*Wpisz podtytuł dokumentu+

Biografie wielkich ludzi

Natalia Werner i Natalia Bojdoł

2012

miarka LO

2012-10-04

Rozdział 1

Mikołaj Kopernik

Polski astronom, urodzony w

1473 r. w Toruniu przy ul. św.

Anny (obecnie: Kopernika). W

latach 1491-1495 studiował w

Krakowie, a następnie we

Włoszech (Bolonia, Padwa,

Ferrara). W 1503

doktoryzował się z prawa

kanonicznego. Po powrocie

do Polski mieszkał w

Lidzbarku Warmioskim,

Fromborku (1510), Olsztynie

(1520-1521, w czasie wojny

polsko-krzyżackiej).

Opracował heliocentryczny model Układu Słonecznego, według

którego Słooce znajduje się w centrum, Ziemia jest planetą i

podobnie jak pozostałe planety obiega Słooce po orbicie kolistej. Jego

teoria została opublikowana w 1543 r. w księdze De revolutionibus

orbium coelestium (O obrotach sfer niebieskich). Mimo

zadedykowania dzieła ówczesnemu papieżowi, nie została

przychylnie przyjęta przez Kościół, a nawet umieszczono ją w 1616 r.

w indeksie ksiąg zakazanych.

„A cóż piękniejszego

nad niebo, które

przecież ogarnia

wszystko co piękne?...” -Mikołaj Kopernik

Teoria Kopernika wpłynęła na sposób patrzenia na miejsce Ziemi i

człowieka we Wszechświecie i stała się podstawą rozwoju nauk

ścisłych. Określa się ją mianem "rewolucji kopernikaoskiej". Z idei

Kopernika wywodzi się późniejsza zasada kosmologiczna, zwana

także zasadą kopernikańską, według której częśd Wszechświata

dostępna obserwacjom nie różni się od jego pozostałych części. W

wersji uogólnionej przyjmuje się, że żaden punkt we Wszechświecie

nie jest wyróżniony.

Kopernik był także

matematykiem, lekarzem,

prawnikiem, ekonomistą,

publikował prace o reformie

monetarnej i sformułował

prawo, iż "gorszy pieniądz

wypiera z rynku lepszy".

Kopernik po dziś dzieo uważany jest za

jednego z najwybitniejszych astronomów

w dziejach ludzkości. Zakooczył życie 24

maja AD 1543.

Rozdział 2

Izaak Newton

Izaak Newton urodził się

25 grudnia 1642r w małej

miejscowości

Lincolnshire, w Anglii.

Ojciec, drobny właściciel

ziemski, zmarł przed

urodzeniem się syna.

Matka oddała dwuletnie

dziecko na wychowanie

babce.

W dzieciństwie Newton

odznaczał się ogromną

ciekawością oraz

przejawiał spore

zdolności manualne.

Prowadzenie

gospodarstwa nie było

jego przeznaczeniem. W 1661r został wpisany w poczet

studentów Trinity College w Cambridge. Program ówczesnych

studiów uniwersyteckich obejmował głównie filozofię

arytotelesowską. PO dwóch latach jednak Newton stracił ochotę

na studiowanie etyki nikomachejskiej. Z własnej inicjatywy

zaczął studiować dzieła Francisa Bacona, Kartezjusza i innych

uczonych oraz robić z nich notatki. Jego pasją stała się

matematyka i zjawiska niebieskie.

W 1664 Newton został stypendystą Trinity, co po uzyskaniu w

następnym roku tytułu bakalaurata, pozwoliłoby mu na

swobodne prowadzenie własnych prac. Na przeszkodzie

stanęła wielka zaraz, uniwersytet zamknięto w 1665roku. Wrócił

do matki na dwa lata. Stworzył tam rachunek różniczkowy-dział

matematyki pozwalający na obliczenie szybkości zachodzących

zmian dowolnych wielkości. W tym czasie odkrył również,

przynajmniej częściowo, powszechne prawo ciążenia,

sformułował podstawowe prawa mechaniki i badał naturę

światła.

W 1667 wrócił do Trinity został członkiem kolegium uniwersytetu w

Cambridge. W 1669 Newton objął po Izaak Barrow katedrę

matematyki Lucasa. Zbudował pierwszy teleskop zwierciadlany, który

wzbudził duże zainteresowanie, dzięki czemu został w 1672 roku

członkiem Royal Society.

Przygotował obszerny

traktat na temat

Zasady matematyczne

filozofii naturalnej. W

tym dziale

sformułował trzy

zasady dynamiki i

prawo powszechnego

ciążenia oraz

przedstawił liczne

obserwacje,

potwierdzające ich

słusznośd.

Prawa dynamiki

Newtona głoszą:

1.Jeżeli na ciało nie

„Nie wiem, jak wyglądam

w oczach świata, lecz dla

siebie jestem tylko chłop-

cem bawiącym się na mor-

skim brzegu, pochy-

lającym się i znajdującym

piękniejszą muszelkę lub

kamieo gładszy niż inne,

podczas gdy wielki ocean

prawdy jest ciągle zakryty

przede mną. „

-Izaak Newton

działa żadna siła, porusza się ono ze

stałą prędkością. Ciało pozostaje w

spoczynku tak długo, jak długo nie

działa na nie żadna siła. Jest to

zasada bezwładności.

2.Przyspieszenie ciała jest wprost

proporcjonalne do działającej na nie

siły i odwrotnie proporcjonalne do

jego masy. Prawo to można wyrazid

równaniem: siła jest równa masie

pomnożonej przez przyśpieszenie F=

ma.

3.Każda akcja wywołuje równa jej i

przeciwnie skierowaną reakcję.

Izaak Newton bardzo przyczynił się do rozwoju fizyki. Dopełnił żywota

dnia 31 marca AD. 1727.

Grób Izaaka Newtona

Rozdział 3

Jan Kepler

Jan Kepler (1571-1630) – wybitny

niemiecki matematyk, fizyk i astronom.

Kepler zasłynął m.in.

sformułowaniem trzech praw (zwanych dziś „prawami Keplera”) jakimi rządzą się ruchy planet Układu Słonecznego, a także wynalezieniem tzw. lunety

keplerowskiej. Poza tym wprowadził

przecinek do ułamków dziesiętnych oraz zajmował się obliczaniem objętości różnych brył geometrycznych.

Dzięki interwencji Tycha Brahego, Kepler otrzymał w 1601 r. zaszczytne stanowisko cesarskiego matematyka. Brahe pozostawił ponadto wszystkie swe prace Keplerowi, gorącemu zwolennikowi heliocentrycznego systemu Kopernika. To właśnie Keplerowi przypisuje się skłonienie Galileusza do ogłoszenia badao potwierdzających teorię Kopernika. Swoje ostatnie dwa lata życiaspędził Kepler w Żaganiu (1628-1630), gdzie pośmiertnie wydano jego dzieło Somnium (Sen) – pierwszą książkę fantastyczną na

świecie.

„Radośd jest

potrzebą, siłą i

wartością

życia.”

-Jan Kepler

Prawa Keplera uwzględniają ledwo zauważalne różnice w położeniach planet,

wynikające z eliptyczności ich orbit. Różnice te maja jednak zasadnicze znaczenie, właśnie dzięki nim Newton mógł udowodnid, że siły przyciągania maleją wraz

z kwadratem odległości. Natomiast II prawo Keplera uważamy za przypadkowe odkrycie ważnej zasady fizycznej a mianowicie zasady zachowania momentu pędu. Drobne odchylenia od praw Keplera, wynikające z niewielkich oddziaływao grawitacyjnych między samymi planetami, były poddawane szczegółowej analizie, a astronomowie dokładali starao, by te efekty zmierzyd.

Praca Keplera miała wpływ na dalszy rozwój astronomii i matematyki. Jego najznamienitsze prace to: Mysterium Cosmographicum (1596), De Fundamentis Astrologiae

Certioribus (1601), Astronomiae Pars Optica (1604), Astronomia Nova (1609), trzytomowa Epitome astronomiae Copernicanae (1618-

1621) orazHarmonice Mundi (1619).

Stworzony przez Keplera

model Układu

Słonecznego oparty o bryły

platońskie

Treść praw Keplera:

I prawo Keplera: planety poruszają się po orbitach eliptycznych, przy

czym Słooce znajduje się w jednym z ognisk elipsy.

II prawo Keplera: dla danej planety stałą wielkością jest jej tzw.

prędkośd polowa (tj. pole powierzchni figury ograniczonej łukiem

elipsy zakreślanym przez planetę w jednostce czasu i odległościami

od kooców łuku do ogniska).

III prawo Keplera: kwadraty okresów obiegów planet wokół Słooca są

proporcjonalne do trzecich potęg ich średnich odległości od Słooca.

Kepler wyzionął ducha dnia 15 listopada

Pomnik Tychona Brahe i

Jana Keplera w Pradze

Źródła:

http://www.google.pl/

http://pl.shvoong.com/humanities/philosophy/2154403-izaak-

newton-biografia/#ixzz29YeKvBTr

www.astronomia.biz.pl

http://pl.shvoong.com

http://www.cytaty.info/autor/isaacnewton.htm