O LABIRINTOO LABIRINTOO LABIRINTOO LABIRINTO

Dédalo e MinosDédalo e MinosDédalo e MinosDédalo e Minos

Dédalo e ÍcaroDédalo e ÍcaroDédalo e ÍcaroDédalo e Ícaro

Dédalo e o seu fillo, Ícaro, estaban encerrados no

labirinto de Creta e para escapar Dédalo fabricou unhas ás

con plumas e cera. Cando llas colocou ao seu fillo

advertiuno de que fora tras del, que evitara voar

demasiado alto, pois o sol derretería a cera, e demasiado

baixo, xa que a humidade do mar faría pesadas as súas ás

impedíndolle voar.

Primeiro Ícaro, seguindo os consellos do seu pai, seguiuno pero, cheo de

entusiasmo, foise afastando cada vez máis e achegouse perigosamente ao sol ata

que este derreteu a cera, e o pequeno caeu ao mar Exeo.

O labirintoO labirintoO labirintoO labirinto

Dédalo era ateniense e destacaba

polo seu talento e enxeño, no seu taller

inventaba e fabricaba os máis diversos

obxectos. Un dos seus aprendices era o

seu sobriño Talo, que un día inspirándose

na mandíbula dunha serpe ideou unha

serra. Dedálo, levado pola envexa

matouno, e tirouno desde a Acrópole polo que foi condenado ao desterro. Refuxiouse

na illa de Creta, na corte do rei Minos.

En Creta Dédalo construíu o labirinto para que Minos, o rei de Creta, puidese

ocultar o Minotauro.

Pasifae e o MinotauroPasifae e o MinotauroPasifae e o MinotauroPasifae e o Minotauro

O Minotauro era fillo de Pisífae, a esposa de

Minos, e dun fermoso touro branco. Esta unión

puido realizarse grazas á vaca de madeira que

fabricara Dédalo.

Pasífae concibira un insólito e irreprimible

desexo polo touro como consecuencia dunha

vinganza sobre Minos de Poseidón, o deus do mar.

Minos, un dos fillos do rei de Creta Asterión,

querendo demostrarlles aos seus concidadáns que era

o elixido polos deuses para suceder ao seu pai morto,

pediulle a Poseidón que fixera xurdir do mar un

fermoso touro branco, tras prometerlle que o

sacrificaría no seu honor, pero, fascinado pola

fermosura do animal, quixo conservalo e non o

sacrificou incumprindo a súa promesa. O deus, furioso, inspirou en Pasífae unha

desenfreada paixón polo touro.

Escultura de Pasifae e o touro de Óscar Estruga en Vilanova i la GeltrEscultura de Pasifae e o touro de Óscar Estruga en Vilanova i la GeltrEscultura de Pasifae e o touro de Óscar Estruga en Vilanova i la GeltrEscultura de Pasifae e o touro de Óscar Estruga en Vilanova i la Geltrú ú ú ú

(Barcelona)(Barcelona)(Barcelona)(Barcelona)

Logo o Minotauro foi morto por Teseo coa axuda dunha filla de Minos,

Ariadna.

Exeo e TeseoExeo e TeseoExeo e TeseoExeo e Teseo

Teseo era fillo de Exeo, rei de Atenas, este, que despois de dous matrimonios

non tivera descendentes, consultou o oráculo de Apolo en Delfos, pero non foi quen

de descifrar a resposta do deus.

De regreso á súa patria,

pasou por Trecén e alí o rei

Piteo, que inmediatamente

comprendeu o sentido do

oráculo que lle referira Exeo,

emborrachouno e fíxoo xacer

coa súa filla Etra coa intención

de que un neto seu se

convertese en rei de Atenas.

Cando naceu Teseo, o seu pai Exeo, por medo aos

seus sobriños os Palantides que aspiraban ao trono

de Atenas, encomendou o pequeno ao seu avó Piteo

e, tras esconder as súas sandalias e mais a espada

baixo dunha rocha, indicoulle a Etra que cando o

neno fose o suficientemente forte para levantala, lle

desvelase o lugar onde estaban escondidas. Unha

vez conseguidas debería dirixirse a Atenas para que

Exeo o puidese recoñecer como fillo lexítimo.

Teseo e a PitiaTeseo e a PitiaTeseo e a PitiaTeseo e a Pitia

(Kilix ático de figuras vermellas, s. V a. C(Kilix ático de figuras vermellas, s. V a. C(Kilix ático de figuras vermellas, s. V a. C(Kilix ático de figuras vermellas, s. V a. C.).).).)

Teseo no seu camiño a Atenas matou varios monstros.

Cando chegou a Atenas o seu pai estaba

vivindo coa feiticeira Medea coa que tivera un

fillo que non era o herdeiro lexítimo. Medea,

que axiña recoñeceu a Teseo, intentou

enganar a Exeo para envelenalo, pero grazas á

espada e ás sandalias Exeo recoñeceu o seu

fillo e expulsou da cidade a Medea.

Máis tarde Teseo ofreceuse para ir na expedición que cada un, tres ou nove anos

os ateniense emprendían cara a Creta para pagarlle un tributo a Minos. Este consistía

en entregar sete mozas e sete mozos para que fosen devorados polo Minotauro. Este

deshonroso tributo fora imposto por Minos aos atenienses tras vencelos nunha

guerra suscitada pola morte do seu fillo Andróxeo a mans dos atenienses.

Teseo e Aridna

Teseo partiu disposto a

matar o Minotauro e librar o

seu pobo de tan vergoñento e

doloroso tributo, pero antes de

marchar anuncioulle ao seu pai

que se lograba o seu propósito

regresaría coas velas brancas

MedeaMedeaMedeaMedea de Waterhouse

izadas nas naves mais, se fracasaba, as velas habían ser negras.

En Creta, Teseo conseguiu matar o Minotauro e

puido saír do labirinto grazas a un novelo de fío que lle

proporcionou Aridna, filla de Minos, que se namorara

do heroe e prometera axudalo se a levaba con el a

Atenas. Foi Dédalo o que lle indicou como podía axudalo

e por iso, cando se enterou Minos, o encerrou co seu

pequeno fillo no labirinto.

Aridna partiu con Teseo cara a Atenas, pero sen que se coñeza a verdadeira

razón, foi abandonada por este na illa de Naxos.

Máis tarde converteuse na esposa de Dioniso-Baco, o deu do viño, que lle

ofreceu un diadema de ouro que se converterá nunha constelación.

Regreso de TeseoRegreso de TeseoRegreso de TeseoRegreso de Teseo

cando Teseo se achegaba de regreso

a Atenas, ben por estar entristecido por

mor da perda de Ariadna, ben por outra

descoñecida razón, non se lembrou de

cambiar as velas negras polas brancas;

así Exeo, que cada día agardaba

impaciente o retorno do seu fillo, cando

contemplou desde a acrópole

as velas negras dos navíos, desesperado,

sospeitando a morte do seu fillo, botouse ao mar, que desde

entón no seu honor foi chamado mar Exeo.

ÍcaroÍcaroÍcaroÍcaro

minos, cando descubriu a traizón de Ariadna e que fora Dédalo o que a

axudara, encerrou a Dédalo e o seu pequeno fillo no labirinto. Dédalo ideou unhas ás

de plumas e cera coas que poder escapar; pero Ícaro, entusiasmado co voo e,

desoíndo as advertencias do seu pai, aproxímouse demasiado ao sol e, derretida a

cera das súas ás, acaba caendo ao mar Exeo preto dunha illa que na súa memoria se

chama Icaria.

Dédalo e MinosDédalo e MinosDédalo e MinosDédalo e Minos

dédalo prosegue o seu voo ata a illa de Sicilia onde é acollido hospitalariamente

por Cócalo, o rei de Camico, a actual

Agrixento.

Minos busca incansablemente a

Dédalo e para descubrir o seu

paradoiro idea unha curiosa

estrataxema. Ofrécelle unha

recompensa á persoa que sexa capaz de pasar un fío polo extremo dunha buguina.

Cando chega á corte do rei Cócalo proponlle a súa proba, este confiado en que o

enxeño do seu hóspede poderá superala, proponlla. Dédalo unta o extremo da

buguina con mel e átalle un fío a unha formiga que introduce na buguina, o pequeno

animal buscando o mel sae polo outro extremo. Obxectivo conseguido, pero proba

evidente para Minos de que a solución era obra do talento de Dédalo. Cócalo non

puido evitar entregarlle o seu hóspede a Minos porén, cumprindo cos deberes da

hospitalidade, pediulles ás súas fillas que o escaldasen no baño. Dese xeito morreu o

gran rei Minos. Despois da súa morte os deuses outórganlle o privilexio de ser, xunto

con Sarpedón e Ramadantis, xuíz supremo do mundo dos Infernos.

Minos, xuíz dos Infernos

Tras a morte de Exeo, Teseo chega a ser o gran rei de Atenas e, despois de vivir

moitas outras aventuras, converteuse no heroe por excelencia da cidade de Atenas.

LATÍN 4º ESO

IES DE ARZÚA