BURUKEUN KAWIN

Marlan : Marhan (Ayah)Desi : Ani (Ibu)Cahyono : Candra (putra Marhan dan Ani)

Candra: Ibu naha kasampak nguluwut kitu Bu?

Ibu: Ibu lieur mikirin manéh, umur ges saumur gunung seuneuan tapi masih waé alim nikah.

Ayah: nya manéh tuh na, heran Bapa naha da manéh teu pengen-pengennya nikah padahal kecap ibu tadi umur manéh ges seumuran gunung berantai.

Ibu: Gunung Seuneuan Pak

Ayah: Baruk.. nya, éta maksud Bapa, gungung seuneuan.

Candra:Owww.. hartosna gungung seuneuan éta kabéhanana umurna kira-kira 30-an warsih enya Bu/Pak? Hartosna gunung-gunung seuneuan éta ogé kabéhanana masih dina jomblo?

Ibu: Ibu kurang weruh da, tapi keur naon ogé Ibu mikirin gunung, daékna Ibu anu penting putra Ibu lekas nikah.

Ayah: nya, bener kecap Ibu manéh. Urang teu daék weruh soal gunung berantai. Anu penting putra tercinta Bapa geura-giru meunangkeun pasangan.

Candra: nya Ayah, sabaraha kali kudu dibejakeun?!

Ayah: Enya mangkana manéh geura-giru nikah kajeun teu loba anu perlu manéh bejakeun ka Bapa.

Candra: Maksud kuring lain éta Pak. Éta tu..

Ayah: Éta naon?

Candra: Gungung seuneuan, lain gunung berantai.

Ayah: Baruk.. nya, maksud Bapa gunung seuneuan.

Ibu: Éh.. geus geus.. Can, manéh burukeun téang aww enya? Teu alus lo lamun terus sorangan, Ibu pan hayang boga momongan.

Candra: Pan Ibu udah boga kuring, keur naon masih mikirin momongan deui?

Ibu: Maksud Ibu éta, Ibu hayang boga incu kitu.

Candra: Anu lucu plus imut kitu enya Bu?

Ibu: nya. Anu imut, lucu sarta resep dahar sambal.

Ayah: Ah.. Ibu ieu, masak hayang incu waé kudu anu doyan ama sambal.

Ibu: Terus lamun Bapa daékna anu kumaha?

Ayah: Enya anu luhur kitu atuh kajeun katempo perkasa!

Candra: Luhur Pak, emang saluhur naon?

Ayah: Saluhur tihang listrik Can

Candra: Baruk.. kitu enya Pak, enya udah deh mimitian ayeuna Candra baris néangan pasangan pikeun kuring jadikan pamajikan, sarta geura-giru méré momongan jieun Ibu sarta Ayah, anu lucu, imut, doyan sambal, sarta luhur jiga tihang listrik.