ANTIPHONALE the INVECTUM PNAC TRAVELantiphonale.ceegee.org/All Saints Kindle.pdf · omninum sanctorum mmxi 1 FERIA VI HEBDOMADÆ II in Festo SS. Simonis et Iudæ, Apostolorum AD SEXTAM

thePNAC

TRAVEL WEEKEND

ANTIPHONER

s omnium sanctorum mmxi • v kal nov ad kal nov

A CHRISTOPHER GRAY EXPLETUMIUXTA «ORDO CANTUS OFFICII»

A S. CONGREGATIONE PRO CULTU DIVINO

PRÆPARATUM MCMLXXXIII

ANTIPHONALEINVECTUM

pontificii COLLEGII

CIVITATUM FŒDERATARUM

AMERICÆ SEPTEMTRIONALIS

Psallite Deo, psallite;Psallite regi nostro, psallite.Quoniam rex omnis terræ Deus,Psallite sapienter.

omninum sanctorum mmxi 1

FERIA VI HEBDOMADÆ IIin Festo SS. Simonis et Iudæ, Apostolorum

AD SEXTAM

V/. Deus, in adiutórium. Glória Patri. Sicut erat. Alleluia.

Hymnus

Liber Hymnarius (1983) p. 221

DH.VIII

I-

�

cá

�

mus�

lau

�

des

�

Dó

mi-

no

�

fer

�

vén

�

te

�

prom

�

pti

�

spí-

ri-

tu ;

�

ho-

�

ra

�

vo-

�

lú-

�

ta

�

sé-

�

xi-

es

�

nos

�

ad

�

o-

�

rán

�

dum

�

pró-

vo-

cat.

�

In hac enim fidélibus veræ salútis glória, beáti Agni hóstia, crucis virtúte rédditur.

Cuius luce claríssima tenébricat merídies; sumámus toto péctore tanti splendóris grátiam.

Deo Patri sit glória eiúsque soli Fílio cum Spíritu Paráclito, in sempitérna sæcula. Amen.

PsalmodiaPs 118, 77

Psautier Monastique (1982) p. 532

V1A.Ia

E

�

ni-

�

ant

�

mi-

�

hi,

Dó

�

mi-

�

ne,

�

*

mi-

�

se-

�

ra-

�

ti-

�

ó-

nes�

tu-

�

æ

et

vi-�

vam.�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

2 antiphonale invectum

Psalmus 118 (119), 73-80X (Iod)

Manus tuæ fecérunt me et plasmavérunt me; * da mihi intelléctum, et discam præcépta tua.

Qui timent te, vidébunt me et lætabúntur, * quia in verba tua supersperávi.

Cognóvi, Dómine, quia æquitas iudícia tua, * et in veritáte humiliásti me.

Fiat misericórdia tua, ut consolétur me, * secúndum elóquium tuum servo tuo.

Véniant mihi miseratiónes tuæ, et vivam, * quia lex tua delectátio mea est.

Confundántur supérbi, quóniam dolóse incurvavérunt me, * ego autem exercébor in mandátis tuis.

Convertántur mihi timéntes te * et qui novérunt testimónia tua.

Fiat cor meum immaculátum in iustificatiónibus tuis,* ut non confúndar.

Ps 118, 77Psautier Monastique (1982) p. 532

V1A.Ia

E

�

ni-

�

ant

�

mi-

�

hi,

Dó

�

mi-

�

ne,

�

*

mi-

�

se-

�

ra-

�

ti-

�

ó-

nes�

tu-

�

æ

et

vi-�

vam.�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

Ps 58, 2.4Psautier Monastique (1982) p. 262

A2A.If

B�

in�

sur

gén

�

ti

�

bus

�

in

me

�

*

lí-

�

be-

�

ra

�

me,

�

Dó

�

mi-

ne,�

qui-

�

a

�

oc

�

cu

�

pa-

�

vé-

�

runt

�

á-

ni

�

mam

me-�

am.�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

e.


Psalmus 58 (59), 2-5. 10-11. 17-18Adversus insurgentes oratio

Hæ voces Salvatoris pietatem erga Patrem suum omnes edoceant (Eusebius Cæsariensis).

Eripe me de inimícis meis, Deus meus, * et ab insurgéntibus in me prótege me.

Eripe me de operántibus iniquitátem * et de viris sánguinum salva me.

Quia ecce insidiáti sunt ánimæ meæ, * irruérunt in me fortes.

Neque delíctum, neque peccátum in me est, Dómine; * sine iniquitáte mea currunt et præparántur.

Exsúrge in occúrsum meum et vide; † fortitúdo mea, tibi atténdam; * quia, Deus, præsídium meum es.

Deus meus, misericórdia eius prævéniet me. * Deus fáciet ut despíciam inimícos meos.

Ego autem cantábo fortitúdinem tuam * et exsultábo mane misericórdiam tuam,

quia factus es præsídium meum * et refúgium meum in die tribulatiónis meæ.

Fortitúdo mea, tibi psallam, † quia, Deus, præsídium meum es: * Deus meus misericórdia mea.


D3A.IId

A

�

no-

�

bis,

�

Dó

�

mi-

�

ne,

�

*

au

�

xí-

�

li-

�

um

�

de

�

tri

�

bu-

�

la-

�

ti-

�

ó-

�

ne.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

e.

�



D3A.IId

A

�

no-

�

bis,

�

Dó

�

mi-

�

ne,

�

*

au

�

xí-

�

li-

�

um

�

de

�

tri

�

bu-

�

la-

�

ti-

�

ó-

�

ne.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

e.

�

Psalmus 59 (60)Post calamitatem oratio

In mundo pressuram habetis, sed confidite, ego vici mundum (Io 16, 33).

Deus, reppulísti nos, destruxísti nos. * Irátus es. Convértere ad nos!

Concussísti terram, confregísti eam; * sana contritiónes eius, quia commóta est.

Ostendísti pópulo tuo dura, * potásti nos vino vertíginis.

Dedísti metuéntibus te signum, * ut fúgiant a fácie arcus.

Ut liberéntur dilécti tui, * salvos fac déxtera tua et exáudi nos.

Deus locútus est in sancto suo: † «Lætábor et partíbor Síchimam * et convállem Succoth metíbor.

Meus est Gálaad et meus est Manásses * et Ephraim fortitúdo cápitis mei.

Iuda sceptrum meum, * Moab olla lavácri mei.

Super Idumæam exténdam calceaméntum meum, * super Philistæam vociferábor».

Quis addúcet me in civitátem munítam? * Quis dedúcet me usque in Idumæam?

Nonne tu, Deus, qui reppulísti nos, * et non egrediéris, Deus, in virtútibus nostris?


Da nobis auxílium de tribulatióne, * quia vana salus hóminis.

In Deo faciémus virtútem, * et ipse conculcábit tribulántes nos.

Lectio brevis Act 5, 12a. 14

Per manus apostolórum fiébant signa et prodígia multa in plebe. Magis autem addebántur credéntes Dómino, multitúdines virórum ac mulíerum.

V/. Custodiébant testimónia Dei. R/. Et præcépta eius.

Oratio

Deus, qui nos per beátos Apóstolos ad agnitiónem tui nóminis veníre tribuísti, † intercedéntibus sanctis Simóne et Iuda, concéde propítius, * ut semper augeátur Ecclésia increméntis in te credéntium populórum. Per Christum.

AD NONAM


Hymnus


TH.VIII

er

�

nis

�

ho-�

rá-

�

rum

�

tér

mi-

nis

�

vo-

�

lú-

�

tis

�

dan

�

te

�

Dó

mi-

no,

�

tri

�

num

�

per

�

fé

�

cte et

�

ú

�

ni-

cum

�

i

�

psum

�

de

�

vó-

�

ti

�

psál-

li

mus.

�


Sacrum Dei mystérium puro tenéntes péctore, Petri magístri régula signo salútis pródita,

Et nos psallámus spíritu, hæréntes sic apóstolis, ut plantas adhuc débiles Christi virtúte dírigant.


PsalmodiaPs 125, 3


M1A.VIIa

Ag

�

ni-

�

fi-

�

cá-

�

vit

Dó

mi

�

nus

�

*

fá-

�

ce-

�

re

�

no-

�

bís

cum:

�

fac

�

ti

su

�

mus

�

læ-

�

tán

�

tes.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

Psalmus 128 (129)Populi afflicti renovata fiducia

Sæpe expugnavérunt me a iuventúte mea, * dicat nunc Israel,

sæpe expugnavérunt me a iuventúte mea, * étenim non potuérunt advérsum me.

Supra dorsum meum aravérunt aratóres, * prolongavérunt sulcos suos.

Dóminus autem iustus * concídit cervíces peccatórum.

Confundántur et convertántur retrórsum * omnes, qui odérunt Sion.


Fiant sicut fenum tectórum * quod, priúsquam evellátur, exáruit;

de quo non implévit manum suam, qui metit, * et sinum suum, qui manípulos cólligit.

Et non dixérunt, qui præteríbant: † «Benedíctio Dómini super vos, * benedícimus vobis in nómine Dómini».


D2A.Va

O

�

mi

�

nus

�

* æ

dí-

fi-

�

cet

�

no-

�

bis

do-

mum,

�

et

�

cus

�

tó

di-

�

at

ci-

�

vi-

tá-�

tem.�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

�

Psalmus 126 (127)Vanus labor sine Domino

Dei ædificatio estis (1 Cor 3, 9).

Nisi Dóminus ædificáverit domum, * in vanum labórant, qui ædíficant eam.

Nisi Dóminus custodíerit civitátem, * frustra vígilat, qui custódit eam.

Vanum est vobis ante lucem súrgere et sero quiéscere, † qui manducátis panem labóris, * quia dabit diléctis suis somnum.

Ecce heréditas Dómini fílii, * merces fructus ventris.

Sicut sagíttæ in manu poténtis, * ita fílii iuventútis.


Beátus vir, qui implévit pháretram suam ex ipsis: * non confundétur, cum loquétur inimícis suis in porta.

Ps 127, 1Antiphonale Monasticum II (2006) p. 226

B3A.IId

E-

�

á-

�

ti

�

om

nes,

�

* qui

�

ti

�

ment

Dó

�

mi

�

num.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

e.

�

Psalmus 127 (128)Pax domestica in Domino

«Benedicat te Dominus ex Sion», id est: ex Ecclesia sua (Arnobius).

Beátus omnis, qui timet Dóminum, * qui ámbulat in viis eius.

Labóres mánuum tuárum manducábis, * beátus es, et bene tibi erit.

Uxor tua sicut vitis fructífera * in latéribus domus tuæ;

fílii tui sicut novéllæ olivárum * in circúitu mensæ tuæ.

Ecce sic benedicétur homo, * qui timet Dóminum.

Benedícat tibi Dóminus ex Sion, * et vídeas bona Ierúsalem ómnibus diébus vitæ tuæ;

et vídeas fílios filiórum tuórum. * Pax super Israel!


Lectio brevis Act 5, 41-42

Ibant apóstoli gaudéntes a conspéctu concílii quóniam digni hábiti sunt pro nómine contuméliam pati; et omni die in templo et circa domos non cessábant docéntes et evangelizántes Christum, Iesum.

V/. Gaudéte et exsultáte, dicit Dóminus. R/. Quia nómina vestra scripta sunt in cælis.

Oratio

Deus, qui nos per beátos Apóstolos ad agnitiónem tui nóminis veníre tribuísti, † intercedéntibus sanctis Simóne et Iuda, concéde propítius, * ut semper augeátur Ecclésia increméntis in te credéntium populórum. Per Christum.

AD VESPERAS

Omnia ut in Antiphonale Romanum II (v.i. p. 179), præter sequentem:

Mt 19, 28Antiphonale Romanum II (2009) p. 663

IA.Ig

N�

re-�

ge�

ne-�

ra-

�

ti-

�

ó

ne,�

*

cum

sé

�

de-

rit

�

Fí-

li-

�

us

hó�

mi-

nis

in

se-

�

de

ma-

�

ies-

tá-

tis

su-�

æ,�

se-

dé-

�

bi-

tis

�

et

vos,

�

iu

�

di-

�

cán

tes

�

du-

ó-�

de-

cim

tri-

bus

Is�

ra-

el.�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

e.

�


AD COMPLETORIUM


Cantus Missæ (1995) p. 8

F

Ra

�

tres,

�

agnóscamus

pec

�

ca-

�

ta

�

nos

�

tra.

�

B. Mi-

�

se-

�

rére

nostri,

Dó

�

mi-

�

ne.

�

A. Qui-

�

a

�

pec

�

cá-

�

vi

�

mus

�

ti-

�

bi.

�

B. Os

�

tén

�

de

�

nobis,

Dómine

misericordiam

tu-

�

am.

�

A. Et

�

sa-

�

lutáre

tu-

�

um

�

da

�

no-

�

bis.

�

Mi-

�

se-

�

re-

�

átur

nostri

omnípotens

De-

�

us

�

et,

�

dimíssis

peccátis

nostris,

perdúcat

nos

�

ad

�

vi-

�

tam

�

æ-

�

tér

nam.

�

A. A

�

men.

HymnusLiber Hymnarius (1983) p. 243

CH.II

Hri

�

ste,

qui

�

splen

�

dor

et

�

di-

�

es,

�

no

�

ctis

�

te

�

né

�

bras

�

dé-

�

te-

�

gis,

�

lu-

�

cís

�

que

�

lu

�

men

�

cré

�

de-

�

ris,

�

lu

�

men

be-

�

á-

�

tis

præ

�

di-

�

cans,

�



F

Ra

�

tres,

�

agnóscamus

pec

�

ca-

�

ta

�

nos

�

tra.

�

B. Mi-

�

se-

�

rére

nostri,

Dó

�

mi-

�

ne.

�

A. Qui-

�

a

�

pec

�

cá-

�

vi

�

mus

�

ti-

�

bi.

�

B. Os

�

tén

�

de

�

nobis,

Dómine

misericordiam

tu-

�

am.

�

A. Et

�

sa-

�

lutáre

tu-

�

um

�

da

�

no-

�

bis.

�

Mi-

�

se-

�

re-

�

átur

nostri

omnípotens

De-

�

us

�

et,

�

dimíssis

peccátis

nostris,

perdúcat

nos

�

ad

�

vi-

�

tam

�

æ-

�

tér

nam.

�

A. A

�

men.


CH.II

Hri

�

ste,

qui

�

splen

�

dor

et

�

di-

�

es,

�

no

�

ctis

�

te

�

né

�

bras

�

dé-

�

te-

�

gis,

�

lu-

�

cís

�

que

�

lu

�

men

�

cré

�

de-

�

ris,

�

lu

�

men

be-

�

á-

�

tis

præ

�

di-

�

cans,

�

Precámur, sancte Dómine, hac nocte nos custódias; sit nobis in te réquies, quiétas horas tríbue.

Somno si dantur óculi, cor semper ad te vígilet; tuáque dextra prótegas fidéles, qui te díligunt.

Defénsor noster, áspice, insidiántes réprime, gubérna tuos fámulos, quos sánguine mercátus es.

Sit, Christe, rex piíssime, tibi Patríque glória, cum Spíritu Paráclito, in sempitérna sæcula. Amen.

PsalmodiaPs 87, 3


IA.Va

N

tret�

* o-

�

rá-

�

ti-

o

�

me-

�

a

�

in

�

con

�

spéc

�

tu

tu-

�

o,

�

Dó

�

mi-

�

ne.�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

�

Psalmus 87 (88)Hominis graviter ægrotantis oratio

Hæc est hora vestra et potestas tenebrarum (Lc 22, 53).

Dómine, Deus salútis meæ, * in die clamávi et nocte coram te.

Intret in conspéctu tuo orátio mea; * inclína aurem tuam ad precem meam.


Quia repléta est malis ánima mea, * et vita mea inférno appropinquávit.

Æstimátus sum cum descendéntibus in lacum, * factus sum sicut homo sine adiutório.

Inter mórtuos liber, * sicut vulneráti dormiéntes in sepúlcris;

quorum non es memor ámplius, * et ipsi de manu tua abscíssi sunt.

Posuísti me in lacu inferióri, * in tenebrósis et in umbra mortis.

Super me gravátus est furor tuus, * et omnes fluctus tuos induxísti super me.

Longe fecísti notos meos a me, * posuísti me abominatiónem eis;

conclúsus sum et non egrédiar. * Oculi mei languérunt præ afflictióne.

Clamávi ad te, Dómine, tota die, * expándi ad te manus meas.

Numquid mórtuis fácies mirabília, * aut surgent umbræ et confitebúntur tibi?

Numquid narrábit áliquis in sepúlcro misericórdiam tuam * et veritátem tuam in loco perditiónis?

Numquid cognoscéntur in ténebris mirabília tua * et iustítia tua in terra obliviónis?

Et ego ad te, Dómine, clamávi, * et mane orátio mea prævéniet te.

Ut quid, Dómine, repéllis ánimam meam, * abscóndis fáciem tuam a me?

Pauper sum ego et móriens a iuventúte mea; * portávi pavóres tuos et conturbátus sum.

Super me transiérunt iræ tuæ, * et terróres tui excidérunt me.


Circuiérunt me sicut aqua tota die, * circumdedérunt me simul.

Elongásti a me amícum et próximum, * et noti mei sunt ténebræ.

Lectio brevis Cf. Ier 14, 9

Tu autem in médio nostri es, Dómine, et nomen tuum invocátum est super nos; ne derelínquas nos, Dómine Deus noster.

Antiphonale Monasticum II (2006) p. 231

IR/. br.

N

�

ma

�

nus

�

tu-

as

�

Dó

mi-

�

ne,

*

Com

�

men

�

do

spí-

�

ri-

tum

me-

�

um.

�

B. Re

�

de-

�

mís

ti

�

nos,

�

Dó

mi-

�

ne,

�

De-

�

us

�

ve-

�

ri-

tá-

�

tis.

B. Gló-

�

ri-

�

a

�

Pa

tri,

�

et

�

Fí-

li-

�

o,

�

et

�

Spi-

�

rí-

�

tu-

�

i

Sanc

�

to.

Antiphona ad Nunc DimittisAntiphonale Monasticum II (2006) p. 233

SA.IIIa

Al

�

va

nos,

�

* Dó

mi-

�

ne

vi-

�

gi-

�

lán

tes,

�

cu

�

stó

�

di

�

nos

�

dor-

�

mi-

�

én

tes,

�

ut

�

vi-

�

gi-

�

lé

�

mus

�

cum

�

Chris

�

to

et

�

re

�

qui-

�

es

�

cá

mus

in

pa-

�

ce.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.



SA.IIIa

Al

�

va

nos,

�

* Dó

mi-

�

ne

vi-

�

gi-

�

lán

tes,

�

cu

�

stó

�

di

�

nos

�

dor-

�

mi-

�

én

tes,

�

ut

�

vi-

�

gi-

�

lé

�

mus

�

cum

�

Chris

�

to

et

�

re

�

qui-

�

es

�

cá

mus

in

pa-

�

ce.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

Canticum evangelicum Lc 2, 29-32

Christus lumen gentium et gloria IsraelNunc dimíttis servum tuum, Dómine, *

secúndum verbum tuum in pace,quia vidérunt óculi mei *

salutáre tuum,quod parásti *

ante fáciem ómnium populórum,lumen ad revelatiónem géntium *

et glóriam plebis tuæ Israel.

Oratio

Concéde nos, omnípotens Deus, † ita sepúlto Unigénito tuo fidéliter inhærére, * ut cum ipso in novitáte vitæ resúrgere mereámur. Qui vivit.

SABBATO HEBDOMADÆ II

AD INVITATORIUM

V/. Dómine, lábia.

AntiphonaLiber Hymnarius (1983) p. 180

PA.D

O

�

pu-

�

lus

�

Dó

�

mi-

ni

�

et

�

o

�

ves

�

pás

�

cu-

�

æ

�

e-

�

ius,

�

ve-

ní-

�

te

�

a-

�

do-

ré

mus

�

e-

�

um.

�

Ps. Ve-

�

ní-

�

te. . .

�



PA.D

O

�

pu-

�

lus

�

Dó

�

mi-

ni

�

et

�

o

�

ves

�

pás

�

cu-

�

æ

�

e-

�

ius,

�

ve-

ní-

�

te

�

a-

�

do-

ré

mus

�

e-

�

um.

�

Ps. Ve-

�

ní-

�

te. . .

�

Psalmus invitatorius 94, ut in Liber Hymnarius, p 165.

AD OFFICIUM LECTIONIS


Hymnus

I. Quando Officium lectionis canitur noctu vel summo mane:Liber Hymnarius (1983) p. 237

LH.II

ux

�

æ-

�

tér

�

na,�

lu

�

men

�

po-

�

tens,

�

di-

�

es

�

in

�

de-

�

fí-

ci-

�

ens,

�

de

�

bel

�

lá-

�

tor

�

a

�

træ

�

no

�

ctis,

�

re

�

pa-

�

rá-

�

tor

�

lú

�

mi-

nis,

�

de

�

stru

�

ctór

�

que�

te

�

ne

�

brá-

�

rum,

�

il

�

lu

�

strá-

�

tor

�

mén

�

ti-

um :

�

2. Quo

�

na

�

scén

�

te�

sus

�

ci-

�

tá

�

mur,

�

quo

�

vo-

�

can

�

te

�

sur

gi

�

mus ;

�

fa-

�

ci-

�

én

�

te

�

quo

�

be-

�

á-

�

ti,

�

quo

�

lin

�

quén

�

te

�

mí-

�

se-

ri ;

�

quo

�

a

�

mor

�

te�

li-

�

be-

�

rá-

�

ti,

�

quo

�

su

�

mus

�

per

�

lú-

�

ci-

di ;

�

3. Mor

�

tis

�

quo

�

vi�

ctó-

�

res

�

fa

�

cti,

�

no

�

ctis

�

at

�

que

�

sæ

cu-

�

li ;

�

er

�

go

�

no-

�

bis,

�

rex

�

æ-

�

tér

�

ne,

�

lu-

�

cem

�

il

�

lam

�

trí-

�

bu-

e,

�


quæ

�

fus

�

cá-

�

tur�

nul

�

la

�

no

�

cte,

�

so-

�

lo

�

gau

�

dens

�

lú

�

mi-

ne.

�

4. Ho

�

nor

�

Pa

�

tri�

sit

�

ac

�

ti-

�

bi,

�

San

�

cto

�

sit

�

Spi-

�

rí-

tu-

�

i,

�

De-

�

o

�

tri-

�

no

�

sed

�

et

�

u

�

ni,

�

pa-

�

ci,

�

vi-

�

tæ,

�

lú

�

mi-

ni,

�

nó

�

mi-

�

ni

�

præ�

cun

�

ctis

�

dul

�

ci

�

di-

�

vi-

�

nó

�

que

�

nú

�

mi-

ni.

�

A-

men.


LH.II

ux

�

æ-

�

tér

�

na,�

lu

�

men

�

po-

�

tens,

�

di-

�

es

�

in

�

de-

�

fí-

ci-

�

ens,

�

de

�

bel

�

lá-

�

tor

�

a

�

træ

�

no

�

ctis,

�

re

�

pa-

�

rá-

�

tor

�

lú

�

mi-

nis,

�

de

�

stru

�

ctór

�

que�

te

�

ne

�

brá-

�

rum,

�

il

�

lu

�

strá-

�

tor

�

mén

�

ti-

um :

�

2. Quo

�

na

�

scén

�

te�

sus

�

ci-

�

tá

�

mur,

�

quo

�

vo-

�

can

�

te

�

sur

gi

�

mus ;

�

fa-

�

ci-

�

én

�

te

�

quo

�

be-

�

á-

�

ti,

�

quo

�

lin

�

quén

�

te

�

mí-

�

se-

ri ;

�

quo

�

a

�

mor

�

te�

li-

�

be-

�

rá-

�

ti,

�

quo

�

su

�

mus

�

per

�

lú-

�

ci-

di ;

�

3. Mor

�

tis

�

quo

�

vi�

ctó-

�

res

�

fa

�

cti,

�

no

�

ctis

�

at

�

que

�

sæ

cu-

�

li ;

�

er

�

go

�

no-

�

bis,

�

rex

�

æ-

�

tér

�

ne,

�

lu-

�

cem

�

il

�

lam

�

trí-

�

bu-

e,

�

II. Quando Officium lectionis canitur diurno tempore:



DH.II

E-

�

us

�

de

�

nul

�

lo

�

vé-

�

ni-

�

ens,

�

De-

�

us

�

de

�

De-

�

o

�

pró

�

di-

�

ens,

�

De-

�

us

�

ab

�

his

�

pro�

gré-

�

di-

�

ens,

�

in

�

nos

�

ve-

�

ni

�

sub

�

vé-

�

ni-

�

ens.

�

Tu nostrum desidérium, tu sis amor et gáudium; in te nostra cupíditas et sit in te iucúnditas.

Pater, cunctórum Dómine, cum Génito de Vírgine, intus et in circúitu nos rege Sancto Spíritu.

Meménto, sancta Trínitas, quod tua fecit bónitas, creándo prius hóminem, recreándo per sánguinem.

Nam quos creávit Unitas, redémit Christi cáritas; patiéndo tunc díligens, nunc díligat nos éligens.

Tríadi sanctæ gáudium, pax, virtus et impérium, decus, omnipoténtia, laus, honor, reveréntia. Amen.


PsalmodiaPs 135, 1


QA.IIIg

Uó

�

ni-

�

am

* in

æ-

�

tér

num

mi-

�

se-

�

ri-

�

cór-

�

di-

a

e-

�

ius.

�

E

�

u

�

o

�

u

a

�

e.

�

Psalmus 135 (136)Hymnus paschalis

Domini res gestas narrare laudare est (Cassiodorus).

I

Confitémini Dómino, quóniam bonus, * quóniam in ætérnum misericórdia eius.

Confitémini Deo deórum, * quóniam in ætérnum misericórdia eius.

Confitémini Dómino dominórum, * quóniam in ætérnum misericórdia eius.

Qui facit mirabília magna solus, * quóniam in ætérnum misericórdia eius.

Qui fecit cælos in intelléctu, * quóniam in ætérnum misericórdia eius.

Qui expándit terram super aquas, * quóniam in ætérnum misericórdia eius.

Qui fecit luminária magna, * quóniam in ætérnum misericórdia eius;


solem, ut præésset diéi, * quóniam in ætérnum misericórdia eius;

lunam et stellas, ut præéssent nocti, * quóniam in ætérnum misericórdia eius.

II

Qui percússit Ægýptum in primogénitis eórum, * quóniam in ætérnum misericórdia eius.

Qui edúxit Israel de médio eórum, * quóniam in ætérnum misericórdia eius;

in manu poténti et bráchio exténto, * quóniam in ætérnum misericórdia eius.

Qui divísit mare Rubrum in divisiónes, * quóniam in ætérnum misericórdia eius.

Et tradúxit Israel per médium eius, * quóniam in ætérnum misericórdia eius.

Et excússit pharaónem et virtútem eius in mari Rubro, * quóniam in ætérnum misericórdia eius.

III

Qui tradúxit pópulum suum per desértum, * quóniam in ætérnum misericórdia eius.

Qui percússit reges magnos, * quóniam in ætérnum misericórdia eius;

et occídit reges poténtes, * quóniam in ætérnum misericórdia eius.

Sehon regem Amorræórum, * quóniam in ætérnum misericórdia eius;

et Og regem Basan, * quóniam in ætérnum misericórdia eius.


Et dedit terram eórum hereditátem, * quóniam in ætérnum misericórdia eius;

hereditátem Israel servo suo, * quóniam in ætérnum misericórdia eius.

Qui in humilitáte nostra memor fuit nostri, * quóniam in ætérnum misericórdia eius;

et redémit nos ab inimícis nostris, * quóniam in ætérnum misericórdia eius.

Qui dat escam omni carni, * quóniam in ætérnum misericórdia eius.

Confitémini Deo cæli, * quóniam in ætérnum misericórdia eius.

V/. Vias tuas, Dómine, demónstra mihi. R/. Et sémitas tuas édoce me.

Lectio prior De libro Sapiéntiæ 11, 20b — 12, 2. 11b-19

De misericordia et patientia DeiOmnia in mensúra et número et póndere disposuísti. Multum enim valére tibi soli subest semper,

et virtúti bráchii tui quis resístet? Quóniam tamquam moméntum statéræ,

sic est ante te totus orbis terrárum, et tamquam gutta roris antelucáni, quæ descéndit in terram.

Sed miseréris ómnium, quia ómnia potes; et dissímulas peccáta hóminum propter pæniténtiam.

Díligis enim ómnia, quæ sunt, et nihil odísti eórum, quæ fecísti; nec enim, si odísses, áliquid constituísses.

Quómodo autem posset áliquid permanére, nisi tu voluísses? Aut, quod a te vocátum non esset, conservarétur? Parcis autem ómnibus, quóniam tua sunt,


Dómine, qui amas ánimas. Incorruptíbilis enim spíritus tuus est in ómnibus. Ideóque eos, qui exérrant, paulátim córripis

et, de quibus peccant, ádmones et córrigis, ut, relícta malítia, credant in te, Dómine.

Nec timens áliquem, véniam dabas peccátis illórum; quis enim dicet tibi: «Quid fecísti?».

Aut quis stabit contra iudícium tuum? Aut quis tibi imputábit, si períerint natiónes, quas tu fecísti? Aut quis in contentiónem tecum véniet,

vindex iniquórum hóminum? Non enim est álius Deus quam tu, cui cura est de ómnibus,

ut osténdas quóniam non iniúste iudicásti. Neque rex neque tyránnus in conspéctu tuo

resístere póterit tibi de his, quos perdidísti. Cum autem sis iustus, iuste ómnia dispónis;

ipsum quoque, qui non debet puníri, condemnáre éxterum æstimas a tua virtúte.

Fortitúdo enim tua iustítiæ inítium est, et ob hoc, quod ómnium Dóminus es, ómnibus te párcere facit.

Fortitúdinem enim osténdis, cum non créderis esse in poténtia consummátus, et horum, qui te nésciunt, audáciam tradúcis.

Tu autem, dominátor virtútis, cum cleméntia iúdicas et cum magna indulgéntia dispónis nos: subest enim tibi, cum volúeris, posse.

Docuísti autem pópulum tuum per tália ópera quóniam opórtet iustum esse humánum, et bonæ spei fecísti fílios tuos, quóniam das super peccátis pæniténtiam.


Responsorium Cf. Sap 11, 23. 24. 28; Sir 36, 1

R/. Miseréris ómnium, Dómine, et nihil odísti eórum quæ fecísti, dissímulans peccáta hóminum propter pæniténtiam et parcens illis, * Dómine, qui amas ánimas.

V/. Miserére nostri et réspice nos, et osténde nobis lucem miseratiónum tuárum. * Dómine.

Lectio altera Ex Diálogo sanctæ Catharínæ Senénsis vírginis De divína Providéntia (Cap. 134, ed. latina, Ingolstadii 1583, ff° 215v-216)

Quam bonus et suavis est, Domine, spiritus tuus in omnibus!

Ætérnus Pater, cum ineffábili benignitáte suæ cleméntiæ, vertébat óculum ad hanc ánimam, incípiens isto modo:

«O caríssima fília, omníno decrévi fácere mundo misericórdiam et in ómnibus opportúnis homínibus volo providére. Sed ignórans homo réputat in mortem illud quod in vitam ei tríbuo, et ita síbimet valde crudélis effícitur; et ego provídeo semper. Unde volo te nosse: quicquid hómini tríbuo, procédit a summa providéntia.

Et hinc est quod, cum ego cum providéntia creávi eum, in memetípsum respéxi et fui philocáptus pulchritúdine creatúræ meæ: quia mihi plácuit creáre eam ad imáginem et similitúdinem meam cum providéntia multa: et immo dedi ei memóriam, ut in se benefícia mea retinéret, volens ut de poténtia mei, Patris ætérni, participáret.

Insuper intelléctum ei tríbui, ut in sapiéntia Fílii mei cognósceret et intellégeret voluntátem meam, qui sum ómnium gratiárum exhíbitor atque donátor cum ignífera caritáte patérna. Ei quoque dedi voluntátem ad amándum, participándo cleméntiam Sancti Spíritus, ut amáre posset ea quæ cognóverat et víderat intelléctus.

Hoc autem egit dulcis providéntia mea, solum ut capax esset ad


intellegéndum et gustándum me cum summo gáudio in ætérna visióne mea. Et sicut álias ego tibi narrávi, ex inobœdiéntia primi vestri paréntis Adæ cælum erat clausum: a qua póstmodum inobœdiéntia processérunt ómnia mala per univérsum orbem.

Ut ergo mortem ipsíus inobœdiéntiæ auférrem ab hómine, clementíssime provídi, tribuéndo vobis unigénitum Fílium meum cum magna providéntia, ut ita satisfáceret vestræ necessitáti. Imposuíque ei magnam obœdiéntiam, ut a venéno liberarétur humánum genus, quod ex inobœdiéntia primi vestri paréntis in orbem fúerat effúsum. Unde tamquam philocáptus et verus obœdiens, velocíssime cucúrrit ad opprobriósam mortem sacratíssimæ crucis, et mediánte sua sacratíssima morte vobis exhíbuit vitam, non humanitátis, sed vigóre divinitátis».

Responsorium Ps 16 (17), 8. 7

R/. Custódi me, Dómine, ut pupíllam óculi; * Sub umbra alárum tuárum prótege me.

V/. Mirífica misericórdias tuas, qui salvos facis sperántes in déxtera tua. * Sub umbra.

Oratio

Omnípotens sempitérne Deus, da nobis fídei, spei et caritátis augméntum, † et, ut mereámur ássequi quod promíttis, * fac nos amáre quod præcipis. Per Dóminum.

AD LAUDES MATUTINAS




DH.IV

I-

�

é-�

i�

lu-

�

ce

réd

�

di-

�

ta,

�

læ-

�

tis�

gra-�

tís

�

que

vó-

�

ci

�

bus

�

De-

�

i

�

ca

�

ná

�

mus

gló-

�

ri-

�

am,

�

Chris

�

ti�

fa-�

tén

�

tes

grá-

�

ti-

�

am,

�

Per quem creátor ómnium diem noctémque cóndidit, ætérna lege sánciens ut semper succédant sibi.

Tu vera lux fidélium, quem lex vetérna non tenet, noctis nec ortu súccidens, ætérno fulgens lúmine.

Præsta, Pater ingénite, totum ducámus iúgiter Christo placéntes hunc diem Sancto repléti Spíritu. Amen.

PsalmodiaPs 103, 24


Q1A.VIIa

Uam

�

mag

�

ni-

�

fi-

cá-

�

ta

�

sunt

�

*

ó

�

pe-

�

ra

�

tu-

�

a,

�

Dó

�

mi-

ne.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.


Psalmus 91 (92)Laus Domini creatoris

Laudes enuntiantur pro gestis Unigeniti (S. Athanasius).

Bonum est confitéri Dómino * et psállere nómini tuo, Altíssime,

annuntiáre mane misericórdiam tuam * et veritátem tuam per noctem,

in decachórdo et psaltério, * cum cántico in cíthara.

Quia delectásti me, Dómine, in factúra tua, * et in opéribus mánuum tuárum exsultábo.

Quam magnificáta sunt ópera tua, Dómine: * nimis profúndæ factæ sunt cogitatiónes tuæ.

Vir insípiens non cognóscet, * et stultus non intélleget hæc.

Cum germináverint peccatóres sicut fenum, * et florúerint omnes, qui operántur iniquitátem,

hoc tamen erit ad intéritum in sæculum sæculi; * tu autem altíssimus in ætérnum, Dómine.

Quóniam ecce inimíci tui, Dómine, † quóniam ecce inimíci tui períbunt, * et dispergéntur omnes, qui operántur iniquitátem.

Exaltábis sicut unicórnis cornu meum, * perfúsus sum óleo úberi.

Et despíciet óculus meus inimícos meos, * et in insurgéntibus in me malignántibus áudiet auris mea.

Iustus ut palma florébit, * sicut cedrus Líbani succréscet.

Plantáti in domo Dómini, * in átriis Dei nostri florébunt.


Adhuc fructus dabunt in senécta, * úberes et bene viréntes erunt,

ut annúntient quóniam rectus Dóminus, refúgium meum, * et non est iníquitas in eo.

Deut 32, 3Antiphonale Monasticum II (2006) p. 173

D2A.VIf

A-

�

te

�

mag

�

ni-

�

tú-

�

di-

nem�

* De-

�

o

�

nos

�

tro.

�

E

�

u

�

o

�

u

a

�

e.

�

Canticum Deut 32, 1-12Dei beneficia in populum

Quoties volui congregare filios tuos, quemadmodum gallina congregat pullos suos sub alas (Mt 23, 37).

Audíte, cæli, quæ loquor, * áudiat terra verba oris mei!

Stillet ut plúvia doctrína mea, * fluat ut ros elóquium meum

quasi imber super herbam * et quasi stillæ super grámina.

Quia nomen Dómini invocábo: * date magnificéntiam Deo nostro!

Petra, perfécta sunt ópera eius, * quia omnes viæ eius iustítia.

Deus fidélis et absque ulla iniquitáte, * iustus et rectus.


Peccavérunt ei, non fílii eius in sórdibus suis, * generátio prava atque pervérsa.

Hæccine rédditis Dómino, * pópule stulte et insípiens?

Numquid non ipse est pater tuus, * qui possédit te, ipse fecit et stabilívit te?

Meménto diérum antiquórum, * cógita generatiónes síngulas;

intérroga patrem tuum, et annuntiábit tibi, * maióres tuos, et dicent tibi.

Quando dividébat Altíssimus gentes, * quando separábat fílios Adam,

constítuit términos populórum * iuxta númerum filiórum Israel;

pars autem Dómini pópulus eius, * Iacob funículus hereditátis eius.

Invénit eum in terra desérta, * in loco horróris et ululátu solitúdinis;

circúmdedit eum et atténdit * et custodívit quasi pupíllam óculi sui.

Sicut áquila próvocans ad volándum pullos suos * et super eos vólitans

expándit alas suas et assúmpsit eum * atque portávit super pennas suas.

Dóminus solus dux eius fuit, * et non erat cum eo deus aliénus.


Q3A.Ig

Uam

ad

mi-

�

rá-

�

bile

�

est

*

no

�

men

�

tu-

�

um,

Dó

�

mi-

ne,

�

in

�

u

�

ni-

vér

sa

ter�

ra.�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

e.

�



Q3A.Ig

Uam

ad

mi-

�

rá-

�

bile

�

est

*

no

�

men

�

tu-

�

um,

Dó

�

mi-

ne,

�

in

�

u

�

ni-

vér

sa

ter�

ra.�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

e.

�

Psalmus 8Maiestas Domini et dignitas hominis

Omnia subiecit sub pedibus eius, et ipsum dedit caput supra omnia Ecclesiæ (Eph 1, 22).

Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra,

quóniam eleváta est magnificéntia tua * super cælos.

Ex ore infántium et lactántium † perfecísti laudem propter inimícos tuos, * ut déstruas inimícum et ultórem.

Quando vídeo cælos tuos, ópera digitórum tuórum, * lunam et stellas, quæ tu fundásti,

quid est homo, quod memor es eius, * aut fílius hóminis quóniam vísitas eum?

Minuísti eum paulo minus ab ángelis, † glória et honóre coronásti eum * et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.

Omnia subiecísti sub pédibus eius, † oves et boves univérsas, * ínsuper et pécora campi,

vólucres cæli et pisces maris, * quæcúmque perámbulant sémitas maris.

Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!


Lectio brevis Rom 12, 14-16a

Benedícite persequéntibus; benedícite et nolíte maledícere! Gaudére cum gaudéntibus, flere cum fléntibus. Idípsum ínvicem sentiéntes, non alta sapiéntes, sed humílibus consentiéntes.

Ps 70, 23-24Antiphonale Monasticum II (2006) p. 178

ER/. br.

X

�

sul

�

tá

�

bunt

�

lá-

�

bi-

�

a

�

me-

a,

*

Cum

�

can

tá-

�

ve-

�

ro

�

ti-

�

bi.

�

B.Lin

�

gua

�

me-

�

a

�

me-

�

di-

�

tá-

�

bi-

�

tur

�

ius

�

tí-

�

ti-

�

am

�

tu-

am.

B. Gló-

�

ri-

�

a

�

Pa

tri,

�

et

�

Fí-

li-

�

o,

�

et

�

Spi-

�

rí-

�

tu-

�

i

�

Sanc

to.

�

Lc 1, 79Antiphonale Monasticum II (2006) p. 179

IBA.Ig

N

�

vi-

�

am

pa-

�

cis

�

*

dí-

�

ri-

�

ge

�

nos,

Dó�

mi-

ne.�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

e.

�

Preces

Christi benignitátem et sapiéntiam celebrémus, qui in ómnibus frátribus nostris, præsértim mala patiéntibus, conspiciéndum et diligéndum se trádidit. † Eum instánter orémus:


R/. Pérfice nos in caritáte, Dómine.

Resurrectiónem tuam iam mane recólimus, *et benefícia redemptiónis tuæ cunctis optámus. R/.

Præsta, Dómine, ut hódie testimónium de te perhibeámus, * et hóstiam sanctam offerámus per te Patri placéntem. R/.

Fac ut in ómnibus tuam agnoscámus imáginem, * et tibi in eis ministrémus. R/.

Christe, vitis vera, cuius nos pálmites sumus, * da nos in te manére, ut fructum multum afferámus et Deum Patrem glorificémus. R/.

Pater noster.

Oratio

Laudent te, Dómine, ora nostra, laudet ánima, laudet et vita, † et quia tui múneris est quod sumus, * tuum sit omne quod vívimus. Per Dóminum.

AD TERTIAM



CH.D

Er

�

tum

�

te

�

nén

�

tes

�

ór

�

di-

�

nem,

�

pi-

�

o

�

pos

�

cá

�

mus

�

pé-

�

cto-

�

re

�

ho-

�

ra

�

di-

�

é-

�

i

�

tér

�

ti-

�

a

�

tri

�

næ

�

vir

�

tú-

�

tis

�

gló-

�

ri-

�

am,

�


Ut simus habitáculum illi Sancto Spirítui, qui quondam in apóstolis hac hora distribútus est.

Hoc gradiénte órdine, ornávit cuncta spléndide regni cæléstis cónditor ad nostra ætérna præmia.


PsalmodiaPs 119, 1


C1A.E

La

�

má-

�

vi,*

�

et

ex-

�

au

�

dí-

�

vit

�

me.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

�

Psalmus 119 (120)Desiderium pacis

In tribulatione patientes, orationi instantes (Rom 12, 12).

Ad Dóminum, cum tribulárer, clamávi, * et exaudívit me.

Dómine, líbera ánimam meam a lábiis mendácii, * a lingua dolósa.

Quid detur tibi aut quid apponátur tibi, * lingua dolósa?

Sagíttæ poténtis acútæ * cum carbónibus iuniperórum.

Heu mihi, quia peregrinátus sum in Mosoch, * habitávi ad tabernácula Cedar!

Multum íncola fuit ánima mea * cum his, qui odérunt pacem.


Ego eram pacíficus; * cum loquébar, illi impugnábant me.


A2A.If

U-�

xí-

li-

�

um

�

me-

�

um

a

�

Dó

�

mi-

no.�

qui�

fe-�

cit�

cæ-�

lum

�

et

�

ter-�

ram.�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

e.

Psalmus 120 (121)Custos populi

Non esurient amplius, neque sitient amplius, neque cadet super illos sol neque ullus æstus (Ap 7, 16).

Levábo óculos meos in montes: * unde véniet auxílium mihi?

Auxílium meum a Dómino, * qui fecit cælum et terram.

Non dabit in commotiónem pedem tuum, * neque dormitábit, qui custódit te.

Ecce non dormitábit neque dórmiet, * qui custódit Israel.

Dóminus custódit te, † Dóminus umbráculum tuum, * ad manum déxteram tuam.

Per diem sol non percútiet te, * neque luna per noctem.

Dóminus custódiet te ab omni malo; * custódiet ánimam tuam Dóminus.


Dóminus custódiet intróitum tuum et éxitum tuum * ex hoc nunc et usque in sæculum.


L3A.VIIIg

Æ

�

tá-

�

tus

sum

�

*

in

�

his

�

quæ

�

dic

�

ta

�

sunt

�

mi-

�

hi.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

�

Psalmus 121 (122)Civitas sancta Ierusalem

Accessistis ad Sion montem et civitatem Dei viventis, Ierusalem cælestem (Hebr 12, 22).

Lætátus sum in eo quod dixérunt mihi: * «In domum Dómini íbimus».

Stantes iam sunt pedes nostri * in portis tuis, Ierúsalem.

Ierúsalem, quæ ædificáta est ut cívitas, * sibi compácta in idípsum.

Illuc enim ascendérunt tribus, tribus Dómini, * testimónium Israel, ad confiténdum nómini Dómini.

Quia illic sedérunt sedes ad iudícium, * sedes domus David.

Rogáte, quæ ad pacem sunt Ierúsalem: * «Secúri sint diligéntes te!

Fiat pax in muris tuis, * et secúritas in túrribus tuis!».


Propter fratres meos et próximos meos * loquar: «Pax in te!».

Propter domum Dómini Dei nostri * exquíram bona tibi.

Lectio brevis Deut 8, 5b-6

Sicut érudit homo fílium suum, sic Dóminus Deus tuus erudívit te, ut custódias mandáta Dómini Dei tui et ámbules in viis eius et tímeas eum.

V/. Timor Dómini sanctus, pérmanens in sæculum sæculi. R/. Iudícia Dómini vera, iustificáta in semetípsa.

Oratio

Dómine Deus, Pater omnípotens, nobis maiestáti tuæ subiéctis Sancti Spíritus lumen infúnde, † ut ab omni hoste secúri, * in tua iúgiter laude lætémur. Per Christum.

AD SEXTAM



DH.D

I-

�

cá

�

mus

�

lau

�

des

�

Dó

�

mi-

�

no

�

fer

�

vén

�

te

�

prom

�

pti

�

spí-

�

ri-

�

tu ;

�

ho-

�

ra

�

vo-

�

lú-

�

ta

�

sé-

�

xi-

�

es

�

nos

�

ad

�

o-

�

rán

�

dum

�

pró

�

vo-

�

cat.

�


In hac enim fidélibus veræ salútis glória, beáti Agni hóstia, crucis virtúte rédditur.

Cuius luce claríssima tenébricat merídies; sumámus toto péctore tanti splendóris grátiam.


PsalmodiaPs 118, 81


I1A.VIIa

N

�

ver

bum

�

tu-

um

�

*

su

�

per

�

spe-

�

rá-

�

vi,

Dó

�

mi-

ne.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

Psalmus 118 (119), 81-88XI (Caph)

Defécit in salutáre tuum ánima mea, * et in verbum tuum supersperávi.

Defecérunt óculi mei in elóquium tuum, * dicéntes: «Quando consoláberis me?».

Quia factus sum sicut uter in fumo; * iustificatiónes tuas non sum oblítus.

Quot sunt dies servi tui? * Quando fácies de persequéntibus me iudícium?

Fodérunt mihi fóveas supérbi, * qui non sunt secúndum legem tuam.


Omnia præcépta tua véritas; * dolóse persecúti sunt me: ádiuva me.

Paulo minus consummavérunt me in terra, * ego autem non derelíqui mandáta tua.

Secúndum misericórdiam tuam vivífica me, * et custódiam testimónia oris tui.


D2A.VIIIg

E

�

dí-

�

sti

*

hæ-

re-

�

di-

�

tá-

tem

�

ti

mén

�

ti-

�

bus

no

�

men

�

tu-

�

um,

�

Dó

�

mi-

�

ne.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

�

Psalmus 60 (61)Exsulis oratio

Oratio iusti æterna sperantis (S. Hilarius).

Exáudi, Deus, deprecatiónem meam, * inténde oratióni meæ.

A fínibus terræ ad te clamávi, † dum anxiarétur cor meum. * In petram inaccéssam mihi deduc me!

Quia factus es spes mea, * turris fortitúdinis a fácie inimíci.

Inhabitábo in tabernáculo tuo in sæcula, * prótegar in velaménto alárum tuárum,

quóniam tu, Deus meus, exaudísti vota mea, * dedísti hereditátem timéntium nomen tuum.


Dies super dies regis adícies, * annos eius usque in diem generatiónis et generatiónis.

Sédeat in ætérnum in conspéctu Dei; * misericórdia et véritas servent eum.

Sic psalmum dicam nómini tuo in sæculum sæculi, * ut reddam vota mea de die in diem.


A3A.IId

�

ti

�

mó-

re

�

in-

�

i

�

mí-

ci

�

*

é-

�

ri-

�

pe,

�

Dó

�

mi-

�

ne,

�

á-

�

ni

�

mam

me-

�

am.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

e.

�

Psalmus 63 (64)Contra hostes oratio

Maxime Domini passio commendatur in hoc psalmo (S. Augustinus).

Exáudi, Deus, vocem meam in meditatióne mea; * a timóre inimíci custódi ánimam meam.

Prótege me a convéntu malignántium, * a multitúdine operántium iniquitátem.

Qui exacuérunt ut gládium linguas suas, † intendérunt sagíttas suas, venéfica verba * ut sagíttent in occúltis immaculátum.

Súbito sagittábunt eum et non timébunt, * firmavérunt sibi consílium nequam.

Disputavérunt, ut abscónderent láqueos, * dixérunt: «Quis vidébit eos?».


Excogitavérunt iníqua, † perfecérunt excogitáta consília. * Interióra hóminis et cor eius abýssus.

Et sagittávit illos Deus; † súbito factæ sunt plagæ eórum, * et infirmávit eos lingua eórum.

Caput movébunt omnes, qui vidébunt eos, * et timébit omnis homo;

et annuntiábunt ópera Dei * et facta eius intéllegent.

Lætábitur iustus in Dómino et sperábit in eo, * et gloriabúntur omnes recti corde.

Lectio brevis 1 Reg 2, 2b-3

Confortáre et esto vir et obsérva decréta Dómini Dei tui, ut ámbules in viis eius et custódias statúta eius et præcépta eius et iudícia et testimónia, ut próspere agas in univérsis, quæ facis.

V/. Deduc me, Dómine, in sémitam præceptórum tuórum. R/. Quia ipsam vólui.

Oratio

Concéde nobis, Dómine, lux ardens caritátis ætérnæ, † ut tua semper caritáte fervéntes, * te super ómnia et fratres propter te uno diligámus amóre. Per Christum.

AD NONAM




TH.D

er

�

nis

�

ho-

�

rá-

�

rum

�

tér

�

mi-

�

nis

�

vo-

�

lú-

�

tis

�

dan

�

te

�

Dó

�

mi-

�

no,

�

tri

�

num

�

per

�

fé

�

cte et

�

ú

�

ni-

�

cum

�

i

�

psum

�

de

�

vó-

�

ti

�

psál

�

li

�

mus.

�

Sacrum Dei mystérium puro tenéntes péctore, Petri magístri régula signo salútis pródita,

Et nos psallámus spíritu, hæréntes sic apóstolis, ut plantas adhuc débiles Christi virtúte dírigant.


PsalmodiaPs 125, 3


M1A.VIIa

Ag

�

ni-

�

fi-

�

cá-

�

vit

Dó

mi

�

nus

�

*

fá-

�

ce-

�

re

�

no-

�

bís

cum:

�

fac

�

ti

su

�

mus

�

læ-

�

tán

�

tes.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

Psalmus 125 (126)Gaudium et spes in Deo


Sicuti socii passionum estis, sic eritis et consolationis (2 Cor 1, 7).

In converténdo Dóminus captivitátem Sion, * facti sumus quasi somniántes.

Tunc replétum est gáudio os nostrum, * et lingua nostra exsultatióne.

Tunc dicébant inter gentes: * «Magnificávit Dóminus fácere cum eis».

Magnificávit Dóminus fácere nobíscum; * facti sumus lætántes.

Convérte, Dómine, captivitátem nostram, * sicut torréntes in austro.

Qui séminant in lácrimis, * in exsultatióne metent.

Eúntes ibant et flebant * semen spargéndum portántes;

veniéntes autem vénient in exsultatióne * portántes manípulos suos.


D2A.Va

O

�

mi

�

nus

�

* æ

dí-

fi-

�

cet

�

no-

�

bis

do-

mum,

�

et

�

cus

�

tó

di-

�

at

ci-

�

vi-

tá-�

tem.�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

�











B3A.IId

E-

�

á-

�

ti

�

om

nes,

�

* qui

�

ti

�

ment

Dó

�

mi

�

num.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

e.

�











Lectio brevis Ier 6, 16

State super vias et vidéte et interrogáte de sémitis antíquis, quæ sit via bona, et ambuláte in ea et inveniétis refrigérium animábus vestris.

V/. Heréditas mea testimónia tua in ætérnum. R/. Quia exsultátio cordis mei sunt.

Oratio

Exáudi nos, Dómine, et præsta pacem, quam pétimus, consummátam, † ut cunctis diébus vitæ nostræ tibi cum iucunditáte vacántes, beáta María Vírgine intercedénte, * ad te secúri perveníre mereámur. Per Christum.

DOMINICA XXXI PER ANNUM

AD I VESPERAS

Omnia ut in Antiphonale Romanum II (v.i. p. 186), præter sequentia:Mt 23, 9.10

Antiphonale Romanum II (2009) p. 321

UA.IId

-

�

nus

est

�

e-

nim

�

*

ma-

gís-

ter

��

ves-

ter,

�

qui

�

in

�

cæ-

�

lis

est,

�

Chris

tus

�

Dó

�

mi

nus.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

e.

�


Mt 23, 9.10Antiphonale Romanum II (2009) p. 321

UA.IId

-

�

nus

est

�

e-

nim

�

*

ma-

gís-

ter

��

ves-

ter,

�

qui

�

in

�

cæ-

�

lis

est,

�

Chris

tus

�

Dó

�

mi

nus.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

e.

�

Oratio

Omnípotens et miséricors Deus, de cuius múnere venit, ut tibi a fidélibus tuis digne et laudabíliter serviátur, † tríbue, quæsumus, nobis, * ut ad promissiónes tuas sine offensióne currámus. Per Dóminum.

AD COMPLETORIUM

V/. Deus, in adiutórium. Glória Patri. Sicut erat. Alleluia.Cantus Missæ (1995) p. 8

F

Ra

�

tres,

�

agnóscamus

pec

�

ca-

�

ta

�

nos

�

tra.

�

B. Mi-

�

se-

�

rére

nostri,

Dó

�

mi-

�

ne.

�

A. Qui-

�

a

�

pec

�

cá-

�

vi

�

mus

�

ti-

�

bi.

�

B. Os

�

tén

�

de

�

nobis,

Dómine

misericordiam

tu-

�

am.

�

A. Et

�

sa-

�

lutáre

tu-

�

um

�

da

�

no-

�

bis.

�

Mi-

�

se-

�

re-

�

átur

nostri

omnípotens

De-

�

us

�

et,

�

dimíssis

peccátis

nostris,

perdúcat

nos

�

ad

�

vi-

�

tam

�

æ-

�

tér

nam.

�

A. A

�

men.



F

Ra

�

tres,

�

agnóscamus

pec

�

ca-

�

ta

�

nos

�

tra.

�

B. Mi-

�

se-

�

rére

nostri,

Dó

�

mi-

�

ne.

�

A. Qui-

�

a

�

pec

�

cá-

�

vi

�

mus

�

ti-

�

bi.

�

B. Os

�

tén

�

de

�

nobis,

Dómine

misericordiam

tu-

�

am.

�

A. Et

�

sa-

�

lutáre

tu-

�

um

�

da

�

no-

�

bis.

�

Mi-

�

se-

�

re-

�

átur

nostri

omnípotens

De-

�

us

�

et,

�

dimíssis

peccátis

nostris,

perdúcat

nos

�

ad

�

vi-

�

tam

�

æ-

�

tér

nam.

�

A. A

�

men.


TH.VIII

E

lu-

�

cis

�

an

�

te

�

tér

�

mi

�

num,

�

re-

�

rum

�

cre-

�

á-

�

tor,

pó

�

sci

�

mus,

�

ut

�

só-

�

li-

�

ta

�

cle

�

mén

�

ti-

�

a

�

sis

�

præ

�

sul

�

ad

�

cu

�

stó

�

di-

�

am.

�

Te corda nostra sómnient, te per sopórem séntiant, tuámque semper glóriam vicína luce cóncinant.

Vitam salúbrem tríbue, nostrum calórem réfice tætram noctis calíginem tua collústret cláritas.

Præsta, Pater omnípotens, per Iesum Christum Dóminum, qui tecum in perpétuum regnat cum Sancto Spíritu. Amen.

PsalmodiaPs 4, 2


M1A.VIIIg

I-

�

si-

�

ré-

�

re

mi-

hi,

�

Dó

�

mi-

ne,

�

*

et

�

ex

�

áu-

di

�

o-

�

ra-

ti-

�

ó

nem

�

me-

�

am

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

�



F

Ra

�

tres,

�

agnóscamus

pec

�

ca-

�

ta

�

nos

�

tra.

�

B. Mi-

�

se-

�

rére

nostri,

Dó

�

mi-

�

ne.

�

A. Qui-

�

a

�

pec

�

cá-

�

vi

�

mus

�

ti-

�

bi.

�

B. Os

�

tén

�

de

�

nobis,

Dómine

misericordiam

tu-

�

am.

�

A. Et

�

sa-

�

lutáre

tu-

�

um

�

da

�

no-

�

bis.

�

Mi-

�

se-

�

re-

�

átur

nostri

omnípotens

De-

�

us

�

et,

�

dimíssis

peccátis

nostris,

perdúcat

nos

�

ad

�

vi-

�

tam

�

æ-

�

tér

nam.

�

A. A

�

men.

Psalmus 4Gratiarum actio

Admirabilem fecit Dominus, quem suscitavit a mortuis (S. Augustinus).

Cum invocárem, exaudívit me Deus iustítiæ meæ. * In tribulatióne dilatásti mihi;

miserére mei * et exáudi oratiónem meam.

Fílii hóminum, úsquequo gravi corde? * Ut quid dilígitis vanitátem et quæritis mendácium?

Et scitóte quóniam mirificávit Dóminus sanctum suum; * Dóminus exáudiet, cum clamávero ad eum.

Irascímini et nolíte peccáre; † loquímini in córdibus vestris, * in cubílibus vestris et conquiéscite.

Sacrificáte sacrifícium iustítiæ * et speráte in Dómino.

Multi dicunt: «Quis osténdit nobis bona?». * Leva in signum super nos lumen vultus tui, Dómine!

Maiórem dedísti lætítiam in corde meo, * quam cum multiplicántur fruméntum et vinum eórum.

In pace in idípsum dórmiam et requiéscam, * quóniam tu, Dómine, singuláriter in spe constituísti me.


I2A.D

N

nóc

�

ti

bus

�

*

be-

�

ne-

�

di-

�

ci-

�

te

�

Dó

mi

�

num.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.�


Psalmus 133 (134)Vespertina oratio in templo

Laudem dicite Deo nostro, omnes servi eius et qui timetis eum, pusilli et magni! (Ap 19, 5).

Ecce benedícite Dóminum, omnes servi Dómini, * qui statis in domo Dómini per noctes.

Extóllite manus vestras ad sanctuárium * et benedícite Dóminum.

Benedícat te Dóminus ex Sion, * qui fecit cælum et terram.

Lectio brevis Deut 6, 4-7

Audi Israel: Dóminus Deus noster Dóminus unus est. Díliges Dóminum Deum tuum ex toto corde tuo et ex tota ánima tua et ex tota fortitúdine tua. Erúntque verba hæc, quæ ego præcípio tibi hódie, in corde tuo, et inculcábis ea fíliis tuis et loquéris ea sedens in domo tua et ámbulans in itínere, decúmbens atque consúrgens.


IR/. br.

N

�

ma

�

nus

�

tu-

as

�

Dó

mi-

�

ne,

*

Com

�

men

�

do

spí-

�

ri-

tum

me-

�

um.

�

B. Re

�

de-

�

mís

ti

�

nos,

�

Dó

mi-

�

ne,

�

De-

�

us

�

ve-

�

ri-

tá-

�

tis.

B. Gló-

�

ri-

�

a

�

Pa

tri,

�

et

�

Fí-

li-

�

o,

�

et

�

Spi-

�

rí-

�

tu-

�

i

Sanc

�

to.



SA.IIIa

Al

�

va

nos,

�

* Dó

mi-

�

ne

vi-

�

gi-

�

lán

tes,

�

cu

�

stó

�

di

�

nos

�

dor-

�

mi-

�

én

tes,

�

ut

�

vi-

�

gi-

�

lé

�

mus

�

cum

�

Chris

�

to

et

�

re

�

qui-

�

es

�

cá

mus

in

pa-

�

ce.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.


Christus lumen gentium et gloria Israel

Nunc dimíttis servum tuum, Dómine, * secúndum verbum tuum in pace,

quia vidérunt óculi mei * salutáre tuum,

quod parásti * ante fáciem ómnium populórum,

lumen ad revelatiónem géntium * et glóriam plebis tuæ Israel.

Oratio

Vísita nos, quæsumus, Dómine, hac nocte præsénti, † ut, dilúculo tua virtúte surgéntes, * de resurrectióne Christi tui gaudére valeámus. Qui vivit.

AD INVITATORIUM




VA.E

E-

�

ní-

te,

ex

�

sul

�

té

mus

Dó-

mi-

no.

�

Ps. Iu

�

bi-

�

lé

�

mus

�

De-

o

�

sa-

�

lu-

�

tá-

�

ri

�

nos

tro,

�

etc.




Hymnus


PH.IV

Ri�

mo

�

di-

�

é-

�

rum

óm

�

ni-

�

um,

�

quo�

mun

�

dus

�

exs

�

tat

cón

�

di-

�

tus

vel

�

quo�

re-

�

súr

gens

Cón

�

di-

�

tor

�

nos,

�

mor

�

te

�

vic

�

ta,

lí-

�

be-

�

rat,

�


Pulsis procul torpóribus, surgámus omnes ócius, et nocte quærámus pium, sicut Prophétam nóvimus.

Nostras preces ut áudiat suámque dextram pórrigat, et hic piátos sórdibus reddat polórum sédibus.

Ut, quique sacratíssimo huius diéi témpore horis quiétis psállimus, donis beátis múneret.


II. Quando Officium lectionis canitur diurno tempore (eadem tono):

Dies ætásque céteris octáva splendet sánctior in te quam, Iesu, cónsecras, primítiæ surgéntium.

Tu tibi nostras ánimas nunc primo conresúscita; tibi consúrgant córpora secúnda morte líbera.

Tibíque mox in núbibus, Christe, ferámur óbviam tecum victúri pérpetim: tu vita, resurréctio.

Cuius vidéntes fáciem, configurémur glóriæ; te cognoscámus sicut es, lux vera et suávitas.

Regnum, cum Patri tráditos, plenos septéno chrísmate, in temet nos lætíficas, consúmmet sancta Trínitas. Amen.

PsalmodiaPs 144, 2


P1A.VIIIg

ER

�

sín

�

gu-

�

los

�

di-

�

es

*

be�

ne-

�

dí-

�

cam

te,

�

Dó

mi-

ne.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

�



P1A.VIIIg

ER

�

sín

�

gu-

�

los

�

di-

�

es

*

be�

ne-

�

dí-

�

cam

te,

�

Dó

mi-

ne.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

�

Psalmus 144 (145)Laus divinæ maiestatis

Iustus es, qui es et qui eras, Sanctus (Ap 16, 5).

I

Exaltábo te, Deus meus rex, † et benedícam nómini tuo * in sæculum et in sæculum sæculi.

Per síngulos dies benedícam tibi † et laudábo nomen tuum * in sæculum et in sæculum sæculi.

Magnus Dóminus et laudábilis nimis, * et magnitúdinis eius non est investigátio.

Generátio generatióni laudábit ópera tua, * et poténtiam tuam pronuntiábunt.

Magnificéntiam glóriæ maiestátis tuæ loquéntur * et mirabília tua enarrábunt.

Et virtútem terribílium tuórum dicent * et magnitúdinem tuam narrábunt.

Memóriam abundántiæ suavitátis tuæ eructábunt * et iustítia tua exsultábunt.

Miserátor et miséricors Dóminus, * longánimis et multæ misericórdiæ.

Suávis Dóminus univérsis, * et miseratiónes eius super ómnia ópera eius.



R2A.VIIc

Eg

num

�

tu-

um,

�

Dó-

mi-

�

ne,

�

*

reg

num

�

óm

ni-

um

�

sæ-

cu-

�

ló-

�

rum.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

II

Confiteántur tibi, Dómine, ómnia ópera tua; * et sancti tui benedícant tibi.

Glóriam regni tui dicant * et poténtiam tuam loquántur,

ut notas fáciant fíliis hóminum poténtias tuas * et glóriam magnificéntiæ regni tui.

Regnum tuum regnum ómnium sæculórum, * et dominátio tua in omnem generatiónem et generatiónem.

Antiphonale Sacrosanctæ Romanæ Ecclesiæ (1912) p. 179

F3A.IVg

I

�

dé-

lis

Dó

�

mi

�

nus

�

in-

�

óm

�

ni-

�

bus

ver�

bis�

su-

is,

�

et

�

sanc

tus�

in�

óm

�

ni

�

bus

�

o

�

pé-

ri-

�

bus

su-

�

is.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

�

III

(non repetitur) Fidélis Dóminus in ómnibus verbis suis * et sanctus in ómnibus opéribus suis.


† Allevat Dóminus omnes qui córruunt * et érigit omnes depréssos.

Oculi ómnium in te sperant, * et tu das illis escam in témpore opportúno.

Aperis tu manum tuam * et imples omne ánimal in beneplácito.

Iustus Dóminus in ómnibus viis suis * et sanctus in ómnibus opéribus suis.

Prope est Dóminus ómnibus invocántibus eum, * ómnibus invocántibus eum in veritáte.

Voluntátem timéntium se fáciet † et deprecatiónem eórum exáudiet * et salvos fáciet eos.

Custódit Dóminus omnes diligéntes se * et omnes peccatóres dispérdet.

Laudatiónem Dómini loquétur os meum, † et benedícat omnis caro nómini sancto eius * in sæculum et in sæculum sæculi.

V/. Auscúlta, fili mi, sermónes meos. R/. Et ad elóquia mea inclína aurem tuam.

Lectio prior Incipit liber primus Machabæórum 1, 1-24

Victoria et superbia GræcorumFactum est, postquam percússit Alexánder Philíppi Mácedo, qui prius

regnávit in Græcia, egréssus de terra Cetthim, Daríum regem Persárum et Medórum, constítuit prœlia multa et obtínuit munitiónes et interfécit reges terræ; et pertránsiit usque ad fines terræ et accépit spólia multitúdinis géntium, et síluit terra in conspéctu eius, et exaltátum est et elevátum est cor eius. Et congregávit virtútem fortem nimis et obtínuit regiónes géntium et tyránnos, et facti sunt illi in tribútum. Et post hæc décidit in lectum et cognóvit quia morerétur; et vocávit púeros suos nóbiles,


qui secum erant nutríti a iuventúte, et divísit illis regnum suum, cum adhuc víveret. Et regnávit Alexánder annis duódecim et mórtuus est. Et obtinuérunt púeri eius regnum, unusquísque in loco suo; et imposuérunt omnes sibi diadémata post mortem eius, et fílii eórum post eos annis multis. Et multiplicáta sunt mala in terra.

Et éxiit ex eis radix peccátrix, Antíochus Epíphanes fílius Antíochi regis, qui fúerat Romæ obses, et regnávit in anno centésimo tricésimo séptimo regni Græcórum. In diébus illis exiérunt ex Israel fílii iníqui et suasérunt multis dicéntes: «Eámus et disponámus testaméntum cum géntibus, quæ circa nos sunt, quia, ex quo recéssimus ab eis, invenérunt nos multa mala». Et bonus visus est sermo in óculis eórum; et destinavérunt áliqui de pópulo et abiérunt ad regem, et dedit illis potestátem, ut fácerent iustítias géntium. Et ædificavérunt gymnásium in Hierosólymis secúndum leges natiónum; et fecérunt sibi præpútia et recessérunt a testaménto sancto et iuncti sunt natiónibus et venúmdati sunt, ut fácerent malum.

Et parátum est regnum in conspéctu Antíochi, et cœpit regnáre in terra Ægýpti, ut regnáret super duo regna. Et intrávit in Ægýptum in multitúdine gravi, in cúrribus et elephántis et equítibus et návium multitúdine; et constítuit bellum advérsus Ptolemæum regem Ægýpti, et véritus est Ptolemæus a fácie eius et fugit, et cecidérunt vulneráti multi. Et comprehendérunt civitátes munítas in terra Ægýpti, et accépit spólia terræ Ægýpti. Et revérsus est Antíochus, postquam percússit Ægýptum in centésimo et quadragésimo tértio anno, et ascéndit ad Israel et ad Hierosólyma in multitúdine gravi et intrávit in sanctificatiónem cum supérbia et accépit altáre áureum et candelábrum lúminis et univérsa vasa eius et mensam propositiónis et libatória et phíalas et páteras áureas et velum et corónas et ornaméntum áureum, quod in fácie templi erat; et commínuit ómnia. Et accépit argéntum et aurum et vasa concupiscibília et accépit thesáuros occúltos, quos invénit; et, sublátis ómnibus, ábiit in terram suam et fecit cædem hóminum et locútus est supérbia magna.


Responsorium 2 Mac 7, 33; Hebr 12, 11

R/. Si nobis propter increpatiónem et correptiónem Deus noster módicum irátus est, * Iterum reconciliábitur Dóminus servis suis.

V/. Omnis disciplína in præsénti vidétur esse mæróris; póstea autem fructum reddit iustítiæ. * Iterum.

Lectio altera Ex Constitutióne pastoráli Gáudium et spes Concílii Vaticáni secúndi de Ecclésia in mundo huius témporis (N. 78)

De pace fovendaPax non est mera abséntia belli, neque ad solum adversárum vírium

æquilíbrium stabiliéndum redúcitur neque ex imperióso dominátu óritur, sed recte propriéque dícitur opus iustítiæ. Fructus exsístit órdinis, humánæ societáti a divíno suo fundatóre ínsiti et ab homínibus perfectiórem semper iustítiam sitiéntibus in actum deducéndi. Cum enim géneris humáni bonum commúne primária quidem sua ratióne lege ætérna regátur, sed, quoad id quod concréte éxigit, progrediénte témpore incessántibus mutatiónibus subiciátur, numquam pax pro semper acquisíta est, sed perpétuo ædificánda. Cum ínsuper lábilis sit humána volúntas necnon peccáto sauciáta, procurátio pacis constántem uniuscuiúsque expóscit passiónum dominatiónem et legítimæ auctoritátis invigilántiam.

Hoc tamen non súfficit. Pax hæc in terris obtinéri non potest nisi bonum personárum in tuto collocétur et hómines cum fidúcia divítias sui ánimi atque ingénii inter se sponte commúnicent. Firma volúntas álios hómines et pópulos eorúmque dignitátem reveréndi studiosúmque fraternitátis exercítium ad pacem construéndam omníno necessária sunt. Ita pax fructus étiam amóris exsístit, qui ultra ea progréditur quæ iustítia præstáre valet. Pax autem terréna, quæ ex dilectióne próximi óritur, figúra et efféctus est pacis Christi, a Deo Patre promanántis. Ipse enim Fílius incarnátus, princeps pacis, per crucem suam omnes hómines


Deo reconciliávit ac, restítuens ómnium unitátem in uno pópulo et uno córpore, in própria sua carne occídit ódium et, resurrectióne exaltátus, Spíritum caritátis in corda hóminum diffúdit.

Quaprópter omnes christiáni eníxe evocántur ut, veritátem faciéntes in caritáte, cum homínibus vere pacíficis sese úniant ad pacem implorándam et instaurándam. Eódem spíritu moti, non póssumus non laudáre eos, qui in iúribus vindicándis actióni violéntæ renuntiántes, ad média defensiónis recúrrunt quæ ceteróquin étiam debilióribus præsto sunt, dúmmodo hoc sine læsióne iúrium et obligatiónum aliórum vel communitátis fíeri possit.

Responsorium Cf. 1 Chr 29, 11. 12; cf. Sir 50, 25; 2 Mac 1, 24

R/. Tua est poténtia, tuum regnum, Dómine; tu es super omnes gentes. * Da pacem, Dómine, in diébus nostris.

V/. Dómine Deus, ómnium creátor, terríbilis et fortis, iustus et miséricors. * Da pacem.

Hymnus Te Deum, 212.

Oratio


AD LAUDES MATUTINAS




ÆH.I

-

�

tér

�

ne

�

re-

�

rum

�

cón

�

di-

�

tor,

�

no

�

ctem

�

di-

�

ém

�

que

�

qui

�

re-

�

gis,

�

et

�

tém

�

po-

�

rum

�

das

�

tém

�

po-

�

ra

�

ut

�

ál

�

le-

�

ves

�

fa

�

stí-

di-

um,�

2. Præ

�

co

�

di-

�

é-

�

i

�

iam

�

so

�

nat,

�

no

�

ctis

�

pro-

�

fún

�

dæ

�

pér-

�

vi-

�

gil,

�

no

�

ctúr

�

na

�

lux

�

vi-

�

án

�

ti

�

bus

�

a

�

no

�

cte

�

no

�

ctem

�

sé

gre-

gans.�

3. Hoc

�

ex

�

ci-

�

tá-

�

tus

�

lú-

�

ci-

�

fer

�

sol

�

vit

�

po-

�

lum

�

ca-

�

lí-

�

gi-

�

ne ;

�

hoc

�

om

�

nis

�

er

�

ró

�

num

�

cho-

�

rus

�

vi-

�

as

�

no-

�

cén

�

di

�

dé-

se-

rit.�

4. Hoc

�

nau

�

ta

�

vi-

�

res

�

cól

�

li-

�

git

�

pon

�

tí

�

que

�

mi-

�

tés

�

cunt

�

fre-

�

ta ;

�

hoc,

�

i

�

pse

�

Pe

�

tra Ec

�

clé-

�

si-

�

æ,

�

ca

�

nén

�

te,

�

Hymnus


cul

�

pam

�

dí-

lu-

it.�

5. Ie-

�

su,

�

la

�

bán

�

tes

�

ré

�

spi-

�

ce

�

et

�

nos

�

vi-

�

dén

�

do

�

cór-

�

ri-

�

ge ;

�

si

�

ré

�

spi-

�

cis,

�

la

�

psus

�

ca

�

dunt

�

fle-

�

tú

�

que

�

cul

�

pa

�

sól

vi-

tur.�

6. Tu,

�

lux,

�

re-

�

fúl-

�

ge

�

sén

�

si

�

bus

�

men

�

tís

�

que

�

som

�

num

�

dís-

�

cu-

�

te ;

�

te

�

no

�

stra

�

vox

�

pri

�

mum

�

so

�

net

�

et

�

vo-

�

ta

�

sol

�

vá

�

mus

ti-

bi.�

7. Sit,

�

Chri

�

ste,

�

rex

�

pi-

�

ís

�

si

�

me,

�

ti-

�

bi

�

Pa

�

trí

�

que

�

gló-

�

ri-

�

a

�

cum

�

Spí-

�

ri-

�

tu

�

Pa-

�

rá

�

cli-

�

to,

�

in

�

sem

�

pi-

�

tér

�

na

�

sæ-

cu-

la.�

A-

men.


PsalmodiaPs 92, 1


R1A.IVe

Eg

ná-�

vit

�

Dó

�

mi

nus,

�

*

de-

�

có-

�

rem

in

�

dú-

�

tus

�

est.

�

E

�

u

�

o

�

u

a

e.

�

Psalmus 92 (93)Magnificentia Domini creatoris

Regnavit Dominus, Deus noster omnipotens. Gaudeamus et exsultemus et demus gloriam ei (Ap 19, 6. 7).

Dóminus regnávit! Decórem indútus est; * indútus est Dóminus, fortitúdine præcínxit se.

Etenim firmávit orbem terræ, * qui non commovébitur.

Firmáta sedes tua ex tunc, * a sæculo tu es.

Elevavérunt flúmina, Dómine, † elevavérunt flúmina vocem suam, * elevavérunt flúmina fragórem suum.

Super voces aquárum multárum, † super poténtes elatiónes maris, * potens in altis Dóminus.

Testimónia tua credibília facta sunt nimis; * domum tuam decet sanctitúdo, Dómine, in longitúdinem diérum.


Cf. Dan 3, 57Antiphonale Monasticum II (2006) p. 35

H2A.IV*e

Ym

�

num

�

dí-

�

ci-

�

te�

*

et

su

�

per-

�

ex

�

al-

tá-

�

te

�

e-

um

�

in

�

sæ

�

cu-

�

la,

�

be

�

ne-

�

dí-

�

ci-

�

te.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

�

Canticum Dan 3, 57-88. 56Omnis creatura laudet Dominum

Laudem dicite Deo nostro, omnes servi eius (Ap 19, 5).

Benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino, * laudáte et superexaltáte eum in sæcula.

Benedícite, cæli, Dómino, * benedícite, ángeli Dómini, Dómino.

Benedícite, aquæ omnes, quæ super cælos sunt, Dómino, * benedícat omnis virtus Dómino.

Benedícite, sol et luna, Dómino, * benedícite, stellæ cæli, Dómino.

Benedícite, omnis imber et ros, Dómino, * benedícite, omnes venti, Dómino.

Benedícite, ignis et æstus, Dómino, * benedícite, frigus et æstus, Dómino.

Benedícite, rores et pruína, Dómino, * benedícite, gelu et frigus, Dómino.

Benedícite, glácies et nives, Dómino, * benedícite, noctes et dies, Dómino.

Benedícite, lux et ténebræ, Dómino, * benedícite, fúlgura et nubes, Dómino.


Benedícat terra Dóminum, * laudet et superexáltet eum in sæcula.

Benedícite, montes et colles, Dómino, * benedícite, univérsa germinántia in terra, Dómino.

Benedícite, mária et flúmina, Dómino, * benedícite, fontes, Dómino.

Benedícite, cete et ómnia quæ movéntur in aquis, Dómino, * benedícite, omnes vólucres cæli, Dómino.

Benedícite, omnes béstiæ et pécora, Dómino, * benedícite, fílii hóminum, Dómino.

Bénedic, Israel, Dómino, * laudáte et superexaltáte eum in sæcula.

Benedícite, sacerdótes Dómini, Dómino, * benedícite, servi Dómini, Dómino.

Benedícite, spíritus et ánimæ iustórum, Dómino, * benedícite, sancti et húmiles corde, Dómino.

Benedícite, Ananía, Azaría, Mísael, Dómino, * laudáte et superexaltáte eum in sæcula.

Benedicámus Patrem et Fílium cum Sancto Spíritu; * laudémus et superexaltémus eum in sæcula.

Benedíctus es in firmaménto cæli * et laudábilis et gloriósus in sæcula.

In fine huius cancici non dicitur Glória Patri.Ps 148,1


L3A.Ia

Au

�

dá-

�

te

�

* Dó

�

mi

�

num

�

de

cæ-�

lis.�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

�

Psalmus 148Præconium Domini creatoris


Sedenti super thronum et Agno benedictio et honor et gloria et potestas in sæcula sæculorum (Ap 5, 13).

(non repetitur) Laudáte Dóminum de cælis, * † laudáte eum in excélsis.

Laudáte eum, omnes ángeli eius, * laudáte eum, omnes virtútes eius.

Laudáte eum, sol et luna, * laudáte eum, omnes stellæ lucéntes.

Laudáte eum, cæli cælórum, * et aquæ omnes, quæ super cælos sunt.

Laudent nomen Dómini, * quia ipse mandávit, et creáta sunt;

státuit ea in ætérnum et in sæculum sæculi * præcéptum pósuit, et non præteríbit.

Laudáte Dóminum de terra, * dracónes et omnes abýssi,

ignis, grando, nix, fumus, * spíritus procellárum, qui facit verbum eius,

montes et omnes colles, * ligna fructífera et omnes cedri,

béstiæ et univérsa pécora, * serpéntes et vólucres pennátæ.

Reges terræ et omnes pópuli, * príncipes et omnes iúdices terræ,

iúvenes et vírgines, * senes cum iunióribus,

laudent nomen Dómini, * quia exaltátum est nomen eius solíus.

Magnificéntia eius super cælum et terram, * et exaltávit cornu pópuli sui.

Hymnus ómnibus sanctis eius, * fíliis Israel, pópulo, qui propínquus est ei.


Lectio brevis Ez 37, 12b-14

Hæc dicit Dóminus Deus: Ecce ego apériam túmulos vestros et edúcam vos de sepúlcris vestris, pópulus meus, et indúcam vos in terram Israel; et sciétis quia ego Dóminus, cum aperúero sepúlcra vestra et edúxero vos de túmulis vestris, pópulus meus. Et dabo spíritum meum in vobis, et vivétis, et collocábo vos super humum vestram, et sciétis quia ego Dóminus. Locútus sum et fácio, ait Dóminus Deus.

cf. Mt 16, 16Antiphonale Monasticum II (2006) p. 41

CR/. br.

Hris

�

te,

�

Fí-

�

li

De-

�

i

�

vi-

�

vi,

*

Mi-

�

se-

ré-

re

no-

�

bis.

�

B.Qui

�

se

des

�

ad

�

déx

�

te-

�

ram

Pa

�

tris.

B. Gló-

�

ri-

�

a

�

Pa

tri,

�

et

�

Fí-

li-

�

o,

�

et

�

Spi-

�

rí-

�

tu-

�

i

Sanc

�

to.

Mt 23, 8-10Antiphonale Monasticum I (2005) p. 143

OBA.IVe

M-�

nes

�

* au

�

tem

vos

fra

�

tres�

es

�

tis;�

et�

pa

trem

�

no-

�

lí-

�

te

�

vo-

�

cá-

�

re

�

vo-

bis

su�

per

ter

�

ram:

�

u

�

nus

�

est

�

e-

nim

�

Pa

�

ter

ves-

�

ter,

�

qui

�

in

�

cæ-

lis

est;

�

nec�

vo-

cé

�

mi-

�

ni

ma-�

gís

�

tri,�

qui-

�

a

ma-�

gís

�

ter

�

ves-

ter

�

u-

nus

�

est

Chris

�

tus.

�

E

�

u

�

o

�

u

a

e.

�


Mt 23, 8-10Antiphonale Monasticum I (2005) p. 143

OBA.IVe

M-�

nes

�

* au

�

tem

vos

fra

�

tres�

es

�

tis;�

et�

pa

trem

�

no-

�

lí-

�

te

�

vo-

�

cá-

�

re

�

vo-

bis

su�

per

ter

�

ram:

�

u

�

nus

�

est

�

e-

nim

�

Pa

�

ter

ves-

�

ter,

�

qui

�

in

�

cæ-

lis

est;

�

nec�

vo-

cé

�

mi-

�

ni

ma-�

gís

�

tri,�

qui-

�

a

ma-�

gís

�

ter

�

ves-

ter

�

u-

nus

�

est

Chris

�

tus.

�

E

�

u

�

o

�

u

a

e.

�

Preces

Deum, qui misit Spíritum Sanctum, ut fíeret lux beatíssima ómnium córdium, deprecémur instántes:

R/. Illúmina pópulum tuum, Dómine.

Benedíctus es, Deus, lux nostra, * qui propter glóriam tuam ad diem novum nos perveníre fecísti. R/.

Tu, qui per resurrectiónem Fílii tui mundum illuminásti, * per Ecclésiam tuam in omnes hómines hoc lumen effúnde. R/.

Qui Unigéniti tui discípulos per tuum Spíritum clarificásti, * hunc emítte in Ecclésiam tuam, quæ sit tibi fidélis. R/.

O lumen géntium, meménto eórum, qui adhuc in ténebris commorántur, * óculos áperi cordis eórum, ut te solum Deum verum agnóscant. R/.

Pater noster.

Oratio



AD TERTIAM



NH.II

UNC,

�

San

�

cte,

�

no-

�

bis,

�

Spí-

�

ri-

�

tus,

�

u

�

num

�

Pa

�

tri

�

cum

�

Fí-

�

li-

�

o,

di

�

gná-

�

re

�

prom

�

ptus

�

ín

�

ge-

ri

�

no

�

stro

�

re-

�

fú-

sus

péc

�

to-

ri.

�

Os, lingua, mens, sensus, vigor confessiónem pérsonent, flamméscat igne cáritas, accéndat ardor próximos.

Per te sciámus da Patrem noscámus atque Fílium, te utriúsque Spíritum credámus omni témpore. Amen.

PsalmodiaPs 119, 1


C1A.E

La

�

má-

�

vi,*

�

et

ex-

�

au

�

dí-

�

vit

�

me.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

�












A2A.If

U-�

xí-

li-

�

um

�

me-

�

um

a

�

Dó

�

mi-

no.�

qui�

fe-�

cit�

cæ-�

lum

�

et

�

ter-�

ram.�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

e.













L3A.VIIIg

Æ

�

tá-

�

tus

sum

�

*

in

�

his

�

quæ

�

dic

�

ta

�

sunt

�

mi-

�

hi.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

�











Propter fratres meos et próximos meos * loquar: «Pax in te!».

Propter domum Dómini Dei nostri * exquíram bona tibi.

Lectio brevis Rom 8, 15-16

Non accepístis spíritum servitútis íterum in timórem, sed accepístis Spíritum adoptiónis filiórum, in quo clamámus: Abba, Pater! Ipse Spíritus testimónium reddit una cum spíritu nostro quod sumus fílii Dei.

V/. Apud te, Dómine, est fons vitæ. R/. Et in lúmine tuo vidébimus lumen.

Oratio

Omnípotens et miséricors Deus, de cuius múnere venit, ut tibi a fidélibus tuis digne et laudabíliter serviátur, † tríbue, quæsumus, nobis, * ut ad promissiónes tuas sine offensióne currámus. Per Christum.


AD SEXTAM



RH.II

E

�

ctor

�

po-

�

tens,

�

ve-

�

rax

�

De-

�

us,

�

qui

�

tém

�

pe-

�

ras

�

re-

�

rum

�

vi-

�

ces,

splen

�

dó-

�

re

�

ma

�

ne

�

ín

�

stru-

is

�

et

�

í

�

gni

�

bus

me-

rí-

�

di-

em.

�

Exstíngue flammas lítium, aufer calórem nóxium, confer salútem córporum verámque pacem córdium.

Præsta, Pater piíssime, Patríque compar Unice, cum Spíritu Paráclito regnans per omne sæculum. Amen.

PsalmodiaPs 122, 1.3


Q1A.VIIIg

UI

�

há-

�

bi-

tas

�

* in

�

cæ-

lis,

mi-

�

se-

�

ré-

�

re

�

no-

�

bis.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

�


Psalmus 122 (123)Dominus fiducia populi

Duo cæci ... clamaverunt: «Domine, miserere nostri, Fili David» (Mt 20, 30).

Ad te levávi óculos meos, * qui hábitas in cælis.

Ecce sicut óculi servórum ad manus dominórum suórum, * sicut óculi ancíllæ ad manus dóminæ suæ,

ita óculi nostri ad Dóminum Deum nostrum, * donec misereátur nostri.

Miserére nostri, Dómine, miserére nostri, * quia multum repléti sumus despectióne;

quia multum repléta est ánima nostra * derisióne abundántium et despectióne superbórum.


A2A.Ig

D-

�

iu-

�

tó-

�

ri-

�

um

�

nos

�

trum

�

*

in

�

nó

mi-

�

ne

Dó�

mi-

ni.�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

e.

�

Psalmus 123 (124)Adiutorium nostrum in nomine Domini

Dixit Dominus Paulo: «Noli timere … quia ego sum tecum» (Act 18, 9-10).

Nisi quia Dóminus erat in nobis, dicat nunc Israel, † nisi quia Dóminus erat in nobis, * cum exsúrgerent hómines in nos:


forte vivos deglutíssent nos, * cum irascerétur furor eórum in nos.

Fórsitan aqua absorbuísset nos, † torrens pertransísset ánimam nostram * fórsitan pertransíssent ánimam nostram aquæ intumescéntes.

Benedíctus Dóminus; * qui non dedit nos in direptiónem déntibus eórum.

Anima nostra sicut passer erépta est * de láqueo venántium:

láqueus contrítus est, * et nos erépti sumus.

Adiutórium nostrum in nómine Dómini, * qui fecit cælum et terram.

Ant. 3 In circúitu pópuli sui Dóminus, ex hoc nunc et usque in sæculum.

Psalmus 124 (125)Dominus custos populi sui

Pax super Israel Dei (Gal 6, 16).

Qui confídunt in Dómino sicut mons Sion: * non commovébitur, in ætérnum manet.

Ierúsalem, montes in circúitu eius, † et Dóminus in circúitu pópuli sui * ex hoc nunc et usque in sæculum.

Quia non requiéscet virga iniquitátis super sortem iustórum, * ut non exténdat iusti ad iniquitátem manus suas.

Bénefac, Dómine, bonis * et rectis corde.

Declinántes autem per vias pravas † addúcet Dóminus cum operántibus iniquitátem. * Pax super Israel!


Lectio brevis Rom 8, 22-23

Scimus quod omnis creatúra congemíscit et compárturit usque adhuc; non solum autem, sed et nos ipsi primítias Spíritus habéntes, et ipsi intra nos gémimus adoptiónem filiórum exspectántes, redemptiónem córporis nostri.

V/. Bénedic, ánima mea, Dómino. R/. Qui rédimit de intéritu vitam tuam.

Oratio


AD NONAM



RH.II

E

�

rum,

�

De-

�

us,

�

te

�

nax

�

vi-

�

gor,

�

im

�

mo-

�

tus

�

in

�

te

�

pér

�

ma-

�

nens,

lu-

�

cis

�

di-

�

úr

�

næ

�

tém

�

po-

ra

�

suc

�

cés

�

si

�

bus

de-

tér

�

mi-

nans,

�

Largíre clarum véspere, quo vita numquam décidat, sed præmium mortis sacræ perénnis instet glória.



Psalmodia

Antiphonale Monasticum (1934) p. 389

I1A.VIIc

N

�

tri

�

bu-

�

lá-

�

ti-

�

ó

�

ne

�

*

in

�

vo-

�

cá-

�

vi

�

Dó

�

mi-

num,

�

et

�

ex

�

au-

�

dí-

�

vit

�

me.

�

in

la-

�

ti-

�

tú

�

di-

ne.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

Psalmus 117 (118)Vox iubilationis et salutis

Hic est lapis, qui reprobatus est a vobis ædificatoribus, qui factus est in caput anguli (Act 4, 11).

I

Confitémini Dómino, quóniam bonus, * quóniam in sæculum misericórdia eius.

Dicat nunc Israel, quóniam bonus, * quóniam in sæculum misericórdia eius.

Dicat nunc domus Aaron, * quóniam in sæculum misericórdia eius.

Dicant nunc, qui timent Dóminum, * quóniam in sæculum misericórdia eius.

De tribulatióne invocávi Dóminum, * et exaudívit me edúcens in latitúdinem Dóminus.

Dóminus mecum, * non timébo, quid fáciat mihi homo.

Dóminus mecum adiútor meus, * et ego despíciam inimícos meos.


Bonum est confúgere ad Dóminum * quam confídere in hómine.

Bonum est confúgere ad Dóminum * quam confídere in princípibus.

Ps 117, 16Antiphonale Monasticum I (2005) p. 139

D2A.VIIIc

Ex

�

te-

ra

Dó

mi-

�

ni

�

*

fe-

�

cit

�

vir�

tú-

tem,

�

déx

�

te-

ra

Dó

mi-

�

ni

�

ex-

�

añ�

tá-

vit

me.

�

E

�

u

�

u

�

u

�

a

�

e.

�

II

Omnes gentes circuiérunt me, * et in nómine Dómini excídi eos.

Circumdántes circumdedérunt me, * et in nómine Dómini excídi eos.

Circumdedérunt me sicut apes † et exarsérunt sicut ignis in spinis, * et in nómine Dómini excídi eos.

Impelléntes impulérunt me, ut cáderem, * et Dóminus adiúvit me.

Fortitúdo mea et laus mea Dóminus * et factus est mihi in salútem.

Vox iubilatiónis et salútis * in tabernáculis iustórum:

«Déxtera Dómini fecit virtútem! † Déxtera Dómini exaltávit me; * déxtera Dómini fecit virtútem!».


Non móriar, sed vivam * et narrábo ópera Dómini.

Castígans castigávit me Dóminus * et morti non trádidit me.

Ps 117, 25Antiphonale Monasticum I (2005) p. 129

O3A.IId

�

Dó

�

mi-

ne,

�

*

sal-

�

vum

me

�

fac;

�

o

Dó

�

mi-

ne,

be

�

ne

�

pros

�

pe-

rá-

�

re.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

e.

�

III

Aperíte mihi portas iustítiæ; * ingréssus in eas confitébor Dómino.

Hæc porta Dómini; * iusti intrábunt in eam.

Confitébor tibi, quóniam exaudísti me * et factus es mihi in salútem.

Lápidem, quem reprobavérunt ædificántes, * hic factus est in caput ánguli;

a Dómino factum est istud * et est mirábile in óculis nostris.

Hæc est dies, quam fecit Dóminus: * exsultémus et lætémur in ea.

O Dómine, salvum me fac; * o Dómine, da prosperitátem!

Benedíctus, qui venit in nómine Dómini. * Benedícimus vobis de domo Dómini.


Deus Dóminus et illúxit nobis. * Instrúite sollemnitátem in ramis condénsis usque ad córnua altáris.

Deus meus es tu, et confitébor tibi, * Deus meus, et exaltábo te.

Confitémini Dómino, quóniam bonus, * quóniam in sæculum misericórdia eius.

Lectio brevis 2 Tim 1, 9

Deus nos salvos fecit et vocávit vocatióne sancta, non secúndum ópera nostra sed secúndum propósitum suum et grátiam, quæ data est nobis in Christo Iesu ante témpora sæculária.

V/. Dedúxit eos Dóminus in spe, et non timuérunt. R/. Indúxit eos in fines sanctificatiónis suæ.

Oratio, ut supra.

AD II VESPERAS

Omnia ut in AR II (v.i. p. 191), præter sequentem. Oratio ut supra.Mt 23, 11.12

Antiphonale Romanum II (2009) p. 321

QA.VIIIg

UI

�

ma-

ior

�

est

ves

�

trum

�

*

e-

�

rit

�

mi-

�

nís

�

ter

ves-

�

ter,

�

qui-

�

a

om

�

nis

qui

�

se

ex-

�

al-

tat

�

hu

mi-

�

li-

�

á-

�

bi-

tur,

di-

�

cit

Dó

�

mi

nus.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

�


AD COMPLETORIUM



F

Ra

�

tres,

�

agnóscamus

pec

�

ca-

�

ta

�

nos

�

tra.

�

B. Mi-

�

se-

�

rére

nostri,

Dó

�

mi-

�

ne.

�

A. Qui-

�

a

�

pec

�

cá-

�

vi

�

mus

�

ti-

�

bi.

�

B. Os

�

tén

�

de

�

nobis,

Dómine

misericordiam

tu-

�

am.

�

A. Et

�

sa-

�

lutáre

tu-

�

um

�

da

�

no-

�

bis.

�

Mi-

�

se-

�

re-

�

átur

nostri

omnípotens

De-

�

us

�

et,

�

dimíssis

peccátis

nostris,

perdúcat

nos

�

ad

�

vi-

�

tam

�

æ-

�

tér

nam.

�

A. A

�

men.

Hymnus ut in p. 44.



F

Ra

�

tres,

�

agnóscamus

pec

�

ca-

�

ta

�

nos

�

tra.

�

B. Mi-

�

se-

�

rére

nostri,

Dó

�

mi-

�

ne.

�

A. Qui-

�

a

�

pec

�

cá-

�

vi

�

mus

�

ti-

�

bi.

�

B. Os

�

tén

�

de

�

nobis,

Dómine

misericordiam

tu-

�

am.

�

A. Et

�

sa-

�

lutáre

tu-

�

um

�

da

�

no-

�

bis.

�

Mi-

�

se-

�

re-

�

átur

nostri

omnípotens

De-

�

us

�

et,

�

dimíssis

peccátis

nostris,

perdúcat

nos

�

ad

�

vi-

�

tam

�

æ-

�

tér

nam.

�

A. A

�

men.

PsalmodiaPs 90, 1


QA.VIIIg

Ui

�

há-

�

bi-

tat

�

*

in

�

ad

�

iu-

tó-

�

ri-

�

o�

Al-

tís

si

�

mi,�

in�

pro-�

tec

�

ti-

ó-

�

ne

De-

�

i

cæ-

�

li

�

com

�

mo-

�

rá-

bi-

�

tur.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

�

Psalmus 90 (91)In protectione Altissimi

Ecce dedi vobis potestatem calcandi supra serpentes et scorpiones (Lc 10, 19).

Qui hábitat in protectióne Altíssimi, * sub umbra Omnipoténtis commorábitur.

Dicet Dómino: † «Refúgium meum et fortitúdo mea, * Deus meus, sperábo in eum».

Quóniam ipse liberábit te de láqueo venántium * et a verbo malígno.

Alis suis obumbrábit tibi, † et sub pennas eius confúgies; * scutum et loríca véritas eius.


Non timébis a timóre noctúrno, a sagítta volánte in die, † a peste perambulánte in ténebris, * ab extermínio vastánte in merídie.

Cadent a látere tuo mille † et decem mília a dextris tuis; * ad te autem non appropinquábit.

Verúmtamen óculis tuis considerábis, * et retributiónem peccatórum vidébis.

Quóniam tu es, Dómine, refúgium meum. * Altíssimum posuísti habitáculum tuum.

Non accédet ad te malum, * et flagéllum non appropinquábit tabernáculo tuo,

quóniam ángelis suis mandábit de te, * ut custódiant te in ómnibus viis tuis.

In mánibus portábunt te, * ne forte offéndas ad lápidem pedem tuum.

Super áspidem et basilíscum ambulábis * et conculcábis leónem et dracónem.

Quóniam mihi adhæsit, liberábo eum; * suscípiam eum, quóniam cognóvit nomen meum.

Clamábit ad me, et ego exáudiam eum; † cum ipso sum in tribulatióne, * erípiam eum et glorificábo eum.

Longitúdine diérum replébo eum * et osténdam illi salutáre meum.

Lectio brevis Ap 22, 4-5

Vidébunt fáciem Dómini, et nomen eius in fróntibus eórum. Et nox ultra non erit, et non egent lúmine lucérnæ neque lúmine solis, quóniam Dóminus Deus illuminábit super illos, et regnábunt in sæcula sæculórum.



IR/. br.

N

�

ma

�

nus

�

tu-

as

�

Dó

mi-

�

ne,

*

Com

�

men

�

do

spí-

�

ri-

tum

me-

�

um.

�

B. Re

�

de-

�

mís

ti

�

nos,

�

Dó

mi-

�

ne,

�

De-

�

us

�

ve-

�

ri-

tá-

�

tis.

B. Gló-

�

ri-

�

a

�

Pa

tri,

�

et

�

Fí-

li-

�

o,

�

et

�

Spi-

�

rí-

�

tu-

�

i

Sanc

�

to.


SA.IIIa

Al

�

va

nos,

�

* Dó

mi-

�

ne

vi-

�

gi-

�

lán

tes,

�

cu

�

stó

�

di

�

nos

�

dor-

�

mi-

�

én

tes,

�

ut

�

vi-

�

gi-

�

lé

�

mus

�

cum

�

Chris

�

to

et

�

re

�

qui-

�

es

�

cá

mus

in

pa-

�

ce.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.


Christus lumen gentium et gloria IsraelNunc dimíttis servum tuum, Dómine, *

secúndum verbum tuum in pace,


quia vidérunt óculi mei * salutáre tuum,

quod parásti * ante fáciem ómnium populórum,

lumen ad revelatiónem géntium * et glóriam plebis tuæ Israel.

Oratio

Vox nostra te, Dómine, humíliter deprecétur, † ut, domínicæ resurrectiónis hac die mystério celebráto, * in pace tua secúri a malis ómnibus quiescámus, et in tua resurgámus laude gaudéntes. Per Christum.

FERIA II HEBDOMADÆ III

AD INVITATORIUM



IA.VI

U

�

bi-

�

lé

mus

�

De-

�

o

sa-

�

lu-

tá-

�

ri

nos

�

tro.

�

Ps. Ve-

�

ní-

�

te,

�




Hymnus



SH.IV

Om�

no

�

re-

�

féc

�

tis

ár

�

tu

�

bus,

�

spre-�

to

�

cu

�

bí-

�

li,

súr

�

gi

�

mus:

no-

�

bis,�

Pa-

�

ter,

ca

nén

�

ti

�

bus

�

ad

�

és

�

se

�

te

�

de

pó

�

sci

�

mus.

�

Te lingua primum cóncinat, te mentis ardor ámbiat, ut áctuum sequéntium tu, sancte, sis exórdium.

Cedant tenébræ lúmini et nox diúrno síderi, ut culpa, quam nox íntulit, lucis labáscat múnere.

Precámur ídem súpplices noxas ut omnes ámputes, et ore te canéntium laudéris in perpétuum.


II. Quando Officium lectionis canitur diurno tempore (eadem tono):

Ætérna lux, divínitas, in unitáte Trínitas, te confitémur débiles, te deprecámur súpplices.

Summum Paréntem crédimus Natúmque Patris únicum, et caritátis vínculum qui iungit illos Spíritum.

O véritas, o cáritas, o finis et felícitas, speráre fac et crédere, amáre fac et cónsequi.

Qui finis et exórdium rerúmque fons es ómnium, tu solus es solácium, tu certa spes credéntium.

Qui cuncta solus éfficis cunctísque solus súfficis, tu sola lux es ómnibus et præmium sperántibus.

Christum rogámus et Patrem,Christi Patrísque Spíritum; unum potens per ómnia, fove precántes, Trínitas. Amen.


PsalmodiaPs 49, 1


D1A.VIIIg

E-

�

us

de-

ó

�

rum,

*

Dó

�

mi

�

nus

�

lo

�

cu-

�

tus

est.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

�

Psalmus 49 (50)Vera in Dominum pietas

Non veni solvere legem, sed adimplere (Cf. Mt 5, 17).

I

(non repetitur) Deus deórum Dóminus locútus est * † et vocávit terram a solis ortu usque ad occásum.

Ex Sion speciósa decóre Deus illúxit, * Deus noster véniet et non silébit:

ignis consúmens est in conspéctu eius * et in circúitu eius tempéstas válida.

Advocábit cælum desúrsum * et terram discérnere pópulum suum:

«Congregáte mihi sanctos meos, * qui disposuérunt testaméntum meum in sacrifício».

Et annuntiábunt cæli iustítiam eius, * quóniam Deus iudex est.


II

«Audi, pópulus meus, et loquar; † Israel, et testificábor advérsum te: * Deus, Deus tuus ego sum.

Non in sacrifíciis tuis árguam te; * holocáusta enim tua in conspéctu meo sunt semper.

Non accípiam de domo tua vítulos, * neque de grégibus tuis hircos.

Quóniam meæ sunt omnes feræ silvárum, * iumentórum mille in móntibus.

Cognóvi ómnia volatília cæli, * et, quod movétur in agro, meum est.

Si esuríero non dicam tibi; * meus est enim orbis terræ et plenitúdo eius.

Numquid manducábo carnes taurórum * aut sánguinem hircórum potábo?

Immola Deo sacrifícium laudis * et redde Altíssimo vota tua;

et ínvoca me in die tribulatiónis: * éruam te, et honorificábis me».

III

Peccatóri autem dixit Deus: † «Quare tu enárras præcépta mea * et assúmis testaméntum meum in os tuum?

Tu vero odísti disciplínam * et proiecísti sermónes meos retrórsum.

Si vidébas furem, currébas cum eo; * et cum adúlteris erat pórtio tua.

Os tuum dimittébas ad malítiam, * et lingua tua concinnábat dolos.


Sedens advérsus fratrem tuum loquebáris * et advérsus fílium matris tuæ proferébas oppróbrium.

Hæc fecísti, et tácui. † Existimásti quod eram tui símilis. * Arguam te et státuam illa contra fáciem tuam.

Intellégite hæc, qui obliviscímini Deum, * nequándo rápiam, et non sit qui erípiat.

Qui immolábit sacrifícium laudis, honorificábit me, † et, qui immaculátus est in via, * osténdam illi salutáre Dei».

V/. Audi, pópule meus, et loquar. R/. Deus, Deus tuus ego sum.

Lectio prior De libro primo Machabæórum 1, 41-64

Persecutio AntiochiIn diébus illis: Scripsit rex Antíochus omni regno suo, ut essent univérsi

pópulus unus, et relínqueret unusquísque legem suam. Et recepérunt omnes gentes secúndum verbum regis Antíochi; et multi ex Israel consensérunt cúltui eius et sacrificavérunt idólis et coinquinavérunt sábbatum. Et misit rex libros per manus nuntiórum in Ierúsalem et in civitátes Iudæ, ut sequeréntur leges géntium terræ, et prohibére holocáusta et sacrifícia et placatiónes fíeri in templo Dei et contamináre sábbata et dies sollémnes et pollúere sancta et sanctos, instrúere aras et templa et idóla et immoláre porcína et pécora commúnia et relínquere fílios suos incircumcísos et pollúere ánimas eórum in omni immúndo et abominatióne, ita ut oblivisceréntur legem et immutárent omnes iustificatiónes; et quicúmque non fécerit secúndum verbum regis Antíochi, moriétur. Secúndum ómnia verba hæc scripsit omni regno suo et præpósuit consideratóres super omnem pópulum et mandávit civitátibus Iudæ immoláre per civitátem et civitátem. Et congregáti sunt multi de pópulo ad eos, omnes, qui derelíquerant legem Dómini, et fecérunt mala in terra; et posuérunt


Israel in ábditis et in abscónditis fugitivórum locis.

Die quinta décima mensis Cásleu, quinto et quadragésimo et centésimo anno, ædificávit abominatiónem desolatiónis super altáre; et per civitátes Iudæ in circúitu ædificavérunt aras et ante iánuas domórum et in platéis sacrificábant. Et libros Legis, quos invenérunt, combussérunt igne scindéntes eos; et ubicúmque inveniebátur apud áliquem liber testaménti, et si quis consentiébat legi, constitútio regis interficiébat eum. In virtúte sua faciébant hæc Israéli, ómnibus, qui inveniebántur in omni mense et mense in civitátibus. Et quinta et vicésima die mensis sacrificábant super aram, quæ erat super altáre; et mulíeres, quæ circumcíderant fílios suos, interficiébant secúndum iussum — et suspendébant infántes a cervícibus eórum — et domos eórum et eos, qui circumcíderant illos. Et multi in Israel obtinuérunt et confortáti sunt apud se, ut non manducárent immúnda, et elegérunt mori, ut non pollueréntur escis et non profanárent testaméntum sanctum, et moriebántur. Et facta est ira magna super Israel valde.

Responsorium Cf. Dan 9, 18a; Act 4, 29

R/. Aperi óculos tuos et vide afflictiónem nostram: circumdedérunt nos gentes ad puniéndum nos; * Tu, Dómine, exténde brácchium tuum et líbera ánimas nostras.

V/. Et nunc réspice in minas eórum, et da servis tuis cum omni fidúcia loqui verbum tuum. * Tu, Dómine.

Lectio altera Ex Constitutióne pastoráli Gáudium et spes Concílii Vaticáni secúndi de Ecclésia in mundo huius témporis (Nn. 82-83)

Ad novos pacificos sensus mentes instituere oportetCáveant hómines ne solúmmodo conátibus quorúndam se commíttant,

quin de própriis méntibus curent. Nam populórum moderatóres, qui


boni commúnis própriæ gentis sponsóres sunt et simul boni univérsi orbis promotóres, ex multitúdinum opiniónibus et ánimi sénsibus quam máxime pendent. Nihil eis prodest ut paci ædificándæ instent, quámdiu hostilitátis, contémptus et diffidéntiæ sensus, «raciália» ódia necnon obstinátæ ideologíæ, hómines dívidunt atque inter se oppónunt. Hinc máxima necéssitas urget renovátæ méntium educatiónis novæque in pública opinióne inspiratiónis.

Qui óperi educatiónis se dévovent, præsértim iúvenum, aut opiniónem públicam effórmant, tamquam gravíssimum offícium réputent curam mentes ómnium ad novos pacíficos sensus instituéndi. Nos omnes quidem commutáre corda nostra opórtet, univérsum orbem et illa múnera prospiciéntes quæ nos, una simul, ágere póssumus ut genus nostrum ad melióra profíciat. Nec falsa spes nos decípiat. Nisi enim, dimíssis inimicítiis et ódiis, firma honestáque pacta de pace universáli in futúro concludántur, humánitas quæ iam in gravi discrímine versátur, quamvis sciéntia mirábili prædita, forsan funéste ad illam horam adducétur, in qua non áliam pacem quam horréndam mortis pacem experiátur. Attamen, dum hæc profert, Ecclésia Christi, in média anxietáte huius témporis constitúta, firmíssime speráre non cessat. Ætáti nostræ íterum iterúmque, opportúne importúne, núntium apostólicum propónere inténdit: Ecce nunc tempus acceptábile ut muténtur corda, ecce nunc dies salútis.

Ad pacem ædificándam ante ómnia requíritur ut eradicéntur causæ discordiárum inter hómines, quibus bella alúntur, præsértim iniustítiæ. Non paucæ eárum ex nímiis inæqualitátibus œconómicis provéniunt, necnon ex necessáriis remédiis retardátis. Aliæ vero ex spíritu dominatiónis et personárum contémptu oriúntur et, si in causas profundióres inquírimus, ex humána invídia, diffidéntia, supérbia aliísque egoísticis passiónibus. Cum tot órdinis deféctus homo ferre non possit, ex iis conséquitur ut, étiam bello non sæviénte, mundus indesinénter contentiónibus inter hómines et violéntiis inficiátur.

Cum ínsuper éadem mala in relatiónibus inter ipsas natiónes inveniántur, necessárium omníno est ut, ad illa vincénda vel præveniénda,


et ad effrenátas violéntias coercéndas, mélius et fírmius cooperéntur et coordinéntur institutiónes internationáles necnon indefésse stimulétur creátio organismórum qui pacem promóveant.

Responsorium Ps 33 (34), 15

R/. Doctrínam sapiéntiæ dedi in corde tuo, dicit Dóminus; * Et exaudívi te, ut prótegam civitátem istam, et sit pax in diébus tuis.

V/. Divérte a malo et fac bonum, inquíre pacem et perséquere eam. * Et exaudívi.

Oratio


AD LAUDES MATUTINAS



SH.I

Plen

�

dor

�

pa-

�

tér

�

næ

�

gló-

ri-

�

æ,

�

de

�

lu-

�

ce

�

lu-

�

cem

�

pró-

fe-

�

rens,

�

lux

�

lu-

�

cis

�

et

�

fons

�

lú

�

mi-

�

nis,

�

di-

�

em

�

di-

�

es

�

il�

lú

�

mi-

�

nans,�


Verúsque sol, illábere micans nitóre pérpeti, iubárque Sancti Spíritus infúnde nostris sénsibus.

Votis vocémus et Patrem, Patrem perénnis glóriæ, Patrem poténtis grátiæ, culpam reléget lúbricam.

Infórmet actus strénuos, dentem retúndat ínvidi, casus secúndet ásperos, donet geréndi grátiam.

Mentem gubérnet et regat casto, fidéli córpore; fides calóre férveat, fraudis venéna nésciat.

Christúsque nobis sit cibus, potúsque noster sit fides; læti bibámus sóbriam ebrietátem Spíritus.

Lætus dies hic tránseat; pudor sit ut dilúculum, fides velut merídies, crepúsculum mens nésciat.

Auróra cursus próvehit; Auróra totus pródeat, in Patre totus Fílius et totus in Verbo Pater. Amen.

PsalmodiaPs 83, 5


B1A.VIIIg

E-

�

á-

ti

�

qui

há-

bi-

�

tant

�

*

in

�

do

�

mo

�

tu-

�

a,

Dó

�

mi-

�

ne.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

�

Psalmus 83 (84)Desiderium templi Domini

Non habemus hic manentem civitatem, sed futuram inquirimus (Hebr 13, 14).


Quam dilécta tabernácula tua, Dómine virtútum! * Concupíscit et déficit ánima mea in átria Dómini.

Cor meum et caro mea * exsultavérunt in Deum vivum.

Etenim passer invénit sibi domum, † et turtur nidum sibi, ubi ponat pullos suos: * altária tua, Dómine virtútum, rex meus et Deus meus.

Beáti, qui hábitant in domo tua: * in perpétuum laudábunt te.

Beátus vir, cuius est auxílium abs te, * ascensiónes in corde suo dispósuit.

Transeúntes per vallem sitiéntem in fontem ponent eam, * étenim benedictiónibus véstiet eam plúvia matutína.

Ibunt de virtúte in virtútem, * vidébitur Deus deórum in Sion.

Dómine Deus virtútum, exáudi oratiónem meam; * áuribus pércipe, Deus Iacob.

Protéctor noster áspice, Deus, * et réspice in fáciem christi tui.

Quia mélior est dies una in átriis tuis super mília, † elégi ad limen esse in domo Dei mei * magis quam habitáre in tabernáculis peccatórum.

Quia sol et scutum est Dóminus Deus, † grátiam et glóriam dabit Dóminus; * non privábit bonis eos, qui ámbulant in innocéntia.

Dómine virtútum, * beátus homo, qui sperat in te.

Is 2, 3Antiphonale Monasticum I (2005) p. 13

D2A.IId

E

�

Si-

�

on

�

* ex-

�

í-

�

bit

�

lex,

�

et

ver

�

bum

�

Dó

�

mi-

�

ni

�

de

Ie-

rú-

�

sa-

�

lem.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

e.

�


Is 2, 3Antiphonale Monasticum I (2005) p. 13

D2A.IId

E

�

Si-

�

on

�

* ex-

�

í-

�

bit

�

lex,

�

et

ver

�

bum

�

Dó

�

mi-

�

ni

�

de

Ie-

rú-

�

sa-

�

lem.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

e.

�

Canticum Is 2, 2-5Mons domus Domini in vertice montium

Omnes gentes venient et adorabunt in conspectu tuo (Ap 15, 4).

Erit in novíssimis diébus * præparátus mons domus Dómini in vértice móntium,

et elevábitur super colles, * et fluent ad eum omnes gentes.

Et ibunt pópuli multi et dicent: † «Veníte et ascendámus ad montem Dómini, * ad domum Dei Iacob,

ut dóceat nos vias suas, * et ambulémus in sémitis eius»;

quia de Sion exíbit lex * et verbum Dómini de Ierúsalem.

Et iudicábit gentes * et árguet pópulos multos,

et conflábunt gládios suos in vómeres * et lánceas suas in falces;

non levábit gens contra gentem gládium, * nec exercebúntur ultra ad prœlium.

Domus Iacob, veníte, * et ambulémus in lúmine Dómini.


C3A.IId

An

�

tá-

�

te

�

Dó

�

mi-

�

no

�

*

et

�

be

�

ne-

�

dí-

�

ci-

�

te

�

nó

mi-

�

ni

e-

�

ius

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

e.

�



C3A.IId

An

�

tá-

�

te

�

Dó

�

mi-

�

no

�

*

et

�

be

�

ne-

�

dí-

�

ci-

�

te

�

nó

mi-

�

ni

e-

�

ius

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

e.

�

Psalmus 95 (96)

Dominus rex et iudex omnis terræ

Cantabant quasi canticum novum ante sedem in conspectu Agni (Cf. Ap 14, 3).

Cantáte Dómino cánticum novum, * cantáte Dómino, omnis terra.

Cantáte Dómino, benedícite nómini eius, * annuntiáte de die in diem salutáre eius.

Annuntiáte inter gentes glóriam eius, * in ómnibus pópulis mirabília eius.

Quóniam magnus Dóminus et laudábilis nimis, * terríbilis est super omnes deos.

Quóniam omnes dii géntium inánia, * Dóminus autem cælos fecit.

Magnificéntia et pulchritúdo in conspéctu eius, * poténtia et decor in sanctuário eius.

Afférte Dómino, famíliæ populórum, † afférte Dómino glóriam et poténtiam, * afférte Dómino glóriam nóminis eius.

Tóllite hóstias et introíte in átria eius, * adoráte Dóminum in splendóre sancto.

Contremíscite a fácie eius, univérsa terra, * dícite in géntibus: «Dóminus regnávit!».

Etenim corréxit orbem terræ, qui non commovébitur; * iudicábit pópulos in æquitáte.


Læténtur cæli et exsúltet terra, † sonet mare et plenitúdo eius; * gaudébunt campi et ómnia, quæ in eis sunt.

Tunc exsultábunt ómnia ligna silvárum † a fácie Dómini, quia venit, * quóniam venit iudicáre terram.

Iudicábit orbem terræ in iustítia * et pópulos in veritáte sua.

Lectio brevis Iac 2, 12-13

Sic loquímini et sic fácite sicut per legem libertátis iudicándi. Iudícium enim sine misericórdia illi, qui non fecit misericórdiam; superexúltat misericórdia iudício.


BR/. br.

E

�

ne-

�

díc

�

tus

�

Dó

�

mi-

nus

*

A

�

sæ

cu-

�

lo

�

et

�

us

�

que

in

�

sæ-

�

cu-

�

lum.

�

B. Qui

�

fa-

�

cit

�

mi-

�

ra-

�

bí-

�

li-

�

a

�

so-

lus.

B. Gló-

�

ri-

�

a

�

Pa

tri,

�

et

�

Fí-

li-

�

o,

�

et

�

Spi-

�

rí-

�

tu-

�

i

�

Sanc

to.

�

Lc 1, 68Antiphonale Monasticum II (2006) p. 66

BA.VIf

E

�

ne-

�

díc-

tus

* De-

�

us

�

Is

�

ra-

el.

�

E

�

u

�

o

�

u

a

�

e.

�

Non repetitur in cantico.


Preces

Deum, qui hómines in mundo pósuit, ut concórditer ad suam glóriam opus fíeret ab illis, eníxe rogémus:

R/. Fac nos te glorificáre, Dómine.

Creátor universórum Deus, benedícimus tibi, * qui nobis mundi bona dedísti vitámque nostram hucúsque servásti. R/.

Réspice nos, qui labórem cotidiánum suscípimus, * et óperis tui partícipes nos tuæ voluntáti confórma. R/.

Opus nostrum hodiérnum sic redde nostris frátribus fructuósum, * ut cum eis et pro eis terrénam civitátem, quæ tibi pláceat ædificémus. R/.

Nobis et ómnibus, quibus hódie occurrémus, adésto, * gáudium largíre et pacem. R/.

Pater noster.

Oratio

Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua et in opéribus mandatórum tuórum, † ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, * salvi et líberi esse mereámur. Per Dóminum.

AD TERTIAM



NH.D

UNC,

�

San

�

cte,

�

no-

�

bis,

�

Spí-

�

ri-

�

tus,

�

u

�

num

�

Pa

�

tri

�

cum

�

Fí-

�

li-

�

o,

�

di

�

gná-

�

re

�

prom

�

ptus

�

ín

�

ge-

�

ri

�

no

�

stro

�

re-

�

fú

�

sus

�

pé

�

cto-

�

ri.

�



NH.D

UNC,

�

San

�

cte,

�

no-

�

bis,

�

Spí-

�

ri-

�

tus,

�

u

�

num

�

Pa

�

tri

�

cum

�

Fí-

�

li-

�

o,

�

di

�

gná-

�

re

�

prom

�

ptus

�

ín

�

ge-

�

ri

�

no

�

stro

�

re-

�

fú

�

sus

�

pé

�

cto-

�

ri.

�



PsalmodiaPs 118, 89


I1A.VIIIg

N

�

æ-

tér

�

num,

�

Dó

mi-

�

ne,

�

*

ver

�

bum

�

tu-

um

�

pér

�

ma-

net

in

�

cæ-

�

lo.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

�

Psalmus 118 (119), 89-96XII (Lamed)

Meditatio verbi Domini in lege

Mandatum novum do vobis, ut diligatis invicem sicut dilexi vos (Cf. Io 13, 34).

In ætérnum, Dómine, * verbum tuum constitútum est in cælo.


In generatiónem et generatiónem véritas tua; * firmásti terram, et pérmanet.

Secúndum iudícia tua pérmanent hódie, * quóniam ómnia sérviunt tibi.

Nisi quod lex tua delectátio mea est, * tunc forte periíssem in humiliatióne mea.

In ætérnum non oblivíscar mandáta tua, * quia in ipsis vivificásti me.

Tuus sum ego: salvum me fac, * quóniam mandáta tua exquisívi.

Me exspectavérunt peccatóres, ut pérderent me; * testimónia tua intelléxi.

Omni consummatióni vidi finem, * latum præcéptum tuum nimis.


I2A.VIIIg

N

�

tu-

�

a

�

ius

�

tí-

�

ti-

�

a,

�

*

li-

�

be-

�

ra

�

me,

�

Dó

�

mi-

�

ne.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

�

Psalmus 70 (71)Domine, spes mea a iuventute mea

Spe gaudentes, in tributatione patientes (Rom 12, 12).

I

In te, Dómine, sperávi, * non confúndar in ætérnum.


In iustítia tua líbera me et éripe me; * inclína ad me aurem tuam et salva me.

Esto mihi in rupem præsídii et in domum munítam, * ut salvum me fácias,

quóniam fortitúdo mea * et refúgium meum es tu.

Deus meus, éripe me de manu peccatóris * et de manu contra legem agéntis et iníqui.

Quóniam tu es exspectátio mea, Dómine; * Dómine, spes mea a iuventúte mea.

Super te inníxus sum ex útero, † de ventre matris meæ tu es suscéptor meus; * in te laus mea semper.

Tamquam prodígium factus sum multis, * et tu adiútor fortis.

Repleátur os meum laude tua, * tota die magnitúdine tua.

Ne proícias me in témpore senectútis; * cum defécerit virtus mea, ne derelínquas me.

Quia dixérunt inimíci mei mihi, † et, qui observábant ánimam meam, * consílium fecérunt in unum

dicéntes: «Deus derelíquit eum! † Persequímini et comprehéndite eum, * quia non est qui erípiat».

Deus, ne elongéris a me; * Deus meus, in auxílium meum festína.

Confundántur et defíciant adversántes ánimæ meæ; * operiántur confusióne et pudóre, qui quærunt mala mihi.



E3A.Ig

�

sto

�

mi-

�

hi,

Dó

�

mi-

�

ne,

�

*

in

�

De-

�

um

pro-

�

tec

tó-�

rem.�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

e.

�

II

Ego autem semper sperábo * et adíciam super omnem laudem tuam.

Os meum annuntiábit iustítiam tuam, † tota die salutáre tuum: * quæ dinumeráre nescívi.

Véniam ad poténtias Dómini; * Dómine, memorábor iustítiæ tuæ solíus.

Deus, docuísti me a iuventúte mea; * et usque nunc annuntiábo mirabília tua.

Et usque in senéctam et sénium, * Deus, ne derelínquas me,

donec annúntiem bráchium tuum * generatióni omni, quæ ventúra est.

Poténtia tua et iustítia tua, Deus, † usque in altíssima, qui fecísti magnália: * Deus, quis símilis tibi?

Quantas ostendísti mihi tribulatiónes multas et malas; † íterum vivificásti me * et de abýssis terræ íterum reduxísti me.

Multiplicábis magnitúdinem meam * et convérsus consoláberis me.


Nam et ego confitébor tibi, † in psaltério veritátem tuam, Deus meus; * psallam tibi in cíthara, Sanctus Israel.

Exsultábunt lábia mea, cum cantávero tibi, * et ánima mea, quam redemísti;

sed et lingua mea tota die meditábitur iustítiam tuam, * cum confúsi et revériti fúerint, qui quærunt mala mihi.

Lectio brevis 2 Cor 13, 11

Fratres, gaudéte, perfécti estóte, exhortámini ínvicem, idem sápite, pacem habéte, et Deus dilectiónis et pacis erit vobíscum.

V/. Oculi Dómini super iustos. R/. Et aures eius in clamórem eórum.

Oratio

Deus, Pater óptime, qui labórem homínibus ita dedísti, ut mútua semper arte ad altióra profícerent, † præsta, quæsumus, sic nos iúgiter operári, * ut filiórum in te spíritu et fratérna in omnes caritáte vivámus. Per Christum.

AD SEXTAM



RH.D

E

�

ctor

�

po-

�

tens,

�

ve-

�

rax

�

De-

�

us,

�

qui

�

tém

�

pe-

�

ras

�

re-

�

rum

�

vi-

�

ces,

�

splen

�

dó-

�

re

�

ma

�

ne

�

ín

�

stru-

�

is

�

et

�

í

�

gni

�

bus

�

me-

�

rí-

�

di-

�

em.

�



RH.D

E

�

ctor

�

po-

�

tens,

�

ve-

�

rax

�

De-

�

us,

�

qui

�

tém

�

pe-

�

ras

�

re-

�

rum

�

vi-

�

ces,

�

splen

�

dó-

�

re

�

ma

�

ne

�

ín

�

stru-

�

is

�

et

�

í

�

gni

�

bus

�

me-

�

rí-

�

di-

�

em.

�

Exstíngue flammas lítium, aufer calórem nóxium, confer salútem córporum verámque pacem córdium.


PsalmodiaPs 122, 1.3


Q1A.VIIIg

UI

�

há-

�

bi-

tas

�

* in

�

cæ-

lis,

mi-

�

se-

�

ré-

�

re

�

no-

�

bis.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

�




Ecce sicut óculi servórum ad manus dominórum suórum, * sicut óculi ancíllæ ad manus dóminæ suæ,




quia multum repléta est ánima nostra * derisióne abundántium et despectióne superbórum.


A2A.Ig

D-

�

iu-

�

tó-

�

ri-

�

um

�

nos

�

trum

�

*

in

�

nó

mi-

�

ne

Dó�

mi-

ni.�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

e.

�


Dixit Dominus Paulo: «Noli timere … quia ego sum tecum» (Act 18, 9-10).









Ant. 3 In circúitu pópuli sui Dóminus, ex hoc nunc et usque in sæculum.








Lectio brevis Rom 6, 22

Nunc liberáti a peccáto, servi autem facti Deo, habétis fructum vestrum in sanctificatiónem, finem vero vitam ætérnam!

V/. Deus, tu convérsus vivificábis nos. R/. Et plebs tua lætábitur in te.


Oratio

Deus, qui messis ac víneæ dóminus es et custos, quique offícia tríbuis et iusta stipéndia meritórum, fac nos diéi pondus ita portáre, ut nihil umquam de tuis plácitis conquerámur. Per Christum.

AD NONAM


Hymnus


RH.D

E

�

rum,

�

De-

�

us,

�

te

�

nax

�

vi-

�

gor,

�

im

�

mo-

�

tus

�

in

�

te

�

pér

�

ma-

�

nens,

�

lu-

�

cis

�

di-

�

úr

�

næ

�

tém

�

po-

�

ra

�

suc

�

cés

�

si

�

bus

�

de-

�

tér

�

mi-

�

nans,

�




M1A.VIIa

Ag

�

ni-

�

fi-

�

cá-

�

vit

Dó

mi

�

nus

�

*

fá-

�

ce-

�

re

�

no-

�

bís

cum:

�

fac

�

ti

su

�

mus

�

læ-

�

tán

�

tes.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

Psalmodia


Psalmus 128 (129)Populi afflicti renovata fiducia

Sæpe expugnavérunt me a iuventúte mea, * dicat nunc Israel,

sæpe expugnavérunt me a iuventúte mea, * étenim non potuérunt advérsum me.

Supra dorsum meum aravérunt aratóres, * prolongavérunt sulcos suos.

Dóminus autem iustus * concídit cervíces peccatórum.

Confundántur et convertántur retrórsum * omnes, qui odérunt Sion.

Fiant sicut fenum tectórum * quod, priúsquam evellátur, exáruit;

de quo non implévit manum suam, qui metit, * et sinum suum, qui manípulos cólligit.

Et non dixérunt, qui præteríbant: † «Benedíctio Dómini super vos, * benedícimus vobis in nómine Dómini».


D2A.Va

O

�

mi

�

nus

�

* æ

dí-

fi-

�

cet

�

no-

�

bis

do-

mum,

�

et

�

cus

�

tó

di-

�

at

ci-

�

vi-

tá-�

tem.�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

�


M1A.VIIa

Ag

�

ni-

�

fi-

�

cá-

�

vit

Dó

mi

�

nus

�

*

fá-

�

ce-

�

re

�

no-

�

bís

cum:

�

fac

�

ti

su

�

mus

�

læ-

�

tán

�

tes.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.











B3A.IId

E-

�

á-

�

ti

�

om

nes,

�

* qui

�

ti

�

ment

Dó

�

mi

�

num.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

e.

�











Lectio brevis Col 1, 21-22

Vos, cum essétis aliquándo alienáti et inimíci sensu in opéribus malis, nunc autem reconciliávit Deus in córpore carnis Christi per mortem exhibére vos sanctos et immaculátos et irreprehensíbiles coram ipso.

V/. Psállite Dómino, sancti eius. R/. Et confitémini memóriæ sanctitátis eius.

Oratio

Deus, qui nos ádvocas illa hora, qua ad templum ascendébant Apóstoli, † præsta, ut orátio, quam in nómine Iesu sincéra tibi mente persólvimus, * ómnibus nomen illud invocántibus salútem eius váleat impetráre. Per Christum.


SOLLEMNITAS OMNIUM SANCTORUM

AD I VESPERAS

Omnia ut in Antiphonale Romanum II (v.i. p. 198).

AD COMPLETORIUM

Omnia ut in p. 43 præter sequentia:


TH.VIII

E

�

lu-

�

cis

�

an

�

te

�

tér

�

mi

�

num,

�

re-

�

rum

�

cre-

�

á-

�

tor,

�

pó

sci

�

mus,

�

ut

�

só-

�

li-

�

ta

cle

�

mén

�

ti-

�

a

sis

�

præ-

sul

�

ad

cu

�

stó

�

di-

am.

�

Te corda nostra sómnient, te per sopórem séntiant, tuámque semper glóriam vicína luce cóncinant.

Vitam salúbrem tríbue, nostrum calórem réfice tætram noctis calíginem tua collústret cláritas.

Præsta, Pater omnípotens, per Iesum Christum Dóminum, qui tecum in perpétuum regnat cum Sancto Spíritu. Amen.

Oratio

Vísita, quæsumus, Dómine, habitationem istam, et omnes insídias inimíci ab ea longe repélle; † ángeli tui sancti habitent in ea, qui nos in pace custódiant, * et benedictio tua sit super nos semper. Per Christum.


AD INVITATORIUM



DA.VII

E-

�

um,

qui

�

glo-

ri-

�

fi-

�

cá-

�

tur

�

in

�

con

�

cí-

�

li-

o

sanc

�

tó-

�

rum,

�

ve-

ní-

�

�

�

�

�

te,

�

a

�

do-

ré-

mus.

�

Ps.Ve-

�

ní-

�

te,

�





CH.I

hri-�

ste,

cæ-

ló-�

rum�

ha-

�

bi-

�

tá-�

tor

�

al

�

me,�

vi-

ta

�

san-

�

ctó-

rum,

vi-

�

a,

spes

�

sa-

lús

que,�

hó

sti-

am

cle-� �

mens,�

ti-

bi

quam

li-

tá

mus,

sús-�

ci-

pe

lau-�

dis.�

2. Om-�

ni-

um

sem�

per�

cho-

�

rus

�

an�

ge-

�

ló-

�

rum�

in

po-

�

lo

�

te

met

be

�

ne-

dí-

�

cit

al-

to,�

at

que

te

san� �

cti�

si

mul

u-

ni-

vér

si

láu-�

di-

bus

or�

nant.�

3. Vír-�

gi-

nis

san�

ctæ�

mé-

�

ri-

�

tis�

Ma-

�

rí-

�

æ�

at

que

�

cun

�

ctó-

rum

pá-

�

ri-

ter

�

pi-

ó-

rum,�

cón

ti-

ne

pœ-� �

nam,�

pi-

e,

quam

me-

ré

mur

da-�

que

me

dé-�

lam.�

4. Hic�

tu-

am


præ�

sta�

ce-

�

le

�

brá-�

re

�

lau

�

dem,�

ut

ti-

�

bi

�

fi-

di

va-

�

le-

á

�

mus

il-

lam�

pró-

se

qui in

cæ-� �

lis�

Trí-

a-

di

ca-

nén

tes

iú-�

gi-

ter

hym�

nos.�

A-

men.


CH.I

hri-�

ste,

cæ-

ló-�

rum�

ha-

�

bi-

�

tá-�

tor

�

al

�

me,�

vi-

ta

�

san-

�

ctó-

rum,

vi-

�

a,

spes

�

sa-

lús

que,�

hó

sti-

am

cle-� �

mens,�

ti-

bi

quam

li-

tá

mus,

sús-�

ci-

pe

lau-�

dis.�

2. Om-�

ni-

um

sem�

per�

cho-

�

rus

�

an�

ge-

�

ló-

�

rum�

in

po-

�

lo

�

te

met

be

�

ne-

dí-

�

cit

al-

to,�

at

que

te

san� �

cti�

si

mul

u-

ni-

vér

si

láu-�

di-

bus

or�

nant.�

3. Vír-�

gi-

nis

san�

ctæ�

mé-

�

ri-

�

tis�

Ma-

�

rí-

�

æ�

at

que

�

cun

�

ctó-

rum

pá-

�

ri-

ter

�

pi-

ó-

rum,�

cón

ti-

ne

pœ-� �

nam,�

pi-

e,

quam

me-

ré

mur

da-�

que

me

dé-�

lam.�

4. Hic�

tu-

am


præ�

sta�

ce-

�

le

�

brá-�

re

�

lau

�

dem,�

ut

ti-

�

bi

�

fi-

di

va-

�

le-

á

�

mus

il-

lam�

pró-

se

qui in

cæ-� �

lis�

Trí-

a-

di

ca-

nén

tes

iú-�

gi-

ter

hym�

nos.�

A-

men.

PsalmodiaAntiphonarium Cisterciense (1947) p. 501

A1A.Ig

D�

mi-�

rá-

bi-

�

le

�

est

�

*

no

�

men

�

tu-

�

um

Dó

�

mi-

ne,

�

qui-

�

a

�

gló-

�

ri-

�

a

et

�

ho

�

nó-

�

re

co-

�

ro

�

nás

�

ti

�

Sanc

tos

tu-�

os,�

et

con

�

sti-

�

tu-

�

ís

�

ti

�

e-

os

su�

per�

ó

�

pe-

�

ra

�

má

�

nu-

�

um

tu-

á-�

rum.�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

e.

�

Psalmus 8

Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra,

quóniam eleváta est magnificéntia tua * super cælos.

Ex ore infántium et lactántium † perfecísti laudem propter inimícos tuos, * ut déstruas inimícum et ultórem.


Quando vídeo cælos tuos, ópera digitórum tuórum, * lunam et stellas, quæ tu fundásti,

quid est homo, quod memor es eius, * aut fílius hóminis quóniam vísitas eum?

Minuísti eum paulo minus ab ángelis, † glória et honóre coronásti eum * et constituísti eum super ópera mánuum tuárum.

Omnia subiecísti sub pédibus eius, † oves et boves univérsas, * ínsuper et pécora campi,

vólucres cæli et pisces maris, * quæcúmque perámbulant sémitas maris.

Dómine, Dóminus noster, * quam admirábile est nomen tuum in univérsa terra!

Mt 5, 8Psautier Monastique (1982) p. 764

B2A.If

E-�

a-�

ti

mun

�

do

�

cor-

�

de,

�

*

quó-

�

ni-

�

am

�

i-

�

psi

�

De-

um

�

vi-

dé-�

bunt.�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

e.

Psalmus 14 (15)

Dómine, quis habitábit in tabernáculo tuo? * Quis requiéscet in monte sancto tuo?

Qui ingréditur sine mácula et operátur iustítiam, * qui lóquitur veritátem in corde suo,

qui non egit dolum in lingua sua, † nec fecit próximo suo malum * et oppróbrium non íntulit próximo suo.


Ad níhilum reputátus est in conspéctu eius malígnus, * timéntes autem Dóminum gloríficat.

Qui iurávit in detriméntum suum et non mutat, † qui pecúniam suam non dedit ad usúram * et múnera super innocéntem non accépit.

( ) Qui facit hæc, * non movébitur in ætérnum.

(Sanctis qui in terra sunt eius, mirificavit omnes voluntates meas inter illos — Benevento 150)

Ant. 3 Sanctis tuis notas fecísti vias vitæ; adimplébis eos lætítia cum vultu tuo, Dómine.

Psalmus 15 (16)

Consérva me, Deus, * quóniam sperávi in te.

Dixi Dómino: «Dóminus meus es tu, * bonum mihi non est sine te».

In sanctos, qui sunt in terra, ínclitos viros, * omnis volúntas mea in eos.

Multiplicántur dolóres eórum, * qui post deos aliénos acceleravérunt.

Non effúndam libatiónes eórum de sanguínibus, * neque assúmam nómina eórum in lábiis meis.


Dóminus pars hereditátis meæ et cálicis mei: * tu es qui détines sortem meam.

Funes cecidérunt mihi in præcláris; * ínsuper et heréditas mea speciósa est mihi.

Benedícam Dóminum, qui tríbuit mihi intelléctum; * ínsuper et in nóctibus erudiérunt me renes mei.

Proponébam Dóminum in conspéctu meo semper; * quóniam a dextris est mihi non commovébor.

Propter hoc lætátum est cor meum, † et exsultavérunt præcórdia mea; * ínsuper et caro mea requiéscet in spe.

Quóniam non derelínques ánimam meam in inférno, * nec dabis sanctum tuum vidére corruptiónem.

Notas mihi fácies vias vitæ, † plenitúdinem lætítiæ cum vultu tuo, * delectatiónes in déxtera tua usque in finem.

V/. Respícite ad Dóminum, et illuminámini. R/. Et fácies vestræ non confundéntur.

Lectio prior De libro Apocalýpsis beáti Ioánnis apóstoli 5, 1-14

Redemisti nos Deo ex omni tribu et lingua et populo et natione

Ego Ioánnes vidi in déxtera sedéntis super thronum librum scriptum intus et foris, signátum sigíllis septem. Et vidi ángelum fortem prædicántem voce magna: «Quis est dignus aperíre librum et sólvere signácula eius?». Et nemo póterat in cælo neque in terra neque subtus terram aperíre librum neque respícere illum. Et ego flebam multum quóniam nemo dignus invéntus est aperíre librum nec respícere eum. Et unus de senióribus dicit mihi: «Ne fléveris; ecce vicit leo de tribu Iudæ, radix David, aperíre librum et septem signácula eius».

Et vidi in médio throni et quáttuor animálium et in médio seniórum


Agnum stantem tamquam occísum, habéntem córnua septem et óculos septem, qui sunt septem spíritus Dei missi in omnem terram. Et venit et accépit de déxtera sedéntis in throno. Et cum accepísset librum, quáttuor animália et vigínti quáttuor senióres cecidérunt coram Agno, habéntes sínguli cítharas et phíalas áureas plenas incensórum, quæ sunt oratiónes sanctórum. Et cantant novum cánticum dicéntes: «Dignus es accípere librum et aperíre signácula eius, quóniam occísus es et redemísti Deo in sánguine tuo ex omni tribu et lingua et pópulo et natióne et fecísti eos Deo nostro regnum et sacerdótes, et regnábunt super terram».

Et vidi et audívi vocem angelórum multórum in circúitu throni et animálium et seniórum, et erat númerus eórum myríades myríadum et mília mílium dicéntium voce magna: «Dignus est Agnus, qui occísus est, accípere virtútem et divítias et sapiéntiam et fortitúdinem et honórem et glóriam et benedictiónem».

Et omnem creatúram, quæ in cælo est et super terram et sub terram et super mare et quæ in eis ómnia, audívi dicéntes: «Sedénti super thronum et Agno benedíctio et honor et glória et potéstas in sæcula sæculórum».

Et quáttuor animália dicébant: «Amen»; et senióres cecidérunt et adoravérunt.

Responsorium Ap 11, 17; 1, 4; cf. 11, 18; Ps 144 (145), 10

R/. Grátias ágimus tibi, Dómine Deus omnípotens, qui es et qui eras et qui ventúrus es, * Quia regnásti et advénit tempus reddéndi mercédem servis tuis et sanctis.

V/. Confiteántur tibi, Dómine, ómnia ópera tua, et sancti tui benedícant tibi. * Quia.

Lectio altera Ex Sermónibus sancti Bernárdi abbátis (Sermo 2: Opera omnia, Edit. Cisterc. 5 [1968], 364-368)


Properemus ad fratres qui nos exspectantAd quid ergo sanctis laus nostra, ad quid glorificátio nostra, ad quid

nostra hæc ipsa sollémnitas? Quo eis terrénos honóres, quos iuxta verácem Fílii promissiónem honoríficat Pater cæléstis? Quo eis præcónia nostra? Honórum nostrórum sancti non egent, nec quidquam eis nostra devotióne præstátur. Plane quod eórum memóriam venerámur, nostra ínterest, non ipsórum. Ego in me, fáteor, ex hac recordatióne séntio desidérium véhemens inflammári.

Hoc enim primum desidérium, quod in nobis sanctórum memória vel éxcitat vel íncitat magis, ut eórum tam optábili societáte fruámur et mereámur concíves et contubernáles esse spirítuum beatórum, miscéri cœtui patriarchárum, cúneis prophetárum, senátui Apostolórum, mártyrum exercítibus numerósis, confessórum collégiis, vírginum choris, in ómnium dénique cólligi et collætári communióne sanctórum. Præstolátur nos Ecclésia illa primitivórum, et neglégimus; desíderant nos sancti, et parvi péndimus; exspéctant nos iusti, et dissimulámus.

Excitémur aliquándo, fratres; resurgámus cum Christo, quærámus quæ sursum sunt, quæ sursum sunt sapiámus. Desiderémus desiderántes nos, properémus ad præstolántes nos, exspectántes nos votis præoccupémus animórum. Non modo tantum socíetas, sed étiam felícitas nobis est optánda sanctórum, ut quorum desiderámus præséntiam, glóriam quoque ferventíssimis stúdiis ambiámus. Neque enim perniciósa ambítio hæc, aut illíus affectátio glóriæ ullátenus periculósa est.

Hoc ergo secúndum desidérium, quod ex sanctórum commemoratióne flagrat in nobis, ut sicut illis sic étiam nobis Christus appáreat, vita nostra, et nos quoque cum ipso appareámus in glória. Interim nempe non sicut est, sed sicut pro nobis factum est, caput nostrum nobis repræsentátur, non coronátum glória, sed peccatórum nostrórum circúmdatum spinis. Púdeat sub spináto cápite membrum fíeri delicátum, quod omnis ei ínterim púrpura non tam honóris sit quam irrisiónis. Erit cum vénerit Christus, nec mors eius ultra annuntiábitur, ut sciámus quóniam ipsi quoque mórtui sumus, et cum eo abscóndita est vita nostra. Apparébit


caput gloriósum, et cum eo membra glorificáta fulgébunt, cum vidélicet reformábit corpus humilitátis nostræ configurátum glóriæ cápitis, quod est ipse.

Hanc ergo glóriam tota et tuta ambitióne concupiscámus. Sane ut eam nobis speráre líceat et ad tantam beatitúdinem aspiráre, summópere nobis desideránda sunt suffrágia quoque sanctórum, ut quod possibílitas nostra non óbtinet, eórum nobis intercessióne donétur.

Responsorium Ap 19, 5b. 6b; Ps 32 (33), 1

R/. Laudem dícite Deo nostro, omnes servi eius et qui timétis Deum, pusílli et magni! * Quóniam regnávit Dóminus Deus noster omnípotens.

V/. Exsultáte, iusti, in Dómino; rectos decet collaudátio. * Quóniam.

Hymnus Te Deum, 212.

Oratio

Omnípotens sempitérne Deus, qui nos ómnium sanctórum tuórum mérita sub una tribuísti celebritáte venerári, † quæsumus, ut desiderátam nobis tuæ propitiatiónis abundántiam, * multiplicátis intercessóribus, largiáris. Per Dóminum.



IH.I

E-

�

su,

�

sal

vá-

tor

�

sæ-

cu-

li,

�

red-

�

ém

�

ptis

�

o-

pe

�

súb-

ve-

ni,

et,�

pi-

a

De-

i

gé

�

ne

trix,

�

sa-

�

lú-

tem

�

po

sce

�

mí-

se-

ris.

�

2. Cœ-

�

tus

�

om

nes

an

�

gé-

li-

ci,

�

pa-

�

tri-

�

ar

�

chá-

rum

�

cú-

ne-

i

ac�

pro-

phe-

tá-

rum

mé-

�

ri-

ta

�

no-

�

bis

pre-

�

cén-

tur

�

vé-

ni-

am.

�

3. Bap-

�

tí

�

sta

tu-

i

�

præ-

vi-

us

�

et

�

clá-

�

vi-

�

ger

æ

�

thé-

re-

us

cum�

cé-

te-

ris

a-

pó

�

sto-

lis

�

nos

�

sol-

vant

�

ne-

xu

�

crí-

mi-

nis.

�

4. Cho-

�

rus

�

sa

crá-

tus

�

már

ty-

rum,

�

sa-

�

cer

�

dó-

�

tum

con

�

fés-

si-

o

et�

vir-

gi-

ná-

lis

cá

�

sti-

tas

�

nos

�

AD LAUDES MATUTINAS


Hymnus


a

pec

�

cá-

tis

�

á

blu-

ant.

�

5. Mo-

�

na

�

chó-

rum

suf

�

frá-

gi-

a

�

om-

�

nés

�

que

�

ci-

ves

�

cæ-

li-

ci

án�

nu-

ant

vo-

tis

súp

�

pli-

cum

�

et

�

vi-

tæ

�

pos

cant

�

præ

mi-

um.

�

6. Sit,

�

Chri

�

ste,

ti-

bi

�

gló-

ri-

a

�

cum

�

Pa

�

tre et

�

San

cto

�

Spí-

ri-

tu,

quo-�

rum

lu-

ce

mi-

rí-

�

fi-

ca

�

san

�

cti

con

�

gáu

dent

�

pér

pe-

tim.

�

A-

men.


IH.I

E-

�

su,

�

sal

vá-

tor

�

sæ-

cu-

li,

�

red-

�

ém

�

ptis

�

o-

pe

�

súb-

ve-

ni,

et,�

pi-

a

De-

i

gé

�

ne

trix,

�

sa-

�

lú-

tem

�

po

sce

�

mí-

se-

ris.

�

2. Cœ-

�

tus

�

om

nes

an

�

gé-

li-

ci,

�

pa-

�

tri-

�

ar

�

chá-

rum

�

cú-

ne-

i

ac�

pro-

phe-

tá-

rum

mé-

�

ri-

ta

�

no-

�

bis

pre-

�

cén-

tur

�

vé-

ni-

am.

�

3. Bap-

�

tí

�

sta

tu-

i

�

præ-

vi-

us

�

et

�

clá-

�

vi-

�

ger

æ

�

thé-

re-

us

cum�

cé-

te-

ris

a-

pó

�

sto-

lis

�

nos

�

sol-

vant

�

ne-

xu

�

crí-

mi-

nis.

�

4. Cho-

�

rus

�

sa

crá-

tus

�

már

ty-

rum,

�

sa-

�

cer

�

dó-

�

tum

con

�

fés-

si-

o

et�

vir-

gi-

ná-

lis

cá

�

sti-

tas

�

nos

�

Psalmodia

Antiphonale Monasticum III (2007) p. 259

I1A.VIIa

N

�

cæ-

�

lés

�

ti

�

bus

�

reg

nis

�

*

sanc

�

tó-

�

rum

�

ha-

�

bi-

�

tá-

�

ti-

�

o

�

est,

�

al

le-

�

lú-

�

ia,

�

et

�

in

�

æ-

�

tér

�

num

ré

�

qui-

�

es

�

e-

�

ó-

rum,

�

al

le-

lú-

�

ia.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.



I1A.VIIa

N

�

cæ-

�

lés

�

ti

�

bus

�

reg

nis

�

*

sanc

�

tó-

�

rum

�

ha-

�

bi-

�

tá-

�

ti-

�

o

�

est,

�

al

le-

�

lú-

�

ia,

�

et

�

in

�

æ-

�

tér

�

num

ré

�

qui-

�

es

�

e-

�

ó-

rum,

�

al

le-

lú-

�

ia.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

Psalmus 62 (63), 2-9Anima Dominum sitiens

Deus, Deus meus es tu, * ad te de luce vígilo.

Sitívit in te ánima mea, * te desiderávit caro mea.

In terra desérta et árida et inaquósa, † sic in sancto appárui tibi, * ut vidérem virtútem tuam et glóriam tuam.

Quóniam mélior est misericórdia tua super vitas, * lábia mea laudábunt te.

Sic benedícam te in vita mea * et in nómine tuo levábo manus meas.

Sicut ádipe et pinguédine repleátur ánima mea, * et lábiis exsultatiónis laudábit os meum.

Cum memor ero tui super stratum meum, * in matutínis meditábor de te,

quia fuísti adiútor meus, * et in velaménto alárum tuárum exsultábo.

Adhæsit ánima mea post te, * me suscépit déxtera tua.


Dan 3, 87Antiphonale Monasticum III (2007) p. 257

S2A.per

Anc�

ti�

Dó

�

mi-

ni,

�

*

Dó

�

mi-

�

no

�

be

�

ne-

�

dí-

�

ci-

�

te�

in

�

æ-

tér-

�

num.

�

E

�

u

�

o

�

u�

a

�

e.

Canticum Dan 3, 57-88. 56Omnis creatura laudet Dominum

Benedícite, ómnia ópera Dómini, Dómino, * laudáte et superexaltáte eum in sæcula.

Benedícite, cæli, Dómino, * benedícite, ángeli Dómini, Dómino.

Benedícite, aquæ omnes, quæ super cælos sunt, Dómino, * benedícat omnis virtus Dómino.

Benedícite, sol et luna, Dómino, * benedícite, stellæ cæli, Dómino.

Benedícite, omnis imber et ros, Dómino, * benedícite, omnes venti, Dómino.

Benedícite, ignis et æstus, Dómino, * benedícite, frigus et æstus, Dómino.

Benedícite, rores et pruína, Dómino, * benedícite, gelu et frigus, Dómino.

Benedícite, glácies et nives, Dómino, * benedícite, noctes et dies, Dómino.

Benedícite, lux et ténebræ, Dómino, * benedícite, fúlgura et nubes, Dómino.

Benedícat terra Dóminum, * laudet et superexáltet eum in sæcula.


Benedícite, montes et colles, Dómino, * benedícite, univérsa germinántia in terra, Dómino.

Benedícite, mária et flúmina, Dómino, * benedícite, fontes, Dómino.

Benedícite, cete et ómnia quæ movéntur in aquis, Dómino, * benedícite, omnes vólucres cæli, Dómino.

Benedícite, omnes béstiæ et pécora, Dómino, * benedícite, fílii hóminum, Dómino.

Bénedic, Israel, Dómino, * laudáte et superexaltáte eum in sæcula.

Benedícite, sacerdótes Dómini, Dómino, * benedícite, servi Dómini, Dómino.

Benedícite, spíritus et ánimæ iustórum, Dómino, * benedícite, sancti et húmiles corde, Dómino.

Benedícite, Ananía, Azaría, Mísael, Dómino, * laudáte et superexaltáte eum in sæcula.

Benedicámus Patrem et Fílium cum Sancto Spíritu; * laudémus et superexaltémus eum in sæcula.

Benedíctus es in firmaménto cæli * et laudábilis et gloriósus in sæcula.

In fine huius cantici non dicitur Gloria Patri.

Ps 148, 14; 149, 9Antiphonale Monasticum III (2007) p. 258

H3A.VIIIg

Ym

�

nus

óm

ni

�

bus

�

sanc

tis

e-

�

ius,

�

*

fí-

�

li-

�

is

�

Is

ra-

�

el,

pó

�

pu-

�

lo

�

ap

�

pro

�

pin

�

quán

�

ti

�

si-

�

bi;

�

gló-

ri-

�

a

�

hæc

est�

óm

�

ni-

�

bus

sanc

�

tis

e-

�

ius.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

�



H3A.VIIIg

Ym

�

nus

óm

ni

�

bus

�

sanc

tis

e-

�

ius,

�

*

fí-

�

li-

�

is

�

Is

ra-

�

el,

pó

�

pu-

�

lo

�

ap

�

pro

�

pin

�

quán

�

ti

�

si-

�

bi;

�

gló-

ri-

�

a

�

hæc

est�

óm

�

ni-

�

bus

sanc

�

tis

e-

�

ius.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

�


H3A.VIIIg

Ym

�

nus

óm

ni

�

bus

�

sanc

tis

e-

�

ius,

�

*

fí-

�

li-

�

is

�

Is

ra-

�

el,

pó

�

pu-

�

lo

�

ap

�

pro

�

pin

�

quán

�

ti

�

si-

�

bi;

�

gló-

ri-

�

a

�

hæc

est�

óm

�

ni-

�

bus

sanc

�

tis

e-

�

ius.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

�

Psalmus 149Exsultatio sanctorum

Cantáte Dómino cánticum novum; * laus eius in ecclésia sanctórum.

Lætétur Israel in eo, qui fecit eum, * et fílii Sion exsúltent in rege suo.

Laudent nomen eius in choro, * in týmpano et cíthara psallant ei,

quia beneplácitum est Dómino in pópulo suo, * et honorábit mansuétos in salúte.

Iúbilent sancti in glória, * læténtur in cubílibus suis.

Exaltatiónes Dei in gútture eórum * et gládii ancípites in mánibus eórum,

ad faciéndam vindíctam in natiónibus, * castigatiónes in pópulis,

ad alligándos reges eórum in compédibus * et nóbiles eórum in mánicis férreis,

ad faciéndum in eis iudícium conscríptum: * glória hæc est ómnibus sanctis eius.

Lectio brevis Eph 1, 17-18

Deus Dómini nostri Iesu Christi, Pater glóriæ det vobis Spíritum sapiéntiæ et revelatiónis in agnitióne eius, illuminátos óculos cordis vestri, ut sciátis quæ sit spes vocatiónis eius, quæ divítiæ glóriæ hereditátis eius in sanctis.



LR/. br.

Æ

�

tá

�

mi-

�

ni

in

Dó

�

mi-

no,

�

*

Et

�

ex

�

sul-

tá-

te

ius-

ti.

�

B. Et

�

glo-

�

ri-

�

á

mi-

�

ni

�

om

�

nes

�

rec-

ti

cor-

de.

�

B. Gló-

�

ri-

�

a

�

Pa

tri,

�

et

�

Fí-

li-

o,�

et

Spi-

�

rí-

�

tu-

i

Sanc

to.

�


TBA.VIIa

E

glo-

ri-

ó-

sus

�

*

a

�

pos

�

to-

�

ló-

rum

cho-

�

rus,

�

te

�

pro

�

phe-

�

tá-

rum

lau-�

dá-

bi-

�

lis

�

nú

�

me-

rus,

�

te

már

�

ty-

�

rum

�

can

di-

dá-

tus

�

lau-

dat

ex-

ér

ci-

tus,

�

te

�

om

�

nes

�

e-

�

léc-

ti

vo-�

ce

�

con

�

fi-

�

tén-

tur

�

u-

ná-

�

ni

mes,

�

be-

á-

�

ta

Trí-

�

ni-

�

tas,

u-

nus

�

De-

�

us.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.


Preces

Deum, corónam sanctórum ómnium, gaudénter deprecémur:

R/. Per intercessiónem sanctórum salva nos, Dómine.

Deus, fons sanctitátis, qui multifórmis grátiæ tuæ mirabília in sanctis fulgére fecísti, * concéde nobis in illis magnitúdinem tuam celebráre. R/.

Providentíssime ætérne Deus, qui perfectióres Fílii tui imágines in sanctis nobis ostendísti, * præsta, ut ad uniónem cum Christo per illos efficácius moveámur. R/.

Rex cælórum, qui per fidéles Christi sectatóres ad futúram civitátem nos íncitas, * fac ut ab illis de tutióre via illuc perveniéndi edoceámur. R/.

Deus, qui in sacrifício córporis Fílii tui árctius cæléstibus íncolis nos coniúngis, * auge devotiónem nostram, ut cúltui eórum perféctius conformémur. R/.

Pater noster.

Oratio

Omnípotens sempitérne Deus, qui nos ómnium sanctórum tuórum mérita sub una tribuísti celebritáte venerári, † quæsumus, ut desiderátam nobis tuæ propitiatiónis abundántiam, * multiplicátis intercessóribus, largiáris. Per Dóminum.

AD TERTIAM




NH.VIII

UNC,

�

San

�

cte,

no-

�

bis,

Spí-

�

ri-

tus,

�

u

�

num

�

Pa

�

tri

�

cum

Fí-

�

li-

o,

�

di

�

gná-

�

re

prom

�

ptus

�

ín

ge-

ri

�

no

�

stro

re-

�

fú-

sus

péc-

�

to-

ri.

�



PsalmodiaAntiphonale Monasticum (1934) p. 648

CA.VIIIg

UM

pal

ma

�

*

ad

�

reg

�

na

�

per

�

ve

�

né-

�

runt

Sanc

�

ti

co-

ró-

�

nas

de-

�

có-

�

ris

�

me-

�

ru-

�

é-

�

runt

de

�

ma-

nu

De-

�

i.

�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

�

e.

�































Propter fratres meos et próximos meos *


loquar: «Pax in te!».Propter domum Dómini Dei nostri *

exquíram bona tibi.

Lectio brevis Is 65, 18-19

Gaudébunt et exsultábunt usque in sempitérnum in his, quæ ego creo, quia ecce ego creo Ierúsalem exsultatiónem et pópulum eius gáudium. Et exsultábo in Ierúsalem et gaudébo in pópulo meo, et non audiétur in ea ultra vox fletus et vox clamóris.

V/. Gaudéte et exsultáte, omnes sancti. R/. Quóniam merces vestra copiósa est in cælis.

Oratio

Omnípotens sempitérne Deus, qui nos ómnium sanctórum tuórum mérita sub una tribuísti celebritáte venerári, † quæsumus, ut desiderátam nobis tuæ propitiatiónis abundántiam, * multiplicátis intercessóribus, largiáris. Per Christum.

AD SEXTAM



RH.VIII

E

�

ctor

�

po-

tens,

�

ve-

rax

�

De-

us,

�

qui

�

tém

�

pe-

�

ras

�

re-

rum

�

vi-

ces,

�

splen

�

dó-

�

re

ma

�

ne

�

ín

stru-

is

�

et

�

í

gni-

�

bus

me-

rí-

�

di-

em.

�



RH.VIII

E

�

ctor

�

po-

tens,

�

ve-

rax

�

De-

us,

�

qui

�

tém

�

pe-

�

ras

�

re-

rum

�

vi-

ces,

�

splen

�

dó-

�

re

ma

�

ne

�

ín

stru-

is

�

et

�

í

gni-

�

bus

me-

rí-

�

di-

em.

�



PsalmodiaSir 44, 15


SA.IVe

A

�

pi-

�

én

�

ti-

�

am

�

* sanc

tó-

rum

�

nar-�

rant�

pó

�

pu-

li,

�

et

lau-

dem

�

e-

ó-

rum

�

pro

�

nún

�

ti-

at

�

om

�

nis

�

Ec-

clé-

�

si-

a.

�

E

�

u

�

o

�

u

a

e.

�




Ecce sicut óculi servórum


ad manus dominórum suórum, * sicut óculi ancíllæ ad manus dóminæ suæ,



quia multum repléta est ánima nostra * derisióne abundántium

et despectióne superbórum.


Dixit Dominus Paulo: «Noli timere ... quia ego sum tecum» (Act 18, 9-10).
















Lectio brevis 1 Petr 1, 15-16

Secúndum eum, qui vocávit vos, sanctum, et ipsi sancti in omni conversatióne sitis, quóniam scriptum est: Sancti éritis, quia ego sanctus sum.

V/. Lætámini, iusti, in Dómino. R/. Et confitémini memóriæ sanctitátis eius.

Oratio



AD NONAM



RH.VIII

E

�

rum,

�

De-

us,

�

te-

nax

�

vi-

gor,

�

im

�

mo-

�

tus

�

in

�

te

pér

�

ma

nens,

�

lu-

�

cis

�

di-

úr

�

næ

�

tém

po-

ra

�

suc

�

cés

si-

�

bus

de-

tér-

�

mi-

nans,

�



PsalmodiaHebr 11, 33


SA.Ig

Anc�

ti�

per

fi-

�

dem

* vi-

cé�

runt

reg

na,�

op�

pe-

rá-

�

ti

�

sunt

iu-�

tí-

�

ti-

am,

�

ad-

�

ép-

ti

sunt�

pro�

mis-

si-

ó�

nes.�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

e.

�


Hebr 11, 33Antiphonale Monasticum III (2007) p. 260

SA.Ig

Anc�

ti�

per

fi-

�

dem

* vi-

cé�

runt

reg

na,�

op�

pe-

rá-

�

ti

�

sunt

iu-�

tí-

�

ti-

am,

�

ad-

�

ép-

ti

sunt�

pro�

mis-

si-

ó�

nes.�

E

�

u

�

o

�

u

�

a

e.

�

Psalmus 125 (126)Gaudium et spes in Deo

Sicuti socii passionum estis, sic eritis et consolationis (2 Cor 1, 7).

In converténdo Dóminus captivitátem Sion, * facti sumus quasi somniántes.

Tunc replétum est gáudio os nostrum, * et lingua nostra exsultatióne.

Tunc dicébant inter gentes: * «Magnificávit Dóminus fácere cum eis».

Magnificávit Dóminus fácere nobíscum; * facti sumus lætántes.

Convérte, Dómine, captivitátem nostram, * sicut torréntes in austro.

Qui séminant in lácrimis, * in exsultatióne metent.

Eúntes ibant et flebant * semen spargéndum portántes;

veniéntes autem vénient in exsultatióne * portántes manípulos suos.




















Lectio brevis Ap 21, 10-11a; 22, 3b-4

Angelus sústulit me in spíritu super montem magnum et altum et osténdit mihi civitátem sanctam Ierúsalem descendéntem de cælo a Deo, habéntem claritátem Dei. Et thronus Dei et Agni in illa erit; et servi eius sérvient illi et vidébunt fáciem eius, et nomen eius in fróntibus eórum.

V/. Iusti confitebúntur nómini tuo, Dómine. R/. Et habitábunt recti in conspéctu tuo.

Oratio


AD II VESPERAS

Omnia ut in Antiphonale Romanum II (v.i. p. 204).

AD COMPLETORIUM

Hymnus et oratio ut in p. 106; reliquia de p. 76 sumitur.


TONI COMMUNESIN PRINCIPIO HORARUM

Ad Invitatoriumtonus ferialis

Antiphonale Monasticum I (2005) p. 506

D

O

�

mi-

�

ne,

�

lá-

�

bi-

�

a

�

me-

�

a

�

a

�

pé-

�

ri-

�

es.

�

A. Et

�

os

�

me-

�

um

�

an

�

nun

�

ti-

�

á-

�

bit

�

lau

�

dem

�

tu-

�

am.

�


D

O

�

mi-

�

ne,

�

lá-

�

bi-

�

a

�

me-

�

a

�

a

�

pé-

�

ri-

�

es.

�

A. Et

�

os

�

me-

�

um

�

an

�

nun

�

ti-

�

á-

�

bit

�

lau

�

dem

�

tu-

�

am.

�

tonus festivus


Ad omnes HorasAntiphonale Monasticum I (2005) p. 506

D

E-

�

us,

�

in

�

ad

�

iu-

�

tó-

ri-

�

um

�

me-

�

um

�

in

�

tén

�

de.

�

A. Dó

�

mi-

�

ne,

�

ad

�

ad

�

iu

�

ván

�

dum

�

me

�

fes

�

tí-

�

na.

�

Gló-

�

ri-

�

a

�

Pa

�

tri,

�

et

�

Fí-

�

li-

�

o,

�

et

�

Spi-

�

rí-

�

tu-

�

i

�

Sanc

�

to.

�

Si-

�

cut

�

e-

�

rat

�

in

�

prin

�

cí-

�

pi-

�

o,

�

et

�

nunc,

�

et

�

sem

�

per,

�

et

�

in

�

sæ

�

cu-

�

la

�

sæ

�

cu-

�

ló-

�

rum.

�

A

�

men.

�

Al

�

le-

lú-

�

ia.

�

AD BENEDICTIONEM — AD COMPLETORIUMAntiphonale Monasticum I (2005) p. 540

N

Oc

�

tem

�

qui-

�

é-

�

tam

�

et

�

fi-

�

nem

�

per

�

féc

�

tum

�

con

�

cé

�

dat

�

no-

�

bis

�

Dó

�

mi

�

nus

�

om

�

ní

�

po-

�

tens.

�

A. A

�

men.

�



D

E-

�

us,

�

in

�

ad

�

iu-

�

tó-

ri-

�

um

�

me-

�

um

�

in

�

tén

�

de.

�

A. Dó

�

mi-

�

ne,

�

ad

�

ad

�

iu

�

ván

�

dum

�

me

�

fes

�

tí-

�

na.

�

Gló-

�

ri-

�

a

�

Pa

�

tri,

�

et

�

Fí-

�

li-

�

o,

�

et

�

Spi-

�

rí-

�

tu-

�

i

�

Sanc

�

to.

�

Si-

�

cut

�

e-

�

rat

�

in

�

prin

�

cí-

�

pi-

�

o,

�

et

�

nunc,

�

et

�

sem

�

per,

�

et

�

in

�

sæ

�

cu-

�

la

�

sæ

�

cu-

�

ló-

�

rum.

�

A

�

men.

�

Al

�

le-

lú-

�

ia.

�

TONI CANTICORUM

BEATÆ MARIÆ VIRGINIS

&

S. ZACHARIÆ


BI g

E

�

ne-

dic

�

tus

�

Dó

�

mi-

�

nus

De-

us

�

Is

ra-

el,

*

Et

�

e-

réx-

�

it

�

cor

�

nu

�

sa-

lú-

tis

�

no-

bis

*

Sic-

�

ut

lo

�

cú-

�

tus

�

est

�

per

os

sanc

�

tó-

rum

*

Sa-

�

lú-

tem

�

ex

�

in-

�

i-

mí-

cis

�

nos

tris

*

Ad

�

fa-

ci-

�

én

�

dam

�

misericórdiam cum

pa-

tri

bus

�

nos

tris

*

Ius

�

iu-

rán

�

dum

�

quod

�

iurávit ad Abra

ham

pa

trem

�

nos

trum,

*

Ut

�

si-

ne

�

ti

�

mó-

�

re de manu inimicó

rum

li-

be

�

rá-

ti,

*

In

�

sanc

ti-

�

tá-

�

te

�

et iustíti

a

co-

ram

�

ip

so

*

Et

�

tu,

pu-

�

er

�

pro

�

phéta Altís

si-

mi

vo-

�

cá-

be-

ris:

*


BI g

E

�

ne-

dic

�

tus

�

Dó

�

mi-

�

nus

De-

us

�

Is

ra-

el,

*

Et

�

e-

réx-

�

it

�

cor

�

nu

�

sa-

lú-

tis

�

no-

bis

*

Sic-

�

ut

lo

�

cú-

�

tus

�

est

�

per

os

sanc

�

tó-

rum

*

Sa-

�

lú-

tem

�

ex

�

in-

�

i-

mí-

cis

�

nos

tris

*

Ad

�

fa-

ci-

�

én

�

dam

�

misericórdiam cum

pa-

tri

bus

�

nos

tris

*

Ius

�

iu-

rán

�

dum

�

quod

�

iurávit ad Abra

ham

pa

trem

�

nos

trum,

*

Ut

�

si-

ne

�

ti

�

mó-

�

re de manu inimicó

rum

li-

be

�

rá-

ti,

*

In

�

sanc

ti-

�

tá-

�

te

�

et iustíti

a

co-

ram

�

ip

so

*

Et

�

tu,

pu-

�

er

�

pro

�

phéta Altís

si-

mi

vo-

�

cá-

be-

ris:

*

Q

Ui-

�

a

�

vi-

�

sitávit et fecit redemptiónem

ple-

�

bi

�

su-

æ

�

in

�

do

�

mo

�

Da-

�

vid

�

pu-

�

e-

�

ri

�

su-

i,

�

qui

�

a

�

sæ

�

culo sunt, próphe

tá-

�

rum

�

e-

ius,

�

et

�

de

�

ma

�

nu ómnium,

qui

�

o

�

dé-

runt

nos;

�

et

�

me

�

mo-

�

rári testaménti

su-

�

i

�

sanc

ti,

�

da-

�

tú-

�

rum

�

se

�

no-

bis,

�

ser

�

vi-

�

a

�

mus

�

il-

li

�

óm

�

ni

�

bus

�

di-

�

é-

�

bus

�

nos

tris.

�

præ-

�

í-

�

bis

�

enim ante fáciem Dómini paráre

vi-

�

as

�

e-

ius,

�


Ad

�

dan

dam

�

scí-

�

én

�

tiam salú

tis

ple-

bi

�

e-

ius

*

Per

�

ví

sce-

�

ra

�

mi-

�

sericórdi

æ

De-

i

�

nos

tri,

*

Il

�

lu

mi-

�

ná-

�

re

�

his qui in ténebris et in um

bra

mor

tis

�

se-

dent

*

Gló-

�

ri-

a

�

Pa-

tri,

et

�

Fí-

li-

o,

*

Sic-

�

ut

e-

�

rat

�

in

�

princípio,

et

nunc

et

�

sem

per,

*


Ad

�

dan

dam

�

scí-

�

én

�

tiam salú

tis

ple-

bi

�

e-

ius

*

Per

�

ví

sce-

�

ra

�

mi-

�

sericórdi

æ

De-

i

�

nos

tri,

*

Il

�

lu

mi-

�

ná-

�

re

�


bra

mor

tis

�

se-

dent

*

Gló-

�

ri-

a

�

Pa-

tri,

et

�

Fí-

li-

o,

*

Sic-

�

ut

e-

�

rat

�

in

�

princípio,

et

nunc

et

�

sem

per,

*

in

�

re

�

mis

�

siónem peccató

rum

�

e-

�

ó-

rum,

�

in

�

qui

�

bus

�

visitábit nos óri

ens

�

ex

�

al

to,

�

ad

�

di-

�

ri-

�

géndos pedes nostros in

vi-

�

am

�

pa-

cis.

�

et

�

Spi-

�

rí-

�

tu-

�

i

�

Sanc

to.

�

et

�

in

�

sæ

�

cula sæcu

ló-

�

rum.

�

A

men.

�


BIV e

E

�

ne-

dí

�

ctus

�

Dó

�

mi-

�

nus

De-

us

�

Is-

rael,

�

E

et

�

e-

ré-

�

xit

�

cor

�

nu

�

sa-

lú-

tis

�

no-

bis

�

E

si-

�

cut

lo

�

cú-

�

tus

�

est

�

per

os

san

�

ctó-

rum,

�

E

sa-

�

lú-

tem

�

ex

�

in-

�

i-

mí-

cis

�

no

stris

�

E

ad

�

fa-

ci-

�

én

�

dam

�

mi-

�

se-

�

ri-

�

cór

�

di-

�

am

�

cum

�

pá-

tri-

bus

�

no

stris

�

E

iu-

�

si-

u-

�

rán

�

dum,

�

quod

�

iu-

�

rá-

�

vit

�

ad

�

A

�

bra-

�

ham

pa

trem

�

no

strum,

�

E

ut

�

si-

ne

�

ti

�

mó-

�

re,

�

de

�

ma

�

nu

�

in-

�

i

�

mi-

�

có-

�

rum

li-

be-

�

rá-

ti,

�

E

in

�

san

cti-

�

tá-

�

te

�

et

�

iu

�

stí-

�

ti-

�

a

co-

ram

�

i

pso

�

E

Et

�

tu,

pu-

�

er,

�

pro

�

phé-

�

ta

�

Al

�

tís-

�

si-

mi

vo-

�

cá

be-

ris :

�

E


BIV e

E

�

ne-

dí

�

ctus

�

Dó

�

mi-

�

nus

De-

us

�

Is-

rael,

�

E

et

�

e-

ré-

�

xit

�

cor

�

nu

�

sa-

lú-

tis

�

no-

bis

�

E

si-

�

cut

lo

�

cú-

�

tus

�

est

�

per

os

san

�

ctó-

rum,

�

E

sa-

�

lú-

tem

�

ex

�

in-

�

i-

mí-

cis

�

no

stris

�

E

ad

�

fa-

ci-

�

én

�

dam

�

mi-

�

se-

�

ri-

�

cór

�

di-

�

am

�

cum

�

pá-

tri-

bus

�

no

stris

�

E

iu-

�

si-

u-

�

rán

�

dum,

�

quod

�

iu-

�

rá-

�

vit

�

ad

�

A

�

bra-

�

ham

pa

trem

�

no

strum,

�

E

ut

�

si-

ne

�

ti

�

mó-

�

re,

�

de

�

ma

�

nu

�

in-

�

i

�

mi-

�

có-

�

rum

li-

be-

�

rá-

ti,

�

E

in

�

san

cti-

�

tá-

�

te

�

et

�

iu

�

stí-

�

ti-

�

a

co-

ram

�

i

pso

�

E

Et

�

tu,

pu-

�

er,

�

pro

�

phé-

�

ta

�

Al

�

tís-

�

si-

mi

vo-

�

cá

be-

ris :

�

E

Q

Ui-

�

a

�

vi-

�

si-

�

távit et fecit redempti

ó

�

nem

�

ple-

�

bi

su-

æ

�

in

�

do

�

mo

�

Da-

�

vid

�

pú-

�

e-

�

ri

su-

i,

�

qui

�

a

�

sæ

�

cu-

�

lo

�

sunt,

�

pro

�

phe-

�

tá-

�

rum

e-

ius,

�

et

�

de

�

ma

�

nu

�

óm

�

ni-

�

um,

�

qui

�

o-

dé-

runt

nos ;

�

et

�

me

�

mo-

�

rá-

�

ri

�

te

�

sta

�

mén

�

ti

�

su-

�

i

san

cti,

�

da-

�

tú-

�

rum

�

se

no-

bis,

�

ser

�

vi-

�

á

�

mus

il-

li

�

óm

�

ni

�

bus

�

di-

�

é-

�

bus

no

stris.

�

præ-

�

í-

�

bis

�

e-

�

nim

�

an

�

te

�

fá-

�

ci-

�

em

�

Dó

�

mi-

�

ni

�

pa-

�

rá-

�

re

�

vi-

�

as

e-

ius,

�


ad

�

dan

dam

�

sci-

�

én

�

ti-

�

am

�

sa-

�

lú-

�

tis

ple-

bi

�

e-

ius

�

E

per

�

ví

sce-

�

ra

�

mi-

�

se-

�

ri-

�

cór

�

di-

�

æ

De-

i

�

no

stri,

�

E

il

�

lu

mi-

�

ná-

�

re

�

his,

�

qui

�

in

�

té

�

ne

�

bris

�

et

�

in

�

um

�

bra

mor

tis

�

se

dent

�

E

Gló-

�

ri-

a

�

Pá-

tri,

et

�

Fí-

li-

o,

�

E

Si-

�

cut

é-

�

rat

�

in

�

prin

�

cí-

�

pi-

�

o,

�

et

núnc,

et

�

sém

per,

�

E


ad

�

dan

dam

�

sci-

�

én

�

ti-

�

am

�

sa-

�

lú-

�

tis

ple-

bi

�

e-

ius

�

E

per

�

ví

sce-

�

ra

�

mi-

�

se-

�

ri-

�

cór

�

di-

�

æ

De-

i

�

no

stri,

�

E

il

�

lu

mi-

�

ná-

�

re

�

his,

�

qui

�

in

�

té

�

ne

�

bris

�

et

�

in

�

um

�

bra

mor

tis

�

se

dent

�

E

Gló-

�

ri-

a

�

Pá-

tri,

et

�

Fí-

li-

o,

�

E

Si-

�

cut

é-

�

rat

�

in

�

prin

�

cí-

�

pi-

�

o,

�

et

núnc,

et

�

sém

per,

�

E

in

�

re

�

mis

�

si-

�

ó

�

nem

�

pec

�

ca-

�

tó-

�

rum

�

e-

ó-

rum,

�

in

�

qui

�

bus

�

vi-

�

si-

�

tá-

�

bit

�

nos

�

ó-

�

ri-

�

ens

�

ex

al

to,

�

ad

�

dir-

�

i-

�

gén

�

dos

�

pe

�

des

�

no

�

stros

�

in

�

vi-

�

am

pa-

cis.

�

et

�

Spi-

�

rí-

�

tu-

�

i

Sán

cto.

�

et

�

in

�

sæ

�

cu-

�

la

�

sæ

�

cu-

�

ló-

�

rum.

A

men.

�


BVI f(c)

E

�

ne-

dic

�

tus

�

Dó

�

mi-

�

nus

De-

us

�

Is

ra-

el,

*

Et

�

e-

réx-

�

it

�

cor

�

nu

�

sa-

lú-

tis

�

no-

bis

*

Sic-

�

ut

lo

�

cú-

�

tus

�

est

�

per

os

sanc

�

tó-

rum

*

Sa-

�

lú-

tem

�

ex

�

in-

�

i-

mí-

cis

�

nos

tris

*

Ad

�

fa-

ci-

�

én

�

dam

�

misericórdiam cum

pa-

tri

bus

�

nos

tris

*

Ius

�

iu-

rán

�

dum

�

quod

�

iurávit ad Abra

ham

pa

trem

�

nos

trum,

*

Ut

�

si-

ne

�

ti

�

mó-

�

re de manu inimicó

rum

li-

be

�

rá-

ti,

*

In

�

sanc

ti-

�

tá-

�

te

�

et iustíti

a

co-

ram

�

ip

so

*

Et

�

tu,

pu-

�

er

�

pro

�

phéta Altís

si-

mi

vo-

�

cá-

be-

ris:

*


BVI f(c)

E

�

ne-

dic

�

tus

�

Dó

�

mi-

�

nus

De-

us

�

Is

ra-

el,

*

Et

�

e-

réx-

�

it

�

cor

�

nu

�

sa-

lú-

tis

�

no-

bis

*

Sic-

�

ut

lo

�

cú-

�

tus

�

est

�

per

os

sanc

�

tó-

rum

*

Sa-

�

lú-

tem

�

ex

�

in-

�

i-

mí-

cis

�

nos

tris

*

Ad

�

fa-

ci-

�

én

�

dam

�

misericórdiam cum

pa-

tri

bus

�

nos

tris

*

Ius

�

iu-

rán

�

dum

�

quod

�

iurávit ad Abra

ham

pa

trem

�

nos

trum,

*

Ut

�

si-

ne

�

ti

�

mó-

�

re de manu inimicó

rum

li-

be

�

rá-

ti,

*

In

�

sanc

ti-

�

tá-

�

te

�

et iustíti

a

co-

ram

�

ip

so

*

Et

�

tu,

pu-

�

er

�

pro

�

phéta Altís

si-

mi

vo-

�

cá-

be-

ris:

*

Q

Ui-

�

a

�

vi-

�

sitávit et fecit redemptiónem

ple-

�

bi

su-

�

æ

�

in

�

do

�

mo

�

Da-

�

vid

�

pu-

�

e-

�

ri

su-

�

i,

�

qui

�

a

�

sæ

�

culo sunt, próphe

tá-

�

rum

e-

�

ius,

�

et

�

de

�

ma

�

nu ómnium,

qui

�

o

dé-

�

runt

nos;

�

et

�

me

�

mo-

�

rári testaménti

su-

�

i

sanc

�

ti,

�

da-

�

tú-

�

rum

�

se

no-

�

bis,

�

ser

�

vi-

�

a

�

mus

il-

�

li

�

óm

�

ni

�

bus

�

di-

�

é-

�

bus

nos

�

tris.

�

præ-

�

í-

�

bis

�

enim ante fáciem Dómini paráre

vi-

�

as

e-

�

ius,

�


Ad

�

dan

dam

�

scí-

�

én

�

tiam salú

tis

ple-

bi

�

e-

ius

*

Per

�

ví

sce-

�

ra

�

mi-

�

sericórdi

æ

De-

i

�

nos

tri,

*

Il

�

lu

mi-

�

ná-

�

re

�


bra

mor

tis

�

se-

dent

*

Gló-

�

ri-

a

�

Pa-

tri,

et

�

Fí-

li-

o,

*

Sic-

�

ut

e-

�

rat

�

in

�

princípio,

et

nunc

et

�

sem

per,

*


Ad

�

dan

dam

�

scí-

�

én

�

tiam salú

tis

ple-

bi

�

e-

ius

*

Per

�

ví

sce-

�

ra

�

mi-

�

sericórdi

æ

De-

i

�

nos

tri,

*

Il

�

lu

mi-

�

ná-

�

re

�


bra

mor

tis

�

se-

dent

*

Gló-

�

ri-

a

�

Pa-

tri,

et

�

Fí-

li-

o,

*

Sic-

�

ut

e-

�

rat

�

in

�

princípio,

et

nunc

et

�

sem

per,

*

in

�

re

�

mis

�

siónem peccató

rum

�

e-

ó-

�

rum,

�

in

�

qui

�

bus

�

visitábit nos óri

ens

�

ex

al

�

to,

�

ad

�

di-

�

ri-

�

géndos pedes nostros in

vi-

�

am

pa-

�

cis.

�

et

�

Spi-

�

rí-

�

tu-

�

i

Sanc

�

to.

�

et

�

in

�

sæ

�

cula sæcu

ló-

�

rum.

A

�

men.

�


BVII a

E-

ne-

dí

�

ctus

�

Dó

�

mi

�

nus

�

De-

us

�

Is

ra-

el,

E

et

e-

ré-

�

xit

�

cor

�

nu

�

sa-

�

lú-

tis

�

no-

bis

E

si-

cut

lo

�

cú-

�

tus

�

est

�

per

�

os

san

�

ctó-

rum,

E

sa-

lú-

tem

�

ex

�

in-

�

i

�

mí-

cis

�

no

stris

E

ad

fa-

ci-

�

én

�

dam

�

mi-

�

se-

�

ri-

�

cór

�

di-

�

am

�

cum

�

pá

tri

bus

�

no

stris

E

ius-

iu-

rán

�

dum,

�

quod

�

iu-

�

rá-

�

vit

�

ad

�

A

�

bra

�

ham

�

pa

trem

�

no

strum,

E

ut

si-

ne

�

ti

�

mó-

�

re,

�

de

�

ma

�

nu

�

in-

�

i

�

mi-

�

có-

�

rum

�

li-

be-

�

rá-

ti,

E

in

san

cti-

�

tá-

�

te

�

et

�

iu

�

stí-

�

ti-

�

a

�

co-

ram

�

i

pso

E

Et

tu,

pu-

�

er,

�

pro

�

phé-

�

ta

�

Al

�

tís

�

si

�

mi

vo-

�

cá-

be-

ris :

E


BVII a

E-

ne-

dí

�

ctus

�

Dó

�

mi

�

nus

�

De-

us

�

Is

ra-

el,

E

et

e-

ré-

�

xit

�

cor

�

nu

�

sa-

�

lú-

tis

�

no-

bis

E

si-

cut

lo

�

cú-

�

tus

�

est

�

per

�

os

san

�

ctó-

rum,

E

sa-

lú-

tem

�

ex

�

in-

�

i

�

mí-

cis

�

no

stris

E

ad

fa-

ci-

�

én

�

dam

�

mi-

�

se-

�

ri-

�

cór

�

di-

�

am

�

cum

�

pá

tri

bus

�

no

stris

E

ius-

iu-

rán

�

dum,

�

quod

�

iu-

�

rá-

�

vit

�

ad

�

A

�

bra

�

ham

�

pa

trem

�

no

strum,

E

ut

si-

ne

�

ti

�

mó-

�

re,

�

de

�

ma

�

nu

�

in-

�

i

�

mi-

�

có-

�

rum

�

li-

be-

�

rá-

ti,

E

in

san

cti-

�

tá-

�

te

�

et

�

iu

�

stí-

�

ti-

�

a

�

co-

ram

�

i

pso

E

Et

tu,

pu-

�

er,

�

pro

�

phé-

�

ta

�

Al

�

tís

�

si

�

mi

vo-

�

cá-

be-

ris :

E

Q

Ui-

�

a

�

vi-

�

si-

�

távit et fecit redemptió

nem

�

ple-

�

bi

�

su-

�

æ

in

�

do

�

mo

�

Da-

�

vid

�

pú-

�

e-

ri

�

su-

�

i,

qui

�

a

�

sæ

�

cu-

�

lo

�

sunt,

�

pro

�

phe-

�

tá-

�

rum

�

e-

�

ius,

et

�

de

�

ma

�

nu

�

óm

�

ni-

�

um,

�

qui

�

o

�

dé-

�

runt

nos ;

et

�

me

�

mo-

�

rá-

�

ri

�

te

�

sta

�

mén

�

ti

�

su-

�

i

�

san

�

cti,

da-

�

tú

�

rum

se

�

no-

�

bis,

ser

�

vi-

�

á

�

mus

�

il-

�

li

óm

�

ni

�

bus

�

di-

�

é

�

bus

�

no

�

stris.

præ-

�

í-

�

bis

�

e-

�

nim

�

an

�

te

�

fá-

�

ci-

�

em

�

Dó

�

mi-

�

ni

�

pa-

�

rá-

�

re

�

vi-

�

as

�

e-

�

ius,


ad

dan

dam

�

sci-

�

én

�

ti-

�

am

�

sa-

�

lú-

�

tis

�

ple-

bi

�

e-

ius

E

per

ví

sce-

�

ra

�

mi-

�

se-

�

ri-

�

cór

�

di-

�

æ

�

De-

i

�

no

stri,

E

il-

lu

mi-

�

ná-

�

re

�

his,

�

qui

�

in

�

té

�

ne

�

bris

�

et

�

in

�

um

�

bra

�

mor

tis

�

se-

dent

E

Gló-

ri-

a

�

Pá

tri,

et

�

Fí-

li-

o,

E

Si-

cut

é-

�

rat

�

in

�

prin

�

cí-

�

pi-

�

o,

�

et

�

núnc,

et

�

sém

per,

E


ad

dan

dam

�

sci-

�

én

�

ti-

�

am

�

sa-

�

lú-

�

tis

�

ple-

bi

�

e-

ius

E

per

ví

sce-

�

ra

�

mi-

�

se-

�

ri-

�

cór

�

di-

�

æ

�

De-

i

�

no

stri,

E

il-

lu

mi-

�

ná-

�

re

�

his,

�

qui

�

in

�

té

�

ne

�

bris

�

et

�

in

�

um

�

bra

�

mor

tis

�

se-

dent

E

Gló-

ri-

a

�

Pá

tri,

et

�

Fí-

li-

o,

E

Si-

cut

é-

�

rat

�

in

�

prin

�

cí-

�

pi-

�

o,

�

et

�

núnc,

et

�

sém

per,

E

in

�

re

�

mis

�

si-

�

ó

�

nem

�

pec

�

ca-

�

tó-

�

rum

e-

�

ó-

�

rum,

in

�

qui

�

bus

�

vi-

�

si-

�

tá-

�

bit

�

nos

�

ó-

�

ri-

�

ens

�

ex

�

al

�

to,

ad

�

dir-

�

i-

�

gén

�

dos

�

pe

�

des

�

no

�

stros

�

in

�

vi-

�

am

�

pa-

�

cis.

et

�

Spi-

�

rí-

�

tu-

i

�

Sán

�

cto.

et

�

in

�

sæ

�

cu-

�

la

�

sæ

�

cu-

�

ló-

�

rum.

�

A

�

men.


MI g

A

�

gní-

fi-

�

cat

�

*

Et

�

ex

sul

�

tá-

�

vit

�

spí-

ri-

tus

�

me-

us

*

Qui-

�

a

res

�

pé-

�

xit

�

humilitátem

an-

cíl

læ

�

su-

æ.

*

Qui-

�

a

fe-

�

cit

�

mi-

�

hi

�

ma

gna,

qui

�

pot-

ens

est,

*

Et

�

mi-

se-

�

ri-

�

cór

�

dia eius a progéni

e

in

pro

�

gé-

ni-

es

*

Fe-

�

cit

pot-

�

én

�

ti-

�

am in

brá-

chi-

o

�

su-

o,

*

De

�

pó-

su-

�

it

�

pot-

�

én-

tes

de

�

se-

de

*

E

�

su-

ri-

�

én

�

tes

�

im

plé-

vit

�

bo-

nis

*

Su

�

scé-

pit

�

Is

�

ra-

�

el

�

pú-

e-

rum

�

su-

um,

*


MI g

A

�

gní-

fi-

�

cat

�

*

Et

�

ex

sul

�

tá-

�

vit

�

spí-

ri-

tus

�

me-

us

*

Qui-

�

a

res

�

pé-

�

xit

�

humilitátem

an-

cíl

læ

�

su-

æ.

*

Qui-

�

a

fe-

�

cit

�

mi-

�

hi

�

ma

gna,

qui

�

pot-

ens

est,

*

Et

�

mi-

se-

�

ri-

�

cór

�

dia eius a progéni

e

in

pro

�

gé-

ni-

es

*

Fe-

�

cit

pot-

�

én

�

ti-

�

am in

brá-

chi-

o

�

su-

o,

*

De

�

pó-

su-

�

it

�

pot-

�

én-

tes

de

�

se-

de

*

E

�

su-

ri-

�

én

�

tes

�

im

plé-

vit

�

bo-

nis

*

Su

�

scé-

pit

�

Is

�

ra-

�

el

�

pú-

e-

rum

�

su-

um,

*

A

-

�

ni

�

ma

�

me-

�

a

�

Dó

mi

num,

�

in

�

De-

�

o

�

salu

tá-

�

ri

�

me-

o,

�

Ec

�

ce

�

en-

�

im ex hoc beátam me dicent omnes gene

ra-

�

ti-

�

ó

nes,

�

et

�

sanc

�

tum

�

no

�

men

�

e-

ius,

�

ti

�

mén

�

ti-

�

bus

�

e-

um.

�

dis

�

pér

�

sit

�

supérbos mente

cor

�

dis

�

su-

i;

�

et

�

ex-

�

al

�

tá-

�

vit

�

hú

mi-

les;

�

et

�

dí-

�

vi-

�

tes dimí

sit

�

in-

�

á

nes.

�

re-

�

cor

�

dá-

�

tus misericór

di-

�

æ

�

su-

æ,

�


Si-

�

cut

lo

�

cú-

�

tus

�

est

�

ad

pa

tres

�

nos

tros,

*

Gló-

�

ri-

a

�

Pa-

tri,

et

�

Fí-

li-

o

*

Sic-

�

ut

e-

�

rat

�

in

�

princípio,

et

nunc

et

�

sem

per

*


Si-

�

cut

lo

�

cú-

�

tus

�

est

�

ad

pa

tres

�

nos

tros,

*

Gló-

�

ri-

a

�

Pa-

tri,

et

�

Fí-

li-

o

*

Sic-

�

ut

e-

�

rat

�

in

�

princípio,

et

nunc

et

�

sem

per

*

Ab

�

ra

�

ham

�

et sémini e

ius

�

in

�

sæ

cu-

la.

�

et

�

Spi-

�

rí-

�

tu-

�

i

�

Sanc

to.

�

et

�

in

�

sæ

�

cula sæcu

ló-

�

rum.

�

A

men.

�


MI d3

A

�

gní-

fi-

�

cat

�

*

Et

�

ex

sul

�

tá-

�

vit

�

spí-

ri-

tus

�

me-

us

*

Qui-

�

a

res

�

pé-

�

xit

�

humilitátem

an-

cíl

læ

�

su-

æ.

*

Qui-

�

a

fe-

�

cit

�

mi-

�

hi

�

ma

gna,

qui

�

pot-

ens

est,

*

Et

�

mi-

se-

�

ri-

�

cór

�

dia eius a progéni

e

in

pro

�

gé-

ni-

es

*

Fe-

�

cit

pot-

�

én

�

ti-

�

am in

brá-

chi-

o

�

su-

o,

*

De

�

pó-

su-

�

it

�

pot-

�

én-

tes

de

�

se-

de

*

E

�

su-

ri-

�

én

�

tes

�

im

plé-

vit

�

bo-

nis

*

Su

�

scé-

pit

�

Is

�

ra-

�

el

�

pú-

e-

rum

�

su-

um,

*


MI d3

A

�

gní-

fi-

�

cat

�

*

Et

�

ex

sul

�

tá-

�

vit

�

spí-

ri-

tus

�

me-

us

*

Qui-

�

a

res

�

pé-

�

xit

�

humilitátem

an-

cíl

læ

�

su-

æ.

*

Qui-

�

a

fe-

�

cit

�

mi-

�

hi

�

ma

gna,

qui

�

pot-

ens

est,

*

Et

�

mi-

se-

�

ri-

�

cór

�

dia eius a progéni

e

in

pro

�

gé-

ni-

es

*

Fe-

�

cit

pot-

�

én

�

ti-

�

am in

brá-

chi-

o

�

su-

o,

*

De

�

pó-

su-

�

it

�

pot-

�

én-

tes

de

�

se-

de

*

E

�

su-

ri-

�

én

�

tes

�

im

plé-

vit

�

bo-

nis

*

Su

�

scé-

pit

�

Is

�

ra-

�

el

�

pú-

e-

rum

�

su-

um,

*

A

-

�

ni

�

ma

�

me-

�

a

�

Dó

mi

num,

in

�

De-

�

o

�

salu

tá-

�

ri

�

me-

o,

Ec

�

ce

�

en-

�


ra-

�

ti-

�

ó

nes,

et

�

sanc

�

tum

�

no

�

men

�

e-

ius,

ti

�

mén

�

ti-

�

bus

�

e-

um.

dis

�

pér

�

sit

�

supérbos mente

cor

�

dis

�

su-

i;

et

�

ex-

�

al

�

tá-

�

vit

�

hú

mi-

les;

et

�

dí-

�

vi-

�

tes dimí

sit

�

in-

�

á

nes.

re-

�

cor

�

dá-

�

tus misericór

di-

�

æ

�

su-

æ,


Si-

�

cut

lo

�

cú-

�

tus

�

est

�

ad

pa

tres

�

nos

tros,

*

Gló-

�

ri-

a

�

Pa-

tri,

et

�

Fí-

li-

o

*

Sic-

�

ut

e-

�

rat

�

in

�

princípio,

et

nunc

et

�

sem

per

*


Si-

�

cut

lo

�

cú-

�

tus

�

est

�

ad

pa

tres

�

nos

tros,

*

Gló-

�

ri-

a

�

Pa-

tri,

et

�

Fí-

li-

o

*

Sic-

�

ut

e-

�

rat

�

in

�

princípio,

et

nunc

et

�

sem

per

*

Ab

�

ra

�

ham

�

et sémini e

ius

�

in

�

sæ

cu-

la.

et

�

Spi-

�

rí-

�

tu-

�

i

�

Sanc

to.

et

�

in

�

sæ

�

cula sæcu

ló-

�

rum.

�

A

men.


MII d

A

�

gní-

fi-

cat

�

*

Et

�

ex

sul

tá-

�

vit

�

spí-

ri-

tus

�

me-

us

�

*

Qui-

�

a

res

pé-

�

xit

�

humilitátem

an

cíl

læ

�

su-

æ.

�

*

Qui-

�

a

fe-

cit

�

mi-

�

hi

�

ma

gna,

qui

�

pot-

ens

est,

�

*

Et

�

mi-

se-

ri-

�

cór

�

dia eius a progéni

e

in

pro

�

gé-

ni-

es

�

*

Fe-

�

cit

pot-

én

�

ti-

�

am in

brá

chi-

o

�

su-

o,

�

*

De-

�

pó-

su-

it

�

pot-

�

én

tes

de

�

se

de

�

*

E-

�

su-

ri-

én

�

tes

�

im

plé-

vit

�

bo

nis

�

*

Su

�

scé-

pit

Is

�

ra-

�

el

�

pú-

e-

rum

�

su-

um,

�

*


A

-

�

ni

�

ma

�

me-

�

a

�

Dó

mi

num,

�

in

�

De-

�

o

�

salutá

ri

�

me-

o,

�

Ec

�

ce

�

en-

�

im ex hoc beátam me dicent omnes genera

ti-

�

ó

nes,

�

et

�

sanc

�

tum

�

no

�

men

�

e-

ius,

�

ti

�

mén

�

ti-

�

bus

�

e-

um.

�

dis

�

pér

�

sit

�

supérbos mente cor

dis

�

su-

i;

�

et

�

ex-

�

al

�

tá-

�

vit

�

hú

mi-

les;

�

et

�

dí-

�

vi-

�

tes dimísit

in-

�

á

nes.

�

re-

�

cor

�

dá-

�

tus misericórdi

æ

�

su-

æ,

�


Si-

�

cut

lo

cú-

�

tus

�

est

�

ad

pa

tres

�

nos

tros,

�

*

Gló-

�

ri-

a

Pa-

tri,

et

�

Fí-

li-

o

�

*

Sic-

�

ut

e-

rat

�

in

�

princípio,

et

nunc

et

�

sem

per

�

*


Si-

�

cut

lo

cú-

�

tus

�

est

�

ad

pa

tres

�

nos

tros,

�

*

Gló-

�

ri-

a

Pa-

tri,

et

�

Fí-

li-

o

�

*

Sic-

�

ut

e-

rat

�

in

�

princípio,

et

nunc

et

�

sem

per

�

*

Ab

�

ra

�

ham

�

et sémini eius

in

�

sæ

cu-

la.

�

et

�

Spi-

�

rí-

�

tu-

�

i

�

Sanc

to.

�

et

�

in

�

sæ

�

cula sæculó

rum.

�

A

men.

�


MVI f(c)

A

�

gní-

fi-

�

cat

�

*

Et

�

ex

sul

�

tá-

�

vit

�

spí-

ri-

tus

�

me-

us

*

Qui-

�

a

res

�

pé-

�

xit

�

humilitátem

an-

cíl

læ

�

su-

æ.

*

Qui-

�

a

fe-

�

cit

�

mi-

�

hi

�

ma

gna,

qui

�

pot-

ens

est,

*

Et

�

mi-

se-

�

ri-

�

cór

�

dia eius a progéni

e

in

pro

�

gé-

ni-

es

*

Fe-

�

cit

pot-

�

én

�

ti-

�

am in

brá-

chi-

o

�

su-

o,

*

De

�

pó-

su-

�

it

�

pot-

�

én-

tes

de

�

se-

de

*

E

�

su-

ri-

�

én

�

tes

�

im

plé-

vit

�

bo-

nis

*

Su

�

scé-

pit

�

Is

�

ra-

�

el

�

pú-

e-

rum

�

su-

um,

*


MVI f(c)

A

�

gní-

fi-

�

cat

�

*

Et

�

ex

sul

�

tá-

�

vit

�

spí-

ri-

tus

�

me-

us

*

Qui-

�

a

res

�

pé-

�

xit

�

humilitátem

an-

cíl

læ

�

su-

æ.

*

Qui-

�

a

fe-

�

cit

�

mi-

�

hi

�

ma

gna,

qui

�

pot-

ens

est,

*

Et

�

mi-

se-

�

ri-

�

cór

�

dia eius a progéni

e

in

pro

�

gé-

ni-

es

*

Fe-

�

cit

pot-

�

én

�

ti-

�

am in

brá-

chi-

o

�

su-

o,

*

De

�

pó-

su-

�

it

�

pot-

�

én-

tes

de

�

se-

de

*

E

�

su-

ri-

�

én

�

tes

�

im

plé-

vit

�

bo-

nis

*

Su

�

scé-

pit

�

Is

�

ra-

�

el

�

pú-

e-

rum

�

su-

um,

*

A

-

�

ni

�

ma

�

me-

�

a

Dó

�

mi

num,

�

in

�

De-

�

o

�

salu

tá-

�

ri

me-

�

o,

�

Ec

�

ce

�

en-

�


ra-

�

ti-

ó

�

nes,

�

et

�

sanc

�

tum

�

no

�

men

e-

�

ius,

�

ti

�

mén

�

ti-

�

bus

e-

�

um.

�

dis

�

pér

�

sit

�

supérbos mente

cor

�

dis

su-

�

i;

�

et

�

ex-

�

al

�

tá-

�

vit

hú

�

mi-

les;

�

et

�

dí-

�

vi-

�

tes dimí

sit

�

in-

á

�

nes.

�

re-

�

cor

�

dá-

�

tus misericór

di-

�

æ

su-

�

æ,

�


Si-

�

cut

lo

�

cú-

�

tus

�

est

�

ad

pa

tres

�

nos

tros,

*

Gló-

�

ri-

a

�

Pa-

tri,

et

�

Fí-

li-

o

*

Sic-

�

ut

e-

�

rat

�

in

�

princípio,

et

nunc

et

�

sem

per

*


Si-

�

cut

lo

�

cú-

�

tus

�

est

�

ad

pa

tres

�

nos

tros,

*

Gló-

�

ri-

a

�

Pa-

tri,

et

�

Fí-

li-

o

*

Sic-

�

ut

e-

�

rat

�

in

�

princípio,

et

nunc

et

�

sem

per

*

Ab

�

ra

�

ham

�

et sémini e

ius

�

in

sæ

�

cu-

la.

�

et

�

Spi-

�

rí-

�

tu-

�

i

Sanc

�

to.

�

et

�

in

�

sæ

�

cula sæcu

ló-

�

rum.

A

�

men.

�


MVIII g

A

�

gní-

fi-

cat

�

*

Et

�

ex

sul

tá-

�

vit

�

spí-

ri-

tus

�

me-

us

�

*

Qui-

�

a

res

pé-

�

xit

�

humilitátem

an

cíl

læ

�

su-

æ.

�

*

Qui-

�

a

fe-

cit

�

mi-

�

hi

�

ma

gna,

qui

�

pot-

ens

est,

�

*

Et

�

mi-

se-

ri-

�

cór

�

dia eius a progéni

e

in

pro

�

gé-

ni-

es

�

*

Fe-

�

cit

pot-

én

�

ti-

�

am in

brá

chi-

o

�

su-

o,

�

*

De-

�

pó-

su-

it

�

pot-

�

én

tes

de

�

se

de

�

*

E-

�

su-

ri-

én

�

tes

�

im

plé-

vit

�

bo

nis

�

*

Su

�

scé-

pit

Is

�

ra-

�

el

�

pú-

e-

rum

�

su-

um,

�

*


MVIII g

A

�

gní-

fi-

cat

�

*

Et

�

ex

sul

tá-

�

vit

�

spí-

ri-

tus

�

me-

us

�

*

Qui-

�

a

res

pé-

�

xit

�

humilitátem

an

cíl

læ

�

su-

æ.

�

*

Qui-

�

a

fe-

cit

�

mi-

�

hi

�

ma

gna,

qui

�

pot-

ens

est,

�

*

Et

�

mi-

se-

ri-

�

cór

�

dia eius a progéni

e

in

pro

�

gé-

ni-

es

�

*

Fe-

�

cit

pot-

én

�

ti-

�

am in

brá

chi-

o

�

su-

o,

�

*

De-

�

pó-

su-

it

�

pot-

�

én

tes

de

�

se

de

�

*

E-

�

su-

ri-

én

�

tes

�

im

plé-

vit

�

bo

nis

�

*

Su

�

scé-

pit

Is

�

ra-

�

el

�

pú-

e-

rum

�

su-

um,

�

*

A

-

�

ni

�

ma

�

me-

�

a

�

Dó

�

mi

num,

�

in

�

De-

�

o

�

salu

tá-

�

ri

�

me-

�

o,

�

Ec

�

ce

�

en-

�


ra-

�

ti-

�

ó

�

nes,

�

et

�

sanc

�

tum

�

no

�

men

�

e-

�

ius,

�

ti

�

mén

�

ti-

�

bus

�

e-

�

um.

�

dis

�

pér

�

sit

�

supérbos mente

cor

�

dis

�

su-

�

i;

�

et

�

ex-

�

al

�

tá-

�

vit

�

hú

�

mi-

les;

�

et

�

dí-

�

vi-

�

tes dimí

sit

�

in-

�

á

�

nes.

�

re-

�

cor

�

dá-

�

tus misericór

di-

�

æ

�

su-

�

æ,

�


Si-

�

cut

lo

cú-

�

tus

�

est

�

ad

pa

tres

�

nos

tros,

�

*

Gló-

�

ri-

a

Pa-

tri,

et

�

Fí-

li-

o

�

*

Sic-

�

ut

e-

rat

�

in

�

princípio,

et

nunc

et

�

sem

per

�

*


Si-

�

cut

lo

cú-

�

tus

�

est

�

ad

pa

tres

�

nos

tros,

�

*

Gló-

�

ri-

a

Pa-

tri,

et

�

Fí-

li-

o

�

*

Sic-

�

ut

e-

rat

�

in

�

princípio,

et

nunc

et

�

sem

per

�

*

Ab

�

ra

�

ham

�

et sémini e

ius

�

in

�

sæ

�

cu-

la.

�

et

�

Spi-

�

rí-

�

tu-

�

i

�

Sanc

�

to.

�

et

�

in

�

sæ

�

cula sæcu

ló-

�

rum.

�

A

�

men.

�


AD DIMISSIONEMin festis


B

E-

ne-

�

di-

cá-

mus

�

Dó-

mi-

no.

�

A.De-

o

�

grá-

ti-

as.

�

in sollemnitatibus, ad I VesperasAntiphonale Monasticum I (2005) p. 542

B

E

�

ne-

�

di-

cá

�

mus

�

Dó-

mi-

no.

�

A.De-

�

o

�

grá-

ti-

as.

�

in sollemnitatibus, ad Laudes matutinasAntiphonale Monasticum I (2005) p. 542

B

E

�

ne-

�

di-

cá

�

mus

Dó-

mi-

no.

�

A.De-

�

o

grá-

ti-

as.

�


in sollemnitatibus, ad I VesperasAntiphonale Monasticum I (2005) p. 542

B

E

�

ne-

�

di-

�

cá

�

mus

� �

Dó-

mi-

no.�

A. De-

o

� �

grá-

ti-

as.�

in dominicisAntiphonale Monasticum I (2005) p. 546

B

E

ne-

�

di-

�

cá

�

mus�

Dó-

�

mi-

no.�

A. De-

o

grá-

�

ti-

as.�



B

E

�

ne-

�

di-

�

cá

�

mus

�

Dó�

mi-

no.�

A. De-

o

grá-�

ti-

as.�

in feriis ad LaudesAntiphonale Monasticum I (2005) p. 546

B

E�

ne-

�

di-

�

cá

mus

�

Dó

mi-

no.

�

A. De-

o

�

grá-

ti-

as.

�

in feriis ad Vesperas


B

E

�

ne-

�

di-

�

cá

�

mus

�

Dó

�

mi-

no.

�

A. De-

�

o

�

grá-

�

ti-

as.

�

ad horas minores, tonus ferialis

ad horas minores, tonus festivusAntiphonale Monasticum I (2005) p. 546

B

E

�

ne-

�

di-

�

cá

�

mus

�

Dó

mi-

�

no.

�

A. De-

�

o

�

grá-

ti-

�

as.

�


Antiphonale Monasticum (1934) p. 176

SA.I

Al-

�

ve,

�

* Re-

gí-

na,

ma-

�

ter

�

mi-

se-

�

ri-

cór

di-

æ:

�

Vi-

�

ta,

�

* dul

cé-

do,

et

�

spes

�

nos

tra,

�

sal-

ve:

�

Ad

te

�

cla

�

má-

mus,

�

éx-

�

su-

�

les,

fí-

�

li-

�

i

He-

væ.

�

Ad

te

�

sus

pi-

�

rá-

mus,

�

ge�

mén

tes

�

et�

flen

tes

�

in

�

hac

la

cri

�

má-

rum

�

val-

le

E-

�

ia

�

er

go

�

Ad

�

vo-

�

cá-

ta

�

nos

tra,

�

il

�

los

�

tu-

os

�

mi-

�

se-

�

ri-

�

cór-

des

�

ó

�

cu-

�

los

ad

nos

�

con

vér-

te.

�

Et

�

Je-�

sum,

be

�

ne-

díc-

�

tum

�

fruc

tum

ven

�

tris

�

tu-

i,

no-

bis

�

post

hoc

�

ex

�

sí-

�

li-

um

os

tén

�

de:

�

O

cle-

�

mens:

O

pi-

a

O

�

�

dul

cis

*

Vir

�

go

Ma-

rí-

�

a.

�







































Cum auxilio præparatum.

Laus Deo.Tu es, Domine, Qui restitues hæreditatem meam mihi.

Lydia

n Pr

ess

VI KAL

NOV

MM

XI

Lydia

n Pr

ess

VI KAL

NOV

MM

XI

Lydia

n Pr

ess

VI KAL

NOV

MM

XI

Lydia

n Pr

ess

VI KAL

NOV

MM

XI

Lydia

n Pr

ess

VI KAL

NOV

MM

XI

thePNAC

TRAVEL WEEKEND

ANTIPHONER

all saints 2011 • oct 27 – nov 1

Prepared by Christopher Grayaccording to the CDW’s Ordo Cantus Officii, 1983

Documents

ANTIPHONALE the INVECTUM PNAC TRAVELantiphonale.ceegee.org/All Saints Kindle.pdf · omninum sanctorum mmxi 1 FERIA VI HEBDOMADÆ II in Festo SS. Simonis et Iudæ, Apostolorum AD SEXTAM