Upload
matichonbook-book
View
225
Download
0
Embed Size (px)
DESCRIPTION
ความสุขที่มีอยู่ทุกเวลานาทีย่อมมิถือเป็นความสุขอีกต่อไป’ซาดิกเป็นผู้มีสติปัญญา การศึกษา และทรัพย์สมบัติทำให้ซาดิกเชื่อว่าเขาน่าจะมีความสุขได้ แต่สวรรค์กลับลิขิตให้ต้องเผชิญความทุกข์นานัปการ เขาจะได้แต่งงานกับหญิงที่เขารักและมีความสุขหรือไม่ ผู้อ่านจะได้ทราบเมื่อติดตามจนถึงท้ายเรื่อง
Citation preview
กรุงเทพมหานคร ส�ำนักพิมพ์มติชน 2556
ซาดิกZADIG OU LA DESTINÉEHistoire orientale
Voltaire เขียน
Moreau Le Jeune ภาพ
วัลยา วิวัฒน์ศร แปล
ซาดิก 19
ณ กรุงบาบโิลนในรชัสมยัพระเจ้ามอ็บดาร์ ยงัมชีายหนุม่คนหนึง่
นามว่าซาดิก เป็นคนรูปงามแต่ก�าเนิด สง่าด้วยการศึกษาอบรม
แม้จะมั่งคั่งในทรัพย์สิน ทั้งยังหนุ่มแน่น ทว่ารู้กุมสติ มิทะเยอ
ทะยานมักใหญ่ใฝ่สูง มิดึงดันว่าตนน้ันเป็นฝ่ายถูกอยู่เสมอ อีก
ทั้งยังเข้าใจและยอมรับข้อบกพร่องของเพื่อนมนุษย์ คนทั้งปวง
พากันประหลาดใจที่ชายหนุ่มซ่ึงเปี่ยมด้วยสติปัญญาผู้นี้มิเคย
กล่าววาจาถากถางบุคคลอื่นที่พูดจาเลื่อนลอยไม่ปะติดปะต่อหรือ
สับสนวุ่นวาย แม้เป็นค�าอาฆาตมาดร้ายบุ่มบ่าม การลงความเห็น
อันโง่เขลา การล้อเลียนอย่างหยาบคายหารสนิยมมิได้ กระทั่ง
การกล่าวถ้อยและตอบค�าอันปราศจากความหมายซึ่งในกรุง
บาบิโลนนี้เรียกกันว่าบทสนทนา เขาก็มิแสดงอาการเยาะหยัน
แต่ประการใด
1คนตาเดียว
20 วัลยา วิวัฒน์ศร แปล
ซาดิกเคยอ่านในคัมภีร์เล่มแรกของศาสดาโสโรอัสเตอร์ว่า
ความรักตัวเองเปรียบประดุจลูกโป่งที่เป่าลมจนเต็ม เม่ือถูกเข็ม
แทงย่อมมีลมแรงพุ่งออกมา เขาจึงมิเคยหลงตัวจนดูถูกอิสตรี
หรือคิดวางตนเป็นนายเหนือเหล่านาง เขาเป็นผู้มีใจกว้าง ด้วย
เหตทุีเ่ขายึดถือค�าสอนอนัส�าคญัยิง่ข้อหนึง่ของศาสดาโสโรอัสเตอร์
ที่ว่า ‘เมื่อเจ้ากิน จงเจือจานแก่ฝูงสุนัข แม้พวกมันจะกัดเจ้าก ็
ตามที’ เขาจึงมิหวั่นเกรงที่จะช่วยเหลือคนพวกไม่รู ้คุณ
นอกจากนี้ เขายังมีความคิดฉลาดเฉลียวเท่าที่มนุษย์จะ
พึงมี กล่าวคือ เขาคบหาสมาคมจ�าเพาะแต่บัณฑิตย์ แม้เขาจะ
รอบรู้วิทยาการของชาวคัลเดียโบราณ ก็หาได้ละเลยความเป็นไป
ของธรรมชาติซึ่งคนทั่วไปพึงรู้ เขารู้เรื่องอภิปรัชญาเท่าๆ กับบุค
คลทุกวัย คือ รู้เพียงน้อยนิด เขาเชื่อม่ันว่าหนึ่งปีประกอบด้วย
สามร้อยหกสิบห้าและอีกหน่ึงเสี้ยววัน แม้จะมีความเห็นใหม่ที่
ต่างไปก็ตาม เขายังเชื่อด้วยว่า ดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลางแห่ง
จักรวาล คร้ันพระผู้ใหญ่แจ้งแก่เขาด้วยท่าทีดูถูกเหยียดหยามว่า
เขามีความรู้สึกนึกคิดที่ผิดพลาด อีกทั้งการเชื่อว่าดวงอาทิตย์
หมุนรอบตัวเอง และ 1 ปีมี 12 เดือนนั้น ถือเป็นการประกาศ
ตนเป็นปฏิปักษ์ต่อรัฐ ซาดิกก็นิ่งเฉย มิได้แสดงอาการโกรธหรือ
หย่ิงยะโสแต่ประการใด
ด้วยเหตุที่ซาดิกบริบูรณ์ด้วยทรัพย์สมบัติ เขาจึงมีเพื่อน
มากหน้าหลายตา เขายงัถงึพร้อมด้วยพลานามยั มวีงหน้าอนัชวน
มอง ความคดิความอ่านกเ็ทีย่งตรงตัง้อยูใ่นทางสายกลาง ดวงจติ
ซื่อสัตย์และฝักใฝ่ในทางดี เขาจึงเชื่อว่าตนควรมีความสุขได้
ซาดิก 21
ซาดิกมีข้อผูกพันที่จะแต่งงานกับเซมีร์ผู้งามวิไล และเกิด
ในตระกูลสูงส่งอันพรั่งพร้อมด้วยทรัพย์ศฤงคาร คุณสมบัติทั้ง
สามประการนี้ท�าให้นางเป็นที่หมายปองอันดับหนึ่งแห่งกรุงบาบิ
โลน ซาดิกจงรักและภักดีต่อนาง เซมีร์ก็หลงใหลคลั่งไคล้ตัวเขา
แต่แล้ว ขณะใกล้ถึงก�าหนดอันเป็นมงคลที่จะได้อยู่ร่วม
กัน ทั้งสองเดินเกี่ยวก้อยผ่านใต้แนวต้นปาล์มริมฝั่งแม่น�้ายูเฟร
ติสมุ่งสู่ประตูเมืองบาบิโลน พลันก็ประจันหน้ากับเหล่าบุรุษพร้อม
อาวุธอันได้แก่ดาบและธนู ชายฉกรรจ์พวกนี้เป็นสมุนชายหนุ่ม
นามออร์ก็อง หลานลุงของมนตรีผู้หนึ่งซ่ึงถูกเสี้ยมสอนจากเหล่า
ข้าในส�านักแห่งปิตุลาว่า ตนนั้นทรงสิทธิ์ที่จะกระท�าสิ่งทั้งปวงตาม
อ�าเภอใจ
ออร์ก็องมิใช่ชายหนุ่มงามสง่าหรือเปี ่ยมคุณสมบัติเช่น
ซาดิก แต่หลงทะนงตนว่าเด่นกว่าซาดิกด้วยประการทั้งปวง จึง
เคืองแค้นที่เซมีร์มิมีจิตปฏิพัทธ์ต่อเขา ความอิจฉาริษยาอันเกิด
แต่การหลงตนนี้ท�าให้คิดไปว่าเขารักนางสุดหัวใจ จึงประสงค์จะ
ฉุดคร่านาง เหล่าผู้มุ่งร้ายกรูเข้ายื้อยุดฉุดกระชากเซมีร์อย่างไม ่
ปรานีปราศรัย นางถึงแก่บาดเจ็บจนหลั่งเลือด
นิจจาเอ๋ย นางผู้ซึ่งฝูงพยัคฆ์ร้ายแห่งเทือกเขาอิมาอุสก็ยัง
จะใจอ่อนยามได้ยลพักตร์ นางได้แต่ส่งเสียงครวญคร�่าเสียดแทง
ถึงชั้นฟ้า พร�่าร�าพันว่า
“ภัสดาสุดที่รักของข้าเอย เขาจะพรากข้าไปจากท่านผู้เป็น
สุดบูชาเสียแล้ว”
นางมิได้ใส่ใจต่อภัยที่กล�้ากรายตน ทว่าพะวงถึงแต่ซาดิก
ซาดิก 23
ผู้เป็นที่รักเท่านั้น ในยามน้ัน ซาดิกก็ปกป้องคุ้มครองนางอย่าง
สุดก�าลัง ด้วยความเก่งกาจและความรักที่มีต่อนางเป็นแรงหนุน
แม้จะมีทาษช่วยต่อสู้เพียงสองคน แต่เขาก็ขับไล่ออร์ก็องและ
เหล่าสมุนให้เตลิดหนีไป ซาดิกพาเซมีร์ซ่ึงสิ้นสติสมปฤดี เลือด
เปื้อนเปรอะไปท่ัวตัว กลับมายังคฤหาสน์ของนาง ครั้นเซมีร์ลืม
ตาขึ้นเห็นผู้ที่ปกป้องคุ้มครองตน นางก็กล่าวแก่เขา
“โอ้ ซาดิก ข้านี้รักท่านประหน่ึงภัสดา ข้าบูชาท่านในฐานะ
ผู้ประทานเกียรติยศและชีวิตคืนแก่ข้า”
ดวงฤทัยแห่งนางใดเล่าจักแจ่มกระจ่างเทียบฤทัยของเซมีร ์
โอษฐ์อันชวนจุมพิตใดเล่าจักเอื้อนเอ่ยความรู ้สึกอันเต็มตื้นใน
หัวใจได้ทัดเทียมโอษฐ์แห่งนาง สิเนหาวาจานี้เกิดจากความรักอัน
ยิ่งใหญ่และความผูกพันอันอ่อนหวานแนบแน่น ซึ่งหญิงพึงมีต่อ
ชายผู้จักเป็นสามีตน บาดแผลของนางอยู่เพียงผิวเนื้อ นางจึง
หายสนิทดีในไม่ช้า
ทว่าซาดิกได้รับบาดเจ็บอย่างน่าเกรงภัย แผลจากธนูใกล ้
ดวงตานั้นลึกนัก เซมีร์สวดวิงวอนเทพเจ้าทั้งหลายทั้งปวงให้รักษา
บุรุษผู้เป็นสุดที่รัก นัยน์เนตรนางหล่อท้นด้วยอัสสุชลทุกทิวาราตรี
นางเฝ้ารอคอยวันเวลาที่นัยน์ตาซาดิกจะได้ชื่นชมสรรพสิ่ง ทว่า
ดวงตาข้างนั้นเกิดเป็นพิษบวมเป่งจนน่าหวาดหวั่นยิ่ง
ซาดิกส่งคนไปเชิญหมอแอร์แมสผู้ยิ่งใหญ่ถึงเมมฟิสเมือง
หลวงแห่งประเทศไอยคุปต์ แพทย์เดินทางมาพร้อมขบวนเกียรต ิ
ยศยาวเหยียด
ครั้นตรวจอาการคนเจ็บแล้วเขาก็ประกาศว่า ซาดิกจักต้อง
24 วัลยา วิวัฒน์ศร แปล
สูญเสียดวงตาข้างนั้น เขาบวกเลขผานาฑีก�าหนดวันเวลาที่การณ์
เลวร้ายนี้จะอุบัติเสียด้วยซ�้า
“ถ้าเป็นนัยน์ตาข้างขวา” หมอแอร์แมสกล่าว “ข้าย่อม
รักษาให้หายได้ แต่บาดแผลที่ตาซ้ายนั้นมิอาจบ�าบัดเป็นแน่แท้”
ชาวบาบิโลนทุกผู้ทุกนามแสดงความเห็นใจในชะตาชีวิต
ของซาดิก พร้อมกับยกย่องชมเชยวิทยาการอันล�้าลึกของหมอ
แอร์แมส
สองวันต่อมา อาการเป็นพิษนั้นปะทุออกมาเอง ซาดิกจึง
หายสนิท
แอร์แมสแต่งหนังสือขึ้นเล่มหน่ึง พิสูจน์ให้เห็นประจักษ ์
ว่าซาดิกมิบังควรหายเจ็บในครั้งนี้
ซาดิกไม่เหลือบแลหนังสือเล่มนั้นแต่อย่างใด
ทันทีที่กายกลับฟื้นคืนก�าลังพอจะออกจากบ้านได้ เขาก็
เตรียมตัวไปเยือนนางผู้เป็นความหวังแห่งความสุขในชีวิต และ
ก็เพ่ือนางเท่านั้นที่เขาปรารถนามีดวงตาครบทั้งสองข้าง
เซมีร์ไปพักผ่อนที่ชนบทได้สามวันแล้ว ซาดิกจึงตามไป
ระหว่างทางเขาได้ข่าวว่าหญิงงามนางนี้ป่าวประกาศแก่คนทั่วไป
ว่า นางนั้นชิงชังรังเกียจคนที่มีตาข้างเดียวอย่างมิอาจแปรเปลี่ยน
ความรู้สึกได้ และนางเพิ่งวิวาห์กับออร์ก็องคืนเดียวกันนั้น
เมื่อรู้ข่าว ซาดิกทรุดร่างลงหมดสติ ความทุกข์โถมทับทวี
จนเจียนตาย เขาล้มเจ็บอยู่นานวัน ทว่าที่สุดก็ใช้เหตุผลตริตรอง
จนเอาชนะความโศกเศร้าได้ ความโหดร้ายที่เขาเผชิญระหว่าง
ทุกข์หนักกลับกลายเป็นเครื่องปลอบใจ
ซาดิก 25
“ในเมือ่ตวัข้านัน้” ซาดกิกล่าว “ต้องทกุข์สาหสัจากอารมณ์
ของหญิงที่ได้รับการอบรมจากราชส�านัก ข้าจึงควรแต่งงานกับ
หญิงชาวเมืองธรรมดาจะดีกว่า”
เขาเลือกอาซอรา หญิงนางน้ีฉลาดหลักแหลม และเกิดใน
ตระกูลดี เขาแต่งงานด้วยนาง มีชีวิตสมรสที่หวานหอมอันเนื่อง
มาแต่ความผูกพันสมานฉันท์เป็นเวลาหนึ่งเดือน ถึงกระนั้นก็ตาม
เขาได้สังเกตว่า อาซอราค่อนไปทางส�ารวย นางยังมักเห็นว่าหนุ่ม
รูปงามเป็นผู้มีสติปัญญาและคุณธรรม