Interview Mink van der Weerden Ygenwijs Magazine Editie 5

Interview Mink van der Weerden

De hockeytas staat pontifi caal in de hal van zijn huis. Niet te missen. De wielerfi etsen, boksbal en turnbrug ook niet. Een leven dat bestaat uit sport. Overal foto’s van een vliegende Mink - zich vol overgave in de aanval stortend - met, hoe kan het ook anders, altijd de hockeystick aan zijn zijde. Het huis van Olympisch hockeyer Mink van der Weer-den ademt sport. Net als hij. “Al heb ik die fi etsen daar opgehangen omdat ik het gewoon leuk vond staan,” grapt hij terwijl hij zijn huis binnenloopt. “Wie ik dan naast het hockeyen ben? Een gewone jongen, die ook studeert, in Someren woont en met vrienden graag een biertje drinkt.” Maar wat kenmerkt Mink als persoon, als mens?

Toch moet daar wel even over nagedacht worden. Ondertussen rolt er een klein kubusje steeds in hetzelfde tempo door zijn hand. Wijsvinger, mid-delvinger, ringvinger. Bijna ritmisch zit de Olym-piër een beetje te spelen met het voorwerp in zijn hand. Weer, wijsvinger, middelvinger, ringvinger. Op de verschillende zijden van het ding staan een paar woorden. Woorden die voor hem ontzettend belangrijk zijn. London, 2012 en de Olympische Spelen. De meeste belangrijke vier weken van zijn leven. “Hockey vind ik echt fantastisch, op dat ni-veau helemaal.”

“Mijn temperament is een typisch Mink-dingetje”

Mink van der Weerden

Voorwoord | Tekst Noortje van Amerongen | Foto Ruben Jorksveld

Inhoudsopgave

Lekker belangrijk | Foto Tessa Wiegerinck

10 eigen wijsheden | Foto Tessa Wiegerinck

Anna Chojnacka | 1%CLUB | 1979 | Tekst Marieke Grondstra | Foto’s Brigitte Kroone

Kwetsbaarheid en verbinding | Column Sharona Lautoe

Y-generatie Evolutie | Tekst Itamar Sharon

Pitch jezelf | Tekst Dorianne Oerlemans

Zeker lezen, checken en bekijken | Tekst Berthe van Kesteren

Ygenwijs vanuit HR-bril | Column Harmen van Norel

Infographic | Renée Penris

Feedback | Tekst Alfons Mathijsen | Foto KOOTSJ

Inspirerende organisatie | Thuisafgehaald | Tekst Sabine van Baal

Een dagje dromen bouwen | Tekst Jeske Krens | Foto’s Jacqueline Fuijkschot

Het nieuwe kennis delen bij Seats2meet | Tekst Geert Bukkems

Inspirerende werkplekken | Foto’s Tessa Wiegerinck

Geef een vrouw een varken | Advertorial | 1%CLUB

Ygenwijs event

Ondernemende fotografen | Tekst Steven den Boer | Foto’s Hulya Kilicaslan, Sanne Steenbreker en Tessa Wiegerinck

Wie zijn hoed is dat? | Column Gonneke Bennes

Het nieuwe traineeship | Tekst Rob Biemans

Succesvolle zaken in Suriname | Tekst en foto’s Kirsten Dorrestijn

Op stage in Suriname | Tekst en foto’s Kirsten Dorrestijn

Inspirerende werkplekken | Wovox

Ghanese liefde | Tekst en foto’s Mirthe Smeets

Nieuwe rubriek | Op locatie | Tekst en foto’s Mathias de Graag

30to30 | Tekst Maaike Wijnstra

30to30 | Tekst Judith van den Bovenkamp

Tot slot

Richard Martens | Ygenwijze sporter | 1985 | Tekst Mathias de Graag

Boven jezelf uitstijgen | Column Rijk Smitskamp

Liefhebber | Column Petra Kruijt

Mink van der Weerden | Ygenwijze sporter | 1988 | Tekst Sandra Bats | Foto’s Tessa Wiegerinck

Ebrahim Hemmatnia | Ygenwijs&wereldwijd | 1976 | Tekst Mathias de Graag | Foto’s Tessa Wiegerinck

Voorwoord SportbYlage | Tekst Sander Roovers | Foto Tessa Wiegerinck 14

Olympisch talent, hockeyer van niveau, student fysiotherapeut en vaste speler van de Eindhovense hockeyploeg Oranje Zwart. De naam Mink van der Weerden (Geldrop, 1988) doet bij menig sportfanaat al gauw een belletje rinkelen. Een ver-dediger met een strafcornerkwaliteit, zo wordt hij vaak omschre-ven in de media. “Mensen noemen mij vaak een hockeyjongen. Maar of ik dat alleen ben? Ik denk het niet.” Wie Mink dan wel is? “Ja, goede vraag.” Ygenwijze Sandra In gesprek met Mink van der Weerden over zijn drive, dromen en nukkige trekjes.

Terug naar vorig jaar. Toen een maand lang in Lon-den, nu in Someren, zijn thuisbasis. Het kubusje rolt nog steeds door zijn hand. “Ja, hockey is alles, maar ik ben dat niet alleen.” Wat dan wel? “Een typisch Minktrekje? Even denken,” zegt hij lachend, terwijl het kubusje uit zijn handen valt. “Ja, stilzitten, dat is toch echt niet voor mij weggelegd. Ik heb veel energie en wil nuttige dingen doen.” Het is even stil in de ruimte. Hij kijkt ernaar en zegt: “Ik moet wel altijd iets om handen hebben, iets te doen. Zonder hockey zou mijn leven een stuk eentoni-ger zijn denk ik. Ik kan me er fysiek in uiten, maar het geeft me ook rust terwijl ik wel veel van mijn lichaam vraag. Raar hè? Niet dat ik ADHD heb of zo, hoor.”

En waarom hockey zo belangrijk is? Mink en zijn hockeyteam zetten zich vorig jaar in een klap op de kaart toen zij in de hockeyfi nale van de Olympi-sche Spelen in London stonden. De wereldtitel lag binnen handbereik. Wekenlange trainingen, toren-hoge verwachtingen en wedstrijden van niveau na-derden eindelijk hun slotstuk. Helaas was Duitsland hen de baas. Toch was dat moment van die fi nale hét moment uit zijn 2012. “Daar doe je het toch voor. De top bereiken.”

Hoge ambities en vliegende hockeysticks Op de vraag of hockey alles is, omdat hij vier keer per week traint, bijna elke week een wedstrijd heeft en op de Olympische Spelen heeft gestaan, antwoordt Mink pertinent: “Nee”. Het is een deel van hem, maar er zijn zoveel andere dingen voor hem belangrijk. Hoewel in de sport - en in het bij-zonder in het hockeyen - zijn ambities liggen, ziet Mink zichzelf niet altijd als die hockeyjongen. De sport is een drijfveer in zijn leven. “Om het beste uit mijn leven te halen,” wat de Olympiër ontzet-tend belangrijk vindt.

Al je Mink hoort praten, over zijn doelen, zijn liefde voor hockey, weet je dat je met een mens te maken hebt dat alles voor zijn passie opzij wil zetten. Er-voor gaan, en alles eruit halen. “Of het soms iets té is? Ik denk het niet. Ik wilde de Olympische Spelen heel graag. Daarvoor heeft mijn studie even moe-ten wijken.” Tevredenheid in het leven is voor de jonge sportman erg belangrijk. Daar hoort voor- en tegenspoed bij. “Soms speel je goed, en ja, soms heb je een wedstrijd waarin je niets presteert. Dat is vervelend, erg vervelend.” Of hij dan wel tegen zijn verlies kan? “Ja, nog een Minkdingetje is toch

wel mijn temperament. Ik smijt wel eens met mijn hockeystick over het veld als het niet gaat zoals ik het wil. Schelden hoort daar soms ook bij. Voorna-melijk op mijzelf dan.” En de persfoto’s die van Mink op het internet circu-leren, zijn daar het perfecte bewijs van. Menigmaal komt de hockeyer voorbij met een open mond en een intens vuur in zijn ogen. “Ja, ik ben competitief in mijn spel en op het veld en als dingen niet luk-ken, vind ik dat erg vervelend. Maar het kan altijd gebeuren. Ik neem het mezelf dan kwalijk. Preste-ren is belangrijk voor me, zeker op hoog niveau.” Of hij dan niet teveel van zichzelf eist? “Nee, het is belangrijk dat dingen gaan zoals ik dat wil. Niet omdat een ander dat wenst. Mijn lat ligt er en die wisselt niet in hoogtes. Het is mijn doel en dan wil je steeds meer. De Spelen waren daarvan het hoog-tepunt. Ik zie het niet als een keuze, hockey is er altijd geweest in mijn leven, al vanaf mijn tiende.” Een medaille is geen uithangbord Maar eigenlijk is Mink - gekleed in joggingpak en zittend op de bank - heel bescheiden. Hij volgt zijn hart dat klopt voor hockey. “En die bevestiging, dat ik op het goede pad zit, die kreeg ik toen ik voor het Olympisch team werd geselecteerd.” Te hoge doelen stellen, daar gelooft Mink niet in. “Het moet wel realistisch blijven. Je moet je zaken op orde hebben, maar ik zie wel hoe het tot me komt. De ambitie, die blijft.” Hij loopt niet met zijn successen te koop, zoals hij zelf beaamt. De medaille hangt dan weliswaar middenin de woonkamer, Mink blijft dichtbij zich-zelf. “Je krijgt dan ineens veel media-aandacht, of je hebt studiegenoten die net wat anders naar je kijken dan voorheen. Maar ik ga me niet anders voordoen, niet iets in een interview zeggen waar ik later niet meer achter sta.” In het begin moest hij ook wel even wennen aan al die camera’s. “Ik praat niet zo vaak over mezelf. Hockey, daar weet ik veel vanaf. Als mensen ernaar vragen, dan geef ik na-tuurlijk antwoord. Maar aan de grote klok hangen wie ik ben, dat hoeft niet zozeer”. En dat siert hem. “Het is belangrijk om jezelf te kennen, denk ik. En door sport hebben mensen soms een ander beeld van je. Dat weet ik. Ik ben niet meer dan iemand anders omdat ik op de Spe-len heb gestaan, snap je?”

15


Inhoudsopgave
















Ygenwijs event











Tot slot






Voorwoord SportbYlage | Tekst Sander Roovers | Foto Tessa Wiegerinck

“Mensen noemen mij vaak een hockeyjongen.

Maar of ik dat alleen ben?

Ik denk het niet”

16


Inhoudsopgave
















Ygenwijs event











Tot slot







Op de clichévraag zichzelf te omschrijven in een paar woorden, weet Mink niet gelijk een antwoord. “Ik sta daar niet elke dag bij stil. Er zijn een paar din-gen voor mij heel belangrijk. Eerlijkheid, gedreven-heid. Ik ben best gesloten, maar misschien omdat ik er niet zo bewust over nadenk. Een pietje pre-cies, dat wel. En ja, als ik iets niet interessant vind, dan blijft het soms liggen.”

Een plan BZijn leven ziet er vandaag de dag wel iets anders uit dan vorig jaar. “Ik volg nu weer colleges omdat ik ook mijn opleiding Fysiotherapie in Eindhoven wil afronden. Op dit moment volg ik een minor waarin ik me verdiep in de wervelkolom. En volgend jaar hoop ik af te studeren. Mijn studie lag stil voor, tij-dens en na de Spelen, dat is niet te combineren.” De minor is gelukkig goed te combineren met zijn sport. “Ik ben misschien op mijn best op het veld, maar vind studeren heel belangrijk. Sporten kun je niet altijd blijven doen. Je moet wel een plan B heb-ben.”

En over tien jaar? Is Mink dan nog de sportman zo-als we hem nu kennen? “Tien jaar, dat is wel even. Daar denk ik nu eigenlijk nog niet over na. Liever stel ik mezelf korte termijndoelen, zodat ik ze dan ook kan behalen. Iedereen heeft natuurlijk wel een ideaal, maar je kunt jouw doelen altijd bijstellen.”

Bij het woord ‘wereldkampioen’ lichten zijn ogen op. “Natuurlijk wil je dat uiteindelijk. Maar ook fy-siotherapeut worden lijkt mij een mooi doel. Zoals ik al zei, stel je raakt geblesseerd, wat dan?” Voor Mink is het vooral belangrijk dat wat hij in het hier en nu doet, hem bevalt. “Of dat nu hockey of stude-ren is, je moet het leuk vinden. En op sommige za-ken heb je nou eenmaal geen invloed. Ik ben trots op mezelf en vind de bevestiging in het feit dat ik nu goed op weg ben. En daarbij het maximale blij-ven opzoeken. En dat is voor nu voldoende, toch.”

Sandra Bats

22 jaar | Journalist | Krant | Gelderlan-der | Passie | Zelfbewustzijn | Fotografi e | Filosofi e | Kritisch | Dromen | Doen

17


Inhoudsopgave
















Ygenwijs event











Tot slot







Business

Interview Mink van der Weerden Ygenwijs Magazine Editie 5