji.Com hiç bir şekilde sorumlu vetaraf değildir.

https://www.antoloji.com

www.Antoloji.Com - kültür ve sanat

Enver YıldızEserleri:



...kur'an

Karanlığa ışıksınGüneş gibi anbean.Kulaklara nihaventGönüllere hacegan.

Kurtuluş bestesisinBeşeriyet dilinde.Soğuk su testisisinKuraklıklar ilinde.

Ey ebedi sevgili!Ruhun seninle zinde.Nurunun tozunu verSürüneyim izinde...

(İstanbul'1994)

Enver Yıldız



Acizdir Soyadım

Sükuta ermeye gebeyken cismim,Bir umut ışığı sinemi deldi.ACİZdir soyadım,İNSANdır ismim,Şifayı O verdi,derdi O verdi.

Sivas'2007

Enver Yıldız



Adam Bildim

Çaka çaka sol böğrümü çürüttünAdam bildim ne bileyim ben seni...Susuz koydun has bahçemi kuruttunAdam bildim ne bileyim ben seni...

Dost eyledi gönül dostu görünceSevdim gönül verdim kendi halimceİkrar verdim son darbeyi yiyinceAdam bildim ne bileyim ben seni...

Koyun kuzu bir arada otlanırÇayır çimen onlar ile tatlanırSanma yorgun yürek buna katlanırAdam bildim ne bileyim ben seni...

Dünyanın eceli Hakkın elindeZikri fikri kurdun kuşun dilindeSende gideceksin günün birindeAdam bildim ne bileyim ben seni...

Enver hocam bu dünyaya aldırmaYeter yüreğini gamla doldurmaGönül kitabını rafa kaldırmaAdam bildim ne bileyim ben seni...

..............................................................

Sivas'2008

Enver Yıldız



Ağlamak ve Ağlamak

Tutmak olmuyor artık hıçkırıklarım seni,Utanmazsan kendini akan suya dökte git.Bir sen değil ben bile anlayamadım beni,Fihristemden ruhumun düğmesine çökte git.

Bu ahval,bu şerait boğuyor bedenimi,Firakın kınasını gözlerime yakta git.Kurtuluş olacaksa gidişin benliğime,Gitmekliğin mührünü sol böğrüme çakta git.

Hıçkırığım! seni ben ellerimle büyüttüm,Gider iken boynunu bir çevir,bir bakta git.Sensiz nasıl kırayım nefsimin inadını,Hiç olmazsa gölgeni kollarıma takta git.

............................................................................

Git dedimse alınma,aldırma bu fakireGönül dile küsmeden gözlerime gelde ak.Senle yeşerir hüznüm mavera tarlasındaBen iki şey bilirim: ağlamak ve ağlamak...

Sivas'2008

Enver Yıldız



Aklında Ne Varsa Yüzüme Söyle

İşte geldim son dem senin yanınaAklında ne varsa yüzüme söyle.Arkamdan konuşup girme kanımaAklında ne varsa yüzüme söyle.

Küçük yaşta gördüm, gönül bağladımGörmeyince için için ağladım.Her darbende ciğerimi dağladımAklında ne varsa yüzüme söyle.

Gecelerim katran oldu elindenAz çekmedim iğneleyen dilindenUtan artık şu bükülmüş belindenAklında ne varsa yüzüme söyle.

Ah ile, vah ile bu yaşa geldimFerhat oldum sabır dağını deldimBazen çölde coşkun akan bir seldimAklında ne varsa yüzüme söyle.

Ahir ömre geldik senle başbaşaHelal ekmeğimi bandırdım taşaBana bulaşmada sarayda yaşaAklında ne varsa yüzüme söyle

Gayrı beni uğraştırma bu yaştaSerde düşkünlük var, küskünlük baştaArtık benim gözüm toprakta taştaAklında ne varsa yüzüme söyleBundan gayrı sana son sözüm böyle...

Sivas'2008

Enver Yıldız



Aydınlık Ay Kadar

Tükendi büyüsü yakamozlarınKirletildi esrarlı damlalar.Ve kanamada asırlık yaralar.

Büyümüş hüznü yalnızlıklarınUmut vermiyor aynalarSinemalarda kaldı sevdalar.

Kapılar kapalı aydınlığaAydınlık ay kadar uzak.Prim verilmiyor saygınlığaHer adım vicdanlara tuzak.

Sivas'2003

Enver Yıldız



Başka Güzellikler Adına

Göğe filizlenmiş umut türküsüŞualar bu bahar bir başka güzel.Ruhumun gıdası, elimin süsü,Dualar bu bahar bir başka güzel.

Kalb-i rahat ile yaşamın tadı,İmtihan hayatın öteki adı,Dost bir ses insanın kolu kanadı,Sevdalar bu bahar bir başka güzel.

Zor şeydir gurbette dost yüzün görmek,Zor iştir burada murada ermek,Dünyada yalnızlık 'ölmeden ölmek',Muhabbet bu bahar bir başka güzel.

Affetmek büyüklük kusurlu canı,Unutulmaz asla hatıra,anı.Hele hele gönül dostu olanı,Özlemek bu bahar bir başka güzel.

Yüreklerde yangın yürekler kuru,Zindana döndürdük yeşili moru,Vakitsiz başladı hasret yağmuru,Islanmak bu bahar bir başka güzel.

Şiir öz evladı gönlü olanın,Ağlamakla hüzne şifa bulanın,Yad için gönlünü derde salanın,Şairlik bu bahar bir başka güzel.

İstanbul'1995

Enver Yıldız



Bayram

Gardaş oralarda bayram nasıldı?Şu üç günlük bayram bana asırdı.

İstanbul'1993

Enver Yıldız



Ben Sivas'ım

Ben Sivas'ım...Çatlamış duvarlarıyım kerpiç evlerin bazı,Bazı dudaklarıyım çorak yüzlü çocukların.

Ben Sivas'ım...

Kilim dokur gibi için için yazarlar adımı, nakşederler...Buluşur tenimle, toprağımla mukaddes bilinen değerler.

Oynarlar üzerimde sahte yüzler bazıBen gibi görünüp,yok etmek için beni...Ayırmak,bölmek niyetiyle tezgah kurarlar meydanlarda...

Türküm şamar olur yüzlerine!'Sivas ellerinde sazım çalınmaz' diyen bedbahtların.

Kazırım ismini gidenlerimin...Sökemezler,terkedemezler beni onlar,kopamazlar...

Kimi utanır adımı anmaktanKimi anmamaktan.

Ben Sivas'ım...

Ne inkar edilirim,ne de gözardı...

Bir İstanbul girdi arama süsüyle saltanatıyla, birde yar.

.................................

Sivas'2008

Enver Yıldız



Beni Ben mi Sandın?

Sana derim nefsim sanaVaziyetim hoşmu sandın?Şu halimden anlasanaDert kuyumu boşmu sandın?

Hasret bende oluk olukGülsemde bakışım donukAlıyorsam üç beş solukElden gelen işmi sandın?

Ben insanım biçareyimBaştan ayağa yareyimHak elinde pervaneyimİmtihanı düşmü sandın?

Enver güvenme yaşınaSermayen atma boşunaSeni takmışlar peşineNefs ve şeytan taşmı sandın?

Sivas'2007

Enver Yıldız



Bir Acayip Zaman Olmuş Bu Zaman

Fikir tezgahının kırıldı çarkıBir acayip zaman olmuş bu zaman.Kalmadı gecenin gündüzden farkıBir acayip zaman olmuş bu zaman.

Ayaklar baş oldu başlar firarda,Yerinden sökülen taşlar firarda,Olağan, gündelik işler firarda,Bir acayip zaman olmuş bu zaman.

Kalmadı muhabbet, cüzdanda sevgi,Ayaklar altında örf ile görgü,Ar pazara düşmüş, değerler sergi,Bir acayip zaman olmuş bu zaman.

Sabır ırmağının kurudu suyuArefe-bayramın değişti huyuDüşünmeye yeğler olduk uykuyuBir acayip zaman olmuş bu zaman.

Yetmiyor takatım devadan yana,Gözyaşım duamdır mukaddes yöne,Dilerim bu devran tersine döne,Bir acayip zaman olmuş bu zaman.İşte ahir zaman olmuş bu zaman.

Sivas'2008

Enver Yıldız



Bir Süleyman Vardı

Bir Süleyman vardıYoksulluk,yeleleri aldan bir ata bağlayıpSürüklüyordu kaval sesi ılıklığıyla hasatlarda.

Çatlamış duvarlarına inat evininTaramıştı yine saçlarını yele doğruEn taze Besmele ile gitmişti ilk işine.

-Hocam az değil ayda altıyüz liraDediği dün gibi kulağımda yavrucağınVe bugün ateşe düşmüş gibi ocağım.

Belki hiç mektuplaşmadım onunlaHiç bu kadar yakınlaşmadımHaberini aldım alalıDaha ağzımı açmadım.

......................................................01.03.2007'Sivas

Enver Yıldız



Bitmedi

Koca ömür tükendi,yazacağım bitmedi.Gün geldi devran geçti,efkar baştan gitmedi.Şu şiir deryasına şairliğim yetmedi.

Şiir şairin gülü,o gülü dereceğim.Her işte hakikatı,Hakkı gözeteceğim.

Bursa'1995

Enver Yıldız



Biz Öğretmeniz...

Dar geliyor yüreğime bu hıçkırıklar dar!Oysa ben paspas kokulu koridorlarda dert toplayan,Umut dağıtan bir öğretmendim.

Koca çınarların dalıydım ve uzardım elini uzatan,Merakla çarpan yüreklerin sahiplerine…

Adım anılınca parlardı seksen göz,bendim onlar.Bir damla gözyaşlarına kıyamazdım,kanlarına değil.

Avuçlarındaki reyhan kokulu sularından içerdim kana kana,Temiz,pak, rana…

Bir efsanesiydim çocuklukların.

Ninnilerin sokak senfonisi edasıyla oynarlarkenBeni görmelerinin nasıl bir duygu olduğunu sezerdim.Kendi öğretmenlerim gelirdi o an hayalimeBu tılsımlı anılarla gezerdim.

Şimdi ben bazen lokal masalarının baş aktörü,Bazen yeminini bozmuş bir nefer gibi giriyorum okula.Kalmamış o ahengi,o mecali diliminGün sayıyorum bir mahpus gibi ite,kalka,yıkıla.

Oysa ben yine varım kola kravat.Kaloriferli sınıflarda sonuna kadar açık camlarım.Koca bir İl Halk kütüphanesi cebimde(CD)Sol cebimde ise akşamdan kalan ağır faturalarım.

Bazen programsızlığın çıkıntılarından tutup,Zoraki ayakta kalmaya çalışan benmiyim! diyorum.Ve soruyorum kendime.Bu konuşan benmiyim?.............................................................Bir titreme geliyor tebeşirin ucuna, o an duruyorum.Kızıyorum karamsar hülyalara...Çünki adım öğretmen!

Kurumadan değerlerin kaynağı,azmin kuyusuYaklaşmalıyım kılcal damarlarına gençliğin.

Unutsalarda ezberledikleri ezgilerin sözleriniBir benim adımı unutmamalılar birde ilk aşklarının.

Yine can demek,yine umut demek,gönül demek olduğumuzu unutmadanTekrar farkına varmalıyız onların hissiyatlarının.

Çünkü henüz bitmedim biliyorum.Eylem planları yapsamda okullarda şiddet olaylarına karşıBir yerlerde şefkat biriktirdim,buramda saklıyorum........................................................................................................



Çünkü ben bir mühendis,bir mimar,bir aktörüm.Çünkü ben ülkem için en önemli faktörüm.

Yılmayı,yıkılmayı lügatlardan atmalıDüşenin,düşünenin ellerinden tutmalı.

Bu benim muhasebem durağan,yalınayak,Gördüğüm yaşadığım ahvalin yansıması.Ama biz halen varız azalmadan artarakHer dem yeni doğarız bizden kim usanası.

Sivas’Gemerek (2006)

Enver Yıldız



Büyük Yük

Dağların sıkletini yüklemişim omzuma.Katar katar gam yükü sırtımda taşıdığım.Her günün ardından heybeme konan...

Kurtaracaklarını bilsem beni dardan,Taşırım, yalnızlığımı katarak atımın terkisine.Götürür teslim ederim bu yüküOf bile demeden pervasızca...

Bakmayın cürmüme, endamıma,Dışı eli içi beni yakan gönül köşkümün.En cılız sarsıntılar zonklatır kolonlarımı,damarlarımı.Bu yük eziyor beni fon müziğiyle selanın.Bu yük büyük...

Sivas-2008

Enver Yıldız



Coğrafyamın Kamusal İklimi

Can Ülkem, Türkiyem'e...1.Bakış Yönüm ile;

Enaniyet hissinin sevgiyle çatıştığı,Umudun, ümidini bitirdiği yerdenim.Nazenin bülbüllerin cebirle ötüştüğü,Gülmenin, anlamını yitirdiği yerdenim.

Bir tas su veren elin kıymetini bilmeden,Garibanı, öksüzü, aç-susuzu görmeden,Emanete hıyanet etmenin huzuruylaÇobanın, kurda azık götürdüğü yerdenim.

Dost bildiği yüzlerden yüzüne şamar inen,'Sağnak sağnak ihanet' hergün üstüne sinen'Bu nasıl bir senaryo' sahnelenen içindeBilinmeyen bir garip, muammalı yerdenim.................................................................................

2.Bakış Yönüm İle;

Yazısını yazana şükür salarken yiğitKatık olurken ona bir açık çay, bir simit'Kadere razı olan kederinden kurtulur'Fikriyle hayat bulan bir mukaddes yerdenim.

Sivas'2008

Enver Yıldız



Çileme Hasretim,Özüme Hasret

İlim harman yeri yiğit olanın,Hasret kaldım ayazına kışına.Köyüm derman yeri darda kalanın,Destan yazdım kayasına taşına.

Köyüm 'KARAGÖMLEK' Sinekli üstü.Yine çocukluğum yolumu kesti.Hasreti omzumda bir kırık testi.Çıkmaz oldum Bozbayırın başına.

Daşderen Kovalı'ya varınca,Sapsarı başaklar boylu boyunca,Uzardı Çorağın tozlu yolunca.Bakmaz oldum Balıkçılın kuşuna.

Yukarı harmandan caminin düze,İnince bakardı ahali bize,Görür, 'Güller halam' vururdu dize,Gitmez oldum davarının peşine.

Yelliceden yel eserdi inceden,Mal girerdi çıkarırdım yoncadan,Dirgen ile sap toplardım önceden,Gitmez oldum gayri köyün işine.

Abam vardı saçlarımı okşardı,Hatça annem, dedem dolup taşardı,Düşsem Bekir emmim hemen koşardı,Varmaz oldum mezarları başına.

Ağlamak getirmez artık gideni,Mevlam böyle halkeylemiş düzeni,Köyde sanıyorum hala dedemi,Bana öğüt verir girer düşüme.

Bir yel esse İstanbul'un başına,Atsa beni Acısuyun taşınaAra versem gözde akan yaşıma, Bende özlem deste deste köyüme, Kaldır Enver! başın eğme önüne.

İstanbul'1995

Enver Yıldız



De Gitsin...

Neden hüzünlüsün diyen olursaEl öpmeyi bilemedim de gitsin.Herkes güler sen ne için ağlarsınYardım edin diyemedim de gitsin.

Karamsarım,içim dışım kapkaraBu dert beni götürecek mezaraEnver böylemiydin,düşmüşsün daraGönlümce dost bulamadım de gitsin.

Sivas'1990

Enver Yıldız



Direniş

Ben kaldırım çocuğu değilim.Parklarda hiç sabahlamadım,hatırlamıyorum.Yalnız değilim ağladığımda ama!Ama nedense aklım almıyor.Hıçkırıklarımı durduramıyorum.

Destekçim olmuştur her zamanİyi günde,kötü günde.Yine var ama dinmiyorki gözyaşım,Saatlerce ağladım bu günde.

Karmakarışık kafam,Ne yaptığımı bilmiyorum.Gözyaşlarımla başbaşayım,Başka şey istemiyorum.

Kadıköy'1993

Enver Yıldız



Dost Bildiğim Aynalar...

Hükmü yok yüzüme gülen yüzlerin,Yapıştı sonbahar bir nasır gibi.Merhemden gayrıysa dursun sözlerin,Toprağa uzandım bir hasır gibi.

Ömür harmanımı tükenmez sanıp,Sağa sola peşkeş çekenlerdenim.Gençlik hevesiyle rüyama kanıp,Hasatı rüzgara dökenlerdenim.

Dost değil,dost değil bana aynalar!Gerçeği yüzüme vuramadılarHakikat sandığım o senaryolarÖlüm kadar gerçek olamadılar.

Sivas'2007

Enver Yıldız



Dünya

Ne sultanlar eskittin, ne saltanat,ne sanatEskimeyen tek sensin, şu sonbahara inatGece olunca tamam, bitti derken ömrüneŞafak ile artırdın zulmünü bize kat kat.

Ne hayalsin ne gerçek bunlar arası bir şey,Bu cazibedarlığın sebebi bilmem ki ney,Biz girerken toprağa, sıra ile peyder pey,Her baharın ardından sen ömrüne ömür kat.

Aldattın bencileyin aklı noksan olanıÇektin aldın koynuna hatırını soranıBilirim ki sevmedin -Hakikatı- bulanıKendine mecnun ettin kalmadı bizde takat.

..................Yeter artık çek bizden o ihtiyar elini

..................Toz bulutu kalktı bak! kıracaklar belini.

Ulaş -2011

Enver Yıldız



El Açtım Allah'ım

Kırık pencerede asılı perde,Giren her aydınlık dert ekler derde,Güneş ısıtmıyor şu garip yerde.

Baştan aşağıya kara boyandım,El açtım Allah'ım Sana dayandım.

Akşam kızağıyla sabaha kayıp,Gündüzü çıkarıp kenara koyup,Uykuyu yaşanan an'lardan sayıp,

'Ne olursun Rahmet! 'deyip uyandımEl açtım Allah'ım Sana dayandım.

Kadıköy'1993

Enver Yıldız



Elini verirmisin?

Gezindim bugün uluorta bir liman kentinde.Bir gemi sahile demirledi.Sessizce eğilip kulağıma bir martıÜşüttümü karayel? dedi.

Uykuyla ervah alemi arasındaSabrımın dümenini buldum.Sonra katıp ardıma yakamozlarıAşkımın meltemine tutuldum.

Bağırsam tanırmısın sesimi?Atsam oltamı denizine gelirmisin?Sabaha az kaldı birtanemElini verirmisin?

Sivas'2007

Enver Yıldız



Fani Dünya Sen Mes'ut Ol

Yakalandığı hastalık nedeniyle aramızdan genç yaşta ayrılan Mesut hocama...

Fani dünya sen MESUT olBen Mevlama gidiyorum.Bulunmaz ki başka bir yolBen Mevlama gidiyorum.

Sebep etti, bölük bölükDilim lal, nefesim sönükGözlerim o yöne dönükBen Mevlama gidiyorum.

Babam sen başını eğmeKaderin okuna değmeYari boynu bükük koymaBen Mevlama gidiyorum.

Anam ağlama başımdaDeme: Daha genç yaşındaHayır var Hakkın işindeBen Mevlama gidiyorum.

Nazlı yarim ne diyeyimNasıl teselli edeyimNe yerdeyim, ne gökteyimBen Mevlama gidiyorum.

Dostlarıma selam edinArkamdan has kelam edinHakkınızı helal edinBen Mevlama gidiyorum.

Misafirdim, erken kalktımHeybemi omzuma taktımSize üç evlat bıraktımBen Mevlama gidiyorum...

Ulaş-2011

Enver Yıldız



Giderken Ömür Gemim

'O' bilinen meçhule giderken ömür gemim,Gençliğim arşivlendi, yaşım kırka dayandı.

Anladım ki her nefes artık benim son demim,Sözlerim ürkek-titrek, saçlar aka boyandı.

Hikmetlere giriftar imtihan tezgahındaGöz uyurken, vicdanım eyvahlarla uyandı.

'Hakkın rızası ile gidemezsem dünyadanEndişesi içinde ' gün sabaha dayandı.

....................................................................

Sivas'2009

Enver Yıldız



Göçü Düşleyenler

Şu ılık bestelerin meltemli iklimindeGizemli her bakıştan hissiyata ar konar.

Maddenin sıcağında uyurken birileriGöçü düşleyenlerin saçlarına kar konar.

..............................................................................

Sivas'2008

Enver Yıldız



Gri İstanbul

Aynalar devrilirken geçtiğim loş sokaktaSon hâtırân ruhumda yazılı dizim dizim.Dolunaya yansıyan suretin çok uzaktaHer kaldırım taşında kazılı ayak izim.

Bir Eylül sabahında kucaklamıştın beniMartılar ruh vermişti bu aşkın bestesine.Sen yeni seferdesin, bense kaybettim seniYorgun düşen bedenim ses veremez sesine.

Koçoğlu Ahmet ile Mahmut Iğnak ve HamzaVirane bir mekanda, çileyle yoğrulmuştuk."Kadıköy Rıhtım" şahit bu ılık sevdamızaDostluğun deryasında rotamızı bulmuştuk

Filmlerde, romanlarda, şiirlerimde kaldın.Gri hasretlerimin başına ekliyorum.Vuslattadır âşıklar, buluştu tüm yakalar.Bense kavuşmak için ölümü bekliyorum......................Sivas'2018

Enver Yıldız



Gülbahar

İlkbahar ayında gülüm,sümbülüm,Gurbet akşamımın mumu Gülbahar.Deli gönül denen dalda bülbülüm,Sevda menzilimin yolu Gülbahar.

Karakış olunca ellerim dondu.Üşüten yellerin ne ilk,ne sondu.Işığın kan gibi canıma kondu.Gönlümü bir neş'e aldı Gülbahar.

'Aşk kağıda yazılmazmış gurbetteVe hudutta çizilmezmiş'elbette.Nurunla aşkını ör kale etteBekle beni geleceğim Gülbahar.

Sarı saçlarını kimse örmesin,Yüzünüde sakla yad'lar görmesin.Gönlün benden başka beni sevmesin.Muradına ereceğim Gülbahar,Vakit yakın,geleceğim Gülbahar.

(İstanbul 1993)

Enver Yıldız



Gülbahar -II

Elimde kalemim,yanımda sazım,Gözümde hayalin,kimsin Gülbahar?Üşüten yelinden kanımda sızım.Göründe fırtınam dinsin Gülbahar.

İstanbul yoğurdu hasretle,gamla.Yazdığım değildir denizde damla.Çayıma atarım derdi akşamla.Dermanın sızımı kessin Gülbahar.

Seni ne söyledim,nede gizledim.Bazen korktum senden,bazen özledim.Satır satır şiirlere bezedim.Çağırda mecnunun gelsin Gülbahar.

Ümraniye'1995

Enver Yıldız



Gülbahar-ııı

Efkarı ardıma katıp bu akşamHaletten halete girdim Gülbahar.

Başıma gelene gülüp geçsemdeBuna seni sebep bildim Gülbahar...

Bir zaman kalbime nakışken adınŞimdi bir kalemde sildim Gülbahar...

Bilmem kırıldımı kolun kanadınBen bugün huzuru gördüm Gülbahar...

İstanbul-1994

Enver Yıldız



Habersiz

..................................................................

Tercüman gerektir gönül dilineNakkaş san'at işler nakış habersiz.

Maşuklar hayrandır bahar ilineGöz ah çeker ağlar,bakış habersiz.

Hikmet izi'n sürmüş Rahmet ilmininNice ilim ehli izden habersiz.

Oyun bildiğimiz ömür filmininSenaryosun yazmış bizden habersiz.

Alem-i Ervahtan geldim bu yaşaAkıl yaşadığı yaştan habersiz.

'Gün bu gündür'deyip coşarım boşaOmuz taşıdığı taştan habersiz.

Sivas'2007

Enver Yıldız



Halim

Karlı dağın karıyımGülün ahuzarıyım da gül bana

Şu bozkırın bağıyımGam yükünün dağıyım da gül bana

.......................Ah eder bülbül bana

Sivas-2010

Enver Yıldız



Hasret

Bunca yıldır cisminin,hayalinin peşindeBirgün gerçek olacak o düşe hasretim ben.Ağlayan kahkahamın tadı ölümden acıYüreğimden gelecek gülüşe hasretim ben.

İstanbul'1994

Enver Yıldız



İmeceye Giden Kızlar Gelmedi (derleme)

1940’lı yıllardı. Hürü adında bir kızın düğünü için hazırlık yapan köy halkı, yün yıkamaküzere komşu köylerden de toplanan yetmişiki kişi ile dere kenarına birikir.Kızı, gelini,çocuğu tam yetmişiki can...İmece günüdür ya bugün.Yardım etmek gerektir ya konu komşuya.Onlarda almışlardıellerine sitillerini ,omuzlarına tokaçlarını, sırtlarına bebeklerini ve düşmüşlerdi yolaHürü kızın yünlerini yıkamaya...Yol bitti, sular köpürdü, tokaç sesleri türkülere karıştı.Aman mor koyun meler gelirHaydide dağları deler geliAman hakikatli yar olsaHaydide uykuyu böler gelir...........................................

Sarı yünler ap ak, mavi bulutlar kapkara oldu.Gök gürültüsüne aldırmayan anadolukızları sanki hiç gitmeyecekmişcesine oyunlar kurdu, halaylar tuttu...Bir hışımla çöken karanlık son türküsü etti döndü gelinin hoyratını, son ağlaması olduhasan bebenin, son yıkanışı oldu sarı yünlerin...Sel götürdü hayallerini, geleceklerini.Babalar bir başka ağladı, nişanlılar, bebeler, hisli yürekler. Anası selam gönderdi nazlıyavrusuna: Taş olsaydında kalsaydın suyun dibinde oy oy.....Onların ağıdıdır bu, onların türküsü, onların destanı.Yaslı kaplerde saklıydı, bizlere ulaştıbugün.Aldık kabul ettik, sızlattık burun kemiklerimizi, ağladık içimizden gelerekpervasızca...

Hey ağalar bir küçücük kış olduDuyan duydu duymayana düş oldu.Benli hürüm alayına baş olduİmeceye giden kızlar gelmedi...

Yeldirirde döndü gelin yeldirirYel değdikçe hozasın yel kaldırırYüz koyunun anasının buldururİmeceye giden kızlar gelmedi...

Akmaz derelerden bir su çağladıİmececilerin yolun bağladıSivas valiside duydu ağladıİmeceye giden kızlar gelmedi...

Anası dediki gel kızım gitmeBabası dediki yalınız yatmaGüzeller içinde o benli Fatmaİmeceye giden kızlar gelmedi...

Bir kız gördüm al yazması sökülüOnun babasının beli bükülüHepsi cihan ırmağına dökülüİmeceye giden kızlar gelmedi...

Kimi armudun dalında asılıKimi kaya koltuğunda kısılı



Benli hürüm mil altında basılıİmeceye giden kızlar gelmedi...

Dumanda da bizim dağlar dumandaÇoğu çocukluydu çoğu gümendeBebek kucağında, yari yemendeİmeceye giden kızlar gelmedi...

Bizim elde bahar değil yaz idiGökte uçan durna değil kaz idiOtuz gelin kırikide kız idi(Az buz değil yetmişiki kız idi)İmeceye giden kızlar gelmedi...

Sivas-2011

Enver Yıldız



İnsan Alışıyor

Hava soğuk,kalbim buruk,İçimde onsekiz yaş çağımın hatıraları,çevremde insanlar var çeşit çeşit.Kadıköy iskelesi bir başka sanki bugünSimalar farklı ama çileler eşit.

Reçeteler acılaştı diyorlarYüzlerden okunuyor gerçi ama...Sahipsiz sahipleri bu oyununAlışık yıllar boyu zam'a.

Vapur sirenleri kulakları okşayıp ardından martı çığlıklarına karışıyor.Alışırsın demişlerdide inanmamıştım...İnsan alışıyor.

İstanbul'5 Nisan (Kararları) 1994

Enver Yıldız



İnsanı yaşat ki...

Ne kadar destansı bir öğüttür anlayana.Şeyhim Edebali’ nin mübarek ağzından dökülüpRuhlara sızan…

Anlayanın bir yanardağ ateşi gibi yakar içini,Duymak istemeyene ne keder!

Ne keder tütmeyen bir ocak halden bilmezeAkan eski dam gibi gözyaşı bir ananın…

“İnsanı Yaşat ki Devlet Yaşasın”

Baba bildik devleti,Ata bildik devletliyi.Ok attık kalp atışlarımız gibi keskin…Kaval sesi ılıklığıyla yuttuk hıçkırıklarımızıHalk olduk, ırgat olduk tozlu harmanlarda …Umudu savurduk rüzgara karşıAdalet rüyasıyla “adil” koyduk çocuklarımızın adını…

Korkmadan anlatsın diye arzu halini,Okulda öğretmenden,Kışlada onbaşıdan,Köyde kır bekçisinden,

Sokakta jandarmadan, polisten korkmadan!Yalnız kaldığında kendinden korkmasın diye

Okur olduk, yazar oldukKapı kapı gezer olduk…

Metropoller yutacakken ye’isin en keskin yerindeAnaların duası azık olduGidenlere yazık oldu…

Türküler yolladık sılaya doğruNotasız, bestesiz, yalınayak…

“İki dağın arasında kalmışam Bülbül dibi daldan dala konmuşam Ne gün görüp ne de miraz almışam

………………………………………...

Ve bir gün umut oldumRahmet saçan bulut oldumAça aş, evsize konut oldum…

Düşünüyorsam şu anBaşımdaysa aklımAmir hükümler elimin altındaysaMührünü taşıyorsam sağ cebimdeVe bu millet Çanakkale’de doğmuşsa



Ve bu millet Tuna kıyılarından bağırıpKafkaslardan duyuruyorsa sesini,

Ben devletsem;Devlet bensem;

Yalandır boşa geçirdiğim her an, Duasız her nefes, emeksiz lokma, Burun kemiklerim sızlamadan akıttığım gözyaşı, Ağlayan bir çocuğun sesini kesmeden uyumak yalandır…

Kaç kalem eskittimse bugün Kaç ekmek astımda fukaralığın boynuna Kaç yüreğe girdimde Kaç yuva kurtardımsa alıcı kuşlardan O kadar devletim…

Kaç kere hiddetlendimse aymazlığa Kaç kurşun attımsa fitneye Kaç ocak tüttürdümse Kaç gül taktımsa bir yetim kızın sarı saçlarına Kaç kere rüyamda gördümse babamı peygamber çiçekleriyle Anamın ak saçı kadar helal ise lokmam O zaman Fatihim…

“İnsanı Yaşat ki Devlet Yaşasın”Anlayanın bir yanardağ ateşi gibi yakar içini…Duymak istemeyene ne keder!

Enver Yıldız



İntizam

Yarattın zihayatı,herşeye taktın mizan,Fesubhanallah Yarab! Bu ne müthiş intizam...

(Bursa'1996)

Enver Yıldız



İstanbul

Ah İstanbul! ...Sen başkasın.Sen Akşemsettin'den beri inmeyen,İndirilemeyen bir sancağın direği,Gözümün bebeğisim.

Senki akıncılara beşik oldun, uyuttun ninnilerle.Senki ozanların mahbubusun,anlattılar efsanelerle.

Sen Peygamberimin(a.s.m) alın diye ettiği vasiyetsin.Sen yaşama savaşında çektiğim en tatlı eziyetsin.

Sen emanettin hediyeydin Fatih'ten,Sende göğsümü kabartan neyim varsa tarihten.

Tek elle on haçlı deviren yiğitler beşiğiydin,İslamın müminleri aydınlatan en korlu ateşiydin.

Senindi bir sözle krallar indiren yiğitler,Senindi Eyüp Sultan elinden zemzem şerbeti içen şehitler.

Hazreti Ömer'in varisiydin adalet yolunda,Can verdin, lakin yılmadın Nizam-ı Alem uğrunda.

Ah İstanbul! Mukaddes emanetin en şanlı bekçisiydin,Ah İstanbul! İnandırıcı masalların en gerçekçisiydin.

Senin kabahatin yok,belki benimde yok ama!Sebepleri düşünüyorum da...Nasıl becermişler?Düşünmeyi bile sığdıramıyorum zamana.

Şöyle çıksam Sarayburnu'ndan seni hatırlatan yerleri seçsem,Ve geçsem Karaköy'den dursam Bebek'teSana yakışmayanları görmeden geçsem.

Sefahati kavuran bir ocaksın şimdi sen,Senden çok uzaktaydım seni hayal ederdim.Böyle bir İstanbul'u beklemiyordum ki ben,Bilseydim destanlardan çıkıpta gelirmiydim.

Ayasofya veriyor Türklüğe tarih dersiDört elini açmışta yalvarıyor semaya.Duymadınmı yıllardır sana bağıran sesi,Venizelos geliyor gidemezsin Cum'aya!

Ah İstanbul İstanbul! böyle bilmezdim seniDüşmanmısın ki bana neden astın çehreni?

Ne insanlar yetişmiş kaldırım taşına denk,Hatırlatan maziyi ne düzen, nede ahenkKalmamış,yeşil bile kırmızıya yakın renk.



Ah İstanbul İstanbul! sanada yasak türban Çıldırmamak mümkün mü? Kullar kullara kurban.

Ecnebisi usanmış en azgın günahlardan,Yollamışlar üstüne taşıyor sokaklardan.Yinede Fetih Marşı gitmiyor kulaklardan:

Ah İstanbul! Fatih'in fethettiği yaştayım Ağlıyorum şu anda,oyunda oynaştayım.

Ağlamaya başlarsa susmak bilmez bulutlar,Hayallerim dağ oldu tükenmiyor umutlar,Elbet Hakka ulaşır bu dualar,ağıtlar.

Ah İstanbul İstanbul! Hilal-Yıldız inmesin, Yağmurlar sussun ama şu ezanlar dinmesin.

Artık sen Çelebi'nin Seyahatname'sinde,Artık sen Sultanahmet,Beyazıd Camisi'nde,Bel geldin lakin, derde, çare olamıyorum.Kimbilir Fatih yine gelir günün birinde.

İstanbul'1993

Enver Yıldız



İstemem Dermanını Terkedecek Mahbubun

İnsanın bu dünyaya gönderiliş gayesi,Yaratılanı görüp Yaratan'a ulaşmak.Bir meltem esintisi yapıp herbir nefesi,Güllerden,sümbüllerden tutup O'na yanaşmak.

Tefekkür ikliminde baharın gülen yüzü,Bizi O'na doyuran su gibi rahmet olsun.Ruhumuza gıdadır hazanlı ölüm güzü,'Lebbeyk Lebbeyk'süzülen 'Hu'gibi hikmet olsun.

Fıtratından aldığın eşrefli mirasını,Şiir şiir dokuyup,mühür mühür basta git.Hiçbir nefes unutma kainat ustasını,Onu bulamaz isen zikir zikir yasta git.

Tarife sığmaz derler dökülen hazanların,Ruhlara hayat veren o sessiz ölümleri.Kainat hergün doğar,hergün ölür aslında,Bilmezler kim kapatır,kim açar düğümleri.

Mecazi aşklar elbet birer birer uçacak,Bu sebepten muvakkat cisme olurmu iştah.İstemem dermanını terkedecek mahbubun,Çünkü dönüş O'nadır,kalbimiz O'na müştak.

Sivas'2006

Enver Yıldız



İstirham

Bulutlar indirmeyin yağmuru!Görmeden güneşi ıslatmayın.Ağlamayın bulutlar bu acı halime!Gözyaşlarınızı boşaltmayın.

Esme deli rüzger esme!Beni alıp götürme uzaklara.Gidersem bir daha dönmem ha!Bir daha göremezsin buralarda.

Yağma kar yağma!Bu yaşta ak düşürme saçlarıma.Biraz daha sabret n'olur!Biraz daha benzeyeyim yaşıtlarıma.

Sivas'1991

Enver Yıldız



İtibar

Ne kalmalı dünyada? Öyle bir şeyki ne hoş,Bir itibar gerekli,geri kalanı bomboş.

Sivas'1990

Enver Yıldız



Kadere Razı Olan...

Sensiz işlemez çarkım, bedenim aciz kalırSenle pürnur yüzleri şen mihrablar kıskanır.

Sensiz çıkarsam yola, alamazsam damardanSendeler, yürüyemem,kurtulamam şamardan.

Sana dayanan yürek ebedi huzur bulur'Kadere razı olan kederinden kurtulur'.

Dualar bir kuş gibi konuyor dallarınaRezzak isminle 'lokma' gönderdin kullarına.

En nurani kulunun sevgi kaynaklarındanBizede has suyunu içir parmaklarından.

..............................................................................

Sivas'2008

Enver Yıldız



Kanaat

Kusursuz dost arama kahpenin kahpesi var.Sen daha ne gördün ki ohoo daha nesi var.Şimdi şeytan denenin kırsanda bacağını,Kurtulamazsın ondan kopacak kellesi var.

(Sivas'1990)

Enver Yıldız



Kanmak İsterdim

Kırıldı kanadım kuş misaliyim.Üzerimde is kokan havanın ağır baskısı var.Baskısı var umutlarımın.Geceler boyu loş hayallerimden akıyor,Siliniyor izi tutkularımın.

Gölgenin ardından bakıp,Gittiğine inanmak istemezken,Görmek istemezken ağlayan izleriniÜşüyen gözlerini.Gidemez sanıp,Oyun olduğunu görüp, uyanmak isterdim.Gitmediğin yalanına kanmak isterdim.

İstanbul'1995

Enver Yıldız



Kara gecelerimin ak duası

Cenk zamanı halimdeyim yine bu akşam kendimle.Yeni masallar dinledim umuda dair.

Benizleri sarı çocukların,Amele pazarına yolcu ettiği bitkin babalar gibiEmeğimi yele döktüm...

Kapak oldum suya basılan mecmuaların akşam baskısına.Tek kullanımlık kelimelerle dizdiler külliyatımı...

Dün gibi ilk isyan edişim aymazlığa.İlk başkaldırışım.İlk küsüşüm anneme, kızkardeşime,Nefsime ilk saldırışım...Dün gibi.

Sermayem yakıt olurken ateşböceklerineVar mı aydınlattığım bir hüzünlü yürek?Kaç yuva kurtardım alıcı kuşlardan?Kaç kalem eskittim?Kaç gün uyudum deliksiz?............................................................................

Bir gün taze bir başlangıça niyetle,Umut yüklü kervanlar geçerken ıssız odamın içinden,'Dünyayı Kurtaran Adam' adlı romanı fırlatarak penceremden,Takılsam peşlerine...Ve duysam türküsünü kavuşmak ikliminin.Sevsem güftesini,bassam bağrıma...Ve en taze besmeleyle haykırsam mübarek cümleyiSesim kısılana kadar bağırsam;

'FANİYİM FANİ OLANI İSTEMEM...ACİZİM ACİZ OLANI İSTEMEM....RUHUMU RAHMANA TESLİM EYLEDİM GAYR İSTEMEM...'

Çıkabilmek için meydanlara huzur-u kalp ileTakılıp görünmezlerin peşine

İzlerine yüzün sürüpGörünür olsam...

Onun rızasını kazanacağımı bilsem de tek;Sürünür olsam...

Enver Yıldız



Karanlık Bir Gece Yol Görünmüyor

Sitemkarım...Senide bulamaz oldum bu akşam.Ellerime konmaz oldun ürkekçe!Sende mi Mona Roza!Senide mi kaybettim ışıksız gecelerde?

''Açma pencereni perdeleri çekMona Roza seni görmemeliyim''

derkenAşkın nasıl çökertmişse şairini,

'Bir nişan yüzüğü, bir kapı sesiSeni hatırlatıyor her zaman bana'

deyipYalnızlığa yelken açarken üstad...Okudukça ağlamaklığım sızlıyor burnumun direklerindeÖylesine büyüledi benide adın,alıştım harflerine...

Yine kaf dağının ardının dumanı sardı odamı şu saatlerde.Şimşekler çakıyor göz kapaklarıma.Neden yoksun Mihriban?Adın üç hece, cemalin meçhul.

'Tabiplerde ilaç yoktur yaramaYar deyince ötesini arama'

diye kesip atarken,Nutkumda buz keser ve yutkunurum.Sazımın teli gibi gergin gönlümü dörpüler adın...

Bir ezgisiniz gelen dilime ötelerden,Kalın duvarlar vokalist olur nakaratlara.Kırık sazımı takıp sırtıma,Yola düşürür çat zemheride gönül sızım.Zincirsiz,medetsiz,Biletsiz...

''Karanlık bir gece yol görünmüyorYürüyorum dikenlerin üstündeKara çalı bana aman vermiyor... ''

Enver Yıldız



Kavgam

................................................Sevdam hükümler giyiyor.Hergün infaz ediyor bende ölüm.Kışkırtan bakışlarıyla çıldırtıyor beniGeceler boyunca zulüm.

Varsın fazle konuşamasın dilimNe yazar.Benim hakiki aşkı bulmak yolundaKavgam var.

İstanbul'1993

Enver Yıldız



Mahpusluk (derleme)

Yıllardan 1950.Mevsimlerden baharın.Baharın çökmüştü kara bulutlarhanesine.Çökmüşdü de diyemiyorlardı birbirlerine aynı rüyaları gördüklerini.Uykularınınayrılık bestesini çaldığını, varmıyordu dilleri anlatmaya... Köyün Deli Salih’i, anasının koç yiğidi, Elif’in eri, üç çocuğunun babası...Silahsızgezmezdi, yalan dolan, hile hurda bilmezdi.Ama nedendir epeydir gülmezdi Salihçavuş... Elif gelin komşu köyden gelmişti Salih’e.Ak atın üzerinde, allı yeşilli tozaktakmışlardı başına, gardaşsız yolcu etmişlerdi kırklar dağının eteklerine, gelmemiştidaha on dört yaşına...Omuzuna gelirdi Salih’in ama başı büyük tepe gibi dikti, öyledekaldı ölünceye dek... Bir patırtı kopdu evin önünde, ocağın başından ok gibi fırlayıp baktıpencereden...Üç adam.Üç bela.Salih’in bacısını ipağacının (Dokuma Tezgahı) başındatuttular.Bırakmıyordu kızcağız ipleri ama dayanamadı.Kaçırdılar güpe gündüz.Eşkiyalık, bu olsa gerek cahillik bu.Kaçırdılar Salih’in aklını,aldılar.Aldılar hayatını üç bebenin, Elif gelinin,nişanlı görümcenin hayallerini...

Salih duyduğu gibi fırlarken iki kişi çıktı karşısına.”Çekilin” dedi. Benim işimsizinle değil.Onlar sahiplanmişcesine kalleşliği yediler kurşunu cahilliklerinedoymadan.Yediler Salih’İ...

Onüç yıl Sinop cezaevi O’nun oldu, Düşmanın damıda uğruna mahpus olduğubacısının oldu.Koymadı onüç yıl bu haberi duymak kadar...

Bu onun şiiridir mahpus damından ucu telli mektup ile yazılan...

Akşam olur Mapushane kitlenirKimi kağıt oynar kimi dertlenirYiğit olan bu cezaya katlanırYat bakalım üç kuzum var ağlama...

Kiremitten ak odanın yapısıDemirdendendir penceresi kapısıDüşman olmuş bizim köyün hepisiYat bakalım üç kuzum var ağlama...

Hüseyin emmim yine öyle hastamıNazlı bacım ilvanında süstemiKüçük yarim benim için yastamıYat bakalım üç kuzum var ağlama...

Ben tutmadım pederimin sözünüAteş ettim ciğerimi özümüŞu yalan dünyada nazlı kuzumuYat bakalım üç kuzum var ağlama...

Sivas-2011

Enver Yıldız



Mazlumu Aç Etmişler

Ezilmişim.Öğütülmüş, un ufak edilmiş geleceğim.

Rantiye yürekler elinde savrulmuşum rüzgara karşı bilmeden.Germişler...'Gerici' demişler gergin hallerine bakmadan....

En çıldırtıcı bestelerle kirletmişler,Benim olan saf, nazenin,Öz malım güfteleri...

Eskici pazarında bulurumPaha biçilmez değerlerimi,Soğuk kaldırımlara taş diye döşemişler.

Oyun içinde oyun etmişler perde perdeMazlumu aç,Namerde muhtaç etmişler...

Küçük dünyalarında,kendi alemlerinde,Umudu hiç etmişler...

Hüsnüzan besleyerek sevmeyi bir dostu,İdamlık suç etmişler...

Sivas'2008

Enver Yıldız



Mehmet Akif'e

Yediler,bitirdiler medeniyyet uğrunaİnsanı,insanlığı harcadılar yolunaZor kapanır yarası bu surdaki gediğinAkif; dişsiz canavar medeniyet dediğin.

Sivas'1991

Enver Yıldız



Mesafelere bayram...

'Bayramlar bayram ola...'

Bu sabah...Keşkesiz bir başlangıca niyetle çektim besmelemi.Bastım düğmesine dinsin diye yürek sancımın.Bir başka açıdan baktım aynaya.Namaza niyetle doğmuşken güneş,Bu erken saatte hiç taranmamış saçlarım kadarŞaşkın ve kararsızım.

Dizginlenen öfkeler buhar olurken peyderpey,Bir ılıklık var döşümün sol tarafında.Alemin aynı lügattan konuştuğu fikrinin ılıklığı olsa gerek.Ferahlatan bam tellerini kainatın.Bu muvakkat saatlerde.

Bu olsa gerek vatan-ı aslinin kokusu ta ötelerden estirilen.Gözbebeklerime sokulan ince ince,Kalbimin ab-ı hayatı...Ruhumun dizgini elinde olandan bir ikram.Bayramı bayram olana...

Arınmış ruhların hatırınaSalavat tepesinden dağıtılıyor iaşeler...Ramazan heybesinden.Bayramı bayram olana.................................................................................................Bayramsa bu lahza...Mesafelere bayram...Bayramsa,Muhabbete bayram...İkrama - izzete bayram...İnleyen mabetlerde ne namaz namaz,Ne bayram bayram.O iklimlerde bugün zulmete bayram.

Irak'da, Çeçenya'da, Ayasofya'da!Nerede bayram! ?Daha adını bilmediğim uçsuz bucaksızKardeş kardeş dualaştığım coğrafyalar...Nerede törpülenen değerler?Nerede Mescid-i Aksa?Kanıyor yaram derinden yanıbaşımda...'Su uyur düşman uyumazmış.'Mehmedim nerede pusuda şimdi?Kim kaybetmiş arefeyi?Bayramı kim bulmuş?

Kampüsler kafes olmuş, mukaddesatım kuş.Bayram nerede?



Nerede umudum?Huzurum, birliğim, ilk farkındalığım ümmetliğimi,O gün nerede?...........................................

Bu erken saatte hiç taranmamış saçlarım kadar,Şaşkın ve kararsızım.Hala eş-dost ağırlayacak kadarArsızım.

Sivas'2008

Enver Yıldız



Muhasebem

Gün geçer üzerimden, 'gün bildiğim' gün geçer.Ve her günün sonunda bir kapı aralanır.Maişet anlamını yitirir akşamüstüYakında,biryerlerde defterim karalanır.

Hayra ettiğim zahmet azık olur da her gün,Şerle olan mesaim başımda paralanır.Muvakkat mahbubların sahte güzellikleriHesabı almak için kapımda sıralanır.

........................................................................Sivas'2008

Enver Yıldız



Mümkün müdür Efendim?

Buluşmak ufuk çizgisinde en sevgiliyle...Görmeden, gördüklerinden çok bağlanmak.

Kainat kitabının esrarlı dizgisinin temaşasında...Onun (S.A.V) aşkıyla dağlanmak.

İz'in sürmek, sünnet-i seniyye ikliminde...Ayağının tozuna yüzün sürmek.'Ümmeti, ümmeti' felsefesinden yola çıkarak şafak vakti...'Davam, davam' lisan-ı haliyle her lahzaTebessümlere hüzün sürmek.

Pas tutan çarkları işletmek adınla...Bu tılsımlı aminlerle dize gelmek

Hülyada olsa bir gün efendim...Mümkün müdür ashabınla bize gelmek?

Sivas'Ramazan'2008

Enver Yıldız



Müslüman Şehirlerin Ramazanları

Yattılar bir niyetle hikmet arefesindeUyandı bu Müslüman şehir kandil kandil.Tılsımlı rüyalar bezedi alem-i ervahı.Bizden değil artık el,ayak,dil.

Ellerimiz hakiki mahbuba yöneliyor,Rahmet ilticaları sardı yine gökkubbeyi,Sundu yine gönüllere canlar canı Kabe'yi.

Ramazansın sen ey nimet-kübra.Ramazansın sen ey alamet-i farika.Çünkü sende leyle-i Kadri harika.

Çünkü sensin başıma taç.Bir ben değil, alem nuruna muhtaç...

Sivas'2007

Enver Yıldız



Nakış-Nakkaş İlişkisi

Her kitap bir katibin varlığının delili,Gözyaşı; maveranın en uzun bestesidir.Kainat kitabının nakışlı satırlarıNakkaşın san'atının manzum ifadesidir.

Sivas'2007

Enver Yıldız



Ne İdim,ne Oldum

Susamıştım.Hava içinde havaya,Güneş altında güneşe,İnsan içinde insana susamıştım.

Eziliyordum.Tuttuğum ipler boğuyordu.Eşdiğim çukurlar çekiyordu.Etrafım sarılmış,ortasındaydım cereyanların.

Birşeye bağlanmak.Başı,ortası,sonu olan birşeye.Bir şeyden içmek istiyordum kana kana,Bir şeyler hissetmek,sahte olmayan,mertçe!

İstedim buldum,buldum istiyorum.Hedefim belli artık hakikatı buldum.İstiyorum zaman-ı maziden ders alıp ilerlemekVe düşünmek, şükretmek:Ne idim,ne oldum.

İstanbul' 1993

Enver Yıldız



Nefes-i Ecel

İstidat cihetiyle dünyanın sultanıyken,Olamadık kuş kadar ne suçu,ne leşi var.

En ufak bir zelzele sarsarda ruhumuzu,Vadenin lugatının ne üçü, ne beşi var.

Suya attım nefsimi sıçradı yere düştü.Uzandım boğam dedim nede kaba sesi var.

Hülyaları bırakıp gerçek ile yüzleştimAnladım her lahzada ecelin nefesi var............................................................................

Kusursuz dost arama,boşaltma ocağını,Sen daha ne gördün ki daha daha nesi var.

Sen bu şeytan denenin kırsanda bacağını,Kurtulmazsın ondan kopacak kellesi var.

Sivas'2007

Enver Yıldız



Nokta Noktam

Aradığım biri var,Yalnız içimde saklıO ne yağmur nede kar,Herşeyiyle çok farklı.

Tutamasada elim,Koru beni dağlıyorİlk fırsatta kaçacak,Şu geceler bağlıyor.

Sureti kuş misali,Kalpten kalbe konuyorİçimdeki sancılar,Her an onu soluyor.

Arzularım sabırsız,Kokladığım hergün gamGel artık yıllar oldu,Nerdesin nokta noktam.

Bursa'1995

Enver Yıldız



Olsun Anne Olsun

Beni anla anne...Beni anla.Sesim gelmiyorsa eskisi gibi yakınından,Mor bulutlar kesiyorsa güneşini,Göçmen kuşlar uğramaz olmuşsa bağlarımıza,Suç benim mi?

Taş karıştı ekmeğimeBulandı suyum.Sen bile tanıyamazsın beniDeğişti huyum.

Sensiz annem:Geceler zevksiz.Dışarda sis,Etraf pis,Oda is,Ve bende sessiz ve sensizim.

Ama sakın elem çekmeÜzülme ve anla beni anne.Belki silgim kalemimden önce bitiyor.Kusurlarım doğrularımdan çok ama...Ezilmedim anne ne olur beni anla.

Sahte sevdalara aşık değilim.Kahramanlık türküsü söyler,Gülü över,Güzeli severim.Seni severim anne.Senin gibi sevenleri severim.

İradelerde çatırtıHurafelerde bayram var.Olsun anne olsun!Sana ben,bana sen.Hepimize Allah var.

Kadıköy'1994

Enver Yıldız



Onbeş Canın Acısı

Ilıman yüreklere aldırdılar soğuk duş,Bu akşam hanemize çöktü kapkara bir kış,Analar ağlamasın bu rüyadır, bu bir düş.

Bağlamak için başa kara bezim kalmadı, Bu nasıl bir acıdır dostlar aklım almadı.

Kardeş acı haberin tez ulaştı haneme,Onbeş canın acısı çöktü yorgun sineme,Bu nasıl bir romandır(!) bu nasıl bir deneme(!)

Bataryamız mı bitti mermimiz mi kalmadı? Bu nasıl bir gaflettir dostlar aklım almadı.

Övülen bir ordunun korkusuz torunları,Elbet o gün gelecek, çözecek sorunları,Dostu-düşmanı sezip bozacak oyunları.

Bu sızıyı tarife diyecek söz kalmadı Bu nasıl bir senaryo dostlar aklım almadı.........................................................................

Sivas' 05/Ekim/2008

Enver Yıldız



Onlardır Asıl Doğru...

"Öğrencilerime..."

"Ayna gibidir onlar.Ne versirsen onu getirir kaşığına.Ne dersen, ne dilersen, ne istersen...Yüreklerin mührünü açmakta,Ağlamalarını duymayıp kaçmakta dokunmaz onlara.

Onlara koymaz ayazın ateşi,Dokunmaz çorapsızlık, ürpertisi ıssızlığın...Yalnıza ılık bin nefes, bayramlık iki heves,Ve derinden bir sestir arzuları,Şefkat ikliminde...

Doğruluğu heceletir,Dürüstlüğü ezberletirler bana.Ezmeden, örselemeden ruhumu.Susarsam avuçlarındaki sularını paylaşırlarYalansız, dolansız.Doyururlar kana kana...

Unutsalarda şarkıların sözlerini,Bir benim adımı unutmazlar, bir de ilk aşklarının.

Çocuklardır asıl doğru, onlardır...Asıl onlardır benim öğretmenim.

Büyüdükçe acemileşen...Tanıdıkça beni yüzünü ekşiten,Uzaklaşan, unutan ağlamayı bencileyin.Mesafeler koyan büyüdükçe bana...

Asıl onlardır benim öğretmenim...

Sivas' 2015

Enver Yıldız



Oyun

....................................Herkes uyur olmuş iki perde arasında,Işık yok spot lambasından başka.İnsanlık kaldırım taşı sanki,Ağızlar sırıtık,kelimeler laçka...

Sivas'1991

Enver Yıldız



Ruhsuzluk Limanı

Şu akşam ayazındaAy ışığı soludum,Ruhsuzluk limanındaSuladılar kurudum.

İstanbul bile beniTeselli edemedi,Boğaz boğaz olalıBöyle dalga görmedi.

Avuntu elem kederOyalar benliğimi,Kaybettim eşkiyalarBulmuşlar kimliğimi.

Artık ben ben değilim,Sanatımı sormayın,Mazimi hatırlatıpYarama tuz basmayın.

'Bayrak,namus' diyendenÜrperir, kin sezerim,Geçmişim bir hazine,Lakin ben aç gezerim.

Böyle gitmez bu gemi,Su alıyor batacak!Gamsızlık batağındanBeni kim kurtaracak.

...................................................................................

Sivas'2007

Enver Yıldız



Sabır

Çiçek dalda,arı balda,iz karda,Umut yüklü kervan yolda güzeldir.Türkü sazda,sevda nazda,aşk yardaSabır ise gurbet elde güzeldir.

Sivas'1990

Enver Yıldız



Sahte İstanbul

......................................................................Sevmedim -cafe'yi- özlemim tandır.Ayazda yanmadım hayli zamandır.İstanbul:Bir yanın sun'i teneffüsBir yanın ölümün diğer adıdır.

Böylemiydi vafa'n -ahde- İstanbul!Sende sahteymişsin sahte! İstanbul.

İstanbul'1993

Enver Yıldız



Selalı Kurtuluş

Ben fikir deryasının ele sığmaz damlasıBen durgun dimağların mahsun-ürkek yanıyım.Gaibten ab-ı hayat indirirken bulutlarZihayat aleminin O'na bakan yönüyüm.

Ben; eşref-i mahlukat sıfatıyla anılanBen; kainat önüne rızık diye konulanBen; arının, çiçeğin efendisi sanılanİmtihan tezgahının yarını ve dünüyüm.

Yok ölümün devası, düşsem bile yasınaÖmürler harcanıyor lokma ve hırkasınaHamle edip atlasam kabrimin arkasınaBen bileti kesilmiş bir biçare faniyim.

Arkası yok önü var girift bilmecelerinKapıldım rüzgarına onulmaz gecelerinBiliyorum sahibi dildeki hecelerinHala neden aklımı yitirdiğim yerdeyim?

Yok yok! bu benim halim benden öte sebeptenAklım yoksa şu anda ben nasıl yazıyorum?Korkarım ki az sonra biteceğim ben heptenAnladım ki her satır kabrimi kazıyorum.

Tesellim O'ndan yana: Rahmeti- HazinesiAnladım da geç oldu, beyhude yorulmuşumSinemi deşeleyen şu hazin 'sela' sesiAslında bu azaptan ebedi kurtuluşum.

Sivas-2012

Enver Yıldız



Selam Sana Şanlı Kavga

Bir ezgi takıldı dilime hayli zamandır.

'İntifada,intifadaSelam sana şanlı kavga...'............................................................

Her çaldığında kapım,Her güneş açtığında,Her çocuk sesinde,Her meleyişinde bir kuzunun,Her 'yavrum' deyişinde bir ananın,Dökülüverir ansızın...

Bir yudum kahveyeBir lokma ekmeğeBir gülü tutmaya,Bir kuşa yem vermeye bırakmaz,Bırakmaz ki gideyim...

Atar koynuna karamsarlığın,Aymazlığın o denli karanlığına.Ezer secdedeyken bile kokusu çocuk kanının,Cennet kuşlarının kanat sesleri...

İlk mabedim,Miracım,ecdadım,şehadetim...Çiğnenen onurum,Dörpülenen şahdamarım...Bırakmaz ki kollarımı duaya kaldırayım...

Bırakmaz ki şanlı direnişleriSöz söylemeye uzaktan...

Ancak bu cümle kadar yakınımİhlas abidelerine.

'İntifada,intifadaSelam sana şanlı kavga...'

Yüzüm tutmaz nutuklar atmayaSöz söylemeye uzaktan...

Sivas-2009

Enver Yıldız



Selam Vermediğim Hakikat

İnsanım; -biçareyim, acizim - lakin bilmemİnsanım ben; -eğilir, bükülür- yola gelmem.

Saltanat sürmek için gelmiş gibi dünyayaGün ederim günümü ölüme selam vermem...

.............................................................................

Sivas'2008

Enver Yıldız

Enver Yıldız



Sen Garip-Ben Garip

Şu alemde bir garip,Bu alem ondan garip.Dilde Hakka münacaat,Kalpler pastan muzdarip.

Ruhlar debelenmekte,Secdelerde çırpınış.Hazanlar dökülmekte,Son vuslatta kurtuluş.

İstanbul'1995

Enver Yıldız



Sen yakın...

Sen yakınEn yakın...

Ben uzakken aklımcaDüşüncem ahengime tuzakkenSen yakın...

Ben yakınırken uzaktakilerdenElimdeki avucundakilerdenSen yakınsın...

Yakınsın şahdamarındanCanımı kanımı verensinGörünmezi görenBilinmezi hakkıyla bilensin...

Ben uzakken aklımcaDüşüncem ahengime tuzakkenSen yakın...

Sivas-2011

Enver Yıldız



Senden Bilirim

Gündüz ağarırken çöken yüreğeO incecik hüznü senden bilirim.Akşamın gönülsüz,gelen geceyeO verdiği izni senden bilirim.

Uykusuz gözümde hasretin kumuAydınlık eyledin kara ufkumuYirmiiki yıllık gönül korkumuYenmeyi,gülmeyi senden bilirim.

Gideceğim tek yol,yörem seninleGelmeyen uykumu bölem seninleEmreyle öldürem,ölem seninleGiydiğim hükümü senden bilirim.

Kalkmam gereksede şafakta erkenUykuya hasretim seni özlerkenHorozlar öterken,şafak sökerkenYazdığım şiiri senden bilirim.

Sivas'1995

Enver Yıldız



Sivas - Ben

Uzun bir aradan sonra buluştukNe o eski Sivas, ne ben eski ben.Buluşup hasbihal edip gülüştükNe o eski Sivas, ne ben eski ben.

Kaybettiklerimi bulmak istedimŞöyle bir maziye dalmak istedimYorulduğum yerde konmak istedimNe o eski Sivas, ne ben eski ben.

Ne kışın tadı var, ne de yazınınBozulmuş akordu çağın sazınınTarifi yok içimdeki sızınınNe o eski Sivas, ne ben eski ben.

Ahire yaklaştı dünya sürgünümİşte gardaş bu sebepten durgunum.Bir İstanbul, bir de ona vurgunumNe o eski Sivas, ne ben eski ben.

SivasEkim 2018

Enver Yıldız



Sivas Ayazıyla Yakılan Ağıt

Sakladığım vardı avuçlarımda.Eksi yirmialtısına inat havanınDonmasın diye...

Yollarımda kışEllerimde düş...

İstasyon caddesinde sekiz-on köpek sabaha karşı.'-Savulun biz geldik! ' dercesine heybetli bakışlar.Gün onların, meydan onların.Boşta olsa karınları.

Pençelerinde kışGözlerinde düş...

-Aksu- buz kesmiş akamadam doyasıyaBarınağı kar etmez parmak uçlarına ıssız durakların.Postane girişine de almaz oldular üçbeş senedir.

Parkalarında kışArkalarında düş...

Nasıl çatlamasın elleri bu Sivas ayazında.Gök çatlamış,yürek çatlamış.Bir gözü kömürde,bir gözü undaYiğitlik bu olsa gerek,kahramanlık bu!

Pencerede kışTencerede düş...

Sivas'2008

Enver Yıldız



Sivas İsmi

Kara bulutlar yoldaş oldu yine Sivas'aYüreğine konan buz, ne dert koyar ne tasa...

Yine ak gelinliğin giydirilmiş üstüneBilemem bu sevdanın, muhabbetin aslı ne...

Bir koyu karanlıkta yelken açar sabahlarÇerkezin Kahvesinde yudum yudum konaklar...

Temaşanda her sabah Abdulvahabi GaziÇarşının göbeğinde bekçin Şems-i Sivasi...

Ulu Camin direnir, hazır canın vermeyeSüslenmiş meydanların, aman nazar değmeye...

Yanık türküler çıkar kışından, ayazındanAdını dillendirir dostlar kırık sazından...

Sen aynısın, kış aynı değişen ise benimBu eşsiz siluetle suya doyuyor tenin...

Kimine elem keder, bu kara kışın resmiOnunla mana bulur, ısınır Sivas ismi...

...........................................................

Sivas'2008

Enver Yıldız



Sizede Bir gün

Bu ne sessiz gecedir Allahım!Gün uyur, gülşen uyur...Kan uyur damarlarımdaki,Can uyur.Zulmetse;Bu kış bir şen uyur...

Sanatsız kaldı tuvaller,sahneler,Sanatçılar uykuda...

Düşünceler kirletti sularıÇevreciler uykuda...

Uykuda hakimler,hakemlerHekimler tatil beldelerinde....

Tatilde kalp atışları sıcaklığı çocuk tenininDindarlığım uykuda...

Uykuda umutları ümmetinDünyalık ne varsa uykuda...

Bir onlar ayakta biteviye,Bölündü tatlı uykuları,Bölündü ninnileri top-tüfek sesiyle,Gül kokulu diyarlardaGül yüzlü çocukların...

Nedir bu resim,Bu tablo kimin eseri!Çıplak gözle bakılamayan?Kimin bu ürün ezip geçen?

Çocuk dostu şehirler kurdunuz,Güllerle bezediniz,Bildirgeler yayınladınız,Süslü raflara dekor olsun diye...Kandırdınız, aldantınız,Kan ettiniz avuçlarını.

Darağacı çaresizlik yıkam dedim yıkılmıyor.İnsanlığı kuşa kurda satam dedim satılmıyor.

Siz kıyımdayken birgün,Hesap saatinin alarmı çalacak...Alacak kustuğunuz kininizi,Duracaksınız...

Ecele faydası yok korkunun,Buharlaşacak gergin saltanatınız...

Her dem yeniden doğuracak anneler



Gül yüzlü fidanların boşalttığı siperlere...Acıklı şiirlerle yeşeren umutlarıFatihalarla donatarak...

Siz titremeye devam edeceksinizÇelik sığınaklarınızda...

Gülen yüzlerinizin ardındaki donukluk ezecekKirli dünyanızda buz keseceksiniz...

Sizede bir gün hazırlanacak adalet meydanı...Kimsesizlerin kimsesineHesap vereceksiniz...

...............................

Sivas2009

Enver Yıldız



Sonbahar Ezgileri

Sonbahar ezgileri geliyor ötelerken...'Pılını pırtını topla,Yanına da fazla bir şey almayasın'dercesineKulağıma üflüyor' hazanları dans ettirerek ılık ılık...

'Kaç istasyon devirdin?Bu kaçıncı tren kaçırdığın?Kaç kez pas geçtin lem'asını huzurun? 'Dercesine sorguluyor estirerek azametini...

'Oysa ben donattım teçhizatınıUnunu, şekerini eksik mi ettim?Ne kaldı vermediğim azığına...'

'Baş etmişken mahlukatın başınaDonatmışken en ala libaslaElması cam ettin...'

'Ayine-i samed olan kalbiniAl kan ettin...'

'Vazifesini eda ederken ihlasla mahlukataSu-i zan ettin'

'Paha biçemezken bir gözüneYapamazken bir hücreniKapatamazken kabrinin kapısını,Devridaim çarkının durduramazkenDevekuşu gibi kafanı gömdünde kuma,Batmakla gaib olan mahbublar peşindeEmaneti perişan ettin...'......................................................

Sivas'Kasım'2008

Enver Yıldız



Sor

Sen çağırır duymazsam görme n'olur hor beni.Arayıp bulamazsan şiirler sor beni.

Bursa'1995

Enver Yıldız



Şükür Sebebimsin

..........................................................................Sinemdeki derde şifa olansın,Gündüz izde,gece düşte kalansın,Senki zihayatı yola salansın,Bu aşka ağlamak,gülmek negüzel.

Şükrettim derdime,belama,gam'a,Haykırdım sırtımı dönüp akşama,Çok değil zerrece rahmet ver banaUğrunda (c.c) yaşamak,ölmek ne güzel,Her yerde mührünü görmek ne güzel.

İstanbul'1995

Enver Yıldız



Tedirgin

Ağla ağlayabilirsen inadına...Dik duruşluğun,gündelik hesapların.Utanma gözüm....

Kanatmaz avuçlarımdaki cam kırıkları.Penceresiz,perdesiz,çorapsız yüreklerimdir...İçin için kanayan.

Güftesi yalınayak ezgiler gibi,Sen gibi,Ben gibi,Onlar gibi akıbetim...

Yolculuk başlatılmış dolu dizgin...Katar katar.-Haydarpaşa- gibi bekliyor kabrim,Ağırlayıp uğurlamaya namzet...

Ve ben emeklerken kör, sağır,dilsizKuş,böcek,lale hoşnut aleminden...Bir ben tedirginim cam köşklerdeBir de siz...En derininden.

Sivas'2008

Enver Yıldız



Toprak

Baharın yeşil libas giyiyor kuru toprakBen dökülen saçıma elimi atamadım.

Toprak ki ben çiğnerken, o tebessüm ediyorBense anama bile gülü uzatamadım...........................................................

Sivas-2009

Enver Yıldız



Ulubatlı Hasan

..........................................................................Kadıköy'den Fatih'e mehterin ezgisi yad,O muhteşem günlerin hayalini kurutmam.Canımı,cananımı unuturumda fakat,İnleyen Ulubat'lı Hasan'ımı unutmam.

İstanbul'1993

Enver Yıldız



Uykudan Önce

Gamımı içime attım bu geceKederi boynuma taktım da yattım.Teselli bilerek senin bu geceResmine bir kurşun çaktım da yattım.

Vefasız tavırlar zor geldi cana,Gülmedim dünyada sevdadan yana,Gençliğimi içtim ben kana kana,Maziden dersimi aldım da yattım.

Vefa limanından ayrıldı gemim,Kaç bahar kaldı ki? Budur son demim,Ne kadar dayanır yorgun bedenimİnce bir hesaba daldım da yattım.

Değmemiş bağına kuşun kanadıGülün kokusundan gönlün kanadıSuladın öfkeyi, sevdin inadıHaline ibretle baktımda yattım.

Değermi şu dünya gönül yıkmaya,Namert halayında başı tutmaya,Özürlü ruhunla kusur bulmayaSon kalan mektubu yaktım da yattım.

Bu kadar sermayem, budur kazancım,Gitmedi baş ağrım, dinmedi sancım,Ayakta tutuyor beni inancımRabbime bir şükür saldım da yattım.

Sivas'2008

Enver Yıldız



Vasiyet

Savurmak için gelen şu rüzgara deyinki'Aklı zaten havada gelmeyin buralara'.Belki gülerim ama sizler şunu bilinkiDerli toplu değilim,bölündüm parçalara.

Halimi sormak için gelen dostlarım varsaKapım açık,yüzüm ak buyursumlar gelsinler.Bana gönülden yana bir çare buldularsaBen bir daha sevemem bunu böyle bilsinler.

Sivas'1990

Enver Yıldız



Vatan Sızlar

Vatan dedim,vatan dedim.Yine atıp tutam dedim.Bayrak,tabut ve cenazeGördüm yine vatan dedim...

Vatan sızlar,vatan sızlar.Şehit inler,vatan sızlar.Kanser olmuşta kanıyor.Vatandaki vatansızlar...

......................................................Sivas'2007

Enver Yıldız



Yeter Kendin Yorma Hocam

Seni yolda koyan dostunSelamını alma hocam.Böyle sönmüş bir yüreğinHayaline dalma hocam.

Gözün gördü gönül verdinHakikatı yeni gördünDün doğmuştun bugün öldünCanın derde salma hocam.

Unut desem çare olmazUnutmasan yüzün gülmezÇekmeyen bu derdi bilmezDaha darda kalma hocam.

Kınayamam ağlar isenKaraları bağlar isenIrmak gibi çağlar isenYeter kendin yorma hocam.

Sivas-2007

Enver Yıldız



Yokluğunun Seyir Defteri

Savrulmak isterken yine yerdeyimO deli rüzgarlar essede görsem.Unuttum yerimi kimim,nerdeyim?Tanıyamaz oldum kendimi görsem.

Ümitler,hayaller tükendi yazıkAşklarım kalbime çakılı kazıkİçim kan ağlıyor,laflarım ezikTanımazlar beni burada ölsem.

Ferhat değilimki dağlar deleyimDağıldı duygular nasıl dereyimEnver'im çilekeş bir avareyimHep Şirin oluyor birini sevsem.

İstanbul'1994

Enver Yıldız



Yürek Muhsin, Bilek Muhsin

Bir film girdi vizyona bu haftaAcıklı, üşümekli.Bir demet gül, bir seccade...Ve bir avuç gözyaşı perdeye yansıyan...

Sonsuzluğun sahibinin aşkıylaKonup göçerken yaralı bir kuş gibi,Kapıp kaçtı alıcılar, akbabalar,Göğsüme saplandı oku acının,Vefasızlığın, başağrısının.Üşümekliğin haber saatinde....

Bir sen misin üşüyen ey yar!Üşüyor sobam, boş sokakları istasyonunÜşüyor kepenek suyu, donmuş ŞarkışlaBuz tutmuş Marmara, kekik kokulu koyaklar...Anakuzuları, kundakta bebeklerKapalı kepenkler...Üşüyor bu soğuk şehirDondu yüreğim sana atarken... .......................................................... Bir ağıt takılıverdi dilime, keman sesi fonuyla...

Yürek Muhsin, bilek Muhsin, Söyle derdin bilek Muhsin. Uzaktan bir gül uzatta Kokusuna gelek Muhsin.

Gülü derdin, güldü derdin Kabeye gül seriverdin. Sevgiliye varmak için Gül şehrine giriverdin. ................................................................Özlerken bir büyük birliğiEttiğin dualar vücut bularakHasretin kökünü kesti fesadın...Adımları adam etmeyeYetti adın...

Sivas'2009

Enver Yıldız


Documents

Enver Yıldız - img.antoloji.com · - kültür ve sanat Aklında Ne Varsa Yüzüme Söyle İşte geldim son dem senin yanına Aklında ne varsa yüzüme söyle. Arkamdan konuşup