ANG ALIKABOK AY HINDI KAYLAMAN MAPAPANATAG

Hango sa panayam niShaykh Anwar al-Awlaki

(Shahīd, Inshā-Allāh)

Isinatitik ngDar al-Muraabiteen Publications

"ANG PAGBABATAS PARA SA MGA TAONG NANG-IINSULTOSA RASŪLULLĀHI SALLALLĀHU 'ALAYHI WA SALLAM"

Isinalin at Isinaayossa Wikang Pilipino ni:

بيرغلا هللا دبع وبأ

(Pamantasan ng Tawheed at Jihād )

Pangalawang Rebisyon 2014 / Rajab 1435 H

ميحرلا نمرلا هللا مسب

Ang Pagpupuri ay para Kay Allāh, ang Panginoon ng lahat ng mga Daigdig, at ang kapayapaan at pagpapala Ni Allāh ay mapasa Kanyang Sugo, sa kanyang pamilya, mga kasamahan at sa mga yaong susunod sa kanila hanggang sa Huling Araw...

Sa pagpapatuloy...

Ito ang kopya ng panayam na inihatid ni Shaykh Anwar al-Awlaki - nawa'y kaawaan siya Ni Allāh, kamakaylan lamang ay kanyang ibinigay pagkaraan ng kanyang kalayaan mula sa mga piitan ng mga malulupit na pinuno ng Yemen noong unang bahagi ng Disyembre 2007.

Si Shaykh Anwar al-Awlaki ay ipinanganak sa New Mexico. Ang kanyang mga magulang ay nagmula sa Yemen, na kung saan ay nanirahan siya ng labing-isang taon at tinanggap ang unang bahagi ng kanyang edukasyong pang-Islāmiko.

Siya ay nagsilbi bilang Imaam sa Colorado, California, at pagkaraan ay sa lugar ng Washington, D.C. na kung saan ay pinangunahan niya ang Dar al-Hijrah Islamic Center at naging Muslim Chaplain din sa George Washington University. Sa kasalukuyan siya ay naninirahan sa Yemen, na kung saan ay nag-aaral siya ng Shari'ah sa mga prominenteng mga Iskolar, dahil sa siya ay pinagbawalan na muling makapasok sa Estados Unidos sa kabila ng pagiging mamamayan nito. Siya ay may hawak na B.S. sa Civil Engineering mula sa Colorado State University, M.A. sa Education Leadership mula sa San Diego State University at nagtrabaho para sa kanyang Doctorate sa Human Resource Development sa George Washington University sa kabila ng pagtanggi sa kanyang pagpasok sa Estados Unidos. Nag-akda siya ng maraming mga kilalang mga serye ng audio kasama na dito ang "Lives of the Prophets" (Buhay ng mga Propeta), "The Hereafter" (Ang Kabilang Buhay), at ang "The Life of Muhammad" (Ang Buhay ni Muhammad). Nawa'y biyayaan Ni Allāh ((Subhānahu wa Ta'Alā)) ang kanyang pagsusumikap.

Ibayong pag-iingat ang ginawa sa pagsipi ng pananalita sa pinakatumpak na posibleng paraan. Ilang mga pagwawasto ang naisagawa para lamang sa kapakanan ng kaginhawahan ng mga mambabasa. Maaaring may mga kamaliang makikita sa mga pagsasaayos ng mga pangungusap dahil sa mga salita at ganun rin sa mga pangungusap sa talumpati.

At lahat ng mga tulong ay mula Kay Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā).

Ang mga tagapagsalin ng Dar Al-Murabiteen ang siyang gumawa ng sipi sa panayam at hawak namin ang karapatang magpalathala sa edisyong ito. Magkagayun pa man, ang pamamahagi ay libre at ipinapayo maliban sa pagbanggit sa pinagmulan nito.

Sinoman ang magpalaganap ng mAbūting salita ay mayroong bahagi ng gantimpala nang hindi nababawasan ang gantimpala ng ginawa. Iminumungkahi namin sa lahat na ilathala ang materyal (na ito) upang ang lahat ng mga Muslim ay makabahagi sa benepisyo ng gawaing ito.

Nawa'y igabay tayo Ni Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā) sa kung ano ang ikalulugod ng Kanyang Kamahalan...

Nawa'y patawarin Ni Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā) ang ating mga pagkakamali at tanggapin ang ating pagsamba...

Laa ilaaha illa Allāh, Muhammadar-Rasūlullāh (Walang ibang diyos na dapat sambahin maliban Kay Allāh, at si Muhammad ang Sugo/Mensahero Ni Allāh), at sinasaksihan natin ang bagay na iyan...

Dar Al-MurabiteenTranslation Board 2008-09

Sa Ngalan Ni Allāh, A ng Pinaka-Mapagpala, Ang Pinaka-Maawain

Ako ay nagpapakupkop Kay Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā) mula kay Shaytaan ang isinumpa!

Sa Ngalan Ni Allāh, Ang Pinaka-Mapagpala, Ang Pinaka-Maawain.

Ang lahat na Pagpupuri ay tanging Kay Allāh ((Subhānahu wa Ta'Alā)) lamang, at mapasa Propeta Muhammad ang kapayapaan at pagpapala (Ni Allāh) at sa kanyang mga matutuwid na kasamahan at mga tagasunod.

Sa lahat ng aking mga kapatid na Muslimīn at Muslimāt na nakikinig sa gabing ito,

Assalaamu 'Alaykum wa Rahmatullaahi wa Barakaatuh

Hingin natin Kay Allāh, ang Kataas-taasan, na gawin itong madali para sa ating lahat at makinabang mula dito at gawaran tayo ng kaalamang kapakipakinabang.

Winika Ni Allāh ((Subhānahu wa Ta'Alā)):

ميظع نيتيرقلا نم لجر ىلع نآرقلا اذه لزن ال ول اولاق و

Sinabi ng mga Kuffār sa talatang ito ng Qur'ān: (sa pakahulugan):

"Bakit kaya hindi ipinahayag ang Qur'ān na ito sa isasa dalawang dakilang lalaki ng dalawang bayan?'"

[Az-Zukhruf 43:31]

Ang tinutukoy dito ay ang bayan ng Makkah at Ta'if.

Ang mga Kuffār ay nagmungkahi ng dalawang kandidato para sa pagka-propeta dahil ang ilan sa kanila ay nagpoprotesta sa katotohanan na si Muhammad ((SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)) ay isang Propeta!

هتلاسر لعجي ثيح ملعأ هللا

Subalit Winika Ni Allāh ((Subhānahu wa Ta'Alā)) (sa pakahulugan):

"...Si Allāh ((Subhānahu wa Ta'Alā)) ang higit na nakaaalam kung kanino ibibigay ang pagka-Propeta..."

[An-'Am 6:124]

Gayun man, isa sa mga kandidatong ito, isa sa mga iminungkahi ng mga Kuffār ay si 'Urwah bin Mas' ūd as-Saqafi, ay nagmula sa Ta'if.

Pagkalipas ng ilang taon, ipinadadala ng mga Kuffār ng Makkah si 'Urwah bin Mas' ūd bilang sugo para katagpuin si Muhammad (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) upang

makipagnegosasyon sa kanya sa isang usapang pangkapayapaan, kasunduan ng pansamantalang kapayapaan (o pansamantalang tigil labanan), na kung saan ay nakilala bilang Kasunduan sa Hudaybiyah. Bagama't hindi siya nagtagumpay na makaabot sa isang kasunduan - ang kasunduan ay naabot sa pamamagitan ng sumunod na sugo na si Suhail bin Amr - subalit si 'Urwah bin Mas' ūd nang kanyang dalawin ang Rasūlullāh ((SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)) sa kampo ng mga Muslim na nakatayo sa Hudaybiyah (timog ng Makkah, ilang araw na paglalakbay) dumating siya sa kakaibang mundo!

Si 'Urwah bin Mas' ūd - nawa'y Kaluguran siya Ni Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā) - ay pumasok upang katagpuin ang Propeta Ni Allāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) at nakita niya sa kanyang mga mata, ang mga bagay na nagpamangha sa kanya. Kapag magsasagawa ng Wudu' ang Propeta Ni Allāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), ang mga Sahabah ay magtatalunan (mag-uunahan) upang saluhin ang tubig na tutulo mula sa kanyang katawan para maipunas ito sa kanilang mga mukha at mga kamay upang makuha ang mga biyaya mula sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)! Kapag ang isang buhok ay mahuhulog sila ay mag-uunahan sa pagkuha dito! Kapag magbibigay siya ng kautusan sa kanila, sila ay nagmamadali sa pagtupad dito!

Nang si 'Urwah bin Mas' ūd ay nakikipag-usap sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) mayroong isang lalaking nababalutan ng baluti mula sa ulo hanggang sa paa, tanging ang mga mata lamang niya ang nakikita. Sa tuwing iuunat ni 'Urwah bin Mas' ūd ang kanyang kamay upang hawakan ang balbas ng Propeta Ni Allāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), ang lalaking ito na nakatayo malapit sa Propeta Ni Allāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay pinapalo siya ng puwitan ng espada nito at sinasabi sa kanya; "alisin mo palayo ang kamay mo bago pa hindi ito bumalik sa iyo!"

Kaya sinabi ni 'Urwah bin Mas' ūd: "Sa tingin ko, ang lalaking ito ang pinakamalupit at pinaka-bastos sa inyo, sino siya?"

Ngumiti ang Propeta Ni Allāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) at nagsabi: "Ito ang iyong pamangkin, si al-Mughirah ibn Shu'bah".

Ito ang pamangkin ni 'Urwah bin Mas' ūd! Ngayon, dahil sa isa na siyang Muslim, siya ay napakadeboto sa pagprotekta sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) na kung saan hindi niya pahihintulutan na iunat ng kanyang tiyuhin ang kamay nito at hawakan ang balbas ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), walang alinlangang nagimbal si 'Urwah dahil dito!

Mga kapatid na Muslimīn at mga Muslimāt, maaaring marinig ninyong sasabihin ko itong muli at muli, sa tuwing pag-uusapan natin ang mga kwentong iyon, paglakbayin ninyo ang inyong mga sarili sa kanilang lipunan, ilagay ang inyong mga sarili sa kanilang mga sapatos, at subukang mag-isip sa paraan kung paano sila dati mag-isip at subukang unawain ang mga kalagayan na nakapalibot sa kanila! Ito ang maka-tribong lipunan na kung saan ang tribo at bigkis ng pamilya ang siyang "

lahat", at walang duda na si 'Urwah bin Mas' ūd ay nasa kalagayan ng pagkamangha na makita paano binago ng Islām ang kanyang pamangkin na si al-Mughirah ibn Shu'bah, at kung papaano siyang makitungo sa kanya ngayon.

Bumalik si 'Urwah bin Mas' ūd sa Quraysh, at sinabi sa kanila; "O mamamayan ng Quraysh, binisita ko ang mga hari ng mundo, at ako ay nakapakinig kay Caesar at Kisra - ang Emperador na Persian, at Negus, at kaylanman ay hindi ko pa nakita ang mga tagasunod ng isang hari na napakadeboto sa kanilang lider tulad ng mga Sahabah (mga Kasamahan) sa kanilang debosyon kay Muhammad ((SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam))! At kaylanman ay hindi pa ako nakakita ng pagsunod mula sa mga tagasunod ng mga hari katulad ng nakita ko sa mga Sahabah sa Propeta Muhammad ((SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam))! Sa tuwing siya ((SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)) ay magbibigay sa kanila ng kautusan, sila ay nagmamadaling gawin ito agad, at sa tuwing siya ay magsasalita sila ay tatahimik na animo'y may mga ibon sa kanilang mga ulo, at sa tuwing siya ay magsasagawa ng Wudu', sila ay mag-uunahan sa pagkuha ng mga tumutulong tubig mula sa kanyang katawan, sa tuwing may mahuhulog na buhok mula sa kanya susubukan nila itong kunin!

Kaya, O mga mamamayan ng Quraysh! Binigyan na kayo ng alok ni Muhammad (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), tanggapin ninyo ito, dahil sa palagay ko, hindi siya kaylanman isusuko ng kanyang mga tagasunod! [Sahih al-Bukhari, Aklat 3, Volume 50, Hadith 891]

Ito ang dating impresyon na nakukuha ng mga Kuffār kapag nakikita nila ang mga Muslim, NA HINDI NILA KAYLANMAN SIYA ISUSUKO! NA HINDI NILA KAYLANMAN SIYA IPAGKAKANULO! NA HINDI NILA KAYLANMAN SIYA IIWANAN! NA SILA'Y MAKIKIPAGLABAN HANGGANG SA HULING TAO PARA SA KANYANG PROTEKSIYON!

Subalit ang mga panahon ay iba na! Mga minamahal kong mga kapatid na mga Muslimīn at mga Muslimāt, ito ang panahon noon ng Propeta Ni Allāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), at ito ang Shahadah - ang pagsaksi noon ni 'Urwah bin Mas' ūd.

Mga ilang araw na ang nakalilipas, ang Aklat Ni Allāh, ang Kataas-taasan, ay ginawang target sa pagsasanay ng isang amerikanong sundalo! Saan ito nangyari? Nangyari ito sa isang bansang Muslim, sa puso ng daigdig ng mga Muslim! At ano ang nangyari? Ang kasagutan (ie. reaksiyon) mula sa daigdig ng mga Muslim ay ang kawalan ng imik!

Una pa dito, nang ang kontrobersiyal na Danish cartoon ay nangyari, ang daigdig ng mga Muslim ay nag-aapoy (sa galit), subalit nang ang kontrobersiya ng Swedish cartoon ang nangyari na kung saan ay mas masama pa, ang reaksiyon noon ay nabawasan, at nakikita natin ngayon na ang reaksiyon ay bawas.

Kaya mga kapatid na Muslimīn, at mga Muslimāt, ang ating mga kaaway ay nagtagumpay sa pagpapababa ng ating pagka-mapagdamdam!

Nang ito ay mangyari ng unang beses, ang lahat ay nag-iisip tungkol dito at kanila

itong isinusumpa at nagmamalasakit tungkol dito, at pagkaraan unti-unti at unti-unti ay nasanay na tayo dito!

At ngayon, mga malagim na mga bagay ay nangyari! Isang napakalaking kalapastangan! Subalit, ano ang reaksiyon? Napakaliit!

Kaya mga kapatid, tayo ay bumalik at tingnan natin kung papaano ang mga bagay noon? Dahil yan ang siyang magbibigay-buhay sa ating mga espiritu at yan ang pamamaraan na dapat nating sundin ang mga Sahabah (RadhiyaLlāhu 'anhum ).

Si Ka'ab bin al-Ashraf, isang lider na Hudyo at isang mahusay magsalita na makata. Nang ang balita ay dinala sa Madinah tungkol sa tagumpay ng mga Muslim sa digmaan sa Badr at narinig ni Ka'ab bin al-Ashraf ang balitang iyon, sinabi niya: "Kung ang balitang ito ay totoo, kung gayun mas mainam pa sa atin ang nasa ilalim ng mundo, kaysa sa ibabaw nito." Ibig sabihin ay mas mainam pa sa atin ang mamatay. Ano pang kabutihan ang mayroon sa (pagiging) buhay pagkaraang matalo ang mga Kuffār ng Quraysh.

At siya ay nagsimulang gumawa ng mga tula na kung saan siya ay nagluluksa sa pagkawala ng mga Mushrikeen at siya rin ay magsasalita ng laban sa Propeta (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) at sa mga Muslim. Pagkaraan siya ay pumunta sa Makkah upang ilahad sa kanila ang kanyang mga tula at ganun rin ay upang makiramay sa kanilang pagkatalo. At siya ay nagpatuloy pa at nagsimulang banggitin ang mga kababaihang Muslim sa kanyang mga tula. Kaya naman ang Propeta Ni Allāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay nagsabi:

هلوسرو هللا ىذأ دق هنإف فرشألا نبا بعكب يل نم"Sino ang bahala kay Ka'ab bin al-Ashraf dahil sa sinaktan niya

Si Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā) at ang Kanyang Sugo?"

Si Muhammad bin Maslamah (ra) ay isa sa mga Ansār mula sa Tribo ng Aws ay nagsabi: "Ako ang gagawa O Rasūlullāh! Nais mo bang patayin ko siya?"

Sumagot ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam): "Oo!"

Si Muhammad bin Maslamah ay nakapagbigay ngayon ng isang pangako; ibinigay niya ang kanyang salita na papatayin niya si Ka'ab ibn al-Ashraf!

Umuwi siya sa bahay at nagsimulang mag-isip tungkol dito at mukhang ito ay isang mahirap na bagay. Si Ka'ab bin al-Ashraf ay dating naninirahan sa isang tanggulan, sa isang lugar ng mga Hudyo, na pinaiikutan ng kanyang mga tagasuporta, kaya naman ito ay isang bagay na nakapakahirap na dapat gawin! At siya ay lubos na nabalisa tungkol dito at ang kanyang pagkabalisa ay pumigil sa kanya mula sa pagkain at pag-inom maliban sa kung ano ang tama lang para siya ay mabuhay! Sa loob ng tatlong araw, halos hindi siya kumain o uminom ng anoman!

Umabot ang balita sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), kaya tinawag siya ng Propeta (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) at sinabi: "Anong nnangyari sa iyo, Muhammad ibn Maslamah, totoo ba na huminto ka na sa pagkain at pag-inom?"

Sumagot si Muhammad ibn Maslamah: "Oo".

Tinanong siya ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam): "Bakit?"

Sinabi ni Muhammad ibn Maslamah: "Nangako ako sa iyo ng isang bagay at iniisip ko kung ako ba ay magtatagumpay at kung ito ba ay matutupad ko!"

Sinabi sa kanya ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam):

دهجلا كيلع امنإ"Ang kailangan mo lang ay gawin kung ano ang makakaya mo at iwanan Kay Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā) ang huli."

Nais nating huminto dito ng bahagya mga mahal na kapatid, at nais nating tingnan ang debosyon at ang pagsisikap na mayroon ang mga Sahabah!

Sa sobrang pag-aalala niya tungkol sa sitwasyon, hindi siya makakain o makainom! Hindi siya makapagpatuloy sa normal niyang buhay! Para sa kanya ito ay napaka-seryosong bagay, siya ay nangako at ibinigay ang kanyang salita at pagkaraan ay nag-alala kung makakayanan ba niya itong tuparin o hindi! Hanggang sa ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay nagsabi sa kanya, gawin mo ang iyong bahagi at iwan ang huli Kay Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā), pagkaraan noon siya ay nakaramdam ng kaginhawaan at nakabalik sa pagkain at pag-inom.

Gaano ang pag-aalala ninyo? Gaano ang pag-aalala natin kung ang pag-uusapan ay ang dangal ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), o ang dangal ng Islām, o ang dangal ng Aklat Ni Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā)? Gaano natin ito siniseryoso?

Sa loob ng tatlong araw, si Muhammad bin Maslamah ay nag-iisip ng araw at gabi tungkol sa kanyang pangako!

Nais natin ang (ganitong) personalidad ng mga Sahabah!

Sinabi ni Muhammad bin Maslamah (ra): "Kung gayun, O Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), kailangan mong pahintulutan ako na magsalita ng laban sa iyo!" (Bahagi ng plano na kami ay magsasalita ng laban sa iyo)

Kaya sinabi ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam): "Sabihin mo kung anoman ang iyong nais (na sabihin)."

Si Muhammad bin Maslamah at ang isang maliit na grupo ng Ansār, lahat mula sa kanyang tribo, ang al-Aws, ay bumisita muna kay Ka'ab bin al-Ashraf para isaayos

ang patibong para sa kanya. Isa sa mga kalalakihan na kasama ni Muhammad ay si Abū Na'ilah, sinasabing siya ay kinakapatid ni Ka'ab bin Maslamah.

Sinabi nila kay Ka'ab, "Ang lalaking ito ay naging pagsubok sa atin Ni Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā), siya ay naging isang suliranin, siya ay isang sakuna!" - ang tinutukoy nila ay si Muhammad (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) - "at ang mga Arabo ay kinalaban tayo at ginawa tayong mga kaaway dahil sa kanya!"

Sinabi ni Ka'ab, "Sinabi ko na sa inyo, at makikita ninyo ang higit pang mga kasamaan."

Sinabi ni Muhammad bin Maslamah, "Gayun man nais naming maghintay at tingnan kung papaanong ang lahat ng mga ito ay magwawakas" - ngayon sinusubukan niyang gumawa ng ugnayan sa kanya - "Kaya Ka'ab, ang aming kalagayang pinansiyal ay humina dahil sa taong ito, nais naming humiram sa iyo ng ilang kalakal at nais naming mag-iwan sa iyo ng garantiya."

Sinabi niya (Ka'ab), "Kung gayun iwan ninyo sa akin ang inyong mga anak (na babae)."

Wika nila, "Papaano naming iiwanan sa iyo ang aming mga kababaihan, samantalang ikaw ang pinaka-guwapong lalaki? Subali't iiwanan namin sa iyo ang aming mga sandata!"

"Mainam." Sagot niya.

Inayos na siya ni Muhammad bin Maslamah upang sa susunod kapag dala na nila ang kanilang mga sandata, hindi siya magdududa.

Kaya nagtakda sila ng pakikipagtipan at sila ay bumalik sa kanya at tinawag nila siya sa kalaliman ng gabi, na kung saan ang siyang tamang oras.

Sinabi sa kanya ng kanyang maybahay, "Naaamoy ko ang dugo sa boses na ito!"

Sabi niya, "Huwag kang mabahala, ito ay si Muhammad bin Maslamah, kaibigan ko, at si Abū Na'ilah". Kaya lumalabas na mayroong magandang relasyon sa pagitan nila, mayroong pagkakaibigan mula pa ng panahon ng Jahiliyyah (Kamangmangan).

Kaya bumaba siya upang salubungin sila, nagtalaga si Muhammad bin Maslamah ng palatandaan sa mga kasama niya, sinabi niya sa kanila, "Kapag nakita ninyong hinawakan ko ang kanyang ulo, lansagin ninyo siya ng inyong mga espada." Ito ang palatandaan.

Kaya bumaba si Ka'ab at sinabi nila sa kanya, "Ano kaya kung magpunta tayo sa Sh'b al-A'jūz at gugulin ang magdamag doon sa pag-uusap?"

Sabi niya, "Mabūti."

Kaya naman nagawa nilang hatakin siya papalayo ng kanyang tanggulan, sa malayong lugar na ito na kung tawagin ay Sh'b al-A'jūz.

At nang sila ay dumating doon, sinabi ni Muhammad bin Maslamah kay Ka'ab, "Ang galing naman! Ang amoy na nanggagaling sa iyo ay napakaganda (mabango)!" (Mayroon siyang pabangong musko o ibang pabango sa kanyang buhok) "Maaari ko ba itong amuyin?"

Sabi niya, "Oo, sige lang."

Kaya inilagay ni Muhammad bin Maslamah ang kanyang kamay sa kanyang ulo at hinatak ito palapit sa kanya at inamoy ito. "Ito ay kahanga-hanga!" (Ito ay isa lamang pagsubok).

Pagkaraan, sinabi niya sa kanya, "Papayagan mo ba akong amuyin ko ulit ito?"

Sabi niya, "Oo, sige lang!"

Siya ay hinawakan niya, at ang mga espada ay nagsimulang humampas kay Ka'ab bin al-Ashraf. Subalit hindi naging sapat ang mga ito upang siya ay patayin at siya ay sumigaw para sa saklolo. Sa ilang saglit nagliwanag ang mga kutang-tanggulan. Winika ni Muhammad bin Maslamah, "Naalala ko na ako ay may punyal kaya binunot ko ito at isinaksak sa kanyang tiyan pababa hanggang sa umabot ito sa buto sa may puson at pagkaraan ay umalis na kami."

Ganito nakitungo si Muhammad bin Maslamah at ang kanyang mga tauhan sa taong nang-insulto (o nanlait) sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam). [Al-Bukhari 5:369]

Binanggit ni Shaykh Ibn Taymiyyah ang kwentong ito sa kanyang aklat na "As-Sārim al-Maslool 'alā Shātim ar-Rasūl" (Ang Hinugot na Espada para sa Taong Nang-iinsulto sa Rasūlullāh). At binanggit niya ang ilang mga bagay, na kung saan ay ating madadaanan.

Una sa lahat, nagdala siya ng isang salaysay mula kay al-Waqidi - isa sa mga Iskolar ng Sīrah (ang Talambuhay ng Rasūlullāh [SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam]). Nagsalita si al-Waqidi tungkol sa mga kahihinatnan ng kung ano ang nangyari, dahil sa ito ay napakalakas at espeyal na operasyon na kung saan ang kahihinatnan ay malaki. Nagpadala ito ng pangamba sa mga pamayanan ng mga Hudyo at sa mga pamayanan ng mga hindi mananampalataya sa paligid ng Madinah.

Kaya sinabi ni al-Waqidi:Nagtipon ang mga Hudyo at ang mga Mushrikeen at nagtungo sa Rasūlullāh ((SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)) kinaumagahan at nagsabi, "Ang aming kasamahan na kung saan ay isa sa mga taong aming mahal at mga lider ay pinatay kagabi."

Sabi nila, "Qutilah Ghilah" at ang 'Ghilah' ay nangangahulugan ng 'pinatay' at ang salita ring ito ay mayroong ilang negatibong pakahulugan dahil ito ay nangangahulugan na ang tao ay pinatay at kinuha sa surpresa, wala siyang malay tungkol dito, hindi iyon isang duwelo, hindi iyon labanan ng isa sa isa, siya ay pinatay ng palihim ng wala siyang kaalam-alam tungkol dito.

Sinabi nila, "Siya ay pinatay ng wala man lang ginagawang anomang krimen."

Bakit pinatay si Ka'ab bin al-Ashraf, iyan ang katanungan na kanilang ibinigay sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), sapagkat mayroong kasunduan sa pagitan ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) at ng lahat ng mga Hudyo. Tanyag sa Seerah na noong dumating sa Madinah ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay nagkaroon siya ng kasunduang pangkapayapaan sa lahat ng mga Hudyo.

Ngayon, si Ka'ab bin al-Ashraf ay napatay. BAKIT? PAPAANO NANGYARI IYON?

Ano ang sinabi ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)? Ang sinabi ng Rasūlullāh ((SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)):

"Kung nanahimik lamang siya, katulad ng iba na sumunod sa kanyang opinyon o nasa katulad ng kanyang opinyon -- na nanahimik, maaaring hindi siya napatay! Subalit sinaktan niya kami at siniraang-puri niya kami sa pamamagitan ng kanyang mga tula, at walang sinoman sa inyo ang gagawa nito maliban na siya ay pakikitunguhan namin sa pamamagitan ng (aming mga) espada!" ["As-Sārim al-Maslool 'alā Shātim ar-Rasūl" (Mga Patunay mula sa Sunnah sa Pagpatay sa Dhimmi na Nanlalait/Nang-iinsulto sa Rasūlullāh -(SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)]

Ang sinasabi ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay maraming mga katulad ni Ka'ab bin al-Ashraf na mayroong paniniwala na katulad ng sa kanya sa kanilang mga puso; (at) hindi siya pinatay ng dahil dito! Kaya hindi siya pinatay dahil sa kanyang kufr, hindi siya pinatay dahil sa galit niya sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam; hindi siya pinatay dahil sa galit niya sa mga Muslim, HINDI! Marami ang mga tao na mayroong ganyang sakit sa kanilang mga puso at hinayaan lamang namin sila. "Kung nanahimik lamang siya katulad ng pananahimik ng ibang tao - ay hindi namin siya pinatay" subalit nagsalita siya ng laban sa amin, nagsalita siya ng laban sa akin at siniraang-puri niya ako sa pamamagitan ng kanyang tula.

At pagkatapos ay nilinaw niya sa mga Hudyo: Kung sino man sa inyo, kayong mga Hudyo o mga Mushrikīn, na susubukang siraang-puri ako sa pamamagitan ng inyong mga salita, ito ang paraan ng pakikitungo namin sa inyo, walang anoman sa pagitan namin at ninyo maliban sa espada! Walang magiging usapan, hindi magkakaroon ng pagpapatawad, walang pagsasagawa ng tulay, walang pagtatangka ng pakikipagsundo, ang espada lamang ang mayroon sa pagitan ko at ninyo, at ginawa niya itong malinaw. At pagkatapos ay tinawag niya sila na pumunta at lumagda sa isang dokumento na kung saan lahat sila ay nagsaad ng kanilang pag-sang-ayon na hindi sila magsasalita ng laban sa kanya.

Si Shaykh Ibn Taymiyyah ay nagsabi,"At ito ay ebidensiya na ang paglait (o pag-insulto) Kay Allāh at sa Kanyang Sugo (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay dahilan para hikayatin ang mga Muslim na patayin ang sinomang gumawa nito kahit pa mayroon silang kasunduan sa mga Muslim, kahit pa mayroong tipan!"

Sumagot si Shaykh Ibn Taymiyyah sa ilang mga argumento at mga pagdududa na mayroon laban sa Hukm (pagbabatas) na ito sa kanyang aklat. Kaya ginamit niya ang kwentong ito bilang daleel (ebidensiya) upang pAbūlaanan ang mga argumentong iyon.

Ang ilang mga tao ay sinubukang pihitin ang kahulugan ng hadith na ito at sinasabing si Ka'ab ay pinatay dahil sa paghihikayat niya sa mga Kuffār na labanan si Muhammad (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) at hindi dahil sa kanyang mga salita.

Si Shaykh Ibn Taymiyyah ay nagsabi, "HINDI! Siya ay pinatay dahil sa kanyang mga tula na kung saan (ay dati na) bago pa siya magtungo ng Makkah." Kaya walang kinalaman ang pagtungo niya sa Makkah at ang paghihikayat niya na labanan ang mga Muslim, ito ay naging malinaw at tiyak dahil (lamang) sa kanyang pagtutula."

Pagkatapos ay kanyang sinabi;"Lahat ng mga ginawa ni Ibn Ashraf ay kasamaan sa pamamagitan ng dila. Ang kanyang pamimighati sa mga namatay na mga Kuffār, at ang kanyang paghihikayat sa kanila na lumaban, ang kanyang panlalait at ang kanyang paninirang-puri at ang kanyang pagpapababa sa Deen'ul Islām at ang kanyang pagpili sa relihiyon ng mga Kuffār - ang lahat ng mga ito ay mga salita ng dila. At wala siyang ibang ginawa na may kasamang pisikal na pakikipaglaban sa mga mananampalataya at ang ginawa niya ay sinaktan (niya) ang mga Muslim sa pamamagitan ng kanyang dila. At ito ay Hujjah - ito ay ebidensiya, laban sa sinomang makikipagtalo sa mga usaping ito. At ito ay malinaw na ang dugo ng gayung tao na nang-iinsulto/nanlalait Kay Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā) at sa Kanyang Sugo (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) sa pamamagitan ng tula at paninirang-puri ay hindi protektado sa pamamagitan ng anomang kapamaraanan."

Ito ang kwento ni Ka'ab bin al-Ashraf!

Ito ay isang bagay na ginawa ng tribo ng Aws. Sinabi ni Ka'ab bin Malik, "Ang (tribo) ng Aws at Khazraj ay nagpapaligsahan dati sa bawat isa sa harapan ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) na tulad ng dalawang kabayong bulugan! Sa tuwing ang isa sa kanila ay may gagawin na isang bagay para pasayahin ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), ang isa naman ay nagnanais na lampasan sila."

Ang kanilang paligsahan ay hindi tungkol sa antas, hindi tungkol sa kayamanan, hindi tungkol sa kung sino ang may magarang bahay, hindi tungkol sa kung sino ang makakapag-asawa ng magandang babae, hindi tungkol sa kung sino ang may magandang kotse, ang kanilang paligsahan ay tungkol sa kung sino ang mas

makapagbibigay kaluguran sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)!

Kaya ngayon ang Khazraj ay nagkaroon ng pagtitipon at sinabi nila: "Ang (tribo ng) Aws ay nagtagumpay sa pagpatay sa isa sa mga kaaway ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), dapat nating gawin ang katulad no'n. Kung gayun, sino ang mas masama, pagkatapos ni Ka'ab bin al-Ashraf?" Sila ay nagpasya na ito ay si Abū Rafi'.

Inilatag nila ang kanilang plano sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) at sinabi nilang nais nilang gawin ang katulad nito kay Abū Rafi'. Pinagtibay ng Rasūlullāh ang plano at sinabi sa kanilang humayo dito.

Kaya sila ay lumisan upang patayin si Abū Rafi'. Aking ibubuod ang kwento; maaari ninyo itong balikan kung inyong nais sa mga aklat ng Seerah. Ang detalye ng istorya ay hindi nauukol dito; nais lang natin itong gamitin bilang ebidensiya sa kung ano ang ating pinag-uusapan.

Nagtagumpay si ''Abdullāh bin A'tiq sa pagpasok sa kutang-tanggulan, gumamit siya ng panlinlang upang makapasok sa kutang-tanggulan at pagkatapos ay nagawa rin niya sa loob ng silid tulugan ni Abū Rafi', dahil sa nagawa niyang makuha ang mga susi. Ngayon hindi naman niya makita si Abū Rafi' dahil sa ganap na kadiliman, noon ay malalim na ang gabi. Kaya ano ang kanyang ginawa?

Magaling, sabi niya, "Abū Rafi'!" Tinawag niya si Abū Rafi'!

Isang kapansin-pansin na bagay na dapat gawin, nangangailangan ng matinding lakas ng loob na tawagin mo (sa pangalan) ang aatakehin mo, samantalang ikaw ay nasa loob ng kanyang silid-tulugan at nasa ganap na kadiliman!

Dumeretso lamang siya (ie. Ibn A'tiq) at tinawag siya, "Abū Rafi'! Nasaan ka?"

Kaya sumagot si Abū Rafi' sa tinig. Sinabi ni 'Abdullāh bin A'tiq, "Kaya umatake patungo sa direksiyon (kung saan nanggaling ang) tinig, tinamaan ko siya subalit di ko siya napatay at siya ay sumigaw para sa saklolo!"

Ngayon, si 'Abdullāh bin A'tiq, mashaa-Allāh, ay napakahusay sa pag-iisip sa kanyang katayuan, siya ay mabilis na umalis at siya ay bumalik at nagpalit siya ng boses na nagpanggap na tutulong, at nagsabi, "Ano ang kailangan mo, Abū Rafi'?"

Nagsalita si Abū Rafi', "Kapighatian sa iyong ina, mayroong tao dito na nagnanais akong patayin!"

Kaya wika niya, "Narinig ko na naman ang pinanggalingan ng boses, ngunit di ko siya mapatay at humingi na naman siya ng tulong!"

Umatras siyang muli at bumalik siya na may ibang boses, sa oras na ito si Abū Rafi' ay nakaratay na sa kanyang likod dahil sa dalawang beses na tama. Kaya si 'Abdullāh bin A'tiq ay nagsabi, "Isinaksak ko ang aking espada sa kanyang tiyan at

itinulak pa ito papasok hanggang sa marinig ko ang paglagutok ng buto", ang paglagutok ng buto sa likod ay nangangahulugan na nalansag niya ang gulugod at iyon ang kanyang naging katapusan!

Tumalilis na si 'Abdullāh bin A'tiq at dumaan siya pababa sa isang hagdanan. Wika niya, "Dahil sa pagkalito inisip ko na natapos ko na ang (mga baytang ng) hagdanan subalit mayroon pa palang isang baytang na naiwan kaya ako ay nahulog at nabalian ng binti, pagkaraan ay nagtungo ako sa aking mga kasamahan at sinabi sa kanila na napatay ko na siya ngunit nais ko lang makasiguro, kaya ako ay maghihintay dito, umalis na kayo at ihatid ang mga balita sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), ako ay mananatili dito at maghihintay sa balita!"

Tingnan kung papaano nila hinangad na maperpekto ang (kanilang) trabaho. Nabali niya ang kanyang binti at nabali niya ang gulugod ng tao, gayunman nais pa rin niyang maghintay at siguruhing ang trabaho ay natapos! Sa lahat ng mga sakit (na ito) ninais pa rin niyang maiwan at maghintay!

Sa oras ng Fajr, ang balita ay pumutok na si Abū Rafi', ang mangangalakal ng Hijaz ay napatay! Ano ang sinabi ni ''Abdullāh bin A'tiq?, (Ganito ba?) "Kinokondena namin ang gawaing ito ng karahasan, ang taong ito ay hindi dapat nadantayan ng anomang pinsala at ito ay hindi Islamikong gawain at kami ay......." Ano ang kanyang sinabi?

ANO ANG SINABI NI 'ABDULLĀH BIN A'TIQ??!

Sinabi ni ''Abdullāh bin A'tiq, "Nang marinig ko ang balita na si Abū Rafi' ay napatay, nang marinig ko ang pahayag - sumusumpa ako na wala ng ibang mga salita na tatamis pa sa aking pandinig kaysa sa mga salitang iyon. Wala pa akong narinig na mga salita sa buong buhay ko na mas tatamis pa kaysa sa mga iyon!"

Ito ang sinabi ni ''Abdullāh bin A'tiq!

Ganito nila kamahal ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)!

Pagkaraan ay nagmadali siyang nagtungo sa Madinah at nang makita siya ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) sinabi niya,

هجولا حلفا

"Nawa'y magtagumpay ang iyong mukha!"

Sila ay sumagot sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) at sinabi,

"Nawa'y magtagumpay ang iyong mukha, O Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)!"

Sila ay masaya at ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay masaya rin! [Sahih al-Bukhari 5:371]

Pangatlo, nang buksan (sakupin) ng Rasūlullāh ((SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)) ang Makkah.

Ninais ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) na sakupin ang Banal na Bayan ng walang karahasan, ninais niya na ito ay maging prosisyon ng kapayapaan. Ayaw niyang may dumanak na dugo. At pumasok siya ng may pagpapakumbaba, nagsagawa ng Sujūd para Kay Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā) at nagpasalamat sa Kanya. Walang naging parada, walang kantahan, walang pagdanak ng dugo at pagpatay - mayroong kapayapaan!

ءاقالطلا متنأف وبهذا"Humayo kayo malaya na kayo!"

Magkaganun pa man, mayroong isang itim na talaan. Ito ang talaan ng mga pangalan na dapat patayin "kahit pa makita ninyo silang nakalambitin sa mga tela ng Ka'bah".

Mayroong kasabihan na ang pinakabanal na lugar sa mundo ay ang Makkah at ang pinakabanal sa lahat ng mga banal ay ang al-Haraam, at kung may humahaplos sa mga tela ng Ka'bah at maglambitin dito, hayaan lang siya. Iyan din ang batas ng mga Mushrikeen sa panahon ng Jahiliyyah (Kamangmangan). Subali't ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay nagsabi,

ةبعكلا راتسا ىلع نيقلعم وناك نأو مهولتقف

"Patayin ninyo sila kahit pa makita ninyo silang nakalambitin sa tela (kurtina) ng al-Ka'Bah" [Iniulat ni Ibn Ishaq, Isinalaysay ni ''Abdullāh bin Abi Bukhayr bin Hazm]

Sino sila?

Ang nakasama sa talaang ito ang ilang mga pangalan, isa sa mga pangalang ito ay ang lalaking tinatawag na ''Abdullāh ibn Khatal at ang kanyang dalawang aliping mga babae na manganganta at Sarah ang alipin ni Abi Lahab. Sino ang mga ito?

Si ''Abdullāh ibn Khatal ay nagkaroon ng dalawang babaeng alipin na ito na kumakanta dati laban sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), sila ay nagsasagawa ng pagtatanghal sa Makkah at kumakanta laban sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam). Ang dalawang babaeng alipin na ito ay kasama sa listahang iyon pati na ang isa pang babaeng alipin na pagmamay-ari ni Abū Lahab.

Una sa lahat ay pag-usapan natin ang tungkol kay ''Abdullāh ibn Khatal, sa katunayan siya ay talagang nakalambitin sa mga tela (kurtina) ng Ka'bah at isa sa mga Sahabah ay nagmamadaling nagtungo sa kanya at pinatay siya!

Tingnan (naman) natin ang makapukaw-interes na kalagayan ng mga babaeng ito.

Unang-una, mga mahal na kapatid, alam ninyong lahat na ang mga kababaihan ay hindi dapat patayin! Ipinagbawal ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ang pagpatay sa mga kababaihan, gayun pa man ang mga ito ay siguradong tinukoy sa talaan para patayin.

Pangalawa, alam natin na ang mga kababaihan, kapag sumali sa pakikipagdigma laban sa mga Muslim ay maaari silang patayin, subalit ang mga babaeng ito ay hindi naman nakikipaglaban at hindi sumama sa anomang pakikipaglaban. Ang totoo, sila ay nasa kalagayan ng ganap na pagsuko!

Pangatlo, ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay nagbigay ng kapayapaan at seguridad sa lahat ng mamamayan ng Makkah at sila ay ibinukod niya!

Gayun din idagdag natin ang isyu na ito, na sila ay hindi malayang mga kababaihan subalit sila ay mga alipin, at ang usapin ng kalayaang-gumusto (kusang-loob) ay gumaganap ng malaking papel sa mga pagbabatas at sa pagsasabatas ng parusa sa Islām, dahil sa ang alipin ay walang kalayaang-gumusto - ang parusa ay bumababa (o nababawasan). Ang mga babaeng ito ay hindi malaya sa pagpili para kumanta laban sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) subali't sila ay napag-utusan ng kanilang mga panginoon na si Abū Lahab at ''Abdullāh ibn Khatal, na gawin iyon, gayun man sila ay binukod-tangi at sinabing papatayin!

Si Shaykh Ibn Taymiyyah ay nagsalita tungkol dito, "Ito ay malinaw at malakas na daleel (ebidensiya) na ang pinakamalaking krimen sa lahat ay ang kalapastanganan laban sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) dahil sa lahat ng mga pangyayaring ito - ang katotohanan na nagbigay siya ng seguridad sa mga mamamayan ng Makkah, at ang katotohanan na sila ay mga babae, at ang katotohanan na sila ay hindi nakipaglaban, at ang katotohanan na sila ay mga alipin - sila lang ang ibinukod para sa pinakamalaking parusa! Ito ang magsasabi sa inyo na ito ay napakalaking kasalanan!"

Pagkatapos mayroon pa tayong isang tao na nasa talaang-itim, ang pangalan niya ay Al-Huwayrith bin Nuqaydh. Sinaktan niya rin dati ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) sa pamamagitan ng kanyang dila. Siya ay nagtatago sa kanyang bahay; nagpunta sa bahay niya si Ali bin Abi Talib nagtatanong tungkol sa kanya, kaya sinabi nila na wala siya roon at umalis patungo sa Badiyah - patungo sa labas ng Makkah. Sinabi nila kay Hurayrith na si Ali bin Abi Talib ay dumating at hinahanap ka.

Umalis si Ali at nagtago sa likod ng bahay. Nang gustong tumakbo ni Hurayrith patungo sa ibang bahay, hinarang siya ni Ali at pinatay siya.[Ibn Hisham, page 819]

Isa pang halimbawa ay si Ka'ab bin Zuhair. Si Ka'ab bin Zuhair ay isang makata, ang kanyang kapatid na lalaki ay isa ring makata, at ang kanyang ama na si Zuhair bin

Abi Salma na isa sa mga kilalang makata, isa siya sa mga mayroong Mu'alaqaat. Pinararangalan dati ng mga Arabo ang mga mahusay na piyesa ng tula sa pamamagitan ng pagsabit ng mga ito sa Ka'bah; ito ay upang ihayag ang ganda ng piyesa. Si Zuhair bin Abi Salma ay isa sa mga yaong naisabit ang mga tula sa Ka'bah, ang kanyang mga anak na si Ka'ab at Bujair ay parehong makata. Subalit si Bujair ay isang Muslim at si Ka'ab ay hindi Muslim at dating gumagawa ng tula laban sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam).

Kaya nang pumasok ang mga Muslim sa Makkah, sinulatan ni Bujair ang kanyang kapatid at sinabi niyang pinapatay ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ang mga kalalakihan ng Makkah na may tula na laban sa kanya. Nang mga oras na iyon ay wala sa Makkah si Ka'ab, ngunit antimano ay pinadalhan na siya ng sulat ng kanyang kapatid na nagbibigay babala na pinapatay ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ang lahat ng mga tao na nagsalita ng laban sa kanya at yaong mga naiwan katulad nila 'Abdullāh ibn Zabariyyah at Mughirah ibn Abi Wahab, ay nagsilikas at tumakas dahil sa ang Propeta ay naglabas ng kanyang mga kautusan na patayin ang sinoman na magsasalita laban sa kanya!

Kaya ito ay isa na namang halimbawa ng kabigatan ng krimeng ito!

Ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay mapagpatawad at nagawa niyang patawarin ang kanyang mga kaaway, subalit sa partikular na krimen na ito ang mga bagay-bagay ay iba na.

Pagkatapos ay mayroon tayong kwento tungkol kina 'Uqbah ibn Abi Mu'īt at Nadr bin Harith.

Sa digmaan ng Badr, mayroong pitumpong mga bihag ng digmaan mula sa mga Kuffār ng Quraysh. Ipinag-utos ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) na iharap sila sa kanya, upang sila ay tingnan niya ng isa-isa.

Tinititigan ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) si Nadr bin Harith. Tiningnan ni Nadr bin Harith ang mga mata ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) at may nakitang kakaiba, kaya sinabi niya sa lalaking kasunod niya, "Ako ay papatayin, nakikita ko ang kamatayan sa mga mata ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)!"

Sinabi sa kanya ng lalaki, "Hindi, ikaw ay nagpapalubha lamang, ikaw ay sobrang natatakot, sobrang nasindak ka lang!"

Sabi ni Nadr ibn Harith, "Hindi, sinasabi ko sa iyo, nakita ko ang kamatayan sa mga mata ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)."

Pagkatapos ay tinawag ni Nadr ibn Harith si Mus'ab bin 'Umayr na kanyang pinsan at sinabi sa kanya, "Puntahan mo ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) at sabihin mong tratuhin niya ako tulad ng iba, tratuhin niya ako bilang isang lalaki mula sa aking mga mamamayan, kung sila ay papatayin niya kung gayun hayaan

mong patayin niya ako, at kung patatawarin niya ako, hayaan mong patawarin niya ako."

Sinabi sa kanya ni Mus'ab bin 'Umayr, "Ikaw ang nagsabi kung ano ang iyong sinabi tungkol sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), at ikaw 'yung nagsalita ng laban sa Aklat Ni Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā)!"

Si Nadr bin Abi Harith ay siyang dating nagsasagawa ng Halaqah (regular na pagtitipon) sunod sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) upang makipagpaligsahan sa kanya. Naglakbay siya sa Persia upang mag-aral ng mga istorya at siya ay bumalik at sinabi sa mga Kuffār na, "Si Muhammad (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay nagsasabi sa inyo ng mga kwento, mayroon akong mas mainam na kwentong sasabihin sa inyo, halina at makinig sa akin."

Sinabi niya sa kanya, "Pakiusap Mus'ab, makipag-usap ka sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)."

Sabi niya, "Hindi ba't ikaw yung dating nagpapahirap sa kanyang mga Sahabah?"

Tinawag ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) si Nadr bin Abi Harith at sinabihan si Ali bin Abī Talib na patayin siya. Siya ay binukod-tangi!

Nang mga oras na iyon sila ay naglalakbay pabalik sa Madinah. Nang marating nila ang isang partikular na lugar, pinatay niya si Nadr bin Harith, at nang sila ay nakapaglakbay ng malayo-layo, ipinatawag niya si 'Uqbah ibn Abi Mu'īt para patayin.

Nagsabi si 'Uqbah, "Kapighatian sa akin, bakit ako binukod-tangi para patayin! Lahat ng mga kalalakihan na nandito ay inyong mga kaaway, lahat ng mga kalalakihan dito ay kinalaban kayo, lahat ng mga kalalakihan dito ay kasama ko sa Quraysh -ang aking tribo, bakit ninyo ako binubukod-tangi?

Sinabi ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam),

هلوسرو هللا كتوادعل

"Dahil sa iyong masamang-kalooban Kay Allāh ((Subhānahu wa Ta'Alā)) at sa Kanyang Sugo (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)!"

Sabi niya, "Tratuhin mo ako bilang isa sa aking mga mamamayan, kung papatayin mo sila - patayin mo (rin) ako, kung palalayain mo sila - palayain mo (rin) ako, kung kukuha ka ng kabayaran para sa kanilang kalayaan - kung gayun kunin mo mula sa akin ang anomang iyong nais!" at pagkatapos ay sinabi niya, "O Muhammad, sino ang mangangalaga sa aking mga anak?" Ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay nagsabi,

!رانلا!هقنع برضف مصاع اي همدق

"Impiyerno! Kunin mo siya O 'Asim at pugutan siya ng ulo!"

Pagkaraan ay sinabi ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam),

كلتق وه يذلا هللا دمحأف هيبنل ايذؤم هلوسربو هللاب ارفاك تملع ام هللاو !تنك لجرلا سئبكنم ينيع رقأو

"O, anong sama mong tao! Wala akong alam na Kuffār Kay Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā), sa Kanyang Aklat, at sa Kanyang Sugo (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) na katulad mo! Pininsala mo ang Propeta Ni Allāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), kaya pinupuri ko Si Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā) na Siya na pumatay sa iyo at Siya na nagbigay kaluguran sa aking mga mata na makita kang patay!"[Ang kwento ng pagpatay kay Nadr bin Harith at 'Uqbah bin Abi Mu'eet, as-Sārim al-Maslūl 'alā Shātim ar-Rasūl]

Pinakitunguhan ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ang mga taong ito ng ibang-iba (o di-pangkaraniwan) at ito ay napakalinaw!

Isang pang pangyayari ay ang tungkol sa isang lalaking bulag na mayroong Umm Walad. Ang Umm Walad ay isang babaeng "nakagapos" (ie. alipin) na kung saan ay may anak ang kanyang panginoon (ie. amo), kaya siya ay tinawag na Umm Walad at mayroong mga espesyal na pagbabatas sa kanya. Ang lalaking bulag ay may dalawang anak mula sa kanyang Umm Walad. Gayun pa man, iniinsulto/isinusumpa ng babaeng ito ang Rasūlullāh ((SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)) at binabalaan siya ng kanyang amo na tumigil na, subali't ayaw niya!

Isang gabi, patuloy pa rin siya sa pag-insulto/pagsumpa sa Rasūlullāh ((SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)), kaya kumuha siya ng punyal at inilagay (itinutok) niya ito sa tiyan ng babae at idiniin ito at siya'y napatay niya!

Kinaumagahan, nakarating sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ang balita, kaya tinipon ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ang mga tao at nagsabi;

ماق الأ قح هيلع يل لعف ام لعف لجر هللا دشنأ

"Hinihiling ko sa inyo sa Ngalan Ni Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā), kung sino man ang gumawa niyan ay tumayo."

Kaya tumayo ang lalaking bulag at naglakad patungo sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), hanggang sa umupo siya sa harapan ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) at nagsabi, "O Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), ako ang may gawa niyan, iniinsulto ka niya dati at sinasabihan ko siya na huminto subali't ayaw niyang huminto! Mayroon akong dalawang anak sa kanya na parang mga perlas at ay siya ay napakabait sa akin. Subali't kagabi nagsimula (na naman) siyan

g isumpa kayo, kaya kumuha ako ng punyal at isinaksak ko sa kanya at napatay ko siya."

Ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay nagsabi,

رده اهمد نأ اودهشف الأ

"Saksihan (ninyo) na ang kanyang dugo ay pinawalang-saysay!"

Ibig sabihin ay walang kabayaran para sa kanya at walang kaparusahan para sa nakapatay sa kanya!

Nais kong isipin ninyo ang tungkol sa mga salita ng lalaking ito, may mga anak siya sa kanya (Umm Walad), at isinalarawan niya sila bilang mga perlas, at sinabi niya na "siya ay napakabait sa akin", at ito ay isang taong bulag na nangangailangan ng tulong mula sa gayung mabait na babae na magiliw sa kanya!

Subali't dahil sa dapat nating mahalin ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ng higit pa sa pagmamahal natin sa ating mga sarili, at dapat nating mahalin ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ng higit pa sa ating mga pamilya, at dapat nating mahalin ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ng higit pa sa ano mang bagay na nasa mundong ito, kaya nga ginawa ang kanyang nagawa! Ito ay para sa kapakanan ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)! Dapat na maging ganito ang lahat ng mga Muslim kung ang usapin ay tungkol sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)!

At ang ginawa niya ay sinang-ayunan ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) at sinabi, "Saksihan (ninyo) na ang kanyang dugo ay pinawalang-saysay!"

At mayroon pang ibang sitwasyon na katulad nito na nangyari nang ang isang lalaki ay nakapatay ng isang babae mula sa kanyang tribo, ano ang sinabi ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) tungkol dito? Ipinatawag ba siya para parusahan?

Wika niya,

نارنع اهيف حطتني ال

"Walang dalawang kambing ang magsusuwagan tungkol dito!"

At pag-uusapan natin ang tungkol dito, ito ay binanggit ni al-Waqidi.Ang pangalan ng babaeng ito ay Asma' bint Marwan, siya ay isang mahusay na makata mula sa Ansār, subali't nagsasalita ng laban sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) at nagsasalita ng laban sa Islām at siya ay nagsisimula ng mga Fitnah sa mga tao. Sinasabi niya sa kanila, "Ang lalaking ito ay hindi nagmula sa ating tribo at papaanong siya'y ating ipinaghahanda at pinagsasanhi ang ating mga sarili ng lahat ng mga kaguluhang ito, papaanong binibigyan natin siya ng ligtas na lugar kasama natin, paalisin na lamang ninyo siya!" Nagdusa ng lubos ang mga

Ansār dahil sa Hijrah ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam). Nagdusa sila sa aspetong pinansiyal, marami sa kanila ang napaslang, nakubkob ang kanilang lungsod, at ginawa nila ito para sa Kapakanan Ni Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā) at 'yan ang dahilan kung bakit sila ay tinawag na Ansār - ang mga yaong nagbigay ng tagumpay sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam).

Si O'mair bin 'Ali, mula sa kanyang pamilya ay nagsabi, "Sa Ngalan Ni Allāh, ipinapangako ko sa oras na bumalik sa Madinah ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), papatayin ko siya (ie. Asma')!" Nang mga oras na iyon ay nasa Badr ang Rasūlullāh ((SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)).

Nang makabalik ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), si O'mair bin 'Ali ay nagtungo sa kanya sa kalagitnaan ng gabiat dumeretso sa kanyang silid tulugan. Siya ay napapalibutan ng kanyang mga anak na natutulog at ang isa sa kanila ay sumususo pa sa kanya. Kumapa-kapa siya (O'mair) sa paligid at natagpuan niyang hawak niya ('Asma') ang batang ito, hinawakan niya ito ng kanyang mga kamay at inilapag malapit sa kanya (Asma') at kinuha ang kanyang espada at itinarak ito sa kanyang dibdib.

At siya ay lumisan at nagdasal ng Salatu'l Fajr kasama ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam). Nang matapos magdasal ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) tumingin siya kay O'mair at sinabi sa kanya, "Pinatay mo ba ang anak na babae ni Marwan?"Sumagot siya, "Oo, isasakripisyo ko ang aking ama para sa iyo, O Sugo Ni Allāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)".

Ngayon, si O'mair ay nangangamba na baka nakagawa siya ng mali at dapat ay hiningi muna niya ang pahintulot ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), dahil sa ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ang Wali al-Amr. Kaya tinanong niya ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), "Mayroon bang mali sa ginawa ko, O Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)?"

Ano ang sinabi ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)? Sinabi ba niya na, "Dapat hiningi mo muna ang aking pahintulot"?

Wika niya (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), "Walang dalawang kambing ang magsusuwagan tungkol sa kanya!"

Ibig sabihin, ang usaping ito ay napakalinaw na kung saan ay walang dalawang kambing ang magkakaroon ng magkaibang opinyon tungkol dito; kahit pa ang mga hayop ay hindi magkakaroon ng salungatan ng opinyon tungkol dito.

At ngayon, Alhamdulillah! Makikita natin na mayroong mga pagkakaiba-iba ng mga opinyon tungkol dito! Ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay nagsasabing kahit na ang mga hayop ay maiintindihan ito; ito ay napakatapat na kung saan ay walang dalawang kambing ang magsusuwagan tungkol dito! Kaya papaanong may nakikita tayong mga matatalinong mga tao ang nagsusuwagan tungkol sa isyung ito

!?

Papaanong nagkakaroon ng mga salungatan ng opinyon sa isyung ito na napakalinaw at matapat na ito ay isang napagkasunduan ng mga Iskolar, kagaya ng ating pag-uusapan, Inshā-Allāh.

Ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay tumingin sa mga yaong nakapaligid sa kanya at nagsabi,

يدع نبا ريمع ىلإ اورظنف بيغلاب هلوسر و هللا رصن لجر ىلإ اورظنت نا متببحا اذإ

"Kung nais ninyong makakita ng lalaki na nagbigay ng suporta at nagbigay ng tagumpay Kay Allāh at sa Kanyang Rasuol (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), kung

gayun tumingin kayo kay O'mair bin 'Ali!"

Sinabi ni 'Umar bin al-Khattab (ra), "Tingnan ninyo ang bulag na lalaking ito na lumabas sa gabi para sa pagsunod Kay Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā)!"

Ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay nagsabi,

ريصبلا هنكلو ىمعألا لقت ال

"Huwag ninyong sabihin siya ay isang bulag, sapagkat siya ay isang lalaking may malinaw na paningin!"

[Ibn Saa'd, Kitab al-Tabaqat al-Kabir (isinalin ni S. Moinul Haq, Vol.2, P.24)]

Napakaraming mga bulag na kalalakihan sa panahong ito! Napakaraming mga bulag na kalalakihan sa panahong ito!

Nang bumalik na si O'mair, natagpuan niya ang mga bata na kasama ng ilang mga miyembro ng tribo ng babaeng ito na inililibing nila. Pinuntahan nila siya at tinatakot, nagsabi sila, "O, O'mair! Ikaw ang siyang pumatay sa kanya (ie. Asma')!" Ang mga ito ay mga mandirigma; ang pinag-uusapan natin dito ay mga kalalakihan ng 'Aws at Khazraj, mga taong ipinanganak sa pakikipaglaban!

Sabi niya, "Oo! At hinahamon ko kayong lahat, kayong lahat na pinagsama-sama, kung sinoman sa inyo ang magsalita ng katulad sa sinabi niya (ie. Asma'), kakalabanin ko kayong lahat hanggang sa mapatay ko kayo o ako (ang) mamatay!"

Ano ang naging resulta ng mga gawaing ito, nagsanhi ba ito ng paglayo nila sa Islām, dahil sa ito ay pagkaraang-pagkaraan pa lamang ng Hijrah ng Rasūlullāh ((SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)), pagkatapos pa lamang ng Labanan sa Badr nang ang mga Ansār ay hindi pa Muslim lahat, ang ganitong bagay ay maaaring magsanhi sa mga tao para tumalikod sa Islām! Hinahamon sila ng lalaking ito at sinasabing papatayin ko kayo lahat kapag mayroon sinoman sa inyo ang haharang sa aking harapan!

Subali't ang totoong nangyari, ayon kay al-Waqidi, "Iyon ay noong nangibabaw ang Islām sa mga taong ito, sapagkat yaong mga Muslim na noon ay nagtatago dahil sa takot sa kanilang mga mamamayan, ngunit nang makita nila ang lakas ng Islām, ngayon nagsimula nilang ilutang ang kanilang mga sarili".

Kung ganun, ano ang matututunan natin mula sa kwentong ito at sa kwentong nauna dito?

Ito ay napakahalagang usapin; maraming mga pananalita sa mga panahong ito tungkol sa paghingi ng kapahintulutan mula sa namumuno!

Itatanong ko sa inyo ang katanungang ito; mayroong umatake sa inyo at nais kayong patayin; ano ang sinabi ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)?

"Siya na namatay habang ipinaglalaban ang kanyang ari-arian ay isang martir (shaheed), siya na namatay dahil sa pagtatanggol sa kanyang sariling buhay ay isang martir, at siya na namatay dahil sa pagtatanggol sa kanyang pananampalataya ay isang martir (shaheed), at siya na namatay habang ipinaglalaban ang kanyang pamilya ay isang martir (shaheed)!" [Isinalaysay ni Sa'ad bin Zayd, Iniulat ni Abū Dawud at at-Tirmidhee]

Nakasisiguro akong alam ninyong lahat ang hadith na iyan!

Ngayon may dumating sa bahay mo at inatake ka at may hawak siyang baril na nakatutok sa iyong ulo at gusto kang patayin at nais mong lumaban, na kung saan ay tinatawag sa Fiqh ng Islām bilang Da'f as-Sa'ib, isang bagay na napakalinaw!

Kinakailangan mo pa ba humingi ng kapahintulutan sa namumuno?

May hawak na baril ang lalaking ito habang nakatutok sa iyong ulo pero kinuha mo ang telepono at tumawag ka sa palasyo ng presidente o ng hari at kinakilangan mong dumaan sa sandamakmak na mga sekretarya at maraming mga kurakot hanggang sa makausap mo siya at tinanong mo siya, "Pasintabi po, maaari ko po bang ipagtanggol ang sarili ko? May tao kasing gustong pumatay sa akin!"

Mayroon ba itong kAbūluhan? Kung hindi ninyo kailangan ang kapahintulutan mula sa Imaam upang ipagtanggol ang inyong mga sarili, kailangan pa ba ng kapahintulutan mula sa Imaam para ipagtanggol ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)?!!

Ang lalaking ito na humayo at pumatay sa babaeng mula sa Bani Khatma, humingi pa ba siya ng pahintulot mula sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) noong nAbūbuhay pa ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)? Hindi. Hindi niya ginawa!

Ginawa nila iyon (ie. pagpatay) at sinang-ayunan ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ang kanilang ginawa at nagsabi, "Walang dalawang kambing ang

magsusuwagan tungkol sa dito!"

Kaya ang isyung ito ng paghingi ng pahintulot mula sa Imaam, ang kalagayan ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay malayong mas mataas pa diyan! Sa simula pa lang, sino ba ang Imaam, para magbigay ng pahintulot sa iyo upang ipagtanggol ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)?!

Ito ay usapin ng mas mataas kaysa sa antas ng sinomang pinuno!

Mga kapatid, ilagay natin sa ating isipan kung sino ba ang ating pinag-uusapan! Ang pinag-uusapan natin ay ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)!!

Hindi ninyo kailangan ang kapahintulutan ng sinoman para ipagtanggol ang dangal ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)!

Siya ay malayong mas mataas pa kaysa diyan!

Ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay ang siyang binibigyan ng Salawaat Ni Allāh, ng Kanyang mga Mala'ikaat at ng mga mananampalataya!

Ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay espesyal, at siya ay mayroong ilang mga espesyal na Ahkaam, siya ay pinakikitunguhan ng kakaiba!

Ang mga pagbabatas na ito ay hindi magagamit sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)!

Ito ay usapin na dapat na linawin!

Pagkaraan nito, ay ang kwento ng isang makata na nagmula sa tribo ng Banu Bakr. Ang Banu Bakr ay alyansa ng Quraysh, mayroong isang makata mula sa kanila na nagsasalita ng laban sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), kaya isang lalaki mula sa Khuz'ah, at ang mga Khuza'ah na ito ay mga Mushrikeen, sila ay mga di-mananampalataya subali't sila ay mga alyansa ni Muhammad (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam).

Sa kasunduan ng Hudaibiyyah, ang Khuza'ah ay lumagda bilang ka-alyansa ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) samantalang ang Banu Bakr ay lumagda bilang ka-alyansa ng Quraysh. Kaya isang binata mula sa Khuza'ah ang humataw sa ulo ng makatang ito, hindi niya ito napatay bagama't nasaktan niya ito at nagtungo sila sa Rasūlullāh (saw) bilang isang delegasyon at sinabi nila sa kanya ang tungkol sa nangyari.

"Sinabi niya ang dugo niya ay pinadanak, patayin siya"

Makalipas ang panahon, ang Makkah ay nAbūksan (nasakop) at ang Banu Bakr ay naging mga Muslim at si Nawfal bin Mu'awiyyah ay nagtungo sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) upang pag-usapan ang tungkol sa isyu ng makatang

ito.

Ngayon, sino si Nawfal bin Mu'awiyyah? Si Nawfal bin Mu'awiyyah ay ang lalaking nagkanulo sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) at nagkanulo sa mga Muslim. Siya ang pumatay sa mga mamamayan ng Khuza'ah sa loob ng Harām at nang ang kanyang mga tagasunod na mga Kuffār ay nagsabi sa kanya, "Matakot ka Kay Allāh, ikaw ay pumapatay sa loob ng Harām (Masjid al-Harām)!"

Sabi niya, "Walang Diyos sa araw na ito, maghiganti kayo, kalimutan ang tungkol Kay Allāh, maghiganti kayo!"

Ang lalaking ito na si Nawfal bin Mu'awiyyah, ang Kāfir na nagkanulo sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) at pumatay sa mga Khuza'ah na ka-alyansa ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), siya ang taong dumating upang umapela para sa makatang ito!

Kaninong krimen ang mas malaki, ang krimen ni Nawfal o ang krimen ng makata? Ang nagawa ni Nawfal ay isang matinding sakuna; gayunman pinatawad siya ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam). At siya ang mismong pumunta sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) upang umapela para sa makata at nagsabi, "O Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), ang mga mamamayan ng Khuza'ah ay sumobra sa isyung ito at nais niyang maging isang Muslim at nais niyang magbalik-loob, tinanggap ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ang kanyang Tawbah.

Binanggit ko na sa inyo ang mga kwento, mula sa mga unang araw ng Islām. Dumako naman tayo sa kung ano ang sinabi ng mga Iskolar. Kung ano ang sinabi ng mga Iskolar tungkol sa isyung ito!

Mga kapatid, babanggitin ko sa inyo, maikling-maikli lang, ang mga salita ng mga 'Ulamā'. Subalit may dalawang aklat na nagsalita tungkol sa isyung ito ng detalyado, at sinoman ang nagnanais na lalo pang magdetalye sa isyu ay ipinapayo ko na basahin niya ang mga ito.

Ang unang aklat ay ang nabanggit ko, ang buong aklat ay naisulat sa paksang ito ng pambabastos laban sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), at ang aklat na ito ay kay Shaykhu'l-Islām Ibn Taymiyyah, na kung saan ang pangalan nito ay "As-Sārim al-Maslūl 'alā Shātim ar-Rasūl" - "Ang hinugot na espada laban sa taong nang-iinsulto sa Sugo".

Ang isa pang aklat ay ang "Ash-Shifa' Fī Ahwal al-Mustafa" ni Qadi I'yād - isang iskolar na Maliki. Ito ay tumatalakay tungkol sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) sa pangkalahatan, ngunit ang hulihan ay sinamahan ng tungkol sa pambabastos (sa Rasūlullāh [(SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)]).

Magsisimula tayo sa kung ano ang sinabi ni Shaykh Ibn Taymiyyah,

Sinabi ni Shaykh Ibn Taymiyyah, "Sinoman ang mang-insulto (mambastos) sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) - Muslim man o hindi Muslim - kung gayun siya ay dapat na patayin!"

At sinabi pa niya, "..at ito ay ang opinyon ng lahat ng mga iskolar."

At si Ibn Munzir ay nagsabi, "Ito ang 'Ijmaa' (pagkakasundo-sundo) ng mga Iskolar na - ang taong umiinsulto sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay dapat na patayin!"

At ito ang opinyon ni Malik, al-Layth, Ahmad, Ishāq, Shāfi'i, at Numan Abū Hanifah.

Ang opinyon ni Abū Hanifah ay - na ang Muslim na nagsasalita ng laban sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay dapat na patayin at kung ito ay hindi-Muslim na walang kontrata (ie. Dhimmi,) ay dapat na patayin.

Ang hindi lamang niya isinama ay ang Dhimmi, hindi-Muslim na nagbabayad ng Jizyah. Ang katwiran ni Imām Abū Hanifah ay - na sila ay mga Kuffār sa simula pa lang, kaya ang Kufr ay mas malaking kasalanan kaysa dito.

Kaya ang lahat ng mga Iskolar ay sumang-ayon sa sitwasyon ng Muslim at ng Muhaarib, mayroon lamang pagkakaiba-iba ng opinyon at ito ay ang pananaw ng minorya sa kaso ng Dhimmi.

At pagkatapos si Shaykh Ibn Taymiyyah ay nagpaliwanag pa ng mga detalye upang patunayan rin na ang Dhimmi - taong nagbabayad ng Jizyah - kapag siya ay nagsasalita ng laban sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), ang kanyang tipan (kasunduan/kontrata) ay napawalang-saysay, kung gayun siya ay dapat din na patayin!

Sa "Ash-Shifa'" sinabi ni Qadi I'yād, "Ito ay ang Madhhab ni Malik, na sinoman ang magsabi ng bagay na nagmamaliit sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay dapat na patayin na walang babala!"

At pati si Ibn Atāb ay nagsabi na, "Ang Aklat, ang Qur'ān at Sunnah, ay nagmumungkahi na sinoman ang naghahangad ng kapahamakan sa Rasūlullāh ((SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) o siya ay maliitin ay dapat na patayin kahit pa ito ay isang napakaliit na bagay!"

Sa katunayan, si Imaam Malik ay nagsabi, "Kapag may nagsabi na ang butones ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay marumi, kung gayun dapat siyang patayin!"

Kahit pa ito ay singliit ng katulad ng pagsasabi niyan, kung gayun ang taong ito ay dapat na patayin!"

At pagkatapos ay sinabi ni Qadi I'yād, "At wala kaming alam na ibang opinyon, at ito

ay isang 'Ijmaa' (pinagkasunduan), at wala kaming alam na ibang opinyon!"

Ngayon mga kapatid na Muslimīn at mga Muslimāt, sinoman sa inyo ang nakapag-aral ng U'suol ng Fiqh, ay mapagtatanto na ang 'Ijmaa'' ay Hujjah. Na ang 'Ijmaa'' - kapag ang mga iskolar ay nagkaroon ng pagkakasundo-sundo sa isang bagay - ay katulad lamang ng Qur'ān at Sunnah, sapagkat ang Rasūlullāh ((SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)) ay nagsabi,

ةلالض ىلع يتمأ عمتجت ال

"Ang aking Ummah ay hindi magkakaroon ng 'Ijmaa'' (pagkakasundo-sundo) sa bagay na mali".

[Ahmad # 25966]

Sinabi ni Imaam Malik, "Maging Muslim man o Kāfir wala itong magiging kaibahan, dapat siyang patayin ng walang babala!"

Binanggit ni al-Waqidi ang isang insidente; Nagtanong ang Khalifah Harūn ar-Rashīd kay Imaam Malik tungkol sa isang tao na nagsalita ng laban sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), sinabi ni ar-Rashīd kay Imaam Malik na ang mga Fuqaha' ng Iraq ay nagbigay ng Fatwa para paluin ang taong ito.

Nagalit si Imaam Malik at nagsabi, "O Ameer al-Mu'minīn! Papaanong nananatiling buhay ang Ummah kung ang Propeta nito ay ininsulto! Sinoman ang mang-insulto sa Propeta ay dapat na patayin at sinoman ang mang-insulto sa mga Sahabah ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay dapat na paluin!"

Ito ang katugunan ni Imaam Malik sa gayung sitwasyon!

Nang marinig niya ito siya ay galit na galit sa mga tinatawag na Fuqaha' na nagbigay ng huwad at maling fatwa. Sinabi niyang may pagkakaiba sa pagsasalita ng laban sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) at ang pagsasalita ng laban sa mga Sahabah. Kung ikaw ay magsasalita ng laban sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ikaw ay papatayin, kung ikaw ay magsasalita laban sa mga Sahabah, ikaw ay papaluin!

At ngayon pakinggan ninyo ang komento ni al-Qadi I'yād.

Sinabi ni al-Qadi I'yād, "Ang kwento ay isinalaysay sa atin ng mahigit sa isang tao mula sa mga kasamahan ni Imaam Malik, at yaong mga taong nagsulat ng mga aklat tungkol sa kanya".

Pagkaraan ay kanyang sinabi, "Wala akong impormasyon sa kung sino ang mga iskolar na ito na magbibigay ng ganung fatwa, at tapos na rin nating banggitin ang opinyon ng mga iskolar ng Iraq - na dapat siyang patayin!"

Pagkatapos ay binigyan niya ng pagtatama ang sitwasyon, "Malamang sila ay mula

sa mga iskolar na kung saan ay hindi kilala bilang mga iskolar, o kaya sila yaong ang mga fatwa ay hindi natin mapagkakatiwalaan, o kaya sila yaong mga sumusunod sa kanilang mga pagnanasa. O maaaring ang sinabi ng taong ito ay hindi talaga pang-iinsulto (at mayroong pagkakaiba-iba ng opinyon kung ito nga ay pang-iinsulto o hindi - bagay na hindi malinaw, tulad ng hindi binigyang linaw ito ng Khalifah kay Imām Malik) o maaaring ito ang taong uminsulto sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)) subali't pagkatapos ay nag-Tawbah. Sapagkat ang 'Ijmaa' ng mga iskolar - na sinoman ang mang-insulto sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay dapat na patayin!"

Ngayon mga kapatid, habang nagsasagawa ako ng pagsasaliksik para sa talumpating ito ay nakasumpong ako ng ilang mga kakaibang mga Fatāwa. Nakakagulat ito, papaanong ang ilang mga tao ay mahulog ng tuluyan ang kanilang mga sarili para sa pagbibigay kaluguran sa mga kaaway Ni Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā)!

Ang Dakilang Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā) ay nagsabi,

ةرئآد انبيصت نأ ىشخن نولوقي مهيف نوعراسي ضرم مهبولق يف نيذلا ىرتف

"At makikita mo ang ilan sa mga yaong ang kanilang mga puso ay may sakit na nagmamadali patungo sa kanila at nagsasabing nangangamba kami na baka

dumating ang isang sakuna sa amin".[Al-Mā'idah 5:52]

Sila ay mga Munāfiqeen, at sila'y mayroong sakit sa kanilang mga puso, at natatakot sila na kapag sila ay magsasalita kung gayun isang sakuna ang darating sa kanila, dahil sa kinatatakutan nila ang mga kaaway Ni Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā) ng higit pa sa pagkatakot nila Kay Allāh, Ang Pinaka-Makapangyarihan!

Ang mga Muslim sa mundo ng mga Muslim ay nagsilabasan ng may natural na reaksiyon sapagkat sila ay mga galit sa kanilang narinig! Ang mga simpleng Muslim na ito ay mayroong pagmamahal sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) sa kanilang mga puso - ito ang kanilang mga Fitrah. Hindi sila mga iskolar, subali't sila ay mga Muslim na nagmamahal sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam). Sila ay natural na lumalabas sa mga kalye upang magpahayag. Ngayon, maaaring sumang-ayon tayo sa demonstrasyong bagay na ito o hindi, at maaaring magtalo tayo tungkol sa benepisyo nito at kung anong mga kaganapan ang patutunguhan nito, at kung ito ba ay kapaki-pakinabang o hindi. Ngunit ang punto ay - dapat nating tingnan ang ispiritu na nagtulak sa mga Muslim (para magtungo) sa mga kalye; ito ay ang kanilang Fitrah, ang kanilang pagmamahal sa Rasūlullāh ((SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)). At sila ay nagsunog na mga watawat at ginawa nila ito at iyan.

Ngayon, ang mga 'Ulamā' - ang mga "iskolar", ay hindi nilinaw sa mga masa ang responsibilidad at ang Hukm (Pagbabatas) ng Shari'ah (Batas Islāmiko) tungkol dito! Winika Ni Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā) ay nagsabi [ali-'Imraan 3;187],

هنومتكت ال و سانلل هنيتال

Na ang papel ng mga iskolar ay ang linawin ang mga bagay-bagay para sa mga mamamayan at hindi ang itago ito. Sa katunayan ay nililito nila ang mga tao, sa halip na sabihin nila sa kanila kung ano ang Hukm Ni Allāh ((Subhānahu wa Ta'Alā)), kinokondena pa sila dahil sa pagdi-demonstrasyon, kinokondena nila sila sa pagsusunog ng mga watawat, sila ay kinokondena nila dahil sa paglabas sa mga lansangan, at ang ilan sa kanila ay umabot ba sa punto na pagkondena sa kanila dahil sa pagboykot sa mga produktong Danish, dahil sa hindi umano ito "magkatutulong sa pagtatayo ng (mAbūting) relasyon sa pagitan natin at nila at kailangan nating magtayo ng mga tulay at punuan ang mga puwang" at lahat ng mga walang saysay (na dahilan)!

Nasaan ang Hukm Ni Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā)? Papaanong hindi ito nilinaw?

Kung hindi ninyo kayang sabihin ang katotohanan kung gayun manahimik kayo!

تمصيل وأ اريخ لقيلف رخآلا مويلاو هللاب نمؤي ناك نم

"Sinoman ang sumasampalataya Kay Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā) at sa Huling Araw ay dapat na magsalita ng katotohanan o ng kAbūtihan, o manatiling tahimik!"

[Isinalaysay ni Abū Hurayrah, Iniulat sa Sahīh al-Bukhārē at Sahīh Muslim]

Mayroon kayong mga ganitong mga tao na nagsusuot ng kapa ng pagiging-iskolar, at dinadaya ang mga tao at sinasabi sa kanila na hindi nila dapat ginagawa ito, at hindi nila dapat ginagawa iyan, at kinokondena nila ang mga ginawa ng mga tao!

Ano (ba) ginawa ng mga tao? Lumabas ang mga tao upang magsagawa ng demonstrasyon at nais nilang iboykot ang mga produkto ng Danish (Bansang Denmark)! Ibig kong sabihin ang mga bagay na ito ay mas bagay para sa mga tagasunod ni Gandhi kaysa sa mga tagasunod ni Muhammad (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), na nagsabi,

ةمحلملا يبن انأ و همحرملا يبن انأ

"Ako ay Propeta ng Awa at ako ay Propeta (rin) ng Giyera"[Al-Bayhaqi, Īmān Section-C2- page 322, at-Tirmidhee c3 - page 152 (Nawādir

al-Usūl fee Ahādith ar-Rasūl)]

Si Muhammad (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) na kung saan ay nagsabi,

هدحاو هللا دبعي ىتح ةعاسلا يدي نيب فيسلاب تثعب

"Ako ay isinugo ng may espada bago (dumating) ang Araw ng Paghuhukom, hanggang sa sambahin Si Allāh ((Subhānahu wa Ta'Alā)) ng Nag-iisa!"

[Isinalaysay ni Ibn 'Umar, sa Musnad ni Imām Hanbal (93/2) at ito ay Sahīh, Sahīh

al-Jāmi' (2831)

سانلا لتاقأ نأ ترمأ

"Ako ay inutusan na kalabanin ang mga tao..."[Isinalaysay ni Ibn 'Umar, Iniulat sa Sahih al-Bukhari,(Fath al-Bari, Kitab al-Eemaan) at sa Sahih Muslim]

Sinabi niya sa mga mamamayan ng Quraysh,

"Ako ay dumating sa inyo ng may pagpatay"[Isinalaysay ni ''Abdullāh bin Amro bin al-Aas, Musnad Ahmad 218/2 (7036)]

Tayo ay mga tagasunod ni Muhammad ((SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam))! Hindi tayo tagasunod ni Ghandi! Dapat nating malaman kung sino tayo, at dapat nating alamin kung sino ang pinakikitunguhan natin; tayo ay nakikitungo sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam). Ito ay isang pambabastos sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)!

At pagkatapos ay lumala pa ang mga bagay-bagay, iginuhit ng isang lalaking Swedish na si Larce Wills si Propeta Muhammad (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) - tayo ay magpakupkop mula Kay Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā) - kahit na sabihin ang mga salitang ito ay mahirap para sa isang tao! Iginuhit niya ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) sa anyo ng isang aso!!!

At pagkatapos ay mayroon kayong mga ganitong mga taong-tampalasan na nagsulputan (at) nagbibigay ng fatwa laban sa mga yaong nagbanta sa kanya (ie. Larce Wills)! Sa halip na magsalita laban sa Kufr na ito at sa halip na ipakita sa mga tao kung ano ang Hukm ng Shari'ah -- lumabas lamang kayo para ikondena ang mga Muslim!!!

Nasaan ang pagtupad sa papel ng 'I'lm (Kaalaman)? Alin sa dalawa, gampanan ang papel na iyan at magsalita ng katotohanan at ng Haqq o hubarin ang kapang iyan ng pagiging iskolar at manatili na lamang sa bahay!!!

Tayo ay nakikitungo sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)! Si Muhammad bin Maslamah ay nagsabi sa mga tao na kapag nakita ninyong hinawakan ko ang kanyang ulo - lansagin ninyo siya ng inyong mga espada, iyan ang ginawa ni Muhammad bin Maslamah, subalit wala tayong Muhammad bin Maslamah sa panahong ito!

Ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay dapat na ipagtanggol sa pamamagitan ng ating mga sarili at ng ating mga kayamanan, at ng lahat ng ating mga pag-aari, ito ang ating obligasyon sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam). At nais nating sabihin ang katulad ng kung papaano sinabi ni Qadi I'yād, "Wala kaming impormasyon kung sino ang mga iskolar na ito" at ibibigay namin ang katulad na mga salita na sinabi ni Qadi I'yād "maaaring hindi sila kilala sa

pagkakaroon ng I'lm (kaalaman) o hindi natin mapagkakatiwalaan ang kanilang Fatwa o sila ay mga taong sumusunod sa kanilang mga pagnanasa!"

Si Shaykh Ibn Taymiyyah ay nagsabi, "Ito ay Wajib, ito ay isang obligasyon na patayin ang sinomang mang-insulto (o mambastos) sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), kung mayroon anomang mga halimbawa na kabaliktaran sa Seerah - ito ay dahil sa sila ay nagtungo sa kanya at sila ay nagpahayag ng kanilang Tawbah (pagsisisi) at sila ay naging mga Muslim, ngunit kung hindi iyon ang ginawa nila, ang Hukm ay mananatili."

At kanyang sinabi, "Ang pagsumpa (pag-insulto, pambabastos) sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay isang krimen na mas malaki pa kaysa sa ibang mga krimen, at kung kaya ang kaparusahan ay mas matindi kaysa sa ibang mga krimen, at kung ang gayung tao ay isang Kaafir na kung saan ay nakikipaglaban sa mga Muslim, kung ganun ito ay isang obligasyon na magbigay ng tagumpay para sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), at ang paghahangad na mapadanak ang kanyang dugo ay isa sa mga malalaking gawain, at isa sa mga pinaka-obligasyong mga gawain, at isang gawa na dapat ay minamadaling isagawa, at ito ay isa sa mga malalaking uri ng Jihād Fī Sabīlillāh."

Ito ang mga salita ni Shaykh Ibn Taymiyyah, ito ang mga salita ng ating mga iskolar!

Ngayon, ilang mga argumento na inilatag ay nang pumunta ang mga Hudyo sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), at sa halip na sabihing, "Assalamu 'alaykum" ay sinabi nilang, "Assamu 'alaykum" na ang ibig sabihin ay "Mapasa iyo ang kamatayan". Isinumpa sila ni A'isha (ra) at sinabi sa kanya ng Rasūlullāh ((SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam),

ءيش لك يف قفرلا بحي هلا نأ

"Katotohanan, minamahal Ni Allāh ((Subhānahu wa Ta'Alā)) ang pagiging maluwag sa lahat ng mga bagay."

[Sahih al-Bukhari, Book 8 (al-Adab), Vol.73, Hadith 57]

At sinabi niya (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) sa kanya na huwag silang isumpa.

Kaya sinasabi nila na ganito tayo dapat makitungo sa mga taong ito. Hindi ito iniwan ni Shaykh Ibn Taymiyyah at Qadi I'yād ng hindi tumutugon dito at pAbūlaanan ito.

Sinabi ni Qadi I'yād, "Ang hadith na ito at ang iba pang mga katulad nito, at nasa sa pagsisimula pa lang ng Islām, subali't pagkatapos niyan - ang Hukm ng Shari'ah ay, na sila ay hindi dapat patawarin". Kaya sinabi niya na ito ay Hukm na kung saan ay Mansūkh - (pinawalang-bisa)".

Sinabi ni Shaykh-ul-Islām Ibn Taymiyyah, "Una, hindi ito lantarang malinaw na pagsumpa sa Rasulullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) dahil sa iyon ay hindi naging hayagan para sa lahat."

At pagkaraan ay sinabi rin niya na ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay makakapagpatawad subali't tayo ay hindi! Ito ay karapatan ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), ito ay isang bagay na nasa sa kanya - ang magpatawad o huwag magpatawad - dahil ito ay isang pananakit na ginawa sa kanya, kaya may karapatan siyang magpatawad!

Subali't wala tayo ng karapatang iyan, ito ay Haqq ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) at samakatuwid siya ang maaaring magpatawad!

Halimbawa, mayroong nagnakaw ng pera mula sa akin at pagkatapos ay pinatawad mo siya! Wala kang pakialam doon! Papaano mo siyang patatawarin? Ako ang kinakailangang magpatawad sa kanya!

Kaya nga nasa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) kung magpapatawad siya o hindi.

Sinabi (pa) ni Shaykh Ibn Taymiyyah, "Pagkaraang pumanaw ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) hindi tayo maaaring magpatawad ng sinoman. Maaari tayong magpatawad kung tayo ay masaktan nila, ngunit hindi maaari (na magpatawad) kapag ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ang kanilang sinaktan (ie. binastos, ininsulto, minaliit)!"

Ang iba pang argumento ay nang ininsulto ng mga Kuffār Si Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā), at sinabi nilang may anak Si Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā) - kapag tinutukoy nila si Isa (as), kaya iyan ay bagay na mas malaki.

Si Shaykh Ibn Taymiyyah ay nagsabi, "Kapag sinasabi nila iyan tungkol Kat Allāh, hindi talaga ibig sabihin isinusumpa nila Si Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā), ito ay ang kanilang paniniwala at matapat silang naniniwala dito. At kapag sinasabi nila iyan, wala silang intensiyon na magsumpa! Subali't kapag sila ay nagsasalita tungkol sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), layunin nilang saktan ang mga Muslim at nilalayon nilang magsalita ng laban sa Islām at samakatuwid ang dalawa ay magkaiba."

Ilang mga punto bilang pagtatapos:

Una, ang paninira kay Propeta Muhammad (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay hindi makasasakit sa kanya, hindi siya masasaktan nito! Ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay ang siyang pinarangalan, ang pangalan niya ay Muhammad - ang taong pinaka-pupuri!"

Sa bawat isang sandali ng isang araw sa buong daigdig at sa lahat ng magkakaibang oras mayroong minarah na tumatawag ng Adhan at nagsasabi, "Ash-hadu anna Muhammadar-Rasūlullāh" at mayroong mga Malaa'ikat (mga Anghel) na nagsasabi, "SallAllāhu 'alaa Sayyidinaa Muhammad" at Si Allāh

(Subhānahu wa Ta'Alā) ay gumagawa ng Salah (pagpapala) sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam).

يبنلا ىلع نولصي هتكئآلمو هللا نإ

"Si Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā) at Kanyang mga Anghel,ay nagpapadala ng pagpapala sa Propeta".

[Al-Ahzab 33:56]

At mayroong mga mananampalataya sa buong mundo ang nagsasagawa ng Salah sa Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam). Kaya anoman ang sabihin ng mga kontrabidang ito ay hindi makakapinsala sa kanya!

Subali't ito ay kapinsalaan sa atin; ito ay isang kasalanan sa bahagi natin na pahintulutang mangyari ang paninira sa Propeta Muhammad (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)! Kaya tayo ang mga yaong napinsala (nasaktan), tayo dapat yaong mag-alala at hindi si Muhammad (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)! Hindi ito makapipinsala kay Muhammad (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)!

Ang pangalawang punto, bagama't ang bagay na ito ay gumagalit sa atin, ito ay isang tanda na ang pagkatalo ng mga Kuffār ay nalalapit na!

Sapagkat sinabi ni Shayk Ibn Taymiyyah, "Maraming mga Muslim, mapagkakatiwalaan, mga taong bihasa sa Fiqh ay maraming beses ng nagsalita tungkol sa kanilang mga karanasan nang kanilang pinalibutan ang mga kastilyo at mga lungsod sa Sham at pinalibutan ang mga Kristiyano.

Sinabi nila, papalibutan namin ang kastilyo o ang lungsod, sa loob ng isang buwan o higit pa, at ang aming pagkubkob sa kanila ay walang resulta, at kami ay halos sumuko na at lumisan. Pagkatapos kapag ang mga mamamayan ng bayan o kastilyong iyon, ay magsimulang magsalita ng laban sa Rasūlullāh ((SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam)) bigla ito'y mahuhulog sa aming mga kamay, minsan ang pagkaantala ay hindi umaabot ng isa o dalawang araw at ito ay mAbūbuksan ng pwersahan. Kaya kinukuha namin itong magandang balita kapag narinig namin silang isinusumpa nila ang Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam), bagama't ang aming mga puso ay napupuno ng galit, ngunit tinitingnan namin ito bilang isang magandang balita dahil sa ito ay isang tanda ng nalalapit na pagdating ng aming tagumpay."

At iyan ang kahulugan ng ayah sa Surah al-Khawthar:

رتبألا وه كئناش نإ

"Katotohanan ang inyong kaaway ang siyang nawalan (pinagkaitan)."

Kaya pagkakaitan (ng mga biyaya, atbp.) Ni Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā) yaong mga kaaway ng Rasūlullāh (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam).

At ang bagay na ito ay nangyayari ngayon, isa sa mga pinakamasamang pangyayari, may mga insidente ng pang-iinsulto kay Muhammad (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam). Sa katunayan baka ito na ang pinaka masama sa ating kasaysayan, dahil ito ay nagsimula sa isang pahayagan sa Denmark at pagkaraan ay maraming mga gobyerno at maraming mga pahayagan sa buong mundo ang nagpakita ng kanilang pagkakaisa para dito sa ilalim ng pagkukunwa na "Kalayaan sa Paghahayag" at ang mga 'cartoons' ay kumalat sa buong mundo!

At pagkatapos ay mayroon tayong insidente ng 'Swedish cartoons' na inilarawan ang Propeta Muhammad (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) sa isa sa pinakamasamang uri ng pang-iinsulto (pambabastos) na ating narinig!

At pagkatapos ay mayroon na tayo ngayong insidente ng pambabastos sa Aklat Ni Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā) sa paraang hindi pa natin narinig kaylanman - ginamit ito bilang pampunas ng puwet at pagbaril sa Aklat Ni Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā) bilang target sa pagsasanay ng baril!

Sa mga nangyayari ngayon at sa napakalaking naabot nito, bagama't ginagalit nito ang lahat ng mga Muslim, pero dapat ito rin ay maging tanda na malapit na ang katapusan ng mga Kuffār na ito.

Huling punto, mga Kapatid na Muslimīn at mga Muslimāt: Tayo bilang isang Ummah, bilang mga Muslim ay hindi natin dapat na kalimutan!

Sa kasagsagan ng ika-6 na Krusada laban sa mga Muslim, pagkaraan ng pag-atake ng mga Krusado sa bayan ng Dimyat sa Ehipto noong taong 615 at inokupa ito, ang Ayyubi Amīr Muhammad Kamil ay nasa Mansuorah, nakikipaglaban sa kanila. Sinasabing mayroong isang lalaki mula sa mga Krusado ang lumalabas araw-araw at isinusumpa si Propeta Muhammad (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) sa pinakamasamang mga salita, at ginagawa niya iyan ng araw-araw! Ang Ameer ng mga Muslim Muhammad Kamil, ay naghahangad na kung maaabot ng kamay niya ang lalaking ito at madakip siya ay kanyang iuukit ang mukha niya sa kanyang memorya!

Pagkaraan ng sampung taon ang Krusada ay bumagsak at sila ay lumisan, ngunit ang partikular na lalaking ito ay nagpatuloy sa pakikipaglaban sa Sham at - Alhamdulillaah - siya ay nahulog sa kustodiya ng mga Muslim at naalala siya ng Amīr Muhammad Kamil, ang tinutukoy natin at taong 625, makalipas ang sampung taon! Kaya siya ay ipinadala niya sa Madinah at nagbigay ng utos sa Ameer ng Madinah na patayin siya sa harap ng puntod ni Muhammad (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) sa araw ng Jumu'ah (Biyernes). Sampung taon ang lumipas, ngunit di siya nakalimot!

Kaya mga kapatid, hingiin natin Kay Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā) na magpalabas ng mga kalalakihan at mga kababaihan mula sa atin na kung saan, tulad ng sinabi Ni Allāh (Subhānahu wa Ta'Alā),

مئآل ةمول نوفاخي الو هللا ليبس يف نودهجي

"..nagji-Jihād Fī Sabīlillāh, at hindi sila natatakot sa mga paninisi ng mga yaong naninisi.."

sila yaong magsasanhi sa mga Kuffār na mag-isip na sila, sa pamamagitan ng pang-iinsulto o pambabastos sa ating minamahal na Propeta Muhammad (SallaLlāhu 'alayhi wa Sallam) ay katunayang naglakad ng deretso sa pugad ng mga putakti at na - ang alikabok nito ay hindi kaylanman mapapanatag!

-----------------------------------------------------------------------------------

ANG LAHAT NG TULONG, TAGUMPAY AT KARANGALAN AY NAGMUMULA KAY ALLĀHU SUBHĀNAHU WA TA'ALĀ...

ALHAMDULILLĀHI RABBI'L 'ĀLAMĪN.

بيرغلا هللا دبع وبأ.