7 cudów świata starożytnego

Mianem siedmiu cudów świata określa się siedem przykładów dzieł sztuki i szczytowych osiągnięć architektury, szczególnie cenionych

przez starożytnych Greków.

Piramida Cheopsa

Wielka Piramida – monumentalna budowla znajdująca się w Gizie

w Egipcie, wzniesiona ok. 2560 p.n.e. prawdopodobnie

wg projektu Hemona, stanowiąca w starożytności miejsce pochówku faraona

Cheopsa.

Świątynia Artemidy w Efezie

Znana pod nazwą Artemizjonu stanowiła największą ozdobę Efezu w Azji

Mniejszej. Była to olbrzymia świątynia, zbudowana przez króla Lidii Krezusa

w połowie VI wieku p.n.e.Do jej budowy użyto doskonałej

jakości marmuru.Wśród rzeźbiarzy zaangażowanych

do prac przy budowie należeli między innymi: Fidiasz, Poliklet. Ukończenie

budowli zajęło 120 lat.W roku 356 p.n.e. świątynię spalił szewc

Herostrates, by zyskać rozgłos.

Kolos Rodyjski

Olbrzymich rozmiarów posąg Heliosa wybudowany na wyspie Rodos przez Charesa z Lindos w III w. p.n.e. Monument wykonano z brązu i ustawiono u wejścia do portu. Posąg

miał ponad 30 m wysokości i upamiętniał zwycięstwo Rodyjczyków nad Demetriuszem

Poliorketesem.Według zapisków kronikarskich, do budowy

tego posągu zużyto 12,7 tony brązu oraz 7,6 tony żelaza do wykonania szkieletu. Jego

budowa trwała 12 lat.Posąg uległ zniszczeniu w 224 roku p.n.e.

w czasie trzęsienia ziemi.

Latarnia morska na Faros

Została zbudowana ok. 280 p.n.e. - 279 p.n.e. na polecenie Ptolemeusza I. Możliwe, że

pomysłodawcą budowy latarni był sam Aleksander Macedoński.

Latarnia znajdowała się na przybrzeżnej wysepce Faros, która stanowiła część wejścia do portu

w Aleksandrii w Egipcie. Była to wieża o wysokości ok. 100 - 120 m.

Po zmierzchu rozpalano na latarni ogień. Chrust był dostarczany na szczyt wieży na grzbietach

osłów, a potem przez tragarzy. Odbijane metalowymi lustrami światło widoczne było

z kilkudziesięciu kilometrów. Latarnia uległa uszkodzeniu przez trzęsienia ziemi.

Wiszące ogrody królowej Semiramidy

Ogrody w Babilonie zostały założone w VII wieku p.n.e. na zlecenie

ówczesnego władcy Nabuchodonozora II, który, podarował

je później królowej Semiramidzie. Składały się z ponad 100 tarasów zbudowanych jeden nad drugim

i wypełnionych taką ilością ziemi, że rosły na nich drzewa.

Niestety do naszych czasów nie przetrwały żadne ślady tych

ogrodów.

Posąg Zeusa w Olimpii

Olbrzymi posąg (13 m wysokości) dłuta Fidiasza został wykonany po roku 430 p.n.e. Przedstawia Zeusa

siedzącego w płaszczu na tronie

i trzymającego w jednej ręce berło, a w drugiej posążek Nike.

Dotrwał jedynie do roku 426 n.e., a znany jest z rzymskiej kopii.

Mauzoleum w Halikarnasie

Był to grobowiec Mauzolosa, perskiego namiestnika prowincji Karii wzniesiony ok. 350 p.n.e.

Nie przetrwał on do naszych czasów; wspaniałą tę budowlę rozebrał zakon

joannitów pod koniec XV wieku; z kamiennych bloków zbudowali

potężne mury, broniące siedziby ich zakonu.

Część z zabytków mauzoleum, między innymi rzeźby, znajduje się

w British Museum w Londynie.

W prezentacji wykorzystano materiały pochodzące z:• www.wikipedia.pl (repozytorium wolnych zasobów projektów Fundacji Wikimedia). • Microsoft Clip Gallery.

Autor prezentacji: Jolanta Woźniak – Partyka