Carpe Diem Dwumiesięcznik

Publicznego Gimnazjum nr 1 im ks. Tadeusza Dłubacza w Birczy

nr 1/2010 (październik) email: gazeta.bircza@interia.pl

gazetka

gimnazjalisty

Po co nam gazetka szkolna? Około 5000 lat temu w starożytnej Mezopotamii ludy sumeryjskie wynalazły pismo klinowe. Ten wynalazek okazał

się przełomem w rozwoju ludzkości, tak jak późniejsze wynalezienie ruchomych czcionek przez Jana Gutenberga w połowie

XV w. Teraz żyjąc w XXI stuleciu staliśmy się społeczeństwem informacyjnym, dla którego ważnym elementem życia stała

się informacja. Dlatego w tym miejscu należy sobie zadać pytanie, czy nam w szkole potrzebna jest gazetka? Uważam, że

odpowiedź jest jak najbardziej twierdząca. Szkoła żyje swoim życiem, zmieniają się nauczyciele, przychodzą i odchodzą

kolejne pokolenia uczniów. Warto udokumentować i pokazać obecnym i przyszłym pokoleniom, ten nasz dorobek, który

wspólnie tworzymy w naszym gimnazjum.

Dlatego pojawił się pomysł wydawania szkolnej gazetki, która pełniłaby funkcję informacyjną, ale także

opiniotwórczą. Wraz z zespołem redakcyjnym oddajemy w Wasze ręce pierwszy numer naszego pisma. Oprócz informacji

bieżących z życia szkoły, będziemy prezentować ciekawe wywiady, prezentacje poszczególnych klas oraz wszystko to, co

łączy się z naszym codziennym życiem. Jesteśmy gotowi do współpracy ze wszystkimi chętnymi, a także z różnym

instytucjami, działającymi na terenie gminy Bircza.

Piszmy i dokumentujmy to, co dzieje się wokół nas. W ten sposób tworzymy historię i zarazem przekazujemy

przyszłym pokoleniom to, co sami osiągnęliśmy. Apelujemy do uczniów o opisywanie ważnych wydarzeń klasowych, gdyż również artykuły spoza redakcji będą umieszczane w naszej gazetce. Idąc z rozwojem techniki uruchomiliśmy pocztę

elektroniczną: gazeta.bircza@interia.pl, na którą można wysyłać sugestie, uwagi i proponowane artykuły. W przyszłości

mamy zamiar umieścić wszystkie numery gazetki w formie elektronicznej w Internecie.

Maciej Duda

W numerze: Rozpoczęcie roku szkolnego,

Uroczystości pod Borownicą,

Tydzień Humanistyczny,

Wybory do rady samorządu

uczniowskiego,

Wycieczka do Warszawy,

Akcja „Usuwamy azbest”,

Sprzątanie świata,

Wywiad z Panią dyrektor,

Kalendarium,

Dzień papieski,

Zdrowy tryb życia,

Pasowanie na ucznia,

Rajd Bircza,

BKS Leśnik Bircza,

Prezentacja klasy III a,

Humor, krzyżówka,

Polecane książki,

i wiele innych atrakcji.

Strona 1

Cena

1 zł

Medal KEN dla pani

Alicji Karbowniczyn!!!

Z wielką przyjemnością

informujemy, że nauczycielka języka

polskiego w naszej szkole, pani Alicja

Karbowniczyn, otrzymała 14 października

2010 r. medal Komisji Edukacji Narodowej

za szczególne zasługi dla oświaty

i wychowania.

Serdecznie gratulujemy i dziękujemy

za ogromny trud włożony w nasze nauczanie

i wychowanie. Równocześnie życzymy

dalszych sukcesów dydaktyczno-

wychowawczych!

K a l e n d a r i u m - l i s t o p a d

1 Listopada - Wszystkich Świętych

Dzień Wszystkich Świętych obchodzimy na cześć chrześcijańskich świętych 1 listopada.

W latach 610-731 roku naszej ery święto to obchodzono 1 maja. Papież Grzegorz III, w 731

roku, przeniósł to święto na 1 listopada. Dzień Wszystkich Świętych jest często mylony

z następującym po nim tzw. Dniem Zaduszny (dniem zmarłych) i dlatego w tym dniu przyjęło się czczenie zmarłych i chodzenie na groby. Jest to dzień zadumy związany ze wspominaniem

zmarłych. W kościele prawosławnym takim dniem jest Niedziela Wielkanocna, zaś w krajach

anglosaskich, odpowiednikiem Dnia Wszystkich Świętych jest Halloween. Ten dzień jest

jednak w odróżnieniu od naszej zadumy obchodzony bardzo wesoło. W większości religii ze

świętem zmarłych związany jest ogień. Jest on symbolem pamięci, wdzięczności, modlitwy.

Z tradycji pogańskiej ma on także na celu oświetlanie drogi zmarłym, spalenie ich grzechów

i odpędzenie demonów.

2 Listopada – Dzień Zaduszny (słowiańskie dziady)

Zaduszki - rzeczywiste Święto Zmarłych, często mylone z dniem Wszystkich Świętych

wywodzące się z pogańskiego obrzędu Dziadów. W tym dniu modlimy się za zmarłych.

Obchody Święta Zmarłych zapoczątkował Święty Odilon w roku, 998 ale dopiero w XI I w. tradycja ta rozpowszechniła się na cały Kościół katolicki. W 1915 roku Papież

Benedykt XV zezwolił na odprawianie mszy świętej w intencji poleconej przez wiernych.

W Dzień Zaduszny tradycją jest chodzenie na groby bliskich, palenie zniczy, modlitwy

i odprawianie mszy w intencji zmarłych. Z obrzędów ludowych przetrwał jeszcze

gdzieniegdzie zwyczaj karmienia dusz zmarłych, przybyłych w tym dniu z zaświatów na

ziemie. W tym celu zostawiano na stole chleb z masłem lub cały obiad. Specjalnie

wypiekanym chlebem dzielono się także z żebrakami modlącymi się za dusze zmarłych

(stąd nazwa Dziady).

11 Listopada – Święto odzyskania niepodległości

Święto Odzyskania Niepodległości - najważniejsze polskie święto narodowe związane

z odzyskaniem w 1918 roku, po 123 latach zaborów, niepodległości. W XVIII w. silna

niegdyś Rzeczpospolita zaczęła się chylić ku upadkowi, co doprowadziło do trzech

rozbiorów Polski. W 1795 r., Polska zniknęła z mapy świata na 123 lata, aż do 1918 r. Wtedy to 11 listopada, Rada Regencyjna (organ sprawujący władzę nad Królestwem

Polskim) przekazała władzę nad wojskiem Józefowi Piłsudskiemu, który dzień wcześniej

powrócił z internowania w Magdeburgu. Trzy dni później został Naczelnikiem Państwa.

Powstała w ten sposób Druga Rzeczypospolita. Dzień 11 listopada ustanowiono świętem

państwowym po raz pierwszy dopiero w 1937 roku. W latach 1939-44 podczas okupacji

hitlerowskiej oraz w okresie od 1945 do 1989 roku, w czasie rządów komunistycznych

obchodzenie święta 11 listopada było zakazane. Dopiero w roku 1989, ustawą Sejmu,

przywrócono obchody tego święta. Obchodzone jest w całym kraju, lecz najważniejsze obchody

odbywają się w Warszawie na placu Józefa Piłsudskiego pod Grobem Nieznanego Żołnierza.

30 Listopada – Andrzejki

Andrzejki - Dzień Świętego Andrzeja Apostoła, najhuczniej świętowany w Szkocji, w kraju,

którego Św. Andrzej jest patronem. W Polsce w wigilie tego dnia, lub w tym dniu w zależności od

regionu, wróży się przyszłość, szczególnie matrymonialną. Święty Andrzej Apostoł był bratem Św.

Piotra, uczniem Jana Chrzciciela, prowadził działalność misjonarską nad Morzem Czarnym. Zginął ukrzyżowany na Peloponezie, w mieście Patras 30 listopada 30 roku na krzyżu w kształcie litery X

(stąd nazwa Krzyż Świętego Andrzeja). Jest patronem Szkocji i Rosji. Do najbardziej znanych

wróżb andrzejkowych należy oczywiście lanie roztopionego wosku na wodę. Wosk można lać

bezpośrednio lub przez dziurkę np. w kluczu. Na podstawie kształtu woskowej figurki lub kształtu

cienia rzucanego przez nią przewidujemy przyszłość lejącego. Większość wróżb andrzejkowych

ma na celu przepowiedzenie, która z panien pierwsza wyjdzie za mąż i tak na przykład: każda

z panien bierze kość i układa w pokoju w dowolnie wybranym miejscu, następnie do pokoju

wpuszcza się psa, której kość wybierze ta może szykować się już do ślubu. Co przebieglejsze

panny smarowały kość masłem aby dodatkowo zachęcić czworonoga.

Strona 2

K a l e n d a r i u m - g r u d z i e ń

4 grudnia - Dzień Górnika i Naftowca - Barbórka Barbórka - święto górników obchodzone 4 grudnia w dniu ich patronki Świętej Barbary. Tradycyjnie, 4 grudnia, rozpoczyna się mszą świętą, po której następuje przemarsz orkiestr

górniczych. W tym dniu organizowane są uroczyste akademie, spotkania, koncerty, zabawy

i bale górnicze. 4 grudnia górnicy występują w swoich charakterystycznych strojach galowych

z obowiązkowym czarnym kapeluszem z pióropuszem. Jedną z głównych tradycji tego święta

są tzw. "Karczmy Piwne", czyli biesiadne spotkania starszych i młodszych górników przy

dwóch stołach (tzw. tablicach). Karczma rozpoczyna się od odśpiewania hymnu, po czym

odbywa się biesiada, podczas której, wśród górniczych pieśni, nagradza się zasłużonych oraz

przyjmuje nowych adeptów do braci górniczej. Przyjęcie nowych adeptów składa się ze

ślubowania i skoku przez skórę. Święta Barbara patronka górników, ale także orędowniczka

w czasie burzy i pożarów. Męczenniczka, ścięta około 305 roku za odmowę wyparcia się

wiary chrześcijańskiej, wydana przez własnego ojca - Dioskura. Jak głosi legenda, tuż przed

śmiercią objawił się Świętej Barbarze anioł z hostią i kielichem.

6 grudnia – Mikołajki Mikołajki święto obchodzone 6 grudnia na cześć świętego Mikołaja biskupa Miry. Tego dnia

obdarowuje się dzieci prezentami. Często w nocy z 5/6 podkłada się prezenty pod poduszkę, lub

umieszcza się je w wełnianej, dużej skarpecie. Święto Mikołaja znane jest na całym świecie pod

nazwami: Santa Clause (USA), Babbo Natale (Włochy), Heilige Nicolaus (Niemcy), Mikulas

(Czechy). Święty Mikołaj urodził się w Licji w Azji Mniejszej około roku 280. Rodzice Mikołaja zmarli ok. roku 300 podczas zarazy, która w tym czasie nawiedziła Licje. Otrzymany spadek Mikołaj

przeznaczył na pomoc biednym i potrzebującym. Jak głosi legenda dary podsuwał anonimowo stąd

pochodzi tradycja podkładania prezentów pod poduszkę. Mimo wyświęcenia na biskupa Miry

pozostał człowiekiem niezwykle skromnym wszystkie posiadane dobra rozdawał biednym. Zmarł

6 grudnia około roku 345. Postać i legenda świętego Mikołaja przedstawianego jako grubasek

w czerwonym kożuchu z długą białą brodą w saniach zaprzęgniętych w renifery powstała

prawdopodobnie w latach 20-tych ubiegłego wieku na zlecenie koncernu Coca-Cola.

13 grudnia - Rocznica Wprowadzenia Stanu Wojennego 13 grudnia 1981 r. na mocy Uchwały Rady Państwa z 12 grudnia 1981 został

wprowadzony w Polsce Stan Wojenny. Na ulicę wyszło wojsko, zakazano

działalności NSZZ Solidarność, a wielu jej działaczy zostało internowanych.

Wprowadzono godzinę milicyjną od 22:00 do 6:00. Oficjalną przyczyną

wprowadzenia stanu wojennego było pozbycie się Solidarności oraz groźba

wkroczenia do Polski wojsk radzieckich. 12 grudnia 2008 r. CIA odtajniło

dokumenty Ryszarda Kuklińskiego, związane z wprowadzeniem stanu wojennego w Polsce. Z około 1000 stron dokumentów wynika, że w 1981 roku Polska, wbrew

twierdzeniom Jaruzelskiego, nie była zagrożona inwazją wojsk Układu

Warszawskiego, a wprowadzenie stanu wojennego było przygotowywane wraz

z Rosjanami od początku 1981 roku. W listopadzie 1981 roku zagrożony

dekonspiracją Kukliński uciekł wraz z rodziną do USA.

Opracowała: Anna Hess

Rozpoczęcie roku szkolnego

1 września 2010 r. rozpoczęliśmy kolejny rok szkolny. Dzień zaczęliśmy od mszy świętej w parafialnym kościele o godzinie 8:00, której przewodniczył ks.

Paweł Drozd. Następnie wszyscy uczniowie wraz z nauczycielami udali się do

Gminnego Ośrodka Kultury w Birczy, ma krótką inscenizację przygotowaną przez

panią Alicję Karbowniczyn. Dotyczyła ona rocznicy wybuchu II wojny światowej.

Po jej zakończeniu Pani dyrektor przywitała uczniów, ich rodziców, nauczycieli

i odczytała okolicznościowe listy nadesłana do szkoły.

Następnie wszyscy uczniowie udali się do klas na spotkanie

z wychowawcami. Po zapoznaniu się z planem lekcji i wspomnieniach dotyczących

wakacji udaliśmy się do domów, pełni energii i chęci do nauki w nowo

rozpoczętym roku szkolnym.

Opracowała: Joanna Nachman

Strona 3

Uroczysta akademia w GOK-u. Stoją od lewej:

Agnieszka Pisz, Angelika Kozioł, Iwona

Brzeżawska, Jakub Czyżyk, Piotr Podgórski,

Agnieszka Machniewska Magdalena Chabko.

Sprzątanie świata

W dniu 17.09.2010 r. w naszej szkole odbyła się akcja „sprzątanie

świata”, powiązana ze zbiórką makulatury. Do sprzątania zaangażowały się

trzy klasy: III B, I B oraz I C. Za cel obraliśmy sobie drogę w kierunku

Łomnej. Po zebraniu w grupy wyruszyliśmy.

Przy sprzątaniu słuchaliśmy muzyki i opowiadaliśmy śmieszne

historie. Udało się nawet znaleźć sporo grzybów. Trafiając na większe

skupiska śmieci nie poddawaliśmy się. Pracując ciężko nawet nie zauważyliśmy, że jesteśmy już u celu naszej podróży, gdzie czekało na nas

ognisko i pyszna kiełbaska. Wszystkim bardzo smakowało, a dodatkowo

czuliśmy satysfakcję z dobrze wykonanej pracy. Po posiłku autobusem

wróciliśmy do szkoły

Opracowała: Joanna Nachman

Stoją od lewej: Joanna Leszczawska, Gabriela

Karbowniczyn, Krzysztof Pogorzelec, p. Barbara

Kropieniewicz, Joanna Nachman, Beata Cap.

Wycieczka do Warszawy

W dniach 14-15 lipca 2010 r. odbyła się wycieczka do Warszawy

w ramach projektu „Śladami Warszawskich Dzieci”. Projekt ten obejmował szereg

działań związanych z wiedzą na temat Powstania Warszawskiego. W ramach

projektu młodzież naszego gimnazjum brała udział w ciekawych warsztatach na

temat historii II Wojny Światowej, ze szczególnym uwzględnieniem treści

związanych z Powstaniem Warszawskim. Oprócz tego uczniowie wzięli udział

w konkursach: plastycznym, na prezentację multimedialną i na wiersz o powstaniu. Podczas wycieczki uczniowie zwiedzili Muzeum Wojska Polskiego,

Muzeum Powstania Warszawskiego, Powązki, Park Łazienkowski, a także

Katedrę Polową, gdzie wzięli udział we Mszy Św. odprawionej w intencji Patrona

szkoły oraz złożyli kwiaty na grobie biskupa polowego Tadeusza Płoskiego i jego

asystenta ks. Jana Osińskiego, którzy zginęli w katastrofie w Smoleńsku. Po Mszy

Św. młodzież i opiekunowie zostali zaproszeni na spotkanie z Ordynariuszem

Polowym ks. płk Sławomirem Żarskim.

Projekt był realizowany przez naszą szkołę w partnerstwie ze

Stowarzyszeniem Wspierającym Rozwój Edukacji na Obszarach Wiejskich

SZANSA, a dofinansowany został ze środków PPWOW Program Integracji Społecznej.

Opracowała: Agnieszka Machniewska

Uczestnicy wycieczki w Katedrze Polowej

Wojska Polskiego w Warszawie.

Usuwamy azbest

W terminie od 20.10.2009 – 26.01.2010 r. nasza szkoła realizowała projekt edukacyjny „Usuwamy

azbest i uczymy innych czym on jest”. W to przedsięwzięcie zaangażowanych było 25 uczniów,

a pomagających aż 600! Koordynatorem i pomysłodawcą udziału w projekcie była pani Tamara Ryzner.

W ramach projektu uczniowie utworzyli stronę internetową poświeconą tematyce azbestu. Strona

zawiera informacje ogólne o azbeście oraz jest informatorem z prowadzonych działań przez uczniów.

Witrynę odwiedziło ponad 4000 osób, a na stałe zarejestrowało się 103 osoby. Zorganizowano też

„Wywiadówka inaczej”, czyli spotkania z rodzicami poświecone tematyce azbestowej,

w których wzięło udział około 120 rodziców. Przeprowadzono również lekcje w

gimnazjum dla łącznie 263 uczniów.

Ponadto nasi uczniowie zorganizowali lekcje w szkołach podstawowych

i pogadanki w szkole średniej. W zajęciach udział wzięło około 400 uczniów. W ramach

projektu zrobiono: plakaty- 130 sztuk, informator o azbeście - 450 sztuk, ulotki

informacyjne - 2000 sztuk, pikieta (happening) – około 150 osób. O naszym projekcie

dowiedzieli się czytelnicy: Życia Podkarpackiego oraz Nowin (opublikowane artykuły

również w Internecie), słuchacze: Radio Eska, Polskiego Radio Rzeszów, EKOPOŁUDNIE Polskie Radio Jedynka - audycje radiowe o zasięgu ogólnopolskim.

Przeprowadziliśmy konkursy i ankietę, w których udział wzięło odpowiednio 101 i 1600

osób.

Cały projekt był zarazem ogólnopolskim konkursem zorganizowanym przez

Ministerstwo Gospodarki. Nasza ogromna praca i zaangażowanie, przyczyniły się do

zajęcia przez szkołę pierwszego miejsca w kategorii szkół gimnazjalnych! W nagrodę

szkoła otrzymała 75000 zł, za które zostały zakupione nowe ławki i krzesła do wszystkich

sal lekcyjnych. Ponadto wyremontowano szatnie, a uczniowie uczestniczący w projekcie

polecieli na wycieczkę do Tunezji, gdzie spędzili 7 dni w blasku słońca i podziwiali piękne

widoki i zabytki. Zwiedzili między innymi delfinarium. Uczniowie byli niezwykle

zadowoleni i nie zapomną tej wycieczki do końca życia.

Opracowała: Agnieszka Machniewska Grupa uczestników projektu podczas

niezapomnianej wycieczki w Tunezji.

Strona 4

Rocznica walk pod Borownicą

Wybory do rady samorządu uczniowskiego

1 października 2010 r. w naszym gimnazjum odbyły się

wybory do rady samorządu uczniowskiego. Samo głosowanie

zostało poprzedzone kampania wyborczą, która była namiastką

prawdziwej walki o głosy wyborców. Nie zabrakło plakatów

wyborczych oraz „darmowych cukierków”.

W wyborach wystartowało 10 uczniów naszej szkoły,

a wyniki głosowania przedstawiają się następująco: Anna Hess – 93 głosy, Gabriela Karbowniczyn – 68 głosów, Karol Rębisz – 32

głosy, Tomasz Atamańczuk – 25 głosów, Karol Feduń – 14

głosów, Krzysztof Pogorzelec – 12 głosów, Wiktor Feduń – 10

głosów, Angelika Sokołowska – 3 głosy, Piotr Grzegorzak – 3

głosy, Marcin Kania -2 głosy.

Przewodniczącą Rady Samorządu Uczniowskiego

w Gimnazjum w Birczy na rok szkolny 2010/2011 została Anna

Hess, jej zastępcą będzie Gabriela Karbowniczyn, funkcję

sekretarza pełnić będzie Karol Rębisz, a skarbnikiem został

Tomasz Atamańczuk. Opiekunem samorządu uczniowskiego jest

pani mgr Dorota Głowacz. Wszystkim kandydatom dziękujemy za odwagę i chęć

działania dla dobra szkoły i uczniów, a zwycięzcom gratulujemy

i życzymy powodzenia w czekającej ich pracy.

Opracowała: Kinga Wiśniowska

Tegoroczne obchody 71 rocznicy walk pod Borownicą w Gminie

Bircza odbyły się 12 września 2010 r. Uroczystości patriotyczne rozpoczęły się

na wzgórzu nad Czarnym Potokiem, w miejscu śmierci płk dypl. Beniamina

Kotary, dowódcy 17 Pułku Piechoty i jego żołnierzy. Przy krzyżu i obelisku

złożono wiązanki kwiatów i zapalono znicze. Na uroczystość przybyła rodzina

płk Kotarby oraz liczne delegacje różnych instytucji i szkół Gminy Bircza.

Dalsze uroczystości odbyły się pod pomnikiem pomordowanych

mieszkańców wsi Borownica. Wartę przy pomniku pełnili: żołnierze, strzelcy,

harcerze i uczniowie. W uroczystości uczestniczyły poczty sztandarowe. Powitania uczestników uroczystości dokonał Józef Żydownik Wójt

Gminy Bircza, a zaproszeni goście wygłosili okolicznościowe przemówienia.

Następnie miało miejsce poświęcenie odnowionego pomnika przez ks.

Antoniego Moskala – proboszcza parafii p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa

w Borownicy.

Całość uroczystości uświetniała Strażacka Orkiestra Dęta z Medyki.

Po zakończeniu oficjalnej części uroczystości odbył się występ Zespołu „Jedna

Chwila” z Klubu Garnizonowego z Rzeszowa oraz piknik koło plebani

z uczestnikami uroczystości i mieszkańcami Borownicy.

Opracowała: Magdalena Chabko

Złożenie wiązanki kwiatów przez delegację naszej

szkoły. Od lewej: p. Joanna Stadnik, p. Monika

Bodnar – dyrektor, Ewa Wasyliszyn.

Nauczyciele Gimnazjum w Birczy

w roku szkolnym 2010/2011 Lp. Imię i nazwisko Przedmiot

1. Alicja Karbowniczyn Język polski

2. Bożena Czeszyk-Maculak Język polski

3. Teresa Feduń język polski

4. Małgorzata Wandrowska matematyka

5. ELżbieta Pankiewicz matematyka

6. Edward Kubicki matematyka

7. Barbara Kropieniewicz biologia

8. Edyta Pęckowska chemia

9. Grzegorz Kwaśnicki fizyka

11. Bożena Mielnikiewicz geografia

12. Wrzesław Bartoszewicz geografia,

wicedyrektor

13. Monika Bodnar historia, dyrektor

14. Joanna Stadnik historia

15. Maciej Duda historia, wos

16. Dorota Głowacz informatyka

17. Alicja Wilczek informatyka,

plastyka, technika

18. Anna Kociuba j. angielski

19. Tamara Ryzner j. angielski

20. Ewa Bartoszewicz j. niemiecki

21. Joanna Kurasz j. niemiecki

22. Grzegorz Kwaśnicki muzyka

23. Ks. Paweł Drozd religia

24. Artur Buczek religia

25. Lucjan Mielnikiwewicz wychowanie fizyczne

26. Emilia Pawlus wychowanie fizyczne

27. Lilianna Pacławska wychowanie fizyczne

28. Małgorzata Pasławska wychowanie do życia w rodzinie

29. Małgorzata Hop pedagog

30. Katarzyna Oręczak pedagog

31. Katarzyna Cyrulik zajęcia rewalidacyjne

Opracowała: Kinga Wiśniowska

Strona 5

Stoją od lewej: Tomasz Atamańczuk, Anna Hess,

Gabriela Karbowiniczyn.

Sukcesy sportowe naszych uczniów

Powiatowe Indywidualne Mistrzostwa

Szkolnego Związku Sportowego w Lekkiej

Atletyce

Rzut dyskiem

Dziewczęta:

Agata Jajko - I miejsce

Chłopcy:

Mazur Damian - II miejsce

Soszka Sebastian - III miejsce

Pchnięcie kulą

Dutkowski Janusz - I miejsce

Skok w dal

Dziewczęta:

Pankiewicz Wioletta III Chłopcy:

Antochów Arkadiusz - II miejsce

Kaczmar Jakub - III miejsce

Bieg na 1000 m

Chabko Paweł - I

Bieg na 100 m

Dziewczęta:

Katarzyna Mielnikiewicz – I miejsce

Szacka Dominika - II miejsce

Chłopcy:

Feduń Karol - I miejsce

Sztafeta 4 x 100 m chłopcy

Publiczne Gimnazjum Nr 1 w Birczy – II miejsce

Bieg na 300 m

Chmura Adam - I miejsce

Powiatowe Indywidualne Biegi Przełajowe

Kategoria dziewczyn rocznik 1997

Sylwia Stach - II miejsce

Katarzyna Mielnikiewicz - IV miejsce

Kategoria chłopców rocznik 1996-95

Paweł Chabko - I miejsce

Wojewódzkie Indywidualne Biegi Przełajowe Kategoria chłopców rocznik 1996-95

Paweł Chabko - II miejsce

Powiatowe Sztafetowe Biegi Przełajowe

Kategoria chłopców

I miejsce – Publiczne Gimnazjum nr 1 w Birczy.

Powiatowe drużynowe zawody w szachach

III miejsce – Publiczne Gimnazjum nr 1 w Birczy.

Agata Droździak, Radek Rutkowski, Karol Feduń i Janusz Dutkowski

Opracował: Lucjan Mielnikiewicz

Zwycięska drużyna chłopców w sztafetowych biegach przełajowych.

Stoją od lewej: p. Lucjan Mielnikiewicz, Damian Mazur, Hubert Stach,

Paweł Rostecki, Maciej Łowisz, Adam Chmura, Piotr Staszkiewicz, Mateusz Kurzec, Paweł Chabko, Karol Feduń, Krystian Kowalski,

Michał Sławiński, Tomasz Atamańczuk.

Strona 6

Wywiad z naszą przewodniczącą

Wiemy, że jesteś osobą bardzo zajętą i masz wiele zajęć.

Czy możesz zdradzić czytelnikom, czym zajmujesz się

po lekcjach?

Anna Hess: Po lekcjach często mam "koła

zainteresowań" lub próby do różnych akademii. Lecz

nie może zabraknąć czasu dla moich przyjaciół,

z którymi staram się często widywać. Czy masz jakieś hobby?

Moim hobby jestem śpiewanie.

Kiedy znajdujesz czas na naukę?

Na naukę zawsze jest czas. Mam poukładany plan

dnia, więc na wszystko mam czas.

Jakie przedmioty lubisz najbardziej?

Najbardziej lubię język angielski, matematykę, fizykę

i muzykę.

Czy masz ulubionego nauczyciela?

Nie chciałabym wyróżniać tylko jedną osobę.

Uważam, że wszyscy nauczyciele są bardzo mili i we

wspaniały sposób przekazują nam widzę.

Czy masz już jakieś pomysły na szkolną imprezę lub na

jakieś zmiany w naszej szkole?

Zamierzam zorganizować zabawę andrzejkową. Co

o nim myślisz?

Staram się o nim nie myśleć i niepotrzebnie się nie denerwować.

Życzymy powodzenia na egzaminie i oczywiście sukcesów

w działalności samorządu uczniowskiego.

Dziękuję serdecznie.

Rozmawiała: Kinga Wiśniowska

do zmian w naszej szkole - na

razie nie planuję. Jeżeli ktoś

ma jakieś pomysły -

serdecznie zachęcam do

podzielenia się nimi ze mną.

Czy masz jakiś talizman, który

przynosi Ci szczęście, kiedy

podejmujesz jakieś działania?

Nie wierzę w talizmany lub

inne tego typu rzeczy.

Uważam, że tylko i wyłącznie

umiejętności, upór oraz

wsparcie przyjaciół pomagają w

jakichkolwiek przedsięwzięciach.

W tym roku czeka Cię

egzamin gimnazjalny. Co

Sprawozdanie z rozgrywek piłkarskich o mistrzostwo klasy „A” juniorów młodszych

runda jesienna sezonu 2010/2011 Do rozgrywek ligi juniorów młodszych przystępowaliśmy zmobilizowani

i przygotowani na walkę o najwyższe miejsca. Przygotowania do sezonu zaczęliśmy w połowie

wakacji, a naszym trenerem został Dariusz Pankiewicz. Pod okiem tego szkoleniowca

występowaliśmy w całej rundzie jesiennej sezonu 2010/2011. W lidze występowało 8 zespołów,

a terminem rozgrywania meczy byłą sobota o godzinie 11:00.

Pierwszy mecz ligowy zagraliśmy 4 września na własnym stadionie z Gromem

Wyszatyce. Cały mecz był rozgrywany pod dyktando gospodarzy. Zawodnicy z Wyszatyc byli

bezradni wobec indywidualnych umiejętności chłopaków z Birczy. Mecz zakończył się wynikiem

5:0 dla Leśnika, a bramki dla naszej drużyny strzelili: Karol Feduń -2 oraz Adam Chmura i Szymon Biłas po 1. Piąte trafienie w tym meczu to gol samobójczy. Był to udany początek

sezonu.

Kolejny mecz naszej drużyny odbył się w Torkach. Mecz nie zaczął się najlepiej, bo już

na początku meczu Leśnik stracił bramkę. Później gra była bardzo wyrównana, ale przegraliśmy

4:3. W ostatnich 15 minutach meczu drużyna gospodarzy była zupełnie bezradna. Zdobycie

bramki wydawało się kwestią czasu. Jednak po wielu zmarnowanych okazjach drużynie z Birczy nie udało się wywieźć zwycięstwa, ani remisu. Po tym meczu możemy powiedzieć, że „graliśmy jak nigdy, a przegraliśmy jak zawsze”. Gole dla nas zdobyli Adam Chmura – 2 i Szymon Biłas – 1, jednak ten ostatni okupił tego gola kontuzją, która

wyeliminowała go z kolejnych trzech meczy.

Następnego tygodnia do Birczy przyjechał zespół Żurawianki Żurawica. Ponownie mecz zaczął się niekorzystnie dla

„Leśnika”. Żurawianka szybko strzeliła bramkę. Od tego momentu gospodarze nabierali rozpędu, czego efektem była bramka

wyrównująca. Chłopcy z Birczy poszli za ciosem i jeszcze w pierwszej połowie wyszli na prowadzenie. W drugiej połowie

przyjezdni wyrównali, a niedługo potem wyszli na prowadzenie. Był to sygnał do ataku dla gospodarzy. Przed końcowym gwizdkiem

sędziego Leśnik strzelił jeszcze 2 bramki a cały mecz zakończył się wynikiem 4:3 dla BKS’u. Gole w tym meczu strzelali: Jakub

Kaczmar – 3 i Paweł Chabko – 1.

Kolejny mecz został rozegrany pomiędzy drużynami BKS „Leśnik” Bircza oraz „Tęcza” Kosienice dnia 25 września. Tym

razem mecz został rozstrzygnięty bez większych problemów. Na początku „Leśnik” strzelił 2 gole. Co prawda Kosienice zdołały

strzelić gola kontaktowego, ale nic to nie dało, bo gospodarze niedługo potem ustalili wynik na 3:1. W tym meczu Leśnik wystąpił bez jednego ze środkowych pomocników, Marcina Wojtowicza. Wszystkie bramki dla naszej drużyn zdobył Adam Chmura.

Na kolejny mecz drużyna pojechała w okrojonym składzie, bo zabrakło Karola Fedunia oraz Marcina Wojtowicza. Leśnik na

wyjeździe zanotował swoją drugą porażkę. Przegrywając w Świętym z miejscową Sanoczanka 2:1. Honorowe trafienie dla naszego

zespołu zanotował Mateusz Kurzec.

Na kolejny mecz do Birczy przyjechał lider. BKS podejmował na własnym stadionie Fort-Motor Jaksmanice. Mecz zaczął

się dobrze, bo od przepięknego gola strzelonego przez Adama Chmurę. Jednak zespół z Jaksmanic nie zamierzał tak łatwo oddać

trzech punktów. Motor wyrównał już w pierwszej połowie, a niedługo potem wyszedł na prowadzenie. Wynik 2:1 utrzymał się już do

końca. W tym meczu także nie wystąpili Karol Feduń oraz Marcin Wojtowicz.

Na następny mecz drużyna z Birczy pojechała do Zadąbrowia. Wynik po pierwszej Polowie to 2:1 dla gospodarzy. W drugiej

połowie sędzia już w ogóle nie panował nad wydarzeniami na boisku. Popełniał dużo błędów i po ich właśnie błędach drużyna

z Zadąbrowia strzeliła kolejne dwie bramki. Podczas tego spotkania sędzia pokazał aż dwie czerwone kartki oraz pięć żółtych.

Tak przebiegały wszystkie mecze drużyny piłkarskiej z Birczy. Na zakończenie rozgrywek każdy z zawodników został zaproszony na mały poczęstunek. Runda zakończyła się sporym rozczarowaniem, bo zajęliśmy w lidze dopiero 6 miejsce. Mamy

jednak nadzieję, że wiosną będzie lepiej. Chciałbym jeszcze dodać, że najwięcej bramek w tych meczach strzelił Adam Chmura, bo

ma ich na koncie aż 8, kolejni strzelcy to: Jakub Kaczmar – 3, Karol Feduń, Szymon Biłas – 2, Paweł Chabko, Mateusz Kurzec – po 1.

Opracował Karol Feduń

Strona 7

Sprawozdanie z samochodowego rajdu Bircza 2010

W niedzielę 17.10.2010 r. odbył się zorganizowany przez ASK Przemyśl – Rajd Bircza 2010. Trasa rajdu składała się z dwóch bardzo szybkich odcinków na lotnisku w Arłamowie i jednej technicznej próby na rynku w Birczy. Klasyfikację generalną rajdu

wygrała załoga Łukasz Baron/Adam Krysiak samochodem Subaru Impreza. Drugie miejsce zajęli Marian Brożyniak (ASK Przemyśl) i Marcin Ścipień (AMK Stalowa

Wola) w Oplu Corsie, którzy

jednocześnie wygrali w klasie

otwartej, natomiast trzecia

w klasyfikacji generalnej była załoga

Marek Strzelecki/Wojciech Fedyk

(ASK Przemyśl) jadąca samochodem Toyota Celicia.

Opracował: MUMINEK

Sprawozdanie z Rajdu w Bieszczadach

W dniach 29.09-02.10.2010 r. odbył się XXXIII

Wojewódzki Zlot Młodzieży PTSM i VII Euroregionalny Zlot

Młodzieży w Bieszczadach. Jednym z celów zlotu było:

podkreślenie obchodów Światowego Dnia Turystyki (27 wrzesień).

Pierwszego dnia uczniowie przeszli odcinek Wetlina

/SSM/ - Smerek (1222m) - Połonina Wetlińska (1255m) -

Schronisko na Połoninie Wetlińskiej (1228m) - Przełęcz Wyżna

(872m) - Dział (1152m) - Wetlina Stare Sioło /SSM/.

Drugiego dnia uczniowie przeszli odcinek z Wetliny/SSM/ do Działu (1152m) i osiągnęli szczyt Mała Rawka (1271m), po

czym wrócili przez Dział (1100m) do Wetliny/SSM/.

Trzeciego dnia odbyły się następujące konkursy:

krajoznawczo-turystyczny, w którym wzięła udział Natalia

Sokołowska, ekologiczny - Radosław Rutkowski, wiedzy o PTSM

i idei ruchu SM - udział wzięła Justyna Jugo i zajęła III miejsce,

plastyczny - pracę przygotowała Joanna Nachman, która zajęła III

miejsce, piosenki turystycznej - śpiewała cała grupa przy

akompaniamencie gitary - Angelika Stadnik i fletu - Radosław

Rutkowski - II miejsce, prezentacji multimedialnej "Moja mała

ojczyzna" – prezentację przygotowały: Joanna Nachman, Agata

Droździak, Natalia Pacławska i Agata Bilińska; przedstawiała Anna Hess.

W tym samym dniu odbyło się rozdanie nagród. Wszyscy

szczęśliwie dotarli do domu. Czekamy na kolejny rajd

w Bieszczady. Opiekunem naszych uczniów była p. Emilia Pawlus.

Opracowała: Anna Hess

Strona 8

Dzień papieski

Dnia 15 października odbyła się uroczystość z okazji Dnia Papieskiego, poświęcona pamięci sługi bożego Jana Pawła II. Inscenizację przygotowali pani

Alicja Karbowniczyn, ks. Paweł Drozd oraz pan Artur Buczek. Udział w niej

wzięli: Katarzyna Mielnikiewicz, Tomasz Atamańczuk, Agata Jajko, Wioletta

Pankiewicz, Patrycja Orłowska oraz Karol Rębisz.

Występ zaczął się od krótkiej prezentacji multimedialnej przeplatanej

wierszami uczniów. Wszystkich widzów poruszyła przepiękna gra na skrzypcach

Kasi Mielnikiewicz. Następnie ks. Paweł przypomniał nam niektóre słowa Jana

Pawła II. Na zakończenie wszyscy udali się ze zniczami pod krzyż, stojący obok

kościoła śpiewając z drżeniem głosu „Barkę”. Tam odmówiliśmy modlitwę,

a następnie przyjęliśmy błogosławieństwo.

Należy podkreślić, że uroczystość ta była przepięknie wykonana przez

uczniów naszego Gimnazjum i na długo pozostanie w pamięci uczestników.

Opracowała: Joanna Nachman

Tydzień humanistyczny

w naszym gimnazjum

W naszej szkole po raz kolejny

w dniach 01-08.10.2010 roku dobył się

Tydzień Humanistyczny. W czasie jego

trwania odbyły się następujące konkursy: dyktando ortograficzne, konkurs

o Twierdzy Przemyśl oraz konkurs

krasomówczy.

Wyniki konkursów przedstawiają się

następująco:

Dyktando – tytuł Mistrza Ortografii

przyznano Katarzynie Mielnikiewicz

Konkurs o historii Twierdzy Przemyśl:

I miejsce Joanna Nachman, II miejsce Iwona Brzeżawska, III miejsce Hubert

Przeszło. Wyróżnienia otrzymali: Łukasz

Zalewski, Szymon Biłas oraz Michał

Sławiński.

Konkurs krasomówczy dotyczący historii

Birczy i regionu:

II miejsce -Tomasz Atamańczuk, Izabela

Hop

III miejsce Anna Hess oraz Joanna

Nachman.

Pomysłodawcą i główną

organizatorką Tygodnia Humanistycznego jest p. Alicja Karbowniczyn.

Opracowała: Joanna Nachman

Konkurs wiedzy księdzu Tadeuszu Dłubaczu

W piątek 15 października po raz kolejny w naszej szkole odbył się

konkurs wiedzy o naszym patronie – księdzu Tadeuszu Dłubaczu. Organizatorek

konkursu była p. Ewa Bartoszewicz. Wzięło w nim udział aż 26 uczniów, którzy

reprezentowali wszystkie klasy naszej szkoły.

Uczestnicy musieli wykazać się wiedzą dotyczącą dzieciństwa i rodziny

księdza Tadeusza. Ponadto wymagana była od nich znajomość jego działalności,

odznaczeń, które otrzymał oraz szczegóły z pracy duszpasterskiej. Z tymi obejmującymi całe życie patrona pytaniami najlepiej poradziła

sobie uczennica klasy Ib Alicja Cap, która zdobywając 20,5 pkt – zajęła

I miejsce. Na drugi miejscu uplasowały się Aleksandra Tomczak z IIIc i Kinga

Kopczak z IIIa – obie po 19,5 pkt. Trzecie miejsce przyznano Ewie Wasyliszyn

z klasy IIId. Gratulujemy zwycięzcom oraz dziękujemy wszystkim uczestnikom

za udział w tym ważnym dla naszej szkoły konkursie.

Opracowały: Anna Lis, Dorota Pacławska

Zdrowy tryb życia – część I

Wiedza o samym sobie.

Oznacza, najogólniej rzecz biorąc, konieczność zrozumienia

wszystkich podstawowych zasad funkcjonowania organizmu w takim

stopniu, aby człowiek umiał oceniać stan swego zdrowia, prawidłowo

interpretować różne dolegliwości i co najważniejsze, aby posługując się tą

wiedzą umiał uprawiać strategię zdrowego stylu życia, planować

i realizować różne przedsięwzięcia wyprzedzające chorobę, nie

dopuszczać do zachorowań, przewidywać, wybiegać myślą w przyszłość,

nie tylko unikać choroby, ale wspomagać zdrowie.

Utrzymanie sił obronnych organizmu w stałej gotowości.

Jeżeli wiemy, jak funkcjonuje ciało i jego wszystkie narządy, to pozwala nam skutecznie przewidywać, planować, działać.

Utrzymywanie na wysokim poziomie bariery immunologicznej

zależne jest od świadomie realizowanego modelu zdrowego stylu życia,

w którym co najmniej cztery grupy działań mają duże znaczenie.

Pierwsza, to niedopuszczanie do takich zachowań, które mają

bezpośredni wpływ na obniżenie bariery immunologicznej (lekomania,

palenie papierosów, alkohol, narkotyki).

Druga, to realizowanie takich procedur, które wzmacniają nasze

siły obronne. Są to m.in. właściwe odżywianie, systematyczna aktywność

fizyczna, hartowanie ciała.

Trzecia, to umiejętne postępowanie podczas różnych chorób i dolegliwości, by nie tylko nie spowodowały one niekorzystnych

następstw, ale aby wykorzystać je dla wzmocnienia organizmu.

Postępujemy tak, by pomóc, (ale nie zastępować) naszym siłom

organicznym w pokonaniu choroby.

Czwarta, to pogłębianie umiejętności wykorzystania naszych sił

psychicznych. Chodzi tu m.in. o różne techniki autopsychoterapii.

Ochrona i wzmacnianie naszych barier immunologicznych ma ogromne

znaczenie dla człowieka zarówno w skali gatunku, jak i jednostki. Otóż

w ciągu ostatnich zaledwie kilkunastu lat, rozprzestrzeniają się epidemie

chorób cywilizacyjnych oraz liczne choroby banalne, które ze względu ma

masowość i częstotliwość występowania pogarszają warunki życia całych

populacji. Takim np. groźnym zjawiskiem są alergie. Nie nadużywać leków

Nadużycie leków jest jednym z najgroźniejszych współczesnych

zjawisk społeczno-zdrowotnych. Niestety do patologicznego szerzenia się

tego zjawiska przyczyniają się zarówno lekarze jak i chorzy. Ci pierwsi

z pośpiechu i pod presją pacjentów, ci drudzy, głównie z braku wiedzy

i wyobraźni. W większości przypadków różne dolegliwości (ból, złe

samopoczucie, gorączka itp.) są świadectwem walki organizmu z chorobą,

ale same w sobie chorobą nie są. Ba, można nawet powiedzieć, że objawy

te, choć przykre, są jednak w jakimś stopniu świadectwem dobrej kondycji

organizmu.

Tymczasem najczęściej pacjent kieruje swe wysiłki na usunięcie objawów, a nie samej choroby. Mamy, więc taką sytuację, że w chwili,

kiedy organizm podjął walkę z chorobą, interwencja z zewnątrz

dezorganizuje tę walkę, nie pozwala siłom wewnętrznym organizmu na

wykonanie zadania, do którego są powołane. Ta procedura wielokrotnie

ponawiana osłabia barierę immunologiczną. Powoduje, że organizm staje

się bezbronny wobec kolejnych ataków różnych chorób. Nie oznacza to

oczywiście całkowitej rezygnacji z leków, a jedynie bardzo znaczące

ograniczenie ich użycia do przypadków absolutnie niezbędnych.

Opracowała: Magdalena Chabko

Strona 9

Kącik smakoszy

American Pancakes

Składniki

300 gr. mąki,

1,5 łyżeczki soli,

100 gr. cukru (lub mniej, jeżeli nie chcemy zbyt

słodkich),

4 łyżeczki proszku do pieczenia,

4 jajka (jaja można zastąpić samymi białkami - żółtka nie są konieczne),

około 700 ml mleka,

cynamon (nie koniecznie, jeżeli ktoś nie

przepada),

Opis przygotowania

1. Wszystkie składniki oprócz białek wymieszać

i wstawić na 15-30 min do lodówki.

W tym czasie ubić białka na sztywną pianę i

połączyć

z resztą masy. 2. Smażyć na malutkiej patelni, na maśle, na

złocistobrązowy kolor. Podawać, z czym tylko

mamy ochotę, amerykanie jedzą je z syropem

klonowym i też tak polecam plus owoce

oczywiście sprawdza się też z dżemem bitą

śmietana itp.

Smacznego:)

Czekoladusie

Składniki

margaryna, 250 dag,

jajka, 2 szt., saszetka czekolady do picia, 25 gr.,

kakao naturalne, 2 łyżki,

kakao rozpuszczalne, 4 łyżki,

cukier kryształ, 3 łyżki

tabliczka czekolady (gorzka lub mleczna),

rodzynki i orzechy posiekane włoskie, po 5 łyżek,

soda, 1 łyżeczka,

mąka, około 3 szklanki,

Opis przygotowania

1. Jajka roztrzepać trzepaczką dodać cukier, czekoladę w proszku dwa rodzaje kakao i resztę

składników wszystko dobrze razem połączyć.

2. Formować kulki wielkości orzecha włoskiego

i lekko spłaszczyć, piec około 10-15 min, w

temperaturze 180º.

3. Polewa; jedną tabliczkę czekolady mlecznej

lub gorzkiej rozpuścić z jedną łyżką kakao, łyżką

mleka i łyżką miodu. W polewie maczać

ciasteczka można posypać orzechami.

Smacznego:)

Opracowały: Paula Pystka, Aneta Kurtiak

Pani na lekcji biologii pyta:

Maciusiu, powiedz mi, ile pies ma zębów.

Pies ma cały pysk zębów - odpowiada Jaś.

Na lekcji wychowania fizycznego

nauczyciel poleca uczniom

ćwiczyć "rowerek". Jeden

z chłopców nie rusza nogami. - Dlaczego nie ćwiczysz ?

- Bo ja teraz jadę z górki...

HUMOR HUMOR HUMOR HUMOR HUMOR HUMOR HUMOR HUMOR

Nauczyciel tłumaczy uczniom, że nie ma

pojęcia "większej" lub "mniejszej" połowy.

Obie połowy są zawsze równe. Pod koniec

lekcji podsumowuje:

- Ale co ja wam będę tłumaczył! I tak

większa połowa z was pewnie tego nie

rozumie!

To było coś wspaniałego!

Dobiegały końca wakacje. Stopniowo docierała do

mojej świadomości informacja o zbliżającym się początku

kolejnego roku szkolnego. Każdy dzień urlopu był zatem na wagę złota. I nagle otrzymuję telefon, aby zgłosić się do

sekretariatu naszego Gimnazjum. Idę powolnym krokiem, aby

wydłużyć ten moment powrotu do miejsca pracy.

Błyskawicznie jednak moje przygnębienie zamienia się

w entuzjazm. Otrzymuję propozycję wyjazdu na dwudniową

konferencję do Krakowa. Jej tytuł mówił bardzo wiele: „Wkład

chrześcijan w zjednoczenie Europy”. Początkowo może

zabrzmiało to trochę naukowo, ale perspektywa wyjazdu do

pięknego miasta radowała moje serce. Takich okazji nie wolno

marnować. Decyzja mogła być zatem tylko jedna. Jadę!

Podałem swoje dane osobowe do formularza zgłoszeniowego

i już zacząłem obmyślać plan wyjazdu. Kilka minut później siedząc w fotelu oddałem się

uważnej lekturze listy zaproszonych gości. Okazała się

imponująca! Aż trudno było w to uwierzyć. W jednym miejscu

miałem spotkać: Prezydenta Bronisława Komorowskiego,

byłego premiera Tadeusza Mazowieckiego, premiera

Luksemburga Jeana-Clauda Junckera, dr Hansa-Gerta

Pötteringa, przewodniczącego Fundacji Konrada Adenauera,

b. przewodniczący Komisji Europejskiej Jacqua Santera,

kardynała Stanisława Dziwisza, Nuncjusza Papieskiego

w Polsce abpa Celestino Migliore, Prymasa Czech abpa

Dominika Dukę OP, kardynała Angelo Scolę, patriarchę Wenecji oraz prof. Rocco Buttiglione, wiceprzewodniczącego

Parlamentu Włoch. A wśród nich miałem znaleźć się ja i Pani

Barbara Kropieniewicz z naszego Gimnazjum. Kto by się nie

cieszył?

Wcześnie rano 10 września wyruszyliśmy pociągiem

w kierunku Krakowa. Podczas podróży lekturę książek

przeplatały rozmowy i drzemki. Mój organizm wykorzystuje

bowiem do snu każdą nadarzającą się okazję. A ta była

wyjątkowa. Kraków przywitał nas słoneczną pogodą

i obarzankami. Humory dopisywały. Specjalnie podstawiony

autobus dowiózł nas i wszystkich zainteresowanych do

Centrum Konferencyjnego o nazwie „Dwór w Tomaszowicach”. Podpisaliśmy listę obecności, odebraliśmy

słuchawki no i zaczęły się wykłady. Była to jubileuszowa, bo

już X międzynarodowa konferencja z cyklu „Rola Kościoła

katolickiego w procesie integracji europejskiej”. Potocznie

konferencje te nazywane są „krakowskimi spotkaniami

o Kościele i Europie”. Za organizację odpowiedzialny jest

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie, Fundacja

Konrada Adenauera w Polsce i Fundacja Roberta Schumana

w Luksemburgu przy współpracy z Frakcją Europejskiej Partii Ludowej w PE, Komisją Episkopatów Wspólnoty Europejskiej

i Wydawnictwem „Wokół nas”.

Podczas konferencji poruszany był przede wszystkim

temat obecności chrześcijan w polityce Unii Europejskiej.

Zastanawiano się nad tym jak wiara i chrześcijaństwo rzutuje na

postawę, pracę i odpowiedzialność polityków. Podkreślano też

wielki wkład chrześcijaństwa w zjednoczenie Europy

i eksponowano korzyści, jakie mogą wypływać z dialogu

pomiędzy Unią Europejską a Kościołem i różnymi wspólnotami

religijnymi. Przypomniano m.in., że u kolebki współczesnej

Unii Europejskiej stali po II wojnie światowej przede

wszystkim chrześcijańscy demokraci. To oni ze znamiennych słów „nigdy więcej wojny” uczynili swoistą modlitwę. W wielu

referatach podkreślano też, że katolicka nauka społeczna

jeszcze nigdy nie była tak konieczna i potrzebna jak właśnie

teraz. Ta jubileuszowa konferencja była zatem niezwykłym

forum dialogu między zwolennikami różnych opcji

politycznych, środowisk naukowych, duchowieństwa

i dziennikarzy.

Ważnym punktem tegorocznego spotkania była Msza

św. odprawiona po łacinie w kościele pw. św. Anny.

Przewodniczył jej i homilię wygłosił abp Józef Kowalczyk,

Prymas Polski. Było to dla mnie wzruszające przeżycie. Radowałem się widokiem uczestników konferencji

zgromadzonych wokół ołtarza. W czasie tej modlitwy

uwidoczniła się bowiem ta cenna jedność, o której wcześniej

tyle mówiono.

Uwieńczeniem piątkowego dnia był uroczysty bankiet

zorganizowany przez Marszałka Województwa Małopolskiego.

Odbył się on w Galerii Sztuki Polskiej XIX w. Muzeum

Narodowego w Krakowie. Bohaterowie z malowideł wielkich

polskich artystów spoglądali więc na nas delektujących się

różnymi smakołykami. Tego nie da się po prostu w pełni

wyrazić słowami. Ciekaw tylko jestem, czy jeszcze kiedyś

będzie mi dane spożywać kolację w takim właśnie miejscu i wśród takich osób. A może za rok znów uda się to powtórzyć?

Może...

Opracował: ks. Paweł Drozd

Strona 10

Książka, którą polecam przeczytać

Po przeczytaniu 5 części Harry'ego Pottera wszyscy zadawali sobie jedno pytanie,

co będzie dalej? Sam przyznam, że nie koniecznie tego się spodziewałem (śmierci ALbusa

Dambyldore'a).Trzeba przyznać, że autorka lubi zaskakiwać, ale to bardzo dobrze:)

J.K.Rowling rozwinęła wątek Rona i Hermiony. Nikt już nie ma wątpliwości, że ci dwoje mają się ku sobie. Ale romansów w Harrym Potterze jest znacznie więcej! Harry

i Ginny zostali parą, Mill i Fleur planują ślub, a i Remus „poczuł” coś do Tonks. W tej

części to oni zwracają największą uwagę. Jednak wielu z was doznało pewnie zawodu.

Śmierć Albusa Dumbledore'a zmieniła moje nastawienie do losów bohaterów. Nikt nie jest

w niej bezpieczny. Nie wiadomo do końca, kto może zginąć. "Zdrada" Snape'a także mną

wstrząsnęła. Miałem wrażenie, że nauczyciel eliksirów przeszedł na dobrą stronę.

Pamiętajcie tylko, że zdrada jest w "pazurkach". To w końcu najlepsze określenie:)

Nie będę się dużo rozpisywał, aby nie psuć lektury. Jeśli ciekawią cię losy Harrego

Rona i Hermiony to gorąco zapraszam do czytania.

Opracował: Hubert Przeszło

Nauczyciel pod lupą Imię: ks Paweł

Nazwisko: Drozd

Długość pracy w naszym Gimnazjum: 2 lata

Wymarzona podróż: dookoła świata

Ulubiony film: „Znamię”

Ulubiona książka: „Pamiętnik Nicholasa Sparksa”

Ulubiona dyscyplina sportowa: piłka nożna

Najbardziej nie lubię: cebuli

W uczniach irytuje mnie: brak ambicji

Cenie u nich: pracowitość Cechy drugiego człowieka, które mnie irytują to: zazdrość, chciwość

Mam słabość do: pięknego uśmiechu

Z czasów szkolnych miło wspominam: świadectwa z czerwonym paskiem

Rozmawiała: Dorota Pacławska

Strona 11

Uroczystość Wszystkich Świętych, Dzień Zaduszny

i oktawa modlitw za zmarłych, to dla człowieka wierzącego

w życie wieczne i zmartwychwstanie ciał, szczególny okres

pamięci o tych, którzy przekroczyli już próg śmierci. Słyszy się często stwierdzenie, że w tych dniach ożywają cmentarze.

Żyjący przychodzą w odwiedziny do swoich bliskich zmarłych.

Przynoszą wiązanki kwiatów i zapalają znicze. Liczne

modlitwy, ale też rozmowy przerywają na jakiś czas cmentarną

ciszę. Są także i łzy w oczach tych, którzy noszą w swoim sercu

wciąż żywe wspomnienie rodziców, rodzeństwa, a może

małżonka, dziecka, czy też przyjaciela. Szeleszczące pod

stopami liście, które jeszcze nie tak dawno, zdobiły cmentarne

drzewa, zachęcają teraz do refleksji i zadumy nad

przemijalnością świata. Ale współczesnemu człowiekowi coraz

częściej brakuje na to czasu, a może raczej chęci. Przyjeżdża na cmentarz, bo tak wypada, bo tak robią wszyscy, bo chce spotkać

się ze znajomymi. Przywozi nawet kwiaty i kosztowne

lampiony. Ale jest już zbyt „nowoczesnym” człowiekiem, aby

odmówić modlitwę, czy też zastanowić się nad śmiercią, która

rozpoczyna nowe życie.

Modlitwa za zmarłych była znana i praktykowana już

w pierwszych wiekach istnienia chrześcijaństwa. Starożytni

chrześcijanie, dzień zgonu nazywali „dniem narodzin” do

szczęśliwego życia w wieczności i wspominali go uroczyście

w modlitwach liturgicznych. Kościół wierny tej tradycji, stale

i jest nadal Msza św. Już w IV w. św. Augustyn opisując

w „Wyznaniach” ostatnie chwile życia swojej matki, św.

Moniki, przekazuje nam jej ostatnią wolę takimi słowami:

„Wkrótce potem zwróciła się do nas i rzekła: Ciało złóżcie

gdziekolwiek będziecie; niech wam troska o nie, nie sprawia

kłopotu; o to was tylko proszę, abyście zawsze pamiętali

o mnie przy ołtarzu Pańskim” (Księga 9, 11). W intencji

zmarłych, aby ich dusze dostąpiły oczyszczenia, możemy też

ofiarować zyskane odpusty. To o wiele cenniejszy dar niż kwiaty, czy znicze.

Każdy cmentarz przypomina nam nieuchronność

naszej śmierci. Nagrobne tablice potwierdzają, że Bóg nie ma

względu na osoby. Powołuje do siebie młodych i starych,

bogatych i biednych, wykształconych i tych, którzy nie mają

tytułów naukowych. Często zauroczeni młodością

i skoncentrowani na zdobywaniu pieniędzy oraz sławy

zupełnie o tym zapominamy. I dopiero konfrontacja ze

śmiercią bliskiej nam osoby, przypomina nam tę starą, jak

dzieje ludzkości prawdę, że śmierci oszukać się nie da. Ona

zna drogę do każdej wioski i każdego miasta. Pochylając się

zatem, w te listopadowe dni nad grobami naszych zmarłych, zadbajmy również o czas na chwilę refleksji i zadumy nad

swoim życiem i czekającą nas śmiercią, wobec której

wszyscy jesteśmy równi.

Opracował: ks. Paweł Drozd

Grób Nieznanego Żołnierza w Warszawie

zachęca wiernych do

modlitwy za swoich

najbliższych, którzy zakończyli już ziemskie

życie. Czyni to także

w myśl wskazań Pisma

Świętego, które mówi, że

„święta i zbawienna jest

myśl modlić się za

zmarłych, aby byli od

grzechów uwolnieni” (2

Mch 12, 46).

Najważniejszą

i najcenniejszą modlitwą zanoszoną do Boga za

tych, którzy odeszli do

wieczności, była zawsze

Po co stajemy nad grobem?

Jak wygląda typowy dzień dyrektora szkoły? Czym on różni

się od dnia innych nauczycieli?

Każdy dzień w pracy dyrektora szkoły jest inny,

chociaż bywają i takie, które są do siebie podobne. Typowy

dzień dyrektora szkoły zaczyna się około ósmej rano. Zwykle najpierw pytam w sekretariacie (i tu ukłon w stronę nieocenionej

Pani Kamili), czy wszyscy nauczyciele stawili się do pracy, czy

może ktoś jest na przykład na zwolnieniu lekarskim, następnie,

jeśli kogoś z grona nie ma, rozpisuję zastępstwa. Rano

sprawdzam także pocztę elektroniczną, edukacyjne strony www,

bywa, że przyjmuję rodziców, przygotowuję się do zajęć, albo

na przykład idę na lekcję. Odpowiadam też na bieżącą

korespondencję, zajmuję się awansem zawodowym nauczycieli,

dokumentacją szkolną. Poza tym w szkole zawsze jest coś do

zrobienia.

Obecnie na przykład w szkole trwają konkursy

przedmiotowe, które trzeba zorganizować zgodnie z regulaminem. Lada dzień przypada święto Patrona szkoły,

które także wymaga szeregu przygotowań i uzgodnień, tak więc

w zależności od okoliczności moje obowiązki są zróżnicowane.

Poza tym sprawuję nadzór pedagogiczny, to znaczy realizuję

plan nadzoru pedagogicznego, obserwuję pracę nauczycieli,

wykonuję zaplanowane kontrole. Na bieżąco rozwiązujemy

z Panem Dyrektorem oraz wychowawcami różne problemy

wychowawcze, co wymaga czasem współpracy z instytucjami,

takimi, jak: poradnia pedagogiczno-psychologiczna, Gminny

Ośrodek Pomocy Społecznej i inne.

Sporo czasu poświęcam na pozyskiwanie dodatkowych źródeł finansowania szkoły, to znaczy pisanie wniosków,

realizowanie projektów, rozliczanie ich. Moje obowiązki różnią

się od tych, jakie wykonują inni nauczyciele, ponieważ dotyczą

wszystkich obszarów związanych z funkcjonowaniem szkoły,

a więc zarówno dożywiania, dowozu, bezpieczeństwa,

dydaktyki, wychowania, profilaktyki, itd. dlatego mam mniej

godzin dydaktycznych niż nauczyciele, gdyż muszę znaleźć czas

na te wszystkie sprawy. Stąd też czasem niektóre obowiązki

wykonuję w domu, co w dobie Internetu jest możliwe, bez

konieczności „targania” ze sobą tony papierów. Dzień pracy

w szkole kończę zwykle o 15.00, ale bywają dni, kiedy ze

szkoły wychodzę później, bo mamy na przykład posiedzenia Rady Pedagogicznej, zebrania z rodzicami, uroczystości

szkolne. Praca nauczycieli różni się od pracy dyrektora zarówno

zakresem obowiązków, jak i odpowiedzialności. Dyrektor

odpowiada w szkole za wszystko, nauczyciel zaś za powierzone

mu zadania i klasę, czyli za pewne obszary pracy szkoły. I jedna

i druga rola jest trudna i wymaga obowiązkowości,

dyspozycyjności, a przede wszystkim pasji i zapału.

Każdy dzień, jak wspomniałam, jest jednak inny, i to

właśnie podoba mi się w mojej pracy. Na przykład dzisiaj

miałam niespodziewaną wizytę gości z Argentyny, którzy mieli

kiedyś przodków w Birczy. Było to niezwykłe spotkanie, gdyż ojciec kobiety, która nas odwiedziła mieszkał w Birczy przed

wojną, pamiętał m.in. budynek szkoły, nauczycieli tu uczących.

Wymieniliśmy adresy, zamierzamy korespondować i wymieniać

się informacjami.

Ile godzin dziennie spędza Pani przeciętnie w szkole?

Jak powiedziałam wcześniej, zwykle to około

8 dziennie.

Jakie cechy według Pani powinien posiadać dobry dyrektor?

Dobry dyrektor powinien być dobrze zorganizowany,

dyspozycyjny, punktualny, powinien być elastyczny,

kontaktowy, odpowiedzialny, kreatywny, z wyobraźnią, otwarty na ludzi, ponieważ praca dyrektora to przede wszystkim praca z

Strona 12

ludźmi i dla ludzi. Powinien też nie ustawać

w doskonaleniu zawodowym, bo w naszej polskiej

rzeczywistości oświatowej zachodzi wiele zmian, za

którymi trzeba nadążyć, a to wymaga ciągłego poszerzania

wiedzy, doskonalenia umiejętności, poszukiwania

informacji.

Czym jest dla Pani praca w szkole?

Zawsze marzyłam o tym, aby zostać nauczycielką.

Bawiłam się często w szkołę. Miałam nawet tablicę, którą

zrobił mi mój tata oraz dziennik lekcyjny własnej roboty,

a moimi uczniami byli koledzy i koleżanki oraz brat. Kiedy ich cierpliwość się skończyła za uczniów robiły moje

zabawki, lalki i miśki, które pod odpowiednimi imionami

były wpisane do mojego dziennika. Dlatego czuję się

spełniona jako nauczyciel, bo robię to, co lubię, co mnie

interesuje, fascynuje. Moja praca daje mi ogromną

satysfakcję, ponieważ mogę współpracować z ludźmi,

których cenię i szanuję, a często podziwiam. Poza tym

w pracy mam możliwość ciągłego rozwoju, doskonalenia,

pomagania innym, jeśli trzeba, a także kontaktu

z młodzieżą. Moja praca jest dla mnie bardzo ważna, nie

wyobrażam sobie życia bez niej, nawet podczas wakacji nie

mogę usiedzieć w domu, bo coś gna mnie do szkoły.

Czy praca dyrektora szkoły jest trudna?

Na pewno jest odpowiedzialna, a szczególnie

w dzisiejszych czasach. Bywa też stresująca, jak każda

praca z ludźmi. Wymaga wiele cierpliwości, wytrwałości,

sumienności, a czasami poświęcenia. Bywa trudna, bo

wiąże się z podejmowaniem często trudnych decyzji,

związanych nie tylko z uczniami, ale i nauczycielami

i pracownikami obsługi.

Co uważa Pani za największy sukces szkoły?

Sukces szkoły to wypadkowa wielu czynników,

ale za najważniejszy z nich uważam nauczycieli. To kadra nauczycielska stanowi o sukcesie uczniów, to nauczyciele

mają największy wpływ na proces dydaktyczny

i wychowawczy, jego kształt. Ktoś powiedział kiedyś, że

„szkoła nauczycielem stoi”, to są słowa, które zawierają

wiele prawdy. Nie potrafiłabym wymienić jednego

najważniejszego sukcesu naszej szkoły. Było ich wiele

i każdy z nich jest istotny.

Dla nauczycieli sukces szkoły, to osiągnięcia

uczniów, bo nie ma chyba większej satysfakcji dla

uczącego, niż uczeń idący do przodu, rozwijający się,

ciekawy świata i wiedzy. Dla mnie osobiście każda nagroda

czy dyplom zdobyty przez ucznia jest wielkim sukcesem, bo zawsze jest to poprzedzone ciężką pracą nauczyciela

i nagrodzonego. Ale nie tylko spektakularne wydarzenia

stanowią o sukcesie szkoły.

Wywiad z Panią Moniką Bodnar Dyrektor Publicznego Gimnazjum w Birczy

Polecane książki Plotkara - Cecily Von Ziegesar

Książka opowiada o życiu nastoletniej elity. Podobnie jak inne dzieła autorki napisana bez

cenzury. Sami bohaterowie są ciekawi: Serena - piękna, niedoceniona, Blair - wredna, zazdrosna

przyjaciółka Sereny, Nate - przystojny, niezdecydowany marzyciel, Chuck - jedna z ciekawszych

(lecz nie główna) postaci, rozpieszczony bachor, o oryginalnym guście, Dan - poeta, marzyciel, Vanessa - nie godząca się (ale tylko na pozór) ze światem, artystka, Jenny - zakompleksiona, mało

asertywna. Nie znam drugiej takiej książki. Mówi naprawdę otwarcie o wszystkim. Polecam

każdemu nastolatkowi!

My, dzieci z dworca ZOO – Christiane F.

Szokująca relacja Christiane F., piętnastoletniej narkomanki z Berlina Zachodniego.

Dziewczyna chciała, aby z zapisu magnetofonowego jej rozmów z dziennikarzami powstała ta książka, gdyż jak niemal wszyscy narkomani odczuwała przemożną chęć przełamania wstydliwej

zmowy milczenia wokół plagi tego nałogu wśród dorastającej młodzieży. Załączone wypowiedzi

matki Christiane oraz innych osób, z którymi się kontaktowała, mają służyć rozszerzeniu perspektywy

i pomóc głębiej zrozumieć istotę problemu narkomanii.

Opracowała: Agata Droździak

Pamiętniki Wampirów – L. J. Smith

Powieść grozy dla nastolatków z najmodniejszego

obecnie na świecie nurtu. Przerażający miłosny trójkąt

w przyprawiającej o dreszcz opowieści o dwóch wampirach

i pięknej dziewczynie, której obaj pragną. Elena: piękna

i popularna, może mieć każdego chłopaka. Stefano: tajemniczy,

pogrążony w mrocznej zadumie. Wydaje się jedynym

chłopakiem odpornym na wdzięki Eleny. Jednak wkrótce

będzie musiał ją chronić przed ponurą tajemnicą swej przeszłości i zrodzoną z niej koszmarną groźbą. Damon:

niebezpieczny i opętany żądzą zemsty na Stefano - bracie, który

go zdradził. Chce zdobyć Elenę i zrobi wszystko, żeby ją mieć.

Strona 13

Sukces kojarzy mi się też z poczuciem satysfakcji, jakie odczuwa się po dobrze wykonanym zadaniu. Takim

przykładem może tu być akcja „Szlachetna paczka”, która była organizowana u nas dwa razy. Innym przykładem jest projekt

„Usuwamy azbest”, który zakończył się ogromnym sukcesem, także mierzalnym, bo dzięki tej akcji nasza szkoła ma nowe

meble, szatnię, a młodzież mogła uczestniczyć w super atrakcyjnej wycieczce do Tunezji. Takich sukcesów nazbierało się sporo,

bo wiele było zadań i projektów, które zrealizowaliśmy przez 11 lat funkcjonowania naszego gimnazjum. Długo można by o tym

mówić. Polecam zajrzeć na naszą stronę internetową www.gimnazjumwbirczy.com

Jakie są Pani oczekiwania względem środowiska szkoły (nauczycieli i uczniów)?

Od środowiska szkolnego oczekuję współpracy, bo nawet najlepszy dyrektor niczego nie zrobi w pojedynkę. Dlatego

ważna jest rozmowa, spotkania na posiedzeniach Rady Pedagogicznej. Wówczas ustalamy najważniejsze sprawy dotyczące

szkoły, podejmujemy decyzje.

Jakie działania podjęte przez Gminę w ostatnim okresie wpłynęły na poprawę jakości pracy szkoły? W ostatnim czasie Gmina pomogła nam w wykonaniu prac remontowych w szkole. Otrzymaliśmy ogromne wsparcie w postaci

pracowników Urzędu Gminy, którzy wykonywali prace związane z malowaniem sal, parkietów, skręcaniem mebli. Jest to duża

pomoc, ponieważ środki budżetowe szkoły są dość skromne, bez tego wsparcia trudno byłoby zrobić cokolwiek.

Jakie ma Pani najbliższe plany związane z zarządzaniem szkołą?

Najbliższe plany wiążą się ze zorganizowaniem i przeprowadzeniem konkursów przedmiotowych, które właśnie się zaczęły,

potem trzeba będzie przygotować egzaminy próbne dla klas trzecich, które już w grudniu, poza tym na bieżąco staram się

wypełniać inne obowiązki, do których należą m.in. dokonywanie zmian w Statucie szkoły, co związane jest ze zmianami w

przepisach prawa oświatowego. Ostatnie zmiany w przepisach wymogły na dyrektorach przygotowanie szkół do realizacji

projektów edukacyjnych, co także należy opracować w formie dokumentów, tak więc niedługo dowiecie się, jak będzie

wyglądała Wasza praca w tej dziedzinie.

Co jeszcze chciałby Pani zrobić w naszej szkole, gdyby miała Pani nieograniczone możliwości finansowe i nie tylko? To długa lista życzeń, ale wymienię te najważniejsze: hala sportowa, stołówka, czytelnia, basen, korty tenisowe, lodowisko, stok

narciarski, gabinet odnowy biologicznej dla nauczycieli(!), laptopy dla uczniów i kadry, szafki dla uczniów i nauczycieli,

gabinety – pracownie dla nauczycieli, Internet w każdej klasie, do tego rzutnik i laptop, do tego wyjazdy wszystkich uczniów na

obozy podczas ferii wakacji, itd. Pomarzyć każdy może….czyż nie?

Czego trzeba życzyć Dyrektorowi szkoły?

Dyrektor też człowiek, więc trzeba mu życzyć tego, co każdemu człowiekowi. Zdrowia, siły do pokonywania codziennych

trudności, wytrwałości, życzliwości ludzkiej, spełnienia planów i zamierzeń, może jeszcze grzecznych, niesprawiających

problemów uczniów, ale ja nie narzekam….-

Bardzo dziękuję za udzielenie wywiadu.

Rozmawiała: Joanna Nachman

p. Macieja Dudy, wezmą udział w losowaniu nagrody. W konkursie nie mogą brać udziału członkowie redakcji gazety.

Strona 14

Krzyżówka Religijna

1. Jezus jest... Bożym

2. Dzieli się na Stary i Nowy

3. Nabożeństwo październikowe

4. Inaczej Biblia

5. Jest to np. niedziela

6. Pierwszy sakrament

7. Miejsce składania ofiary w kościele

8. 10 Przykazań Bożych

9. Jezus Królem......

10. Dom Najświętszego Sakramentu 11. Bóg jest..... wszystkich ludzi na

świecie

12. Jego imię pochodzi z rzymskiego

Lucjusz

13. Imię naszego patrona

14. ...Katolicki

15. Głowa Kościoła Katolickiego

16. Rozwiązanie: Stanisław Kostka

Gazetkę redaguje zespół w składzie: Joanna Nachman, Anna Hess, Agnieszka Machniewska, Agata Droździak, Paula Pystka, Aneta

Kurtiak, Kinga Wiśniowska, Dorota Pacławska, Anna Lis, ks. Paweł Drozd – opiekun, p. Maciej Duda – opiekun.

Wszelkie uwagi, spostrzeżenia i propozycje tekstów do nowych numerów można kierować do wyżej wymienionych osób lub wysłać

na adres: gazeta.bircza@interia.pl

KLASA 3A Rok szkolny 2010/2011

Wychowawca mgr Dorota Głowacz

Nasza klasa zawsze bywa

Trochę śmieszna i szczęśliwa Nie ma sporów i wagarów

Ciężka praca to nasz nałóg

Na lekcjach żwawo główkujemy

I z nauczycielami dyskutujemy

Bo taka jest nasza klasa

Rodem z Pitagorasa

O naszej klasie można powiedzieć wiele:

„Cała szkoła to nasi przyjaciele”

Nasze problemy to długa historia

I nie lada alegoria

Jednak łobuzów nam nie brakuje Co punktami owocuje

Michał, Seba, Patryk, Czesio

Rekordowi to kolesie

Punktów im już nie brakuje

W dziennik pani im maluje

Kinga, Karol, Michał, Kuba

To jest klasy naszej chluba

Taka jest 3a co gimnazjum w Birczy zna!

Na zdjęciu powyżej, w górnym rzędzie od lewej: Damian

Mazur, Mateusz Wilgucki, Marcin Wojtowicz, Łukasz

Burdziak, Karol Wasiewicz, Dariusz Wójcik, Sebastian

Baryła. W środkowym rzędzie od lewej: Justyna

Borowiec, Paula Pystka, Edyta Janczyk, Justyna Jugo,

Karolina Maliczowska, Kinga Kopczak.

W dolnym rzędzie od lewej: Jakub Kaczmarz, Sebastian

Soszka, Michał Sławiński, Patryk Wiśniewski.

Na zdjęciu obok, w górnym rzędzie od lewej: Dariusz

Wójcik, Sebastian Baryła, Michał Sławiński, Łukasz

Burdziak, Karol Wasiewicz, p. Dorota Głowacz, Michał Barszczak, Patryk Wiśniewski. W dolnym rzędzie od

lewej: Justyna Borowiec, Edyta Janczyk, Paula Pystka,

Justyna Jugo, Natalia Pacławska, Agata Bilińska, Karolina

Maliczowska, Kinga Kopczak.

1 S Y N E M

2 T E S T A M E N T

3 R Ó Ż A N I E C

4 E W A N G E L I A

5 Ś W I Ę T O

6 C H R Z E S T

7 O Ł T A R Z

8 D E K A L O G

9 Ż Y D O W S K I M

10 T A B E R N A K U L U M

11 O J C E M

12 Ł U K A S Z

13 T A D E U S Z

14 K O Ś C I Ó Ł

15 P A P I E Ż

Wszyscy, którzy do dnia 05.11.2010 r. przyniosą całą gazetkę z poprawnie

i czytelnie wypełnionymi wszystkimi odpowiedziami i hasłem do